John Lennon, slachtoffer ‘Manchurian Candidate’..!

De film ‘The Manchurian Candidate’ is inmiddels een bekende film op het gebied van Mind Controlled moordenaars, die (een) moord(en) uitvoeren zonder zich daar bewust van te zijn, maar die volledig gepland is/zijn om door hen te worden uitgevoerd. Bepaalde signalen zorgen ervoor dat op het moment suprême, de moordenaar in kwestie PRECIES dát doet wat van hem of haar verwacht wordt. Een signaal geven, of een voorwerp aanreiken of verleggen; of nog heftiger: een moord plegen.. Nogmaals: zonder dat zich dit bewust zijn EN zonder dat ze zich deze moord achteraf kunnen herinneren. Feitelijk wordt in deze film het ‘geheim’ van de FBI en vooral CIA geopenbaard, waarin hun wapen van de ge-mind-controlde moord uit de doeken wordt gedaan.

Hier is in vogelvlucht de verhaallijn van de oorspronkelijke film ‘Manchurian Candidate’, gebaseerd op het boek van Richard Condon:

Bennett ‘Ben’ Marco wordt samen met de onuitstaanbare Raymond Shaw en nog enkele andere Amerikaanse soldaten in de val gelokt tijdens de oorlog in Korea. Ze worden met een helikopter weggevoerd naar een andere locatie, waar ze gehersenspoeld worden door enkele belangrijke Koreaanse en Russische communisten. Na deze gebeurtenis worden ze vrijgelaten en denken de Amerikaanse militairen dat ze ontsnapt zijn. Ze herinneren zich niets van de hersenspoeling.

Na hun terugkeer naar de Verenigde Staten krijgt Raymond Shaw een uiterst zeldzame eremedaille en zijn sluwe moeder maakt hier handig gebruik van en probeert de militaire prestaties en reputatie van haar zoon te gebruiken in de campagne van haar man, senator John Yerkes Iselin. Shaw wil niet meewerken want Iselin is zijn stiefvader en niet zijn biologische vader. Bovendien is de senator dom en doet hij alles wat de moeder van Shaw hem voordraagt.

Ben Marco is ondertussen gepromoveerd tot majoor. Hij kan echter niet slapen en genieten van zijn promotie want hij krijgt voortdurend dezelfde nachtmerrie. Hij droomt dan over de hersenspoeling en ziet hoe Shaw twee Amerikaanse soldaten vermoordt in dienst van de communisten. In eerste instantie hecht niemand veel belang aan de nachtmerrie van Marco en dus reist hij naar New York, waar hij Shaw wil ontmoeten. Hij hoopt daar de oplossing te vinden. Wanneer Shaw hem vertelt dat ook een andere soldaat dezelfde nachtmerrie heeft, is Marco door het dolle heen. Iedereen, buiten Shaw, is zich er nu van bewust dat er hersenspoeling in het spel is.

Marco krijgt de opdracht Shaw te volgen. Bovendien moet hij ook achterhalen wat het hersenspoelingsmechanisme in gang zet. Hij ontdekt dat Shaw telkens raar doet wanneer hij verplicht wordt het kaartspel patience te spelen. Met de hulp van een psychiater komt Marco te weten dat de kaart koningin van ruiten het mechanisme in gang zet. Zodra Shaw deze kaart ziet, doet hij alles wat van hem verlangd wordt.

Marco gebruikt dezelfde kaart om Shaw om te praten en hem te verplichten niet meer te luisteren naar de persoon die hem hersenspoelt. Marco ontdekt dat de moeder van Shaw medeverantwoordelijk is voor de hersenspoeling. Met de hulp van de communisten wil ze aan de macht komen. Ze wil dit bereiken door Shaw de Republikeinse presidentskandidaat te laten vermoorden. Hierdoor zal de kandidaat voor de functie van vicepresident erg populair worden, en dat is niemand minder dan senator John Yerkes Iselin.

Marco probeert in een wedloop tegen de klok te voorkomen dat Shaw de presidentskandidaat vermoordt. Wanneer hij Shaw vindt, hoort hij dat het al te laat is. Shaw heeft geschoten, maar niet op de presidentskandidaat. Uit eigen overtuiging had hij op zijn stiefvader, senator Iselin, geschoten. Vervolgens doet Shaw zijn eremedaille aan en pleegt hij zelfmoord voor de ogen van Marco.

Lees het verhaal hieronder en zie de gelijkenis ook met het huiveringwekkende experiment van de Engelse illusionist Derren Brown.. Overigens schreven we al eerder over eenzelfde verhaal, met Robert Kennedy als slachtoffer van een aanslag. Ook daar wordt hardnekkig gesproken over een ‘vrouw met stippeljurk’, die de moordenaar Sirhan Sirhan, in een staat van onbewuste hypnose zou hebben gebracht. De dader spreekt al sinds dat hij vastzit, over het FEIT, dat hij totaal geen herinnering heeft aan deze moord en zich niet kan voorstellen, dat hij iets dergelijks zou gedaan kunnen hebben..! (HIER)

x

x

* * *

x

John Lennon, slachtoffer ‘Manchurian Candidate’..!

2017 © WantToKnow.nl/be (vertaling)

x

John Lennon was singer/songwriter, maar vooral Beatle. Hij werd vermoord op 8 december 1980 door Mark Chapman, zijn officiële moordenaar, vóór zijn appartement in het Dakotagebouw in New York. Maar een nieuw boek laat zien, dat John Lennon niet zijn noodlot tegemoet liep, doordat Chapman nou preciés de fan was, die volledig ontspoort, zelf beroemd wilde worden, door Lennon te vermoorden. Maar dat in plaats daarvan Chapman de man was, die door de CIA en andere afdelingen van de inlichtingendiensten, was klaargestoomd om Lennon te vermoorden. Volgens auteur John Potash wilde de toenmalige regering in de VS, Lennon ‘uiitgegumd’ hebben, omdat hij een veel te krachtige invloed had op de Amerikaanse jeugd, met zijn ‘radicale linkse ideologieën’…

In essentie komt het erop neer, dat Lennon vermoord zou zijn, om aan de ene kant zijn massale populariteit en anderzijds de krachtiger wordende volkswoede om de rol van de VS in de situatie in de wereld.. Het boek van Potash behandelt overigens het hele tijdsgewricht, waarin de moord op John Lennon ‘slechts’ het vaandel-event was, maar waarin ook de dood van Jimi Hendrix en ook Kurt Cobain onderdeel waren van deze politiek van een aantal superrijke families, die in staat waren, via de Amerikaanse politiek -waar ze zélf deel van uitmaakten- hun LSD- en cocaïnepolitiek te vermarkten.

De CIA-lieden die deze acties planden, waren volledig gedekt door de ‘hoge politici’, die geweten hebben van deze moorden. Volgens Potash was ook rapper Tupac Shakur en rock legende Janis Joplin in de macht van de CIA. Volgens de auteur was het John Lennon, wiens woorden nét zo sterk waren, buiten de muziek, als zijn muziek zelf. Muziek waarvan de boodschap minder vaak ‘door kwam’ bij het grote publiek, dan bijvoorbeeld de ongezoute interviews die Lennon voor menig Tv-programma gaf. Een voorbeeld?

Mark David Chapman, de psychoot..?
In de kranten, vlak na de dood van Lennon, werd de 25-jaar oude Chapman afgeschilderd als psychoot en op basis van dat beeld werd hij ook veroordeeld voor 2e-graads moord. Snel na de moord waren ook de ‘wakkeren’ in staat het grote motief te zien van een overheid, die óók verdacht werd van deze moord. Maar waar natuurlijk elk bewijs van ontbrak.. In he tkader van de achtergronden van Mark Chapman, is één van de meest saillante details/claims uit het boek van John Potash, dat Mark Chapman een CIA-training heeft gedaan in Beiroet, Libanon. Daar, in de jaren rondom de moord op Lennon, waar het haatconflict met Palestijnse vluchtelingen spiraleerde in een heftig conflict, was de CIA volledig vrij haar aanwezigheid te camoufleren.

Volgens het boek van Potash ‘Drugs and Weapons against Us’, was het Mark Chapman, ‘die die fatale nacht wachtte op de thuiskomst van Lennon en zijn vrouw, vervolgens van zo’n 6 meter  afstand, door één knie zakte en een schuttershouding aannam, om vervolgens John Lennon 4 keer in de rug te schieten.. […] In plaats van te vluchten, deed hij zijn jas uit en nam het boek ‘Catcher in the Rye’ uit zijn zak. Terwijl John Lennon in de lobby van het Dakota-gebouw lag dood te bloeden, las Chapman in zijn boek..”

Geprogrammeerde moord..
Talloze erudiete onderzoekers hebben hetzelfde bericht in vele bewoordingen de wereld ingezonden: de moord op Lennon was een ‘geprogrammeerde moord’. Zo is het auteur Phil Strongman, die in zijn boek  ‘John Lennon: Life, Times and Assassination’ Mark Chapman omschrijft als ‘geprogrammeerd om te moorden’. En daarbij speelde het epische boek ‘Catcher in the Rye’ van John D. Salinger inderdaad een essentiële rol. Hij schrijft het zo op:

“’Catcher In The Rye’ was een onderdeel van de hypnotische programmering van Mark Chapman; een trekker die kon worden overgehaald, met bijvooreeld een paar simpele woorden. Wellicht dat die via een cassettebandje werden afgespeeld, of via een telexbericht, of gewoon een simpel telefoontje…”

In een interview gaf een officier van de NewYorkse polite, Luitenant Arthur O’Connor aan een Sunday Express journalist:

“Chapman zag eruit alsof hij geprogrammeerd was, en ik weet dat je met dat woord aan de haal zult gaan. Maar zo zag hij eruit en zo sprak hij ook..”

Enkele andere politiemensen maken ook opmerkingen over de uiterst bizarre manier waarop Chapman zich gedraagt. Maar de manier waarop dan onderzoek wordt gedaan naar de moord op Lennon, wekt bij velen vervolgens uiterste verbazing. Het bizarre gedrag van Chapman werd later niet gemeld door politie-woordvoerders, noch onderzocht. Chapman werd niet getest op drugs, noch werd zijn ‘geprogrammeerd’ manier van handelen’ onderzocht. Noch wordt onderzocht waar Chapman die avond en op andere dagen heeft uitgehangen.

Auteur John Potash verwoordt het als volgt in zijn boek:

‘Als je het simpel zegt, komt het erop neer, dat het onderzoek naar de moord op Lennon, door de autoriteiten (FBI met name), uitermate laks was en uitging van simpele ‘goedgelovigheid’.. Deze moord diende plaats te vinden, waarbij de CIA en FBI elkaar uit de wind hielden om de waarheid toe te dekken. Schaduwfiguren uit het Amerikaanse establishment hebben opdracht gegeven voor deze moord op John Lennon.”

Waarom moest Lennon dood en konden anderen leven..?
Maar het was met name John Lennon, die volledig zich was gaan opstellen als maatschappelijk geëngageerd activist, waarbij hij -onder invloed van zijn vrouw Yoko- ook de drugs had afgezworen en volledig ‘sober’ was geworden.De enorme inspanningen die John Lennon had verricht om zijn vriend John Sinclair vrij te krijgen, zijn niet in zijn voordeel geweest, wanneer we door de ogen van de inlichtingendiensten kijken. Sinclair had immers gevangenisstraf gekregen als dichter-activist, die zijn pijlen richtte op de Amerikaanse overheid.

Een overheid die in zijn ogen niets anders deed dan oorlogen initiëren en vervolgens onschuldige Amerikaanse jongens naar het front sturen om de winstgevende oorlogsindustrie vorm te geven.. John Lennon was de man die een benefit-concert had georganiseerd voor John Sinclair. Sinclair zou fondsen hebben geworven voor de terreurachtige White Panthers, tot grote afkeuring van het oorlogslievende establishment. Kortom: John Lennon maakte niet veel vrienden in de kringen van inlichtingendiensten..

Maar nogmaals: het was vooral de disciplinaire John Lennon, die niet met spandoeken liep, geen drugs gebruikte en vooral de media opzocht, waar hij zijn verhaal kon vertellen, die een gevaar werd in de zin van ‘ondermijning van de moraal van de Amerikaanse jeugd’… John Lennon had ook zijn Amerikaanse staatsburgerschap aangevraagd en het was op 1 januari 1981, dat hem dit staatsburgerschap zou zijn verleend; alle procedures waren goed verlopen voor de Engelse, in Liverpool geboern John Lennon. Op 8 december 1980 viel echter het doek. Ook dit werd gezien als ‘doordacht links-activistisch’-handelen van Lennon.

Volgens auteur John Potash was Lennon, gesteund door zijn vrouw Yoko, een bedreiging voor het Amerikaanse systeem. Een woordvoerder van de CIA heeft inmiddels commentaar gegeven op de aantijgingen in het boek: ‘De aantijgingen zijn nergens op gebaseerd en zijn in ieder geval geen aanleiding erop in te gaan’..

Hoe vreemd is het verhaal van de Manchurian Candidate..?
Kijk naar het volgende indrukwekkende verhaal van de Britse illusionist Derren Brown, die in een meeslepende episode van zijn werk, de mogelijkheid onderzoekt om via een gehypnotiseerde staat van bewustzijn, mensen moorden te laten plegen.. Is het mogelijk om Stephen Fry te vermoorden, zonder dat de moordenaar van de hoed en rand weet..? Kijk en verbaas je; in 3 kwartier kan je leven veranderen, in het kader van je perspectief op wat mentaal allemaal mogelijk is met een mens…

x

* * *