De fascinerende citaten hieronder zijn een greep uit de onthullende ontboezemingen van twintig bekroonde journalisten in het veel geroemde boek Into the Buzzsaw. Deze moedige schrijvers werden tegengewerkt door hun eigen bazen in het naar buiten brengen van belangrijk nieuws. Sommigen van hen zijn zelfs ontslagen of op non-actief gesteld. Ze hebben verschillende prijzen gewonnen, inclusief enkele Emmy Awards en Pulitzer Prizes. Help mee met het bouwen aan een betere wereld door dit nieuws zo wijd mogelijk te verspreiden. Zie hier de originele link van deze pagina op WTK.info.
Jane Akre –Fox News.
Na ons gevecht om een oprechte reportage uit te zenden (over hormonen in melk), heeft Fox de algemeen manager (van ons station) ontslagen. De nieuwe algemeen manager liet ons weten dat als we niet akkoord gingen met de veranderingen waar de advocaten op aandrongen, we binnen 48 uur ontslagen zouden worden wegens ongehoorzaamheid. We smeekten hem om naar de feiten te kijken die we boven tafel gekregen hadden. Zijn antwoord: “We hebben $3 miljard betaald voor deze nieuwsstations. Wij vertellen je wat nieuws is. Nieuws is wat wij zeggen dat het is!”. (Nadat we geweigerd hadden) legde de algemeen manager van Fox ons een overeenkomst voor die ons een vol jaarsalaris in het vooruitzicht stelde, plus extra bonussen ter waarde van zo’n $200.000, maar met een addertje onder het gras: een zwijgplicht over hoe Fox dit nieuws onder het tapijt schoof, en geen gelegenheid om ooit de feiten te onthullen. (Nadat we dit aanbod weigerden), werden we ontslagen. (klik hier voor meer).
Dan Rather – CBS, meerdere Emmy Awards.
Wat er aan de hand is, is de overtuiging dat je het communiceerbare vertrouwen tussen leiderschap en onderdanen kunt manipuleren. Dat doe je door de pers nergens toegang te verlenen. Toegang tot oorlogssituaties is extreem beperkt. Hoe zwaarder de gevechten, hoe meer de toegang wordt verhinderd, (inclusief) toegang tot informatie. Dit is in directe tegenspraak met het verkondigde beleid van maximale toegang tot informatie die in het belang is van de nationale veiligheid. Er was ooit een tijd in Zuid Afrika dat men brandende autobanden om de nek van mensen deed als ze een afwijkende mening verkondigden. Op een bepaalde manier is de angst (in de VS) nu dat als je niet patriottisch genoeg bent, je een brandende autoband om je nek krijgt. Die angst weerhoudt journalisten ervan de juiste vragen te stellen. Ik moet helaas toegeven dat ik hier zelf geen uitzondering op ben. (klik hier voor meer).
Monika Jensen-Stevenson – Won een Emmy als producent voor 60 Minutes.
Robert R. Garwood –veertien jaar lang krijgsgevangene in Vietnam –werd schuldig bevonden in de langst lopende militaire rechtszaak in de Amerikaanse geschiedenis. Aan het einde van de zaak leek er geen twijfel over te bestaan dat Garwood een schandalige verrader was. Enkele jaren later, in 1985, sprak Garwood publiekelijk over iets dat nooit het nieuws had gehaald toen hij voor de krijgsraad stond. Hij was op de hoogte van andere Amerikaanse gevangenen in Vietnam, lang nadat de oorlog afgelopen was. Hij werd gesteund door Vietnam-veteranen met een feilloze staat van dienst… Tot mijn bronnen behoorden uitmuntende experts als het voormalig hoofd van de Militaire Inlichtingendienst Generaal Tighe, en teruggekeerde krijgsgevangenen als Kapitein McDaniel, die een hoge Marine-onderscheiding had verdiend voor zijn moed. Met zulke steun, was het erg moeilijk om niet de mogelijkheid te overwegen dat zo’n 3500 gevangenen door de Vietnamezen als gijzelaars zijn vastgehouden, om er zeker van te zijn dat de VS de meer dan $3 miljard aan herstelbetalingen daadwerkelijk zou doen. (Na de oorlog) werden Amerikaanse krijgsgevangenen een waardeloos onderpand. De VS hadden het beloofde bedrag niet betaald, en hadden geen enkele intentie dit in de toekomst wel te doen. (klik hier voor meer).
Kristina Borjesson – CBS, winnaar Emmy Award.
Op 9 november 1996 maakte Pierre Salinger wereldkundig dat hij documenten in handen had die bewezen dat TWA vlucht 800 per ongeluk was neergeschoten door een raket van de Amerikaanse marine. Diezelfde dag hield Jim Kallstrom van de FBI een persconferentie. Een man stak zijn hand op en vroeg waarom de marine, die zelf mogelijk verdacht werd, betrokken was bij de berging en het onderzoek. “Verwijder hem!” riep (Kallstrom). Twee mannen sprongen op de man af en grepen hem bij zijn armen. Even verkilde de sfeer in het vertrek nadat de man uit de zaal verwijderd was. Kallstrom en de rest deden alsof er niets gebeurd was. (Kallstrom werd later ingehuurd door CBS). (Klik hier voor meer).
Greg Palast –BBC.
In de maanden voorafgaand aan de hertelling van november (2000), gaf Gouverneur Jeb Bush toezichthouders opdracht om 58.000 kiezers van stemming uit te sluiten, op grond van het feit dat ze crimineel waren en dus niet stemgerechtigd. Naar later bleek was slechts een handvol van deze kiezers crimineel. Dit opmerkelijke nieuws schitterde op de voorpagina van ’s lands belangrijkste krant. Helaas was dit het verkeerde land: Groot Brittannië. In de VS werd er niet over bericht. Het kantoor van de Gouverneur gaf (eveneens) illegaal opdracht om criminelen hun stemrecht te ontnemen –echte misdadigers –maar met het wettelijke recht om te stemmen. Het resultaat was dat 50.000 van deze kiezers hun stem niet konden uitbrengen. Het feit dat 90% van deze kiezers Democraten waren, zou nieuws moeten zijn, want alleen dit al was meer dan voldoende voor Bush’ uiteindelijke overwinning. (Klik hier voor meer).
Michael Levine –Sinds 25 jaar veteraan van de DEA, schrijver voor de New York Times, Los Angeles Times en USA Today.
De Chang Mai “fabriek”, de CIA voorkwam dat ik die vernietigde, was verantwoordelijk voor grote partijen heroïne die naar de VS gesmokkeld werden, in de lichamen en body bags van militairen die omgekomen waren in Vietnam. Zaak na zaak werd tegengehouden door de CIA en het ministerie van Buitenlandse Zaken, en er was niets wat we ertegen konden doen… In 1980 zetten door de CIA gerekruteerde huurlingen en drugshandelaren de democratisch gekozen president van Bolivia af. Onmiddellijk na de coup nam de cocaïneproductie schrikbarend toe. Bolivia (werd) de leverancier van praktisch 100% van de cocaïne die de VS binnenkwam. Dat was het begin van de crack “plaag”. …De CIA en de ministeries van Buitenlandse Zaken en Justitie moesten hun drugsbelangen beschermen door een DEA-onderzoek te torpederen. Hoe ik dat weet? Ik was de inside source… Ik zat achter mijn bureau in de Amerikaanse ambassade en schreef het bewijs voor mijn aantijgingen. Ik stuurde het op naar Newsweek. Drie weken later (belde) de interne controledienst van de DEA me om me te informeren dat er een onderzoek tegen me liep… Het hoogtepunt van het 60 Minutes-deel is het moment waarop de bestuurder van de DEA, Federaal Rechter Robert Bonner, tegen Mike Wallace zegt: “Ik kan er niets anders van maken, Mike, (wat de CIA deed) is drugssmokkel. Het is illegaal”. (klik hier voor meer).
Gary Webb – San Jose Mercury News, winnaar Pulitzer Prize.
In 1996 heb ik een serie artikelen geschreven die zo begonnen: jarenlang verkocht een drugssyndicaat uit de Bay Area (San Francisco, red.) tonnen cocaïne aan de Crips and Bloods-bende in Los Angeles en sluisde miljoenen uit de drugsopbrengsten door naar een door de CIA geleid guerrillaleger. De cocaïne die het land overspoelde, zorgde mede voor een explosieve toename van het crackgebruik in Amerikaanse steden… Dit verhaal heeft zijn eigen momentum gecreëerd , ondanks een ‘black-out’ van de reguliere media. Uiteindelijk zorgde publieke druk ervoor dat de nationale kranten zich met de rel gingen bemoeien. De Washington Post, de New York Times en de Los Angeles Times publiceerden wel berichten, maar besteedden weinig tijd aan het onderzoeken van de CIA-activiteiten. In plaats daarvan werd ik het middelpunt van hun onderzoek. Het was opmerkelijk, schreef (Mercury News hoofdredacteur) Ceppos, dat de vier verslaggevers van de Washington Post die de serie artikelen moesten verifiëren, “geen enkele belangrijke fout konden ontdekken”. Een paar maanden later liet Mercury News (onder zware druk van de CIA) het verhaal rusten, en publiceerde een lange column van Ceppos, waarin hij zich verontschuldigde voor “tekortkomingen”. De New York Times prees Ceppos voor “het stellen van een dappere norm”, en plantte zijn excuus op de voorpagina, de eerste keer dat de serie artikelen daar ooit genoemd werd. Niet lang daarna heb ik ontslag genomen bij Mercury News… Hebben we vandaag de dag een vrije pers? Tuurlijk. De pers is vrij om verslag te doen van alle seksschandalen, al het beursnieuws, (en) iedere nieuwe gezondheidsrage die de kop opsteekt. Maar als het gaat over de echt smerige zaken –over zulke verhalen kan niet eens discussie gevoerd worden. (klik hier voor meer).
John Kelly – Auteur, producent voor ABC.
ABC heeft me ingehuurd om mee te werken aan een productie over een investeringsmaatschappij die ernstige problemen had met de CIA. Een deel van de ABC-reportage beschuldigde de CIA van een samenzwering om Ron Rewald, directeur (van de investeringsmaatschappij), te vermoorden. Scott Barnes vertelde voor de camera dat de CIA hem gevraagd had om Rewald te vermoorden. Nadat de reportage uitgezonden was, hadden CIA-officials een ontmoeting met ABC-leidinggevende David Burke, (die) zodanig onder de indruk was “van de kracht waarmee ze hun punt maakten”, dat hij opdracht gaf tot het uitzenden van een “verheldering”. Maar dat was niet genoeg. (CIA directeur) Casey belde ABC voorzitter Goldenson. Ondanks al het gedocumenteerde bewijs, gepresenteerd in het programma, en ondanks dat ABC het programma opnieuw herzien uitzond, berichtte Peter Jennings dat ABC de beschuldigingen niet langer hard kon maken. Diezelfde dag diende de CIA een formele klacht in bij de FCC [Federal Communications Commission, red.], waarin ABC ervan beticht werd het nieuws “opzettelijk verkeerd weer te geven”. In de klacht eiste Casey het intrekken van ABC’s televisie en radiovergunning… Rond deze tijd ondernam Capital Cities Communications pogingen om ABC over te nemen. (CIA directeur) Casey was één van de oprichters van Cap Cities. Cap Cities kocht ABC. Binnen enkele maanden werd het onderzoekteam ontbonden. (klik hier voor meer)
Robert McChesney – 500 radio en TV optredens.
(Er heeft een) opvallende consolidatie plaatsgevonden in de mediawereld, van honderden bedrijven naar een industrie gedomineerd door minder dan tien enorme, transnationale conglomeraten. De grootste tien mediacorporaties bezitten alle Amerikaanse televisienetwerken, de meeste TV stations, alle grote filmstudio’s, alle grote platenmaatschappijen, bijna alle kabel-TV kanalen, een groot deel van de uitgeversbranche, en veel, veel meer. Dure onderzoeksjournalistiek –vooral die welke onderzoek doet naar nationale veiligheid of belangen van machtige bedrijven –wordt ontmoedigd. Voornamelijk irrelevante human interest-verhalen of tragische berichten krijgen grootschalige media-aandacht… Enkele weken nadat de oorlog in Afghanistan begon, gaf CNN-directeur Isaacson opdracht om twee verschillende versies van de oorlog te laten zien: een meer kritische versie voor het wereldwijde publiek, en een opgesierde versie voor Amerikanen… Het is vrijwel onmogelijk om je een betere wereld voor te stellen zonder een aantal veranderingen in de mediawereld. We mogen geen tijd verspillen. (klik hier voor meer).
Voor een samenvatting van 10 pagina’s: www.wanttoknow.info/massamedia
Voor andere betrouwbare bronnen over de media-doofpot, ga dan naar Media Informatiecentrum
