deel V: ‘Het Einde oftewel: een Nieuw Begin’..

Sommige boeken hebben een revolutionaire inhoud en zijn niet meer in de boekhandel te verkrijgen, óf ze zijn volledig uit de belangstelling verdwenen. Nogmaals, vanwege die inhoud, eigenlijk onterecht. Zo het boek dat we op dit moment in delen op WantToKnow plaatsen. Het gaat nu om het boek ‘De Onkwetsbare Profeet, het Nederlandse fenomeen ‘Mirin Dajo”.
Dankzij de toestemming van de uitgever van het boek, ‘Frontier Publishing’ kun je de komende weken van dit boek genieten. Een relaas over Arnold Henskes, de man die een missie had, die hem onkwetsbaar maakte. Onkwetsbaar voor de doorboring met scherpe voorwerpen, zoals sabels en zwaarden! Kortom een boek dat de moeite waard is om te lezen. 

Met de toestemming van Frontier Publishing plaatsen we hier op de site in delen het boek over Mirin Dajo. HIER staat het eerste deel en kun je evt. ook dát nog lezen en/of daar beginnen. We wensen je veel plezier bij dit vijfde deel uit het boek.

x

Was Arnold Henskes/Mirin Dajo een ‘wondermensch’..?

xx
Een bijzonder relaas over de man die onkwetsbaar was.

2003 © Oorspronkelijke uitgave – Jan D. de Groot & Frontier Publishing
2013 © deze publicatie: WantToKnow.nl/.be

 x

* * *

 x

– Deel 5 –
x

‘Het Einde oftewel: een Nieuw Begin’..

Op een dag zei Mirin Dajo: “Jøhnan, er gaat veel gebeuren en het is erg belangrijk.” Hij had vernomen dat professor Bruner proeven had gedaan met diverse dieren naar aanleiding van de demonstratie van Mirin Dajo. Hij kreeg de opdracht van de Hoogste Geestelijke Leiding om een demonstratie voor te bereiden, waarbij hij een stalen  naald moest inslikken. Deze was dertig centimeter lang met aan het uiteinde een kogel van anderhalve centimeter in doorsnee. Het was bedoeling om naar professor Bruner te gaan en hem de naald operatief te laten verwijderen. Voordat wij naar het ziekenhuis gingen, maakte Mirin Dajo met de ingeslikte naald nog een koprol voor ons en deed hij verschillende gymnastiekoefeningen.

In het ziekenhuis kwamen er problemen over de manier waarop de operatie zou plaats vinden. Mirin Dajo vond een narcose niet nodig. Dr. Bruner zei tegen hem: “Ik weet alles van u en ik wil u behandelen als ieder ander.” Mirin Dajo vond dat jammer omdat er nu iets te kort gedaan werd aan zijn onkwetsbaarheid. De naald werd   onder volledige narcose verwijderd. Mirin Dajo moest net als ieder ander in een andere kamer weer bijkomen. Hij moest in het ziekenhuis blijven.

Die avond kreeg hij  enorm veel dorst. Hij pakte de fles, die het dichtst onder zijn  bereik was en dronk deze leeg. Later vroeg hij om meer water. Dit werd geweigerd. Toen hij zei dat dit voor zijn eigen verantwoording was, kreeg hij toestemming. Hij dronk 2 liter water. Dit was volgens de artsen levensgevaarlijk. Ze konden niet weten, dat juist water noodzakelijk was bij de snelle genezing.

De volgende dag werd hij opnieuw onderzocht. Het bleek dat alles goed was. Hij werd uit het ziekenhuis  ontslagen. Wij haalden hem op. Heel demonstratief maakten we direct een wandeling door Zürich. Daarna gingen we in een hotel iets eten om te laten zien dat Mirin  Dajo weer volkomen in orde was.

Kort daarop besloten we om mijn vrouw naar Zwitserland te laten overkomen. De dag voor haar aankomst was Mirin Dajo wat teneergeslagen. Hij ging op mijn bed liggen en zei: “Jouw bed ligt zachter dan dat van mij.” Daarop antwoordde ik: “Blijf dan maar op mijn bed liggen en ga wat mediteren. Met alles wat nog komen gaat, is de nodige inkeer van het grootste belang.” Hij wilde met ons mee om mijn vrouw in Bazel op te halen, maar het lukte mij om hem te bepraten. Hij lag op bed toen ik samen met Buhrer de kamer verliet. Ik keek nog even naar hem. Ik zag dat hij sliep, of beter gezegd, hij was uitgetreden. Als dat gebeurde zag hij er altijd heel wit uit. Dat was nu ook het geval.

Het Einde oftewel een Nieuw Begin
Toen we met mijn vrouw uit Bazel terugkeerden en we Mirin Dajo wilden begroeten, lag hij tot mijn grote verbazing, nog steeds op bed. Ik zei tegen Gé en de familie  Buhrer dat dit heel gewoon was voor Mirin Dajo. “Zijn geest is uit zijn lichaam en zal wel ergens waarnemingen doen of hij ontvangt nieuwe opdrachten.” Gé zei: “Het  lijkt net of hij dood is.” Om te bewijzen dat het niet zo was, zei ik: “Voel maar in zijn nek. Hij is warm. Het moet dus een uittreding zijn. Het is wel een hele lange  uittreding. Dat ben ik niet gewend.” Ook ’s avonds was hij nog niet terug in zijn lichaam. Zijn lichaam was nog wel warm. Dit ging zo door tot de derde dag. Toen zagen we onder zijn hand, die op zijn buik lag, dat de huid iets verkleurde en een beetje grijs werd. Buhrer zei dat we niet langer mochten wachten. We moesten het melden bij zijn huisarts.

De arts kwam en constateerde dat Mirin Dajo al twaalf uur daarvoor moest zijn overleden. Dit kwam heel hard bij ons aan. We konden het ook niet begrijpen. De arts  had inmiddels de vreemdelingenpolitie ingelicht. Ze kwamen enige tijd later en namen het lichaam van Mirin Dajo in beslag. De inbeslagneming gebeurde omdat ze  zekerheid wilden hebben over de doodsoorzaak. Professor Bruner, die de operatie had uitgevoerd, zou de schuld kunnen krijgen en verantwoordelijk worden gehouden voor het overlijden van Mirin Dajo.

Het eerste wat ik aan de arts vroeg, was: “Wanneer wordt er sectie verricht? Volgens mij moeten er drie dagen zitten tussen het overlijden en de sectie.” Ik kreeg te  horen, dat daar rekening mee gehouden zou worden. Wij waren allemaal diep bedroefd. We konden niet begrijpen, dat Mirin Dajo was heengegaan. Diep in ons hart  dachten we dat dit een demonstratie zou zijn. We vroegen ons af of er een wonder zou gaan gebeuren. De volgende dag werden we heel vroeg gebeld door bekenden, die  vertelden dat er bij het gebouw, waar Mirin Dajo naar toe was gebracht, diverse auto’s arriveerden. Uit de auto’s stapten deskundigen. Ze vermoedden dat er reeds sectie op het lichaam was verricht. Ik kon als vreemdeling en buitenlander hier niets tegen doen.

De uitspraak van de deskundigen na de sectie was: “Mirin Dajo is overleden aan inwendige bloedingen veroorzaakt door doorboring van de aorta.” Dit kwam mij vreemd  voor omdat hij zich vlak na de operatie al weer heel goed voelde en tijdens de operatie door Dr. Bruner was er geen doorboring van de aorta geconstateerd. Deze  mededeling bracht mij totaal van de wijs. Mirin Dajo was toch onkwetsbaar! We konden niets anders doen dan de diagnose te aanvaarden. Ik kon pas later goed nadenken over alles wat er gezegd was.

Enige dagen later werd het lichaam van Mirin Dajo in het bijzijn van zijn ouders, broers en vele bekenden naar de aula van het crematorium gebracht. Daar hebben we  afscheid genomen van zijn stoffelijk omhulsel. De as werd door zijn ouders in een urn meegenomen naar Nederland. Naderhand kon ik veel nadenken over alles wat  Mirin Dajo tegen mij heeft gezegd. Ik herinner me nog de laatste keer toen we samen van Schiphol vertrokken naar Zwitserland. Hij zei toen tegen mij: “Hier kom ik niet meer terug, Jøhnan.” Ik dacht toen: “Ja, dat is mogelijk, je bent van plan om naar Amerika te gaan.”

En toen we net gingen samenwerken zei hij ook: “Ik leef nog maar een paar jaar hier op Aarde.” De uitleg is eenvoudig. Als een mens zich geestelijk snel ontwikkelt, bereikt hij ook snel het punt om terug te keren naar de oerbron, God de Vader. Mirin Dajo heeft steeds geprobeerd contact te zoeken met de wetenschap. Uiteindelijk was zijn boodschap aan de mens dat alles wat er in de Bijbel staat over Jezus Christus waar is. Dat wonderen ook nu mogelijk zijn, als de scheppende kracht waaruit alles ontstaan is, het mogelijk maakt.

Hij wilde dat de wetenschap van hem zou leren door hem te onderzoeken en naar hem te luisteren. Men zou inzien, dat de mens tot  meer in staat is als hij zich meer zou openstellen voor de krachten die in en om hem aanwezig zijn. Men kan daardoor geestelijk groeien. Men stijgt daardoor uit het  Ik-bewustzijn naar de volgende fase, naar een nieuw tijdperk.

In dit nieuwe tijdperk moet het moraalbewustzijn in ons ontwaken. Het is in de kiem aanwezig, maar wordt overheerst door het nog zo sterk in ons levende ‘Ik-bewustzijn’. Wanneer Mirin Dajo de vraag gesteld werd over het vergaan van de Wereld in vuur, zoals dat in de Bijbel staat, dan antwoordde hij: “Dat moet u symbolisch zien, want alles is toch symbolisch bedoeld.” En hij sprak dan: “Met het vergaan van de Wereld wordt bedoeld, dat wij door ons Ik-bewustzijn te verliezen,  overgaan naar een moraalbewustzijn. De oude wereld vergaat door het Goddelijke vuur dat ons doorstraalt Wij stappen over in de nieuwe wereld van het  moraalbewustzijn.”

Mirin Dajo heeft ons veel nagelaten. Er is veel om over na te denken. Hij heeft ons laten zien wat allemaal mogelijk is wanneer het Christusbewustzijn in ons ontwaakt.  We zijn één met de Kosmos en dus Kosmisch bewust, terwijl we toch als gewoon mens geboren worden en sterven. Het is wonderbaarlijk wat hij ons heeft laten zien. Hij  heeft dit alles dan ook gedaan met de vaste overtuiging en overgave om de Schepper en de Mensheid te dienen. Door het plotselinge heengaan van Mirin Dajo kwam ik  tot het besef dat de tijd nog niet rijp was voor zijn vredesboodschap.

Mirin Dajo werd als gewoon mensenkind geboren en bracht in dit leven het Hoogste. Door te spreken en het tonen van de volledige overgave kon hij door de Godskracht  alles brengen wat ook 2000 jaar geleden gebeurd was. Men vroeg hem wel eens of hij op Jezus wilde lij ken. Hij antwoordde hierop: “Nee, ik wil alleen die boodschap  duidelijker maken voor de mensen op Aarde.” Hij wilde slechts een voorbeeld zijn. Hij is als een gewoon mens van ons heengegaan.

x

* * *

x

x

DEEL II Achtergrondinformatie

x

7. De mening van een arts..

x

De ervaring leerde dat artsen en andere wetenschappers niet goed raad wisten met de demonstraties van Mirin Dajo. Zij hadden er geen verklaring voor. Ze waren vaak huiverig een mening te geven. De arts van Lankeren was daar een uitzondering op. Hij schreef het volgende artikel:

‘Mirin Dajo, de wonderman.’ Is het zonder bedrog?
Door W. van Lankeren, arts

‘In dit artikel wil ik ter afwisseling nu eens niet een medisch onderwerp behandelen. Ik bericht over een merkwaardig mens, een zeer  merkwaardig mens. U hebt waarschijnlijk in de geïllustreerde pers foto’s gezien waarop een wonderlijke man  staat afgebeeld. Zijn naam is Mirin Dajo. Voor deze man en zijn wonderlijke prestaties wil ik deze keer uw aandacht vragen. Ik kreeg enige dagen geleden een uitnodiging om in besloten kring een film te komen zien waarin een  soort fakir optrad. Om niet onbeleefd te zijn, stemde ik toe. Veel bijzonders verwachtte ik er niet van.

Waarschijnlijk weer zo’n ‘halfnakende’ schlemiel, die breinaalden  en hoedenpennen door zijn hassebasje peutert of met zijn blote lichaam op een plank met spijkers gaat slapen, of een dozijntje bierglazen als ontbijt consumeert, dacht ik. Met een negatieve instelling ging ik naar de film. Het is anders uitgekomen. Ik heb namelijk een film gezien zoals ik in mijn leven nog nooit zag. En eerlijk gezegd hoop ik die niet nog eens te zien.

Een film, die mij als dokter wel een tikkeltje overstuur heeft gemaakt. Als je zo’n film gezien hebt, sla je je eerst eens flink voor je hoofd. Als je pijn voelt, weet je dat je wakker bent en dat het geen nachtmerrie is geweest. En dan ga je aan het piekeren hoe zoiets mogelijk is Een fanaticus Laat ik uw nieuwsgierigheid niet langer op de  proef stellen. De film waarover ik schrijf, laat een man zien, een Hollander, die de Esperantonaam Mirin Dajo draagt. Een tengere fragiele gestalte, een etherisch  ascetisch gelaat, waarin boven een fijn gebouwde neus een paar ernstige maar fanatieke ogen u doordringend onderzoekend aanstaren. De ogen van een fanaticus die in  zijn eigen gloed verteert. In deze tengere gestalte moet een bovenmenselijke kracht wonen. Oordeelt u zelf.

Ik zag in de film de wonderman zijn bovenlichaam ontbloten. Rond hem stonden tal van professoren en doktoren. Men praatte en lachte. Blijkbaar had men in de universiteitskliniek, waar deze opname onder streng  wetenschappelijk toezicht gemaakt werd, al even weinig fiducie in het geval als ik. Een tachtig centimeter lange schermfloret werd klaargelegd. De wetenschappers  stonden er met hun neus bovenop. Er was geen enkel ‘metafysisch’ attribuut aanwezig. Door het licht van de schijnwerpers was elk detail zichtbaar. Bedrog zou  daardoor onbarmhartig geopenbaard worden.

Het scherpe staal werd door een helper onder de ribben, van links naar rechts dwars door de bovenbuik gedreven. Men zag de punt aan de andere zijde uit het lichaam naar buiten komen en er ongeveer twintig centimeter uitsteken. De wetenschappers waren verbijsterd. Meer dan  verbijstering Verbijsterd is nog veel te zwak uitgedrukt. Daar stond deze magere tengere man, hief de armen op, draaide zich om en om, te midden van de sprakeloze,  ontzette witte jassen. Geen pijn, maar een naar binnen gerichte sterke concentratie gaf aan zijn gezicht een uitdrukking van onwerkelijkheid, een onbeweeglijk masker  van bovennatuurlijke ernst. Stel je voor.

Wanneer een gewoon mens een messteek in zijn buik krijgt, dan moeten er grote operaties aan te pas komen om de openingen  die in de ingewanden ontstaan zijn, op te zoeken en te dichten. Maar dan is al een deel van de besmettelijke inhoud van de ingewanden naar buiten getreden. Het  onvermijdelijke gevolg is een diffuse buikvliesontsteking met dodelijke afloop. Dan hebben we alleen nog maar als voorbeeld een eenvoudige messteek genomen, die niet dieper dan enige centimeters doordringt. Hier zagen we een tachtig centimeter lang wapen, dat lever, darmen, maag en dikke darm doorboorde.

Daarbij werden  bloedvaten doorstoken en zenuwen verwoest. Kortom geen enkel weefsel werd ontzien. Door sterke concentratie verdroeg Mirin Dajo dit alles zonder pijn. Het wapen  werd na enige tijd volkomen blank uit het lichaam getrokken. De wonden bloedden niet en het ernstig gespannen gezicht ontspande zich. Het leek of de wonderman blij  was dat het achter de rug was. Vrolijk en opgewekt onderhield hij zich met de verbijsterde toeschouwers. Die stonden er bij of ze water zagen branden. Men zal wellicht  de gedachte koesteren dat hier een handige trucage in het spel is. De röntgenfoto die ons getoond werd, bewees dat het wapen er dwars doorheen zat. Inderdaad een  medisch raadsel.

Na dit eerste experiment liet Mirin Dajo zich de longen van voor naar achter doorsteken. Daarna volgde een doorboring van achteren naar voren, dwars door het hart. De electro-cardiografische opname van het hart toonde ons hoe het hart gedurende dit experiment niet klopte, maar zich in een soort trillende kramptoestand bevond. Zo zou ik meer proeven kunnen beschrijven, de een nog ongelooflijker en onbegrijpelijker als de ander. Het zal iedereen duidelijk zijn dat men  hier voor een volkomen medisch raadsel staat. De wetenschap heeft hier geen verklaring voor. Er blijft slechts één conclusie over: Er zijn meer dingen tussen hemel en  aarde dan mensen weten.

Wetenschappelijk onverklaarbaar
Wanneer de wetenschap dit onmogelijke kan verklaren volgens de beginselen van de fysica blijft er weinig anders over dan het metafysisch te benaderen. Er zijn fakirs geweest zijn die door oefening tot een zodanige beheersing van hun lichaam zijn gekomen dat zij gedeelten van hun zenuwstelsel konden uitschakelen. Wat hier getoond werd, gaat dit ver te boven en is van een geheel andere aard. Er bestaat nog wel enig verschil tussen het doorsteken van een huidplooi en zich een lans dwars door het  hart laten drijven.

Laten we de verklaring van Mirin Dajo zelf geven. De kracht, waardoor hij tot deze dingen in staat gesteld wordt, is zijn absoluut vertrouwen op God. Door deze kracht is  hij niet te verwonden. Door zijn demonstratie wil hij bewijzen, dat wie zich in absoluut vertrouwen aan God overgeeft, tot alles in staat is. Niet de mens, maar de Goddelijke kracht brengt dit tot stand. Petrus wandelde op de zee. Het Oude en Nieuwe Testament geven tal van voorbeelden waarbij wonderen verricht werden door die  kracht en dat geloof.

Kijk naar mij zegt Mirin Dajo en zie wat de Goddelijke kracht vermag. Geef u over, zet u open voor God en ongekende kracht zal u toestromen. Zo gij een geloof had als een mosterdzaadje, gij zou bergen in de zee kunnen werpen, zegt het Evangelie. Welnu, u ziet aan mijn lichaam het wonder van het geloof. Tot zover in het kort de  verklaring van deze wondere man. En eerlijk gezegd, veel is er niet tegen in te brengen. Men zou echter theoloog en geen medicus moeten zijn om hiertegen met vrucht  stelling te kunnen nemen. Maar kan de theoloog het wonder anders dan metafysisch verklaren? Er is geen andere verklaring mogelijk. Wetenschappelijk is het een puur raadsel.

De geest overwint
Hoe na de doorboring de genezing tot stand komt, verklaart Mirin Dajo ons eveneens. Hij gaat uit van de  voor hem vaststaande grondgedachte dat de geest het alles overheersende is. De geest beheerst de stof. De stof, de materie kan onder invloed van die geest veranderingen ondergaan. De grove stof kan zich splitsen in een zodanig  fijne en ijle substantie dat er van materie geen sprake meer is. De georganiseerde stof wordt tot een ongeorganiseerde gedachte. Men noemt dit dematerialisatie, een begrip dat in de spiritistische gedachtenwereld volkomen gangbaar is. Dit ongeorganiseerde behoudt echter zijn vermogen zich weer tot materie te verdichten in dezelfde  vorm waarin het voordien aanwezig was. Het weer in grofstoffelijke materie overgaan noemt men ‘materialisatie’.

Hebben we ons nu deze begrippen eigen gemaakt en passen wij dit toe op ons experiment dan gebeurt het volgende. Daar waar het wapen de weefsels doorboort, treedt  dematerialisatie op. Het wapen vormt dus een kanaal waar de substantie in geest is overgegaan. Direct nadat het wapen wordt verwijderd, vormt zich weer substantie en  wel in de oude vorm. De weefsels zijn foutloos in hun oorspronkelijke gedaante opnieuw gevormd. Tot zover de verklaring van Mirin Dajo.

Geen show, maar wat dan?
Het wonder is onmogelijk langs wetenschappelijke weg te verklaren. Toch wil de mens graag een verklaring hoezeer deze ook tegen het gangbare indruist en zich buiten  de kring van het normale denken bevindt. Een feit is dat op de foto’s, direct na het doorboren van de long genomen, geen litteken te zien was. Hoe is dit anders te   verklaren dan dat de weefsels zich volkomen in hun oude toestand bevonden? Mirin Dajo is geen fakir, geen showman, geen rariteit, die zich ter wille van geldelijk gewin tot deze experimenten leent. Integendeel, elk winstbejag is hem vreemd. Volgens eigen zeggen heeft hij als doel de wereld te overtuigen van het bestaan van God en van de kracht van God, die onoverwinnelijk is. Men kan zich geheel op Hem verlaten.

Wie zich aan God overgeeft, wordt door Gods liefde overstraalt en houdt op zijn naaste te haten. Hij zal in Goddelijke kracht zelfs zijn vijand moeten liefhebben. Wanneer de wereld van vandaag, met haar haat en achterdocht zich aan deze gedachte overgeeft, zal er een betere wereld zonder oorlog en oorlogsdreiging kunnen groeien. Dit hoge ideaal na te streven en te bereiken noemt Mirin Dajo zijn zending. Daarvoor geeft hij zijn lichaam als bewijs dat het onmogelijke mogelijk is. Het volbrengen van zijn opdracht en het bereiken van zijn doel moet mogelijk zijn in de kracht van God.

We willen er niet te veel aan toevoegen. Commentaar er op geven ligt niet in de lijn van een medisch artikel. Dit zou eerder in een theologisch of calvinistisch-filosofisch vakblad thuishoren. Ik heb u slechts een relaas willen geven van een wonderbaarlijk medisch experiment. Het ligt niet op mijn weg een oordeel uit te spreken over de geestelijk portee van deze zaak. De toekomst zal openbaren, waaruit deze wonderman voortkomt. Is het niet uit God dan zal ook zijn naam met duisternis worden  bedekt. Volgens gangbare normen en begrippen staan we hier voor een volkomen raadsel.’

* * *

Binnenkort deel 6 uit het boek

hier exclusief op de site.