Advertentie

Een ‘STILLE’ schreeuw om recht..


Wat zich afspeelt in de Palestijnse gebieden is werkelijk hemelschrijend. Hoe is het mogelijk dat een land een ander land zo verschrikkelijk onderdrukt? Een land waarvan de bevolking toch zou moeten weten wat het is om onderdrukt te worden, van je land, huis en bezittingen te worden onteigend.

Hoe is het mogelijk dat het Joodse volk in Israël een ander volk, haar medemensen dit aandoet?

Heb jij weleens een Palestijnse slagschip gezien? Een straaljager? Een gevechtshelicopter misschien? Nee hè? Maar dan toch wel eens een Palestijnse tank? Nee inderdaad, die zijn er ook niet. Een legerjeep dan? Nou komen we langzaam in de buurt… Tja, er zijn ‘voertuigen’ die je kunt betitelen als jeeps.. En natuurlijk zijn er wapens. Veel wapens. Maar dáár waar het recht van de sterkste geld, geld het recht van Israël.

Eenheid in afzonderlijkheid.. Hoe moeilijk is het om elkaar met respect te behandelen?

Dit gaat gepaard met oorlogsmisdaden, met onderdrukking, met het stelen van land, dat al eeuwen door generaties Palestijnen wordt verbouwd, d.m.v. landbouw.

Honderd-jaar-oude olijfbomen gaan als kaartenhuisjes tegen de vlakte en er komt een muur voor in de plaats, als het land al niet wordt bebouwd met Joodse nederzettingen. Elke weerstand die de Palestijnen bieden, wordt gezien als een daad van agressie tegen Israël. Israël heeft het ‘recht zich te verdedigen’ en ‘hup’, daar gaan we weer, van voren af aan.

Het is een grote schandvlek op de wereldkaart. Hoe is het mogelijk dat een land als Nederland het Goldstone-rapport, over de oorlogsmisdaden van Israël (en Palestijnen) afkeurt, als één van de slechts 5 landen in de wereld..?!

We laten hieronder het verhaal van Ton van der Kroon en Hannah van Buuren horen, inzake de vredesmeditatie van 30 december a.s.

WantToKnow.nl zal de komende tijd de artikelen publiceren, die Ton van der Kroon heeft geschreven n.a.v. zijn bezoeken aan de bezette gebieden. Onderaan dit artikel een referentie naar het boek van Dries van Agt over de onderdrukking van het Palestijnse volk door Israël.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ton van der Kroon

“Een jaar geleden viel Israel Gaza aan. 22 dagen lang werd een gebied van 10 bij 40 kilometer met daarin anderhalf miljoen mensen zwaar gebombardeerd. Meer dan 1300 mensen kwamen om, waarvan ongeveer 300 kinderen. De wereld sprak er schande van, maar greep niet in.
Nederland vroeg Israel zijn geweld te matigen, maar keurde het zogenaamde recht op zelfverdediging goed. Het vernietigende Goldstone rapport van de Verenigde Naties over de aanval van de Israelische regering werd door vijf landen afgewezen, waaronder Nederland.

Aanstaande donderdag, op 31 december, komen 1300 mensen uit 43 landen bij elkaar om een vredesmars vanuit Egypte richting de Gazastrook te maken. In vele landen worden op de laatste dag van het jaar vredesdemonstraties gehouden uit sympathie met de bevolking in Gaza die al jaren afgesneden is van de wereld door een 8 meter hoge muur.

Graag nodig ik je uit om op 30 december om 20 uur ’s avonds te mediteren voor de mensen in Gaza en voor de vredesmars. Een meditatie voor compassie, rechtvaardigheid en bevrijding voor de volken aan beide kanten van de muur: voor zowel de Israelische als de Palestijnse bevolking, die beiden als volk een lange traditie aan pijn en onderwerping hebben meegemaakt.

Volg de vredesmars op deze link: HIER

Dank voor je hulp,

Ton van der Kroon

~~~~~~~~~~

Ik maak scherp onderscheid tussen Joden en Israëli’s.
Ik gebruik het woord ‘zionisten’ liever nooit, omdat dit een negatieve bijklank heeft.

‘Israëli’s’ klinkt neutraler, en het woord Joden heeft iets liefkozends voor mij, wellicht doordat ik Joden onder mijn vriendinnen tel, en hun cultuur ervaar als respectvol, spiritueel, en zeer genuanceerd. Bovendien heb ik de oorlog meegemaakt, en het nooit eindigende verdriet mee ervaren met families die lang niet al hun geliefden zagen terugkomen uit de vernietigingskampen.

Naar Israëli’s toe voel ik me onzeker.

Ik kàn gewoonweg niet begrijpen hoe het zegevierende Westen, inclusief USA en USSR, zomaar een stuk land aan de bocht van de Middellandse Zee hebben onteigend van hen die daar woonden, en het aan -toen nog- Joden hebben gegeven om erop te wonen. Dit ervaar ik als een grove fout van ons, Westen. Dit had nooit mogen gebeuren.

Het was ons land niet, hoewel het een Engelse kolonie was, zo ongeveer. Ik kan ook heel goed begrijpen dat veel Joden uit de diaspora daar wilden gaan wonen. Daardoor werden zij Isrëli’s. Er kwamen ook christenen daarheen overigens.

Ik begrijp ook dat ontwortelde Palestijnen nog steeds rouwen, hóezeer ze ook met ontwikkelingshulp (ja zeker!) worden gesteund in hun benarde toestand van verdreven-zijn.

Maar de rest begrijp ik niet.

Ik begrijp de muur dwars door Palestijnse landerijen niet. Ik begrijp het bouwbeleid in de illegale nederzettingen niet. Ik begrijp de internationale politieke houding niet die Israël altijd de hand boven het hoofd houdt. Ik begrijp onze minsiter Verhagen niet. Ik begrijp de schandalige scheldpartijen niet van Joden hier te lande jegens het boek van Dries van Agt: ‘Een schreeuw om recht’.

Of eigenlijk: ik begrijp die misschien wel maar durf die niet te begrijpen, want internationaal zal er wel geld achter zitten, veel geld, en schuldgevoel. En nationaal?

Op 10 december was het de dag van de Rechten van elke Mens. Er is door mensen als Hedy d’Ancona, Hans van Mierlo, Dries van Agt, een stichting opgezet: The Rights Forum. (hier website)

Zij vallen Israël niet aan, zij schelden niet. Zij leggen enkel de vinger op zaken die gewoonweg niet kunnen. Geen land zou ermee weg komen als het muren bouwde dwars door andermans landerijen. Ik noem maar wat.

In het Israëlisch-Palestijnse conflict wordt het internationaal recht met voeten getreden. Het zijn vooral de Palestijnen die daarvan de dupe worden. Door de machtsongelijkheid in het conflict kunnen zij hun rechten niet zelf beschermen. Het is de internationale gemeenschap die dat zal moeten doen.

De internationale gemeenschap beschikt over voldoende middelen om alle partijen te dwingen het internationaal recht te respecteren. Maar het ontbreekt aan politieke wil om die middelen effectief in te zetten. Daardoor kan het conflict steeds verder escaleren. Ook de Nederlandse regering neemt haar verantwoordelijk niet. Dat moet anders.

Bijgestaan door een Raad van Advies met prominenten uit politiek en wetenschap spant The Rights Forum zich in voor een Midden-Oosten beleid dat op het internationaal recht gebaseerd is. Niet alleen in woord, maar ook in daad.

Iedereen voelt hoe’n brandhaard Jerusalem en omstreken is. Iedereen weet van binnen dat, als er daar een oorlog ontbrandt, de hele wereld zal lijden.

En als spiritueel mens weet ik dan ook nog dat zo’n Heilige Plek niet langer vergiftigd mag worden zoals nu al ruim zestig jaar aan de gang is. Desacralisering heet dit. Het roept demonen op. Het riep al demonen op.

Mijn hele hart wenst The Rights Forum toe dat zij slaagt in haar tactvolle en tegelijk oprechte (verbazingwekkende combinatie!) opzet.

Hannah van Buuren

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

“Een schreeuw om recht” is een roep om vrede en gerechtigheid

referentie aan het boek van Mr. A. van Agt, ‘Een schreeuw om recht’.

Wie in de westerse wereld kritiek uit op het beleid van de staat Israël loopt al snel het risico beschuldigd te worden van antisemitisme. Ook in Nederland geldt dat. Er is dus moed voor nodig en overtuiging om zulke kritiek te uiten en de aanvallen op de persoon te weerstaan.

Die moed en overtuiging heeft Dries van Agt zo blijkt onmiskenbaar uit zijn boek Een schreeuw om recht. Het boek beschrijft in vogelvlucht de achtergronden en gevolgen van het ontstaan van de staat Israël. De Balfour declaration van 1917 als tegemoetkoming aan de opkomende zionistische beweging. Het op zich onrechtvaardige (hoewel in het licht van die tijd wel enigszins begrijpelijke) delingsbesluit van de VN in 1947.

Het boek van Dries van Agt is recht vanuit zijn hart geschreven. Die schreeuw komt óók daar vandaan..

De verovering van grote stukken land, bovenop het gebied dat de Joodse staat volgens het delingsbesluit zou beslaan in de aanloop naar de proclamatie van de staat Israël en gedurende de oorlog van 1948/49.

En passant wordt daarbij gelijk afgerekend met het hardnekkige misverstand dat de Palestijnen op verzoek van de Arabische legers zouden zijn vertrokken uit de gebieden die gingen behoren tot de staat Israël. Er is bewijs te over, geleverd door Israëlische historici, dat er sprake was van ethnische zuiveringen.

Het grootste deel van het boek wordt echter besteed aan hoofdstukken die ieder een aspect belichten van het beleid van de Israëlische regering sinds de oorlog van 1967, waarbij Oost-Jeruzalem, de Gazastrook en de Westoever werden bezet.
De toenemende onderdrukking, de annexatie van Oost-Jeruzalem (1980), de vestiging van steeds meer nederzettingen en wegblokkades.

Het boek toont aan dat Israël zijn in de Geneefse Conventies vastgelegde verplichtingen als bezettende macht stelselmatig en doelbewust heeft verzaakt.

Die conventies verbieden bijvoorbeeld annexatie en kolonisatie.
Speciale aandacht krijgt de behandeling van de Gazastrook met als dieptepunt de volledige afgrendeling (collectieve bestraffing van de bevolking, ook in strijd met de Geneefse Conventies) en de oorlog van begin dit jaar.

Op ontluisterende manier toont Van Agt aan hoe de westerse wereld en met name de VS, maar ook andere landen waaronder Nederland, telkens het door de Israëlische regering aan de laars lappen van internationale rechtsregels (VN-resoluties, uitspraken van het Internationaal Gerechtshof) accepteren of vergoelijken, waardoor de situatie voor de Palestijnen steeds rechtelozer en hopelozer wordt.

Aan het eind van het boek richt Van Agt zich in een open brief direct tot de Nederlandse regering en het Nederlandse parlement.
Hij wijst op de lange traditie (sinds Hugo de Groot) die Nederland heeft op het gebied van het internationaal recht, de positie van Den Haag als internationale stad van recht, vrede en veiligheid en de verplichting vanuit de Grondwet om de ontwikkeling van de internationale rechtsorde te bevorderen.
Van Agt constateert dat Nederland ten aanzien van Israël in dit opzicht in gebreke blijft en Israël ter verantwoording moet roepen.

Hij besluit treffend met: “De veerboot naar de toekomst waarop de Palestijnen zich bevinden is zinkende. Het is uw ereplicht te doen wat in uw vermogen ligt om deze mensen te helpen.”

Een Schreeuw om Recht is thematisch opgezet in dertig essay-achtige hoofdstukken met veel feitelijke informatie. De jurist Van Agt is daarin duidelijk zichtbaar: bij elk thema presenteert hij overtuigend bewijsmateriaal, vanuit meerdere duidelijk vermelde bronnen, met name ook Israëlische.

Het boek wordt gecompleteerd met een chronologisch overzicht van het conflict en een aantal illustratieve kaarten en foto’s. Voor wie zich wil verdiepen in de achtergronden van het langst slepende en meest hardnekkige conflict in de wereld een sterke aanrader.

174 gedachten over “Een ‘STILLE’ schreeuw om recht..

  1. alleen al in het afgelopen jaar(2009) hebben die ‘vredelievende’ Palestijnen DUIZENDEN raketten op Israel afgeschoten !
    Israel verdient onze steun en niet zo’n smerig antisemitisch werkje van Dries van 8

  2. een volk dat voor tirannen zwicht zal meer dan lijf en goed verliezen ,dan dooft het licht.Noemen wij verzetsstrijders uit de 2 de wereld oorlog tegen de duitse bezetter ook terrorristen?

  3. Beide volkeren zijn op deze tour gedoemd als sodom &gomorra! De israelies alsmede de palestijnen! Fantastische verdeel en heers staaltje van de elitaire wereldorde…! Sinds beginsel van israel staat er bij binnenkomst een giga gesteente van de vrijmetselarij, dat is hetzelfde als het rode kruis als eerste arriveerde…..Nou is dat stukje aarde ook nog eens het meest heilige ter aarde daar het gros van “de heilige geschriften”in die streken zijn ontsproten. Zelf het laatste gesteente van het huis van god welke wij kennen als de klaagmuur word nog dagelijks geleegd door al het beschreven leed wat tussen de gleuven van de vervallen voegen word geschoven…..als de heer ze had gelezen;-) dan was ons besef van het leed wat wij ons collectief aandoen al reeds bekend gewoden onder alle lagen, maar ja wij mensen he met onze ( gemanipuleerde) vrije wil en eigenwijsheid weten het beter…eerst de eigen mensjes dan de rest van alle culturen en volkeren. In plaats van wat voor mij geld zo ook voor jou en voor een ieder, wat ik niet wil dat geschied zal ook jou niet overkomen. Het zal van uit onze naasten/de mensen zelf voort moeten komen, beide culturen op dat stukje aarde en niet te vergeten de overige partijen van de 28 oorlogen die op het moment woedden…. De hervorming naar dienende systemen ipv corrumperend zoals ze dat nu zijn. en dan de derde stap. Het komt zoals geprofeteerd in drieen maar hoe?door welke getuige, met welke schade, tegen welke prijs en welke groep zal het bekende veertje zijn die de alles op zijn grondvesten doet schudden? wie zal er temidden van de brandende stenen nog zijn…zoek het uit! Volg het geschrevene terug tot zover je kan verbinden, daarbij je eigen intuitie als een wiegelroede van waarheid en je komt uit bij de bron, je zoekt en je zal vinden, wil je waarheid dan komt ie bitter, wil je de leugen dan is ie zoet en DE waarheid is het zien,ervaren begrijpen integreren en loslaten van de samenhang der dingen des levens en deze waarheid is bitterzoet!

    MvdG

  4. Waarom houdt iedereen toch zo vast aan zijn/haar geloofsovertuiging, die duidelijk wordt geciteerd uit een boek (Bijbel/Koran/Thora, etc)?
    Boeken die duidelijk bol staat van de bij elkaar geschraapte metaforen en sowieso achterhaald, verkeerd vertaald en niet-bij-de-tijd zijn.

    Wanneer snappen mensen nou eens dat dat hele verhaal van Jezus, Mozes, Herrijzenis, etc, sowieso in al die boeken staat, al is het iets anders verwoord. En dit verhaal is al TIENduizenden jaren oud, voordat al onze geloven ook maar bestonden.
    Hierdoor hebben onze geloven hebben meer overeenkomsten dan verschillen, laat mensen zich hierop richten, en snappen dat we allemaal 1 zijn en in harmonie kunnen leven, zonder dat er een boze man staat mee te kijken of we het wel volgens het boekje doen.
    Dit is zo bedacht door zelf-ingenomen politici, handelaars en heersers, zodat we angstig blijven voor het onbekende en we niet op onderzoek uitgaan en zien hoeveel potentieel wij nou eigenlijk hebben als mens.

    Mensen moeten ZELF gaan nadenken, en dat niet laten doen door politici of 1 of ander sprookjesboek van duizenden jaren oud.

    Ontopic:
    Israël – Palestina blijft gewoon een oneerlijke strijd om onrechtmatig verkregen land.

    Waarom zouden wij ons uberhaupt daarmee bemoeien om iets anders te doen dan vrede stichten? (kuch, wapenhandel, kuch)

    Maar ja, wij zitten dan ook met onze neuzen in landen waar we niks te zoeken hebben sinds het begin der tijden.

    ZIE DE OVEREENKOMSTEN, NIET DE VERSCHILLEN.
    NEEM NIKS ZOMAAR AAN, ZOEK JE EIGEN WAARHEID!!!

  5. Applause @ Jody

    Heerlijk dat je zo recht uit je hart schrijft zonder links naar anderen toe die het zelfde lopen te pleiten.

    Het zelf schrijven, het zelf verwoorden toont aan: dat je ontwaakt bent en je kracht naar buiten brengt, dan het geluid van die ander die reeds al opgeslagen ligt in een paperback of boek op een stoffige plank.

    Voor jou idem GalliLéon… gogogo vriend!

  6. Geschiedenis in vogelvlucht

    Een korte reis door de annalen van de geschiedenis leert dat onafhankelijke archeologen en historici zowel het bestaan als de veroveringen van het ‘volk Israël’ tussen 1200 en 1000 v.C. bevestigen, alsmede ook het feit dat het land van de Joden in 587 v.C. bezet werd door de Babyloniërs (Perzen), en zij als volk in slavernij gevoerd werden. Na de Perzen kwamen de Grieken, vervolgens de Hasmoneeën en na hen de Romeinen.

    De Romeinen hadden het op een keer zó gehad met het Joodse verzet tegen hun bezetting, dat zij alles wat Joods was probeerden te vernietigen. Om die reden veranderden ze de naam van het gebied in ‘Aelia Capitolina’ en ‘Israël’ in ‘Palestina’. Tussen 136 n.C. en 324 n.C. werden dan ook alle inwoners in het land ‘Palestijnen’ genoemd, zowel Grieken, Perzen als ook de Joden.

    Na de Romeinen werd het land in de loop der eeuwen veroverd door de Byzantijnen, de Kruisvaarders, de Mamelukken en de Ottomanen. Van 1917 tot 1948 had het Britse Rijk de controle over ‘Palestina’. Tijdens hun heerschappij creëerden ze een speciale staat voor de Arabieren die we nu als ‘Palestijnen’ kennen: Jordanië. Vandaag de dag is 60% – 80% van de bevolking van Jordanië inderdaad Palestijns. Overigens werden de aldaar levende Arabieren, die afkomstig waren uit een groot aantal verschillende landen, vóór 1948 nooit aangeduid met ‘Palestijnen’ – die naam bestond nog helemaal niet. ‘De Palestijnen’ hebben dan ook geen enkele op schrift staande historie.

    Arabieren krijgen 87%, maar gaan niet akkoord

    Na de Tweede Wereldoorlog ging de VN, de opvolger van de Volkerenbond, akkoord met de heroprichting van het thuisland van de Joden: Israël. De VN had besloten om alle volkenrechterlijke beslissingen van de toenmalige Volkerenbond volledig over te nemen, op één na, namelijk het al in 1922 genomen besluit om de Joden een groot thuisland terug te geven (gebaseerd op de Balfour Declaratie uit 1917), te weten zowel het huidige Israël als de Arabische staat Jordanië. Vanwege de al aanwezige bewoners besloot de VN om circa 87% van het totale gebied aan de Arabieren te geven, en slechts 13% aan de Joden.

    De Joden gingen akkoord met hun 13%, maar de Arabieren niet. Zij verwierpen het besluit van de internationale gemeenschap, en verklaarden het net opgerichte ministaatje Israël onmiddellijk massaal de oorlog. Ondanks het feit dat de Arabieren de VN-resoluties negeerden, greep niemand in. Tot verbazing van de hele wereld werd deze oorlog gewonnen door de Joden. Na de oorlog controleerde Egypte de Gazastrook en Jordanië Samaria en Judea, die pas vanaf dat moment de ‘Westelijke Jordaanoever’ werd genoemd. De enige landen ter wereld die de Jordaanse heerschappij over Judea en Samaria erkenden, waren Groot Brittannië en Pakistan. De rest van de wereld zag dit als een onrechtmatige bezetting.

    Wereld zwijgt bij Jordaanse bezetting Judea en Samaria

    Tussen 1948 en de Zesdaagse oorlog van 1967 was er nog geen enkele sprake van een Palestijnse claim op Judea en Samaria, ondanks het feit dat Jordanië deze gebieden volgens internationaal recht bezet hield. In de kranten en nieuwsmedia uit die tijd zullen mensen dan ook vergeefs zoeken naar een Palestijnse roep om ‘onafhankelijkheid’ of naar internationale verontwaardiging vanwege de Jordaanse bezetting; die was er niet. Misschien omdat destijds nog algemeen bekend was dat Jordanië speciaal was opgericht voor de in Brits Palestina wonende Arabieren, die we nu kennen als de ‘Palestijnen’?

    En waarom stonden noch Jordanië, noch Egypte, noch Syrië ‘Palestijns zelfbestuur’ toe in respectievelijk de ‘Westbank’ de ‘Gazastrook’ en de ‘Golan hoogte’, toen zij hier 19 jaar lang de controle over hadden? De Arabische Liga verbood zelfs officieel Palestijns zelfbestuur in deze gebieden, toen deze nog onder heerschappij van Arabieren stonden!

    Toen Israël in 1967 van alle kanten werd aangevallen en opnieuw moest vechten om te overleven – en wederom tot verbazing en frustratie van velen won, veranderde alles. Tijdens de oorlog ver- of heroverde (al naar gelang uw eigen positie in deze) de Joden Oost Jeruzalem inclusief de Tempelberg, en tevens het door Jordanië bezette Judea en Samaria.

    ‘Palestijnse Staat’ pas uitgevonden ná oorlog in 1967

    De Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO, in 1964 opgericht met als doel de ‘bevrijding’ van héél Palestina (dus héél Israël), richtte pas NA de Israëlische herovering van Judea en Samaria in 1967 haar pijlen op dit gebied als zijnde ‘bezet Palestijns territorium’. Dit, samen met de al eerder genoemde totale afwezigheid om de roep van een Palestijnse staat tussen ’48 en ’67, bewijst dat het de Palestijnen nooit werkelijk te doen was om de ‘bevrijding’ van de Westelijke Jordaanoever en de oprichting van een eigen land, maar enkel en alleen om het compleet verwijderen van alle Joden uit het hele, als Arabisch beschouwde gebied, een ‘Jihad’ of ‘heilige oorlog’, iets wat zij dan ook in hun statuten op schrift stelden als hun hoofddoel.

    Als de Palestijnen zich wérkelijk als een ‘onafhankelijk’ en ‘apart’ volk beschouwen, met een ‘rijke historie’ en ‘recht’ op een eigen land, waarom streefden ze dan nooit eerder naar een eigen staat in de gebieden, die destijds onder controle van de Arabieren stonden? Verder zijn claims dat de Palestijnen de in de Bijbel genoemde ‘Filistijnen’ als voorouders zouden hebben, door onafhankelijke historici al lang en breed volledig van de hand gewezen. Verreweg de meeste Arabieren die in Israël leven hebben hun oorsprong in de massale immigratie, die in de 19e en 20e eeuw plaatsvond vanuit Egypte, Syrië, Libanon en andere moslimlanden.

    Succesvolle Palestijnse leugenpropaganda verdraait de feiten

    Na 1967 zijn de Palestijnen erin geslaagd om door hun voortdurende leugenpropaganda de Westerse opinie naar hun hand te zetten. Inmiddels zijn de meeste Westerlingen naief gaan geloven dat Israël ‘Palestina’ bezet houdt, en dat de Israëli’s de oorzaak zijn van alle ellende. Daarbij houden verreweg de meesten van hen er een eigenaardige dubbele standaard op na. Zo worden de armoede en slechte levensomstandigheden op de Gazastrook geheel geweten aan het feit dat Israël de grenzen vrijwel gesloten houdt. Hierbij wordt gemakshalve vergeten dat de Gazastrook óók aan het Arabische ‘broeder’volk Egypte grenst, maar daar hoor je nooit iemand over.

    Een andere dubbele standaard is het feit dat er moord en brand geschreeuwd wordt over de Joodse ‘nederzettingen’ in Judea en Samaria, en stemt men in met de Palestijnse eis zoveel mogelijk van deze Joden, het liefste allemaal, moeten vertrekken. Tegelijkertijd wordt van Israël wél verwacht dat het 3 miljoen zogenaamde Palestijnse ‘vluchtelingen’ in het land opneemt! Naast het feit dat er in 1948 slechts 600.000 Arabische vluchtelingen waren, én de ook door de Palestijnse voorman Mahmoud Abbas toegegeven waarheid dat de meesten van hen vrijwillig zijn vertrokken, werden er in diezelfde periode 800.000 Joden uit de Arabische landen verjaagd, met verplichte achterlating van al hun bezittingen. Maar ook dat wordt gemakshalve maar even ‘vergeten’.

    Kennelijk telt het voor de internationale gemeenschap niet dat alleen in Israël zo’n 1 miljoen Arabieren in vrijheid mogen leven en werken. De Palestijnen hebben daarentegen verklaard dat in hun toekomstige eigen staat Joden en Christenen niet dezelfde rechten als de Islamitische Arabieren zullen krijgen, maar ook dat is kennelijk geen enkel bezwaar – net zomin als het feit dat op de recente Palestijnse conventie in Ramallah herhaald werd dat er nooit ingestemd zou worden met het bestaan van Israël als thuisland van de Joden, en dat het einddoel -ondanks de ooit gedane belofte in ‘Oslo’- nog steeds is: de volledige ‘bevrijding’ van ‘Palestina’ van álle Joden.

    Het is op zijn zachtst gezegd ironisch dat de Staat Israël moet vragen om erkenning door een niet-bestaande en zelfs nooit eerder bestaand hebbende staat genaamd ‘Palestina’. Het is ronduit krankzinnig dat de wereld klaarblijkelijk verwacht dat Israël miljoenen ‘Palestijnen’ in het land toelaat, die hardnekkig weigeren om het bestaansrecht van de aldaar levende Joden te erkennen. Niet voor niets hebben de Palestijnen tot drie keer toe (1948, Oslo en Camp David) een eigen staat afgewezen, want zij willen, zoals Arafat het destijds voor de microfoons verklaarde, ‘alles’.

    Haat tegen Israël en Joden heeft religieus motief

    De verblinding van de wereld voor de werkelijke feiten heeft, naast het succes van de anti-Israëlische, ‘anti-Zionistische’, Islamo-fascitische en neo-Nazistische leugenpropaganda, te maken met het feit dat men weigert in te zien dat het hier niet om een territoriaal, maar om een religieus conflict gaat, nog even los van ‘Dar al Islam’ – het Islamitische begrip dat al het land dat ooit Islamitisch is geweest, voor altijd en eeuwig in het bezit van moslims moet blijven. De meeste wereldbewoners en met name de Europeanen negeren doelbewust de ernst waarmee de oproep in de Koran om iedere Jood te doden, waar deze ook maar te vinden is, opgevolgd wordt. Ook blijven ze gemakzuchtig onverschillig voor de met name in Iran bloedserieus genomen Islamitische eindtijdverwachting, die er vanuit gaat dat de Islamitische messias, de Mahdi, pas zal komen als éérst alle Joden zijn uitgeroeid.

    Theoretisch gezien is er een eenvoudige manier om vrede te bereiken in het Midden Oosten: De Arabische landen moeten erkennen, dat het hen na drie oorlogen, twee intifada’s en een al jaren aan de gang zijnde ‘oorlog op afstand’ door Iran nog steeds niet gelukt is om Israël te verslaan.

    Laten ze accepteren dat dat kleine staatje aan de Middellandse Zee, een nietig reepje land vergeleken met hun eigen, uitgestrekte gebied, aan de Joden toebehoort. Daarbij is het niet meer dan eerlijk om het zogenaamde ‘vluchtelingenprobleem’ te schrappen, aangezien er 200.000 méér Joden uit hun huizen in de Arabische landen werden verdreven dan Palestijnen uit het pas opgerichte Israël – waarbij de meeste Palestijnen ook nog eens vrijwillig vertrokken.

    Israël met hoofdstad Jeruzalem onomkeerbaar feit
    Daarnaast is het in historisch opzicht niet meer dan logisch dat de Palestijnen hun belachelijke claim op Jeruzalem opgeven. Vóór 1948 waren de Rotskoepel- en Al Aqsa moskee van vrijwel geen enkel belang in de Islamitische wereld. Ze werden zó weinig bezocht, dat het Tempelplein vol stond met onkruid. Niet vreemd als bedacht wordt, dat de stad Jeruzalem niet éénmaal in de Koran wordt genoemd, maar door de hele geschiedenis heen altijd wél de belangrijkste heilige plaats van de Joden is geweest.

    Ook wat betreft de historie van Jeruzalem veranderen de Palestijnen de geschiedenisboeken, door bijvoorbeeld te beweren dat de beide Joodse Tempels nooit hebben bestaan. Voor hen telt alleen het effect dat hun herhaaldelijke leugens op de internationale opinie hebben, waarbij ze er helaas terecht op rekenen dat de meesten niet weten dat vóor 1948 het eeuwenoude Joodse karakter van Jeruzalem alsmede het bestaan van de Joodse Tempels ook in de Islam erkende en onomstreden feiten waren.

    Zowel in historisch als volkenrechterlijk opzicht is de Joodse staat Israël met Jeruzalem als hoofdstad een voldongen feit, dat nooit meer ongedaan kan en zal worden gemaakt. Van niet één land en volk kan redelijkerwijs verwacht worden zijn grenzen open te stellen voor een ander volk, dat primair als doel heeft om desnoods met geweld het land over te nemen en de bewoners te verjagen. Vreemd genoeg wordt dit echter wél van Israël verwacht; meer nog, Israël mag zich, getuige de internationale veroordelingen, niet eens verdedigen tegen openlijke agressie en terrorisme.

    De begrijpelijke, maar naieve suggestie van sommige Westerlingen dat er dan maar één staat moet komen waarin beide volken vreedzaam met elkaar samenleven is mede daarom een non-optie, aangezien de Palestijnen nooit blijk hebben gegeven dit te willen en totaal niet geinteresseerd zijn in ‘democratie’ en ‘vrije rechten’, getuige bijvoorbeeld hun keus om zich te laten regeren door de Islamitische terreurbeweging Hamas. Het al eerder genoemde feit dat 1 miljoen Arabieren in vrede in Israël kunnen wonen en werken bewijst, dat de Joden en Israëli’s wél in vrede kunnen en willen samenleven.

    Eén gezamelijke staat, bijvoorbeeld ‘Isralestine’, betekent niets anders dan pure zelfmoord voor de Joden, en zal dan ook door geen enkele Israëlische regering ook maar één seconde overwogen worden.

    Herstel en toekomst Israël al duizenden jaren geleden voorzegd

    Hoe het ook zal gaan, de duizenden jaren oude strijd tussen de nakomelingen van Izaäk en Ishmaël zal mogelijk binnenkort tot een geforceerd einde komen, als er een afgedwongen vredesverdrag zal worden gesloten. Als het echter exact volgens de Bijbelse profetiën zal blijven gaan, zal deze vrede echter van zeer korte duur zijn, waarna letterlijk de hel zal losbreken, en er een allesvernietigende strijd zal losbarsten waarin de hele wereld betrokken zal worden.

    Volgens diezelfde Bijbel zal God alle landen en volken, die zich tegen Jeruzalem en Israël hebben gekeerd, uitermate zwaar straffen met de vreselijkste plagen. Je kunt dit totale onzin vinden, maar het blijft een onmiskenbaar feit dat het verreweg meest getergde, zwartgemaakte en vervolgde volk ter wereld, de Joden, volgens dezelfde duizenden jaren oude profetiën zijn teruggekeerd naar hun eigen land, en tegen alle logica in al 61 jaar stand weten te houden tegen een enorme overmacht. Niet dankzij de VS, zoals velen beweren, aangezien er nog nooit één Amerikaanse soldaat een kogel heeft afgevuurd ten bate van Israël, en ook de Amerikaanse militaire leveranties aan de Arabieren die aan Israël overtreffen (link is slechts één voorbeeld). Sterker nog, het is juist de VS geweest die Israël keer op keer heeft weerhouden om definitief af te rekenen met Amerika’s rijke olievazallen en hun terreurvriendjes.

    Met name in het Westen worden de ogen gesloten voor de religieuze dimensie, die echter al duizenden jaren het hart vormt van het conflict tussen de Arabieren en de Joden. Zolang dit niet wordt ingezien zullen de meeste Europeanen de leugens van de anti-Israëlische media blijven slikken, en blind en zonder enig inzicht blijven denken dat als de Palestijnen nu maar hun eigen staat krijgen, alle problemen zullen zijn opgelost.

  7. Helaas maar waar
    Guido en Gait zijn 1 en dezelfde
    Guido is hier eind van de zomer mee begonnen om de reacties per artikel wat op te schroeven, het was te gezapig naar zijn mening.
    Tessa Koops is om deze reden weg gegaan.

    Guido je weet dat ik je vriendin ben, maar je weet ook dat ik niet langer kan liegen het kost me te veel

    Anja

  8. Anja, je proeft als zoete ranja, je bent illusie, fugazi, verbitterd en pagna met een geestegezwets van jewelste, manipulatie is het begrip dat je omhelste. Slap en zielig, zielig en slap, maakt niet uit beide blijven een bittere hap. word wakker kruip uit schulp, mocht je een hand nodig ik reik hem je aan en bied je m’n hulp…

  9. Yup anja is een verzonnen naam weg gespeeld onder een isp’s die verschillend zijn, het gehele bericht is onwaar en puur een aktie van een vaste bezoekers die nog gevangen zit in zijn eigen gevecht tegen iedereen hier.

  10. Wie beschouwt het gebied van de staat Israël nog steeds als bezet land? Maar was dit gebied dan ooit eigendom van de Palestijnen? Hadden die ooit een eigen staat gehad?
    Met de val van het Ottomaanse Rijk kwam er een einde aan een bijna vier eeuwen lang bestuurd moslimrijk. De grootste etnische bevolkingsgroep in de tweede helft van de 19de eeuw waren de Turken, dus niet Palestijnen.
    Er bestonden in die periode geen afzonderlijke Arabische staten. De regio heeft nooit genoten van een soevereine autonomie, maar bleef onder het gezag van opeenvolgende buitenlandse soevereine gebieden, van de Umayyaden en Abbasiden tot aan de Fatimiden, van de Ottomanen tot aan de Britten.Tijdens de periode van het Britse Mandaat (1922-1948), gaven de Arabieren van het gebied hun eigen naam aan de regio: Balad esh-Sham (het land, of de provincie van Damascus). Dat dit een politiek imaginaire constructie was, misschien onbedoeld, werd aan het Westen geopenbaard door Zahir Muhsein, een lid van het uitvoerend Comité van de PLO, tijdens een interview in 1977 met het Amsterdamse dagblad Trouw: “Het Palestijnse volk bestaat niet. De oprichting van een Palestijnse staat is slechts een middel om onze strijd voort te zetten tegen de staat Israël voor onze Arabische eenheid. In werkelijkheid is er vandaag geen verschil tussen Jordaniërs, Palestijnen, Syriërs en Libanezen. Alleen om politieke en tactische redenen spreken we heden over het bestaan van een Palestijns volk omdat de nationale Arabische belangen vereisen dat we het bestaan poneren van een afzonderlijk ‘Palestijns volk’ om zich te verzetten tegen het zionisme.
    Arafat zelf beweerde bij vele gelegenheden precies hetzelfde principe. In zijn geautoriseerde biografie zegt hij letterlijk, “Het Palestijnse volk heeft geen nationale identiteit. Ik, Yasser Arafat, een man gekozen door het lot, zal ze die identiteit schenken door het conflict met Israël.
    [The Palestinian people have no national identity. I, Yasir Arafat, man of destiny, will give them that identity through conflict with Israel.] Voor 1967 bestonden er geen Palestijnen die opkwamen voor een ‘thuisland’, alhoewel ze daarentegen wel eisten dat de Joodse staat werd ontmanteld. De Palestijnen wilden alles voor zichzelf hebben zonder dat ze ooit een eigen land hebben gehad in tegenstelling tot de Joden.

  11. Ha die Max. Mooie genuanceerde uitspraken hoor… Samengevat: “Het Palestijnse volk bestaat gewoon niet, kijk, ze geven het zelf toe. Reden te meer om ze gewoon onder de voet te lopen. Want iets wat niet bestaat kan ook niet klagen en lijden”. Zoiets?

    De Israëli zijn onschuldig? Volledig brandschoon. Worden consequent gedwarsboomd door die rot-Palestijnen? Reden te meer om nog meer land te stelen, eeuwenoude olijfboomgaarden plat te walsen? VN-resoluties naast je neer te leggen, resoluties waarop Sadam zijn leven moest laten? Kernwapens te ontwikkelen en je ‘vijand’ deze te misgunnen. Sublimatie van ANGST ANGST ANGST!! That’s all folks.

    Volgens mij een vrij éénzijdige kijk op het conflict.
    Misschien dat het daardóór juist maar aanhoudt. Als je je medemens nog steeds als een monster beschouwd, die jou naar het leven staat, terwijl jij je toch zo voorbeeldig gedraagd. Niets anders doet dan je ‘veiligheid waarborgen’…

    1. Wie heeft hier voordeel bij?
      Verdeel en heers!
      Vroeger dacht met dat de farao’s de macht bezatten,maar zij werden overheerst door de hoge priesters! Deze hoge priesters zijn nog steeds aan de macht.
      Zowel het christendom, joodse geloof als de islam zijn zodanig aangepast dat de mens geïndoctrineerd is en zich onderwerpt aan het geloof dus gestuurd kunnen worden in elke richting die de hoge priesters willen. Gij zult, en gij zult niet!
      Deze man(van het filmpje) is een bio-robot zodanig naar de hand gezet van de macht!
      De mensheid kan alleen uit een strijd komen door zichzelf verantwoordelijk te stellen voor alles wat men doet(door weer zelf te denken!) door compassie! God heeft hier helemaal niets maar dan ook niets mee te maken!
      weet je, by the way, dat het oorspronkelijke wereldgeloof het paganisme was.
      http://www.nl.paganfederation.org/pf_pag.htm

      Bron:Ringing cedars

  12. Dode bij raketaanval van Palestijnen
    Van onze correspondent Alex Burghoorn op 18 maart ’10, 22:26, bijgewerkt 18 maart 2010 22:31
    JERUZALEM – Voor het eerst sinds de Gaza-oorlog van 15 maanden geleden is donderdag in Israël een dode gevallen bij een Palestijnse raketbeschieting. In het landbouwdorp Netiv Ha’asara, net buiten Gaza, kwam een Thaise gastarbeider om. De aanval is opgeëist door Ansar al-Sunna, een van de nieuwe fundamentalistische splintergroepen die de laatste maanden in de Gazastrook zijn opgedoken.

    http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1360645.ece/Dode_bij_raketaanval_van_Palestijnen

    1. bericht van 24-06-2009 13:21 ja een geweldig bericht guidje
      als men niet ophoud mag men voor mijn part de muur wel 2 keer zo hoog maken.

  13. De Palestijnen in Gaza kozen bij de verkiezingen in 2006 in meerderheid voor Hamas.

    De Palestijnen wisten destijds heel goed dat ze daarmee kozen voor geweld:

    1. Hamas weigert de internationale vredesakkoorden met Israel na te komen. Dit tot woede van het internationale kwartet – de VS, de EU, Rusland en de VN – dat probeert vrede te bereiken.
    2. Hamas wil helemaal geen vreedzame oplossing. Artikel 13 van hun handvest stelt: “Zogenaamde vreedzame oplossingen zijn tijdverspilling. Jihad is de enige oplossing.”
    3. Een vreedzame oplossing zou namelijk betekenen dat er een gedeelte van het gebied Joods zou blijven. Dat is onmogelijk, zegt artikel 9: “[Geheel] Palestina is een islamitische Wakf, bestemd voor toekomstige moslimgeneraties tot de dag der Oordeels. Een deel noch een geheel mag worden ontheiligd of opgegeven.”
    4. Hamas wil dus slechts strijd, dood en martelaarschap. Artikel 8 stelt: “Jihad is de manier, en de dood voor God de mooiste der wensen.”
    5. Palestijnse burgers worden daaraan bewust opgeofferd. Hamas stelt: “Het Palestijnse volk heeft methoden van dood en het opzoeken van de dood hebben ontwikkeld. De dood is ons middel. Daarom gebruiken wij ouderen, vrouwen en kinderen als menselijk schild. Zij doen het fantastisch. Wij houden zo van de dood, zoals de Zionisten van leven houden.”
    6. Want levende Joden zijn een gruwel, zegt artikel 7: “De dag des Oordeels komt niet totdat moslims alle Joden ter dood hebben gebracht, totdat de Jood zich achter stenen en bomen verstopt. De stenen en bomen zullen zeggen: “O, moslims, o, Abdoela, er is een Jood achter mij, kom, en doodt mij”.

    Het was dus compleet in lijn der verwachting dat Hamas – toen ze eenmaal aan de macht was – Gaza ombouwde tot één grote lanceerinrichting, om Israëlische burgerdoelen te beschieten.

    En als Israel zich tegen die oorlogsmisdaad verdedigt, wordt alleen naar het effect op de Palestijnen gekeken.
    Merkwaardig. Zij hebben immers destijds bewust voor deze geweldsgolf gekozen.

    1. @likoed nederland.Aktie is reaktie als ik wordt geknecht zal ik mij verdedigen met alle tendienste staande middelen .
      Israel is opgericht met het doel strijd . Niet door de huidige bewoners maar door de werkelijke leiders,voor wie u zich voor hun karretje laat spannen.
      EEn volk dat voor tyrannen zwicht ,zal lijf en goed verliezen dan dooft het licht.

    2. Weleens een Palestijnse F-16 gezien?
      Weleens Palestijnse fosforbommen of DU-granaten van Amerikaanse makelij?
      Weleens een Palestijnse tank gezien?
      Weleens een marinefregat gezien met een Palestijnse vlag?
      Weleens een Palestijns ‘leger’ gezien?
      Het gaat, precies zoals Marcelw zegt, over onderdrukking. Pure genocide, wat er nu in Gaza gebeurt. Over een tijdje komen de foto’s etc. aan het licht. Wacht maar af!
      Het gaat om de term, netjes en diplomatiek: ‘Disproportioneel geweld’.. Daar lees ik niets over in deze reactie hierboven.
      Lees het boek van Van Agt, ‘Een schreeuw om recht’. Een ex-minister-president, die eerst Israël in voor- en tegenspoed steunde, onder het wereldestablishment. Nu inziet, aan wat een ongelooflijke onderdrukking het Palestijnse volk blootstaat.
      Hopelijk is het verhaal nu weer een beetje in evenwicht, ‘Likoed’..?

    3. Aan Marcel en Guido

      Dan ook wel de eigen rol van de Palestijnen in de ellende benoemen:

      Op alle beslissende momenten in hun geschiedenis kozen de Palestijnen voor geweld:
      * de pogroms tegen Joden in de jaren twintig,
      * het afwijzen van het Britse delingsplan in 1937,
      * het steunen van de nazi’s met SS legioenen in WO II,
      * het afwijzen van het delingsplan van de VN in 1948,
      * het oprichten van de PLO terreurorganisatie in 1964
      (nog voor de ‘bezetting’),
      * de uitspraak ‘nooit erkenning van Israel, nooit
      onderhandelen met Israel, nooit vrede met Israel in 1967,
      * het afwijzen van de Camp David akkoorden in 1978,
      * de vele zelfmoordaanslagen na de Oslo vredesakkoorden in
      1993,
      * het afwijzen van het aanbod van president Clinton voor
      een Palestijnse staat in 2000 en 2001,
      * de raketbeschietingen vanuit Gaza door Hamas, na de
      Israelische terugtrekking in 2005, in plaats van een
      normale samenleving daar op te bouwen.
      * de recente weigeringen om directe vredesonderhandelingen
      te starten.

      Al 80 jaar kiezen de Palestijnen elk decennium altijd consequent voor geweld in plaats van voor vrede.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.