Er komt een man na een lange reis bij een Boedhistisch klooster aan; hij wil zich aanmelden om monnik te worden. Hij maakt bijzonder prettig kennis met de abt, die hem met een korte, maar plechtige ceremonie inzweert.
Dan geeft deze hem de opdracht om zich elke ochtend te bekommeren om het schoon- en leegmaken van de latrines. ‘Tot dat het tijd is”…
De nieuw ingewijdde monnik wordt naar zijn vertrek gebracht en krijgt daarna een rondleiding in het klooster.
Vanaf de eerstvolgende dag buigt de monnik zich letterlijk vol overgave over zijn werk, elke dag emmertjes met uitwerpselen vol scheppend. Hij ziet hoe de andere monniken heerlijk in de tuin aan het werk zijn, en regelmatig deze emmertjes legen over het land.
Dit gaat zo maanden door, meer dan 1 jaar zelfs. Dag in dag uit.
Dan vraagt de monnik uiteindelijk, het wachten moe en een beetje geïrriteerd een onderhoud aan bij de abt, dat 2 dagen later wordt ingepland. De monnik steekt van wal als hij bij de abt in de kamer staat:
“Ik zou de latrines schoon maken, dagelijks. Dát is het werk dat ik vol overgave nu al meer dan 14 maanden in dit klooster doe. Dagelijks, zoals gezegd. Ik doe het met toewijding, met aandacht en vol plichtsbesef. Maar waarde abt, kunt u mij zeggen, wanneer het tijd wordt voor afwisseling, voor een of meerdere andere taken?”
De abt knikt en zegt: “Het is NU tijd”…
jaja, mooi verhaal,
probeer zoiets tegen een politieker
die antwoord of niet, of iets anders…
leve de verlichting
(en de gloeilamp)
dt-fout hierbofen: “antwoorT”