Groene graffiti: duurzame, natuurlijke reclame?

Eén van de grote problemen van reclame is de onvermijdelijkheid ervan geworden, want het lijkt wel of je reclame wel tegen het lijf moét lopen vandaag de dag. Is het niet op TV of op radio, dan wel als banners op websites, reclameborden langs de weg, en ga zo nog maar even door. Reclame komt van het woord re-clameren, wat ‘herhaaldelijk roepen’ betekent. Nou, dat is wel het minste wat je van ‘reclame van tegenwoordig’ kunt zeggen. Je hoeft maar even aan de -overigens steeds minder wordende- irritante witte-wasmiddelenreclames te denken, en lichte kokhalsneigingen zullen je waarschijnlijk niet vreemd zijn.. Sommige reclamespotjes zie je zó vaak, dat ze na een paar keer kijken al je neus uit komen. Maar toch zit er ook een ander facet aan reclame, een heel interessant aspect.

Reclame is namelijk indirect ook weer een spiegel van onze maatschappij..!! Zoals je weet is het maken en plaatsen van reclame relatief erg duur. En dan praten we nog niet eens alleen over TV- of radiocommercials, maar reclame in het algemeen is een kostbare zaak. En dus is de conclusie gerechtvaardigd, dat alle mensen die zich met reclame bezig houden, dan proberen reclame zo efficiënt mogelijk te maken. Allereerst is dat door voor zo weinig mogelijk geld, zo veel mogelijk mensen te bereiken; dat is een logisch gegeven vanuit de economische gedachte.

Maar reclame heeft natuurlijk ook een inhoudelijke kant op dit efficiency-terrein. Waarmee we willen zeggen, dat reclame natuurlijk probeert een boodschap te laten horen die mensen ‘aanspreekt’. Want van te voren al worden afgewezen, zonder dat mensen daadwerkeijk luisteren wat je te vertellen hebt als merk of product, dat is natuurlijk funest.
En daarmee probeert reclame zich dus voor te doen als een kameleon, beter nog: als een spiegel, zodat jij als potentiële consument, als mogelijk toekomstig koper, je herkent in de reclameboodschap, in de hele sfeer ervan. En zo is het kijken naar reclame, als je het ‘goed’ doet, kijken naar de boodschap-achter-de-boodschap, kijken in de spiegel van de maatschappij. Want als jij je in de reclameboodschap herkent, zul je er ook bewuster kennis van nemen.

In de ontwikkelingen van duurzaamheid is het maken van reclame nog steeds een ondergeschoven kindje. Reclamevormen zijn voor mensen en bedrijven die duurzaamheid hoog in het vaandel hebben staan, vaak meer gericht op de inhoud van de boodschap, dan op de vorm. Immers, de bekende reclamevormen, zoals TV, radio, tijdschriften, zijn ook voor duurzaamheidsboodschappen geschikt. Maar duurzaamheid zou duurzaamheid niet zijn, wanneer ook in deze reclamevormen specifieke mogelijkheden naar voren komen. Groene reclame als het ware.. Er zijn inmiddels speciale bureau’s die zich volledig toeleggen op deze specifieke reclamemogelijkheden, en wij laten je er daarvan hier één zien.

x

* * *

x

Groene graffiti: samenwerking met de natuur?

2012 © WantToKnow.nl/.be

x

GreenGraffiti is in dit kader een bijzondere vorm van reclame. Green Graffiti is een milieuvriendelijke vorm van outdoor reclame, met een duidelijke boodschap; ‘clean is green’. GreenGraffiti werkt daarnaast volledig CO2-neutraal, is één van de eerste bedrijven in de wereld dat zich volledig compenseert voor haar ‘water-footprint’.  Green Graffiti is een methode van buitenreclame, waarbij met behulp van een sjabloon en een hogedrukreiniger, een reclameboodschap tevoorschijn komt, door een stoep of straat te reinigen van vuil. Het resultaat is een bericht met hoge impact én een schonere straat, op dié plaats waar de boodschap staat…

Kijk eens naar deze video, om een beeld te krijgen van deze ondeugende manier van reclame ‘maken’..
x

x

In 2008 was het Telfort dat als eerste bedrijf het aandurfde om Green Graffiti de opdracht te geven om een ‘graffiti-campagne’ uit te voeren. Een aantal vakbladen, maar ook dagbladen pikken de campagne op en schrijven erover, gratis publiciteit (op de oude manier..!) die het jonge bedrijf goed kan gebruiken. Jim Bowes, de jonge, duurzame ondernemer achter Green  Graffiti, vertelt aan iedereen die het maar wil horen, hoe blij hij is met zijn simpele uitvinding. Hij krijgt eerst een teleurstelling als blijkt dat er ‘natuurlijk’ al tientallen jaren straatartiesten rondliepen die deze technieken toepasten, maar is hierdoor niet uit het veld te slaan.

In 2009 komt er een partner uit Canada bij, hij -Mike Jansen is zijn naam-  wordt de eerste licentiepartner waarvan er daarna al snel nog 9 zouden volgen. Green Graffiti komt op de Amerikaanse televisie (FOX-news) voor de campagne die het uitvoert voor Domino’s Pizza. Het aantal partners neemt toe en eind 2010 kan Green Graffiti haar 16e licentie-partner de hand schudden. Er komen ook campagnes die door al deze partners wereldwijd orden uitgevoerd. Green Graffiti werkt inmiddels centraal voor veel grote bedrijven, die wereldwijd hun duurzame initiatieven kenbaar willen maken aan het publiek. Deze organisaties en bedrijven weten steeds vaker Green Graffiti te vinden om hun eigen groene boodschap uit te dragen.

In 2011 verschijnt Green Graffiti in het business-programma van Jord Kelder: ‘Bij ons in de BV’. Het is managing partner Joost Niepoth die een goed woordje doet voor het GreenGraffiti-initiatief. Kijk zelf:
X
[media id=1152 width=770 height=605]

x
Green Ads Blue
En last but not least maakt het bedrijf in 2010 een mooi duurzaam statement door het initiatief Green Ads Blue op te richten. Een stichting die zich richt op de aandacht-voor-schoon-water. Water dat natuurlijk een essentieel onderdeel is bij de Green-Graffiti manier van reclame maken. Green Ads Blue probeert als stichting wereldwijd waterprojecten te ondersteunen, die het duurzame gebruik van water voor ogen hebben.

Het bedrijf nodigt in dat kader wereldwijd partners (organisatie en individuen) uit, om waterprojecten te ondersteunen, die worden gekozen om hun simpliciteit, effectiviteit, openheid en transparantie. Het gaat daarbij om waterzuivering, waterwinning en het hergebruik van water, in landen en gemeenschappen waar dit nodig is. Tevens hoort daarbij een leerprogramma voor lokale gemeenschappen om het waterbeheer te voeren over het duurzame gebruik van water.

Problemen met Groene Graffiti..?
Het blijkt dat veel gemeentes en bedrijven in hun maag zitten met het plaatsen van deze groene graffiti, zoals bijvoorbeeld bij of in NS-stations. Is het legaal? Is het illegaal? Mag je geen vuil weghalen. Mag dat wel maar dan op de héle plek waar je begint delen vuil weg te halen..? En omgekeerd, als ik graffiti aanbreng op muren en vloeren, doe ik dat toch door inkt of ander materiaal aan te brengen OP de muur, of OP de vloer. De mensen van Green Graffiti halen juist iets WEG…! Nou je ziet wel dat het allemaal niet zo eenvoudig is allemaal.. Het is Jim Bowes, de oprichter van GreenGraffiti, die het voortouw  zou willen nemen: “Waarom maken gemeentes geen goede afspraken met ons. Waarbij wij een bepaald deel van het reclamebudget, dat een bedrijf aan ons betaald voor het plaatsen van GreenGraffiti, reserveren voor een goed doel in de betreffende stad. De precario-rechten die veel reclame-makers betalen aan Gemeentes en de overheid, komt over het algemeen meteen in de ‘grote pot’ terecht..

Maar allereerst zou Jim Bowes weleens een uitspraak willen van een gemeente of andere overheid, die beweert dat het illegaal is om vuil van de straat te halen..!! Kijk naar dit nieuwsitem dat afkomstig is uit de VS en werd uitgezonden door ABC-news. Hierin komt dit hele verhaal aan de orde.
X
[media id=1151 width=770 height=605] x

* * *