Indium: het ‘Verjongings-mineraal’..

‘Het natuurlijke mineraal van de verjonging’

– Indium –
zeer zeldzaam en gezond!

WantToKnow – 2020
x

Indium is een sporenelement de meeste mensen waarschijnlijk nog nooit van hebben gehoord. En kennen ze het wel, dan alleen als de letters ‘In’ op de 49^e plaats in het periodiek systeem van elementen. Gelukkig is er tegenwoordig ook een bescheiden, maar snel groeiende groep mensen die het spoorelement Indium erkent als een middel om de verouderingsverschijnselen tegen te gaan en zelfs om te keren. Hoewel het op dit moment in diverse industriële processen wordt toegepast was Indium tot vijf jaar geleden eigenlijk toch nog onbekend..! En toch werd het mineraal al in 1863 ontdekt door Ferdinand Reich en Theodor Richter, toen zij met een spectrograaf in zinkertsen op zoek waren naar thallium.

Voedingswetenschappers hebben lang geen aandacht aan Indium geschonken of het als nuttig supplement gezien en dat is niet gek. Het natuurlijke mineraal is het op 7 na, meest zeldzame element op aarde en is tot op heden niet gevonden in planten, dieren en andere menselijke voedingstoffen. Het menselijk lichaam bevat wel indium, maar alleen tot het 25ste- 40ste levensjaar. Opvallend is dat indium ook aanwezig is in… moedermelk. Bijna alle, in de natuur voorkomende Indiumverbindingen, kunnen worden opgelost in water.

Om die reden dachten veel wetenschappers dat Indium als supplement van geen betekenis kon zijn. Als planten en dieren overleven zonder Indium, hoe belangrijk kan het dan zijn? Hoewel indium in de jaren 1970 uitgebreid is onderzocht is, is de werking van het element vrij onbekend gebleven. Er is wél een boek over geschreven werd door Dr. Robert Lyons, met de titel ‘Indium, The Missing Trace Mineral’.

Onderzoek naar Indium
Dr. Henry Schroeder, een Amerikaanse milieuwetenschapper die bekend werd door zijn werk om lood uit de benzine te krijgen, deed veel studies betreffende Indium voor de overheid van de VS. Zijn belangrijkste drijfveer was dat hij de toxiciteit wilde onderzoeken samen met die van andere metalen. Dr. Schroeder besteedde jaren aan het onderzoek naar de concentratie waarin de door hem onderzochte elementen tumoren konden veroorzaken.

In zijn eerste onderzoeken ontdekte Schroeder de concentratie waarin zes sporenelementen – inclusief Indium – tumoren bij laboratoriumratten konden veroorzaken. Hoewel hij in het begin de betekenis over het hoofd zag, lieten zijn observaties zien dat in de groep ratten die Indium kregen veel minder tumoren voorkwamen dan in de groep die geen enkele van die elementen had toegediend gekregen.

Dit schrijft het vademecum over Indium:

Indium zorgt voor re-absorptie (her-opname) van mineralen uit de dikke darm, wat tot een verhoging van mineralen in de organen leidt met gemiddeld 142%. In het geval van chroom tot wel 600%! Dit verklaart voor een groot deel de enorme, positieve invloed op de bloedsuikerspiegel

Een andere studie liet zien dat bij de laboratoriumratten Chroom, Yttrium, Scandium, Gallium, Rhodium en Palladium 200% meer tumoren bleken te veroorzaken. De zelfde studie toonde dat Indium 40% verlaging in het ontstaan van die zelfde tumoren te zien gaf.

De verjongingskracht van Indium
In zijn boek ‘Zeldzame Aarde, Verboden geneeskunde’ schrijft Dr. Wallach een verklaring voor het feit dat er wereldwijd vijf menselijke bevolkingsgroepen zijn waarbinnen leeftijden worden bereikt van gemiddeld 120 tot 140 jaar. In zijn onderzoek vond hij vijf belangrijke factoren voor deze lange levens:

1. De groepen leefden op een hoogte variërend van 2800 tot 4000 meter in beschutte bergvalleien.
2. De jaarlijkse neerslag was minder dan vijf centimeter.
3. Hun bron voor drinkwater en irrigatie was smeltwater van gletsjers ook wel ‘glaciale melk’ genoemd omdat dit mineraalrijke smeltwater blauwachtig wit van kleur is, net als melk.
4. Er was geen zware industrie die water en voedsel kon vervuilen.
5. Er werden alleen natuurlijke meststoffen gebruikt als mest, compost en gletsjerwater
6. Westerse allopathische medicijnen waren in deze culturen nog niet bekend.

Vooral uit 2, 3 en 5 blijken dat deze mensen voortdurend een ruime hoeveelheid beschikbare mineralen en sporenelementen via hun voeding binnenkrijgen. Zo is lang leven helemaal geen wonder, als we ons bedenken dat in de zeventiger jaren van de vorige eeuw de wetenschap al het belang van sporenelementen en hun rol bij het ontstaan van vele ziekten waaraan de mens lijdt bevestigde.

Meer en meer werd ook herkend dat bij het ontstaan van veel voorkomende ziekten als bloedarmoede, struma, hartproblemen, hoge bloeddruk, aderverkalking, diabetes type 2 en veel andere gebrek aan mineralen en sporenelementen een rol speelden. Terugkijkend op het onderzoek van Dr. Schroeder ontdekken we dat Indium ons zeker kan helpen bij het opslaan van zulke gezonde hoeveelheden mineralen. In een van zijn meest recente onderzoeken vergeleek hij de opname van de mineralen Chroom, Koper, Mangaan en zink in de weefsels van lever, longen, hart, nier en milt met en zonder Indium suppletie. En hij vond het volgende:

Toename van de opname van nutriënt metalen in vitale organen van ratten

Orgaan           Cr                   Cu                  Mn                  Zn

Lever              +332%           +128%           +115%           +138%

Longen           +212%           +136%           +190%           +187%

Hart                +636%           +146%           +136%           +146%

Nier                +794%           +209%           +225%           +252%

Milt                 +190%           +188%           +305%           +172%

• Chroom absorptie nam toe met gemiddeld 433%
• Koper absorptie nam toe met gemiddeld 161%
• Mangaan absorptie nam toe met gemiddeld 194%
• Zink absorptie nam toe met gemiddeld 179%

Uit recenter onderzoek is tevens gebleken dat indium de HPA-as activeert (hypofyse, hypothalamus en bijnieren), waardoor 31 hormonen in het lichaam beter met elkaar in balans zijn. Voorbeelden zijn het groeihormoon, de seksuele hormonen en de bijnierhormonen.

De effecten van Indium
Gezien de nog recente en moeizame ontstaansgeschiedenis van Indium als voedingssupplement is er nog geen grootschalig onderzoek gedaan naar de precieze werking van het spoorelement. Toch zijn er zeker in de sportwereld veel mensen die aan de gang zijn gegaan met het supplement en hun ervaringen hebben gedeeld. Hier dus een overzicht van die algemene bevindingen rondom Indium.

Een van de meest voorkomende effecten van het gebruik van Indium is het terugkeren tot normale waarden van libido in zowel mannen als vrouwen. Ze ervaren een toenemend gevoel van welbevinden. Lichamelijke kracht en energie nemen toe. Dan willen we graag allereerst ook George Bonadio noemen. Kijk op deze illustratie wat deze man voor onderzoekswerk heeft verricht op het gebied van Indium en het menselijke lichaam. Klik HIER voor een aantal lopende patenten op dit gebied. Hij kon, met de laatste stand der techniek, revolutionair onderzoek doen naar Indium en aldus ook zijn 3 Indium-toepassings-patenten verkrijgen:

Een Hongaarse studie liet zien dat vijftien mannen (het Hongaarse National Kung Fu Kampioensteam) na 60 dagen al een verhoging van 20% in het uithoudingsvermogen hadden. Ander onderzoek heeft laten zien dat door de schildklier veroorzaakte oogaandoening bij 24% van deze patiënten een significant verminderde na gebruik van het spoorelement.

Eind 2000 werd een dubbelblind studie met Indium gedaan aan de TCM Academie in Bad Ischl, Oostenrijk, in samenwerking met de Oostenrijkse Alzheimer vereniging en de Parkinson vereniging, M.A.S. Vierentwintig Alzheimer en Parkinson patiënten werden geselecteerd om het effect van Indium suppletie te testen op leeftijd gerelateerde ziekten. De proefpersonen die Indium hadden gekregen een verbetering van 37%. Sommige van de meest afhankelijke proefpersonen konden weer veel beter voor zichzelf zorgen.

Hoewel Dr. Schroeder nooit Indium studies met mensen deed, toonde zijn sporenelementen en toxicologie werk in de zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw een aantal anti tumor effecten van Indium aan. Vanaf die tijd zijn geen studies met menselijke proefpersonen in enig toonaangevend tijdschrift gepubliceerd. Het is natuurlijk te hopen dat dit binnenkort gaat gebeuren!

Wil je verder de diepte in over Indium?
Kijk dan hier naar een bijzonder interessante en uitgebreide seminar van Nano Mineralen.nl!

Bronnen

• Schroeder Dr. Henry, Journal of nutrition 101: 1431-8. 1971, spoerenelementen in de menselijke en dierlijke voeding 5^e editie 1986
• Schroeder Dr Henry, Scandium, Chromium (VI), Gallium, Yttrium, Rhodium, Palladium, Indium in mice: Effects on growth and life span, Journal of nutrition 101: 1431-8, 1971
• Underwood Eric, editor: “Trace elements in human and animal nutrition, 5^th edition,” Academic Press New York 1977
• Merz Walter, editor, “Trace elements in human and animal nutrition, 5^th edition, Academic press, New York 1986
• Rudman D. Feller AG, Nagray HS, Gergans GS, Lalitha PY, Goldberg AF, Schlenker RA, Cohn L, Rudmans IW, Mattson DE. “Effects of Human Growth Hormone in men over 60 years old”. N Engl Med 1990 Luly 5; 323(1): 1-6.
• Rutman D, Feller AG, Cohn L, Shetty KR, Rutman IW, Draper MW. “Effect of Human Growth Hormone on body composition in elderly men.” Horm Res 1991; 36, supl.1:73-81
• Agget PJ, “Physiology and metabolism of essential trace elements.: an outline,” Clin Endocrinal Metab 1985

* * *