Een boek dat antwoord geeft op vragen over de staat van onze samenleving. Een nuchtere blik op het bewijs voor bepaalde aannames, onthult dat veel feitelijke beweringen, die gebruikt worden om progressieve politieke standpunten te ondersteunen, volledig onjuist, overdreven of radicaal misleidend zijn. Vragen/aannames zoals:
- Krijgen vrouwen echt 30% minder betaald dan mannen voor hetzelfde werk?
- Vermoordt de Amerikaanse politie regelmatig ongewapende zwarte mannen, alleen omdat ze zwart zijn?
- Zal de opwarming van de aarde echt de menselijke beschaving vernietigen?
Na het ontmaskeren van een aantal van deze mythes, legt de auteur uit hoe en waarom progressieve mythes populair zijn geworden, waarom ze schadelijk zijn en hoe we kunnen voorkomen dat we ons laten meeslepen door politieke mythes. ‘Progressieve mythes’ zijn gevaarlijk, zegt professor Michael Huemer. Ze leiden tot slecht beleid en polariseren de samenleving. Vooral voor minderheidsgroepen zijn ze een ramp. Zijn credo:
* * *
‘Wetenschappers moeten nadenken over
wat waar is, niet over wat goed is’..
2025 © WantToKnow.nl/be
Onlangs verscheen een boek van Michael Huemer, professor filosofie aan de Universiteit van Colorado, onder de titel: ‘Progressive Myths’; een boek dat hij naar eigen zeggen schreef, omdat hij vindt dat (het ultieme streven naar) de waarheid ertoe doet. Want dat is volgens hem hét probleem vandaag: heel wat progressieve standpunten zijn gebaseerd op feitelijk foutieve informatie. Op mythes, zeg maar. En de mainstream media, academici en politici verspreiden die foute informatie gretig mee.
In dit kader wijzen wij je graag nogmaals op de uitspraak van prof.dr. Scheider, leidend wetenschapper bij het IPCC, het Internationale Panel over Klimaat Verandering. Duidelijk is zijn angst voelbaar/leesbaar -tussen de regels door- voor een wereldwijde klimaatcatastrofe. Deze zou, terwijl dit nog nooit onomstotelijk is bewezen, VEROORZAAKT zijn door de mens.
Een aanname, terwijl er voor een NATUURLIJKE klimaatverandering geen plaats kennelijk was in zijn denken..!! Zeer kwalijk, dit ‘streven naar het goed, BOVEN het streven naar waarheid’. Hoe ‘slecht’ je deze waarheid ook kunt verteren..!
Een mooie quote uit het nieuwe boek van prof. dr. Huemer, raakt de kern van het probleem: ‘Het feit dat wetenschappers begaan zijn met de publieke opinie, is precies de reden waarom het publiek hen niet zou mogen vertrouwen.’ Michael Huemer licht dit statement toe:
‘De taak van wetenschappers is niet om na te denken over wat goed zou zijn voor de samenleving. Daar zijn ze ten eerste geen experts in. Neem nu klimaatwetenschappers. Als zij beslissen wat ze communiceren aan het publiek op basis van wat volgens hen goed is voor de samenleving, dan doen ze daar misschien net meer kwaad dan goed mee. Ze weten immers niet wat goed is voor de samenleving.
Ten tweede dikken ze klimaatproblemen vaak aan, omdat ze denken dat het hun taak, is mensen in actie te doen schieten. Daardoor weet je dus niet meer in welke mate de informatie correct is. Dat is het gevolg als wetenschappers hun sociale oordeel laten primeren op hun wetenschappelijke oordeel. Dat is geen goede zaak. Wetenschappers zouden enkel moeten nadenken over wat waar is, niet over wat goed is.’
Over de mythe dat de mens de hoofdoorzaak van de opwarming van de aarde is..
‘Inderdaad. Er circuleert een bewering dat “97% van de klimaatwetenschappers zegt, dat de mens de hoofdoorzaak is van de opwarming van de aarde”. De media herhalen dit cijfer telkens opnieuw, maar weten niet, dat deze bewering is gebaseerd op verkeerde statistiek. Ik leg dat graag nogmaals uit; deze claim gaat terug op een ‘wetenschappelijk’ artikel uit 2013 (HIER).
De auteurs vonden 11.944 wetenschappelijke artikelen, waarin de term ‘klimaatverandering’ of ‘opwarming van de aarde’ voorkwam. In 66 procent van de artikelen namen de auteurs helemaal geen positie in op dat vlak. Die 97% procent slaat DUS NIET op het totale aantal van 11.944 artikelen, maar op de resterende 34%! En van die 34% betwijfelde of verwierp 1% de rol van de mens in de klimaatopwarming.
In de resterende 33 procent van de artikelen zeiden de auteurs dat ‘de mens op zijn minst een rol speelt’. Dat is dus niet hetzelfde als zeggen dat de mens de hoofdoorzaak is!! Integendeel. Slechts in slechts 1,6% van de klimaatartikelen zeggen de auteurs, dat de mens de hoofdoorzaak is van de opwarming van de aarde!’
Terwijl het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) beweert dat er rond 2050 een jaarlijkse oversterfte van 250.000 mensen zal zijn als gevolg van de klimaatopwarming. Dat is weliswaar geen mythe, maar tóch is dat cijfer misleidend, waarom? Omdat rond 2050 de jaarlijkse NATUURLIJKE sterfte wereldwijd op 92 miljoen mensen zal liggen. En is 250.000 ongeveer 0,27 procent van die 92 miljoen. Dat cijfer klinkt al heel wat minder dramatisch. De vraag is dan of het wel slim is, om van de strijd tegen de klimaatopwarming een topprioriteit te maken?
Al met al is het ook niet zo natuurlijk, dát de klimaatverandering; de opwarming van de Aarde geen probleem is. Maar de oversterfte door ontelbare andere oorzaken is wellicht vele malen groter. En de economische middelen zijn beperkt, dus zet je volgens Huemer die middelen het beste, zo efficiënt mogelijk in. Uit onderzoek is echter wel al gebleken, dat de kosteneffectiviteit van interventies tegen de opwarming van de aarde laag is.
De impliciete veroordeling
Een mythe die ook in Europa wijdverspreid is, is die van de ‘impliciete vooroordelen’. De psychologie zou zogezegd bewezen hebben dat de meeste mensen impliciete racistische vooroordelen koesteren, waardoor ze gaan discrimineren. Dr. Michael Huemer is ook hier duidelijk in zijn commentaar:
‘Met die bewering zijn er inderdaad enkele problemen. Ten eerste worden die impliciete vooroordelen gemeten met de IAT, wat staat voor de ‘Implicit Association Test’. Dat is een test die nagaat hoe eenvoudig mensen associaties maken. Daarbij blijkt inderdaad dat het makkelijker is voor mensen om associaties te maken tussen ‘blanke mensen’ en ‘goedheid’ dan tussen ‘zwarte mensen’ en ‘goedheid’.’
Maar die test is niet betrouwbaar! Dat wil zeggen: als je een persoon test en je test diezelfde persoon later opnieuw, dan zou je normaal op ongeveer dezelfde score moeten uitkomen. Maar dat is met de IAT vaak helemaal niet het geval! Het tweede probleem is dat er ook geen bewezen correlatie is tussen je score (wat je dus beweert/de op de test) en het vertoonde discriminerend gedrag.’
Recent onderzoek van het Network Contagion Research Institute (NCRI) en het Rutgers University Social Perception Lab heeft ook aangetoond dat mensen na het lezen van politiek correcte DEI-lectuur (DEI staat voor diversity, equity, inclusion) meer geneigd waren om akkoord te gaan met quotes van Adolf Hitler waarin het woord ‘jood’ vervangen was door ‘brahmaan’ (iemand van de hoogste kaste in India). Dan kun je beweren, dat de DEI-lectuur, die het doel hebben, vooroordelen weg te halen, deze impliciete vooroordelen juist in de hand werkten.
Die trainingen creëren waarschijnlijk ‘omgekeerde vooroordelen’, andere vooroordelen dan de traditionele. Dat is typisch een karakteristiek voor de woke-beweging. Woke betekent onverdraagzaamheid. Alleen is de ‘omgekeerde’ onverdraagzaamheid, gericht tegen andere dan de traditionele groepen. Daarnaast circuleren er ook nogal wat mythes over racisme, waarvan er een is, die beweert, dat er elk jaar veel ongewapende zwarten neergeschoten worden door de Amerikaanse politie, omdat die politie racistisch is/zou zijn.
‘De reden dat mensen dat zeggen, is omdat een vierde van de slachtoffers van schietpartijen door de politie zwart is, terwijl maar een achtste van de bevolking zwart is. Er worden verhoudingsgewijs dus meer zwarten neergeschoten. Daaruit trekt men dan al te gemakkelijk de conclusie dat de oorzaak daarvan racisme bij de Amerikaanse politie is.
Maar dan zouden we ook het volgende kunnen zeggen: 95,5% van de slachtoffers van schietpartijen door de politie is man, terwijl slechts 50% van de bevolking man is. De conclusie is dus dat de politie ongelooflijk seksistisch is tegenover mannen. Daar voelen de meeste mensen wel aan dat dat een absurde conclusie is en dat de verklaring moet worden gezocht in de hogere agressie bij mannen.
We zien daarbij inderdaad dat 90% van de moorden gepleegd wordt door mannen. Ze zijn dus sterk oververtegenwoordigd in de criminaliteitscijfers. Maar hetzelfde geldt voor zwarten: 40% van de moorden wordt gepleegd door zwarten, ook al maken ze maar een achtste van de bevolking uit. De logische verklaring is dan ook dat dat de reden is waardoor ze verhoudingsgewijs vaker worden neergeschoten door de politie.’
En die mythes zijn vanzelfsprekend ook gevaarlijk?
Dat soort mythes leidt immers tot slecht beleid. Stel dat je in het geval van die schietpartijen ervan uitgaat dat de Amerikaanse politie racistisch is. Dan kun je proberen dit probleem op te lossen, door de politie trainingen te geven om deze ‘racistische vooroordelen’ weg te werken. Maar dat gaat dan uiteraard niet werken. Want je dient na te gaan, waarom de criminaliteit bij zwarten zo hoog ligt en dan die bron van criminaliteit aanpakken. Maar nog erger is dat deze mythes het vertrouwen in onze samenleving ondermijnen.
Ze polariseren en zetten dus groepen in de samenleving tegen elkaar op: ze proberen bijvoorbeeld zwarten te overtuigen dat blanken hun vijanden zijn, ze proberen vrouwen ervan te overtuigen dat mannen hun vijanden zijn, enzovoort. Voor minderheidsgroepen is dat een echte ramp. Zwarten zijn bijvoorbeeld in de minderheid in onze samenleving. Als je hen opzet tegen de blanke meerderheid, hoe kunnen ze dan ooit succesvol worden in een samenleving waar de ruime meerderheid blank is?
Volgens dr. Huemer dienen we te vermijden dat deze mythes worden geloofd en ook verder verspreid. Hij zegt hierover:
‘Je moet kritisch zijn wanneer je politiek geladen informatie hoort. Dat geldt trouwens voor alle informatie, niet alleen voor ‘linkse’. Wees op je hoede voor alle feitelijke informatie die heel sterk, om het even welke, politieke ideologie ondersteunt. In mijn ervaring is bijna al die informatie verkeerd. En dan moet je die dus zeker niet verder verspreiden zonder ze grondig te checken.
Neem nu het voorbeeld van Trayvon Martin, de zwarte jongen van zeventien jaar die werd doodgeschoten door George Zimmerman in 2012 in Florida. Na de dood van Martin ontstond al snel het verhaal dat zijn moordenaar een racist was en vrijuit ging omdat het Amerikaanse juridische apparaat ook racistisch was. Nochtans was daar geen enkel bewijs voor, zoals ik in mijn boek duidelijk aantoon. Die conclusie werd getrokken uit verdraaide informatie, zoals een verknipte audio-opname van een gesprek tussen de politie en Zimmerman.
In die opname leek het alsof Zimmerman zei: “Deze jongen is niets goeds van plan, want hij is zwart.” Terwijl hij in werkelijkheid iets heel anders had gezegd. NBC News verspreidde deze geknipte audio-opname en uiteraard sprongen daar weer allerlei actiegroepen op, zonder te checken of die informatie wel correct was. De informatie werd ook overal verspreid op sociale media. Zulke zaken zijn erg kwalijk natuurlijk. Kijk dus kritisch naar je bronnen en word geen deel van het probleem.’
De vraag is dan meteen ook of dit allemaal dan niet een beetje te optimistisch is; té onrealistisch. Want mensen die om de waarheid geven, doen dat immers nu ook al. Maar veel mensen staan nu eenmaal niet open voor correcte informatie en horen alleen wat ze willen horen. Dat lijkt dus eerder een psychisch probleem dan een gebrek aan toegang tot de juiste informatie.. Je kunt er dus bijna niets aan, wanneer mensen niet naar onafhankelijke info willen luisteren en/of de waarheid sowiesoe niet willen horen. Prof. Huemer hoopt dat een aantal mensen onbeslist en onbevooroordeeld zijn; jonge mensen misschien.
Zij vragen zich misschien nog af of de feiten waarop die woke-ideologie gesteund is, wel correct is, op waarheid berust. Micheal Huemer vindt jonge mensen vooralsnog meer woke dan oudere mensen. Maar dat is volgens hem het gevolg van het feit, dat ze geïndoctrineerd werden. Scholen en universiteiten zijn de laatste decennia overgenomen door woke-ideologen. Toch blijven jonge mensen vaak meer open staan voor nieuwe informatie dan pakweg mensen van veertig jaar of ouder.
Academici hebben het almaar moeilijker om vrijuit te spreken.
Ze krijgen het dus ook moeilijker om correcte feitelijke informatie te verspreiden als die de dominante ideologie niet ondersteunt. Politicoloog Pippa Norris, professor aan Harvard, heeft daar recent uitgebreid onderzoek (HIER) naar gedaan.
Het blijkt dat in postindustriële samenlevingen, zoals de Verenigde Staten en Europa, vooral rechtse wetenschappers het de laatste decennia almaar moeilijker hebben. Maar in ontwikkelingslanden, zoals in Sub-Sahara-Afrika, zijn het linkse wetenschappers die het moeilijker hebben om vrijuit te spreken. De vrije meningsuiting is dus wereldwijd verslechterd, zowel voor links als voor rechts.
“Mijn boek gaat over progressieve mythes. Maar ik ben wel zeer op mijn hoede wanneer ik organisaties de vrije meningsuiting hoor verdedigen, wanneer deze clubs tegelijkertijd ook een oerconservatieve agenda verdedigen. Dat is verstandig, omdat het dan immers lijkt, alsof die vrije meningsuiting alleen op hen van toepassing is. Een mooi gezegde is: “Iedereen steunt de vrije meningsuiting als ze niet aan de macht zijn.” Maar vrije meningsuiting hoort een zuiver principiële zaak te zijn.”