Het is alweer 5 jaar geleden dat Guido en ik, als een soort Kuifjes op avontuur, WantToKnow.nl lanceerden. Daarvoor had ik op dit mediagebied in 2007 een kort avontuur met rapper Lange Frans gehad. Samen met een klein team werkten we drie maanden lang keihard aan een televisieformat over allerlei doofpotten. Helaas werd het concept door de betreffende zender verworpen. Maar ik wilde niet opgeven…
Toen ik in 2005 als gedreven journaliste van alles ontdekte over de tijd waarin we leven, graancirkels, oude profetieën, de Maya’s, buitenaards leven, het nieuws achter het nieuws, maar bovenal: ‘wie wij werkelijk zijn’, was ik niet meer te houden. Ik begreep ineens waarom ik journaliste was geworden. Ik wilde (en wil!) mensen inspireren en informeren over wie wij werkelijk zijn en in wat voor bijzondere tijd wij leven.
Als we gaan beseffen
dat we niet zo beperkt zijn als we denken,
gaan de deuren van ons magisch universum open.
De media zagen mij natuurlijk al aankomen. Op de krantenredactie waar ik werkte leerde ik dat goed nieuws geen nieuws is, dat je alleen schrijft over het UFO-fenomeen in ‘komkommertijd’ en dat complottheorieën voorbehouden zijn aan mensen die een tik van de molen hebben gehad.
Maar gelukkig leven we in een tijd waarin de Waarheid ons inhaalt. En getuige het aantal bezoekers van WantToKnow.nl krabben steeds meer mensen zich achter hun oren. Nemen we niet meer klakkeloos aan wat overheid en media ons voorhouden. Of wat ons is geleerd op school.
Guido heeft altijd in mij geloofd. Samen hebben we een hele leuke tijd gehad met het opzetten van WTK. Hij vond het ook heel jammer dat ik er na een jaar al mee stopte. Ik voelde dat het voor mijzelf tijd was naar binnen te treden, niet meer zo de alarmbel te luiden, maar te werken aan mijn innerlijke wereld. En toen werd een heel bijzonder proces opgestart… Mijn passie, voor dat wat ik ‘sterrenmensen’ noem, werd onderdeel van mijn innerlijke wereld en waarheid. Ik kreeg herinneringen over mijn kosmisch erfgoed. Vanuit de onzichtbare wereld zochten de 13 Grootmoeders mij op.
Samen met hen heb ik het boek ‘Cosmic Girl’ geschreven. En deze wijze, oude inheemse vrouwen, die symbool staan voor de vrouwelijke energie, zijn nu mijn spirituele leraren. Ze leren mij mijn vrouwelijke talenten en kwaliteiten te ontplooien, gekoppeld aan mijn bestemming: Verhalen Vertellen. Van hen leer ik ook dat ik pas ’toegang’ krijg tot de sterren, als ik in balans ben. Steeds mag ik er iets van proeven en begrijpen hoe dit alles in verband staat met wat er hier op aarde gebeurt. Het is een heel bijzonder boek geworden… een boek dat ook bijna af is. En waar één uitgever het boek heeft afgewezen, gelooft Guido nog steeds in mij. Wie weet ziet mijn boek in 2014 het licht.
Om ook toegang te krijgen tot een groter publiek, doe ik momenteel mee aan een schrijfwedstrijd. Wie weet kan ik met mijn verhaal ‘Oneerbaar Voorstel’, dat echt is gebeurd, mensen voorbereiden op een veel grotere Waarheid over het leven en over wie wij werkelijk zijn. Ik zou je willen vragen op mij te stemmen op www.jouwverhaal.nl. Hieronder lees je dat verhaal. Ik hoop dat je mij wilt steunen! In ruil hoop ik je te mogen inspireren met dit ‘Oneerbaar Voorstel’.
Veel leesplezier en alvast een hele fijne Kerst
Liefs Tessa
x
* * *
x
Oneerbaar voorstel
Tessa (36) is drie maanden zwanger,
wanneer de beste vriendin van haar vriend Rob met een oneerbaar voorstel komt.
2013 © Tessa Koop
Deze uitgave: © WantToKnow.nl/.be
x
Ik heb in de nacht van 5 op 6 juli 2012 heel onverwachts iets besloten waarvan ik dacht dat ik het nooit, nooit maar dan ook NOOIT zou doen, kunnen, durven en willen toestaan. Maar als je gaat leven vanuit je hart kun je nog wel eens versteld gaan staan van jezelf, en de keuzes die je maakt.
Nee, het gaat niet over mijn sterrentatoeage. Die heb ik laten zetten voor mijn 33ste verjaardag. Daarmee heb ik mezelf en anderen verrast: ‘Jij, een tatoeage?!’ Ik was toch een beetje dat brave meisje, dat nooit het lef had zulke uitbundige dingen zou doen. Bovendien had ik er een negatief oordeel over: ‘Iedereen doet het tegenwoordig, het is ordinair, niet meer speciaal, voor trendvolgers, na-apers, etc.’ Ik zou dat nóóit doen; zoiets permanent op mijn lichaam laten zetten. Iets wat er nooit meer afgaat. Ik kon me er helemaal niets bij voorstellen. Maar het kwam ineens in me op en ik wilde het. Wat ik in de zomer van 2012 echter heb besloten is niet met een tatoeage te vergelijken, en toch weer wel. Ook hier had ik een negatief oordeel over. Ook dit is blijvend, als het lukt. En ook hiermee verraste ik mezelf en anderen doordat ik het ineens wilde. Er was alleen meer lef voor nodig…
De zeven sterren op mijn onderarm staan voor mij symbool voor mijn Magisch Universum. Ja, zo zie ik de kosmos; als een magisch, allesomvattend veld, barstensvol energie, dat mens en materie met elkaar verbindt. Waarin geen toeval bestaat, maar synchroniciteit. In mijn ogen beschik ik in dat veld over oneindig veel mogelijkheden om te creëren wat ik maar wens. En een intelligentie, véél groter dan ik, ondersteunt mij hierin. Ik ben zo iemand die op zoek is naar het geheim van wonderen en de code van creatie wil kraken. Wonderen bestaan, als je maar gelooft en weet. Zoiets.
Het bommetje in het ‘magisch universum’..
Zo droom ik ervan met mijn boeken de wereld te bereiken. Ik wil mensen schrijven over de tijd waarin we leven, en hoe bijzonder we zelf zijn. Ja, dat we zelfs tot wonderen in staat zijn. Dus ik schrok wel even toen de beste vriendin van mijn vriend Rob een bommetje dropte in mijn ‘magisch universum’. Vroeg ze mij dit echt?! Wat het nog moeilijker maakte; ik wist het ergens dat hij ja zou zeggen… Ik had al voortekenen gehad. En toen het ineens in mijn veilige wereld werd gedropt, viel mijn hele beeld over onze relatie in duigen en dat terwijl ik zwanger was van ons tweede kind.
Het was alsof ik door een stuk liefdesverdriet heen moest. Ik een nieuw beeld moest boetseren over hem, onze liefde, onze relatie, ons gezin, onze toekomst. Nooit heb ik me gerealiseerd dat ik zo’n verlatingsangst had, zò bang zou zijn dat hij bij me weg zou gaan en ik alleen achter zou blijven met twee kinderen. Ik kreeg ineens gevoelens van jaloezie en afgunst. Ik durfde hem ineens niet meer te vertrouwen. Er was geen reden voor, maar door wat er aan mij werd gevraagd, werden al deze verborgen angsten in mij geactiveerd.
En ik was ook boos op mijn ‘magisch universum’. Door mijn overtuiging dat alles met elkaar is verbonden, en ik op een bepaald niveau geloof dat ik kies voor mijn levenservaringen, moest ik ook hiermee zien te dealen. Hier kon ik toch zeker niet zelf voor hebben gekozen? Dit moest een vergissing zijn. Dit kon en mocht niet waar zijn, en bovenal: dit kon en mocht niet gebeuren. Het was een oneerbaar voorstel.
Ik vind het al heel wat van mezelf dat onze relatie zo vrij is dat we van elkaar accepteren dat hij een beste vriendin heeft, en ik een beste vriend. Hij Sascha, met wie hij haast dagelijks wel eventjes contact heeft en iedere vrijdagavond een borreltje drinkt in de stad. En ik Wiljo, met wie ik regelmatig oeverloze gesprekken voer over het aardse leven en de kosmos. Ik heb Sascha nooit als een bedreiging gezien. Ik zie hen altijd meer als een soort broer en zus, met een enorme sterke band. Maar het ging mij echt te ver toen ze me donderdagavond 1 december 2011 vroeg of ze een kind mocht van Rob. Ze nodigde me uit bij haar te komen eten. Ik kwam nooit alleen bij haar thuis, maar vond het prima. Ze mailde: ‘Ik wil even een lichtje bij je opsteken.’
Een lichtje?
Het was alsof iemand een bom voor mijn neus liet exploderen! Na het eten ging het zo: “Zoals je weet loop ik rond met de gedachte aan een tweede kind. En dat zie ik niet samen met een man gebeuren. Ik zit aan Rob te denken als zaaddonor.” Ik trok ineens wit weg, voelde de aardappelen, sperziebonen en biefstuk omkeren in mijn maag. Ik was net drie maanden zwanger van ons tweede kind, en de hormonen gierden door mijn lijf, evenals een storm aan emoties. Ik wist nog net uit te brengen: “Je zult toch echt iemand anders moeten zoeken.” Ik ben daarna direct weggegaan. Ik was zo geschokt, maar bovenal bang. Bang omdat ik ergens voelde dat Rob ervoor open zou staan. Als hij zijn beste vriendin op die manier kon helpen, zou hij dat doen. Uit liefde voor haar.
Thuis barstte ik in huilen uit. Mijn vriend schrok zich rot: “Wat is er gebeurd?” Met horten en stoten kwam het hele verhaal eruit: “Sascha heeft mij gevraagd of ze een kind van jou mag en ik wil het niet! Dat kan toch niet?! Dat zou je toch nooit doen? Toch?!” Rob kwam het net zo koud op zijn dak. Hij wist nog van niets. Dat was belangrijk voor mij; dat Sascha eerst naar mij was gekomen. Het is niet zo dat het al een een-tweetje achter mijn rug om was. Dat had het voor mij nog moeilijker gemaakt dan het al was.
Het liefst had ik hem iets horen zeggen in de trant van: ‘Dat gaat natuurlijk nooit gebeuren!’ Mijn voorgevoel werd echter bevestigd: Rob reageerde rustig. Natuurlijk troostte hij mij, maar niet met de woorden die ik had gehoopt. Het bleef stil. Daarmee zei hij genoeg: we hadden een andere mening. In zijn ogen, zo zou hij me later honderden keren uitleggen, doneert hij alleen zijn zaad. Wat bij mij voelde als heiligschennis. Rob zijn zaadjes bij een andere vrouw naar binnen… Rob die een kind wil bij een andere vrouw dan ik. Bij alleen al de gedachte trok mijn maag weer samen. Hoe gingen deze twee universa zich ooit weer met elkaar verenigen? Alle wijsheid, die ik met mijn ideeën over de kosmos had vergaard, leek samen met mijn tranen door het doucheputje weg te spoelen.
‘Het universum is magisch en perfect,
maar zullen we altijd de perfectie ervan kunnen zien
als er iets gebeurt in het leven wat aanvankelijk een schok lijkt?
Steeds vaker maak ik mee hoe wonderlijk het universum in elkaar steekt,
maar ik vraag me toch af wat de magie is van deze situatie.’
Deze zinnen schreef ik in die periode in mijn dagboek. Toch hing er wel een beetje magie in de lucht. Met terugwerkende kracht ontdekte ik dat ik was voorbereid op wat komen ging. Had ik al voortekenen in de vorm van dromen en voorgevoelens over Rob zijn mening gehad, en dankzij deze voortekenen voelde ik mij gesterkt. Alsof het ergens allemaal wel zo moest zijn. Ik geloof dat levenslessen ervoor zijn om je innerlijke kracht te versterken en boven jezelf uit te stijgen. We zijn niet zo beperkt als we vaak denken. Maar hoe groots we zijn ervaren we door het besluit hoe we met levenslessen omgaan en wat we ervan kunt leren.
Voor de beproevingen slagen..
En dat als je voor een beproeving ‘slaagt’, het leven je daarvoor beloont. Nog mooier dan jezelf ooit had kunnen bedenken. Soms komen deze geschenken in vermomming naar ons toe. Als zoeker naar het geheim van wonderen, voelde ik mij op een soort queeste de verborgen schat in deze ervaring te zoeken. Zo vond ik een oud dagboekfragment uit 2010, toen we samen met Sascha’s gezin op vakantie waren in Zuid-Frankrijk. Het zag er toen al naar uit dat zij en haar vriend uit elkaar zouden gaan, maar dat haar kinderwens nog niet geweken was.
Ik schreef: ‘Droom gisterennacht over Sas tweede kind.’ Klopt in die zin dat ze die nacht onder meer daarover aan het dubben was. Ze loopt met veel dingen, waar ze enerzijds over wil praten maar… ze zwijgt ook. Ik vraag er niet naar. Alleen als ze iets wil delen is het oké.’ Een jaar later, vlak na onze volgende vakantie in Zuid-Frankrijk in 2011, scheidden ze, maar haar kinderwens had obsessieve vormen aangenomen. Dus ik had tijdens een barbecue in de tuin eens gezegd: “Misschien moet je een zaaddonor zoeken.” Nadat ik dat had gezegd schoot later door me heen: ‘Ze zal het toch niet aan Rob vragen hè?!’ Dus toen ik Rob die vraag voorlegde zei hij: “Haha, doe niet zo gek. Hoe kom je erbij?”
Angsten en opschudding
Toen de ergste schok voorbij was, ben ik opnieuw naar Sascha toe gegaan. Ze probeerde me uit te leggen hoe zij het zag. Dat ze een kindje ván Rob wilde, niet mét. Dat klonk duidelijk, maar ik kon die twee dingen moeilijk loskoppelen van elkaar. Samen een kind krijgen, dat voelt voor mij zo heilig. Exclusief, als een kroon op onze liefde. Ik voelde ondertussen ons kindje in mijn buik. Het was toch onmogelijk dat zij straks óók Rob zijn kind in haar buik zou voelen? En stel dat het kind op Rob ging lijken? Of het een jongetje zou zijn? Rob wilde zo graag een zoon, stel dat zij hem wel een zoon kon geven? Ik werd overspoeld door jaloezie, zorgen en angsten.
Zo was ik bang dat Rob een actieve vaderrol op zich zou nemen. Zou het niet verwarrend zijn voor mijn eigen gezin? En wat als hij financieel zou gaan bijspringen als ze krap zat? Of haar op andere manieren zou helpen? Rob vond: ‘Ik zal haar als ze een tweede kind krijgt hoe dan ook helpen, of het nou mijn kind is of niet. Als ik haar kan helpen, als vriend, dan doe ik dat.’ Dat relativeerde het wel, ik begreep dat. Totdat de kleingeestige tirannen in mijn hoofd het weer overnamen. Het meest moeite had ik met de gedachte dat ik niet het ‘alleenrecht’ had als zijn vrouw om zijn kind te mogen dragen.
Natuurlijk had Rob begrip voor mijn gevoelens, en het ging ook niet gebeuren als onze neuzen niet alle drie dezelfde kant op zouden staan. Maar zij wilden het wel en dat voelde voor mij als een front. Ik voelde me alleen staan, ondanks het feit dat Rob zich neutraal opstelde. Mijn God, wat had ik graag gewild dat ze een vent uit een kroeg zou oppikken voor een one night stand en in verwachting zou raken..
Of dat het allemaal niet zo ingewikkeld zou zijn om via het reguliere circuit een zaaddonor op de kop te tikken. Dan was ik van alles af geweest. Maar het schijnt dat je daar als alleenstaande vrouw, van eind dertig met een medisch verleden (baarmoederhalskanker) niet zomaar tussen komt. En Sascha wist van te voren dat ze van het schimmige zaaddonorwereldje niet blij zou worden. Dat is een hele business met vage figuren, die hun zaad voor veel geld te koop aanbieden of met vrouwen naar bed willen. Dus in die zin snapte ik Sascha haar perspectief. Ben ik ook nooit boos op haar geweest.
Heb ik nooit gedacht: ‘Waar haalt ze het lef vandaan?!’ Ik ben ook vrouw, ik ben ook moeder en ik wilde ook héél graag een tweede kind. En daar was ik zwanger van. Maar het genieten schoot er in deze periode volstrekt bij in. Vóór Sascha haar voorstel, wist ik wat ik aan de vriendschap tussen Rob en Sascha had. Ze waren al beste vrienden toen ik Rob tien jaar geleden leerde kennen. Hun klik was duidelijk niet seksueel. Ook vond ik hun borrelavond op de vrijdag geen enkel punt.
Maar nu zat ik alleen thuis, met mijn dikke buik op de bank naar ‘The Voice’ te kijken met allerlei achterdochtige gedachten. ‘Wat bespreken ze allemaal zonder mij?’ ‘Probeert zij aan hem te ‘trekken’? ‘Kan ik ze vertrouwen?’ En ik dacht nog steeds: ‘No way dat dit ooit gaat gebeuren! ’ Op een gegeven moment was ik zo moe van alle emoties, het kostte me zoveel energie, dat ik besloot voor mezelf te kiezen. Ik stuurde Sascha een mail dat ik mijn handen hier even helemaal vanaf haalde. En dat mijn besluit duidelijk ‘nee’ was.
Rob en ik
Sascha’s vraag had echter veel in mij losgemaakt. Mijn beste vriend Wiljo was in die tijd mijn steun en toeverlaat. Hij trok geen partij voor mij, maar liet me als het ware boven mijn eigen beperkte overtuigingen uitstijgen. Want was mijn verlatingsangst bijvoorbeeld fictief of reëel? Keek ik met mijn verleden naar de toekomst? Was ik bang op de herhaling van mijn ouders, die scheidden op mijn dertiende, of die van mezelf? Toen ik Rob ontmoette zat ik in de afwikkeling van mijn echtscheiding. Maar het was liefde op het eerste gezicht. Ik kon deze man niet laten schieten. Ik hou van zijn humor, maar ook de manier waarop hij wars is van hokjes-denken.
‘Het enige wat hoort zijn je oren,’ is zo’n uitspraak van hem. Rob heeft een realistische kijk op het leven en op relaties. Als ik in deze periode mijn angsten met hem deelde over dat hij verliefd zou kunnen worden op een ander, zei hij: “Dat zou jou ook kunnen overkomen. Of het nou hoort of niet, sommige gevoelens zijn er soms gewoon. De vraag is: hoe ga je er mee om? Hoeveel is je gezin je waard?”
Dat wij voor hem op nummer 1 staan, heeft hij zeker in die periode weer duidelijk laten merken. Ik wist: het zit goed tussen ons, hij gaat echt voor mij. In zijn ogen zou de situatie met Sascha daar niets aan veranderen. “Niets staat tussen mij en mijn gezin in,” zei hij dan stellig. Maar op weg naar de bevalling spraken we er niet meer zo vaak over. Sascha en ik hielden afstand van elkaar. Zij zocht wanhopig naar een zaaddonor en ik genoot van mijn zwangerschap.
Op 12 mei 2012 werd onze dochter geboren. Wat waren we blij, trots en gelukkig. Maar af en toe sijpelde er wel wat nieuws door mijn roze wolk naar binnen over het verloop van Sascha haar kinderobsessie. Daar werd je niet vrolijk van… Maar ik beschouwde het ook als haar levensles. Ergens hoopte ik op iets van een wonder, dat er een oplossing zou komen. Zo dacht ik er één gevonden te hebben toen ik in een artikel las dat je als vrouw ook eicellen kunt doneren, in ruil voor donorzaad. Kijk dat Sascha nu niet met hormonen in de weer wilde zijn, maar ik was bevallen. “Ik zou dat toch kunnen doen,“ opperde ik aan Rob, een paar weken na de bevalling. Hij zei meteen: “Dat gaat niet gebeuren. Weet je wel hoe zwaar zo’n hormoonbehandeling is? Het is zoveel makkelijker als ik haar help.” Voor mij was het nog steeds een ‘no go’ maar ik merkte in dat gesprek voor het eerst dat voor mij de scherpe randjes eraf waren, dat het hele verhaal mij niet meer zo een pijn deed en dat ik er normaal over kon praten.
‘Wat zou de liefde doen?’
Hoe kan iemand van het een op andere moment, over zoiets groots, van gedachten veranderen? Ik heb namelijk ‘ja’ gezegd tegen een oneerbaar voorstel… In de nacht van 5 op 6 juli 2012 kon ik niet slapen. Ik voelde mij gelukkig met mijn baby, met ons gezin maar ik merkte dat Rob leed onder de situatie. Hij zag zijn beste vriendin worstelen met haar kinderwens, kon dit voor haar oplossen, maar had te maken met mijn perspectief. Een perspectief gebaseerd op angst, wat in zijn ogen onnodig was. En terwijl ik in de donkere slaapkamer naar het plafond staarde, merkte ik tot mijn verbazing dat ik Sascha’s vraag opnieuw tegen het licht aan het houden was.
En uit de stilte hoorde ik ineens in mijn gedachten: ‘Wat zou de liefde doen?’ Toen wist ik het antwoord. Als Rob dit vanuit zijn hart wil doen, dan laat ik hem dat doen. Uit liefde voor hem. Want ik hou van hem om wie hij is. Om hoe hij denkt, en hoe hij in elkaar zit. Ik wil hem daarin niet, vanuit angst, beperken. Juist in dat loslaten merkte ik dat mijn verlatingsangst in het niets oploste, net als alle andere angsten die ik had over dit verhaal. Ik wist dat dit de enige oplossing was om ons allemaal gelukkig te maken. Ik maakte Rob wakker: ‘Als jij Sascha wilt helpen met haar kinderwens, moet je dat doen.’ ‘Wow meen je dat?’ reageerde hij. ‘Wat een lef heb jij dat jij deze keuze maakt.’ Rob belde Sascha, en ze was uitzinnig van vreugde. ‘Dus engelen bestaan tóch!’ riep ze uit.
‘Wat is Delta van jou mama?’
Op 21 november 2013 is ‘Delta’ geboren, de dochter van Sascha, en ja… ook de dochter van Rob en het halfzusje van onze twee kinderen. “Wat is Delta van jou mama,” vroeg mijn oudste dochter laatst. “Ze is in zekere zin niets van mij liefje,” antwoordde ik. “Mmm dat vind ik wel een beetje zielig voor jou.” Zo voel ik dat niet. Hoewel dit verhaal mij nog steeds diep raakt, en het gerust niet alleen maar hosanna is, voel ik ook dankbaarheid, bevrijding en zelfs een beetje magie. Dankbaarheid naar Sascha omdat ik via haar heb geleerd onvoorwaardelijk lief te hebben, bevrijding omdat ik ben verlost van een grote angst en magie omdat jij dit verhaal nu leest. Is toch een beetje mijn droom uitgekomen dat ik mensen wil inspireren met mijn verhalen. Dat kan geen toeval zijn!
x
* * *
x
Help je Tessa in de verhalenwedstrijd..?
Als je tot hier bent gekomen in het verhaal, zul je vast willen stemmen vóór haar..
Ga naar www.jouwverhaal.nl. en breng een/jouw stem op haar verhaal uit!
x
Ik probeer te stemmen bij de schrijfwedstrijd van Nivea, zie link in het artikel hierboven.Lukt me niet.
Als ik mijn e-mail adres opgeef en een willekeurig login kies om te bevestigen, dan krijg ik de melding ‘Fout, ongeldige login, probeer opnieuw’
(Facebook en LinkedIn inloggen doe ik niet, ik deel mijn info niet met Nivea)
Heeft iemand tips voor stemmen op Tessa’s verhaal met je mailadres?
Berend, ik ben verrast dat het via Nivea=Beiersdorf gaat (Duitse multinational). Wat gebeurd met het verhaal (schrijver) als je wint?
Kan het dat het allemaal een reclamestunt is om aan adressen te komen?
Ik wil ook geen account aanmaken….
Kan het zijn dat het én/én is Monika..? E-mailadressen mag en kun je ook niet ‘zomaar’ gebruiken natuurlijk. Het gáát om die schrijfwedstrijd als promotie rondom Nivea. Afgeleide positieve bijkomstigheid voor BDF is het ‘bezit’ van die berg e-mailadressen.. Je krijgt vervolgens wellicht post van die schrijfwedstrijd, ‘wordt op de hoogte gehouden’, enz. enz.
Monika/Guido, ik ben al afgehaakt toe ik zag dat het via Feestboek liep…. hoe “soeverein” ben je nog als je daar aan mee doet???????? Dan hoeven we het al niet eens meer over Beiersdorf te hebben.
Ik stem graag en vind het niet echt een probleem als ik door Nivea gespammed wordt, daar was ik van uit gegaan. Zo gaat dat tegenwoordig met acties, enquetes en wedstrijden…
Ik wil dus stemmen met mijn mailadres en een login aanmaken, dit kan ook Zonder LinkedIn of Facebook, alleen lukt mij dat nu niet.
Ik vond het weer teveel schade/privacy om te gaan Facebooken / LinkedInnen met Nivea…
@Monika ‘in den beginne’ geven for profit organisaties geen ruk om mensen of om wat dan ook, het zijn handige administratieve entiteiten, maar zonder moreel.
Vaak wordt het een ‘psychopatisch orgaan’ dat aandeelhouders tevreden houdt. Iedere schrijfwedstrijd, enquete, prijsvraag bij for profit organisaties is linksom of rechtsom ‘marketing driven’, dat is gewoon een feit. Als je je hier aan stoort, dan stoor je je erg vaak aan dingen..
Beetje kort door de bocht Berend, vind ik. Waarom zouden profit-organisaties geen moreel besef hebben..?? Vreemde conclusies naar mijn idee.
Ben het wel met je eens dat het niet een ideële club is, die zo graag schrijftalent ondersteunen.. Het is idd marketing-driven. Nivea thematisch ondersteunen.. Zoals vroeger, Moccona oploskoffie, ‘moment voor jezelf’.. Dit verhaal ook. Na 25 jaar (!) in deze promotionele wereld rondgelopen te hebben, kan ik het denk ik wel duiden.. 🙄
Ha, das grappig, iets nadat ik dat schreef was ik al een beetje bang dat het verkeerd opgevat zou worden.
Ik had al wel bewust zo geformuleerd:
‘in den beginne’ geven for profit organisaties geen ruk om mensen of om wat dan ook, het zijn handige administratieve entiteiten, maar zonder moreel.
Dat is een negatieve eenzijdige bewoording van wat ik misschien beter had kunnen formuleren als:
Een juridische entiteit als bijvoorbeeld een bedrijf (of een ‘natuurlijk persoon’!) is geen biologisch wezen. Per definitie kan dat niet echt een moreel besef voelen. Dit is de basis, een administratief ‘lichaam’.
Momenteel vind ik het bij kapitalisme passen dat je winst nastreeft. Dit is geen probleem. Je kunt ook juist een winstgevende organisatie runnen die een neutrale of liever een positieve ‘footprint’ achterlaat in het milieu en de maatschappij.
Zeker als je ook nog eens maatschappelijk bewuste directie, eigenaren, managers, leveranciers, partner bedrijven, werknemers, klanten hebt. Zeker als je missie als organisatie is om goed te doen…
minder kort door de bocht:)
Lol Berend, jouw laatste zin van 51.5. Zou je me deze kunnen toelichten??
Ik heb helemaal niets met multinationals, probeer het te omzeilen. Jij toch ook, dacht ik.Als men zo denkit dan verbaasd het mij niet dat de wereld niet veranderd. Als je een eigen voordeel eraan hebt, dan is het wel geoorloofd? Als iemand talent heeft om te schrijven en vooral spiritueel…wat moet je dan daar bij ‘Nivea’?
Maar goed, ik weet eigenlijk al voldoende.
Guido, je komt op voor een ander. Dat siert je. Laat Tessa maar de antwoord geven op de vraag. Zij wil toch dat we op haar stemmen. En ze hoeft niet te praten…schrijven kan ze toch wel?! 😀
Hoi Monika,
Misschien maak ik me er niet populair mee maar hier komt ie:
Zodra je niet meer met max 150 man in een stam leeft (waar niemand gespecialiseerd werk doet en de groep zelfvoorzienend is) wordt alles anders. De laatste 10.000 jaar (?) zijn we civilisaties gaan bouwen als mensen, met landbouw, hierarchie, geld, wetten, eigendom, monogamie, steden, specialisatie, legers, bedrijven…
Vanaf het begin van geschreven historie dus.
Wanneer je eenmaal deze vaak onbeschaafde civilisatie sneeuwbal aan het rollen hebt, is het moeilijk er niet aan mee te doen. Zeker in de gekoloniseerde global village van nu.
Multinationals zijn gewoon efficienter in business en beter in mark dominantie. Als kapitalisme zuiver werd uitgevoerd, dan zou dit meer voordelen hebben, dan we vandaag zien.
Helaas voor de mensheid, dieren en planten en moeder aarde, is volksvertegenwoordiging soms direct en soms indirect te koop/zeer beinvloedbaar, middels lobby activiteiten.
Middels financiele, juridische en politieke onnatuurlijke en vaak maatschappelijk onwenselijke constructies groeien multinationals soms uit tot een last voor de samenleving en een verborgen kartel/monopolie/verkapte slavenbaas. Ik ben er dus niet in principe tegen (wel tegen de schade in de praktijk), hoewel lokaal zaken doen vaak beter is.
Berend, bedankt voor je toelichting.
Populair dat is niet belangrijk…wie populair wil zijn schiet zijn doel misschien voorbij 😀
yep 🙂
Lieve HG Odette is gisteren ochtend op haar werk op een zeer gladde vloer onderuit gegleden en heeft haar rechter-voet behoorlijk bezeerd. Al hoe wel ze de eerste 5 uur gewoon vrolijk door heeft gewerkt zonder er aandacht aan te schenken kwam ze na een kort zit pauze er achter dat ze niet meer op haar voet kon blijven staan. ze zal de komende tijd wel even afwezig zijn wegens pijn en andere onverwachte situaties. Laten e allemaal hopen dat ze binnen de kortste keren er weer levenslustig boven op kan komen en dat 2014 toch nog enige positieve indruk kan achterlaten dan het jaar al zo slecht begonnen is. Lieve Odette bij deze beterschap namens de RNF en namens iedereen die aan je hart ligt, wij denken allemaal aan je… Morgen krijg je een prachtig bloemetje en die heb je in dit geval sowieso al ruim verdiend…
Ik heb o.a. ook een commerciele/marketing/sales achtergrond
Lieve Odette, beterschap! ♥ ♥ ♥
oh pardon, verkeerd gepost.
Hey Berend, ik vroeg me al af of je aan het solliciteren was bij de RNF 😉
Trouwens, Odette en Paul, veel sterkte toegewenst, ik hoop dat het snel beter met jullie gaat!
Odette, hoop dat je snel weer boven been euh water bent 😀 <3
haha lol,
ik zie die afkorting vaker, wat is rnf?
Berend, dat is de Rode Neuzen Federatie…… maar pas op, he, dat is een hele exclusieve club…… daar wordt je niet zo snel lid van. Daar zit een ballotagecommissie achter, die heeeeeeeeeeeeeeel streng selecteert! Er schijnt ook een ritueel te zijn met een hofnar of een muts van een hofnar….. Ik geloof dat die net is gewisseld van eigenaar, maar ik heb geen idee wat dat betekent.
Berend, dat is de Rode Neuzen Federatie…… maar pas op, he, dat is een hele exclusieve club…… daar wordt je niet zo snel lid van. Daar zit een ballotagecommissie achter, die heeeeeeeeeeeeeeel streng selecteert! Er schijnt ook een ritueel te zijn met een hofnar of een muts van een hofnar….. Ik geloof dat die net is gewisseld van eigenaar, maar ik heb geen idee wat e.e.a. betekent. Misschien kunnen ze jou en mij dat uitleggen. En ook wat de spelregels zijn om toe te treden!
@ Dick
Het is duidelijk dat je niet geheel beseft wat de RNF is en waar het voor staat , maar dat geeft niks hoor . Ik zal je verder niet raar aankijken daarom maar uitleggen ga ik het ook niet . Er moet altijd iets voor je eigen fantasie overblijven toch, nog de beste wensen trouwens ook namens de RNF.
Dick is niet toegelaten tot de RNF want dit figuur heeft tijdens de Raclette Cermonie zijn bovenlip verbrand, arme ongelukkige…
Nooit mensen uitlachen die iets anders op een kaasprikker willen stigmatiseren.
Je wordt pas een member als je Onze Guido J. weer gummende bewegingen weet te maken zonder dat je zelf een aangever er van bent en of slachtoffer ervan wordt…
Ik ben bang dat ik Guido toch wel het meeste gumhuiswerk heb gegeven. 🙁
Berend 52.6. Dat was dus de RNF….. Kwik, Kwek en Kwak….. Volgens mij is de laatste tegenwoordig de Hofnar 🙂
Coz je bent gewoon ‘TOON AANGEVEND’, nieuwe invalshoeken bedenken dan elke keer het zelfde geratel of gekrakeel. Vergeet niet dat er zovelen zijn die dat steeds willen overstemmen als een valse zangparkieten.
Heeft de RNF openbare uitgangspunten waaraan mogelijke belanghebbenden dan wel potientieele kandidaten zich in kunnen herkennen danwel dat ze uberhaupt een kans maken? 😉
Die vraag staat al symbool voor het antwoord
Paul, ik wil graag toch 1 ding van mijn Hart…… Jij zou meer dan ieder ander moeten weten dat je nooit de spot moet drijven met iemand zijn gezondheid. Die gezwollen bovenlip van mij had een samenhang met ernstige stressverschijnselen, die mijn gehele dsrmsysteem ernstig hadden aangetast. Ik had de Ziekte van Melkersson-Rosenthal, een ernstige aandoening verwandt aan de ziekte van Crohn. Ik heb enkele jaren geleden zulke ernstige paniekaanvallen gehad, dat ik meerdere keren op het punt heb gestaan om er een eind aan te maken. Mijn hele ademhaling was ernstig verstoord en de kwaliteit van leven was ernstig aangetast. Ik ben het gehele medische circuit doorlopen, zonder dat ze daadwerkelijk iets voor me konden doen. Ik heb mijzelf GEHEELD door naar binnen te gaan en tot In-Keer te komen. De ontstekeingen in mijn buik zijn verdwenen en de bovenlip is weer tot rust gekomen. En de kwaliteit van leven is groter dan ooit 🙂
Nee hebben we niet, nooit een protocol voor bedacht, wel andere ongein.
En?
Hoe zit het met het bestuur?
Soeverein, autocratisch, aristocratisch?
Democratie sluit ik uit want die heeft zijn langste tijd gehad, dicatuur is van een nog oudere datum.
Dick , jij vuile hypocriet.
Hoe vaak heb jij inmiddels oogmigraine aangehaald, stinkend stuk verdriet met je misvormde kop. Alleen als het jou uitkomt hè?
Zie de antichrist een keer in je mismaakte smoel.
Dick wat een slachtoffer rol vul je weer in. Helemaal HALAL!
Je kan het weer mooi dialyseren alleen heb het verhaal al zo vaak van je gehoord, tis triest als je iets hebt wat niet voor normaal door het leven moet gaan. Ken het heb zelf ook veel mankementen alleen heb geen behoefte om al dat soort zaken hier op te biechten om mensen in verlegenheid te wil krijgen. Maar tja je speelt de bal ook toe en die wordt met alle liefde recht voor je non-RNF neus geteleporteerd. Of God nu wel of niet in je zit hij komt je echt zelf dus dan ook niet helpen, ook al scoor je weer een blauwe oog (dat is weer een andere federatie)
In iedergeval ben ik niet meer op me bek gevallen eerder hoogst assertief geworden en sla lekker hard terug.
Leg uit Coz 52.14….
Jouke, ik wens jou alle Vrede en Onvoorwaardelijk Liefde toe. Ik hoop dat je ooit de Moed zult hebben om je Hart te openen
Paul, ik wens jou ook Onvoorwaardelijke Liefde toe. Ik hoop dat jij ook Innerlijke Vrede zult mogen ervaren.
DE RNF is gewoon stuurloos, heerlijk vrij om af en toe een rukje aan het stuurwiel te mogen geven. Bestuurlijke (t)rollen hebben we dan ook niet nodig, gewoon puur sang en lekker recht voor zijn plaat zijn.
Waarom moet dit zo?
De RNF zou beter moeten weten…
Wordt hier onpasselijk van.
Wanneer houdt de RNF eens op de anderen de vloer aan te vegen.
Wij zijn elkaar in onze pijn.
En pijn is pijn.
Heb het idee hier met een stel onvolwassenen te doen.
Dick ga eens naar een andere Parochie toe AUB, ik ben niet gelovig en zeker niet aan wat je steeds oprateld. Je hebt eigenlijk nooit mij eens wat persoonlijk vragen gesteld maar gewoon moment opnamens voor ge projecteerd. Ik zit jammer genoeg geheel anders in elkaar dan het doorsnee kudde volk die een shepperd nodig hebben. Enne ga niet lopen te reuzelen over me hart want die functioneert niet zoals jij dat graag beaamt. Enige wat ik je wil toe stoppen Dick is ga eens feiten met andere ogen bekijken dan wat je NU doet, heel misschien ontdek je dat er ook een geheel andere wereld is dan enkel de jouwe.
Je krijgt het allemaal terug dick, ook al denk je slim te zijn met je subtiele spelletjes. Je hebt niet te maken met dommies, de meeste mensen kijken dwars door jouw charade heen. Dat je ook subtiel blijft pikken, steken uitdelen is ZOOOOO doorzichtig. Niet IK maar JIJ hebt een probleem, dat zal waarschijnlijk jaren en wellicht een sterfbed kosten om te doorzien. Ga heen en vermenigvuldig je niet, stop ajb met jezelf dusdanig voor lul te zetten, iedereen doorziet je.
Duhhh
Anna ga eens ergens ander lopen te janken, weer een slachtofferrol drop van je? bah! Je bent net een grammafoonplaat die blijft hangen in de zelfde groove. Misschien moeten we eens samen van begane grond uit het raam springen. (lachend)
Vind het verschrikkelijk wat Paul door moet maken.
Maar vind het net zo erg om te lezen wat Dick door heeft moeten maken.
Ieders pijn is erg.
En dan kun je een sekte oprichten, RNF?, of op een forum gaan zitten om je verhaal te delen.
Je kunt ook vluchten in spiritualteit.
Hele handige vluchtpoging…
We hebben allemaal onze geschiedinis mét de pijn.
In mijn optiek zou het beter zijn elkaar daar eens wat meer in te ondersteunen.
En vergeven…
Jouke, waar ben je bang voor? Waar zit je angst en pijn? Het enige dat telt voor jou en mij is of we ons zelf doorzien… de rest is in mijn visie niet interessant 🙂
Leuk bedacht Paul…
Vergeven…
Jij hebt mij geblocked weet je wel?
En Dick,
Het gaat om zelfkennis.
Helemaal waar.
Anna, kom je straks op de proppen met Lis en Janee om hetzelfde ritueel te herhalen?
Je denkt dat je opkomt voor iemand, maar diegene is een bullie. Je komt dus op voor het soort mensen dat jouw leven kapot hebben gemaakt, Stockholm syndroom?
Scroll terug en zie waar ik onrechtvaardig was, kijk verder terug en zie de grote lijn.
ooordeel maar lekker als het je goed uitkomt
De RNF is een sekte, wat een triest betoog… Pijn, kennen we niet zeker als we in onze eigen kracht blijven staan. Onvoorwaarlijke liefde? bah, veel geklets met woorden zonder echte daden. Pijn hebben? welnee het is een ervaring rijker worden, dat het niet altijd leuk is om het maar ook even te willen ondergaan. Escape from Colditz is dan het uitgangspunt waar je naar toe wil vechten en weer de macht aan je zelf wil terug geven dan een of andere vastzittende muts het weer beter schijnt te weten dan ik het zelf ooit heb mogen ervaren.
RNF is puur een vrije uitgangs vorm om lol te kunnen hebben met alles en iedereen om juist al die ellende te willen vergeten, maar zie het wordt al niet eens begrepen door mensen die denken dat ze het ook werkelijk begrijpen en vol projecties beweren die nooit gestoeld of zwart/wit bewezen zijn aan kanttekeningen en of assertief gedrag.
De meesten weten eigenlijk niets eens wat werkelijk spiritueel zijn is, ze kleppen maar wat en dat is duidelijk te zien als je iemand aandraagt die even een steuntje in de rug nodig heeft naar een glad vloertje.
Ja, Anna, en zelf-kennis is een proces, die iedereen in zijn/haar eigen tempo doorloopt…. Ik vind het alleen jammer dat we niet SAMEN elkaar daar in versterken, het met elkaar willen Delen. Ik voel ook aan jou dat jij niets liever wilt, dan dat we SAMEN optrekken…. zonder uitzondering.
En Anna vernieuwde poging van je om me in skype te krijgen met een koor van mensen waar ik nu eenmaal niet meer op zit te wachten, je behoort helaas tot een gesloten boek die allang verbrand is inde open haard. Heb andere dingen te doen dan me nog steeds te moeten verdiepen in het zelfde geleuter van mensen die gewoon weg niet vooruit met hun zelf willen. Ik kies mijn eigen Humpty Bumpty Chew Chew Road daarin en neem dus ook niet die van Dick of de Jouwe! Capice?
En Paul,
Wie jankt hier?
Heb dat met mijn weten hier nooit gedaan.
Ik heb terzijde een beroep gedaan op.
Ben ik ook dankbaar voor.
Maar heb anderen niet verder willen belasten met waar ik tegenaan knalde hier op WTK.
Dacht, moet dit zelf oplossen…
Maar WTK is geen gemakkelijke materie.
Zeker niet de vaste stamgasten.
dick, ik heb het vuile serpent in je allang gezien, ik weet ook dat je niet opgeeft want je hebt geen ziel om te verkopen. ik wens je veel plezier met de halfgaren die in jouw spel trappen, die hebben nog wat te leren. Wij van de RNF doorzien een sluiks figuur als jou redelijk snel.
Dag hoor, happy hunting.
Tis nu ANNO 2014 en leef in het ‘NU’ en niet in het verleden en of morgen…
Paul 52.35
Je zit hier zo mis mannetje.
Maar ik heb er al genoeg onder geleden.
Doe je best om te vergeven wat bij jou ingebeeld is.
Wat jij ziet is iets compleet anders dan wat ik zie.
@ Dick
Speciaal voor jou man… (goed luisteren)
http://www.youtube.com/watch?v=Qn9sEcEYJwg
De RNF is dus niets anders dan wij tegen de rest…
Veel plezier.
Anna koop eens een andere muts, misschien staat die je veel beter dan de mijne…
Dank je voor het compliment, Coz, dat je een slang in me ziet. De Slang staat voor de Wijsheid. Ik ben in de Tzolkin een Rode Slang… staat voor de Passie 😉
Ten eerste onder dit lijntje beterschap Odette met je voet.
IK heb ook mijn foute gemaakt maar ben zo blij dat ik nergens bij hoor.Met sommige heb ik een klik en die vertrouw ik. Een nieuw jaar met nieuwe mogelijkheden zo is het hoe ik het beleef
@ Janee,
Gelukkig nieuwjaar nog beste vriend, ondanks alle rompslomp bedankt weer voor je mede leven.
Weet je…
Eigenlijk ben ik geshocked, door jullie RNF sprituele niveau.
Heb er geen woorden voor.
Houden van?
Dit soort liefde hoef ik niet iig.
Dag JaNee, jij ook nog de beste wensen, mooi om zo tegen alles aan te kijken: Een vat met mogelijkheden! Gewoon in alles een Cadeau zien! 🙂
Gelukkig Nieuwjaar Paul en Liefde en Genezing is deze fase van je leven.
Odette,
Van harte beterschap met je verstuikte enkel.
Maar het lijkt dat je zwaar gewond bent, en niet meer zelf kan reageren…
Zo zit het dus toch niet?
Is is in Paul 🙂 Jij ook de beste wensen Dick en ook cozmic de beste wensen! Anna ook maar hadden we al op Facebook gezegd 🙂
Anna, ga jij maar lekker met slijmslang dick slijmen omdat je hem een keer ontmoet hebt. Blijf maar lekker in de slachtofferrol hangen over geen kinderen hebben. Blijf maar lekker hangen in dat teneur wat je uiteindelijk zelf gecreëerd hebt, wijs Hyper maar af omdat hij geen bullebak is, speel met hem als een kat met een muis. Ik hoop dat het je gelukkig maakt, jouw opgevoerde drama is uiteindelijk het opgevoerde toneelstuk. Until the curtain falls..
Het is aan Odette om te laten zien hoe onvoorwarlijk liefde vol mensen hier zijn over haar toestand die graag eigenlijk onbezorgd bij elkaar in de haren vliegen zonder zich te bekommeren om haar situatie. Morgen doe ik haar een spiritueel bezoekje en geef haar een onvoorwaardelijk stukje aandacht terug die ze kort geleden ook voor mij toonde in het bijzonder.
Jouke, nu voel ik het wel op mijn plaats om op te komen voor Anna…. Ik heb een keertje gezellig met Anna een glas wijn gedronken toen ik een keer bij haar in de buurt was voor zaken en hara belde of ze het leuk vond om even bij te kletsen. En dat was gewoon een gezellige middag. Ik had toe even het gevoel wie ik voor me had, niet meer en minder. Anna is net als jij en vele anderen hier ook op weg om zichzelf te helen, we zijn allemaal verwonde zielen… maar ik protesteer als jij vriendschap en genegenheid verwart met het aangaan van een intieme relatie. Als Hyper hogere verwachtingen heeft van hun relatie als Anna hem kan of wil geven, wwie ben jij dan om dar een oordeel over te geven. Hoe kun je überhaupt van een ander houden als je jezelf nog niet volledig in armen hebt gesloten?
IK ben in het echt ook veel gezelliger dan op een forum haha.
Paul, het “voor wat hoort wat” principe is in mijn visie geen Onvoorwaardelijke Liefde…. Onvoorwaardelijke Liefde is GEVEN zonder er iets voor terug te verwachten. Doet me denken aan het RNF gummetje van afgelopen week. Ik voelde al dat die niet van Guido afkomstig was 😉 Voor wat, hoort wat, niet waar?
Wie oren heeft, die hore!
Dick als je nu inderdaad zo onvoorwaarlijk vol met liefde zit, waar was je dan? Als ik kijk bv naar Janee, dan is dat echt iemand die wel die kenmerken in zich heeft zitten. Zo iemand als Janee wil je gewoon weer onvoorwaarlijk de eerste volgende keer een warme welverdiende HUG geven ondanks dat Hij heeft ie zich geheel anders gedragen heeft hier.
Onvoorwaarlijk is gewoon voor anderen er te zijn ondanks je zelf steeds op de voorgrond aan het beweegredenen bent, onvoorwaarlijk is jezelf naar een 3de plaats schuiven omdat je zelf eigenlijk niet me etelt wel de ander waar het als lijdend onderwerp omdraait. Niet zo moeilijk lijkt me dat…
Paul, ik ben er altijd…… juist voor mensen als jou…. we zijn altijd met elkaar Verbonden…. sterker dan jij misschien op dit moment WIL en KAN geloven!
Ten eerste al het beste voor Odette maar ook voor anderen die het nodig hebben. Ten tweede, ik was ook bij de RNF en ergens ben ik dat nog. Maar ten derde, niet om vrienden van mij te laten uitmaken voor rotte vis. Dick is een prima vent, jullie kennen hem niet alleen Cozmic en ik weet zo’n beetje hoe dat gelopen is. Laat ik me niet over uit, allebei misschien niet netjes geweest.
Vergeet niet dat een gevangene al gauw weer vrij de maatschappij in mag na een zwaar misdrijf en dat jullie elkaar nog steeds beschuldigen. Oud zeer man, kom op. Intelligent komt het niet over, gevoelig zeker niet. Keep up the good spirit. Als het hier al oorlog is, hoe moet het dan in de rest van de wereld. Belachelijk gewoon.
En Dick, die gum van Guido hebben wij hier in de maak als nominatie, het gegum wordt idd enkel door Guido zelf gedaan. Had ik echter als bv Modurator of als Site Admin een taak gehad hier dan was je allang in de ballenbak verdwenen. Ik ben jaren lang een Site Admin geweest op een dagelijks forum van meer dan 45.000 bezoekers per dag, de beul was niet meer dan een spybot (computer tooltje) mensen suggestief deed verwijderen. j wilt niet weten hoe veel mensen er waren die graag die spybot een kopje klienber wilde maken omdat ze echt dachten het is een echt mens. Dit hebben we ook tijdelijk gehd in de eerste WTK chats rooms waar 3/4 bezoekers het aan de stok had met zo’n spybot tooltje. Elke Site kent bepaalde regels die door iedereen moeten na geleeft worden anders wordt het een zooitje, en dat er hier gegumt wordt ligt niet aan mij, maar zou graag Guido wel een RSI arm willen besparen voor ontoereikend gegum.
@ Martijn
Mijn zege heb je vriend, jij snapt hem en dara kan ik het dus louter alleen maar bij neer leggen. Fijn om je woord hier weer eens te zien schitteren…
Door dat gegum mis ik veel vrees ik.
Ben je niet de enigste ik ook…..
Heb er wel wat van mee gekregen was er zelf vaak bij 🙂
Martijn, lief van je om voor me op te komen…. maar blijkbaar is er iets dat heel diep zit. Maakt niet uit, laat ik graag voor wat het is…. Het zou echter fijn zijn voor jou, Anna en anderen als we dat achter ons kunnen laten en samen verder gaan
Een echte wtker mag zich best wel begumt noemen…
Was druk met game, kom ik hier nog ff kijken, gezellig hoor. We zijn allemaal verschillend en natuurlijk past de ene beter bij je dan de ander maar voor mij gaat dat niet zo op. De mensen die ik heb gezien in het echt, Paul, Marcel, Dick en Janee, die zijn allemaal even goed. De rest zie ik misschien nog eens, dan krijg ik tenminste een echte indruk. Zo naar bed, morgen weer op afspraken en naar de winkel. Life goes on.
Nog een nummer dan voor deze of gene, give peace a change: http://www.youtube.com/watch?v=rhyiqGIJQus
Coz 52.51…
Schaam je, ik heb in tegenstelling tot jullie allemaal in het echt met Hyper contact gehad.
Waar hebben we het hierover?
Zoals je met ‘Sesam open u’ een deur opent, open je een beerput door te vragen naar RNF…
Volgens mij was Martijns opmerking wel helend,
vrede 🙂
Zo weer niet te veel gemist dit keer, Guido was nog niet aan het gummmen geweest. Moet zeggen dat de houdbaarheidsdatum van de RNF wel erg ver in de toekomst ligt dat had ik in het begin niet kunnen bevroeden.
Leuk ook dat het bestaansrecht juist door hen die zo tegen de RNF aan lopen te schoppen , bekrachtigd wordt , het lijkt het echte leven wel!
Prachtig ook om te zien welke spelletjes er weer gespeeld worden en wie er weer met open ogen intrappen, ieder voor zich en god voor ons allen, nietwaar dick? Anna het stellen van gerichte vragen leid tot inzicht( al was het maar omdat je de vragen eerst zelf overdenken moet) Martijn goeie vent, ware RNF-er van het eerste uur, een van de weinige die het gewoon heeft begrepen. Odette van harte beterschap gewenst. Janee een heel nieuwjaar vol wijsheden en geluk gewenst.
Iedereen speelt hier zo zijn rolletje , het leuke is dat paul cozmic en ikzelf als een groepje worden gezien terwijl wij met zijn allen een groepje zijn ( als mensheid dan)Zelf hebben wij ons nooit als los groepje gezien en blijven in dat standpunt volharden, raar ook dat martijn niet als vanzelfsprekend tot de RNF gerekent wordt door een ieder hier want hij is het toch echt net zo hard als paul coz of ikzelf. Verder valt het me op dat het schijnbaar erg moeilijk is om de RNF te duiden , ik zal dat even verklaren zodat ook op dat vlak de lucht even wordt geklaard. De RNF is niet in een hokje te plaatsen , is geen sekte , is geen klubje , heeft geen ballotage commissie ( ik heb een hekel aan commissies ( een giraf is een paard, ontworpen door een commissie))heeft ook geen rituelen , deelt wel nominaties uit zoals de gouden gum e.d. De RNF is de RNF niets meer en niets minder. De RNF heeft geen hoogverheven doelen , de leden des te meer.
Ik zie ook bij de schoppers een verholen teleurstelling dat ze geen lid zijn , een staat van onvermogen te begrijpen waarom dan niet. Trieste akties het eigen onvermogen tot begrip te verhullen in het overschreeuwen van de persoonlijke pijn van het afgewezen nominatielidmaatschap. Heerlijke humorvolle momenten , immers een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Nogmaals , zij die de RNF zo hard aanvallen, bekrachtigen slechts het bestaansrecht van de RNF , waarvoor mijn hartelijke dank!
@ Berend
De RNF heeft ook een artiesten ingang, met een vrij kaartje kom je zo binnen, alleen met een valse en/of lange rare carnavals neus zit de voordeur pot dicht. Verder is de RNF niks meer of minder dan een geesteskindje waar lolbroeken in melancholistisch verband graag een ruitje in willen komen trappen. Zoals opperhoofd Marcel het ook beaamt, het is altijd weer genot om zo veel leed in actie te zien van mensen die graag een deuk willen slaan in een zacht pakje roomboter.
In iedergeval de RNF heeft voor dit jaar weer nieuwe nominaties klaar staan en na 5 jaar wordt tijd dat Guido echt zijn GOUDEN GUM gaat krijgen. Ook wordt binnenkort bekend gemaakt wie de 5 nieuwe leden zijn die toe mogen treden tot de RNF. Volgende maand wordt ook weer de Narren Muts te voorschijn gehaald om WTK weer gezellig op zijn kop te zetten.
Hey Berend, imo hebben 3 van de RNF –leden waarvan ik afgelopen jaar veel van heb gezien op wtk , allen enorm veel ervaring, kennis, zelfspot en een mega verlicht hart van goud. Ze zijn eerlijk, rechtvaardig, erg behulpzaam en loyaal. Het zijn echter geen softies zoals je zou denken met deze omschrijving.
Als ze van iemand een trap krijgen, dan geven ze deze weer keihard terug. Ze zijn ijzersterk en nemen geen blad voor de mond, ik waardeer ze erg.
Dick heeft wel een punt m.b.t. jou sollicitatie voor de RNF, volgens mij ben jij net zo recht door zee en zend je een bijzondere mooie energie uit!
Naast de RNF zijn er hier nog meer mooie, bijzondere en behulpzame zielen aanwezig.
Dank je marcel ook voor jou een gelukkig nieuwjaar! Sun ook de beste wensen voor het nieuwe jaar!
Dankje JaNee, jij ook de beste wensen! ♥ Ik had elders op wtk reeds een ieder een mooi 2014 toegewenst! 🙂
haha beerput, ja dat opentrekken was mij ook overkomen ergens dit jaar. 😉 (rode neuzen federatie)
Ik ben zelfs nog iets te zuinig geweest in mijn opsomming! liefdevol ontbreekt nog en nog wel andere mooie zaken. 🙂
-off topic verwijderd-
Ik ben dol op zelfspot. Was altijd een kracht van me. Tegenover stoere jongens om te laten zien dat ik stoerder ben. Tegenover onzekere jongens om te laten zien dat ik veel rare trekjes heb, voelen ze zich goed bij je.
Werkt heel goed, zelfspot, ook om jezelf als ego los te laten by the way.
Hey Martijn, weet je nog van afgelopen zaterdag in de Ziggo Dome… toen we in de pauze ons een weg moesten banen tussen een enorme menigte om een paar 100 meter verder op een rokersruimte te kunnen betreden? En dat we toen we naar binnen gingen geen hand voor de ogen konden zien en het eigenlijk overbodig was om een sigaret op te steken, omdat je alleen al van de rookkwalmen een nicotine- vergiftiging kon oplopen? ’t was een Godswonder dat die sprinkler koppen niet spontaan gingen sproeien? Ik moest wel lachen om mijn eigen idiotie… dat ik geheel vrijwillig me liet opsluiten in die omgeving. En wij moesten niet alleen lachen, onze buurvrouw kreeg ook de lachstuipen. Ik ben naar aanleiding hiervan maar spontaan op de 30ste december gestopt met roken… dus achteraf kan ik er dan wel weer de lol van inzien 😉
Ik vind nog steeds de allermooiste anekdote als het gaat over zelfspot een gebeurtenis van ruim 30 jaar geleden in de kleedkamer van mijn voetbalclub, na een avondtraining.
Ik voetbalde in die tijd in een plaats 20 km van mijn woonplaats. Ik had dan meestal geen tijd meer om eerst naar huis te rijden en mij te ontdoen van mijn werkkleding ( 2 delig kostuum met overhemd en stropdas) en reed dus rechtstreeks van mijn werk naar de club. Na een avondtraining was ik 1 van de laatsten die ging douchen. Toen ik van de doucheruimte terugliep naar de kleedruimte was het muisstil. Precies recht tegenover de deur van de doucheruimte hing mijn kleding, tenminste dat dacht ik….. dus ik liep naar die plek, ging me verder afdrogen, trok mijn onderbroek aan… en zocht toen naar mijn kostuum…. Ik zag deze echter niet hangen, ik was misschien wel meer dan een minuut aan het zoeken en begreep er niets van. Het was doodstil om me heen….. Opeens draaide ik me om naar rechts en zag ik mijn trainer van 1.60 meter ( en ik ben bijna 1.90 meter) met een brede grijns pontificaal in mijn 2 delig kostuum rondparaderen inclusief gestrikte stropdas. Iedereen bulderde natuurlijk van het lachen en ik stond er letterlijk voor Jan met de kleine achternaam 😉
Als ik op de club kom, wordt ik er na 30 jaar nog zo nu en dan aan herinnerd door mijn oude voetbalmaten 🙂
Hyper Alert 48,5,
Hoop niet dat je mij in dit ludieke boeren kermis relaas betrekt in je denken.
Ik neem het recht om te schrijven wat ik denk, en de verantwoordelijkheid voor wat ik schrijf.
Als je dat namelijk niet doet, dan is het reageren gedevalueerd naar een zinloos niveau.
MONIKA, je moet je voort durend afvragen, met wie ben ik bezig, wat weet ik van die ander, wat weten wij van elkaar, wat weten wij van Guido, of van Tesa, wat ons hier wordt voorgeschoteld, heeft één bepaald doel ons aan het réageren krijgen, en het voorgeschotelde komt altijd uit één bepaalde hoek, uit welke mag je zelf uitmaken.
Paul,
Volgens mij ben je allang niet meer in de RNF,
Maar helemaal in de gloria…
Hallo allemaal, bedankt voor de support of je nu wel of niet gereageerd hebt, het komt toch binnen op de manier zoals hij in werkelijkheid is bedoeld 😉 . Ik was er persoonlijk niet op uit om deze aandacht naar mij toe te trekken maar toch lief. Het gaat na dat ik letterlijk niet meer kon staan al wat beter met mij. Ben heel gericht en hard aan het zelf-healen geweest en dat werpt goede vruchten af. Ik loop enigszins weer een beetje met een stok en mijn zoon noemt mij gekscherend Frau Flick hahaha…
Na dat ik zojuist alle reacties heb gelezen van vannacht, pffff, wil ik er alleen maar aan toevoegen; Het doel komt op de tweede plaats, maar de reis is zoveel meer interessanter. Maak er dan ook een mooie van en ervaar in alle facetten.
Ik post een fraai vuurwerkje erbij. Voor wie graag met vuur speelt, doe het dan gecontroleerd dan krijg je nog iets mooi te zien 🙂
http://www.dumpert.nl/mediabase/6578598/6014a0c9/japanse_vuurwerkshow.html
Ik heb zojuist een kaartje getrokken voor alle WTK-ers 😉
http://www.dewegvanhethart.com/kaartleggen/kaart3.html
2014 een ontdekkingsreis met RESPECT.
Mensen, zoals hier Tessa, heb ik altijd veel respect voor, Tessa verteld hier heel open over haar Universele leven, en durft zich kwetsbaar op te stellen. Zij heeft zich ontworstelt uit de dualiteit dat is duidelijk.
Het is misschien een beetje laat, toch wil ik hier graag nog mijn Kerstgedachte van 2013 plaatsen;
Het Kerst credo: “Vrede op Aarde”……..
en nog steeds worden er oorlogen gevoerd;
maar wat we willen is Vrede;
Nog is er misdaad en we willen veiligheid;
Soms heerst er verdriet en we willen zo graag Vreugde;
Om ons heen zien we chaos; wat we willen is ons verbonden voelen in Harmonie.
Nog altijd, ondanks de telkens weerkerende roep
om “Vrede op Aarde” is er
dat lijden, die pijn en de angst.
Maar als we onszelf Vrede, Veiligheid
Vreugde en Harmonie gunnen,
gun het dan ook die “ander”
Vijanden worden niet geboren
ze worden gemaakt.
Een betere wereld ontstaat in onszelf
Kerst: “herdenking van Jezus geboorte”
of misschien wel alleen een “symbool”
Het prachtige symbool dat staat
voor goedheid in de mens.
In alle mensen: in ons, vriend en “vijand”
Het wordt tijd om ons dit te realiseren
Als “De Kerstgedachte” en laten we die meenemen 2014 in
Zodat ze kan groeien en wortelen.
Laat er geen oorlog meer woeden
in onze eigen gedachten.
Samen zorgdragen dat het credo
“Vrede op Aarde” voor Kerst 2014
onze werkelijkheid wordt.
Aly.
En RESPECT voor elkaar is een prachtige vorm van Liefde.
en Liefde is toch onze Universele Levenskracht.
Laten we die met elkaar laten groeien met de gedachte
dat de Hemel niet ver weg hoeft te zijn;
Het is “slechts” een grens in onze eigen gedachten.
De Hemel is geen plek, net zo mijn als de hel
Het is de eigen overtuiging en het bewustzijn
dat jijzelf de verandering bent.
Mag ik een ieder een schitterend 2014 wensen
Met veel tijd om leuk te besteden;
Veel tijd om je vrolijk en blij te voelen;
Veel tijd om te doen wat je echt wilt;
Veel tijd om te doen waar je hart ligt;
Dat gun ik iedereen: “Tijd voor je Passie.”
Zie het leven als een avontuur; en heb een plezierige reis in 2014
Beste Anna II, heb je gezegt ga je zelf niet psychologis ontleden zo in het openbaar, in je hele leven heb je zeker niet meer echte vrienden als dat je op één hand kunt tellen en dan nog!
Echt kennen doe jij, doen wij op WTK elkaar niet, we zijn anonieme individutjes voor ons chermtje.
In onze moderne samenleving is intégriteit bijna niet meer aanwezig.
De rode neuzen club is een stukje Amsterdamse ongein, een beetje tijlen noemden wij dat, op de kast jagen, niet echt fijn, maar ach als de mensheid echt zo intelligent zou zijn als voor wat zij zich houdt, zou het er wel anders voorstaan/uitzien op onze planeet!
Rode neuzen club???? Die ken ik niet, is dat weer wat nieuws en kan je daar lid van worden?
Sorry dat ik me er mee bemoei, Marcel, maar een club die ik een heel warm Hart toedraag ( CliniClowns) zoekt nog vrijwilligers voor hun Rode Neuzen Team in het Noorden van het Land. Iets voor jou? Misschien wordt ik ook wel lid en bezoeken we samen de ziekenhuizen in het Noorden van het Land. Ik heb straks tijd over en dit lijkt me heel nuttig en een aangename tijdsbesteding. Kunnen we al onze Liefde aan de zieke kindertjes Geven 🙂
http://www.cliniclowns.nl/Rode-Neuzen-Team/
http://www.fsci.bu.edu.eg
w(tf) is dat voor link?
whatever…
Een universiteit in Egypte, Berend 😉
Gewoon van rechts naar links lezen dan weet je ook de rest… :silly: