Een persoonlijke spirituele zoektocht..

x

De geest is als een gekooide vogel
x

De geest is als een gekooide vogel die de eenheid met de hemel is vergeten.
De hemel is pure gewaarwording, of puur ‘ZIJN’.
Ga geen strijd aan met de geest.
Doe gewoon het deurtje open en geef de geest de volledige hemel van jouw oprechte Zelf.
In die vrijheid vind de geest haar plek.
Door een open gewaarwording leert de geest waar het op dient te letten en wat het kan negeren.

Middels de stilte leert de geest dat de oplossing van zo vele problemen,
zich op een natuurlijke wijze zal laten zien, wanneer het leven zich ontrolt.
Ze tonen zich wanneer het bewustzijn al haar intelligentie en liefde zonder oordeel focust op ‘wat is’.

Oplossingen laten zich zien, wanneer angst afwezig is, de angst om zo vrij en écht te zijn als je werkelijk bent.
Doordat de gekooide vogel bang geworden was om terug te keren naar de hemel.

Angstig voor de vrijheid en het geluk zélf’

– Michael Damian –

x

x

Een persoonlijke spirituele zoektocht..

x

2014 © WantToKnow.nl/.be

x

“Wie kan zeggen waarom iemand een spirituele zoektocht begint? Als kind voelde ik een zekere innerlijke stilte en vreugde, net als andere kinderen misschien. Ik had een beschouwend karakter en voelde me niet alleen aangetrokken tot Oosterse wijsheid, maar beoefende ook Oosterse gevechtskunsten onder een Koreaanse meester, wiens aanwezigheid me enorm inspireerde. In de vroege jaren van mijn spirituele zoektocht vond ik prachtige waarheden in muziek en poëzie, maar die bevrijdden me niet van mijn verwarring en lijden. Ik moest verder kijken. Ik voelde me aangetrokken tot stilte; geen opgelegde stilte, maar de donderende stilte van puur bewustzijn.

Op een dag in de zomer van 2006 luisterde ik naar een audioclip van Adyashanti. Hij zei met klem dat we ons realiseren dat we de boeddha zijn, wanneer we stoppen onszelf wijs te maken dat we dat niet zijn. Wat hij zei rukte de ragfijne sluier van de afgescheiden persoonlijkheid af. Wat ervoor in de plaats kwam, was de simpele erkenning dat mijn persoonlijkheid puur bewustzijn is. Je zou zeggen dat ik dat van Eckhart Tolle wel begrepen had, maar dat was niet het geval.

In de stille dageraad van zelfrealisatie wist ik eindelijk dat mijn Wezen iets was dat aan tijd voorbijgaat en elke voorstelling tart. Het voorproefje van vrijheid ontstak in een vlam van direct weten. De diepe stilte en gelukzaligheid die ik van binnen voelde, begonnen te groeien. Het is alsof je verliefd bent en je ziet dat elke twijfel en zorg in het niets verdwijnt. De geest, het lichaam, alles werd weggespoeld in pure aanwezigheid en stilte.

In de stilte lag een diep ontzag, maar ik verloor mijn normale waarneming niet. Het voelde, zoals D.H. Lawrence in het gedicht ‘New Heaven and Earth’ beschreef, alsof “ik kon huilen van blijdschap, omdat ik me net in de nieuwe wereld gewaagd heb. Ik kon huilen van blijdschap, en heel vrij zelfs, want er is niemand die het zou weten”. Aan de buitenkant was niets veranderd. Maar het gevoel dat ik een mentale of fysieke entiteit was, was verdwenen en had de grenzen van de transparante droom-identiteit met zich meegenomen. Plotseling was het leven geladen met aanwezigheid. Een onwereldse stilte overheerste, samen met het fijnste en meest immense gevoel van liefde dat ik ooit gevoeld had – een liefde zonder object. Ik werd doordrenkt van de oorspronkelijke onschuld van zijn, en ik wás die onschuld.

De lineaire tijdslijn en stevigheid van het persoonlijk leven was doorgeprikt door tijdloosheid. Je herstelt hier nooit meer van; je keert nooit meer terug naar een louter persoonlijk bestaan of persoonlijke ambitie. Dit is het heilige leeg-zijn dat we zoeken en tegelijk met al onze kracht weerstaan.  Een aantal dagen na die verschuiving zat ik met vrienden in een restaurant aan zee. In de loop van die avond merkte ik dat ik in een roes van gelukzaligheid verkeerde. Een van mijn vrienden merkte dat op en ik legde met een paar woorden uit wat er aan de hand was. Ze zei zorgeloos iets als “Dus je voelt je nogal Zen?” Toen ik dat hoorde, barstte er een wilde en diepe lach in mijn wezen los.

Toen die lach ten einde kwam, welden er tranen op – maar zonder emotie – en het lichaam werd in beslag genomen door een diepe en snelle ademhaling. Ik gaf me daaraan over en het volgende moment verdween alles in een explosie van stralende energie, waarna er alleen maar absentie was. Ik weet niet hoe ik die absentie moet verklaren. Ik kan alleen maar zeggen dat het een absentie is waarvan zo veel nooit meer terugkomt. Het is alsof je over een horizon zeilt, waar concepten hun grip op de wereld definitief verliezen.

In het volgende moment zat ik in de meest perfecte vrede aan tafel, met mijn ogen gesloten. Een lach rolde uit de diepten van die vrede. Er was niemand die lachte. Er was nooit iemand die was afgescheiden van puur bewustzijn. De droom van afgescheidenheid was opgelost in het absolute. Het Zelf, de Realiteit was niet te vangen in een gedachte of beeld.

Kort daarna kreeg ik het heel koud en begon mijn lichaam zich – ongewild – samen te trekken. Nadat ik een tijdje in een auto had uitgerust, voegde ik me weer bij mijn vrienden die langs de kust wandelden. Alles was nieuw. Er was alleen maar Alles. Immense dankbaarheid en vreugde. En in de weken daarop was mijn denkgeest ondergedompeld in stilte. Het was heel moeilijk om te praten. Al het geluid van de wereld slaat te pletter op de rotsen van deze stilte en valt uiteen in Niets. Dit oneindig bewustzijn had een duizelingwekkende diepte en kracht. Die wetenschap heelt ons hart en maakt de geest nobel, vriendelijk en geinspireerd om het Leven te dienen.

Als ik me afvraag wat de vruchten van bevrijding zijn, komen woorden als ‘eenvoud’, ‘helderheid’, ‘liefde’ en ‘geluk’ het meest in de buurt. Iedereen kent momenten van vreugde en iedereen heeft een bepaald gevoel voor eenheid. De vraag is, hoe diep en helder is dat? Als we de onvoorwaardelijke aard van bewustzijn niet ontdekken, zullen we geluk buiten onszelf zoeken. De liefde en vrede die we zijn wordt niet onthuld door het vergaren van iets, maar juist door het leegmaken van ons hart. Door het ons ontdoen van elk vals geloof.”

Voor de agenda van zijn workshop en lezingen, klik HIER op de site.