Michiel Bienert is econoom, Life Coach, schrijver en spreker en werd als jonge atleet, op de leeftijd van 26 jaar gediagnosticeerd met een chronische ziekte. Tijdens een jarenlange zoektocht naar genezing in de reguliere gezondheidsindustrie beland hij al snel op het dwaalspoor van de symptoombestrijding. Door zijn werkervaring als econoom, had Michiel deze industrie op jonge leeftijd van binnenuit leren kennen; hij had hierdoor dit verloop kunnen voorspellen. Direct nadat de diagnose gesteld wordt zegt zijn gevoel; ‘Genezing van binnen uit’ is de enige weg naar werkelijke genezing.. Gedurende deze zoektocht naar ‘genezing van binnen uit’ komen de volgende vragen in hem op: ‘Wie ben ik werkelijk? Waarom doe ik wat ik doe en wat wil mijn lichaam mij vertellen?’
Het diepe verlangen om de antwoorden op deze vragen te vinden, zette Michiel aan tot het doen van zelfonderzoek. In feite onderzoek naar de menselijke aard. Vanuit de wijsheid die dit onderzoek hem heeft gebracht, en vanuit de ervaring van zijn ware aard, kijkt Michiel naar maatschappelijke ontwikkelingen en systemen, het menselijk gedrag, haar onderliggende motieven en toetst hij deze op waarachtigheid en waarheid. Het onderstaande artikel is van de hand van Michiel en we plaatsen het met genoegen. Michiel heeft een eigen blog, Snijboon.com, waar dit artikel ook werd geplaatst.
x
* * * x
Wakker worden..!!
De patiént als Melkkoe..!!
De wereld wordt geteisterd door een pandemie; een uitbreiding van een infectieziekte over de gehele aardbol. Het aantal ondeskundige adviezen (alleen mensen met klachten zouden het Coronavirus kunnen over dragen, iedereen testen is daarom niet nodig), het gebrek aan IC bedden, beademingsapparatuur, verplegend personeel en beschermingsmiddelen bewijst dat het RIVM, het kabinet, de verpleeghuis- en ziekenhuiszorg niet voorbereid waren op de uitbraak van dit virus.
Én.. dat deze hele trits deskundigen, ondanks hun inzet, twee maanden na de uitbraak in Nederland nóg steeds achter de feiten aan lopen. Ondanks dat dit virus diegene die het treft, zowel lichamelijk, emotioneel als economisch een ellendige periode kan bezorgen, schudt het ons ook op verschillende gebieden op een positieve wijze wakker.
WHO
De WHO heeft als doel wereldwijde aspecten van de gezondheidszorg in kaart te brengen, activiteiten op het gebied van gezondheidszorg te coördineren en de gezondheid van de wereldbevolking te bevorderen. De besluiten en adviezen van de WHO zijn van grote invloed op de individuele levens en gezondheid van bijna alle wereldburgers.
Deze organisatie adviseert en waarschuwt ook het RIVM en vergelijkbare organisaties van alle andere landen. Het regeringsbeleid van de verschillende landen wordt vervolgens (volledig) afgestemd op de aanbevelingen van deze WHO en haar zusterorganisaties. De WHO is dus een organisatie met een belangrijke en verantwoordelijke opdracht.
Maar is dit instituut onafhankelijk?
De noodzakelijke organisatie-eigenschappen voor het kunnen vervullen van zo’n belangrijke functie, zijn deskundigheid, onafhankelijkheid en objectiviteit. Vanuit mijn ervaring als econoom en organisatieadviseur weet ik, dat de wijze waarop een organisatie gefinancierd wordt van grote invloed, zo niet bepalend is voor de mate waarin zij onafhankelijk kan opereren. Dus is de simpele vraag hoe de WHO wordt gefinancierd? De WHO is gelieerd aan de VN. In de jaren zeventig werd zo’n 80% van het WHO-budget, gefinancierd door de democratisch gekozen overheden van de lidstaten van de VN en de resterende 20% door particuliere instanties en het bedrijfsleven.
De landen betaalden hun contributies en de WHO had vervolgens de macht en bevoegdheid om te besluiten waaraan het geld werd besteed.
Vandaag de dag is het beeld echter VOLLEDIG omgekeerd. 79% Van het budget wordt gefinancierd door donateurs; de Bill & Melinda Gates Foundation (na de VS de grootste financier van de WHO), de farmaceutische industrie (o.a. vaccin-fabrikanten GlaxoSmithKline, Merck, Sanofi-pasteur) met Gates als groot aandeelhouder, de Europese Unie, universiteiten, banken, particuliere stichtingen gelieerd aan de farmaceutische industrie en het George Soros Open Society Institute etc. (Bron: rapport World Health Assembly (WHA is het besluitvormingsorgaan van de WHO) Bron: ‘WHO in greep van farma?’ 2017.)
In het geval van een vrijwillige bijdrage heeft de donateur een flinke stem wat betreft de besteding ervan. EN natuurlijk blijkt dat donateurs hun eigen agenda hebben, waarbij dit voorbeeld is voor deze bewering. De basisbehoeften voor gezondheid zijn overal ter wereld hetzelfde: mensen hebben schoon drinkwater nodig, voldoende sanitaire voorzieningen en hygiëne. Natuurlijk ook volwaardige voeding, frisse lucht, voldoende rust en voldoende beweging. De vraag is of die basisbehoeften wereldwijd vervuld worden? Nee, is het simpele antwoord. Dan de vraag of dat ook consequenties heeft voor de wereldgezondheid? Even zo simpele antwoord: “JA!”.
Voordat we verder gaan, laat ik deze cijfers/data de revue passeren:
- Bijna 1000 kinderen sterven elke dag aan diarreeziektes. Het gevolg van vervuild drinkwater, gebrek aan sanitaire voorzieningen en basishygiëne.
- Bijna 1 op de 15 kinderen in ontwikkelingslanden sterft vóór de leeftijd van 5 jaar; het grootste gedeelte daarvan vooral aan honger-gerelateerde oorzaken.
- Het blijkt dat armoede de belangrijkste oorzaak van honger is. Bijna de helft van de wereldbevolking, dus méér dan 3 miljard mensen, leeft op minder dan US$ 2,50 per dag. (Bron:’ WHO in greep van farma?’ 2017).
Belangrijk is te beseffen dat een kinderziekte als het poliovirus, wordt over gedragen doordat ontlasting van kinderen in de mond terecht komt. Zijn er dan poepeters op deze planeet? Nee, natuurlijk niet. Maar deze ontlasting komt in de mond terecht, door onvoldoende sanitaire voorzieningen en bijvoorbeeld besmet drinkwater of voeding.
Deze data tonen simpel aan, dat de aanwezigheid van schoon drinkwater, basale toiletten en goede hygiëne essentieel zijn voor de overleving en ontwikkeling van kinderen. Wereldwijd beschikt bijna 2,5 miljard mensen niet over sanitaire voorzieningen en 663 miljoen mensen beschikken niet over schoon drinkwater.
De commerciële belangen van Bill Gates
Bill Gates zou ervoor kunnen zorgen, als de op één na grootste donateur van de WHO en met een privévermogen van US$ 86 miljard (2017), dat er voldoende schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen aanwezig zijn in de ontwikkelingslanden. Of hij zou zich kunnen voornemen, de armoede in deze landen te bestrijden.
Hierdoor zou hij miljoenen kinderen en volwassenen kunnen redden van ziekte en hongerdood. Maar dat doet ie niet.. Hij ZOU het kunnen… Maar wat doet hij? Hij houdt zich voornamelijk bezig met het opzetten van een infrastructuur om kinderen over de hele wereld te vaccineren (o.a tegen polio). Het ‘Decade of Vaccines Collaboration’ en het ‘Global Vaccine Action Plan’ zijn opgezet om dit te bereiken.
Vanzelfsprekend is het veel effectiever om dit poliovirus en zojuist genoemde diarreeziekten de wereld uit te helpen, door de werkelijke oorzaak aan te pakken én zorg te dragen voor voldoende schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen. Omdat daardoor ook de kinderen die sterven aan alle ziekten, die het gevolg zijn van het vervuilde drinkwater en het ontbreken van basis sanitaire voorzieningen, relatief eenvoudig gered kunnen worden.
Dus is het de simpele vraag of het de WHO werkelijk te doen is, om de gezondheid van de wereldbevolking of vertegenwoordigt zij slechts de commerciële belangen van Bill Gates en het groot kapitaal over de rug van het ziekste en armste deel van de wereldbevolking? De werkwijze van de WHO rechtvaardigt tenminste de volgende wakkere conclusies:
Wakkere conclusies
Vermeende onafhankelijke organisaties zoals de WHO (maar ook bijvoorbeeld grote mediabedrijven) blijken in werkelijkheid niet onafhankelijk te zijn en niet primair de goede doelen, het bevorderen van de gezondheid van de wereldbevolking (of het brengen van objectief nieuws) na te streven waarvoor ze oorspronkelijk zijn opgericht.
Het gevolg is dat het vertrouwen van burgers in deze en andere zogenaamde onafhankelijke organisaties af neemt. Hetgeen niet los gezien kan worden van de opkomst en toegenomen populariteit van populistische leiders in het laatste decennium. Dan de tweede wakkere conclusie: aan het bestrijden van de werkelijke oorzaken van ziekte zit geen verdienmodel voor de superrijken vast. Daardoor worden de werkelijke oorzaken niet weggenomen. Aan het leveren van vaccins zit een zeer lucratief (wereldwijd) verdienmodel vast. De werkwijze van de WHO toont aan dat het maken van winst, zelfs over de hoofden van een zieke en/of arme bevolking, haar primaire doel is.
De vertaalslag naar de Westerse wereld en het coronavirus.
Gaan we de strijd met het coronavirus alleen aan door het vaccineren van de bevolking= Is het wachten op de volgende pandemie en de gevolgen van deze vaccinatie voor onze gezondheid op de lange termijn? Of gaan we de werkelijke oorzaken van het ontstaan en de verspreiding van virussen aanpakken (waar geen verdienmodel aan verbonden is..). En kappen we voor eens en altijd met de neo-liberale gewoonte om alleen symptoom bestrijdende, en op korte termijn winst gerichte oplossingen te bedenken, voor serieuze maatschappelijke problemen ten koste van de volksgezondheid op de lange termijn?
Of gebruiken we vaccins om verdere verspreiding op de korte termijn te verhinderen, maar gaan we voor een duurzame oplossing op de lange termijn? Welke keuze Nederland ook maakt (en ik denk een 9o% kans dat het alleen vaccins zullen), zorg alsjeblieft dat je wakker bent en wakker blijft..!
Werkelijke oorzaken
Het aanpakken van de werkelijke oorzaak van de uitbraak van het coronavirus, begint bij een wereldwijd verbod op het fabriceren van biologische wapens door wie dan ook (inclusief de inlichtingendiensten). En wat betreft het voorkomen van de uitbraak van zooönosen )van dier op mens overdraagbare virussen en ziekten), zoals bijvoorbeeld Q-koorts, is het van groot belang dat wij op een respect- en liefdevollere wijze met dieren leren omgaana.
Het geografische gebied in Brabant, waar de meeste coronabesmettingen zijn waargenomen, komt namelijk ook overeen met het gebied waar de meeste Q koortspatiënten zijn aangetroffen…! Is dat toevallig? Luchtvervuiling speelt bij beide ziekten simpelweg een belangrijke rol. We weten dat de luchtkwaliteit in de buurt van de megastallen, waar de meeste Q koorts patiënten wonen, ernstig te wensen over laat.
Vanuit het gezichtspunt van dierenwelzijn en de volksgezondheid. zou de bioindustrie, met als onderdeel daarvan de megastallen pluimvee en andere dieren, al langere tijd een ‘no go’ moeten zijn..! Er bestaat een link tussen de afname van biodiversiteit en de uitbraak van zoöonosen. Nog een reden om te vechten voor het behoud van de natuur en dus vleesconsumptie drastisch te beperken (een groot deel van de amazone is verdwenen door verbouwing van soja voor de veeteelt).
Een andere duurzame wijze om de verspreiding van een virus te voorkomen is het op een natuurlijke wijze versterken van ons afweersysteem door de consumptie van gezonde natuurlijke voeding en het aanleren van een gezonde leefstijl met minder stress. Voorwaarde is dat we de samenleving op een andere wijze gaan inrichten met als speerpunt het herstellen van de verbinding tussen mens en natuur. Deze natuurlijke weg wordt door de overheid niet gepropagandeerd omdat daar geen verdienmodel voor de farmaceutische- en voedingsindustrie aan gekoppeld kan worden..!
Dan is er de rol van de media..!
Dit coronavirus maakt ons ook op een andere wijze wakker. Het virus en de berichtgeving daarover tart het ego. Het ego is dat deel van de persoonlijkheid dat de werkelijkheid gekleurd, vervormd waarneemt en onbewust is. Het ego valt graag terug op het verleden en kent een dwangmatige neiging tot controle. Dit virus, deze onzichtbare tegenstander, laat zich vooralsnog echter niet controleren op een voor het ego vertrouwde en bekende manier; het bedenken van een vaccin.
Het virus discrimineert niet en is ook niet, zoals een grote groep oorlogsvluchtelingen, na onderhandelingen met Erdogan, te parkeren op een of ander Grieks eiland..! Het ego is geconditioneerd en kent doodsangst. En juist vandaag de dag, wordt elk uur van de dag door het NOS journaal en andere zogenaamde objectieve nieuwsrubrieken van de NPO, het aantal overledenen als gevolg van het corona virus vermeld.
Daardoor koppelt het geconditioneerde ego dit virus aan de dood en worden vele burgers geconfronteerd met de doodsangst, terwijl in werkelijkheid tachtig procent van de besmette mensen milde klachten ervaart en het sterftecijfer dankzij(?) de druk bezette IC afdeling pas de laatste twee weken hoger is dan het sterftegemiddelde rond deze tijd van het jaar.
Overigens maakt het RIVM op 16 april bekend, dat naar schatting een half miljoen Nederlanders door het coronavirus is getroffen, wat het sterftecijfer in een nieuw perspectief plaatst. De media speelt in deze (on)bewust een kwalijke rol omdat de focus ligt op ongenuanceerde sterftecijfers en het aantal IC patiënten waardoor een vertekend beeld van de werkelijkheid ontstaat. Zou dit vertekende beeld de kijk- en oplagecijfers omhoog stuwen?
Hartgedragen bewustzijn
Het ego heeft de overtuiging dat het individu afgescheiden is van andere individuen, dat het leven maakbaar is en dat we afgescheiden zijn van de bron van het leven. Dit besmettelijke virus laat zien dat wij in werkelijkheid één zijn en dat het leven niet (of niet op die wijze) maakbaar is, zoals het ego veronderstelt. Daarnaast toont het virus ons de noodzaak, om de band met de bron van het leven en de natuur te herstellen. Derde wakkere conclusie: laat de identificatie met het ego los en identificeer je met je ware natuur anders blijf je speelbal van een groot onzuiver psychologisch spel.
Hoe meer individuen het groeipad van een ego gedragen bewustzijn naar een hart gedragen bewustzijn bewandelen hoe hoger als gevolg daarvan de frequentie van het collectieve bewustzijn zal zijn. Hoe bewuster het collectief hoe minder vatbaar deze samenleving zal zijn voor dit onzuivere psychologische spel en hoe makkelijker (sociaal) economische systemen die niet meer voldoen aan de eisen van deze tijd vervangen kunnen worden door betere alternatieven.
Kleinschalige zelfvoorzienende economie
De nadelen van globalisering en privatisering zijn de afgelopen twee maanden glashelder geworden. Om er slechts een paar van te noemen: mensen die vitale beroepen uitoefenen, vaak als onderdeel van de publieke sector, zijn schaars en worden ondanks deze schaarste, toch structureel ondergewaardeerd. De werkelijke waarde van hun werkzaamheden voor de samenleving is veel groter dan de huidige marktwaarde ervan. Op naar een nieuw waarderingssysteem dat wel werkt..!
De luchtkwaliteit is in korte tijd als gevolg van het afgenomen vlieg/globaliserings- en wegverkeer drastisch verbeterd. Wat zou dit betekenen voor het zogenaamde klimaatprobleem? Daarnaast blijkt Nederland. als gevolg van haar afhankelijkheid van het buitenland, bijvoorbeeld niet in staat voldoende beschermingsmiddelen in te kopen. De vierde wakkere conclusie: bouw aan een een kleinschalige zelfvoorzienende economie bestaande uit ondernemers met oog voor sociale rechtvaardigheid en hun (natuurlijke) omgeving. Zie mijn stuk uit 2017 HIER
Ontmenselijking van de samenleving
Is een langdurige ´social distancing´, ná digitalisering, de volgende stap in het proces van de ontmenselijking van deze samenleving? Toeval of niet; voor de bankensector, Big Tech-, telecom-, en farmaceutische bedrijven, is deze crisis ook om deze reden zeer winstgevend. Én zal zij, indien de gewone burgers dat toestaan, leiden tot een verdere concentratie van geld, macht en middelen bij een kleine groep superrijken. De rekening voor de Sars-CoV-2 crisis zal, evenals die van de kredietcrisis, betaald worden door de gewone burgers. Laten wij ons opnieuw verlammen, door een gevoel van machteloosheid en angst (voor elkaar) of zijn wij moedig en staan wij op voor onze waardigheid, grondrechten en gezondheid van onszelf en alle andere levende wezens op deze aarde en roepen wij dit groot onrecht een halt toe? Dat is de vraag!
De Patiënt als melkkoe..
Hoogleraar diabetologie Hanno Pijl zeit in het televisieprogramma ´EenVandaag´, dat het verbeteren van de leefstijl van patiënten met een chronische ziekte tot een verbetering van de gezondheid van hen kan leiden. Op de terechte vraag van de journalist of dat de gezondheidsindustrie dit idee niet eerder had kunnen opperen, antwoordt de hoogleraar, dat dit waarschijnlijk het gevolg is van het feit dat de farmaceutisch industrie geen ‘gezonde leefstijl’ verkoopt maar pillen. Ik heb je het verhaal van Bill Gates hierboven al laten lezen.
Symptoombestrijding..
Na het horen van dit antwoord reizen mijn gedachten terug in de tijd, om precies te zijn naar augustus 1991. Ziek terug gekomen van een trainingskamp in de Spaanse Pyreneeën zit ik als jonge atleet voor het eerst in de spreekkamer van een Maag/Darm/Lever specialist vanwege een darmontsteking. De beste man vertelt mij dat deze gediagnosticeerde aandoening weliswaar lastig en chronisch is, het gevolg van een niet goed functionerend (overactief) afweersysteem, ik er wel tachtig jaar mee kan worden en dat hij de oplossing voor deze kwaal in huis heeft; prednison, een paardenmiddel met flinke bijwerkingen. Na zijn diagnose en behandelmethode aangehoord te hebben denk ik; ‘hij maakt er zich wel erg makkelijk van af met zijn symptoombestrijder’ en ‘of dat het chronisch is moet nog blijken’. Mijn vader had op mijn leeftijd immers dezelfde aandoening maar na zijn veertigste levensjaar verdween de ziekte. Ik besef dat de specialist van zijn werkelijkheid de mijne probeert te maken. Op mijn vraag of het aanpassen van mijn voedingspatroon of leefstijl nodig is, antwoordt hij ontkennend. Naar aanleiding van dit gesprek besluit ik mijn eigen weg naar werkelijke genezing te volgen inclusief zelfonderzoek en gebruik te maken van de symptoombestrijder prednison, indien nodig.
De ziekte blijft terugkomen. In de zeventien jaar ziekenhuisbezoek die volgen wordt strikt volgens protocol prednison voorgeschreven. Word ik daar beter van? Even, om vervolgens langzaam maar zeker nog chronisch zieker te worden. Uiteindelijk is een operatie onvermijdelijk. Ook deze valt onder het kopje symptoombestrijding. Na deze ingreep blijven mijn klachten namelijk voortduren en na een tevergeefse rondgang langs de Nederlandse ziekenhuispoli wordt door een Duits laboratorium geconstateerd dat ik last heb van chronische lyme als gevolg van hetzelfde, niet goed functionerende, afweersysteem.
Typerend is dat alle afspraken met mijn ziekenhuisspecialisten controle-afspraken genoemd worden. Ik heb ze verbeterafspraken voorgesteld. Afspraken waarbij we samen werken aan werkelijke genezing in plaats van aan het onder controle houden van symptomen. Ik ontmoet verbaasde blikken, geconditioneerd als men is in het bestrijden van symptomen. Nu is symptoombestrijding niet per definitie verkeerd maar om dit nu te hanteren als behandelstrategie? En dat zeventien jaar lang?
Doodziek
De zorgkosten rijzen de pan uit, vijfentachtig miljard dit jaar, hoor ik van Rutte. Dit gegeven wordt door beleidsmakers gebruikt als argument voor de alsmaar oplopende zorgpremie. Wat is toch de reden voor dit exorbitant hoge bedrag?
Na zojuist beschreven ervaring, een dienstverband bij een zorgverzekeraar en vele gesprekken met reguliere en vrijgevestigde artsen later vond ik het antwoord op deze vraag; het huidige reguliere zorgsysteem is ziek. Doodziek welteverstaan. Een gezond zorgsysteem is echter een voorwaarde om patiënten te behandelen naar gezondheid.
Oorzaken
De belangrijkste oorzaak van deze systeemziekte is het ontbreken van een financiële prikkel voor farmaceut, verzekeraar en arts om patiënten werkelijk te genezen. Het reguliere zorgsysteem beloont slechts het bestrijden van symptomen.
Binnen dit systeem speelt de farmaceutische industrie een cruciale rol. Het farmaceutische grootbedrijf heeft officieel twee doelstellingen. Winstmaximalisatie en het leveren van een positieve bijdrage aan de volksgezondheid. Het verdienmodel bestaat uit het wereldwijd afsluiten van patenten op plantaardige stoffen die vitamines, mineralen en structuurelementen bevatten en de mens voeden. Dit patent maakt ze tot eigenaar van deze natuurlijke plantaardige voedende stof en bezitter van de natuur. De farmaceut kopieert deze natuurlijke stoffen (de natuur) chemisch en maakt er pillen van om deze vervolgens wereldwijd te vermarkten.
Winstmaximalisatie realiseert het grootbedrijf door zicht te organiseren volgens het, wettelijk aangemoedigde, Angel Saksische bedrijfsmodel. Volgens dit bedrijfsmodel is geld de belangrijkste maatstaf, is de aandeelhouder de baas en worden processen vooral zo goedkoop en efficiënt mogelijk gemanaged.
De farmaceutische industrie vergroot zijn afzetgebied door samen met de chemische industrie aan te dringen op uitbreiding van de EU en nog meer globalisering. In combinatie met zojuist beschreven bedrijfsmodel stelt dit het farmaceutische grootbedrijf in staat de kostprijs te reduceren en een miljardenwinst te genereren. Hierdoor is de multinational in staat een immens leger aan lobbyisten op de been te brengen waarmee politieke macht vergaard wordt. Het uitoefenen van deze politieke macht heeft tot gevolg dat het Europese parlement wetten goed keurt die deze industrie welgevallig zijn. Daarnaast heeft deze industrie invloed in de opleidingen van artsen (James L.Wilson), sponsort ze onder meer patiëntenverenigingen en is ze er in geslaagd het volk zo te hersenspoelen dat zij denken niet meer zonder pillen te kunnen leven.
Binnen het wereldwijde afzetgebied heeft het farmaceutische grootbedrijf een grote vaste klantenkring opgebouwd. Het creëren van vaste klanten realiseert zij door het bestrijden van symptomen in plaats van werkelijke oorzaken van ziekten. En door in geproduceerde pillen, die symptomen bestrijden, lichaamsvreemde stoffen aan te brengen die op hun beurt weer bijwerkingen kunnen veroorzaken of aanzet geven tot nieuwe ziektes waar vervolgens weer nieuwe pillen voor nodig zijn (Dr. Rath). Allen strategieën die erop wijzen dat het maximaliseren van de aandeelhouderswaarde het werkelijke doel van deze industrie is.
Ook een zorginstelling als het ziekenhuis behoort tot de gezondheidsindustrie. Zij ontvangt van de verzekeraar en de overheid een budget dat tot een bepaalde hoogte afhankelijk is van het aantal behandelingen die verricht worden en het aantal ziekenhuisbedden dat bezet is. Hoe meer behandelingen verricht en bedden bezet, hoe groter het budget (tot een bepaald plafond). Dus, hoe meer terugkerende klantjes (patiënten) hoe groter het budget! De financiële beloning van het ziekenhuis dient echter afhankelijk te zijn van het aantal werkelijke genezingsprocessen. Van het aantal patiënten dat niet meer terug komt.
Onafhankelijk, gezuiverd van commercieel belang
De kosten van de gezondheidszorg zullen drastisch slinken wanneer niet het bestrijden van symptomen van ziekten maar het streven naar gezondheid als verdienmodel gehanteerd wordt. Wanneer het zorgsysteem niet het ontwikkelen, uitvoeren en verstrekken van symptoom bestrijdende behandelmethoden of geneesmiddelen financieel beloont, maar wanneer zij de ontwikkeling, uitvoering en verstrekking van behandelmethoden en geneesmiddelen die werkelijke genezing bevorderen, beloont. Een systeem dat gezuiverd wordt van die commerciële belangen van de gezondheidsindustrie die de patiënt schaden en tot een financiële melkkoe maken. Dit vergt een andere wijze van denken van zowel de farmaceut, verzekeraar, arts als de patiënt.
In eerste instantie betekent dit dat de keuze en financiering van de te ontwikkelen geneesmiddelen door een werkelijk onafhankelijk instituut of fonds in plaats van door de farmaceut zelf, dient te geschieden. Wanneer de ontwikkeling van geneesmiddelen namelijk op deze wijze plaats vindt worden niet, zoals nu het geval is, alleen medicijnen en behandelmethoden ontwikkeld die commercieel gezien interessant zijn en/of symptomen bestrijden maar die werkelijk nodig zijn en werkelijk genezen. Zodat ook voor ziekten die niet direct levensbedreigend zijn of om een andere reden vanuit commercieel oogpunt niet interessant zijn om te diagnosticeren en te behandelen, zoals Lyme en Qkoorts, een oplossing wordt gevonden die tot werkelijke genezing leidt .
Heeft u ook zo n heimwee naar Klazien uut Zalk?