Een groene generatie vraagt om duurzame educatie
x
Duurzaamheid is geen gegeven maar een constante vraag die we moeten beantwoorden. Hoe zorg je voor voldoende voedsel en energie voor iedereen, zonder kaalslag op natuurlijke bronnen, de aarde te plegen? Want onze kinderen en hun kinderen en hun kinderen moeten ook nog steeds eten, drinken, wonen en mobiel zijn, toch? En niet alleen in Nederland, maar overal ter wereld.
Vragen worden gesteld in het onderwijs en onderzoek. Je leert, begrijpt, weet meer en stelt nieuwe vragen. Er komen nieuwe inzichten, nieuwe kennis en zo worden we met z’n allen wijzer. Zo hebben we welvaart en welzijn kunnen creëren door een zeer effectieve economie te organiseren. Maar als die effectiviteit nu ook z’n schaduwkanten heeft? Zoals milieuvervuiling, klimaatverandering, water -en voedsel tekort, ziekte, honger, oorlog, het verdwijnen van dier -en plantensoorten, het opraken van natuurlijke hulpbronnen en ga zo maar door. Voorbeelden te over!
Dan wordt het toch tijd om die economie anders te organiseren. Duurzaam en groen! Effectief als het gaat om welzijn, maar ook als het gaat om het tegengaan van milieuvervuiling, sociale uitbuiting en opraken van natuurlijke bronnen. Een economie waarbij winst en natuur niet haaks op elkaar staan. People planet en profit. Duurzaamheid is en-en!
Duurzaamheid is een vorm van beschaving
Afval op straat gooien is niet netjes, kinderarbeid not done, dierenmishandeling is misdadig. Allemaal verworvenheden van onze samenleving, meestal omdat je hebt geleerd waarom dingen wel of niet goed zijn. We noemen dat beschaving. Maar we vervuilen massaal, we buiten massaal uit en misbruiken dieren voor werkelijk bijna alles. Meestal doen we dat niet individueel, maar gek genoeg juist als collectief, als samenleving, vaak zelfs zonder dat we er bewust van zijn.
Maar ook dat kunnen we leren, begrijpen en dus veranderen als we dat wensen. Het willen ‘blijvend’ beter doen, duurzaamheid dus, is beschaafd.
Duurzame ontwikkeling (duurzaamheid) bij het onderwijs.
Een andere verworvenheid van onze beschaving is het onderwijs, het recht om te leren om je voor te bereiden op een toekomst waarin je zelfstandig je eigen broek op kunt houden met het werk dat het beste bij je past. Tegelijkertijd is het de plek waar je leert over de wereld waarin je leeft, de rechtstaat, het land, de natuur, het milieu, het verleden, de wereld en noem maar op.
Het onderwijs is zowel de basis van een goede economie, maar dus ook voor duurzaam denken en doen. Logisch zou je denken. Maar duurzaamheid heeft nog geen vaste plaats in het onderwijs.
Groene economie.
Iedereen die beseft dat het duurzamer moet, beseft dat de economie groener moet, met groene auto’s groene energie en groene banen. Een groene economie betekent werken aan een leefbare planeet en aan nieuwe werkgelegenheid, want duurzaamheid is en-en. Maar dan moet duurzaamheid wel geïntegreerd worden in ons onderwijssysteem. De werknemers, werkgevers, consumenten en politiek leiders van de toekomst zitten immers nu en morgen in de schoolbanken.
Campagne ‘Geen groen geen poen’..!
De Duurzaam Onderwijs Coalitie (D.O.C.) begint daarom een landelijke campagne om aandacht te vragen voor “duurzaamheid in het onderwijs”. We roepen bedrijven op om te laten zien dat ze behoefte hebben aan duurzaam opgeleid personeel en roepen jongeren op om te laten horen dat zij duurzaam opgeleid willen worden. Want een groene generatie vraagt om duurzame educatie!
En natuurlijk vragen we iedereen om zijn stem te laten horen voor duurzaamheid in het onderwijs.
Ga daarom naar www.groenegeneratie.nl en vraag ook om duurzame educatie!
