Er is al veel gesproken over het mannelijke en het vrouwelijke oerprincipe en vaak blijven beschouwingen hierop in een soort theoretische hoek hangen. De gastcolumn van deze week is geschreven door Jenny Menheere-Komen en is hierop echter een prachtige uitzondering; de inslag van haar verhaal over spirituele groei, is vooral geankerd in onze praktische aardse stoffelijkheid.. We zijn allemaal nogal eens geneigd ‘op te stijgen’ en daarbij onze aarding te vergeten.
Het is vooral die ‘aarding’ waar het in eerste instantie om gaat in het leer- en genezingsproces van ieder mens in deze ‘duale wereld’. Het in de heling van mentale wonden speelt het mannelijke en vrouwelijke principe keurig hun rol.. Onderdeel van het ‘spel van de dualiteit’. Wanneer één van beiden echter -zoals op Aarde is gebeurd- de laatste 2000 jaar de hoofdrol heeft gespeeld, brengt dát op zich al een heel onevenwichtig proces op gang.
Onlosmakelijk zijn wij als mensen in dit proces betrokken, omdat we er heel simpel gezegd, een onderdeel van zijn. ‘Goed en kwaad’, nog zoiets.. Het zit in ons allemaal, het kwaad kún je niet buiten je laten, het vraagt om omarming. Een ‘wees-welkom’, als onderdeel van je eigen Zijn. Hier op Aarde, in je fysieke lijf. In resonantie met onze omgeving. Het mannelijke en vrouwelijk principe in ieder mens, spelen daarin een veel grotere rol, dan we ons realiseerden.
Een prachtig artikel van Jenny, over een zoektocht naar Aardse spiritualiteit, over het licht en het donker, over resonantie met alles om ons heen. Maar vooral over bewust(er)-worden!
X
* * *
‘Liefde is aantrekkingskracht.
Het is de liefde die de planeten op hun plaats houdt.
Geleerden noemen het zwaartekracht.’
– Mahaguru –
X
X
Leven in resonantie..
x
het vrouwelijke principe in de praktijk.
februari 2010 © Jenny Menheere-Komen
(te bereiken via menko@kpnmail.nl) x
Het vrouwelijke principe in healing.. Rond mijn 40e jaar (1986) begon ik een lange ontdekkingstocht naar wat voor mij ‘healing’ betekent. Ik had een grote behoefte aan ‘spirituele ontwikkeling’ maar merkte dat ik dat niet echt in mijn dagelijks leven kon integreren. Door alle ervaringen die ik had was ik gaan zien dat de grote valkuil een machtstrilling en onzuiverheid is tussen de therapeut, leraar, medium en ‘cliënt’.Vaak is er geen werkelijke verbinding met de aarde en dus ook geen acceptatie van de pijn en de dualiteit van het leven op aarde. In allerlei opleidingen en therapieën werd veel gesproken over aarding maar niemand kon mij het werkelijk laten ervaren en ik zag veel zwevers; mijzelf incluis! Ik voelde een diep verdriet en onmacht, een soort oerpijn en ik besloot alle opleidingen en/of therapie los te laten.
Een ding was mij duidelijk geworden: voor mij was healing een proces in liefde en wijsheid en niet vanuit macht en wil.
Ik was toen 47 jaar en besloot uiteindelijk ‘niets’ meer te doen en werd lid van een vrouwenkoor. Daar leerde ik mijn stem te laten horen en er gewoon te zijn met mijn onzekerheid. We repeteerden in het Davidhuis in Rotterdam en na verloop van tijd ontmoette ik daar Joy Messick, een Amerikaanse helderziende en Sufi Master. Zij heeft veel ervaring opgedaan met de oorspronkelijke wijsheid van de Indianen en heeft een sterke verbinding met de Moeder, het vrouwelijk principe. Zij heeft zich de helende werking van de aarde energie her-innerd en het ‘resonance healing’ genoemd.
De eerste workshop die zij in het Davidhuis gaf (1994) noemde zij ‘The Feminine Mystery’. Daar wilde ik wel wat meer van weten en nam mij voor één dag te gaan. Bij haar voelde ik die dag de fysieke klik, de werkelijke aarding, en ik herkende meteen wat ik al die tijd gemist had. Zij was volledig aanwezig in haar lichaam en in het hier en nu, in verbinding met de resonantie van de aarde. Dat was een verademing omdat met veel humor en lichtheid in korte tijd gebeurde wat met veel moeite daarvoor in andere cursussen en opleiding niet gelukt was..!
Het meest opvallend voor mij was dat ze zo heel gewoon deed over wat ze ons liet ervaren. Haar houding was: “Laten we asjeblieft gewoon doen, er niet al te heilig bij kijken, we zijn het gewoon vergeten en iedereen kan het leren. Het is nu de tijd om ons verloren deel weer te herstellen. Dit is niet in competitie met andere vormen van healing maar de basis van elke healing”.
Zij liet ons het vrouwelijk principe, de verbinding met de aarde, de Godin, de Moeder ervaren. Zij maakte ons bewust van het feit dat wij de aarde niet vernietigen maar dat de aarde ons laat zien dat het element aarde in ons sterft. Dat deze planeet een plaats is van dualiteit en dat we dus ook twee energie systemen hebben: één van magnetisme/resonantie/aarde-energie en één van de lucht/licht/kosmische energie.
De resonantie van de aarde was voor mij het ontbrekende stuk van de puzzel. Ik kwam door deze ervaring letterlijk thuis in mijn lichaam ik had het gevoel dat ik nu pas echt incarneerde en leerde niet alleen het belang van het vertellen van je eigen verhaal en het spreken van je eigen waarheid, maar vooral te luisteren naar anderen zonder te reageren b.v. door een ongevraagd advies of conclusie; daar was ik (en velen met mij) namelijk nogal goed in…….
Heel belangrijk was dat ik ging onderscheiden dat veel ‘spirituele’ mensen (waaronder ikzelf) alleen een mentale aarding hebben en vooral vanuit hun ‘spirituele hoofd’ leven en werken. Wij aarden ons vaak op de ander waardoor er afhankelijkheid ontstaat (machtstrilling) en mijn eerdere ervaringen werden nu heel duidelijk. Ik deed in een paar jaar tijd alle workshops tot ‘resonance healer’ en ‘teacher’, zodat ik de resonance healing ook aan anderen kon doorgeven.
Ik ging zien dat wij in onze westerse cultuur a.h.w. alleen in het mannelijke principe worden geboren. De moeder liggend in een bed en vaak in een ziekenhuis niet verbonden met de aarde. Bij de oorspronkelijke volken zoals de Indianen, krijgt de vrouw haar kind op een natuurlijke manier omringd door vrouwen en vaak letterlijk in de aarde.
De taak van de grootmoeder is dan om het kind met Moeder Aarde te verbinden (de resonantie ‘adem’= vrouwelijk) zodat het zich veilig voelt nu het uit haar/zijn biologische moeder is geboren. In onze cultuur is onze focus op de ademhaling via de longen (de lucht ademhaling=mannelijk) en maar zelden wordt de werkelijke aarding volledig gemaakt door het kind bewust te verbinden met Moeder Aarde. Daardoor leven we vaak in illusies en denkpatronen en zijn we gevoelig voor manipulatie.
Dit alles heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat in onze cultuur het vrouwelijk principe o.a. onder invloed van het christendom als bedreigend gezien werd en onderdrukt en genegeerd is. Alles wat met het lichaam en het vrouwelijke te maken had was slecht of verdacht. We zijn onszelf kwijtgeraakt, doorgeschoten in het mannelijke principe zonder de wijsheid van het vrouwelijke principe.
Zoals we kunnen zien is dit wat er in deze tijd bij veel mensen weer in het bewustzijn komt. Mijn ervaring is dat er zowel bij mannen als bij vrouwen het gemis gevoeld wordt van dat verloren deel. Er zijn in de loop der jaren veel boeken over dit thema verschenen en ik had me daar intens in verdiept. We bezochten o.a. de plaatsen in Frankrijk waar de Zwarte Madonna’s zijn en het Katharengebied. Ik ging herkennen dat zonder het vrouwelijk principe het Christusbewustzijn zich niet op aarde kan manifesteren. Jezus had Maria Magdalena naast zich nodig als partner en geliefde om zijn taak te kunnen vervullen op aarde. Later werd, dank zij het boek De Da Vinci Code, dit thema op grote schaal onder de mensen gebracht.
Mijn leven had een enorme wending gekregen. Ik nam beslissingen die ik daarvoor niet voor mogelijk had gehouden. Ik werd me bewust dat de pijn van de aarde en in mij juist het verlies van de Moeder, de Godin, het vrouwelijk principe is. Ik probeerde die pijn te compenseren door te veel te willen en te doen en te denken iets te moeten ‘bereiken’ en/of ‘bijzonder’ te zijn.
Ik heb nu het vrouwelijk en het mannelijk principe in mijzelf (h)erkent en ik ben me bewust van de resonantie én het licht. Mijn perceptie in het leven is totaal veranderd.
Door mijn ervaringen is mij duidelijk geworden dat het vrouwelijk principe in healing voorwaarde is voor de integriteit en de zuiverheid van de healer. Het vrouwelijk principe in healing betekent voor mij in eerst instantie dat je als healer een veilige ruimte schept voor de ander waarin zij/hij zichzelf volledig geaccepteerd voelt en vanuit zichzelf tot healing kan komen. Voor mij is dat er zijn vanuit mededogen voor de (oer)pijn van mijzelf en de ander. Meevoelen zonder er iets aan te willen veranderen en zonder enige verwachting; dan kan er healing plaats vinden. Als dat er niet is blijven we voor God spelen en proberen we de dingen naar onze hand te zetten met alle pijn en frustratie van dien.
Leven in resonantie in de praktijk
In mijn eigen dagelijkse leven ben ik gaan ervaren dat de focus op vrouwelijke principe, dus op de resonantie van de aarde dient te zijn omdat anders het mannelijke gaat domineren. Met andere woorden: ik ga in mijn denkhoofd en verlies de verbinding, ik krijg het gevoel dat ik en alles wat er gebeurt niet in orde zijn en dat ik dat moet veranderen. Door de aandacht op het vrouwelijke principe richten, te resoneren met de frequentie van de aarde, worden we een vat, een graal en wordt het mannelijke principe aangetrokken.
Het element aarde is immers het element dat de andere elementen (water, vuur, lucht) kan bevatten. Het licht komt thuis in de materie en zo groeien we naar harmonie en eenheid als mens op aarde. M.a.w. Ik ben in mijn lichaam en uit mijn denkhoofd en aanwezig in het hier en nu. Mijn ervaring is dat de twee energieën zich met elkaar verbinden in ons lichaam, we creëren een eigen ‘Veld van Eenheid’ en zo kunnen we ons bewust met dit ‘Veld van Eenheid’ verbinden. Dit veld wordt ook wel het ‘Unified Field’, ‘Ether’, ‘Akasha’, ‘Zero Point Field’, ‘Het Ongemanifesteerde’ genoemd.
Volgens mij dient dit proces eerst in onszelf plaats te vinden zodat we het meer en meer gaan leven en daardoor groeien naar een nieuw bewustzijn. Iets willen veranderen buiten onszelf zonder dat we het zelf helemaal kunnen leven gaat volgens mij niet lukken.
Het is natuurlijk niet zo dat ik met de resonance healing voorgoed van mijn problemen en stress af ben. Het is ‘het oneindige verhaal’ van mezelf meer of minder kwijtraken in moeilijke situaties en elke keer opnieuw bewust de fysieke verbinding te maken met de resonantie van de aarde waardoor ik weer in mijn lijf kom en in het hier en nu en de angst kan laten zijn. Het is wat het is en het duurt zolang als duurt. Het is de keuze maken om niet weer in mijn hoofd en het oude drama te gaan, het drama van de machtstrilling, van de projecties en de oude patronen.
Vooral in het begin liep ik nogal op tegen de ‘spiritualiteit’ van, zoals Joy dat noemde: ‘the love and light people’. Er werd zelfs tegen me gezegd dat de aarde energie ‘gevaarlijk’ was want dan trok je het kwaad aan. Nooit iets van gemerkt, wel veel warmte, bewustzijn en veiligheid, ook inzicht in wat werkt en wat niet. Ik ben erg praktisch en efficiënt geworden.
Ik ben nu 63, geef sinds 10 jaar de workshops en deel zoveel mogelijk van mijn ervaringen en dat terwijl ik ‘nooit’ met groepen wilde werken. Toen ik met de resonance healing in contact kwam en e.e.a. in mijzelf op haar plek viel, begreep ik dat ik dat niet wilde omdat ik enorme weerstand had tegen ‘de oude manier’: hier staat de ‘leraar’ en daar de leerlingen en de leraar draag kennis over aan de leerlingen.
In de ‘nieuwe manier’, vanuit het vrouwelijk principe zijn we in een cirkel gelijkwaardig met elkaar waarin ik mijn ervaringen en waarheid deel en een veilige plek creëer (holding the space) waarin de deelnemers hun eigen ervaringen op kunnen doen met de resonantie van de aarde en dieper contact kunnen maken met de eigen informatie, wijsheid, en waarheid; het zich weer te her-inneren en thuis te komen bij zichzelf.
Synchroniciteit en de doorbraak
Waar ik ook heel blij van wordt is dat, als ik iets in mezelf bewust geworden ben, de bevestiging als synchroniciteit op mijn pad komt in de vorm van b.v. gebeurtenissen of een boek.
In september 2000 gaf Zohra Noach, grondlegster van de Psychosofia, een lezing in het Davidhuis met de titel ‘De Doorbraak’ die uit mijn hart gegrepen was en naadloos paste op de ervaringen die ik had opgedaan. Ik heb toen op verzoek een artikel geschreven n.a.v. haar lezing over dit belangrijke thema, hier volgt een deel ervan:
‘Er ontstaat een machtstrilling als we het licht op de verkeerde wijze gebruiken. We komen terecht in een macht-onmacht situatie. De duisternis van de materie is nodig om tot bewustzijn te komen, we hebben die weerstand nodig. Als het licht ‘wint’ volgt er duisternis”.
Zohra sprak van een ernstige waarschuwing. “Als je alleen maar in het licht wilt zijn, verzwakt je energieveld. De duisternis is de realiteit van de aardse werkelijkheid. Het licht is een wegwijzer en geen einddoel om tot een eenheid met de realiteit van het eigen hoger zelf te komen. Dit is een onderdeel van het licht, dan pas worden we volledig mens. De volledige acceptatie van de duisternis/pijn van de aarde brengt ons de werkelijke transformatie en liefde om tot transmutatie dus realisatie van deze verandering in de stof te komen: Het menselijke mededogen!
Er is een oproep dat er een nieuw energieveld mag gaan komen. Het is nodig dat bewustzijn in materie gebracht wordt omdat het licht zich anders tegen je gaat keren. Als het bewustzijn groter is dan wat in de reële werkelijkheid geleefd kan worden, dan word het lijden steeds dieper totdat de ervaring is opgedaan.
Dit is de wet van resonantie, alles komt voort uit het Ene Zijn en dat moet een plaats krijgen in ons. Dan pas kan de mens staan in de eigen waar(dig)heid, dus zelfvertrouwen wat voortkomt uit werkelijke volledige acceptatie. Dit kan niet alleen maar mentaal of geestelijk gebeuren, dit is een fysiek stoffelijk proces! Het is de illusie doorbreken van het ‘denken’ en ‘weten’. We zijn een slaaf/gevangene van ons (spirituele) denken.”
Zohra stelt dan ook de vraag: “Hoe doen we dit dan? Hoe werken we ermee? We hebben iets nodig om mensen terug te brengen op aarde!”
Volgens mij is dit de verbinding met de resonantie/energie van de aarde, het vrouwelijk principe, de Moeder. Dit is de Doorbraak! We hebben de ondersteuning nodig van het aarde element in ons, het stoffelijke lichaam. De mens is het vrouwelijke aangezicht van God, de ontvangenis, de vermaterialisering van het hogere.
Het menselijk mededogen is voor mij de werkelijke verbinding met het vrouwelijke principe, de Moeder. Alles wijst er op dat we via dat bewust vrouwelijke tot eenheid kunnen komen. De aard van het vrouwelijke aarde principe is dat het licht (mannelijk principe) aantrekt. Het brengt samen en verbindt. Onze taak is het licht in de materie te brengen. Ik kan dat alleen als ik de macht van het licht loslaat en in het zijn van de vrouwelijke ontvangenis ga staan in contact met mijn stoffelijk lichaam en uit mijn denkhoofd. Zo alleen kan ik volledig mens worden: in mijn lichaam, luisterend naar mijn lichaam en in verbinding met de resonantie/energie van de aarde. Dat is het hier en nu.’
Een paar jaar geleden gaf ik een workshop en een van de deelnemers bracht toen een boek mee: De dertien Oorspronkelijke Clanmoeders van Jamie Sams. Hierin worden de aspecten van het vrouwelijke principe beschreven vanuit de Indiaanse traditie zoals die altijd mondeling werden doorgegeven. De schrijfster heeft van twee Kiowa Grandmothers de opdracht gekregen om dit nu op te schrijven omdat anders deze wijsheid verloren gaat. Prachtig en een en al herkenning.
Ook het boek Een Nieuwe Aarde van Eckhart Tolle kwam als zo’n synchroniciteit.
Hij verwoord prachtig wat ik met het zijn in resonantie van de aarde ervaar en zijn uitspraak is een van mijn favorieten: ‘Als we het contact met de stilte in onszelf verliezen, verliezen we het contact met onszelf. Als we het contact met onszelf verliezen, verliezen we onszelf in de wereld’. Tolle benoemt de aarde energie niet concreet; voor mij is het de sleutel
Het boek Liefhebben van Barry Long was ook zo’n geschenk; ook een en al herkenning en de bevestiging van waarom het op de ‘oude manier’ binnen relaties niet gaat werken. Ik heb daarmee nogal wat ervaring; ik ben al 42 jaar getrouwd met dezelfde (v)echtgenoot!
Een belangrijk thema dat ook vaak naar voren komt is dat er evenwicht tussen het vrouwelijk en mannelijk principe in onszelf op basis van fifty/fifty zou moeten zijn. Volgens mij is dat een idee uit de ratio, in ieder geval werkt het voor mij niet zo.
Na zo’n periode van gesprekken, waarin ik met een paar mensen die me na staan nogal wat frustratie voelde over dit thema, kwam het boek De Hele Olifant in Beeld van Marja de Vries op mijn pad en ik heb dat ‘juichend’ zitten lezen. Zij schrijft over de Universele wetten, Heilige Geometrie en Gulden Snede en legt het verband tussen mystiek en wetenschap.
Ik kreeg de bevestiging in de 7e Wet van de Dynamische Balans, waarin zij schrijft: ‘De balans tussen het vrouwelijk en mannelijk dient een dynamische balans te zijn met een overhelling naar het vrouwelijke en in de curve/verhouding zoals in de Gulden Snede beschreven staat zodat er groei en evolutie is. Een statisch evenwicht zorgt voor stilstand en herhaling van het oude.’
Zij beschrijft wat ik voel als waarheid in de zin van: wat werkt en wat niet werkt. In de quantumwetenschap wordt nu ook duidelijk dat resonantie/zwaartekracht de spiraal veroorzaakt die nodig is voor creatie en evolutie. In mijn ogen staan we aan het begin van een doorbraak die alles te maken heeft met het herstellen van deze Dynamische Balans.
Ik ben dankbaar dat ik deel mag zijn van dit herstel en de bewustwording van het vrouwelijke principe: mijn rode draad.
X
“Liefde is een energie die waarheid naar voren brengt.
Daar hoef je niets voor te doen, het is een natuurwet.
Mensen geloven dat liefde een gevoel is, maar liefde is een kracht”.
A. Almaas
* * *
XX
De hierboven besproken boeken kun je evt. direct bij Bol.com bestellen.
Klik daarvoor op de plaatjes van de covers.
XX
Het is verborgen en toch duidelijk overal aanwezig. Het heeft geen lichaam, maar belichaamt alles. Het is het Al, niet velen. Het Al is niet vele gescheiden dingen, maar de Eenheid die alle delen in zich opneemt. (Hermes Trismegistus) Prachtig!
De hele olifant in beeld van Marja de Vries bevat in mijn beleving een knap staaltje vrouwelijk aangestuurde ratiola, een echte aanrader.
Ik heb genoten van je artikel Jenny, bedankt!
Eeen super artikel Jenny, als ik je foto zie, dan heb ik een grijns op me toet, je lijk sprekend op mijn lieve moeder die ik ooit had.
“Zohra sprak van een ernstige waarschuwing. “Als je alleen maar in het licht wilt zijn, verzwakt je energieveld. De duisternis is de realiteit van de aardse werkelijkheid. Het licht is een wegwijzer en geen einddoel om tot een eenheid met de realiteit van het eigen hoger zelf te komen. Dit is een onderdeel van het licht, dan pas worden we volledig mens. De volledige acceptatie van de duisternis/pijn van de aarde brengt ons de werkelijke transformatie en liefde om tot transmutatie dus realisatie van deze verandering in de stof te komen: Het menselijke mededogen!”
Inderdaad het evenwicht tussen beiden kanten, duister en licht, het in het midden zijn net zoals Ekhardt Tolle met zijn verleden en toekomst, nu is het midden, in balans zijn, de gulden middenweg, de middenstip, of buiten de strijdende dualiteit staan.
Het hele gevecht van het EGO om niet negatief maar postief te moeten zijn werpt ook geen vruchten af, we zijn te beperkerig en te persoonlijk bezig daarmee, je mag dan het wel willen veranderen maar dan zit je nog aan de lokatie EGO vast, de provincie EGO, het land EGO, het werelddeel EGO en de hele wereld EGO.
Ook wel het grote verzuipen is dan begonnen als je niet in het midden durft te staan tussen deze eeuwig al geroemde vechtende krachten.
Het grote loslaten is begonnen van deze 2 dualiserende grootmachten en de kans eens beet pakken voor een geheel fris nieuw open oogbewustzijn zonder al die strijd commoties, denk persoonlijk dat daar ook geen plaats meer voor is.
Het is niet meer dan enkel vrouw of man willen zijn, het is beide te willen zijn om in balans met je zelf te komen en dat tot de vernieuwing van de nieuwe vorm van liefde die we allen gaan ondervinden.
@ Guido
Bedankt voor het plaatsen van dit artikel, dit maakt mij weer dynamisch in balans en vreugde vol om weer te kunnen schrijven van uit het hart.
@ Jerry
Wink mate !
Wat een wonderschoon artikel! Een binnenkomer.
Dank Jenny.
@Paul wink back mate! en vanzelfsprekend Guido bedankt voor het dagelijks aan de man brengen van een inhoudelijk goed stukje nieuws!
Prachtig stuk.
Het is het aloude Yin Yang principe.
Alles, God, Licht, liefde, etc. kunnen niet bestaan zonder Niets, Moeder Aarde, de Oermoeder, Stilte, Duisternis.
Het is de totale stilte en duisternis in onszelf, daar waar we totaal contact hebben met ons lichaam, waar niets meer wordt waargenomen, waar de werkelijkheid zich ontspruit.
Dan komt ook vanzelf het licht, dan ontdekken we, alles is één.
@paul, woon je in Amsterdam, zoja, ga je mee naar een 3 daagse lezing/cusrus in mei?
Go for it Jenny!
De vrouwelijke energie weer terug in de wereld…for a life in balance.
Kijk en luister ook naar Prof.Carmen Boulter
http://www.pyramidcode.com/
She’s been to 51 countries to search for clues of lost matriarchal cultures from a Golden Age…her quest brought her to Egypt.
De coast to coast radio-interviews met Carmen Boultier zijn ook een Must Hear!
http://www.youtube.com/watch?v=2pSZCbluZDk&feature=player_embedded#
Episodes van the Pyramid Code.
Maar leven wij niet in een technocratische wereld? wordt moeder aarde niet steeds meer een betonnen aarde vooral in de westerse landen?
Als je een “probleem”hebt en je wandelt een uur in het bos,of je werkt een middag in je tuin,hoe voel je je dan?
Als je gelooft in het scheppingsverhaal wie of wat is dan God?
Juist, de natuur is God!Zonder ingrijpen van de(onbewuste) mens heerst er in de natuur volledige balans en Harmonie.
Waar worden wij als mens zoveel mogelijk vandaan gehouden door je werk verplichtingen ed? Alweer juist! de natuur!
Zodat wij het gevoel vam harmonie en balans kwijt raken en meer beinvloedbaar zijn omdat we in onbalans zijn!
Hoe kun je nu resoneren met iets waar je geen verbinding mee kunt maakt,de resonantie niet meer kunt voelen?
Het geheim zit hem in de(ongerepte) natuur!
@ Lianne
Idd…Back to Nature!
Ik maak vanmiddag een fijne resonerende wandeling op moeder Aarde.
Een fijne ZONdag!
@lianne
Een gesprek:
Aardling: Moeten we weer natuurlijk eten en niet meer van dat kunstmatige spul eten?
ET: Nou, binnen het concept kosmos bestaat het concept ‘kunstmatig’ niet.
Lianne, de wereld is datgene wat jouw bewustzijn binnentreed.
Aloha
@realisashaun
denk je echt dat kunstmatig niet bestaat? Weet je dat vind ik moeilijk.Misschien vanuit de optiek van een ET,maar ik ben een mens.In oorsprong was de mens een mens maar we zijn nu behoorlijk kunstmatig lijkt me zo.Heeft dat wel iets te maken met perceptie? Het is zoals het is, toch?
kunstmatig is dus (ook) écht. Er zijn misschien échtere dingen, maar daarmee is iets anders nog niet kunstmatig… hahaha.
Wat is het toch simpel, die dualiteit, als je maar blijft kijken. (En ook als je dat niet doet..)
@Guido
Ik denk dat de harmonie tussen kunstmatig en echt,echt is.
Hoe kan alles nou Eén zijn als je dingen uit sluit..? Andersom gezegd, je kunt niets uitsluiten.
En als je het niet KUNT uitsluiten, dan is het dus een onlosmakelijk onderdeel van Eénheid en daarmee dus ‘écht’. Ook al is het levenloos, energieslurpend, etc. Is that real enough?
@ Lianne
Ik ben gelukkig echt en niet van natuurlijk zijn te onderscheiden, maar als het moet kan ik enig kunstmatigheid om zetten naar meer natuur.
Sta dus ook te springen om me hele tuin weer vol te kunnen zetten met bloemen en planten.
@ shaun
Weer terug in het land?
Met jou 3 dagen op stap en welke shaun gaan we dit keer dan eens ondervinden? cliche of spannend ?
Welke lezing/curses heb je dan mind?
Nee woon niet in Amsterdam maar wel 34 km verderop…
Only Guido knows…
@lianne,
“denk je echt dat kunstmatig niet bestaat?”
ja en het is prima en menselijk om anders te denken.
Dat wat je meent uit de natuur te halen, haal je uit jezelf omdat je zelf de generator bent van je eigen bewustzijn. Daarom is het voor jou waarheid als je iets uit de natuur haalt terwijl je dat niet uit beton haalt.
Er is overigens nergens harmonie in de natuur, als je goed kijkt dan zie je dat alles wel streeft naar harmonie maar harmonie komt nergens voor, alles is daardoor voortdurend in beweging en in ontwikkeling, prachtig toch.
@paul, doe toch niet zo geheimzinnig, ga je mee of niet?, ik wil graag iets met je samen doen. Ik kan je desnoods wel ophalen en brengen als vervoer problematisch is…
sinds kort ontvang ik deze nieuwsbrief. Mijn complimenten en dank hiervoor!
De wet van resonantie; de spiritueel filosoof en pedagoog Omraam Mikhaël Aïvanhov heeft hier ook veel over geschreven. Hij kende ook een belangrijke rol toe aan de kracht van de vrouw. Zie: http://www.omraam.nl/vrouw.htm
of bij http://www.omraam.nl de rol van de vrouw
Ria
Voor Lianne
Volgens mij is de resonantie en het bewustzijn van Moeder Aarde zo enorm, daar kunnen wij als mensen echt niets aan veranderen, niet met asfalt of wat voor kunstmatigheid ook.
Natuurlijk is het makkelijker je te verbinden in de natuur maar de energie is er altijd en overal, zelf 10 hoog in een flat of in een vliegtuig. Resoneren met Moeder Aarde kunnen we overal is mijn ervaring. Voor mij is de technocratische wereld de aarde niet, die wereld is de illusie die we met z’n allen creeren.
hartelijke groeten
Jenny
@Jenny
Zou het kunnen zijn dat als je een gevoelig mens bent je inderdaad de resonantie zelfs 10 hoog voelt.Maar wat nu met de mensen die niet of nauwelijks nog gevoelig zijn? Als je zelfs het ene kleine bloementje wat met veel moeite tussen de stoeptegels doorgroeit niet meer ziet?
Geweldig Ria
Marianne
Een nieuwe aarde van Eckhart Tolle heb ik gelezen. Over het pijnlichaam lezen is nog een hele worsteling, maar het eindigt mooi en optimistisch!
Het boek van Eckhart Tolle: een nieuwe aarde is een geweldig boek. Ik heb het in 2005 gelezen tijdens een weekend dat ik in een klooster de cursus DNAhealing heb gedaan. Ik vond ook heel veel erkenning in dit artikel, met name het resoneren met moeder aarde is voor mij zelf heel belangrijk. Jenny dank je wel voor je gastcolumn. Lieve groetjes Lia
Het boek van Echart Tolle heb ik in 2005 gelezen tijdens een weekend in een klooster voor de DNAhealing cursus. Vond het een geweldig boek.Ook jou artikel leven in resonantie vond ik heel fijn om te lezen en heel herkenbaar. Moeder aarde is wezenlijk met ons verbonden. Dit heb ik altijd zo beleefd, sinds klein kind zijnde. Jenny dank je wel voor het mooie artikel. Lieve groetjes Lia
Dag Lianne
Volgens mij is dat wat het denken met ons doet. Als we ons bewustzijn weer richten op Moeder Aarde en fysiek ons verbinden met haar dan verandert onze perceptie. Dat is het verloren deel en we kunnen dat in onszelf weer herstellen als we ons dat bewust worden en daar voor kiezen.
Het blijft lastig om dit in woorden duidelijk te maken, het gaat toch om de ervaring.
groetjes
Jenny
Met toestemming wat ‘of-topic’, maar daarom niet minder interessant denk ik:
http://www.argusoogradio.org/?page_id=229
Zie onderaan, aanstaande zondag (20-22 uur) ben ik in gesprek met Uri Geller en Prof. Dr. Roger Nelson (Global Consciousness Project; wereld wijd bewustzijn meten en registreren met mobiele apparatuur)!
Zie bovenstaande link voor meer info en website links.
Prachtig!!!!!!!
Heerlijk om te lezen.
Een verrijking. BedanktX
@Realisashaun
“Er is overigens nergens harmonie in de natuur, als je goed kijkt dan zie je dat alles wel streeft naar harmonie maar harmonie komt nergens voor, alles is daardoor voortdurend in beweging en in ontwikkeling, prachtig toch.”
Ja, er is wel iets geks aan de hand met de harmonie in de natuur…
Ik zal proberen in woorden te vangen wat ik zie:
De natuur ofwel al het geschapene toont als het ware de perfectie van het imperfecte. Het is in vrije val, in een voortdurende versnelling eindeloos richting vervolmaking… Fibonacci spiraal! Het fractale universum…
Vandaar zo prachtig!
Ja Guido, ook ik heb de indruk dat er wel graag getheoretiseerd en gefilosofeerd wordt over intieme zaken zoals Liefde, ascentie, God en de hele reutemeteut, maar de praktijk van ons – als spiritueel wezen in een MENSELIJKE ERVARING – is minder in trek. Wellicht komt dat omdat men er toch wel vaak naar neigt om het ego (lager zelf, de persoon) en de materie te zien als een kwaadaardig aspect en men zichzelf maar liever rechtstreeks de Goddelijke Leegte inbeamt. En dat mag natuurlijk. Het is een keuze. Het is mogelijk om alleen de mind te verheffen naar een hoger domein, echter dan kom je daar wel aan zonder hart. De Liefde blijft dan een mysterie. (Het is het oude onderscheid tussen het occulte en esoterische pad)
@Lianne
Zoals (25 febr. 19:37) beloofd zat er nog wat in mijn conceptenbox waar jij waarschijnlijk jezelf/ je kracht in zal herkennen:
Wie werkelijk voor de Liefde gaat, boort zijn wortels tot in het centrum van de Aarde, drukt de persoon en de materie en alle verschijningsvormen aan zijn boezem. Want de Liefde kent geen vrees; de Liefde is niet bang voor ‘lagere vibraties’. De Liefde beoogt immers een brug te slaan tussen Hemel en Aarde, een verbinding of wormhole te creëren tussen het hart van Moeder Aarde en het Galactisch Zonnehart. Met filosoferen en egobashen gaat dat niet lukken. Wie de Liefde niet begrijpt, niet bevatten kan, kan dicht bij huis en heel eenvoudig beginnen: wees vriendelijk voor alle levensvormen (mensen, dieren, dingen, planten, rotsen, zeeën, ET’s enz.) inclusief je eigen persoontje. Wie dat niet wil of kan, zal de regenboogbrug van hart tot hart niet slaan. (Maar ongetwijfeld andere reuze interessante dingen gaan doen in het multiversum van de eindeloze mogelijkheden.)
Als je de moed hebt om je eigen pijn te leren kennen en daardoor mededogen ontwikkelt voor jezelf, wordt het heel vanzelfsprekend om je te verplaatsen in anderen en empathie te ontwikkelen, zelfs voor de slak op je tuinpad en het gras tussen de tegels. Je zult geen van hen wensen te kwetsen. Dan sta je op het pad van de Liefde, de vrouwelijke oerenergie.
Ik vind het grappig en triest tegelijk dat zelfs vrouwen blijkbaar zelden gewoon als vanzelfsprekend op dit pad geboren worden. Overal kom ik het verhaal van Jenny tegen: vrouwen, een half of heel leven lang zoekend naar hun eigen kracht, vrouwen zonder wortels, die de geur van humus niet kennen. Vrouwen die in plaats van plat op hun buik, hun gezicht in de aarde drukkend, zich aan de borst van de Moeder zouden kunnen werpen en zich laten troosten en bekrachtigen, shoppen wanhopig van workshop naar teaching met een stapeltje boeken onder de arm…
Oké, misschien gaan ze ook nog georganiseerd voor een zacht prijsje een dag op blote voeten bomen knuffelen en daarna nog even met de blote handen onder het genot van een kopje vlierthee de heilige yoni boetseren in sappige klei…
En als ze dan hun oerkracht hebben teruggevonden, ruiken ze naar wc-verfrisser in plaats van naar bloed, zweet, tranen en bagger en bieden ons een catalogus met leuke adresjes aan (workshops, boekwinkels, meditatiecentra, guru’s en nog meer leuke dingen voor de mensen), waar ook jóúw oerkracht te koop is.
Nee, ze vertellen mij niet in welke kuil zij hun kinderen baarden, waar de wind hen heenbracht en hoe de vrieskou hun botten deed rinkelen als kristal, ze tonen me niet hun gekerfde kop en hun gescheurde nagels, hun hart bloedt niet bij het horen van een jankend dier, zij weten niet in welke boom de buizerd broedt en voelen de ogen van de ransuil niet branden in hun rug en sluipen niet bij nacht en ontij door het struikgewas. Dáár is de Moeder, lijfelijk en in volle kracht aanwezig, daar wacht zij op je, daar toont ze hoe zij onvoorwaardelijk het Leven aan haar boezem drukt en haar dochters tot Moeders maakt die iedere godenwelp zullen zogen en koesteren. Gratis.
Maar ik begrijp dat de meeste vrouwen in de westerse wereld van jongsaf in het manlijk stramien zijn geperst, ze hebben geen tijd meer om gewoon hun eigen pad te banen als dochters van de Aarde. Geen gelegenheid om zich gewoon dagelijks gratis te laten onderwijzen door Gaia en zich voor te bereiden op de hereniging van Hemel en Aarde.
Gezegend voel ik me, dat niemand mij ooit een gareel heeft weten op te leggen, de oerkracht heeft weten te beteugelen en mij voor de kar heeft weten te spannen.
Maar ja, ik was ook nooit van plan om dat te laten gebeuren.
Iemand ‘die het weten kan’ zei ooit eens tegen mij dat ik 1 van de Oermoeders ben. Nu ben ik niet het type dat zich laat vertellen wie ik ben, maar aangezien ik zelf ook al zo’n donkerbruin vermoeden had, had ik geen moeite met dit etiket. Ik heb niet gevraagd hoe dat dan zit met die Oermoeders en waar mijn collega’s uithangen en met z’n hoevelen we zijn. Dat ontdek ik liever zelf. Eén ding weet ik wel, we zijn wilde wieven… We zijn in ons element in een onverwarmde hut waar de winter nog winter is en de zomer nog zomer is. (Oké, rondom mijn pc en randapparatuur moet ik de temperatuur zien op te voeren tot 10 graden Celsius, anders werkt het spul niet; het zijn watjes die apparaten.) Wij leven als een dier onder de dieren, maar als ik eens (of hooguit 2x) in de maand van mijn erf kom voor de boodschappen, verkleed ik me als mens; dat scheelt een hoop gedonder. En voor het overige doe ik alles per mail, fax en telefoon, dan heeft niemand iets in de gaten (hi hi).
Maar, zoals Jenny ook zegt, de Oerenergie van Gaia is sterk genoeg om ook op 10 hoog werkzaam te zijn. Gelukkig maar, anders zouden alleen de wilde wieven uitverkoren zijn!
Hé, nou valt me in ene iets in: misschien hebben de Oermoeders wel de functie om Gaia’s energie te uploaden en uit te stralen in hun omgeving. Immers, niet iedereen kan intunen op haar energie en niet iedereen kan deze energie zonder transformator ertussen verdragen zonder dat er een paar draadjes doorbranden… mmmm… dan ben ik misschien toch niet overbodig…
Dat is een mooie gedachte nu het bijna tijd is om afscheid van jullie te nemen.
@Sjamamma
Als jij nou eens je eigengereidheid opzij zet. OOK jij hebt nog ego.
Zou Het zomaar kunnen zijn dat de aarde haar oermoeders nodig heeft?dat de oermoeders juist NU hun krachten moeten BUNDELEN omdat Zij het niet meer alleen kan? Is haar spirit nog hier Sjammamma? We kunnen hier nu allemaal wel halleluja
gaan zitten roepen en de dualiteit gaan zitten te ontkennen maar mijns inziens komen we dan geen steek verder, we werken de dualiteit juist in de hand. Gaia heeft ons zoveel gegeven, wat krijgt zij op het moment terug?
@Lianne
Pardon?
Waarom trap je met veel bravoure een openstaande deur open?
Natúúrlijk heb ik een ego! Heb ik ooit anders beweerd?
Voor het overige snap ik je reactie ook niet. Het lijkt alsof je me iets verwijt. Doe ik mijn werk als ‘oermoeder’ niet goed volgens jou? En ontken ik de dualiteit??
Is er misschien een draadje bij je doorgebrand bij het aanschouwen van de woeste tronie van het wilde wief? 🙂
@Sjamamma
hahhahahahah er zijn zoveel draadjes doorgebrand, gelukkig nou net die draadjes die ik niet meer nodig heb.
Nee het is geen verwijt maar eerder een tikje op je schouder. Jij doet dat bij mij,dus waarom ik niet bij jou?
Sjamamma als jij van de aarde bent, ben ik misschien wel van de hemel? Zijn we samen dan niet sterker? Jij wilt onbaatzuchtig mensen de ogen openen Wow! Maar zijn jouw ogen ook al helemaal open? Je hebt veel wijsheid Sjamamma
en ik persoonlijk waardeer het zeer dat je je wijsheid met ons wilt delen.
@Lianne
Oké, het was dus geen verwijt maar een tikje op mijn schouder. Om mij ergens attent op te maken? Maar waarop dan?
Ik ben niet van de aarde, maar ben wel zielsveel van haar gaan houden en een deel van mij zal een eeuwigheid bij haar blijven om voor haar kinderen te zorgen en ik weet niet of jij van de hemel bent…
En of mijn ogen al helemaal open zijn? Godbewareme, natúúrlijk niet! Ik heb véél gezien, maar als dat álles zou zijn… ik moet er niet aan denken…
Ik heb het gevoel dat je me iets wil zeggen… zeg het maar!
@Sjamamma
Ik ben op zoek naar de consensus tussen Matrix en Gaia. Bestaat deze consensus? Heb jij hier al eens over nagedacht?
@Lianne
Wat bedoel je met consensus tussen Matrix en Gaia?
@Sjamamma
Ik had gedacht dat je wel zou weten wat ik bedoelde.Ben er zelf nog niet uit en ik weet ook niet of dat gaat lukken.
Misschien dat we er nog weleens op terugkomen.
Hoi Lianne, volgens mij zijn ‘dit soort zaken’, zoals de matrix en gaya, te duiden door ze als mannelijk of vrouwelijk te doorvoelen.
In dat kader past Gaya in een vrouwelijke rol (vanzelfsprekend is het moeder Aarde) en is de Matrix een duidelijk vakjesdenken/redeneren van de mannelijke energie. De consensus is dan naar mijn idee JIJ zelf als mens. Je spiegelt je in beiden en beiden hebben ze je dus wat te bieden. Dus zowel het matrix-idee als het gaya-idee zit in je. Het geeft voor mij telkens maar weer aan hoe ‘heel’ we zijn. Mannelijk en vrouwelijk. Heb je hier iets aan?
Sjamamma, ik herken me ook zo in je woorden van liefde voor onze blauwe planeet. En wie weet hoe lang we al weg zijn van ons thuis/onze thuisbasis..?
@Guido
“Sjamamma, ik herken me ook zo in je woorden van liefde voor onze blauwe planeet. En wie weet hoe lang we al weg zijn van ons thuis/onze thuisbasis..?”
Het is gek… het zijn maar 2 zinnen… maar dáár moet ik nou van huilen… omdat mijn hart wéét dat jij wéét waar je het over hebt, waar wij het over hebben… in jou spreekt de stem van Thuis…
@sjamamma
Prachtig geformuleerd: “de perfectie van het imperfecte” en voor Guido ook het omgekeerde “imperfectie van het perfecte” wij perfecte wezens projecteren een dualiteit met al haar schitterende imperfecties.
@Guido en Sjamamma
Dat we niet “Thuis” zijn, is voor mij al heel lang duidelijk!
Maar ligt mijn thuis hier op aarde, dus de aarde zoals hij oorspronkelijk door God gemaakt is met de mens als zijn evenbeeld?.Reincarneer ik steeds omdat ik onsterfelijk ben?
OF
Is deze aarde een slechte soap met slechte acteurs, waarin ik moet overleven tot het laatste eind.Als ik het tot het laatste eind heb volgehouden kan ik mijn rad van reincarnatie stoppen en eindelijk naar huis gaan?
PFFFF Guido Ik kan uit beide iets goeds halen,maar ik wil niet naief zijn, zoals ik zijn er meer en we willen allemaal naar huis,ook diegene die in een hele diepe slaap zijn.
@Lianne
Er zijn zo veel verschillende kosmologische theorieën en verhalen in omloop over de herkomst en geschiedenis van de mensheid… maar het antwoord ligt in jezelf.
“ Dat we niet “Thuis” zijn, is voor mij al heel lang duidelijk!”
Denk je dat (vanwege al die theorieën en verhalen) of voel je dat?
Als je het denkt, pik dan het, in jouw ogen, meest plausibele verhaal eruit en je hebt je antwoord. Maar ik heb het gevoel dat deze werkwijze je niet zal bevredigen.
Voel je het, ga dan dieper in je gevoel, steek je antennes uit en zie wat je ‘binnen’ krijgt.
Durf te ‘reizen’ met en in je gevoel/intuïtie. Zoek geen bewijzen, maar ervaar. Ervaring is jouw waarheid (niet dé waarheid). Maar wanneer je verantwoordelijkheid durft te nemen voor jouw waarheid, ben je in ieder geval out of the box. En wanneer je out of the box bent, is alles mogelijk en kun je een mogelijkheid gaan kiezen. En als je durft te kiezen, vind je dé waarheid: je zit niet als een pion vast in een goddelijk spel dat jij maar moet zien te doorgronden om je plaats daarin te kunnen kennen, maar je bent de speler van het spel.
@Sjamamma
Ik voel heel goed wat je bedoeld. Maar vind het af en toe ook frustrerend. Het kan me soms niet snel genoeg gaan. Ik weet dat ik niets kan forceren. Ik word steeds nederiger. Mooie boodschap!
@Sjamamma
Jij ziet het als een spelletjes schaken waarin jij de grootmeester bent en ik zie het als een keihard rugbyspel waarin ik pas in de laatste minuten kan/mag meespelen. Zullen we het daar maar ophouden.
Aram, hoe nederiger je ‘wordt’, des te meer verhef je je in de nieuwe werkelijkheid van het hogere bewustzijn. Houd dus moed en verheug je!
Zoals je wenst, Lianne. Het is jouw keuze.
@Sjamamma
Thanx
Thuiskomen
De menselijke hersenen in een ontspannen of meditatieve staat hebben alfagolven met een
frequentie tussen de 7 tot 13 Hz. Onze aardkorst dus de oppervlakte waar wij op leven resoneert op 7,5 Hz dit wordt berekend aan de hand van twee getallen de snelheid van het licht 300.000 km/s en de omtrek van de aarde 40.000 km
300.000 : 40.000 =7.5 dit heet de Schumann resonantie
De menselijke geest in ontspannen toestand resoneert dus dan met een veld dat zich aan de oppervlakte van de aarde bevindt dit is het gebied waar wij leven in deze staat hebben wij het gevoel dat we thuiskomen en weer volledig in het nu zijn.
zie het boek De Maya Kalender
en de transformatie van bewustzijn
Carl Johan Calleman blz 67
@Janee
De schumannfrequentie is trouwens inmiddels al aanzienlijk verhoogd.
Ontspannen en/of in een meditatieve alfa-toestand zijn is natuurlijk een goede basis. Maar het is niet het alfa en omega…
@Sjamamma,
Dit had ik ook begrepen maar Calleman die ik toch wel hoog heb zitten zegt hierover;
de Schumann-resonantie is een constante van onze specifieke planeet en verandert niet in de loop van de tijd, op een kleine schommeling van 0,5 Hz ten gevolge van de veranderingen in de zonneactiviteit dit in tegenstelling tot het uit de new agegemeenschap
afkomstige gerucht dat zij hoger wordt
Tsja wat is nu waar ga nog wel even verder op onderzoek heb ik er iets zinnigs over te melden kom ik er op terug. Of heb jij er meer informatie over hoe het zit.
@janee Is het wel zo dat de schuman frequentie zijn waarde heeft gekregen door de simpele rekensom die jij beschrijft? want als je de rekensom even natrekt kom je uit op ongeveer 7.3. Ook zou dan ( want sjamama heeft hierin gelijk)de verhoging van de schuman resonantie een gevolg van een vergroting van de lichtsnelheid of een verkleining van de omtrek van de aarde moeten zijn. Beide zijn bij mijn weten tot op heden een constante.Groet marcel
@Janee
Nee, ik ben geen wandelende encyclopedie. Ben slechts ervaringsdeskundige 🙂
Ben benieuwd wat je erover vinden kan.
Maar, èh, het is evengoed niet het alfa & omega…