x
X
Zelf-etend plastic..! Plasticprobleem opgelost?
2021 © WantToKnow.nl/be
x
Wegwerpplastics zijn een doorn in het oog van weldenkende mensen. Van overheden en bedrijven. Het massale gebruik van plastics, denk eens aan de tasjes en rietjes, gaat voorbij aan het FEIT dat ze nauwelijks te recyclen zijn en vaak op de brandstapel eindigen als ze al niet het milieu wereldwijd vervuilen. Niet voor niets zijn er serieuze plannen om wegwerpplastics in de ban te doen, bijvoorbeeld via het ‘Plastic Pact’. Er is een gloednieuwe ontwikkeling die hoop geeft voor planeet Aarde.. Het Duitse Fraunhofer Gesellschaft vond een manier om enzymen, die plastic kunnen repareren of afbreken, te verwerken ín het plastic zelf. Dat is een doorbraak, waardoor wegwerpplastics mogelijk veel duurzamer worden.
Fraunhofer Gesellschaft laat zien dat er dus een andere optie is, namelijk om met technologische innovatie plastics zichzelf laten vernietigen of repareren. Dat gebeurt met enzymen: eiwitten die de moleculen van plastic kunnen breken, zoals in 2018 reeds was uitgevonden. (HIER) Op deze wijze ‘verteren’ plastics zichzelf.. Afhankelijk van het enzym wordt het plastic zo teruggebracht tot stukjes die makkelijk vergaan in de natuur, of repareert het plastic zichzelf als het scheurt of breekt.
Dit soort enzymen bestaan al langer, maar toepassing ervan was lastig. Bij de productie van plastic zijn namelijk hoge temperaturen nodig, en de enzymen gaan stuk als je ze toevoegt bij het productieproces, omdat ze niet tegen hitte kunnen. Om dat te voorkomen stopte het Fraunhofer-instituut de enzymen in een soort hittebestendige jasjes (HIER), gemaakt van anorganische materialen (die geen koolstof bevatten). Deze materialen beschermen tegen grote druk en temperaturen, waardoor het enzym beschermd is. Bovendien ‘vreet’ het enzym niet aan anorganische materialen, maar alleen aan het (organische) plastic..!
Toepassing op grotere schaal?
De drager deed zijn werk goed in de labs van het Fraunhofer. Of dat op grote schaal in de plasticfabriek ook zo is, weten we pas over een paar jaar; eerst moet de techniek buiten het lab, op kleine schaal toegepast worden. Daarna is het de vraag of de techniek betaalbaar genoeg is, maar de technische doorbraak laat wel een pad zien naar naar duurzamer plastic, zonder dat we daarvoor hoeven over te stappen op andere materialen.
De onderzoekers zeggen dat het zelfreparerende en zelfvernietigende plastic nog maar het begin is. Tegenwoordig kunnen wetenschappers een heleboel enzymen maken die allemaal specifieke eigenschappen hebben. Zo kan je in theorie antischimmelplastic maken, of plastic dat zichzelf schoonmaakt. Maar elk enzym is anders, en vraagt daarom om een andere drager. Helaas is het ‘jasje’ dat de onderzoekers voor het plastic-etende enzym maakten, niet hetzelfde als voor andere enzymen.
Ondanks dit soort technologische innovatie gaat het nog niet goed met het recyclen van plastic. Uit onderzoek bleek laatst dat maar een kwart van het plastic recyclebaar is! (HIER)
