x
X
Wees een baken van Licht en Liefde!
2022 © Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/be
x
They want your Soul..! In 2010 heb ik voor de website Argusoog een artikel in twee delen geschreven, dat de titel ‘They want your Soul!’ droeg (HIER en HIER). In dat artikel beschreef ik, op basis van de in mijzelf ontwikkelde toenmalige inzichten, de informatie die ik kort daarvoor in een artikel tot me had genomen. Het artikel gaat over de mens als energetisch wezen en hoe dat energetische wezen van cruciaal belang is voor de verdere voortgang van de evolutie van de Aarde én de mensheid. De Aarde en de mensheid zijn immers één organisme.
Alles wat er met de mensheid gebeurt, gebeurt ook met de Aarde en vice versa. Alle oudere en met de natuur verbonden culturen wisten dit. Zie in dit verband de video’s van Robert Sepehr (HIER).
Ook deze wijze woorden van Opperhoofd Seattle van de Dwamish indianenstam geven blijk van deze verbinding.
“Elk stuk van dit land is heilig voor mijn volk.
Iedere spar, die glanst in de zon, elk zandstand, elke nevel in de donkere bossen,
elke open plaats, elke zoemende bij is heilig in de gedachten en herinnering van mijn volk.
Het sap, dat in de boom opstijgt, draagt de herinnering van de rode man.
Een dode blanke man vergeet het land van zijn geboorte als hij zijn tocht naar de sterren begint.
Onze daden vergeten dit prachtige land nooit: het is de moeder van de rode man.
Wij zijn een deel van de aarde en de aarde is een deel van ons.
De geurende bloemen zijn onze zusters, het rendier, het paard, de grote adelaars, onze broeders.
De schuimkoppen in de rivier, het sap van de weidebloemen, het zweet van de pony
en van de man – het is allemaal van hetzelfde geslacht, ons geslacht.
Als dus het grote opperhoofd in Washington laat zeggen dat hij ons land wil kopen,
vraagt hij wel veel van ons.” (…)
(…) “Wat er gebeurt met de aarde, gebeurt met de kinderen van de aarde.
De mens heeft het web van het leven niet gewoven. Hij is slechts éen draad ervan.
Wat hij met het web doet doet hij met zichzelf. Nee, dag en nacht kunnen niet samengaan.” (…)
(…) “Ook de blanke man zal ten ondergaan, misschien nog eerder dan al de andere stammen.
Bevuil uw legerstee en u zult bezwijken aan uw eigen vuil.” (…) (BRON)
De in elkaar grijpende evolutionaire cycli van Aarde en mensheid zijn weer een integraal onderdeel van de evolutionaire cycli van het zonnestelsel en uiteindelijk het gehele universum.
Informatietijdperk – alles is energie
Aangezien wij in een informatietijdperk leven en informatie ook een duidelijk energetische waarde heeft, is het van vitaal belang om te weten welke informatie wordt toegelaten in het individuele wezen. Daarom is het nodig de energetische waarde van alle toegelaten informatie te ervaren en daarmee te kennen. Om zodoende een onderscheidingsvermogen te kunnen ontwikkelen betreffende de opbouwend verrijkende en afbrekend verarmende essentie van die informatie.
Dit gegeven is in mijn beleving ook de betekenis van het paradijsverhaal, waarin het eten van de boom van kennis van Goed en Kwaad de mens zijn naïeve onschuld deed verliezen. Een onschuld die samenhing met een ‘beperkt’ geestelijk ervarings- en belevingskader, dat voortkwam uit het Leven in een harmonieuze eenheidsstaat van bewustzijn. Wij hebben als zielen ervoor gekozen om een menselijk ruimtepak aan te trekken om hier op Aarde ons belevings- en ervaringskader te verruimen, om daarmee een nieuwe dimensie toe te voegen aan de aardse en menselijke evolutie.
Ik heb dat in een vorig artikel beschreven (HIER). Daarbij is het ontwikkelen van een bewustzijn van het ware zuivere Zelf en het leven vanuit dat Bewuste ZIJN het uitgangspunt. Daar hoort ook het blootstaan aan misleidend propagandistische en leugenachtige informatie bij, die in het kader van de Grootste Circus Show op Aarde aan de mensheid is en nog steeds wordt opgedrongen.
In het eerste deel van het artikel uit 2010 omschreef ik dit als volgt:
“Informatievergaring
Wanneer we kijken naar ons informatietijdperk, dan kan men waarnemen dat er heel veel wordt gesproken en geschreven, maar vaak ook heel weinig wordt gezegd. Daarbij zijn er mensen die menen hét te weten, omdat ze als deskundige door anderen of soms zichzelf zijn benoemd. Het weten dat zij presenteren is veelal gerelateerd aan opgedane kennis die via studie, literatuur, eenzijdig gericht onderzoek of voorgeprogrammeerde ondemocratische afspraken is verkregen. Via moderne massacommunicatiemiddelen wordt deze kennis overgedragen, waarbij hetgeen dat wordt gecommuniceerd vaak een dubbele bodem heeft.
Diezelfde massacommunicatiemiddelen, uitgezonderd de televisie en de gedrukte reguliere media, zijn echter ook een emanciperend middel voor de waarheidszoeker om zichzelf te informeren. Ook daarbij is het gevoel voor waarheid en wijsheid een essentieel instrument om tussen de overkill aan informatie er die juweeltjes tussen uit te plukken, die een bijdrage kunnen leveren aan het herkennen van de eigen wijsheid. Uiterlijke informatie resoneert dan met een innerlijk gevoel van waarheidsbeleving. Die uiterlijke informatie biedt in dat geval een spiegel waarin het innerlijk (ge)weten zich kan herkennen.”
Vergiftiging van de ziel…
Na eeuwen en misschien wel millennia onze geest te hebben laten vergiftigen en verzieken, door onze zielen bloot te stellen aan de ziekmakend energetische invloeden van satanisch geïnspireerde machthebbers, leven we nu aan het einde van vele in elkaar grijpende kleinere en grotere cycli in een tijd van grote helingsprocessen. Al het ingebrachte gif, dat extra versterkt werd en wordt door het daaruit voortvloeiend onzuivere moreel/ethische gedrag, komt nu naar buiten en mag onder ogen gekomen worden. De belangrijkste adviseur van WEF-voorman Klaus Schwab, Yuval Noah Harari, zei het volgende:
“Yuval Noah Harari, 45, is een Israëlische historicus die het Rothschild WEF voorziet van de leugens die worden gebruikt om de westerse beschaving te vernietigen en ons menselijk geboorterecht te stelen.” Bron
Het geestelijk zielmatige helingsproces kan, zoals ik vaker heb beschreven, alleen op individueel niveau plaatsvinden. Om zodoende de individuele kwaliteiten aan te spreken en tot uitdrukking te kunnen brengen. In onze tijd wordt gedurende het helingsproces de geestelijke druk steeds verder opgevoerd. Deze maakt het mogelijk om alle gemakzucht, geestelijke luiheid en andere beperkende staten van bewustzijn, te overstijgen door ze met bewustzijn te transformeren.
Diamantvorming
Onder de grootst mogelijke druk kunnen daarbij echter de mooiste zieldiamanten worden gevormd, die het scheppend Goddelijke Licht en de daaruit voortkomende Liefde in telkens weer nieuwe facetten kunnen weerspiegelen. In 2017 heb ik daar een artikel over geschreven (HIER), waaruit het volgende citaat:
“Een diamant is voor eeuwig een schoonheid. Daar diamant een schaarse kristalvorm is, is ze zeer gewild en kostbaar. Diamant is tevens het hardste mineraal op aarde. Daarom wordt het ook vaak als boor gebruikt, onder andere door de arts waar velen niet graag naar toegaan, namelijk de tandarts. De combinatie van hardheid, dus onkwetsbaarheid en haar schaarste maakt het tot een heel bijzondere aardse materie.
De schoonheid van de diamant wordt door de eeuwen heen als iets zeer bijzonders beschouwd. Diamant is de enige edelsteen die slechts uit één element bestaat, namelijk koolstof. Ook potloodgrafiet is zuiver koolstof; het enige verschil is dat de atomen bij diamant veel nauwer samengebonden zijn. Wonderlijk is het, dat zwarte en vuile, waardeloze kool die uit de diepste diepten komt, samengeperst onder een druk van tienduizenden atmosferen, bij een temperatuur van duizend tot twee duizend graden, met zijn fonkelende pracht tot het schoonste van de schepping wordt.
De oorsprong van het woord diamant heeft de betekenis van onoverwinnelijk (komt van het Griekse woord Adamas), ook onverbiddelijk, onverzettelijk.” (Bron) De economisch gefundeerde status en hebzucht ten aanzien van diamanten wil ik het in dit artikel niet over hebben.
De menselijke ziel als diamant
Wanneer we de menselijke ziel als een diamant zouden kunnen zien, dan is de hierboven weergegeven betekenis van het woord natuurlijk heel bijzonder. Het is bijzonder in die zin, dat de menselijke ziel onoverwinnelijk is. Ook de menselijke ziel staat hier op aarde aan een onmeetbare druk bloot. De druk van de aardse ziel-vervreemdende, en op macht gerichte wereld. Dit maakt het voor de mens noodzakelijk om in de eigen levenslessen te boren en daar de diamantwerking van de eigen ziel in te kunnen vinden. Het is als een soort van schatgraven in het eigen innerlijk.”
Zoeken naar waarheid
Te midden van alle bovengenoemde vergiftigende misleiding zijn velen in het kader van hun helingsproces op zoek naar de waarheid. Wat is dan waarheid? Is deze wel in beperkte woorden te vatten en uiten? Of is deze alleen in de stilte van het individuele innerlijk te ervaren en in de sociaal menselijke relaties te leven?
Hieronder geef ik een citaat van Rudolf Steiner weer uit zijn in boekvorm uitgebrachte voordrachtenreeks ‘Metamorfosen van het zielenleven. De ontwikkeling van de zielskrachten in mens en mensheid’, uitgegeven door uitgeverij Vrij Geestesleven. De voordrachten werden gegeven in 1909 in Berlijn. Daarin gaat hij diep in op de liefde voor de waarheid en hoe deze op harmonieuze wijze te leven.
“De Engelse auteur Coleridge heeft eens een uitspraak gedaan, die kenmerkend genoemd mag worden voor de houding die men tegenover de waarheid dient in te nemen. Hij zegt: ”Wie het christendom meer liefheeft dan de waarheid, zal spoedig merken dat hij zijn christelijke sekte meer liefheeft dan het christendom, en dan zal hij merken dat hij zichzelf meer lief heeft dan zijn sekte.”
Er ligt heel veel in deze uitspraak – in de eerste plaats dat een streven dat tegen de waarheid ingaat tot egoïsme leidt, tot een zelfzucht die de mens omlaag trekt. Waarheid kan de enige liefde zijn die het ik van zichzelf bevrijdt. En op het ogenblik dat men de voorkeur aan iets anders geeft, zal men merken dat men in dezelfde mate ten prooi valt aan zelfzucht. Dat staat ons te wachten wanneer men de waarheid minder acht dan iets anders. Dit is de strenge ernst, maar ook het grootse en belangrijke van de functie die de waarheid heeft in de opvoeding van de menselijke ziel.
De waarheid richt zich naar niemand en alleen hij die zich geheel aan haar wijdt kan haar vinden. Dat kunnen wij aflezen aan het feit dat op het ogenblik dat de mens niet liefheeft omwille van de waarheid, maar omwille van zichzelf, omdat hij te zeer gehecht is aan zijn eigen mening (c.q. vermeend inzicht, AZ), dat de mens op dat ogenblik werkt als een antisociaal wezen, dat zich steeds verder losmaakt uit de gemeenschap van mensen.
Kijk nu eens naar die mensen, die er niet naar streven de waarheid lief te hebben omwille van de waarheid, die een bepaalde hoeveelheid ideeën tot hun waarheid verheven hebben: zij hebben alleen de inhoud van hun ziel lief. Deze mensen zullen bijzonder intolerant zijn.
Die mensen, die de waarheid liefhebben in de vorm van hun eigen inzichten en opvattingen, kunnen niet dulden dat een ander in zijn zoeken naar waarheid andere wegen bewandelt. Daaruit ontstaan dan levensproblemen. Dat zijn de mensen die hindernissen opwerpen op de weg van iedereen die anders geaard is dan zij en daardoor tot een andere mening (c.q. vermeend inzicht, AZ) komt dan zij erop na houden.
Waar een eerlijk zoeken naar waarheid leidt tot een wederzijds begrip onder de mensen, daar leidt het tegenovergestelde, de liefde voor de waarheid omwille van de eigen persoonlijkheid, tot een teniet doen van de vrijheid, tot intolerantie jegens de persoonlijkheid van de ander.”
Met bovenstaande woorden van Steiner in gedachten mag het duidelijk zijn waarom de menselijke relaties nu op alle niveaus zo’n waanzinnige puinhoop zijn. Door mijn hooggevoeligheid ben ik altijd zeer alert geweest op waar ik, door geraakte en nog niet getransformeerde traumatriggers, in mijn relationele leven, sociaal gezien zelf de plank totaal missloeg. Ik heb daar helaas niet altijd een wederzijds gelijkwaardige houding in ervaren. Er zullen meerdere onder de lezers zijn die dit herkennen.
Zo weerspiegelt de oorlog in het groot de vele oorlogen tussen individuele mensen, die met elkaar in relatie zijn. Het zijn dan de energetische spanningen van gepolariseerde tegenstellingen, die telkens een ontploffing kunnen veroorzaken.
Het Licht in mijn ziel
Mijn ziel van binnenuit beschenen
Door een stralend licht
Jaagt duistere schaduwen henen
Brengt verlossing van een plicht
Vrij scheppend wevend leven
Laat zich in diepte ervaren
Liefde vormen geven
Voortdurend zichzelf baren
Oh Aarde, plaats om te leren
Door lijden en smart
Wil Kwaad tot Goed doen keren
Versterken de krachten van het hart
Schoonheid, Waarheid en Liefde
Zijn de instrumenten
Die Godes scheppingskracht
De mens op Aarde geriefde
Laat uw weten scheppend stromen
Uw dankbaarheid zich uiten
Tot God wedergekomen
Verenigend binnen en buiten
Arend Zeevat
De mens als kosmische ontvanger en zender
Het onderzoek van het menselijk genetisch materiaal heeft laten zien, dat genen zowel een ontvangende als zendende eigenschap bezitten. De ontvangende eigenschap is verbonden met de energetische boodschappen vanuit de kosmos. De zendende eigenschap is gericht op de projectie op het 3D projectiescherm wat wij als onze uiterlijke werkelijkheid hebben leren te beschouwen. In mijn artikel ‘Alles zal vergaan, het Licht en de Liefde blijven zegevierend bestaan!’ (HIER) heb ik dit projectieproces beschreven.
De ontvangende en zendende eigenschap van het menselijk DNA kan gericht zijn op een komische afstemming en tegelijkertijd ook op een sociaal-menselijke. Het is überhaupt de vraag of die twee wel te scheiden zijn, want de mens is ook in het sociale een directe reflectie van het kosmische. Ieder mens is immers ingebed in het kosmische energieveld dat de Aarde omringd en ook doordringt. Nicola Tesla wist en verwoordde dat.
Waar het uiteindelijk in het huidige helingsproces om gaat, is de gerichtheid op de buitenwereld voor wat betreft het voeden van de ziel, om te vormen tot een gevoed worden van binnenuit. Dus de ontvangstmodus te richten op de Bron in het individuele innerlijk. Men vult dan de ontstane innerlijke leegte om tot een volheid. Men is dan vol-ledig. Wanneer wij in eerste instantie datgene aan onszelf leren schenken, wat wij van anderen verwachten – of misschien zelfs wel eisen – dan valt er van hetgeen wij in overvloed uit onze innerlijke bron aan onszelf schenken nog wel iets aan een ander te geven.
Energieverspilling
Onderdeel van de bovengenoemde op de menselijke ziel uitgeoefende druk is de ontkenning van haar bestaan. Dit vanwege de afwezigheid van het door de wetenschap heilig verklaarde bewijs van haar bestaan. Maar ik heb al vaker geschreven dat de afwezigheid van bewijs nog geen bewijs is van afwezigheid. Het rationeel/analytische element in het menselijk denken heeft zichzelf tot god verklaard. Daarmee zichzelf, wegens de door haar verordonneerde afwezigheid van de goddelijk geschapen ziel, tot een vervangend sturend mechanisme uitgeroepen. Wij ervaren hier en nu ten volle waar wij ons als mensheid naar toe hebben laten sturen. Namelijk een peilloos diepe afgrond van pijn en lijden en niet alleen voor onszelf, maar voor al het leven op Aarde.
We hoeven dan vanzelfsprekend ook geen wezenlijke vernieuwingen te verwachten van de krachten die die mens- en het leven onterende sociaal-maatschappelijk systeem, met gewillige ondersteuning van de mensheid, hebben vormgegeven. Het zit allemaal strak in de vorm. Zelfs zo strak dat er gedurende de chaotische overgangsfase van een verouderde vorm naar een nieuwe aan het zich verder ontwikkelende leven weerspiegelende vorm, alle vernieuwende levenskiemen worden geëlimineerd.
De grootste misvatting berust op een niet kunnen begrijpen, is dat het Leven zich niet laat elimineren. Het is dus niet te controleren, evenals de veranderende scheppingskracht van het Leven ook niet te controleren is. Hoewel men het wel op een steeds subtielere en verborgen wijze meent te kunnen manipuleren,. De zo ontstane druk op de menselijke ziel om te kunnen blijven groeien lijkt een voorwaarde te zijn voor het laten ontstaan van onze zieldiamanten. Alle individuele zieldiamanten tezamen zullen de Aarde tot een stralend schitterende ster kunnen maken.
Draag het licht naar de aarde.
O mens, gij zijt tussen het licht en de duisternis geplaatst.
Wees een strijder voor het licht.
Houdt van de aarde,
zodat zij tot een stralende edelsteen wordt.
Herschep de plant.
Herschep het dier.
Herschep u zelf.
Wees een baken van Licht en Liefde om de nu heersende duisternis te verlichten en de koude (zonder Russisch gas) te verwarmen.
Het LEVEN is eeuwig! (HIER)
– Desiderata – Les Crane –
Arend Zeevat
30 maart 2022
* * *
Dag Arend,
Ik wil graag mijn waardering voor je mooie bijdrage tot uitdrukking brengen.
Het valt mij op dat de toon mild is en het verhaal de lezers kan aanmoedigen tot het goede en het ware. Dat geldt trouwens ook voor je vorige schrijfsel.
Je laat daarmee aan de lezers iets zien van jouw eigen innerlijke strijd enerzijds en anderzijds ook de manier waarop je daar mee omgaat.
Deze bijdrage van jou heeft mij geïnspireerd tot wat gedachten over de bekende wetten van de Smaragden Tafelen: zo Boven, zo Beneden en omgekeerd : zo Beneden zo Boven.
Deze omkering wordt wel eens vergeten, maar ze is even zo waar als de eerste uitspraak. Daarmee wordt het werk van de mens binnen de schepping helemaal duidelijk.
Als er gezegd wordt dat de Aarde en de mens innig verbonden zijn, dan betekent dat niet dat ze gelijksoortig zijn. Er wordt immers gezegd dat de mens de Rentmeester en Schatbewaarder is van de Aarde en dat de Aarde door het menselijke middelaarschap een weerspiegeling moet zijn van de Hemelen. Daarmee is, naar ik vermoed, de mens niet alleen een draadje in dat weefsel van Hemel en Aarde, maar tegelijk ook de vormgever.
En als je dan om je heen kijkt, dan zie je hoe weinig daarvan terecht komt. En dan kun je je voorstellen hoeveel tranen God daarover laat vallen.
.
Het falen van de mens als middelaar werkt dubbel op.
Het Goede en het Ware van de Hemel kan niet meer door de Aarde worden weerspiegeld omdat de verbinding verbroken is. Het Goede van de Goddelijke Liefde raakt ons als bewoners van dit Universum niet meer. Voor het Ware van de Kennis en Onderscheid geldt dat eveneens. De moderne mens is een informatie verzamelaar geworden, een reeks van nullen en enen zonder inhoudelijke betekenis. Dat zie je overal gebeuren en zeker in ons landje waar geen echte bestuurder meer is te vinden; alles verzandt in eindeloze informatie gesprekken zonder daadkracht. De Hemelse Drie-eenheid van het Goede, Ware en het Schone kan onze Aarde en ons Universum niet meer bereiken.
Het gevolg daarvan is chaos, strijd, oorlog, misleiding, armoe en verwarring.
Mensen gaan zich zorgen maken, gaan zich boos maken; of ze gaan bidden om hulp.
Sommigen bidden tot een God ergens in de wolken, anderen wenden zich tot buitenaardsen, weer anderen zoeken de kracht in de technologie, de maakbaarheid van de wereld. En dan zijn er ook mensen die hun eigen verantwoordelijkheid begrijpen en deze willen tonen als Lichtdrager in onze duistere wereld.
Je zegt dat de mens daarin een keuze heeft.
De mens kan er voor kiezen zo’n Lichtdrager te zijn of er aan mee te werken de wereld in een toestand van nog grotere chaos te brengen. Maar zo’n keuze is niet eenvoudig. Het is waar dat de mensheid als geheel vanaf het allereerste tijdloze begin van de schepping een ‘ruimtepak’ heeft aangetrokken, maar ik geloof niet dat dit het gevolg is van een bewuste keuze.
In praktische zin is het tijdloze begin van de schepping het moment dat wij als klein baby’tje volkomen onbewust in deze wereld worden gezet, op dat moment in feite nog zonder zo’n ruimtepak. Wij zijn dan nog God-gelijk, en puur zuivere Ziel. Maar reeds vanaf het eerste moment worden wij omringd door aardbewoners in ruimtepakken en we weten niet beter dan dat dit zo hoort.
Pas later, wanneer wij wellicht een aantal jaren hebben doorgebracht in een andere omgeving, te midden van Brahma- en Ishvara aanbidders of een tijd bij de Rosenkruizers of Benedictijnen hebben doorgebracht, waardoor ons bewustzijn verandert, ja, dan bestaat de kans inderdaad dat wij Lichtdragers worden en ons ruimtepak inwisselen voor de lichte witte gewaden van de Ziel.
Dan kunnen wij beginnen aan de echte taak van ons leven: er voor zorgen dat de Smaragden Tafel werkelijkheid wordt: zo Boven, zo Beneden, zo Beneden, zo Boven.
We beginnen te snappen wat onze echte taak is in dit leven.
Die taak is de Aarde een weerspiegeling te laten zijn van de Hemel en de Hemel een weerspiegeling van de Aarde.
Wanneer we vanuit deze Smaragd kijken naar onze wereld van vandaag, dan kunnen we bang zijn dat het niet alleen op de Aarde een rotzooi is, maar ook in de Hemel.
God is niet almachtig, Hij heeft de mens nodig als middelaar.
Daarom is het een goede zaak dat er mensen zijn die dit begrepen hebben en daarover vertellen zoals jij dat doet.
Jammer is dat we in het kader van WTK alleen het gedachtegoed van Rudolph Steiner te horen krijgen. Ik trek zijn wijsheid niet in twijfel, maar het zou misschien toch aan te bevelen zijn wat andere vormen van Wijsheid toe te laten.
.
De smaragden tafel (1) van Hermes Trismegistus.
(Het volgende is) waar, zonder leugen, zeker en zeer waar:
“Wat lager is, is zoals wat hoger is
en wat hoger is, is zoals wat lager is”.
Zo is het Universum geschapen.
Hemel en Aarde, die elkaar weerspiegelen .
Dank voor je waarderende woorden Zoeker!