“Mensen zeggen hier op X wel eens dat ik zeur of nooit ophou over de Corona periode. Dat mogen zij natuurlijk vinden. Maar ik ben onheus en slecht behandeld afgelopen jaren, terwijl ik me met hart en ziel heb ingezet, ook in het begin van de Corona-periode, als huisarts.
Ik werd destijds ‘held in de frontlinie’ genoemd, een term die ik ongemakkelijk vond, omdat ik alleen mijn werk deed. Ik ben vervolgens slecht behandeld door de regering, die vanuit VWS de Inspectie op me af stuurde. Met als enige reden dat ik desinformatie zou verspreiden op twitter/X.
Welke desinformatie is me niet duidelijk. Nog steeds ben ik in onderzoek. Ik ben niet rancuneus, alles went, ook om alsmaar onder een vergrootglas te liggen. Maar zolang dat onderzoek gaande is, en zolang de onderste steen over de Corona-maatregelen niet boven is, blijf ik ‘zeuren’ en dit onder de aandacht brengen.
Zelfs als ik hier op X ook weer gecensureerd word, door diezelfde overheid, zal ik niet zwijgen. Want pas als de laatste tegenstem verstomt, is de massavorming /het totalitarisme voltooid (citaat Desmet). Dus ik blijf iedereen van goede wil oproepen om ook zijn of haar stem te laten horen.
Ook al word je uitgescholden of geïntimideerd. De waarheid zal ooit zegevieren. Ik zeg hiermee niet dat ik de waarheid in pacht heb. Maar elk mens zou op zijn hoede moeten zijn, zodra een overheid gaat censureren. Immers, de waarheid heeft het niet nodig om beschermd te worden. En of iets desinformatie is, kun je het beste beoordelen, als je alle kritische geluiden ook toelaat. Censuur is een kenmerk van totalitarisme en hoort thuis in een dictatuur, niet in een democratie.”
* * *
x
Weer een Covid-journalist met ‘spijt’…!?
2023 © WantToKnow.nl/be
x
Heb je de 2 afleveringen gezien op Tv, gemaakt door Tijs van den Brink (EO), waarin hij als een ware spijtoptant, de kritiek probeert te analyseren die over hem neerdaalde als pro-overheids’woordvoerder’ in de afgelopen PLANdemie..? Het was de moeite waard, omdat de man wérkelijk zich van niets bewust is.. Dát is dus pas domheid’, zéker als journalist, een persoon die verwacht wordt als ESSENTIE en FUNDAMENT VAN ZIJN WERK, beide ‘partijen’ evenredig aan het woord te laten. Ergo, de visie van beide partijen trachten te analyseren. Maar nee, Tijs beluisterde de kritiek en gaat gewoon verder met waar hij gebleven was..
“Mijn corona-roadtrip zit erop, woensdag 29 november was aflevering 1 van De Coronakloof (HIER) te zien op televisie. Het was een genoegen om met felle criticasters van de/m’n corona-verslaggeving in gesprek te gaan. Onder anderen Maurice de Hond, oud-Telegraaf-directeur en schrijver Marianne Zwagerman en hoogleraar Ronald Meester (wiskundige-waarschijnlijkheidsrekening), bleken bereid me hartelijk te ontvangen, en namen alle tijd om hun grieven aan me voor te leggen. Dat waardeer ik zeer.
Voor de details moet ik je natuurlijk doorverwijzen naar de tv-uitzendingen HIER), maar ik kan hier alvast zeggen dat de trip me echt wijzer heeft gemaakt. Wat mij – en collega Jos de Jager die de trip regisseerde – allereerst opviel, was dat bij veel criticasters de boosheid nog steeds diep zit. Ze leken oprecht blij dat ik – wat hen betreft eindelijk – naar hen wilde luisteren.
Dat is alvast mooi. Misschien is het voor jou ook een idee om eens in gesprek te gaan met mensen met wie je tijdens corona gebrouilleerd bent geraakt. Gewoon open, voor zover mogelijk onbevangen, gaan luisteren. Hopelijk heeft de tijd z’n werk gedaan en kan dat inmiddels.
Als ik voor mezelf een les voor een volgende pandemie zou moeten trekken (HIER), zou het zijn: wees niet té voorzichtig met mensen uitnodigen. Natuurlijk, ik zal er opnieuw voor kiezen om mensen die onzin uitkramen of aantoonbaar onjuiste beweringen doen niet aan het woord te laten. Daar is niemand mee gediend. En o ja, ik ga ook zeker weer virologen ruimte geven als we met een onbekend virus te maken hebben. Virologen hebben nou eenmaal het meeste verstand van virussen.
Maar waar ik, uit angst voor desinformatie, te voorzichtig in was geworden, is het uitnodigen van mensen die ánders naar de crisis kijken. Dwarsdenkers, zoals bijvoorbeeld Ronald Meester. Geen mensen die de crisis ontkennen, maar mensen die de nadruk leggen op andere aspecten dan alleen de ic-capaciteit. Het is niet zo dat we helemaal geen dwarsdenkers hebben uitgenodigd, maar met terugwerkende kracht hebben we het wel te weinig gedaan, vind ik.
De journalistiek heeft niet alleen als taak verslag te doen van wat er gebeurt in de samenleving of van de maatregelen die worden afgekondigd. De journalistiek moet ook luisteren naar andere stemmen in de samenleving. Omdat die stemmen kunnen bijdragen om de crisis op te lossen. En omdat die stemmen staan voor een deel van de bevolking – dat deel moet ook gehoord worden.
Mijn corona-zoektocht zit er voorlopig op. Nu hoop dat ik anderen bereid zijn hetzelfde te doen. Zowel beleidsmakers als Hugo de Jonge, als criticasters zoals Willem Engel.
In onze ogen is dit het commentaar van een man, die bij god niet weet, wát er nu eigenlijk aan de hand is, aan de ‘andere kant’ van het spectrum, BUITEN alle chaos om, van de ‘labiele overheidsmaatregelen’ (zo blijkt nu). Waarom zo weinig zelfreflectie en alleen maar ‘collega’s en andere prominenten’ het woord laten doen..??
Als je echt verder, dieper wilt kijken als mainstream journalist, en mee wil werken aan de analyse van de WHO-powergrab, de onrechtmatige verstrekking van handelsvergunningen voor covid-injecties, de oversterfte, de gevolgen van de Lockdowns voor kinderen en volwassenen, de problemen van de vaccinatieschade-slachtoffers en dies meer, dan zijn er genoeg mogelijkheden voor journalisten om hun werk te doen en de bevolking te informeren. Van den Brink heeft het kennelijk allemaal nog niet opgemerkt, maar was -kennelijk alleen om de negatieve reacties sec- toe aan een terugblik..!?
In zijn kritiek op het gisteren gepubliceerde CBS rapport mbt doodsoorzaken en oversterfte, stelt Ronald Meester en passant doodleuk dat Pfizer fraude heeft gepleegd in de vaccintrials… pic.twitter.com/gTEh2oLqRv
— Pepijn van Erp (@pjvanerp) December 12, 2023
ESSENTIËLE TAAK VAN DE JOURNALISTIEK: ONPARTIJDIGHEID..
En toen was er Wouter van Noort, journalist van het NRC, die -in navolging van Tijs van den Brink- een meaculpa in de publiciteit bracht, via een bericht op Twitter/’X’ (HIER):
“Dit is zo belangrijk: de samenleving (en de journalistiek in het bijzonder) moet echt beter reflecteren op wat er tijdens de pandemie is gebeurd. Waarom vernauwde de blik zich zo op het medische aspect? Waarom werd het polariseren en grootschalig uitsluiten van niet-gevaccineerde mensen zo genormaliseerd? Waarom hebben zoveel mensaen die kritisch waren op (onderdelen van) maatregelen het gevoel dat ze niet gehoord en buitengesloten zijn?
Laat deze tv-serie van Tijs van den Brink niet het slotstuk van deze zelfreflectie zijn. Zeker nu er nog altijd geen parlementaire enquête wordt uitgevoerd naar de pandemie, hebben media een bijzondere verantwoordelijkheid hierin. Het is echt opvallend hoe veel mensen mij nog steeds laten weten dat ze toen het vertrouwen zijn kwijtgeraakt in veel media.
Laat ik zelf ook maar beginnen dan:
1. In het begin van de pandemie heb ik mij te veel laten leiden door de angst omdat ik zag dat er een grote onderschatting was van de exponentiële groei van het virus.
2. Toen ik vond dat wij te weinig aandacht hadden voor tegengeluiden heb ik dat te weinig prominent intern en extern laten weten, ik trok mij eerder terug dan dat ik naar voren stapte. Ik heb het her en der geprobeerd in artikelen, posts, podcasts en op tv maar dat was duidelijk te weinig. Dat reken ik mezelf aan.
3. Achteraf gezien had ik veel kritischer moeten zijn op het wegzetten van bevolkingsgroepen, bijvoorbeeld door gebruik van het woord ‘wappie’ in onze pagina’s. Het kwistige gebruik ervan door bepaalde columnisten had sterker weerwoord verdiend op de redactie vind ik. Die rol heb ik laten liggen.
En dit is nog maar wat er nu bij me opkomt. Ik hoop dat dit een begin is van een veel breder, eerlijker, opener gesprek over de pandemie en de rol van de journalistiek. Die verdient diepere evaluatie dan tot nu toe is gebeurd. Ik ben ook benieuwd naar wat jij bij ons hebt gezien in de pandemie waar jij vraagtekens bij hebt. Kom maar door in de comments. Laten we niet te bang zijn om dit gesprek gewoon te voeren. Het is de hoogte tijd.”
Tot slot: Cees van den Bos.
Van den Bos heeft met zijn uitstekende onderzoeksjournalistiek (HIER), wél allerlei corrupte zaken en leugens boven water gekregen; zaken die het hele cordon aan journalisten heeft genegeerd. Hier zijn tip aan collega’s:
“Al die journalisten die opeens willen ‘reflecteren’ (jeukwoord trouwens). Het is heel simpel: Als jullie je werk doen, win je misschien nog een beetje vertrouwen terug. Dat betekent dat je over dingen moet gaan schrijven die jouw baas niet leuk vindt. Dat vindt hij niet leuk omdat zijn opdrachtgever dat niet leuk vindt. Daar zul je maling aan moeten hebben en dat moeten wij kunnen vaststellen.
Pak een onderwerp en zoek de info erbij inclusief WOB-documenten. Schrijven. Sleur die Aalbersberg voor de camera en interview hem. Hij was de Covid lead. Niet Hugo. Hugo was slechts Ausputzer. Wie verzon de maatregelen en hoe kwamen ze binnen. Trek die lijzige klerken van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd achter hun spreadsheet vandaan en leg ze het vuur aan de schenen. Waarom artsen intimideren? Waarom stonden jullie reclame voor off-label gebruik van de injecties (tegen transmissie) wel toe, en niet voor het patentvrije HCQ? Antwoorden graag.
Lok Agnes Kant met een briefje van vijftig en bevraag waarom zij haar primaire taak zag om ‘onrust over bijwerkingen weg te nemen’. Smeer die gasten van het College ter beoordeling van Geneesmiddelen in hun haar dat ze hun taak niet uitvoerden, maar slechts een reclamebureau werden voor die prikken.
Nodig die Denktank Desinformatie uit voor een tribunaal-gesprek en vraag wat die fokking gedragsantroposofen, rechtsfilosofen, bloggers, wegenwachters, kruideniers en communicatiechicks daar deden. Ik lever je de genodigden-lijst wel. Onderzoek wie het hoger beroep voor de avondklok binnen 4 uur ritselde.
Waterboard die gasten van het RIVM 3 weken om hun tovermodellen die nooit uitkwamen prijs te geven. (In overdrachtelijke zin allemaal hè) Challenge de macht en de instanties, maar vraag niet om begrip door te ‘reflecteren’ bij mensen die afgeranseld, gediscrimineerd, beschadigd en verketterd zijn.”
Cees van den Bos
* * *
“Media moeten niet de eenheid bewaken, maar juist meerdere gezichtspunten laten zien. Vooral in tijden van oorlog en conflict is het cruciaal dat het publiek kan vertrouwen op professionals als het gaat om onafhankelijke, feitelijke en evenwichtige informatie. Journalisten, de vierde macht, de controleurs van de machthebbers, moeten ongemakkelijke vragen stellen – juist in tijden van oorlog en crisis.
Journalisten moeten het hoofd koel houden en hun vaardigheden en beroepsethiek scherp. Zij zijn met niemand in oorlog. Ze hebben slechts één wapen: onpartijdigheid in de zoektocht naar feiten. Als anderen ervoor kiezen de ogen te sluiten of weg te kijken, zijn hun ogen wijd open, zelfs als wat zij zien, hen niet bevalt. Vooral als het hen niet bevalt. Journalisten moeten vasthouden aan hun belangrijkste principes (onafhankelijk, op feiten gebaseerd, eerlijk en evenwichtig verslag uitbrengen) en dat doen met moed.”
Step Vaessen
(oud-NOS-Azië-correspondent)
-citaat uit Persvrijheidslezing 11 mei 2023-
Mensen zeggen hier op X wel eens dat ik zeur of nooit ophou over de Corona periode. Dat mogen zij natuurlijk vinden. Maar ik ben onheus en slecht behandeld afgelopen jaren, terwijl ik me met hart en ziel heb ingezet, ook in het begin van de Corona-periode, als huisarts. Ik werd… pic.twitter.com/GyGopHpRRa
— Els van Veen (@veen_els) December 26, 2023