De Belangrijkste Overgang – deel 10

Weet je het nog? Een week of wat geleden waren vertegenwoordigers van de VN, NASA en JAXA bijeen in het Egyptische Helwan om er hun licht te laten schijnen over de toenemende zonneactiviteit. Maar tot op heden is er nog geen bericht van de uitkomst van die ‘Workshop der Oudsten van Deze Tijd’… Vreemd?

Joe Davila, directeur van het Goddard SpaceFlight Center sprak in de aankondiging van de bijeenkomst deze profetische woorden: “Deze ontmoeting zal ons helpen bij het treffen van voorbereidingen voor de eerstvolgende grote gebeurtenis.” […] Hoewel het ‘Space Weather’ in het algemeen wordt geassocieerd met de poolgebieden van de Aarde – denk aan het Noorderlicht en Zuiderlicht – is de dagelijkse gebeurtenis boven onze evenaar niet minder belangrijk. Het fenomeen dat zich aan de daglichtzijde van de Aarde in haar bovenste atmosfeer afspeelt heet de ‘equatoriale anomalie’.

Dit is in feite een fontein van ionisatie die rond de planeet cirkelt en zijn straal altijd op de Zon gericht houdt. Tijdens zonnewinden, kan de equatoriale anomalie toenemen en van vorm veranderen, waardoor GPS-signalen worden verstoord met alle gevolgen van dien. En volgens de initiatiefnemer van deze workshop is “internationale samenwerking van groot belang om de equatoriale anomalie en andere fenomenen in de ons omringende ruimte te kunnen blijven volgen. Dit kan niet door een enkel land worden gedaan.”

De algemeen gebruikelijke naam voor de equatoriale anomalie is ‘Equatoriale Elektrojet’ (EEJ) en Susan Joy Renisson noemde dat verschijnsel in haar boek al. Het is het door de Maya voorspelde ‘Slangenkoord’. Haar redenatie is dat de Maya-Oudsten erop wezen dat er nu, in onze tijd,  een grotere behoefte bestaat aan balans. Zij legt de wetenschap uit waaruit blijkt dat mensen direct worden beïnvloed door deze EEJ.

NASA worstelt inmiddels met de idee hoe de gevolgen van het nieuwe ‘Space Weather’ op deze planeet wat kunnen worden verzacht…!

Ondertussen beseft een overgrote meerderheid van de bevolking op Aarde nog steeds niet dat er sprake is van zeer actuele evolutionaire veranderingen. De Maya-oudsten en vele andere Wijzen uit voorbije tijden waarschuwden ons al over de komst van de ether, maar het lijkt erop dat dit over het hoofd gezien wordt door al die mensen die zich focussen op 2012.

Ondanks het feit dat het ‘Space Weather’ de laatste 20 jaar in alle hevigheid toeneemt en de implicaties ervan, voor de moderne technologische samenleving erg serieus genomen dienen te worden, om maar eens een understatement te gebruiken… Er is dus in feite niets nieuws onder de zon, bijna letterlijk! Dat moge ook blijken uit het onderstaande hoofdstuk 10 van dit essay van Susan Joy Renisson. Ze neemt ons mee op een ontdekkingsreis langs de vele Voorvaderen die zich lieten gelden als belangrijke boodschappers van aanstaande evolutionaire overgangen.

Volgens mij kunnen we de vergaderingen van de Voorvaderen best vergelijken met de bijeenkomsten van de Wijzen en Oudsten van deze tijd, alleen heten het nu ‘workshops’.  Kortom: een heel spannende tijd!

* * *

x

Wie of Wat zijn ‘De Voorvaderen?’

– deel 10  –

Vertaling voor Wanttoknow.nl/be © Jan Smith

x

Als Magnetars optreden als boodschappendienst voor informatie uit hogere dimensies met hoge niveaus van beschikbare energie, lading en magnetisme, is het niet moeilijk te begrijpen dat een mega-uitbarsting de Aarde zou kunnen overbelasten en het complexe circuit of web van Birkelandstromen in de donkere toestand, dat rond de Aarde bestaat, te vernietigen. In het ‘worst case scenario’ zouden de dubbele lagen die rond de Aarde liggen, dan kunnen exploderen en we hebben redenen om aan te nemen dat dit reeds in het verre verleden van de Aarde is voorgekomen..

Eenvoudig gezegd is de overgang naar een hogere energietoestand in het verleden hopeloos mislukt, met een wereldwijde catastrofe als uiteindelijk resultaat. Tegenwoordig geloven metafysische bronnen dat we op weg zijn naar een Nieuw Paradijs op Aarde, maar we moeten terugblikken naar lang vervlogen tijden om erachter te komen wat dat eigenlijk te betekenen heeft en om meer gedetailleerd aan de weet te komen wat we mogelijk kunnen verwachten en wat er in ons nabije toekomst te gebeuren staat.

Er is hulp van verschillende ‘Hoeders van Oude Kennis’ en we kunnen de zelden aangehaalde Nieuw-Zeelandse Maori Ouderen citeren die verklaren dat in 2012 de ‘Ka Hinga Te Aria’, dat vertaald uit het oorspronkelijke ‘Uturu Maori’ zoveel betekent als ‘De Sluier Zal Optrekken’, wat letterlijk neerkomt op de samensmelting van de fysieke en spirituele domeinen, of zoals in het algemeen wordt gezegd: “de sluier zal wegvallen”.

De strekking hiervan is dat we nu ontdekken wat we kunnen aantreffen op bepaalde niveaus van de spirituele domeinen. In het boek ‘The ‘Mystery of the Crystal Skulls’ (1997) door Chris Morton en Ceri Louise Thomas, worden we getrakteerd op de zienswijzen van gerespecteerde Maya Oudsten en Zuid-Amerikaanse stamleden.
In een interview waarin de werkelijke oorsprong van de mensheid in detail ter sprake komt, vertelde de Amerikaans Indiaanse schrijver Jamie Sam over het bestaan van andere levensvormen.

Mede door het groeiend bewustzijn in nieuwe wetenschappelijke studierichtingen die zich bezighouden met magnetische plasma-entiteiten en lichtverschijnselen, lijkt het er nu op dat de overtuigingen van de Amerikaanse inheemse bevolking niet langer als onhoudbaar kunnen worden bestempeld. Jamie Sam zegt: “Binnenkort zullen we bewijzen hebben van het bestaan van andere levensvormen die op veel andere planeten wonen, zelfs op planeten in onze eigen Melkweg.”

Er werd ook een lid van de Yaqui-stam uit de woestijngebieden in het noorden van Mexico geciteerd. Hij beweerde dat de voorouders reeds begonnen zijn aan hun terugkomst en hij haalde zijn eigen UFO-waarneming aan. Als blijk van waardering voor dit feit, maakten de auteurs Morton en Thomas ook melding van de alledaagse waarnemingen van Ufo’s boven Mexico Stad, die bekend staan als ‘ovnis’. Inmiddels is er sprake van zeer veel gedocumenteerde waarnemingen van Ufo’s boven Mexico en de rest van Zuid-Amerika, daarover hoeven we hier verder niet uit te weiden.

In het ‘Book of Destiny’ van Carlos Barrios lezen we: “De meest wijdverspreide Maya-voorspelling is die van ‘Job Ajaw Nimahaab’. Deze voorspelling is van groot belang. Tijdens deze ‘profetische tijden’, zoals ze door onze ‘Grandfathers’ worden genoemd, vallen verschillende profetieën samen. [blz. 114]  De mensheid zal toegang krijgen tot een subtiele dimensionale vorm en de kosmische wetten zullen overheersen.
Zoals we reeds eerder hebben gezegd: er is voorspeld dat de ‘B’alameb’ in deze periode zullen terugkeren. Deze mythische wezens, deze Mens-Goden, hielden zich bezig met het onderwijzen de mensheid en zij zijn de kosmische wachters op de vier hoeken van het Universum. Het is de afstammeling van de vierde ‘B’alam’, genaamd ‘Ik’i’B’alam’ – de vader van de energie in water, het vierde element – die zal regeren tijdens deze nieuwe periode.” [blz.. 123 / vetgedrukt ter accentuering]

De zinsnede ‘kosmische wachters op de vier hoeken van het Universum’, is behoorlijk beladen door de implicaties ervan, maar er wordt gezegd dat die ‘levende wezens’ waarschijnlijk ten behoeve van niet-ingewijden in de heilige waarheden, antropomorfisch zijn en worden voorgesteld als Mens-Goden. We kunnen er echter zeker van zijn dat de Maya Oudsten niet geloven dat ze menselijk of mensachtig zijn.

Carlos Barrios benadrukte dit zeer zorgvuldig als onderdeel van de geloofsovertuigingen van de Maya. Hij schrijft:

“De oude Maya hadden een visioen over de volledige verbinding tussen de kosmos en de natuur. De goden waren vertegenwoordigers van het Opperwezen ‘Jun Ab Ku’, of “Al-Dat-Is.” Deze goddelijkheden waren regenten op de verschillende niveaus en in de diverse configuraties van het Universum en in ruil daarvoor hadden zij vertegenwoordigers in de onderwereld, de wereld en in de overwereld. Een hele verzameling goddelijkheden wordt in verband gebracht met natuurlijke verschijnselen en de vier basiselementen, want in de kosmologische visie van de Maya heeft alles dat bestaat een geest.” [blz. 74]

“Slechts weinig Maya goden nemen een menselijke gedaante aan en al die figuren zijn antropomorfisch… Uiteindelijk bezit een goddelijkheid helemaal geen fysieke vorm. De goden zijn energie en hun vertegenwoordiging wordt vaak gezien als helpers.” [blz. 75 en vet ter accentuering]

Het is maar moeilijk te bevatten waarom er zo weinig interesse is voor voorspellingen van inheemse bronnen; er zijn immers genoeg verwijzingen naar ‘Voorouders’ door sjamanen over de hele wereld die door antropologen zijn bewaard. Hier is bijvoorbeeld het uitstekende boek van Jeremy Narby ‘The Cosmic Serpent: DNA and The Origins of Knowledge’, waarin hij de doctorale dissertatie van Gerald Weiss citeert over de mythologie van de Ashaninca-Indianen onder de titel ‘The Cosmology of the Campa Indians of Eastern Peru.

Naar men zegt is dit een bron van uitgebreide documentatie aangaande de kosmologische geloofsovertuigingen van Peruviaanse Indianen. Weiss geeft toe dat we deze informatie beschouwen als mythologie, maar hij verklaart dat de Indianen deze kennis over ware gebeurtenissen op betrouwbare wijze mondeling hebben doorgegeven.
Het schijnt dat de enige manier waarop deze informatie gezien kan worden, erop neer komt mythologie te beschouwen als een vertelling die eufemistisch van aard is, maar wel degelijk berust op ware gebeurtenissen, waarbij de essentiële waarheden pas vorm krijgen en duidelijk worden wanneer bepaalde realiteiten worden gezien of onthuld. Narby zegt:

“Volgens Weiss geloven de Ashaninca in het bestaan van onzichtbare geesten, genaamd ‘maninkari’, letterlijk: “zij die zich verborgen houden,” die desalniettemin waargenomen kunnen worden door het innemen van tabak en ayhuasca. Ze worden ook wel ‘ashaninka’, “onze mensen,” genoemd, omdat zij worden beschouwd als voorouders met wie ze een familieband hebben.”

Narby haalt ook enkele passages aan uit het boek van Mircea Eliade ‘Shamanism: Archaic techniques of ecstacy’, waarin hij verklaart dat de ‘voorouders’, ‘geesten’ of ‘goden’ verbonden zijn door ontelbare voorbeelden van ‘sjamanistische ladders op alle vijf de continenten, soms omschreven als een ‘spirituele ladder’, een ‘trap’ of ook ‘gevlochten touwen’. Narby schrijft daarover:

“In Australia, Tibet, Nepal, het oude Egypte, Afrika, Noord- en Zuid-Amerika duidt ‘de symboliek van het touw, net als die van de ladder’, op communicatie tussen hemel en aarde. Door middel van dat touw of die ladder (evenals via een wijnrank, een brug of een pijlenketting) ‘dalen de goden af naar de aarde en mensen gaan omhoog naar de hemel.‘
Eliade haalt zelfs een voorbeeld uit het Oude Testament aan, waarin Jacob droomt van een ladder die tot in de hemel reikt, met Engelen Gods die erlangs afdalen en omhoog klimmen.” Volgens Eliade is de sjamanistische ladder de eerste versie van de idee van een as van de wereld, die de verbinding vormt tussen de verschillende niveaus van de kosmos en hij wordt in de vorm van een boom aangetroffen in ontelbare scheppingsmythen.” [vet gedrukt ter accentuering]

Er is veel informatie die is samengesteld door academici, waarin wijdverspreide geloofsovertuigingen van inheemse culturen aan bod komen – in ieder geval die culturen die een rijke mythologie hebben bewaard over hoe de voorvaderen aankwamen en waarom ze geloven dat sommigen hier op Aarde gevangen zijn geraakt. Tegenwoordig worden de scheppingsverhalen die door inheemse mensen worden verteld door biologen tegen het licht gehouden in een poging de oorsprong van het leven op Aarde te verklaren.

Maar waar het hier echter om gaat is, dat wanneer wij oude kennis zien als mythologie, het duidelijk wordt dat in bepaalde tijdperken de Aardse omgeving uit hoog energetisch plasma bestond en tijdens die perioden deelden wij de Aarde met entiteiten die worden omschreven als ‘heroïsche wezens’, ‘levende wezens’ en ‘De Voorvaderen’. Dankzij grote inspanningen van de voorstanders van theorieën die verband houden met het Elektrisch/Plasma Universum, hebben enkele mythologen kans gezien een aantal van de grootste geheimen uit ons verleden te ontrafelen.

 

Steutel..
Gelukkig voor ons is ons de sleutel aangereikt waardoor wij in staat zijn iets van de toekomst te begrijpen. Omdat Aarde een omgeving binnenvliegt met hoog energetisch plasma, wordt ook steeds duidelijker dat er sprake is van een enorme toename van rapporten over Ufo’s en begint het erop te lijken dat voorspellingen over de ‘Wederkomst van de Voorvaderen’ ‘samenvalt’ met het feit dat het grote publiek zich steeds meer bewust wordt van het feit dat er iets vreemds aan de hand is.
Om alle twijfels weg te nemen over wat dit precies inhoudt, het volgende: als gevolg van de veranderingen in de omgeving van de Aarde, nemen mensen nu op natuurlijke wijze een voorheen onzichtbaar domein van plasma-entiteiten waar, op precies hetzelfde moment dat Aarde entiteiten aantrekt die alleen kunnen bestaan in een hoog energetische omgeving.

Achteraf gezien is het niet zo verwonderlijk dat slechts weinigen een link hebben gelegd tussen de komst van Space Weather en de daarmee verband houdende toename van Ufo-waarnemingen, omdat de voorspelling van de komst van een Nieuw Tijdperk, dat gedomineerd zou worden door aether of ruimte, zo’n lange tijd genegeerd is. Dmitriev e.a. legden dat verband echter wel in hun technische rapport ‘Planetophysical Function of Vacuum Domains’, waarin plasmaverschijnselen veroorzaakt door het ‘Space Weather’ werden onthuld. In dit rapport staat:

“Fenomenologisch onderzoek naar natuurlijke zelfoplichtende objecten en andere abnormale verschijnselen die daarmee verband houden, heeft het mogelijk gemaakt de hoofdeigenschappen van Vacuüm Domeinen (VD’s) vast te stellen.
Deze eigenschappen zijn de volgende: penetratie van de materie, zelfemissie en absorptie van licht en andere elektromagnetische straling in een groot frequentiebereik, het in- en uitwendige elektrisch veld van VD’s dat leidt tot elektrische storingen, magnetische velden, de verstoring van het zwaartekrachtveld (levitatie), rotatie van de lucht en het stof binnen VD’s, explosies (die geen verandering van de vorm en afmetingen van het VD veroorzaken). Wij voegen de volgende eigenschappen nog toe aan deze lijst:

Ten eerste bezit een VD een gedefinieerde geometrische vorm, zoals van een bal, ellipsoïde o.i.d., en ten tweede ondergaat een VD een groeiproces tijdens de jaren waarin de Zon actief is.” [vetgedrukt ter accentuering]

Het 460 pagina’s tellende rapport ‘Unidentified Aerial Phenomena in the UK Defence Region’ [2000] gaat over de zoektocht naar buitenaards leven (SETI) en concludeert dat er misschien sprake is geweest van het trekken van teveel foute conclusies. Hierover lezen we in deel 3, hoofdstuk 3 het volgende:

“De algemene wetenschappelijke verwachting bij het zoeken naar buitenaards leven, is wel dat het zich zal openbaren bij het zoeken naar zuurstof, stikstof of andere specifieke spectraallijnen. Natuurlijk is dit vooroordeel gebaseerd op de mogelijk / waarschijnlijk foutieve veronderstelling dat ergens anders misschien biologisch leven bestaat in een vorm die wij conventioneel kunnen begrijpen.

Hoewel de VS miljoenen dollars heeft gestoken in het SETI-programma, is er tot dusverre geen succes geboekt. Onorthodox denken toont aan dat andere ‘bewoonde’ delen van het universum mogelijke entiteiten huisvesten die helemaal niet op ons lijken. Als ze al bestaan, hoeven ze misschien helemaal niet zo te ‘ademen’ als mensen of hebben ze geen enkele van de ‘normale’ eigenschappen – men kan aanvoeren dat ze misschien op natuurlijke wijze de enorme invloeden van de zwaartekracht zouden kunnen weerstaan tijdens de rare manoeuvres die worden gerapporteerd.

De logica wordt echter nog weer anders wanneer wordt voorgesteld dat deze entiteiten mogelijk geen enkele massa bezitten! Verscheidene Ufo-onderzoekers, op basis van wat zij betrouwbare rapporten noemen, bijvoorbeeld tot de conclusie gekomen dat deze entiteiten zeker ook het vermogen moeten bezitten om te kunnen materialiseren en te dematerialiseren.

Verder wijzen de gerapporteerde aerodynamische bewegingen erop dat er de meeste tijd sprake moet zijn  van hoogwaardige technologie met betrekking tot het gebruik van bijna wrijvingsloze, geluidloze vliegbewegingen.

Verder wijzen de gerapporteerde aerodynamische bewegingen erop dat er de meeste tijd sprake moet zijn  van hoogwaardige technologie met betrekking tot het gebruik van bijna wrijvingsloze, geluidloze vliegbewegingen. Al deze buitengewone eigenschappen kunnen echter relatief eenvoudig worden verklaard als er sprake is van gasvormige drijvende plasma’s.

Geluid van ‘Voortgedreven Ongeïdentificeerde Luchtverschijnselen’ (‘Unidentified Aerial Phenemena’) wordt in rapporten alleen maar omschreven als een ‘gierend geluid’, ‘gebrom’, geknetter’ of ‘gezoem’ tijdens het ‘opstijgen’. De wijze van aandrijving van de objecten maakt volgens de rapporten niet het bekende geluid dat we kennen van geluiden als gevolg van de luchtweerstand, turbulentie of beweging van een vleugelflappen – ondanks het feit dat de afmetingen van het ‘vliegtuig’, op basis van de enorme afmetingen die dikwijls worden opgegeven toch zouden moeten duiden op de aanwezigheid van een aanzienlijke massa.
Als er echter, zoals wordt aangenomen, sprake is van veel rapporten waarin eigenschappen van plasma/geladen massa worden gemeld, dan zouden die praktisch geen traagheid ondergaan en om die reden geen luchtverplaatsing tot gevolg hebben om te kunnen bewegen; terwijl andere manifestaties puur te maken hebben met zichtbaar licht dat in beweging is.

Omdat deze entiteiten volgens de rapportages naar eigen goeddunken kunnen verschijnen en verdwijnen en intelligent zouden zijn, kan worden verondersteld dat ze zelf kunnen beslissen of ze zich al dan niet aan mensen vertonen. Het klassieke dilemma bij dergelijke rapporten is altijd of de waarnemers werkelijk vertellen wat ze werkelijk hebben gezien, of dat ze rapporteren wat zij gezien zouden moeten hebben, of zelfs praten over dingen die ze graag zelf hadden willen zien.”

We moeten erop wijzen dat er NIETS mag worden aangenomen over de status van deze Ufo-onderzoekers, omdat in het verleden zeer hoog gekwalificeerd onderzoek is verricht dat over het algemeen door ufologen die niet geïnteresseerd waren in de ware aard van de meeste betrouwbare Ufo-waarnemingen terzijde werd geschoven.

Bijgevolg kunnen we een aantal zeer interessante feiten met betrekking tot de zoektocht naar buitenaards leven in onze eigen achtertuin aantreffen. In de uitgave van ‘Alternative Perceptions Magazine’ van maart 2010, waarin Dr. Greg Little zich afvraagt ‘Waarom negeren ufologen het meest wetenschappelijk veldonderzoek naar Ufo’s dat ooit werd uitgevoerd?’, staan een paar interessante details over het gedeeltelijk door de staat gesubsidieerde Ufo-onderzoek.

In de zeventiger jaren werd ‘Project Identification’, geleid door Dr. Harley Rutledge, professor in de een natuurkunde, die deze taak op zich had genomen na een serie Ufo-waarnemingen boven het gebied nabij Lake Piedmont-Clearwater in Missouri in de VS, die de plaatselijke bevolking hadden opgeschrikt.

Dankzij de nog steeds voortdurende pogingen in het Noorse Hessdalen (zie de vorige afleveringen van deze serie), weten we wel dat de laatste jaren met steeds modernere instrumenten, waaronder continue video-opnamen en radarvolgapparatuur uitgebreid onderzoek wordt gedaan, maar ‘Project Identification’ blijft vooral om historische redenen nog steeds erg belangrijk.

“Dit Ufo-veldonderzoek vond plaats over een periode van 7 jaar en er namen 35 natuurkundestudenten, ingenieurs en vele andere geïnteresseerden aan deel die samen een groot aantal observatieteams vormden. Er werden 158 verschillende waarnemingsstations bemand door in totaal 620 waarnemers. In die 7 jaar werden 157 waarnemingen van 178 verschillende Ufo’s gedocumenteerd (ongeïdentificeerde vliegende objecten – waarvan de meeste werden waargenomen als afwijkende “lichten”).

Maar in veel rapporten werden deze ‘lichten’ van zeer nabij waargenomen en lieten ze meer zien dan alleen maar een paar simpele lichtbollen. Onder de gebruikte instrumenten waren onder meer verrekijkers, verschillende soorten telescopen en lenzen van de universiteit, vele camera’s en lichtgevoelige sensoren, geluidsopnameapparatuur, magnetome-ters, geigertellers, een instrument voor het maken van spectraalanalyses, veldsterktemeters, radio’s en andere meetapparatuur.”

Als gevolg van een aantal verbazingwekkende persoonlijke ontmoetingen werd Dr. Harley Rutledge een Ufo-aanhanger, hoewel dat hem er niet van weerhield een zeer conservatieve en kritische houding aan te nemen ten opzichte van zijn onderzoek en de gevolgde methodologie. Of zijn vrijwilligers vooraf al in Ufo’s geïnteresseerd waren, deed er niet toe, alleen personeel met een gedegen wetenschappelijke opleiding en goede getuigschriften werd toegelaten tot deelname aan deze langdurige operatie. Het volgende citaat komt uit het boek ‘Project Identification’ (1981) van Dr. Harley Rutledge, Voorzitter van de Afdeling Natuurkunde van de Universiteit van Missouri:

“Onbevooroordeelde, gedesinteresseerde wetenschappers meten meestal de eigenschappen van levenloze zaken. Aan de andere kant bestuderen biologie- , medische en gedragswetenschappers intelligenties die vaak minder of gelijkwaardig aan de hunne zijn. Bij dit project kregen wij te maken met een intelligentie die gelijkwaardig aan of groter was dan die van de mens. Tijdens het onderzoek werkten wij met deze verschijnselen samen.”

Het is ook zaak de pragmatische aard van het Britse ‘Condign’ rapport in aanmerking te nemen. We leven in een zichtbaar universum dat voor 99,999% uit plasma bestaat en de wetenschap vertelt ons nu dat de ingrediënten voor op DNA gebaseerd leven “alomtegenwoordig” zijn in interstellaire nevels en wolken.

In plaats dat de ruimte een koude, duistere en vijandige omgeving is, wordt ons nu verteld dat hij in feite een stellaire kraamkamer is voor het voortbrengen van leven.

De Wetenschap zit ook niet stil…
Onze wetenschappers hebben complexe moleculen ontdekt in de ruimte, er is elektrisch geladen water daar, er komt in ruime mate stof voor dat voornamelijk bestaat uit gevriesdroogde bacteriën in diverse stadia van degradatie, er worden virussen  aangemaakt in de staarten van kometen en sterren, het stof wordt in de ruimte opgeladen waardoor zich plasma’s vormen die onder invloed staan van magnetische velden. Dit zijn stuk voor stuk allemaal ingrediënten voor “De Voorvaderen”, als we daarvan aannemen dat ze levende plasma-entiteiten zijn.

Veel wetenschappers hebben de astronomisch reusachtige waarschijnlijkheid geaccepteerd dat het voorkomen van leven inherent is aan het concept van de ‘prebiotische soep’ als oorsprong van het leven op Aarde, maar op welke wijze zou dit zich voordoen in de ruimte? De plasmawetenschap zegt ons dat die plasma’s bepaalde cellen vormen, samengesteld uit dubbele lagen die werken als condensatoren wanneer verschillen in elektrisch potentiaal optreden.

Astronomische waarnemingen hebben uitgewezen dat kometen heldere röntgenstraling uitzenden en close-up opnames geven te zien dat er sprake is van reusachtige uitbarstingen en ‘jets’ van deeltjes. De geleerden van de ‘Stardust-missie’ beweren dat kometen het bewijs leveren van verschillende extreme condities (vuur en ijs), terwijl nog altijd wordt aangenomen dat komeetstaarten voorheen monsters van mineralen bevatten als gevolg van de desintegratie van de komeet.

Het alternatieve idee is echter dat wanneer kometen door de ruimte vliegen ze juist allerlei soorten materiaal opzuigen en uitstoten. Normaalgesproken gaan ze door verschillende elektrische gebieden met variabele magnetische veldsterktes en als gevolg daarvan zou vorming van plasmacellen automatisch optreden. In 2001 viel er gedurende vele maanden in Kerala in India voortdurend rode regen.

Nadat in verschillende wetenschappelijke instituten over de hele wereld onderzoek was verricht, bleek de regen rode cellen met DNA te bevatten en om die reden werd aangenomen dat die cellen afkomstig moesten zijn van een komeet. Het Universum heeft miljarden jaren de tijd gehad een andere levensvorm te scheppen die is gebaseerd op plasma, maar gedurende vele tientallen jaren hebben SETI-onderzoekers klaarblijkelijk alleen maar gezocht naar  ingrediënten die nodig zijn voor leven dat is gebaseerd op koolstof.

Tegelijkertijd zijn zij ervan beschuldigd niet echt geïnteresseerd te zijn daadwerkelijk iets te willen ontdekken. Volgens een gerespecteerd wetenschapper (Bostrom 2001), “zou de ontdekking van een ontwikkelde levensvorm (meercellige organismen) behoorlijk deprimerend voor hen zijn.”

Het is in ieder geval duidelijk dat de heersende stroming in de wetenschap tot nog toe en zelfs zeer recent nog volop alle pogingen negeert van een paar pionierende ufologen en wetenschappers die hebben getracht het wetenschappelijk establishment wat te verlichten. Trevor James Constable, een opmerkelijk militair historicus en ingenieur staat bekend om zijn baanbrekende werk op het gebied van Ufo-onderzoek.

Vanaf 1950 heeft hij onophoudelijk foto’s gemaakt in het infraroodgebied van het elektromagnetisch spectrum, waarbij onomstotelijk het bestaan van een andere levensvorm aan het licht is gekomen. Constable schreef verschillende boeken over zijn ontdekkingen en het meest bekende daarvan is wel ‘Sky Creatures: Living UFOs’ (1976) gepubliceerd door Simon & Schuster, dat een update en een herziene uitgave is van de klassieker ‘The Cosmic Pulse of Life’ (1975). Zijn zienswijze was eenvoudigweg veel te controversieel en beslist niet iets wat de meeste ufologen wilden horen toen hij concludeerde dat de meeste Ufo’s afkomstig zijn uit onze omgeving. Hier volgt een citaat:

“Deze levende creaturen, deze biovormen, waren noch wat wij wilden noch verwacht hadden…. In die tijd vormden ze voor ons een emotionele afknapper… In de tussenliggende tijd nam ik geïnteresseerd en gefascineerd de verontruste effecten waar die de foto’s hadden op alle personen wier benadering van het verschijnsel Ufo’s zuiver mechanische is.”

Hier zijn nog een paar citaten uit ditzelfde boek:

“Wat ik ervan heb opgestoken kan als volgt worden samengevat: deze schepsels, zoals ik ze zelf het liefst noem, zijn amoebeachtige levensvormen die in de plasmatoestand bestaan. Ze bestaan niet uit vaste stof, gas of vloeistof. Ze bestaan meer in de vierde toestand van materie – plasma – als levende hittesubstantie aan de bovengrens van de fysieke natuur. Ze bestaan uit calcium en vloeistoffen, waarbij het metaal en de vloeistoffen beide verkeren in de plasmatoestand.”

“Mijn opnamen laten zien dat die luchtfauna’s lijken op eencellige levensvormen. Normaal gesproken zijn ze voor ons verborgen omdat ze zich in het infrarode gebied van het elektromagnetisch spectrum bevinden, maar die schepsels komen van tijd tot tijd in het zichtbare gebied van het spectrum tevoorschijn, pulserend met een roodachtige of oranje gloed, soms met verblindende helderheid. Op die momenten worden ze onveranderlijk geïdentificeerd als Ufo’s – wat ze ook zijn, natuurlijk, ofschoon het geen geconstrueerde vliegtuigen zijn. Het zijn levende schepsels.

Door het niet erkennen en herkennen van deze fout en deze schepsels dus niet te onderscheiden van vliegtuigen… heeft dit voor veel verwarring in het Ufo-onderzoek gezorgd. Levende organismen, schepsels, lijken een elementaire evolutionaire tak te vormen die waarschijnlijk ouder is dan het meeste andere leven, daterend uit de tijd toen de planeet meer gasvormig en plasma-achtig was dan vast. Ze maken deel uit van wat occultisten ook wel “de elementalen” noemen. Ze leven onzichtbaar als vissen in de oceaan van de atmosfeer.

Net als vissen, denk ik dat ze weinig intelligentie bezitten. Op een dag zullen ze waarschijnlijk ingedeeld worden in de klasse van de macrobiologie of zelfs van macrobacteriën die leven in de oceaan die wij de lucht noemen. Schepsels bevinden zich normaal gesproken om drie redenen buiten het gezichtsveld van de mens. Ten eerste is hun leefomgeving, zoals eerder vermeld, het infrarode gebied. Ten tweede is hun geboortegrond in de stratosfeer of daarbuiten op grotere afstanden dan met het blote oog kan worden waargenomen.

Tenslotte stuwen zij zichzelf op bio-energetische manier voort met extreem hoge snelheden, vaak als meteoren vlak voordat die uit het zicht verdwijnen.” [Vetgedrukt ter accentuering]

Klaarblijkelijk hebben anderen zich lang geleden ook gerealiseerd dat ze levende ‘entiteiten’ waarnamen en zodoende werden ze op allerlei manieren aangeduid, zoals ‘gorgons’, ‘luchtvissen’ en ‘elfen’ en er zijn enkele goedgedocumenteerde waarnemingen van entiteiten van schijnbaar biologische aard.

Maar historisch gezien zijn praktisch alle meldingen over het bestaan van andere levensvormen door de media genegeerd – tot nu toe dan.

Zoals zo vaak bij uitgebroken revoluties, gebruikt het grote publiek het internet en door een en een op te tellen en tegelijkertijd de media ermee te overspoelen, wordt het voor de autoriteiten en de media in toenemende mate moeilijker – zo niet onmogelijk – te ontkennen dat er iets heel belangrijks gebeurt.

Ondanks verwoede pogingen van de autoriteiten om de plasma levensvormen te negeren, komen berichten erover steeds vaker voor. In het artikel getiteld ‘Are UFOs Alive’, dat werd geschreven door Brad Steiger, verklaart hij:

“Toen ik met mijn oude vriend Trevor James Constable zat te discussiëren over het onderwerp van levende Ufo’s, zei hij dat het biologisch leven in de bovenste octaven van het aardse bestaan grotelijks over het hoofd is gezien door veel te veel Ufo-onderzoekers die veelal de voorkeur gaven aan de eerdere conclusie dat Ufo’s voertuigen waren die afkomstig zijn uit de verre ruimte. T.J. overhandigde me een stapel foto’s van Ufo’s die hij met een Leica G IR 135 infraroodfilm had gemaakt met f-3.5, 1/30s. “Het betrof hier duidelijk biologische vormen,” zei hij. “Dit zijn in plasma levende organismen die in onze atmosfeer ontstaan. Zoals ze op deze foto’s staan, krijg je de indruk alsof je door de ruit van een aquarium kijkt.”

Misschien zullen velen binnenkort tot de slotsom komen dat onze werkelijkheid amorf aan het worden is en dat wij nu leven in een kosmisch aquarium, wanneer het wijdverspreide verschijnen van een andere levensvorm de overhand krijgt. We moeten echter de gedocumenteerde mening van pioniers in overweging nemen en in het bijzonder de verbazing van een bioloog die ter bestudering foto’s in handen kreeg van Trevor James Constable. Bioloog Ivan Sanderson, die het boek ‘Uninvited Visitors: A biologist looks at UFO’s (1969) schreef, noteerde:

“Of het nu Ongeïdentificeerde Luchtverschijnselen zijn of Ongeïdentificeerde Luchtobjecten, ze zien er in ieder geval niet uit als machines. Voor een bioloog lijken ze schrikbarend veel op eencellige levensvormen, in sommige gevallen zelfs compleet met ‘celkern, plasmazonen, celblaasjes en de hele mikmak’. Sommige hebben de vorm van een amoebe. Eens te meer lijken ze volledig doorzichtig, een beetje diafaan, volledig ijl of wat alleen maar kan worden omschreven als vluchtig, zich vermengend tot nevelsluiers.”

In antwoord hierop schreef Constable:

“De heer Sanderson is dus in staat met eigen ogen te zien wat voor hem ligt, een taak die de onsterflijke Goethe omschreef als de moeilijkste voor een mens. Als fotograaf wist ik in de tijd van de opnames niet eens af van ‘celkernen, plasmazonen, celblaasjes en de hele mikmak’, maar zoals Sanderson uitlegt, is dat het wat er op de foto’s staat. Soortgelijke vormen kunnen worden gevonden in belangrijke standaardwerken voor de microbiologie.”

Voor diegenen die zich zorgen maken over het bestaan van metaalachtige schotels, heeft Constable een aantal ongelofelijke ooggetuigenverslagen opgenomen die zelfs teruggaan naar de jaren ’20 toen boven bewoond gebied Ufo’s werden waargenomen met een schijnbaar metaalachtig, kristallijne plasma-achtige samenstelling en er volgens sommigen ‘levend’ uitzagen. Het is interessant van Constable te vernemen dat de US Airforce op enig moment voor korte tijd het bestaan van ‘Space Animals’ bevestigde, maar zijn pogingen om zijn ontdekkingen meer bekendheid te geven onder een groter publiek, waren niet succesvol.

Desalniettemin heeft ex-manager van een Canadese televisiezender Martyn Stubbs, nadat hij de NASA film van ‘Discovery Missies’ die tussen 1991 en 1996 plaatsvonden, overtuigende bewijzen gepresenteerd van het bestaan van grote plasmagebieden en andere plasmaverschijnselen, die hij ‘Type II’ noemt en die overvloedig voorkomen in de ruimte. ‘The Secret NASA Transmissions: The Raw Footage’, is een uitstekende documentaire waarin tevens beelden voorkomen van de Russische ruimtevaartorganisatie over het MIR ruimtestation. Tegenwoordig zorgen nieuwe kosmische condities ervoor dat mensen, ongeacht of ze geïnteresseerd zijn, ontwaken voor het bestaan van een andere levensvorm op Aarde.

We kunnen alleen maar vermoeden dat recente gebeurtenissen ten grondslag hebben gelegen aan het laatste wetenschappelijke project, getiteld ‘SETV (Search for Extraterrestrial Visitation’ – De Zoektocht naar Buitenaards Bezoek) en de agenda ervan is stilletjes bijgesteld. Wetenschappers hebben 35 ‘hotspots’ op onze planeet geïdentificeerd, waar ‘openluchtlaboratoria’ zouden kunnen worden ingericht om bepaalde plaatsen op onze planeet waarvan bekend is dat er sedert honderden jaren vreemde lichtverschijnselen voorkomen, te onderzoeken.

Er is bewijs dat er altijd al een andere levensvorm op Aarde is voorgekomen, en nieuwe ‘lichtverschijnselen’ zijn dus eigenlijk allesbehalve nieuw buitenaards leven. In Appendix I staat een lijst van lichtverschijnselen die zijn beschreven door tegenwoordige, traditionele en vroegere waarnemers. Dit is het resultaat van de theorie dat er buitenaardse sonden in plasmabollen zouden kunnen zitten., of dat plasmabollen sonden zouden kunnen zijn die door grotere buitenaardse voertuigen werden uitgezet.

Maar misschien kunnen we dit ook beschouwen als weer een andere manier om geld los te peuteren, omdat de wetenschap dit soort verschijnselen al zo lang naast zich neer heeft gelegd. Eens te meer worden wetenschappers met interesse voor SETI gedwongen om de zaken opnieuw te bekijken, als gevolg van de enorme toevloed van wijd en zijd voorkomende rapportages over Ongeïdentificeerde Luchtverschijnselen boven Groot-Brittannië. In februari 2010 werd een uitlating van de Koninklijke astronoom, Lord Rees in de Engelse pers geciteerd:

“Ik vermoed dat daar ergens leven en intelligentie bestaat in vormen die wij niet kunnen bevatten.”

In de plasmafysica is bekend dat elektrische stromen in plasma drie basistoestanden innemen – donker, gloeiend of boogvormig – afhankelijk van het voltage en de dichtheid van de lading. Uit onderzoek uit 1870 is gebleken dat, om een plasma te laten gloeien, slechts een verhoging van het voltage nodig is. Wetenschappers hebben echter geen theorie kunnen opstellen die verklaart waarom er zo’n grote toename is van gloeiende plasma’s in de lucht voorkomen, waarvan sommige overigens niet worden beschouwd als entiteiten, maar meer als een atmosferische verschijnselen als ‘sprites’ en ‘jets’.

Ten aanzien van het Grote Overzicht moeten er toch een bewijzen te vinden zijn voor het feit dat er, na twintig jaar bombardement van de Aarde door reusachtige uitbarstingen van hooggeladen plasma als gevolg van het ‘Space Weather’, meetbare effecten bestaan, zoals bijvoorbeeld de magnetosfeer van de Aarde die scheuren vertoont, de ionosfeer waarvan de dikte aanzienlijk is afgenomen, de Aarde die nu onder invloed komt van hevige elektromagnetische, magnetische of elektrostatische velden, die soms, wanneer er lichtverschijnselen optreden, kunnen worden gemeten? Misschien kan met behulp van de plasmafysica worden aangetoond dat de omgeving van de Aarde zodanig veranderd is dat het mogelijk wordt getuige te zijn van de massale verschijningen van een tot voorheen nauwelijks zichtbare schaduwbiosfeer.

De magnetische plasma-entiteiten zijn hier altijd geweest en sedert de uitvinding van de radar en de toepassing ervan in de jaren 40 en ‘50’, hebben de operators ze altijd kunnen waarnemen als “vreemde” objecten die bekendheid kregen als “radarengelen”. De geschiedenis van de radar en de zorgwekkende “bliepjes” is erg goed beschreven en we weten dat na vele jaren van consternatie en daaropvolgende onderzoeken de radarsystemen opnieuw werden geprogrammeerd zodat alles met een radarecho die niet op die van een gewoon vliegtuig leek, werd uitgefilterd. Dientengevolge liep het aantal meldingen van ‘radarengelen’ drastisch terug, maar niet helemaal; meldingen door piloten kunnen vaak nog steeds worden bevestigd door radarsporen.

De dramatische toename van het aantal waarnemingen kan als een raadsel worden beschouwd, tenzij er sprake is van een uitvoerige integratie van wetenschap en metafysica en een evaluatie van alle omvangrijke energetische veranderingen die in de afgelopen tientallen jaren hier op Aarde hebben plaatsgevonden.

Wat nóg belangrijker is, is dat we rekening moeten houden met een gedeeltelijke of volledige openbaarmaking van Ufo-dossiers door veel verschillende landen, die al jaren geleden ingezet werd en recent in een stroomversnelling  terecht is gekomen.

Het moge ook duidelijk zijn, dat het onwaarschijnlijk is dat regeringsleiders zullen toegeven dat zij al vele tientallen jaren weet hebben van de werkelijke aard van Ufo’s en dat ze dat al die tijd geheim hebben gehouden.

Een beetje rationaliteit kan sommigen van hen er mogelijk toe brengen te besluiten dat de vloedgolf van klaarblijkelijke Ufo-waarnemingen, die toevallig samenvalt met een regelrechte toename van de activiteit van ongeïdentificeerde luchtverschijnselen, die allemaal verifieerbaar zijn door middel van beeldmateriaal afkomstig van satellieten, misschien wel de werkelijke reden is dat allerlei regeringen in samenspraak met hun legerleiders nu hun Ufo-dossiers vrijgeven voor het grote publiek.

Op dit ogenblik kunnen de maatregelen die nu genomen worden als reactie op de toegenomen belangstelling voor Ufo’s en de roep om openbaarmaking van de dossiers daarover, gezien worden als een strategie om nog een beetje geloofwaardigheid tegenover het grote publiek in stand te houden.

Historisch gezien is de onthulling in januari 1970 van het ‘Project Blue Book’ van het Amerikaanse leger en de uiteindelijke overdracht van alle dossiers aan het Nationaal Archief in 1976, een echte mijlpaal. Een aantal andere landen volgden dit voorbeeld bijna onmiddellijk, maar in een zeldzaam traag tempo dat echter de laatste jaren gestaag is toegenomen. Openbaarmaking betekent in dit geval onthulling, opheffing van de geheimhouding of vrijgave van officiële Ufo-rapporten uit regeringsdossiers aan de nieuwsmedia, aan onderzoekers en Ufo-organisaties, dan wel direct aan het grote publiek via de Nationale Archieven die vrij toegankelijk zijn.

In werkelijkheid verloopt die openbaring van Ufo-geheimen echter behoorlijk rommelig en het verdient altijd aanbeveling specifieke details ten behoeve van de nauwkeurigheid aan nader onderzoek te onderwerpen, omdat er een paar landen zijn die ‘plotseling ergens nog een dossiertje of wat hadden liggen’ die over verschillende tijdsperioden gaan.

In de volgende alfabetische opsomming staan de landen, waar tenminste enkele honderden bestanden werden vrijgegeven die door vooraanstaande Ufo-onderzoekers als belangrijk worden beschouwd:

• Australië
• Brazilië
• Canada
• Chili
• Denemarken
• Frankrijk
• Ierland
• Italië
• Nieuw Zeeland
• Noorwegen
• Peru
• Filippijnen
• Portugal
• Rusland/Sovjet Unie
• Zweden
• Zwitserland
• Verenigd Koninkrijk
• Verenigde Staten
• Uruguay.

In landen als Argentinië, Mexico, Peru en Polen wordt grote druk op de regering uitgeoefend om de informatie vrij te geven en beginnen hoge militairen mededeelzamer te worden over het bestaan van Ufo’s.

Tot slot moeten we ook de belangrijke bijdrage van de Vaticaanse astronomen meewegen en de aankondiging in 2008 dat het in orde is om in buitenaardsen te geloven. Pater Funes, directeur van het Vaticaans Observatorium bij Rome, deed de wereld versteld staan toen hij in de officiële krant van het Vaticaan een artikel liet plaatsen met de kop: ‘Aliens Are My Brother’.

Volgens BBC News gelooft de hooggewaardeerde wetenschapper, die samenwerkt met tal van universiteiten in de hele wereld, dat de zoektocht naar vormen van buitenaards leven niet in tegenspraak is met het geloof in God. Uit een aantal onderzoeken komt naar voren dat deze overtuiging al vele eeuwen de ronde doet onder Vaticaanse astronomen en we kunnen filosoof en wetenschapper Kardinaal Nicolò Cusano (1401 – 1464) citeren, die ooit eens gezegd heeft,

“Wij hebben niet het recht uit te sluiten dat op een andere ster wezens bestaan, zelfs als zij totaal van ons verschillen.”

Monseigneur Corrado Balducci (1923-2008) was een Vaticaans theoloog die diverse verhandelingen schreef over het verschijnsel van Ufo’s met het doel de standpunten van de Katholieke Kerk over dit onderwerp op te helderen, waarbij hij zelfs vijf maal op de Italiaanse TV verscheen om te praten over buitenaardsen. In zijn sterfjaar sprak hij nog met journalist Bruno Mobrici op RAI-TV 1 in het programma “SPECIAL TG1”. Het was overduidelijk dat hij goed geïnformeerd was over de ware aard van Ufo’s. Het was intrigerend hem te horen verklaren:

“Astronomen geloven dat het Universum is opgebouwd uit 100 miljard melkwegstelsels, die elk uit 100 miljard sterren bestaan… In theorie zouden er zelfs levensvormen kunnen bestaan zonder zuurstof of waterstof.”

“Net zoals op Aarde een veelvoud bestaat aan schepsels, zo kunnen er ook andere wezens bestaan, intelligent en geschapen door God. Dit is niet in strijd met ons geloof, omdat we de vrijheid van God nu eenmaal niet kunnen inperken.”

In november 2009 organiseerden Vaticaanse functionarissen een vijfdaagse conferentie over astrobiologie, gehouden onder auspiciën van de Pontificale Academie voor Wetenschappen en deze werd bijgewoond door astronomen, natuurkundigen, biologen en geologen uit de hele wereld. De Kerk heeft toegegeven dat zij niet kan ontkennen dat er sprake is van een toename van Ufo-waarnemingen en het lijkt erop dat dit hen ertoe heeft aangezet een positieve daad te stellen met betrekking tot deze zaken.

volgende week: – deel 11 –