Slik. Ik heb 2 lezingen afgezegd. Ik voel opluchting, terwijl ik dacht een schuldgevoel te krijgen. Ik ben immers mijn afspraken niet nagekomen. Ik had iets beloofd en ik heb het ongedaan gemaakt. De laatste paar weken slaap ik slecht. Ik voel onrust. Sinds ik heb besloten om niet langer vanuit mijn hoofd maar vanuit mijn hart te gaan leven, ben ik voortdurend schoon schip aan het maken. Oude overtuigingen, patronen, blokkades maar ook erfenisjes uit het verleden… keuzes gemaakt vanuit het hoofd, komen aan het licht. Ze willen nader bekeken worden, gezuiverd en … geannuleerd.
Lezerstip: Als jij dit leest en misschien denkt dat ik een kortsluiting tussen de oren heb meegemaakt, zou je best eens gelijk kunnen hebben.. Even serieus, probeer ajb mijn verhaal met een open-mind te blijven lezen en voel bij jezelf of je iets in dit verhaal herkent. Zo niet, laat het dan gewoon los, ZONDER OORDEEL, want daar heeft iedereen baat bij. Jijzelf niet in de laatste plaats!
“Komt het misschien omdat er mensen zullen zijn die je onderuit zullen halen en je bang bent om jezelf te kwetsbaar op te stellen,” vraagt Danny Ghoos van FourthSence mij begripvol als ik hem vertel dat ik mijn lezing op 11 oktober in Hulst bij het Open Your Mind Symposium wil afzeggen.
Nee, dat is het niet. Hoewel ik een paar maanden geleden wel door die fase heen ben gegaan: leren lak te hebben aan wat anderen vinden van het feit dat ik me bezighoud met het UFO-fenomeen en buitenaards leven. Ook heeft het niet met plankenkoorts te maken of dat ik er met mijn pet naar gooi.
Van denken naar voelen
Het heeft alles te maken met wat ik altijd dacht te zijn en wat ik nu voel te zijn. Het blijken toch 2 verschillende dingen. Dat moet ik even uitleggen, en als je je hart opent dan snap je dit. Als je alleen vanuit je verstand beredeneert, dan vind je dit een wazig verhaal. Dat snap ik hoor. Ikzelf moet ook nog helemaal wennen aan de nieuwe wetten en regels die horen bij het ‘leven vanuit je hart’.
In zekere zin verandert er niets: ik heb van kinds af aan al het gevoel dat ik hier ben om een speciale reden. Na jaren zoeken is me dat nu eindelijk duidelijk geworden. Ik ben journalist geworden om mensen te informeren en te inspireren over buitenaards leven, wat er voor onverklaarbare zaken door de lucht vliegen en dat de tijd waar we nu in leven ons de ultieme kans biedt ons bewustzijn te verruimen.
Ik ben journalist geworden om mensen te informeren en te inspireren over buitenaards leven, wat er voor onverklaarbare zaken door de lucht vliegen en dat de tijd waar we nu in leven ons de ultieme kans biedt ons bewustzijn te verruimen.
Doen, doen en nog eens doen
Maar ook ik ben in deze (prestatie)maatschappij opgegroeid en ik heb vooral geleerd, dat als je dingen wilt bereiken, je er heel veel voor moet doen. Dus toen in 2006 voor mij eindelijk grotendeels de puzzelstukjes in elkaar vielen en ik wist wat ik het liefst wilde, ben ik daar heel veel voor gaan doen, vanuit mijn hoofd. Daar is niks mis mee.
Ik heb er veel van geleerd en dankzij dat doen, doen en nog eens doen is bijvoorbeeld deze website in de lucht gekomen. Maar ik had ook het gevoel dat ik ‘iets met televisie ging doen’, ‘de wereld over zou gaan om bijzondere mensen te interviewen’, boeken zou schrijven, lezingen geven. Etc. De wereld moest en zou van me horen, want mijn boodschap is de moeite waard. En ik voelde (en voel) me verantwoordelijk & geroepen om mijn kennis te delen met anderen.
Heimwee
Parallel aan dat avontuur begon mijn innerlijke reis. En nu merk ik dat wat ik altijd dacht te willen, heel anders vorm krijgt. Nog mooier dan ik ooit heb kunnen bedenken. Voor mijn werk had ik allerlei mensen geïnterviewd met bijzondere gaven en mensen die zeiden met buitenaards leven in contact te staan en dat wilde ik ook wel eens mee gaan maken!
Het is zo een sterk gevoel in mij dat wij onmogelijk alleen zijn in dit heelal en mijn gevoel zegt ook dat het heel belangrijk is als de wereld hier meer over gaat begrijpen. Ook had ik het gevoel dat het ‘goed volk’ was. Dat ze ons willen assisteren bij de tijd waar we nu inzitten maar ook hulp bieden bij daar waar we naartoe gaan. Noem het een nieuwe wereld van vrede, vreugde en overvloed. Een wereld waar ik als kind al heimwee naar had maar die zo ver weg leek.
Het is zo een sterk gevoel in mij dat wij onmogelijk alleen zijn in dit heelal en mijn gevoel zegt ook dat het heel belangrijk is als de wereld hier meer over gaat begrijpen. Ook had ik het gevoel dat het ‘goed volk’ was. Dat ze ons willen assisteren bij de tijd waar we nu inzitten maar ook hulp bieden bij daar waar we naartoe gaan.
Loslaten = krijgen
Maar ja; hoe krijg je ‘contact’ of hoe krijg je spirituele ervaringen of hoe leer je de ultieme waarheid kennen? Door te presteren? Geduld heb ik amper en ik was gewend dat als ik iets wilde dan kocht ik het in de winkel, ging er heel hard voor leren of wat dan ook. Maar ik merkte dat als ik mijn eigen spirituele gaven (had ik die wel?) wilde ontwikkelen, ik vooral moest leren om minder te doen en meer te zijn. Loslaten = krijgen. Precies het omgekeerde van wat ik altijd hard geleerd. Nou ik kan je vertellen, dat is één van de moeilijkste dingen!
Inwijding
Hoe meer ik ervan proefde, hoe meer ik wilde. Want ik kreeg waar ik om vroeg… Ken je het boek Inwijding van Elisabeth Haïch? Ik las het toen ik 16 jaar was en toen wist ik: dat wil ik ook. Dat boek heeft een onuitwisbare indruk op mij achtergelaten.
Elisabeth begint haar verhaal met haar jeugd in Hongarije, een saaie tijd waarin ze zich eenzaam en onbegrepen voelt. Ze krijgt visioenen over haar incarnatie als dochter van een Egyptische farao. Ze heeft slechts één wens: ingewijd te worden als priesteres. Door de hogepriester Ptah Hotep wordt ze dan onderwezen in de Egyptische geheime leer over wiskunde, astrologie, filosofie, kosmologie en piramidebouw. Het is een weg van veel beproevingen. Ze ondergaat een soort karaktertraining en ten slotte wordt haar weg van zelfrealisatie bekroond met de inwijding in een piramide.
Ze krijgt visioenen over haar incarnatie als dochter van een Egyptische farao. Ze heeft slechts één wens: ingewijd te worden als priesteres.
Mijn ‘Hoge Priester’
Precies 16 jaar later ben ik het boek opnieuw aan het lezen, maar dit keer met veel meer herkenning. Voor mijn gevoel ben ik bezig met een moderne inwijding, zonder tempels en gewaden. Maar wel met een ‘hoge priester’ aan mijn zijde – mijn zielenvriend Wiljo – die me met raad, daad, onvoorwaardelijke liefde en wijsheid bijstaat en die mij ontzettend veel over mezelf leert. In het voorwoord van het boek Inwijding staat: ‘Ik heb geen leraar nodig die mij beïnvloedt, maar wel een leraar die mij leert, mij niet te laten beïnvloeden.’ Dat doet Wiljo voor mij. Hij stuurde mij een mailtje toen wanttoknow.nl in december 2008 werd gelanceerd. Voorzichtig vertelde hij me iets over zijn (intuïtieve) talenten en bood hij aan om mee te helpen met de website. Hoe precies wist hij ook niet.
Alle zeilen bijzetten
Direct heb ik hem opgebeld en sindsdien (en dat is nu 9 maanden) is hij mijn ‘leraar’. Vanuit gelijkwaardigheid. Dat is vanzelf zo gegaan en natuurlijk ontdekken we dat er zielenconnecties zijn uit andere levens en ja zelfs op andere planeten (Pleiaden). Ik geloof dat ik nog nooit zo snel ben veranderd (lees: gegroeid) als in afgelopen periode. Daarom moet ik nu alle zeilen bijzetten om in balans te blijven en maak ik er (als ik het vanuit mijn denken benader) de laatste tijd een beetje een zooitje van. Ik heb namelijk meer mensen moeten teleurstellen de laatste tijd…
Maar wel met een ‘hoge priester’ aan mijn zijde – mijn zielenvriend Wiljo – die me met raad, daad, onvoorwaardelijke liefde en wijsheid bijstaat en die mij ontzettend veel over mezelf leert. In het voorwoord van het boek Inwijding staat: ‘Ik heb geen leraar nodig die mij beïnvloedt, maar wel een leraar die mij leert, mij niet te laten beïnvloeden.’
Maar Wiljo zei vanmorgen dat het heeft te maken met een overlap tussen het oude en het nieuwe. Dat zaken die nu voor me voeten komen, te maken hebben met een ‘erfenisjes’ uit het verleden en mij leren te luisteren naar mijn gevoel. Er gebeurt zoveel in mij de laatste tijd, dat alles wat ik voor mijn vakantie had bedacht, nu niet meer zo werkt.
RUST!
Voor mijn vakantie deed ik heel veel dingen vanuit mijn denken, zette ik druk op zaken om iets te bereiken. Zo wilde ik heel veel lezingen gaan geven om de wereld wakker te schudden. Medium John Haan zei tijdens een interview eens tegen mij: ‘Meid, jij hebt een power daar kun je een wijk op laten draaien!’
Dat is aan de ene kant een compliment maar een te sterke wil kan zich ook tegen je keren. Mijn passie brandt als een vuur in mij, echter het vuurtje werd te hoog opgestookt waardoor ik bijna opbrandde. Ik schreeuwde om RUST en het universum gaf meteen gehoor aan mijn wens en mij werd een vakantie aangeboden in Nice. Heerlijk! Daar kwam ik tot rust en tot het inzicht dat ik me wil gaan focussen op buitenaards leven & bewustwording en niet meer op alle doofpotten. Dat gaf inzicht en lucht.
Telepathisch contact
Bij thuiskomst wist ik ook: zoveel stress als ik voor mezelf had gecreëerd dat wil ik niet meer. Dus ik leerde langzaam maar zeker om rust te nemen, ‘nee’ te zeggen (ik heb lange tijd een groot please-gehalte gehad) mezelf meer naar binnen te keren en beter in contact te komen met mijn innerlijke wereld. Ik heb het nog niet eerder verteld, maar een jaar geleden ontdekte ik dat ik telepathisch in verbinding kon treden met multidimensionale ‘mensen’/lichtwezens.
Dat klinkt vaag, maar als je voor jezelf bedenkt dat jij niet alleen je lichaam bent maar zuiver bewustzijn, deel van het grote geheel en verbonden met het AL, kortom; een wezen van energie, dan snap je misschien dat er ook andere energiewezens in andere dimensies zijn met wie je contact kunt maken. Vóór Wiljo, was Bas mijn ‘leraar’. Bas heeft me geleerd om niet zo aan mezelf te twijfelen.
Een jaar geleden ontdekte ik dat ik telepathisch in verbinding kon treden met multidimensionale ‘mensen’/lichtwezens. Dat klinkt vaag, maar als je voor jezelf bedenkt dat jij niet alleen je lichaam bent maar zuiver bewustzijn, dan snap je misschien dat contact mogelijk is.
Bloemblaadjes
Ook Bas ben ik enorm veel dank verschuldigd. Hij stond altijd voor me klaar en we hebben wat afgebeld twee jaar lang. Bas leerde me veel over buitenaardse beschavingen en spirituele meesters. Ik zoog alle informatie in me op en uiteindelijk heb ik van Bas geleerd om – zoals in het boek Inwijding zo mooi staat omschreven: ‘De tere bloemblaadjes van mijn ziel te ontvouwen’. Bas leerde me ook dat ze in hogere dimensies voor ons klaarstaan om ons bij ons evolutieproces te helpen.
Hij zei: ‘Probeer eens met ze te schrijven. Dat kun je best. Niet twijfelen!’ Omdat schrijven iets is wat ik al mijn hele leven doe, kreeg ik het beste contact achter de computer. Er borrelen dan gedachten in mij op, die niet van mij zijn maar door mij heen ‘stromen’. Inmiddels ben ik zover dat (ik moet wel in een positieve stemming zijn) ik altijd met mijn spirituele begeleiders kan praten. Zelfs tijdens het hardlopen!
Ik en ‘mijn club’
Ja, ik klets wat af met ‘mijn club’. Zo noemt Wiljo dat altijd en dat vond ik zo grappig klinken, dat ik het sindsdien ook zo noem. Ze helpen me nu vooral bij mijn persoonlijke transformatie. Er komt mondjesmaat informatie door over het buitenaardse. Mijn balans heeft echter prioriteit. In feite heeft iedereen ‘een club’ of noem het je Hoger Zelf, je intuïtie, engelen, gidsen, meesters ofwel: het universum. Alleen niet iedereen maakt er evenveel gebruik van.
Van Wiljo heb ik geleerd er iedere dag mee te werken. Wiljo zegt wel eens gekscherend dat veel engelen in de hemel lijden aan overgewicht, omdat ze te weinig aan het werk worden gezet. Er heerst een grote werkloosheid. Er is veel hulp uit andere dimensies, maar wij moeten er wel om vragen. Ons Vrije Wil is een heilig concept daarboven en daar wordt dan ook niet aan getornd. Van Wiljo leer ik ook: ‘Heb intenties en bedoelingen maar geen verwachtingen. Weet dat altijd het perfecte voor jou zal geschieden.”
Wiljo zegt wel eens gekscherend dat veel engelen in de hemel lijden aan overgewicht, omdat ze te weinig aan het werk worden gezet. Er heerst een grote werkloosheid. Er is veel hulp uit andere dimensies, maar wij moeten er wel om vragen.
Energy in motion
Afgelopen maanden heb ik geleerd nog meer te werken met intenties. Gedachten zijn krachten. Wat je uitzendt, trek je aan. Zo kun je je leven als het ware sturing geven en krijgen wat je wilt, maar wel vanuit je hart. In feite kun je alles bereiken wat je maar wilt, als je er maar in gelooft! Het is echt waar.
Het ego wil vaak ook van alles en vraagt zich vaak af waarom bepaalde zaken anders lopen, maar dat heeft daar dus mede mee te maken. Het kan er ook mee te maken hebben dat niet al jouw bewustzijnlagen op één lijn liggen. Je kunt bijvoorbeeld heel rijk willen worden in dit leven, maar als daar in jouw onderbewuste een overtuiging opzit van: ‘Geld is slecht’, dan krijg je datgene waar de grootste emotionele lading op zit. Emotie is energie in beweging (energy in motion!).
Slootje & oceaan
Oh en zo leer ik zoveel van Wiljo! Gouden tip is ook dat als je eenmaal om hulp hebt gevraagd, je het loslaat. “Je moet je niet met hun keuken bemoeien,” zegt Wiljo dan. Ik ben wel eens geneigd om er met mijn verstand tussen te zitten (in de weg te lopen en processen te vertragen). Maar dan heeft Wiljo het over het slootje en de oceaan.
Hij zegt: “Je verstand is het slootje en heeft geen overzicht wat er om de hoek van de rivier gebeurt en denkt dus dat iets onmogelijk is. Jouw club heeft echter de grote oceaan (lees universum) tot zijn beschikking en kan dus kiezen uit miljoenen mogelijkheden. The Universe is Magic!!” Je begrijpt misschien dat wat Wiljo mij leert goud waard is.
Beelden
Sinds kort krijg ik beelden. Ik ben zo blij als een kind in een snoepwinkel. Vaak als ik in bed lig, vlak voor het slapen gaan, zie ik ineens beelden. Prachtige wolkenluchten maar ook niet aardse gezichten en herinneringen van een andere ‘ik’, die toch ‘ik’ is. Het is dan net alsof het doek voorbij schuift en ik zicht heb op een groot scherm en van alles kan zien. Levensecht. Zodra ik hier echter over nadenk, dan is het weg!
Als je in een zuivere zijnstoestand verkeert, gaat er een wereld voor je open. Ik denk dat ik er maar een boek over ga schrijven. Maar het is voor mij nog nieuw. En de laatste tijd heb ik ineens veel minder behoefte om hiermee op de voorgrond te treden. Ik moet dit ei eerst voor mezelf uitbroeden, in alle rust en niet door van alles te doen en al helemaal niet door op een podium te gaan staan. Daarvoor is het nog te vroeg en mijn gevoel zegt ook: wachten.
Vaak als ik in bed lig, vlak voor het slapen gaan, zie ik ineens beelden. Prachtige wolkenluchten maar ook niet aardse gezichten en herinneringen van een andere ‘ik’, die toch ‘ik’ is. Het is dan net alsof het doek voorbij schuift en ik zicht heb op een groot scherm en van alles kan zien.
Mijn kant van het verhaal
Het is een heel verhaal, maar voordat er allerlei misverstanden ontstaan over het waarom ik twee lezingen afzeg, weet je mijn kant van het verhaal. Ik denk dat ik ooit wel lezingen ga geven en op de voorgrond zal treden, maar nu is het mijn ziel die spreekt en niet mijn ego. Het zal gebeuren als de tijd rijp is. Dit zei mijn club vandaag tegen me:
“Wat nu belangrijk is voor jou is om volledig in die nieuwe realiteit te gaan leven. Dat je daarin je nieuwe balans hebt gevonden. Dat je gewend raakt aan de nieuwe poorten die voor je open gaan. Vanuit daar zal je duidelijk worden wat jouw weg is. Tessa, dan hoef je daar niet over na te denken, maar dat ontvouwt zich dan vanzelf. Als jij goed bent afgestemd, dan wordt jou dat heel erg duidelijk. Je voelt het, je weet het en je hoeft er niets voor te doen. Het ontspruit vanuit jouw nieuwe ZIJN.”
Wat is wijsheid
Ik hoop binnenkort meer met jullie te kunnen delen over mijn ervaringen en ik hoop jullie ermee te inspireren, je eigen voor jou bestemde weg te gaan. Waar ik vandaag mee worstelde was: is het niet de makkelijkste weg om de lezingen af te zeggen? Moet ik het niet gewoon netjes afmaken, mijn verantwoordelijkheden nakomen? Zou ik mijn eigen groeiproces niet vertragen als ik dit niet afmaak? Vandaag had ik Wiljo aan de telefoon. Als je denkt dat hij voor mij gaat zeggen wat wijsheid is, dan heb je het mis. Hij zei: “Je mag kiezen uit talloze mogelijkheden en daarboven denken ze niet in ‘goed’ en ‘fout’, maar in ‘dat wat is’. Vraag het je club! Wat is wijsheid?”
Zelfkennis
Een deel van hun antwoord heeft geleid tot dit artikel. Ik zou nog veel meer kunnen vertellen maar voor nu is dit voldoende. Wat ik heb geleerd is om meer naar mijn gevoel te luisteren en minder dingen vanuit mijn hoofd af te dwingen. Zet intenties en laat het los. Als je in the flow zit en meebeweegt met het universum, dan komen de dingen als vanzelf op je weg. Dan voel je: dit klopt precies. Nog mooier dan ik ooit had kunnen bedenken. Dat wil ik je dan ook meegeven, laat los wat jij denkt dat ‘hoort’. Mijn vriend Rob zegt altijd: ‘Het enige wat hoort zijn je oren’. Denk ook niet dat je ‘gestraft’ zult worden als je mensen soms moet teleurstellen. Als jouw gevoel zegt dat het klopt, dan is het goed.
Tot slot nog een citaat uit Inwijding: ‘Ieder mens moet de volmaakte zelfkennis op zijn eigen weg verkrijgen.’
Lieve groet Tessa
De volgende twee lezingen gaan niet door:
11 oktober in Hulst (Organisatie: FourthSence)
30 oktober in Zaandam (Organisatie: Met Open Ogen)
Ik geef alleen nog een lezing op 4 november in Griffioen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam
Met grote verbazing lees ik je stuk Tessa. Ik hang in het niets in deze wereld en ben (spiritueel) eenzaam en zou zo graag in contact komen met mijn club hogere wezens. Net als jij nu blijkbaar doet. Dus ga ik naar je voorbeeld ‘mediteren’ in plaats van weer een dag hopeloze sollicitatiebrieven schrijven en mij machteloos voelen! Loslaten dan maar. Ha!
Onthoud wel dat het niet uitmaakt wat je voor je zelf bent in dit leven maar vooral wie je voor andere bent/was.
Het is echt doodeng! Word nu ineens op mijn wenken bediend, IK BEN ZONET NA MAANDEN UITGENODIGD VOOR EEN SOLLICITATIEGESPREK. Mijn God!
Ik herken mezelf hier zo ontzettend in. Vorig jaar heb ik een moment in mijn leven gehad die voor mij alles veranderde. Ik keek vanaf dat moment heel anders naar de wereld. Na maanden aan mezelf werken en mezelf weer in balans te krijgen ben ik nu op een punt gekomen dat ik iets wil doen. Wat ik nu doe is informeren, via mijn blog. Wat eigenlijk begon als een vorm van zelf therapie.
Het is idd zo dat het moeilijkste aan dit alles het loslaten is, het loslaten van oude gewoontes en andere rituelen. Het loslaten van oude emoties en angsten. Ik zie het dan ook zo als een grote inwendige huiselijke schoonmaak die nu in mij woedt. Beetje bij beetje komt er meer licht naar binnen en beetje bij beetje straalt het huis.
🙂
Welcome to the world of concioyusness!
Love what you are doing Tessa.
Hallo Tessa
Ik zeg altijd de zin van het leven is doen waar je zin in hebt.
Het woord zegt het al. Dat is wat ons afgeleerd is, er zijn verplichtingen, moeten en onderwerping voor in de plaats gekomen. De tijd speelt een grote rol daarin en die tijd komt voort uit kalenders die ten behoefte van economische belangen is gemaakt.
Nu staan we op het punt om weer naar de ritmes van het leven terug te gaan en daarop te vertrouwen.
Dat betekent dat je de verantwoording en de macht over je eigen leven weer terug neemt en de
consequenties daarvan draagt.
Wij zijn vrij om ons leven te leven zoals bedoelt en het doel ligt in de zin van je leven.
Ik herken nu de ritmes in mezelf en luister er naar. Soms ben ik actief, dan weer passief. Soms ben ik geinspireerd en soms voel ik me leeg enz. In dit ritme ligt de balans. Als je daar naar gaat luisteren ben je misschien onpeilbaar voor de anderen maar je volgt jouw ritme.
Als je geen nee kunt zeggen kun je niet de weg volgen die in je ziel ligt opgeslagen. Ik ken het punt waar je je nu bevind en het is de twijfel die je ontkracht, steeds weer de twijfel. Het gaat er niet om welke keuze je maakt maar dat je een keuze maakt. Misschien maak je een verkeerde keus, maar daar leer je van. Door zoveel mogelijk keuzes te maken leer je het pad kennen die voor jou bedoelt is. Durf fouten te maken, durf te onderzoeken. Je hoeft je enkel maar tegenover jezelf te verantwoorden. We hebben elkaar nodig maar kunnen ook heel goed zonder elkaar. We zijn niet onmisbaar. Als je onmisbaar wilt zijn dan ben je gebonden, als je ook onmisbaar kunt zijn ben je verbonden. Zie het verschil.
Tessa, wees trouw aan jezelf en sta achter jezelf. Wanneer er mogelijke misverstanden uit ontstaan zegt dit meer over de ander dan over jou. Je zult jouw weg in eenzaamheid (een /tezamen) moeten plaveien, net zoals wij allemaal.
Geweldig Tessa dat je deze stap neemt. Waar je mee “worsteld” is oh zo herkenbaar voor mij. Zelf ben ik nu al een tijdje werkloos en ben er achter dat dit ook niet zonder reden is. Ik weet nog niet precies wat mijn pad is, maar dit zal zich binnenkort aandienen. Wel weet ik dat ik blij word van spiritualiteit en ben sinds een week weer aan het schrijven met mijn gidsen. Op de vraag wie mijn overige gidsen zijn, 4 namen waren mij inmiddels bekend gemaakt, kwam de naam Hiawatha door. Wat een flauwekul dacht ik. Hiawatha is een stripfiguurtje uit de Donald Duck. Toch bleef de naam Hiawatha doorkomen, evenals nog 3 andere namen. Dezelfde dag ben ik gaan googelen en bleek Hiawatha niet zo maar een indiaan te zijn, maar bleek hij een peacekeeper en medicijnman te zijn. Nadat ik dit gelezen had op internet was ik zeer ontroerd.
Lieve Tessa,
Goed gedaan je kunt nu niet anders,rust,stilte.
het is goed,er komt zoveel Licht naar binnen.
Er gebeurd zoveel nu.
Liefs Madelon
@Tessa: ik ben een bevoorrecht mens, dat ik met je mag werken en schrijf dat hier ook nog ‘maar’ eens op!!
PRACHTIG!!!
Hoi Tessa,
Alhoewel ik je stuk nog niet heb uitgelezen (ga ik nog doen), voelde ik de drang je te schrijven!
Ik ben je zeer dankbaar voor al je belevingen die je wilt delen. Het geeft zo’n gevoel dat ik niet alleen in deze wereld ben. Er zijn zoveel mensen zoals jij en ik en het komt goed. Het is goed.
Zelf ben ik ook zeer gebiologeerd door buitenaards leven. Ook dat ik zeker weet dat ik hier met een missie ben. Bij mij is dat muziek. Dus de trilling van de aarde en de mensen verhogen door middel van mooie klanken. En om dichter bij het hart te komen en het gevoel uiteraard.
Ik hoop je eens te mogen ontmoeten.
Heel veel liefde, vrede en vreugde gewenst,
Fatima-Zohra Buurman
Hey Tessa, je bent geweldig! Ga door op de door jou ingeslagen weg en blijf keuzes maken die op jezelf zijn afgestemd.
@888: Ik ben helemaal niet eens met wat je hierboven zegt: “Onthoud wel dat het niet uitmaakt wat je voor je zelf bent in dit leven maar vooral wie je voor andere bent/was.”
Wat een bangmakerij! STO (Service to Others) is niet hezelfde als jezelf wegcijferen! Pas als je in volledige harmonie met je eigen intuïtie/hogere zelf leeft ben je van werkelijke waarde voor “anderen”.
zoals (bijna) altijd is het alsof ik een stuk over mezelf lees, maar da’s eigenlijk al zo sinds de niburu-reply-tijd.
Zie echter wel dat je een sprongetje hebt gemaakt t.o.v. mij, dus hoop dat je ons op de hoogte houdt van ’t verdere verloop van je reis. Probeer wel van je reis te genieten, omdat niet alleen de eindbestemming telt, maar ook de bezienswaardigheden onderweg.
Knap van je Tessa om dit zo neer te pennen! Ik hoop voor je dat je je weg vindt en als voorbeeld kunt gaan dienen voor anderen.
Ik moet denken aan een regel uit een stuk van Pink Floyd;
Is there anybody out there?
Ja, veel meer als men zich kan voorstellen.
Groeten,
Nexus
@mira waar lees jij in mijn opmerking “je zelf wegcijferen” ?
Goh tessa, heb jij je heilige geest ontmoet??? rare plek zit tie he! Maar welkom in de echte wereld waar je dingen doet met “gevoel”! Welkom thuis!
Tessa, veel plezier en succes toegewenst met je nieuwe avonturen!
Chapeau Tessa,
“Nee” zeggen is sowieso al iets dat veel mensen in hun leven vaak niet of te laat kunnen.
Dit was dus gewoon een overwinning, een keuze voor jezelf, géén verzaken.
@888: het “maakt niet uit wat je voor jezelf bent” in dit leven…?
Het maakt juist alles uit!
@mira
Lees het nu eens goed?
ik ga er bij mijn uitspraak van uit dat jij weet wie je bent maar wie ben je voor andere!
dag tessa,
Weet je Tessa? Je stelt je vragen en twijfelt over iets waarvan je gewoon intuitief weet dat het waar is. Ik begrijp dit maar al te goed, want ik stel me ook geen vragen meer rond de buitendimentionele/buitenaardse aanwezigheid. Een heel goed boek is’Hidden truth, forbidden knowledge’ van Steven M Greer, MD, wat ik twee weken geleden heb gelezen, en meerbepaald het laatste hoofdstuk, wat sterk aansluit bij jouw belangrijkste interesse, en ook de mijne. Besef dat jouw ascentieproces stevig groeiend is. Ik heb dezelfde ervaringen als jij, je bent niet alleen. Het verlichtende is dat je hierdoor inzicht krijgt, en dat je zoals jij doet, prachtig tendienste kan staan voor anderen infobehoevenden. Ik denk dat ik in vele aspecten heel dicht kan aansluiten aan jouw bewustzijn.
Groei verder Tessa!
Je licht straalt intens!
Groet, Karel
@ Nelleke
ik krijg spontaan kwik kwek en kwak door.
maar verder mooi bericht tessa, ik kan er helemaal niks mee maar mooi bericht.
Ik herken heel veel in je verhaal.
Zelf ben ik opgegroeid met de boeken van mijn vader van bijvoorbeeld Erich von Daniken… mijn vader hield het echter bij lezen… ik wou verder.
Nog steeds ben ik aan het groeien en zie steeds meer de echte wereld. De echte wereld is niet die van de NOS en CNN… achter het toneeldoek voelt het pas ècht mooi.
Zelf ben ik o.a. masseur en alternatief behandelaar en wil heel graag helpen… ook met sites en stukken schrijven. Maar het lastigste stuk vind ik nog… gevoel omzetten in woorden.
Zoeken, vinden en gevonden worden houdt mij ook heerlijk bezig.
Niburu en WanttoKnow zijn dan ook ècht van deze tijd… tenminste… voor diegene die wakker willen worden.
Mochten andere mensen willen delen en ook samen willen groeien, ik houd mij aanbevolen met gelijkgestemden…
Geniet!
André
Goed bezig Tessa ik leef al bijna een jaar op deze
manier, het betekend helaas dat veel “vrienden” nu kennissen zijn geworden.
Ook is de weg in de wereld die we als normaal beschouwen, voor mij niet zo duidelijk meer.
Voor mij betekend het dan ook werk uit de rationele ict wereld vervangen voor werk in het welzijn met verstandelijk gehandicapte mensen.
Hier kan ik werken met mijn intuitie en gevoelens en hoef ik zelf niet perfect te zijn.
Mediteren doe ik ook veel maar contacten die jij maakt heb
ik nog niet, wel bijzondere dromen en fijne gevoelens.
Grt erwin
Ha Tessa,
Ja, ook ik herken dingen in je verhaal. Ook ik wil voorbij de ‘doofpotten’, wel belangrijk voor het heelingsproces maar er zijn andere dingen belangrijker nu, om verder te kunnen! Ook Steven Greer gelezen, fantastisch! Nog een aanrader: Nassim Haramein! ‘Science and Spirituality’, zodat we onze planeet kunnen veranderen in een van overvloed en rijkdom voor iedereen!
Much Love to You,
Christa ;-))
@Tessa
Van denken naar voelen
Sinds ik heb besloten om niet langer vanuit mijn hoofd maar vanuit mijn hart te gaan leven, ben ik voortdurend schoon schip aan het maken.
Hier volgt een uitspraak van Einstein die 100% in jouw richting komt.
Intuitie is een heilige gave en de rationele geest een trouwe bediende.
We hebben een maatschappij gecreeerd die de bediende eert maar de heilige gave vergeten is.
Jij dus niet Tessa !!
Succes met alles.
Groetjes.
tessa,
welkom in de multidimensionaliteit,
hartverwarmend!
het ga je goed.
aram
Tja het is voor ons heel jammer dat de lezing van 30 – oktober niet door gaat Vroeger en ja wat is vroeger zou ik daar heel boos om kunnen worden , maar gelukkig zit ik in het zelfde schuitje als Tessa , en snap haar volledig luister naar je gevoel
groet en veel liefs Rene
@Tessa
Wow! ascensie!
enjoy!
Lieve Tessa,
Dankjewel voor je geweldige artikel. Ik herken mij op veel vlakken heel erg. Ben zelf in heel erg in de verandering nu, meer luisteren naar mijn hart dan mijn gedachten spinsels(angst). Gestopt met mijn werk vanwege te hoge prestaties, teveel druk. Kan nu eindelijk de tijd/rust vinden om mezelf te ontdekken.
Nog iets moois dat ik je niet wil onthouden:
Ik heb al meerdere keren dat ik mij er op betrap dat ik eerst optie A wil, en door denken, luistere naar mijn ego optie B wil gaan doen. Uiteindelijk betrap ik mij zelf er op en zet ik me ego aan de kant en kies ik voor optie A, met als gevolg dat ik opeens de mooiste en leukste dingen mee maak in me leven die zoveel meer waarde hebben.
Het volgen van mijn hart is het fijnste maar soms ook het moeilijkste om te doen. Maar beetje bij beetje gaat het beter, en voel ik me stukker beter in het leven staan.
Ik vind het heel erg fijn een artikel als deze te lezen, dankjewel!
Liefs!
Nu ben je niet alleen een aandrager van nieuws, maar ook een voorbeeld voor anderen, veel liefs van mij toegewenst
goede geluiden.. ik ga met je mee!
(in synchronized flow)
let’s get this party started
keep your feet on the ground
’n behouden vaart toegewenst
(‘Inwijding’ was voor mij ook een boek waar ik heel erg opgewonden en geïnteresseerd van werd. Eén van de boeken moet ik eigenlijk zeggen.)
dag Tessa
veel liefs
x!
Dito! Leuk he? Ben ik ook al een tijdje mee bezig dit. Het is wel een heftige cleansing – gevoelsmatig – maar ach ik voel tenminste weer en dat is van onschatbare waarde en dat voelt jouw omgeving ook. Ontmoet daardoor ineens ook allerlei mensen. O.a. nieuwe leden van mijn “clubje” 😉 Eigenlijk zijn we 1 grote club he…
Nik
Hoi Tessa,
Gefeliciteerd met je bewustzijnsverruiming!
Dit is weer een verhaal recht uit je hart. Het klopt helemaal.
Waarschijnlijk ben je nu bewust bezig met het ontmoeten van je zielenfamilie.
Zelf zit ik ook in een dergelijk proces.
Heerlijk om je geestelijke familie te ontmoeten. Het voelt heel vertrouwd.
Eigenlijk schieten woorden te kort om uit te drukken wat er gebeurt. Maar vanuit onze harten voelen we wat er wordt bedoeld.
Ga vooral zo door en laat je alsjeblieft niet ontmoedigen door eventuele negatieve reacties.
Zoals je nu waarschijnlijk weet, zegt het niets over jou maar meer iets over de toestand van de reagerende persoon.
Jouw inbreng is hard nodig in deze wereld. Het helpt velen op weg naar meer begrip van wie zij zijn!
‘Het enige wat hoort zijn je oren’, vind ik een hele goede van Rob, die houd ik erin 🙂
Dank je voor je open*hart*ige stukken en veel goeds,
Dapper om je zo open te stellen en te vertellen wat je meemaakt en ondergaat op het moment. Kan me zo voorstellen dat er enkele teleurgestelde kaartenkopers zijn maar ja, je legt duidelijk uit hoe en waarom. Veel plezier en sterkte met dit avontuur. Benieuwd hoe dit zich verder ontwikkeld bij je.
Die balans die vind je wel, daar ben ik van overtuigd. Genoeg ‘cohones’.
Dag Tessa,
Mooi stuk! Open, helder, herkenbaar en wat mooi dat je bij alle mensen die op je artikel reageren, dezelfde gevoelige snaar geraakt lijkt te hebben!
Met betrekking tot Steven Greer heb ik een kleine kanttekening.(@ Karel)
Door het interview met Project Camelot
http://www.youtube.com/watch?v=hzqDVOjtNhg
en hun uitleg op http://www.americanfreedomradio.com
(deze discussie gaat over het idee of dhr. Greer wellicht inmiddels niet in de ‘ban’ geraakt is van entiteiten die ‘service to self’ zeer aanhangen.)
Enfin, niet belangrijk met betrekking tot dit artikel.
Heel mooi, Tessa! Ik denk dat je woorden meer mensen raken dan je je wellicht zelf realiseert.
Hoi Tessa,
Ik kan het je nu wel zeggen, Groetjes van thuis.
Raymond
NAMASTE!
beste Tessa,
zoveel liefdevolle reacties en je hebt ze van harte verdiend.
door jouw verhaal krijgt men weer moed om te vertrouwen op het eigen gevoel.
ik ben er van overtuigd dat dit grote positieve gevolgen heeft voor de kracht die nodig is om iedereen wakker te maken
nog veel fijne en heldere tijd toegewenst
door Selene
Tessa, geweldig, wat een mooie ervaringen. Ik hoop (en kan eigenlijk niet wachten) dat je ons er gauw meer over gaat vertellen.
Karin
Een duidelijk stuk, maar het commentaar van Riet op september 8, 2009, 11:58 vind ik eigenlijk nog mooier.
Toch vraag ik me af – of is dat het denken weer wat in de weg staat – of ik eigenlijk wel mijn eigen ritme/gevoel volg óf zou dat niet gewoon een andere naam zijn voor “de makkelijke weg kiezen” en mijn angsten en ongemakkelijkheden niet aankijken.
Op het moment kom ik zelf namelijk niet verder dan mijn werk, de bank en een goed boek. Ik voel me er geweldig bij echt waar, maar zelfs de verjaardag van mijn moeder (die nu een mijlpaal bereikte) kon ik letterlijk niet bijwonen. Mijn zus die in Dubai woont was er ook en die zie zo eens in het jaar ( als ik dat al haal) en nóg kreeg ik het letterlijk niet voor elkaar om daarnaar toe te gaan.
Hóe zit dat? Luister ik dan naar mijn hart óf ontloop ik mijn angsten en verantwoordelijkheden die ik denk te hebben? Hoe leer ik het verschil herkennen?
Zó heb ik 1000 en 1 dingen – voornamelijk alles wat met groepen mensen te maken heeft- waar ik een hekel aan heb of denk te hebben en die ik zo koppig als een ezel weiger bij te wonen. Soms is bijna een principekwestie.
Voel ik me er goed bij, ja ik geloof van wel, maar soms denk ik wel eens dat ik meer moeite zou moeten doen om mijn wereld gro(o)t(er) te maken.
Waarom? Mwah…omdat ik denk dat dat zo hoort misschien? Omdat ik wel eens helemaal alleen kan overblijven en er niemand is die naar deze grombeer meer omkijkt? Allemaal angstgedachten, dat ben ik me bewust, maar het overslaan van zo’n belangrijke verjaardag van mijn eigen moeder omdat ik totaal zin heb in zo’n gedoe, riekt dat nou niet gewoon naar angsthazerij en egoïsme?
Hoe herken ik het verschil?
Bedankt Tessa voor je openhartigheid.
Lieve Tessa,
We zullen je missen als spreker op 11 oktober. Wij wachten geduldig op jou juiste moment.
Onze Crossroad komt wel weer 🙂
no worry’s
Danny
FourthSence
@Sam, misschien ben je eigen balance aan het zoeken,je eigen pad.
Schynchroniciteit!
Ik zag je op Hodenpijl bij Nassim Haramein; Je bent je eigen fractal ingegaan naar de kern: het vacuum, het zwarte gat. Nu snap ik het want ik zag je buitenkant minder stralen.
Wat geweldig dat jij ook nu het boek Inwijding van Elisabeth Haïch weer aan het lezen bent. Vele jaren geleden heb ik het ook gelezen en zo ongeveer eind juni/begin juli 2009 had ik toch echt de drang om het weer te lezen.
Dan blijkt het een boek te zijn dat ik nu wel begrijp
Groet,
Herman
Bij het lezen van het boek ‘INWIJDING’ gaat je mind door een zwart gat, dat is zeker voor mij. Wauw. DOEN!
Go girl! Enjoy the ride 🙂
Inderdaad het loslaten is waarschijnlijk het moeilijkste van allemaal.
Door zaken het beloop te laten gebeuren er vanzelf dingen. Met name eerlijke vragen aan jezelf stellen zoals “waar zou die persoon zijn?” en daarna niet meer bij nadenken, resulteert in een grappig antwoord…dat antwoord kan in vele vormen terugkomen, zoals dat colleaga’s in een hoekje van het gebouw het dan “toevallig” ook over die persoon hebben en vertellen dat waar hij/zij uithangt.
Vele vragen kun je je innerlijke zelf eerlijk stellen en naar enige tijd (snel of langzamer) komen vanzelf de antwoorden. Controle hierover moet dan volledig losgelaten worden.
Dat boek “inwijding” lijkt me wel wat, maar zelf ben ik ondersteboven geraakt door de boeken “celestijnse belofte” en “het tiende inzicht”, gebaseerd op waargebeurde verhalen, die ik inmiddels al vele jaren geleden heb gelezen.
Misschien ook aanrader…
Ook heb ik ooit een boek gelezen over een psychiater die personen zich hun vorige levens herinnerde. De naam van het boek weet ik niet meer, maar het kwam aan het licht hoe mensen leefden tijdens Atlantis en het moment dat Atlantis onderging. In dat boek kwam naar voren dat entiteiten zoals de een-oog reuzen en de paardmensen werkelijk bestaan hebben. Tot nu toe in onze (valse) geschiedenisboeken alleen mythes, maar door de regressies in vorige levens werden ze goed beschreven :-).
Als ik me het niet vergis was Atlantis ten onder gegaan aan soort burgeroorlog tussen “goed” en “kwaad”: Groot crystal met een energiestraal werd door dwars door de aarde gestuurd om China te “bedwingen”. Daarop kwamen er aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. Een vulkaanuitbarsting probeerden ze te “dempen” (trillingsfrequentie opheven) door een super-atoombom erop te gooien, waarop DE destructie zich voortzette…….
In ieder geval vind ik zelf het moeilijkste om vrij te worden van de maatschappij en (materialistische) vrienden.
Door mijn drang naar anderen zonder nadenken te willen helpen verlies je jezelf teveel uit het oog. Het leren nee zeggen is daarin een grote uitdaging.
Ook hoe de “maatschappij” jou bestempeld is niet 1-2-3 los te wrikken van je persoon… Ik was altijd (over)gevoelig, ongeconcentreerd, buitenbeentje, ongeinteresseerd in geld, (zeer) rebellig, mafketel enzovoort.
Maar nu leer ik deze eigenschappen meer en meer te koesteren…ze zijn er niet voor niks merk ik steeds meer…en worden meer en meer positief ontvangen in deze tijden…
Lieve Tessa,
Je bent door de Poort van Inwijding gegaan! Join the club!
Nu kan het grote spirituele avontuur pas écht beginnen…én datgene wat wij WONDEREN noemen.
Wat een vreugdevol gebeuren!!!
Terwijl ik alles nog aan het doorlezen was, komt hetzelfde in mij op wat Lena een paar minuten voor me neerpende…Join the club! En welkom….
Veel plezier tijdens de reis, enneh…je hebt toch soms wel veel kracht en sterkte nodig…
Trust and let go.
Hallo Tessa,
respect voor je open en kwetsbare blog. Je bent de tweede al vandaag die een enorm stuk over gevoel schrijft, het hangt in de lucht en het wordt meer en meer gedragen door mensen die het ook nog eens deels begrijpen. Geniet van de veranderingen, voor je t weet zijn ze ook weer voorbij en worden dingen ‘normaal’. Klasse dat je wat stapjes terug doet en meer en meer in je kracht komt te staan. Ik ben in eenzelfde proces aan de gang en zie dat dat collectief aan de gang is nu.
Zet ‘m op, met z’n allen staan we sterk (in het Licht, niet in de strijd… grinnik).
Lieve groet,
Maaike
Mooi bericht Maaike!
Zou het dan nu toch écht….? 🙂