WEF/Schwab/’DAVOS’: de donkere geschiedenis…!

x
xWEF/Schwab/’DAVOS’: de donkere geschiedenis…!

2022 © dr. William Engdahl/Global Research | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Belangrijk om te begrijpen is dat er geen enkel nieuw of origineel idee staat in Klaus Schwabs zogenaamde ‘Great Reset’-agenda voor de wereld. Ook zijn agenda voor de Vierde Industriële Revolutie of zijn bewering dat hij het begrip Stakeholder Capitalism heeft uitgevonden, is geen product van Schwab.
Klaus Schwab is weinig meer dan een gladde pr-agent voor een mondiale technocratische agenda, een corporatistische vereniging van bedrijfsmacht met overheid, inclusief de VN, een agenda waarvan de oorsprong teruggaat tot het begin van de jaren zeventig, en zelfs eerder.

‘The Great Reset’, ofwel ‘De Grote Reset’ van Davos is slechts een bijgewerkte blauwdruk voor een wereldwijde dystopische dictatuur, onder VN-controle; deze is al tientallen jaren in ontwikkeling; waarbij de hoofdrolspelers David Rockefeller en zijn protégé, Maurice Strong zijn/waren.

In het begin van de jaren zeventig was er waarschijnlijk niemand die meer invloed had op de wereldpolitiek dan wijlen David Rockefeller, toen vooral bekend als voorzitter van de Chase Manhattan Bank.

Het nieuwe paradigma creëren
Eind jaren zestig en begin jaren zeventig lanceerden de internationale kringen die rechtstreeks met David Rockefeller verbonden waren, een duizelingwekkende reeks eliteorganisaties en denktanks. Deze omvatten de Club van Rome; de 1001: A Nature Trust, verbonden met het Wereld Natuur Fonds (WWF); de Stockholm United Nations Earth Day conferentie; de door het MIT geschreven studie Limits to Growth; en David Rockefellers Trilaterale Commissie.

Club van Rome
In 1968 richtte David Rockefeller samen met Aurelio Peccei en Alexander King een neomalthusiaanse denktank op, de naam kreeg ‘Club van Rome’. Aurelio Peccei, was een senior manager van het autobedrijf Fiat, eigendom van de machtige Italiaanse familie Agnelli. Fiat’s Gianni Agnelli was een intieme vriend van David Rockefeller en lid van het Internationale Adviescomité van Rockefeller’s Chase Manhattan Bank. Agnelli en David Rockefeller waren sinds 1957 goed bevriend.

Agnelli werd in 1973 stichtend lid van David Rockefellers Trilaterale Commissie. Alexander King, hoofd van het OESO Wetenschapsprogramma was ook adviseur van de NAVO. [I] Dat was het begin, van wat de neo-Malthusiaanse ‘mensen vervuilen’-beweging zou worden. In 1971 publiceerde deze Club van Rome een zeer gebrekkig rapport, ‘Grenzen aan de groei’, waarin het einde werd voorspeld van de beschaving zoals wij die kenden. Vanwege de snelle bevolkingsgroei, gecombineerd met vaste hulpbronnen zoals olie.

Het rapport concludeerde dat zonder substantiële veranderingen in het verbruik van hulpbronnen “het meest waarschijnlijke resultaat een vrij plotselinge en oncontroleerbare afname van zowel de bevolking als de industriële capaciteit zal zijn.”

Het was gebaseerd op valse computersimulaties van een groep MIT-computerwetenschappers. Het bevatte de gewaagde voorspelling:

“Als de huidige groeitrends in wereldbevolking, industrialisatie, vervuiling, voedselproductie en uitputting van grondstoffen ongewijzigd doorgaan, zullen de grenzen van de groei op deze planeet ergens in de komende honderd jaar worden bereikt.”

Dat was in 1971. In 1973 nodigde Klaus Schwab tijdens zijn derde jaarlijkse Davos’ business-leader-meeting, Peccei uit om Limits to Growth te presenteren aan de verzamelde CEO’s van bedrijven. [II] In 1974 verklaarde de Club van Rome stoutmoedig: “De Aarde heeft kanker en de kanker is de Mens.” Daarna werd er een tandje bijgezet:

“de wereld wordt geconfronteerd met een ongekende reeks in elkaar grijpende mondiale problemen, zoals overbevolking, voedseltekorten, uitputting van niet-hernieuwbare hulpbronnen [olie], aantasting van het milieu en slecht bestuur.” [III].

Zij stelden dat,

een ‘horizontale’ herstructurering van het wereldsysteem nodig is…drastische veranderingen in de normlaag – dat wil zeggen, in het waardesysteem en de doelen van de mens – zijn noodzakelijk om de energie-, voedsel- en andere crises op te lossen, d.w.z. sociale veranderingen en veranderingen in de individuele houding zijn nodig om de overgang naar organische groei te laten plaatsvinden. [IV]

In hun rapport van 1974: ‘Mankind at the Turning Point’, stelde de Club van Rome verder:

‘Toenemende onderlinge afhankelijkheid tussen naties en regio’s moet zich dan vertalen in een afname van onafhankelijkheid. Naties kunnen niet van elkaar afhankelijk zijn zonder dat elk van hen iets van zijn eigen onafhankelijkheid opgeeft, of tenminste de grenzen ervan erkent. Nu is de tijd gekomen om een masterplan op te stellen voor organische duurzame groei en wereldontwikkeling op basis van een wereldwijde verdeling van alle eindige hulpbronnen en een nieuw mondiaal economisch systeem.’ [V]

Dat was de vroege formulering van de VN Agenda 21, Agenda2030 ÉN de Grote Reset van Davos in 2020.

David Rockefeller en Maurice Strong
Veruit de meest invloedrijke organisator van Rockefellers ‘nulgroei’-agenda in het begin van de jaren zeventig was David Rockefellers oude vriend, een miljardair met de naam Maurice Strong. De Canadees Maurice Strong was een van de belangrijkste voorvechters van de wetenschappelijk onjuiste theorie dat de door de mens veroorzaakte CO2-uitstoot van transportvoertuigen, kolencentrales en landbouw een dramatische en versnellende wereldwijde temperatuurstijging veroorzaakt die ‘de planeet’ bedreigt, de zogenaamde opwarming van de aarde.

Als voorzitter van de Earth Day VN-conferentie van Stockholm in 1972 promootte Strong een agenda van bevolkingsvermindering en verlaging van de levensstandaard over de hele wereld om ‘het milieu te redden’. Strong verklaarde zijn radicale ecologische agenda:

“Is de enige hoop voor de planeet niet dat de geïndustrialiseerde beschavingen instorten? Is het niet onze verantwoordelijkheid om dat te bewerkstelligen?” [VI]

Dit is wat er nu gebeurt onder de dekmantel van een gehypte wereldwijde pandemie..! Strong was een merkwaardige keuze om een belangrijk VN-initiatief te leiden om actie voor het milieu te mobiliseren, omdat zijn carrière en zijn aanzienlijke fortuin waren gebouwd op de exploitatie van olie, zoals een ongewoon aantal van de nieuwe voorstanders van “ecologische zuiverheid”, zoals David Rockefeller of Robert O. Anderson van het Aspen Institute of John Loudon van Shell.

Strong had David Rockefeller in 1947 als jonge Canadese achttienjarige ontmoet en vanaf dat moment werd zijn carrière verbonden met het netwerk van de Rockefeller familie.[VII] Door zijn nieuwe vriendschap met David Rockefeller kreeg Strong, op 18-jarige leeftijd, een sleutelpositie bij de VN onder de VN penningmeester, Noah Monod. De fondsen van de VN werden gemakshalve beheerd door Rockefeller’s Chase Bank. Dit was typerend voor het model van ‘publiek-private samenwerking’ dat door Strong zou worden ingezet – privaat gewin uit publiek bestuur. [VIII]

In de jaren zestig was Strong president geworden van het enorme energieconglomeraat en oliebedrijf van Montreal, Power Corporation, toen eigendom van de invloedrijke Paul Desmarais. Power Corporation werd naar verluidt ook gebruikt als een politiek doorsluisfonds om campagnes te financieren van selecte Canadese politici zoals Pierre Trudeau, vader van Davos protegé Justin Trudeau, volgens de Canadese onderzoekster Elaine Dewar. [IX]

Earth Summit I en Rio Earth Summit
In 1971 werd Strong benoemd tot ondersecretaris van de Verenigde Naties in New York en tot secretaris-generaal van de komende Earth Day-conferentie, de Conferentie van de Verenigde Naties over het menselijk milieu (Earth Summit I) in Stockholm, Zweden. Hij werd dat jaar ook benoemd tot trustee van de Rockefeller Foundation – die zijn lancering van het Stockholm Earth Day project financierde.[X] In Stockholm werd het United Nations Environment Program (UNEP) opgericht met Strong als hoofd.

In 1989 werd Strong door de secretaris-generaal van de VN aangewezen als hoofd van de VN-conferentie over milieu en ontwikkeling van 1992 of UNCED (‘Rio Earth Summit II’). Hij hield daar toezicht op het opstellen van de VN-doelstellingen inzake ‘duurzaam milieu’, de Agenda21 voor duurzame ontwikkeling die de basis vormt voor de Grote Reset van Klaus Schwab, en op de oprichting van het Intergouvernementeel Panel inzake klimaatverandering (IPCC) van de VN.

Maurice Strong, die ook bestuurslid was van het WEF in Davos, had Schwab geregeld als belangrijke adviseur voor de Milieutop van Rio. Als secretaris-generaal van de VN-conferentie van Rio gaf Strong ook opdracht voor een rapport van de Club van Rome, ‘The First Global Revolution’, geschreven door Alexander King, waarin werd toegegeven dat de bewering over de opwarming van de aarde door CO2 slechts een verzonnen list was om verandering af te dwingen:

“De gemeenschappelijke vijand van de mensheid is de mens.
Op zoek naar een nieuwe vijand om ons te verenigen, kwamen we op het idee dat vervuiling, de dreiging van de opwarming van de aarde, watertekorten, hongersnood en dergelijke in aanmerking zouden komen. Al deze gevaren worden veroorzaakt door menselijk ingrijpen, en alleen door een andere houding en gedrag kunnen ze worden overwonnen.
De echte vijand is dus de mensheid zelf.” [XI]

De afgevaardigde van president Clinton naar Rio, Tim Wirth, gaf hetzelfde toe en verklaarde,

“We moeten het probleem van de opwarming van de aarde aanpakken. Zelfs als de theorie van de opwarming van de aarde fout is, zullen we het juiste doen in termen van economisch beleid en milieubeleid.” [XII]

In Rio introduceerde Strong voor het eerst het manipulatieve idee van “duurzame samenleving” gedefinieerd in relatie tot dit arbitraire doel om CO2 en andere zogenaamde broeikasgassen te elimineren. Agenda 21 werd Agenda 2030 in september 2015 in Rome, met de zegen van de Paus, met 17 “duurzame” doelen. Het verklaarde onder andere,

“Wegens zijn unieke karakter en de cruciale rol die het speelt in de menselijke nederzetting, kan grond niet worden behandeld als een gewoon goed dat door particulieren wordt gecontroleerd en dat onderworpen is aan de druk en de inefficiëntie van de markt. Particulier grondbezit is ook een belangrijk instrument voor accumulatie en concentratie van rijkdom en draagt daarom bij tot sociale onrechtvaardigheid…

Sociale rechtvaardigheid, stadsvernieuwing en ontwikkeling, het verschaffen van fatsoenlijke woningen en gezonde omstandigheden voor de mensen kunnen alleen ‘worden bereikt als grond wordt gebruikt in het belang van de samenleving als geheel’.”

Kortom, particulier grondbezit moet gesocialiseerd worden ten behoeve van de “samenleving als geheel”, een idee dat bekend was in de tijd van de Sovjet-Unie en een belangrijk onderdeel vormde van de Grote Reset van Davos. In Rio in 1992, waar hij voorzitter en algemeen secretaris was, verklaarde Strong:

“Het is duidelijk dat de huidige levensstijl en consumptiepatronen van de welvarende middenklasse – met een hoge vleesconsumptie, de consumptie van grote hoeveelheden diepvries- en kant-en-klaar voedsel, het gebruik van fossiele brandstoffen, apparaten, airconditioning thuis en op het werk, en huisvesting in de voorsteden – niet duurzaam zijn.” [XIII].

Tegen die tijd stond Strong in het middelpunt van de transformatie van de VN in het voertuig voor het opleggen van een nieuw mondiaal technocratisch “paradigma” door stiekem gebruik te maken van bittere waarschuwingen voor het uitsterven van de planeet en de opwarming van de aarde, waarbij overheidsinstanties werden samengevoegd met bedrijfsmacht in een ongekozen controle over vrijwel alles, onder de dekmantel van “duurzaamheid”.

In 1997 hield Strong toezicht op de totstandkoming van het actieplan na de Aarde Top, The Global Diversity Assessment, een blauwdruk voor de uitrol van een Vierde Industriële Revolutie, een inventarisatie van elke hulpbron op de planeet, hoe deze gecontroleerd zou worden, en hoe deze revolutie tot stand zou komen.[XIV] In die tijd was Strong medevoorzitter van Klaus Schwab’s Davos World Economic Forum. In 2015 bij het overlijden van Strong schreef Davos-oprichter Klaus Schwab,

“Maurice Strong was mijn mentor sinds de oprichting van het Forum: een grote vriend; een onmisbare adviseur; en gedurende vele jaren lid van ons stichtingsbestuur.” [XV]

Voordat hij de VN verliet vanwege een corruptieschandaal rond voedsel-voor-olie in Irak, was Maurice Strong lid van de Club van Rome, Trustee van het Aspen Institute, Trustee van de Rockefeller Foundation en de Rothschild Foundation. Strong was ook directeur van de Tempel van Begrip van de Lucifer Trust (alias Lucis Trust), gehuisvest in de Kathedraal van St. John the Divine in New York City,

“waar paga1n-rituelen bestaan uit het begeleiden van schapen en vee naar het altaar voor zegening. Hier hield vice-president Al Gore een preek, terwijl de gelovigen naar het altaar marcheerden met schalen compost en wormen…” [XVI].

Dit is de duistere oorsprong van Schwab’s Great Reset agenda, waarin we wormen moeten eten en geen privébezit mogen hebben om ‘de planeet te redden’. De agenda is duister, dystopisch en bedoeld om miljarden van ons ‘gewone mensen’ te elimineren.

Opmerkingen/bronvermelding

[I] Biografieën van 1001 Nature Trust leden, Gianni Agnelli, geraadpleegd op bibliotecapleyades.net/sociopolitica/sociopol_1001club02
[II] Klaus Schwab, Het Wereld Economisch Forum: A Partner in Shaping History – The First 40 Years: 1971 – 2010, 2009, World Economic Forum, p. 15, weforum.org/docs/WEF_First40Years_Book_2010.pdf
[III] Geciteerd uit het rapport van de Club van Rome, Mankind at the Turning Point, 1974, geciteerd op greenagenda.com/turningpoint.
[IV] Ibid.
[V] De Club van Rome, Mankind at the Turning Point, 1974, geciteerd in Brent Jessop, Mankind at the Turning Point – Part 2 – Creating A One World Consciousness, geraadpleegd op hwiseupjournal.com 

[VI] Maurice Strong, Openingstoespraak tot de VN-Milieutop in Rio, Rio de Janeiro, 1992, geraadpleegd op infowars.com/maurice-strong-in-1972-isnt-it-our-responsibility-to-collapse-industrial-societies/.
[VII] Elaine Dewar, Cloak of Green: The Links between key environmental groups, government and big business, Toronto, James Lorimer & Co., 1995, pp. 259-265.
[VIII] Brian Akira, LUCIFER’S UNITED NATIONS, fourwinds10.com/siterun_data/religion_cults
[IX] Elaine Dewar, op cit. p. 269-271.
[X] Ibid., p. 277.

[XI] Wat is Agenda 21/2030 Wie zit erachter ? Inleiding, Sandiadams.net/what-is-agenda-21-introduction-history/
[XII] Larry Bell, Agenda 21: The U.N.’s Earth Summit Has Its Head In The Clouds, Forbes, 14.06.2011, forbes.com/the-u-n-s-earth-summit-has-its-head-in-the-clouds
[XIII] John Izzard, Maurice Strong , Climate Crook, 2 december, 2015, doomed-planet/2015/12/discovering-maurice-strong/
[XIV] Wat is Agenda 21/2030 Wie zit erachter ? Inleiding, what-is-agenda-21-introduction-history/
[XV] Maurice Strong Een waardering door Klaus Schwab, 2015, weforum.org/agenda/2015/11/maurice-strong-an-appreciation

[XVI] Dr. Eric T. Karlstrom, The UN, Maurice Strong, Crestone/Baca, CO, and the ´New World Religion´, Septem.