Deel 1: Kennedy’s fatale poging om toegang te krijgen tot UFO-files

Lees snel dit artikel over Kennedy en zijn dodelijke confrontatie met de CIA & MJ-12 (een geheime groep met als taak om de waarheid over de Roswell-crash te verbergen) over de ET/UFO X-files.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

INTRODUCTIE

Al vroeg tijdens zijn presidentiële regering had John F. Kennedy een zeer sterke interesse in UFO’s en buitenaards leven en dat had directe invloed op zijn politieke initiatieven. Een aantal documenten en getuigenissen geven zicht op president Kennedy’s kennis van bergingsoperaties van gecrashte UFO’s en zijn inspanningen om toegang te krijgen tot geheime documenten betreffende buitenaards leven en technologie. Als de uitgelekte documenten en de getuigenissen correct zijn, dan reisde president Kennedy naar afgelegen militaire locaties om te kijken naar geborgen buitenaardse voertuigen en -lichamen; beweerde ontvangen boodschappen en zelfs een ontmoeting met op mensen lijkende buitenaardsen; en oefenende hij druk uit op de CIA om hem toegang tot geheime UFO-files te verschaffen.

Door: Michael E. Salla, M.A., Ph.D. ©
Vertaling: met dank aan Paul Harmans van www.ufowijzer.nl

Kennedy’s pogingen om toegang te krijgen

Er zijn twee hoofdfases binnen Kennedy’s inspanningen om toegang te krijgen tot geheime documenten betreffende buitenaards leven en technologie. De eerste is een serie uitvoeringsbesluiten die hij al vroeg in zijn regeerperiode nam en waarmee hij op 19 februari 1961 begon door psychologische oorlogsvoeringsprogramma’s van de Koude Oorlog onder controle te plaatsen van zijn nationale veiligheidsadviseur. Dat werd op 28 juni gevolgd door een serie presidentiële memorandums om via de gezamenlijke stafchefs presidentiële supervisie over CIA-operaties te implementeren. Deze uitvoerende acties vielen samen met Kennedy’s inspanningen toegang te krijgen tot de activiteiten van een zeer geheim project dat te maken had met UFO’s en buitenaards leven, het MJ-12 Special Studies Project. Kennedy’s uitvoerende acties leidde tot een bitter conflict met zijn vertrekkende CIA-directeur Allen Dulles, die er op tegen was Kennedy toegang te verlenen.

Deze uitvoerende acties vielen samen met Kennedy’s inspanningen toegang te krijgen tot de activiteiten van een zeer geheim project dat te maken had met UFO’s en buitenaards leven, het MJ-12 Special Studies Project.

Dit artikel geeft getuigenissen en gebeurtenissen weer betreffende Kennedy’s interesse in UFO’s en buitenaards leven en hoe dat in de laatste maand van zijn leven leidde tot een dodelijke achter-de-schermen-confrontatie met de CIA en MJ-12.

Was hij getuige van buitenaards leven en buitenaardse techniek?

Een uitgelekt document van 22 juli 1947 beweert dat John F. Kennedy, op dat moment dienende in de Amerikaanse regering, had gehoord van de Roswell-crash en de berging van buitenaardse lichamen. Volgens de samenvatting van de Interplanetary Phenomenon Unit (Afdeling Interplanetaire Fenomenen):

‘Het is CIC (U.S. Army Counter Intelligence Corps) ter oren gekomen dat gegevens van enkele van de (Roswell UFO) bergingsoperaties zijn gedeeld met afgevaardigde John F. Kennedy, een Massachusetts Democraat en in ’46 gekozen in de regering… Kennedy had een minieme dienstplicht genoten, hij was een marineofficier geweest en was daarbij gedurende de oorlog toegewezen aan de inlichtingendienst van de marine. Er wordt aangenomen dat er informatie werd vergaard van een bron in de regering die zeer nauw aan de minister van de luchtmacht verbonden was (1).’

Kennedy onofficieel ingelicht over Roswell-crash

Het lijkt erop dat Kennedy onofficieel over de Roswell-crash werd ingelicht door een niet bij naam genoemde bron binnen de regering die nauw samenwerkte met Stuart Symington, die in die tijd onderminister van het ministerie van oorlog was. Symington was zeer zeker geïnformeerd over de crash nabij het Roswell Army Airfield in juli 1947 en twee maanden later, op 18 augustus 1947, werd hij de eerste minister van de nieuw gecreëerde U.S. Air Force (2). Symington was een inwoner van Massachusetts en was Kennedy’s favoriet als kandidaat voor de tweede plaats bij de presidentiële verkiezingen van 1960.

Het is heel goed mogelijk dat nadat de crash van een vliegende schotel bij Roswell de voorpagina’s op 6 juli 1947 haalde, Symington zijn niet bij naam genoemde bron binnen de regering in vertrouwen nam. Die bron vertelde het door aan de zojuist gekozen Kennedy, die zijn eerste zittingsperiode in de regering begon in januari 1947, na de verkiezingen van november 1946. Als een voormalige marine-inlichtingenofficier en als lid van de regering, werd Kennedy waarschijnlijk als betrouwbaar genoeg beschouwd om een geheim aan te horen en dergelijke zeer geheime informatie ook geheim te houden.

Ondanks dat de authenticiteit van het document in kwestie, het ‘Interplanetary Phenomenon Unit Summary’ wordt betwist, heeft het Amerikaanse leger via de Freedom of Information wet moeten toegeven dat de Interplanetary Phenomenon Unit ooit heeft bestaan en werd opgeheven in de late jaren ’50 (3). Deze bekentenis ondersteunt de legitimiteit van het uitgelekte document.

Kennedy wilde E.T.-lichamen zien

De bewering dat Kennedy kennis had van bergingsoperaties van gecrashte UFO’s wordt ondersteund door de Britse UFO-onderzoeker Timothy Good. In zijn boek ‘Need to Know’ citeert Good een betrouwbare militaire bron die beweert dat Kennedy werd opgehaald om de buitenaardse lichamen van Roswell te komen bekijken:

Rond 1961/1962 uitte president J.F. Kennedy de wens de buitenaardse lichamen te mogen zien die in verband stonden met een buitenaardse crashplaats. Hij was duidelijk op de hoogte gebracht van het bestaan daarvan en wilde nu zelf het bewijs zien… Volgens de ontvangen informatie werden de buitenaardse lichamen naar een medische faciliteit in Florida gebracht toen Kennedy aangaf ze te willen zien (4).

Dat is in overeenstemming met uitgelekte documenten aangaande de dood van Marilyn Monroe en haar kennis van het feit dat president Kennedy buitenaardse lichamen had gezien op een Amerikaanse luchtmachtbasis. Een uitgelekte samenvatting van een topgeheime telefoontap van de CIA waarin gesprekken worden weergegeven tussen Monroe en de Kennedy broers, is door de CIA stilzwijgend als authentiek erkend (5).

Marilyn Monroe wist ervan

De transcriptie verklaart:

‘Rothberg wijst er met vele woorden op dat zij (Monroe) geheimen had te vertellen, daar bestaat geen twijfel over gezien haar treurige (sic) contact met de president en de minister van Justitie. Eén zo’n ‘geheim’ verhaalt over het bezoek van de president aan een geheime luchtmachtbasis met als doel de inspectie van zaken van buiten de aarde. Kilgallen antwoordt dat zij mogelijk wist wat het doel van het bezoek (sic) was. In het midden van de jaren vijftig kwam Kilgallen via een Britse regeringsbeambte op de hoogte van geheime inspanningen van de regeringen van de VS en Engeland om de herkomst van het gecrashte ruimteschip en de dode lichamen te identificeren. Kilgallen denkt dat dit verhaal afkomstig is van het New Mexico verhaal (Roswell) van de late jaren veertig (6).’

Rothberg wijst er met vele woorden op dat zij (Monroe) geheimen had te vertellen, daar bestaat geen twijfel over gezien haar treurige contact met de president en de minister van Justitie. Eén zo’n ‘geheim’ verhaalt over het bezoek van de president aan een geheime luchtmachtbasis met als doel de inspectie van zaken van buiten de aarde.

Van betekenis is dat het CIA-document was getekend door James (Jesus) Angleton, hoofd van de veiligheidsdienst van de CIA. Zoals later zal worden besproken wijst dit uit dat de CIA-veiligheidsdienst van Angleton nauw betrokken was bij gebeurtenissen waarbij geheime UFO-files betrokken waren. Het document wijst onbetwist op Monroe’s kennis van Kennedy’s bezoek aan een luchtmachtbasis om daar de overblijfselen van een gecrashte UFO en de dode buitenaardsen te bekijken.

Kennedy over UFO’s: ‘Je hebt gelijk jongeman’

Zeldzaam eerstehands getuigenbewijs dat Kennedy beslist enige kennis had van UFO’s en buitenaards leven, komt van een voormalige vluchtsteward op de Air Force One (het presidentiële vliegtuig). Bill Holden beweert dat Kennedy wist dat UFO’s van buitenaardse herkomst waren. In een interview van 2007 verklaart Holden dat hij in juni 1963, terwijl ze met de Air Force One naar Duitsland vlogen, twee kranten voor Kennedy neerlegde waarvan op de voorpagina heel duidelijk UFO’s waren afgebeeld.

In respons op de vraag van Kennedy wat hij van UFO’s dacht, zei Holden: “Het is voor ons moeilijk te geloven dat wij de enige intelligente wezens op de wereld zijn. Dus ja, ik geloof dat er zoiets is als andere menselijke soorten en ook dat UFO’s bestaan” (7). Waarop president Kennedy antwoordde: “Je hebt gelijk jongeman.” De ondubbelzinnige aard van Kennedy’s opmerking onthult dat Kennedy wist dat sommige buitenaardsen er als mensen uitzagen. Dat leidt dan weer tot de buitengewone beweringen van George Adamski dat president Kennedy boodschappen ontving van en zelfs een ontmoeting had met buitenaardsen die er menselijk uitzagen.

Ontving Kennedy boodschappen van E.T’s en ontmoette hij ze ook?

George Adamski’s beweringen dat hij vliegende schotels heeft gefilmd en ontmoetingen heeft gehad met de als mens uitziende inzittenden daarvan, zijn lang controversieel geweest, ondanks ondersteunende foto’s, films en getuigenverklaringen. De getuigenissen van een aantal eerstehands getuigen en onderzoekers van Adamski, bieden geloof aan zijn beweringen dat hij geheime ontmoetingen had met Europese hoogwaardigheidsbekleders, inclusief paus John XXIII en leden van het Pentagon om hen in het geheim op de hoogte te brengen van buitenaards leven.

Onder de meer controversiële beweringen van Adamski bevindt zich ook de bewering dat hij laat in 1961 en nog eens in 1962 president Kennedy ontmoette. Adamski beweert dat hij tijdens de eerste ontmoeting een boodschap van zijn buitenaardse contacten doorgaf die ging over een wereldcrisis in de toekomst, wellicht de Cubaanse raketcrisis in oktober 1962.

Desmond Leslie, een voormalige piloot van de Royal Air Force, een Ierse Lord en neef van Winston Churchill, onderzocht zeer nauwkeurig de beweringen van Adamski. Adamski beweerde dat hij in het geheim een bezoek had gebracht aan paus John XXIII en hem een boodschap van de buitenaardsen overhandigde, kort voor de dood van de paus – die overleed kort na de afronding van de openingssessie van het Tweede Vaticaans Concilie dat duurde van 11 oktober tot 8 december 1962. Leslie was vervolgens in staat te bevestigen dat Adamski inderdaad paus John XXIII had ontmoet en dat hij voor zijn dienstbaarheid een pauselijke, gouden medaille had gekregen.

Adamski lichtte Pentagon in

Adamski’s bewering dat hij een militaire pas bezat die hem toegang gaf tot Amerikaanse militaire instellingen, werd bevestigd door William Sherwood, die in die tijd bij Eastman Kodak werkte als een optisch fysicus, en door Madeline Rodeffer die als persoonlijke secretaresse voor de Amerikaanse luchtmacht werkte. Sherwood had zelf voor het Amerikaanse Ordnance Department gewerkt en bezat zijn eigen pas. Zowel Sherwood en Rodeffer zagen Adamski’s pas en dat geeft geloof aan Adamski’s bewering dat hij het Pentagon in het geheim op de hoogte stelde van zijn buitenaardse contacten.

Als Adamski regelmatig het Pentagon en Europese VIP’s inlichtte (op Tweede Pinksterdag 1959 werd Adamski op paleis Soestdijk door koningin Juliana ontvangen. Vert.) dan geeft dat weer geloof aan de bewering dat hij in het geheim president Kennedy ontmoette, zo rond oktober 1961 om hem een boodschap van de ‘ruimtebroeders’ te overhandigen. De boodschap bevat een advies betreffende een wereldcrisis die binnen een jaar zou ontstaan en later werd onthuld dat het de Cubaanse raketcrisis van oktober 1962 was. Als dat waar is, dan kan de inhoud van de boodschap Kennedy geholpen hebben bij het ontwikkelen van de juiste strategie om met het conflict om te gaan, een conflict dat gemakkelijk had kunnen escaleren in een Derde Wereldoorlog. De buitenaardse boodschap bevatte blijkbaar ook een uitnodiging aan Kennedy voor een ontmoeting met hem in Californië. Volgens Adamski nam president Kennedy deze uitnodiging aan.

Lou Zinstag, Carl Jung’s nicht, beschrijft wat haar door Adamski werd verteld aangaande Kennedy’s beweerde ontmoeting met buitenaardsen:

‘Ik herinner mij zijn (Adamski’s) Witte Huis-verhaal goed. Hij vertelde mij dat hij een geschreven uitnodiging voor president Kennedy had om gedurende een paar dagen een bezoek te brengen aan één van de grote moederschepen van de ruimtemensen op een geheime luchtmachtbasis in Hot Springs, Californië. Om ervoor te zorgen dat het bezoek absoluut geheim bleef, moest Adamski de uitnodiging via een zijdeur van het Witte Huis naar de president brengen. Hij glom nog van opwinding en lachte gelukzalig toen hij vertelde hoe de rij met auto’s, waarin zijn taxi zich bevond, moest stoppen voor een rood licht en de taxi daardoor recht voor deze specifieke deur stond en waarbij een man stond die hij kende – een ruimteman zei hij – en die hem binnenliet. Adamski hoorde later dat Kennedy verscheidene uren op de luchtmachtbasis had doorgebracht nadat hij een belangrijke reis naar New York had afgezegd en dat hij een lang gesprek met de bemanning van het schip had gevoerd, maar dat hij niet was gevraagd voor een vlucht (8).’

Adamski vertelde grotendeels de waarheid

De kwaliteit van de getuigenverklaringen, foto’s en films leiden allemaal tot de conclusie dat George Adamski grotendeels de waarheid vertelde over zijn waarnemingen van vliegende schotels en zijn contact met buitenaardsen met menselijk voorkomen (9). Er is echter geen betrouwbaar en onafhankelijk bewijs dat Kennedy de buitenaardsen ontmoette waarvan Adamski beweerde dat hij daarmee contact had. De enige getuigenis die relateert aan Adamski’s bewering, betreft de geheime reis van Kennedy naar een niet bekende luchtmachtbasis om daar naar UFO’s tijdens hun vlucht te kijken.

Hij vertelde mij dat hij een geschreven uitnodiging voor president Kennedy had om gedurende een paar dagen een bezoek te brengen aan één van de grote moederschepen van de ruimtemensen op een geheime luchtmachtbasis in Hot Springs, Californië.

Een betrouwbare bron, volgens UFO-onderzoeker Tmothy Good, vertelde dat Kennedy: “In 1962 naar een luchtmachtbasis vloog, onder zeer grote veiligheidsvoorzieningen en waarvan geen berichten in de pers verschenen, om persoonlijk het spoor te volgen van een luchtvoertuig” (10). Deze gebeurtenis lijkt een andere te zijn dan zijn bezoek aan een luchtmachtbasis om de overblijfselen van een gecrashte UFO en de buitenaardse lichamen te bekijken. Als Kennedy werkelijk een geheime ontmoeting met buitenaardsen met menselijk voorkomen had, dan is er niemand anders dan Adamski met een dergelijke bewering naar buiten gekomen.

(Opmerking vertaler: vandaag de dag denken wij dat Adamski een oplichter was, iemand die het allemaal uit zijn duim zoog en daardoor over de hele wereld kon reizen en bij de belangrijkste mensen aan tafel zat. Zodra je echter in de feiten duikt zal je zien dat er heel wat feitenmateriaal bestaat waaruit blijkt dat Adamski wellicht de waarheid vertelde. Het gaat te ver om dat feitenmateriaal hier weer te geven. De reden waarom wij massaal denken dat Adamski een charlatan was, komt voort uit de vereende krachten van de professionele ontkenners om het UFO-fenomeen als volslagen nonsens te verklaren.) Lees HIER op WantToKnow over een ontmoeting van Adamski met een Vernus-bewoner.

Wat de waarheid ook is betreffende de beweringen dat Kennedy, toen hij in 1947 congreslid was, onofficieel werd ingelicht over de Roswell-crash, dat hij als president persoonlijk buitenaardse toestellen en lichamen zag, hij buitenaardse boodschappen ontving of zelfs een ontmoeting met buitenaardsen had, zeker is dat hij officieel toegang trachtte te krijgen tot de UFO-files. Een uitgebreide reeks documenten onthult dat Kennedy tegen een krachtige oppositie aanliep, afkomstig van de directeur van de CIA, toen hij trachtte inzage te krijgen in de files van een geheim project dat in het leven was geroepen om met UFO’s en buitenaardse zaken om te gaan, het MJ-12 Special Studies Project.

Kennedy’s pogingen toegang te krijgen tot de activiteiten van MJ-12

Het bestaan van een topgeheim, geclassificeerd project dat verantwoordelijk is voor buitenaards leven en buitenaardse technologie wordt ondersteund door drie officiële regeringsdocumenten.

Het eerste is een document gevonden in 1985 in de Amerikaanse Nationale Archieven en dat expliciet refereert aan een ‘MJ-12 Special Studies Project’. Het werd gevonden in een verzameling gedeclassificeerde luchtmachtdocumenten en gekopieerd door archivaris Ed Reese als deel van de officiële verslagen die toebehoorden aan de Nationale Archieven (11). Dit memorandum van 14 juli 1954 was verzonden door Robert Cutler, de nationale veiligheidsadviseur van president Eisenhower, aan stafchef generaal Nathan Twining van de Amerikaanse luchtmacht, om een afspraak te maken voor een bijeenkomst waarbij het ‘MJ-12 Special Studies Project’ zou worden toegelicht. Deze ‘Cutler-Twining memo’ bevindt zich onder de meest betrouwbare documenten die tot nu toe het bestaan van een ‘MJ-12 Special Studies Project’ aantonen (12).

Wat de waarheid ook is betreffende de beweringen dat Kennedy onofficieel werd ingelicht over de Roswell-crash, dat hij als president persoonlijk buitenaardse toestellen en lichamen zag, hij buitenaardse boodschappen ontving of zelfs een ontmoeting met buitenaardsen had, zeker is dat hij officieel toegang trachtte te krijgen tot de UFO-files.

Top Secret Memo: UFO’s nog geheimer dan H-bom

Het tweede document dat refereert aan een topgeheime UFO-controlegroep is een Top Secret memo van Wilbert Smith, die in die tijd een hooggeplaatste radio-ingenieur aan het Canadese ministerie van transport was. Het is gedateerd op 21 november 1951. Smith schreef het volgende aan het hoofd telecommunicatie aangaande vliegende schoteltechnieken die in Amerika in het geheim werden ondernomen door een hoog geclassificeerde groepering:

‘a. Deze zaak betreft het meest geclassificeerde onderwerp van de Amerikaanse regering, het is hoger gekwalificeerd dan de H-bom.
b. Vliegende schotels bestaan.
c. Hun modus operandi is onbekend, maar er worden intensieve inspanningen ondernomen door een kleine groepering voorgezeten door dr. Vannevar Bush, en…
d. De gehele zaak wordt door de autoriteiten van de Verenigde Staten als van enorme betekenis gezien (13).’

Smith’s memo bevestigt dat er in 1951 een kleine groepering was, voorgezeten door dr. Vannevar Bush, welke in het geheim een studie maakte naar de technologieën die geassocieerd waren aan het UFO-vraagstuk. Bush had eerder de leiding over het bureau van wetenschappelijk onderzoek en ontwikkeling (1941 – 1947) en van de Raad Onderzoek en Ontwikkeling (RBD) van de verenigde militaire onderdelen (14). Ten tijde van Smith’s memo zat Bush in het overzichtscomité van de Raad Onderzoek en Ontwikkeling en was een vooraanstaand wetenschappelijk adviseur aan Truman. Bush’s rol is betekenisvol in een ander uitgelekt document, de ‘Truman Memo’, die zodadelijk zal worden besproken.

Psychologische oorlogvoering

Het derde document bevat drie Top Secret memo’s uit 1953, afkomstig van de gezamenlijke stafchefs getiteld: ‘Joint Logistic Plan for MAJESTIC’. (volledig logistiek plan voor MAJESTIC), de memo’s werden in 1976 gedeclassificeerd en luiden:

‘Het volgende plan ter ondersteuning van MAJESTIC ligt nu ter voorbereiding: Een beleidsplan voor psychologische oorlogsvoering; een beleidsplan voor onconventionele oorlogsvoering; plannen voor het verborgen houden en het geven van een valse voorstelling van zaken; een militair/regerings beleidsplan voor civiele zaken; een beleidsplan betreffende het militaire gezag; een logistiek plan; transportbegeleiding (dat kan worden opgenomen in het logistieke plan) en een planning van kaarten, grafieken en communicatie’ (15).

(Noot WantToKnow-redactie: met psychologische oorlogsvoering wordt in dit kader bedoel dat als je een leugen maar vaak genoeg verteld (UFO’s bestaan niet) dat mensen het gaan geloven.)

De betekenis van deze set memo’s is, dat ze laten zien dat er in 1952 een project in oprichting bestond dat Majestic werd genoemd en dat betrokken zou zijn bij een breed scala aan zaken die je zou verwachten voor iets dat was betrokken bij UFO’s en buitenaards leven: psychologische oorlogsvoering; geheime militaire operaties; een militair/regerings beleidsplan voor civiele zaken; logistiek; communicatie; enz.

UFO-controlegroep MJ-12

Het memo van de gezamenlijke stafchefs bevestigt de 1954 Cutler Twining memo waarbij een project met de naam Majestic-12 was betrokken en wat Smith beschrijft als een UFO-groepering met aan het hoofd Vannevar Bush. De drie voorgaande officiële documenten ondersteunen een aantal uitgelekte documenten die ook een UFO-controlegroep, genaamd MJ-12, Majestic of gelijkwaardige variaties beschrijven.

Eén uitgelekt document is een beweerd Top Secret memorandum geschreven op 24 september 1947 door president Truman aan de minister van defensie Robert Forrestal. Refererend aan een recente conversatie over niet geopenbaarde zaken (UFO’s en buitenaards leven) schrijft Truman: ‘Verderop zal deze zaak alleen nog genoemd worden als zijnde Operation Majestic Twelve’ (16). Het memorandum gaat verder met:

‘Toekomstige overdenkingen die relevant zijn aan het ultieme karakter van deze zaak, zullen enkel en alleen voorbehouden zijn aan het Office of the President gevolgd door geschikte gesprekken met uzelf, dr Bush en de directeur van de Central Intelligence.’

UFO-files ontrokken aan presidentieel overzicht

De Truman memo werd gekarakteriseerd als een Special Classified Executive (#092447) (speciaal geclassificeerd uitvoeringsbesluit) en was toegevoegd aan een groter uitgelekt document met de titel ‘Eisenhower Briefing document’. Naar verluidt is het een briefing op 18 november 1952 gegeven aan de nieuwgekozen president Eisenhower. Het Eisenhower Briefing document beschrijft de aanvang van de Majestic-12 operaties en de twaalf functionarissen die daarin plaats hebben (17).

Het Eisenhower Briefing document is uitputtend onderzocht en is door enkele prominente UFO-onderzoekers als zijnde historisch overeenkomend met gebeurtenissen, documenten en functionarissen uit die tijd verklaard (18).

Als we ze tezamen nemen: de Cutler-Twining Memo, de Smith Memo, de gezamenlijke stafchefs memo’s, de Truman Memo en het Eisenhower Briefing document, dan laten ze overtuigend het bestaan van een Top Geheime militaire/wetenschappelijke groepering zien die verantwoordelijk was voor de omgang met buitenaards leven en buitenaardse technologie, en die in die tijd Majestic-12, of enkele variaties daarop, werd genoemd.

Deze documenten onthullen dat MJ-12 op een heimelijke wijze werkte, een enorme logistieke steun van het Pentagon kreeg, zeer nauw was betrokken bij geheime acties van de CIA en werd ontrokken aan direct presidentieel overzicht. Toen president Kennedy in 1961 ging regeren, was hij op de hoogte van het bestaan van MJ-12 en de relatie die het had met informatie over UFO’s en buitenaards leven. Hij besloot meer uit te vinden over de geheime activiteiten daarvan en herinstalleerde de presidentiële uitvoeringstoestemming daarover.

Deze documenten onthullen dat MJ-12 op een heimelijke wijze werkte, een enorme logistieke steun van het Pentagon kreeg, zeer nauw was betrokken bij geheime acties van de CIA en werd ontrokken aan direct presidentieel overzicht.

Op 28 juni 1961 schreef president Kennedy het volgende aan Allen Dulles, welke de directeur was van de CIA:

‘Nationaal Veiligheids Memorandum’

Aan: De directeur, Central Intelligence Agency

Onderwerp: Overzicht van MJ-12 inlichtingenoperaties die te maken hebben met Koude Oorlogs psychologische oorlogsvoeringplannen.

‘Ik zou graag zo snel mogelijk een korte samenvatting van u ontvangen (19).’

Kennedy wilde meer weten over MJ-12…

Dit uitgelekte Nationaal Veiligheids Memorandum laat duidelijk zien dat Kennedy in juni 1961 meer wilde weten over de activiteiten van MJ-12 en de relatie tot psychologische oorlogsvoering. Ondanks dat het uitgelekte memorandum van juni niet wordt erkend door de CIA (het was geclassificeerd als TOP SECRET), ondersteunen andere rapporten uit die tijd de authenticiteit ervan. Al vroeg tijdens zijn regering liet president Kennedy zien dat hij graag de National Security Council (Nationale Veiligheids Raad) wilde herstructureren en alle inlichtingen- en psychologische oorlogsvoeringsactiviteiten onder directe controle van de president wilde plaatsen.

Op 19 februari 1961 bracht president Kennedy uitvoeringsbesluit 10920 uit, welke een einde maakte aan de Operations Coordinating Board (raad voor het coördineren van operaties) (20). De Operations Coordinating Board was het primaire tussenagentschap verantwoordelijk voor de psychologische oorlogsvoeringsactiviteiten tijdens de Koude Oorlog (21). De verantwoordelijkheden van de raad werden overgedragen aan Kennedy’s nationale veiligheidsadviseur McGeorge Bundy en aan het ministerie van staat.

… EN controle herkrijgen

President Kennedy’s uitvoeringsbesluit 10920 toont aan dat hij de controle wilde herkrijgen over alle inlichtingen- en psychologische oorlogsvoeringsactiviteiten. Het opheffen van de Operations Coordinating Board laat zien dat hij bereid was elke regeringseenheid te ontmantelen om zodoende de psychologische oorlogsvoeringsactiviteiten onder directe controle te brengen van zijn nationale veiligheidsteam.

Uitvoeringsbesluit 10920 helpt zijn latere National Security Memorandum van 28 juni 1961 effectief te maken, waarin hij een overzicht geeft van de activiteiten van MJ-12 waarvan Kennedy had gehoord, inclusief psychologische oorlogsvoering. Uitvoeringsbesluit 10920 helpt tevens bij het bevestigen van de grote bezorgdheid (die we later zullen bespreken) die Dulles had en hij daardoor meende dat de toekomst van MJ-12 op het spel stond.

De authenticiteit van het memorandum van 28 juni 1961 wordt ook ondersteund door een gedeclassificeerde set van drie National Security Action Memorandums (NSAM) die op dezelfde dag werden uitgegeven aan de gezamenlijke stafchefs en tevens werden doorgezonden aan Dulles. NSAM 55-57 plaatst Koude Oorlogsoperaties stevig onder de controle van de gezamenlijke stafchefs (22).

Volgens kolonel Fletcher Prouty waren dat Kennedy’s hoofdredenen om de controle over geheime CIA operaties terug te krijgen. Prouty schreef:

‘…kort nadat het Varkensbaai-comité de hoorzittingen had voltooid, bracht het Witte Huis drie NSAM’s uit van meest ongewone en revolutionaire aard. Ze schrijven veelomvattende, beperkende voorwaarden voor aan het ondernemen van clandestiene operaties. NSAM #55 was geadresseerd aan de voorzitter van de gezamenlijke stafchefs en het principiële thema was om de voorzitter te instrueren dat de president van de Verenigde Staten hem verantwoordelijk hield voor alle ‘militaire’ operaties in vredestijd zoals hij ook verantwoordelijk was voor die operaties in oorlogstijd… Er bestond geen misverstand over de volledige intentie en het gewicht van dit document. Vredestijdoperaties, zoals gebruikt in deze context, waren altijd clandestiene operaties… Deze NSAM plaatste daarom de autoriteit in handen van de voorzitter om volledige en uitgebreide briefings te eisen en een rol binnen de ontwikkeling van elke clandestiene operatie waarbij de Amerikaanse regering mogelijk was betrokken (23).’

Dulles (CIA) antwoord op Kennedy’s memorandum

De drie NSAM’s van 28 juni ondersteunen de inhoud van het CIA-memorandum dat diezelfde dag werd uitgegeven en waarbij het ging om de Koude Oorlogsoperaties van MJ-12. Zoals ik later zal laten zien via een uitgelekt verbrand document, verklaren de drie NASM’s waarom de gezamenlijke stafchefs werden uitgesloten van de meest geheime UFO-informatie van MJ-12.

Als de inhoud accuraat is, dan verschaft het smoking gun bewijs van de krachtsmeting tussen Kennedy en MJ-12 over toegang tot UFO-informatie.

Uiteindelijk, ik refereerde eerder aan drie Top Secret memo’s getiteld: ‘Joint Logistic Plan for MAJESTIC’ (volledig logistiek plan voor MAJESTIC) van de gezamenlijke stafchefs. Prominent onder de verschillende ‘plannen ter ondersteuning van MAJESTIC’, was een ‘psychologische oorlogsvoeringsplan’ (24). Alweer, dat laat de relatie zien tussen de MJ-12 (Majestic) operaties en psychologische oorlogsvoering. Kennedy had daarom een goede reden zijn memorandum van 28 juni 1968 aan Dulles uit te brengen en hem daarin te vragen om een overzicht van de van psychologische oorlogsvoeringsoperaties van MJ-12.

Dulles antwoord op Kennedy’s memorandum van 28 juni was een beweerde Top Secret brief afgegeven op 5 november 1961 (25). Dulles’ brieven geven een overzicht van de MJ-12 activiteiten met betrekking tot psychologische activiteiten. Het omschrijft UFO’s als ‘Sovjet propaganda’ bedoeld om ‘wantrouwen binnen de regering te verspreiden’ (26).

Dulles’ brief erkent dat, ondanks dat het mogelijk is dat sommige ‘UFO-gevallen van niet-aardse oorsprong zijn’ deze geen fysieke bedreiging vormen voor de nationale verdediging (27). Het meest significante is dat Dulles’ brief zegt:

‘Om veiligheidsredenen kan ik geen relevante gegevens bekend maken over enkele van de meer gevoelige aspecten van de MJ-12 activiteiten (28).’

Als de brief echt is, dan gaf die president Kennedy slechts minimale informatie op zijn vraag van 28 juni 1961 om een overzicht van de activiteiten van MJ-12.

Dulles en het verbrande MJ-12 Memorandum

Het uitgelekte memorandum van 28 juni 1961; uitvoeringsbesluit 10920; NSAM’s 55-57 en de brief van Dulles van november 1961 onthullen dat er een krachtsmeting plaatsvond over presidentiële uitvoerende controle van Koude Oorlogs psychologische oorlogsvoeringsprogramma’s en de geheime activiteiten van MJ-12. Tot aan zijn ontslag op 29 november 1961 als directeur van Central Intelligence, was Dulles de spil in de krachtsmeting met Kennedy over de MJ-12 activiteiten en haar controle over geheime UFO-files. Deze krachtsmeting wordt weergegeven in een uitgelekt concept van een gedeeltelijk verbrand memorandum dat zoals wordt beweerd werd gered uit een vuurtje waarbij de restanten van James Angleton’s files na zijn dood op 12 mei 1987 werden verbrand.

Een voormalige contra-inlichtingendienstcollega van Angleton, die beweert dat hij aanwezig was bij het verbranden, zond het op 23 juni 1999 aan Timothy Cooper, een UFO-onderzoeker die bekend staat voor zijn rol in het publiekelijk bekend maken van uitgelekte MJ-12 documenten (29).

Volgens dr. Robert Wood en Ryan Wood is het verbrande document een origineel vel papier met een adelaar-watermerk dat karakteristiek is voor regeringswerk, maar tot nu toe hebben forensische laboratoria het niet weten na te trekken… Ondanks dat er geen datum is gegeven, lijkt de inhoud de maand september te suggereren. Het jaar wordt geschat op vroeg in de jaren ’60 en het is nog in onderzoek (30).

Het verbrande document komt uit de Kennedy-periode en heeft de karakteristieken van een overheidsdocument (31). Als de inhoud accuraat is, dan verschaft het smoking gun bewijs van de krachtsmeting tussen Kennedy en MJ-12 over toegang tot UFO-informatie. Het geclassificeerde Top Secret document met het MJ-12 codewoord is een reeks instructies van de directeur van de CIA, die tevens hoofd was van het MJ-12 Special Studies Project, aan zes andere leden van het project. Het zegt op de omslag:

‘Zoals u moet weten heeft Lancer (Kennedy’s Secret Service codenaam) enkele onderzoeken naar onze activiteiten laten doen, iets dat we niet kunnen toestaan. Stuur aub. uw zienswijzen niet later dan oktober. Uw actie betreffende deze zaak is beslissend voor de continuïteit van de groep (32).’

Het verbrande document bevat een aantal instructies over hoe de UFO-informatie te beheren en zeker te stellen dat het niet gedeeld behoefde worden met de ‘Chief Executive (president Kennedy), National Security Council Staff, hoofden van ministeries, de gezamenlijke stafchefs en buitenlandse volksvertegenwoordigers’

Kennedy bracht het bestaan van MJ-12 in gevaar

Het document erkent duidelijk Kennedy’s inspanningen toegang tot UFO-informatie te verkrijgen, kort nadat hij op 20 januari 1961 aan het bewind kwam en daarmee in feite het bestaan van de MJ-12 Special Studies Project/Group in gevaar bracht.

Ondanks dat het verbrande document geen datum van uitgifte heeft, geeft de autoriteit van de schrijver en de politieke context de indicatie dat het is geschreven kort nadat Kennedy zijn Nationale Veiligheids Memorandum van 28 juni 1961 had uitgegeven waarin hij om een overzicht vroeg van de inlichtingenoperaties van MJ-12 (33). Het verbrande document erkent dat het ‘nodig is geworden de veldactiviteiten, gezien de huidige situatie, te heroverwegen en te evalueren’ (34). Dat lijkt op een verwijzing naar de NSAM van 28 juni waarin Dulles de opdracht krijgt een overzicht te verschaffen.

Niet samenwerken met JFK

Het verbrande document schijnt een concept te zijn voor een reeks MJ-12 instructies van Allen Dulles, die wist dat zijn tijd als directeur van Central Intelligence beperkt was vanwege het Varkensbaai-fiasco in april 1961. Hij had een antwoord van de andere MJ-12 leden nodig voor oktober, een maand voordat hij als directeur van CI met pensioen werd gestuurd, op 29 november 1961. Het verbrande document bevat een aantal instructies over hoe de UFO-informatie te beheren en zeker te stellen dat het niet gedeeld behoefde worden met de ‘Chief Executive (president Kennedy), National Security Council Staff, hoofden van ministeries, de gezamenlijke stafchefs en buitenlandse volksvertegenwoordigers’. In principe houden Dulles geheime instructies Kennedy’s nationale veiligheidsteam af van het toegang krijgen tot de meest gevoelige UFO-files in het bezit van de CIA en MJ-12.

Ondanks dat de antwoorden van de andere MJ-12 leden niet kunnen worden gevonden in uitgelekte documenten, duidt Dulles brief van 5 november 1961 aan Kennedy er op dat zijn geheime concept van MJ-12 instructies werd goedgekeurd. Dulles brief geeft duidelijk aan dat MJ-12 had besloten om niet samen te werken met Kennedy. En daarmee Kennedy’s inspanningen om de MJ-12 psychologische oorlogsvoeringsplannen onder de directe controle van zijn nationale veiligheidsadviseur te ontkrachten.

Wordt vervolgd.

Over de auteur:

Michael E. Salla, PhD, is de auteur van Exposing US Government Policies on Extraterrestrial Life (2009) en Exopolitics: Political Implications of the Extraterrestrial Presence (2004). Hij heeft een fulltime aanstelling gehad aan de Australian National University en American University, Washington DC. Hij heeft een PhD in staatsbestuur van de universiteit van Queensland, Australië. Hij is de oprichter van het Exopolitics Institute (www.exopoliticsinstitute.org )  en de populaire website www.xopolitics.org. Hij is hoofdredacteur van het Exopolitics Journal en medeorganisator van Earth Transformation: New Science, Consciousness and Cosmic Contact conferences in Kona, Hawaii. Hoofdwebsite: www.exopolitics.org

Verwijzingen:

1 “Counter Intelligence Corps/Interplanetary Phenomenon Unit Report,” has been given a medium-to-high authenticity rating by the founders of the Majestic Documents website. Available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/ipu_report.pdf
2 Symington was Secretary of the USAF from September 18, 1947 to April 24, 1950. Biographical information at: http://en.wikipedia.org/wiki/Stuart_Symington
3 US Army FOIA response is available online at: http://www.cufon.org/cufon/foiasop.htm
4 Timothy Good, Need to Know: UFOs, the Military, and Intelligence (Pegasus Books, 2007) 420-21.
5 See “The Marilyn Monroe CIA Memo,” available online at: http://www.blackmesapress.com/page4.htm
6 Document available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/marilynmonroe.pdf
7 Cited online at: http://projectcamelot.org/bill_holden_interview_transcript.html
8 Cited online at: http://www.presidentialufo.com/johnf.htm
9 Testimonies and film supporting Adamski’s claims are presented in video available online at: http://www.youtube.com/watch?v=kPvvz7O3CKk&feature=channel See also Neil Gould, “Revisiting George Adamski’s claims of Human looking Extraterrestrials,” Exopolitics Journal 3:2 (July 2009).
10 Cited online at: http://www.theforbiddenknowledge.com/hardtruth/jfk_ufos.htm
11 Even though the document was found in a box of official records at the National Archives, it does not have the standard control number. This has led to some claiming it was planted in the National Archives and is a hoax, but that is unlikely given NARA security procedures. See: http://www.ufoforhumanrights.com/mj-12.php For a NARA statement on the memo, go to: http://www.archives.gov/foia/ufos.html#mj12
12 Available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/cutler_twining.pdf
13 Smith’s memo is available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/smithmemo-21nov51.pdf
14 Vannevar Bush’s biography available online at: http://en.wikipedia.org/wiki/Vannevar_Bush
15 Available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/jointlogisticplan_majestic.pdf
16 Truman Memo is available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/truman_forrestal.pdf
17 Available online at: http://majesticdocuments.com/documents/pdf/eisenhower_briefing.pdf
18 Stanton Friedman is the most prominent supporter of the legitimacy of the Eisenhower Briefing Document, see his Top Secret/MAJIC: Operation Majestic-12 and the United States Government’s UFO Cover-Up (Marlowe and Co., 2005 [1996]. For discussion of the Eisenhower Briefing Document and MJ-12 more generally, see: http://www.ufoforhumanrights.com/mj-12.php
19 Available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/kennedy_ciadirector.pdf
20 Available online at: http://www.lib.umich.edu/govdocs/jfkeo/eo/10920.htm
21 President Truman’s Executive Order 10483 – Establishing the Operations Coordinating Board, was issued on September 2, 1953. Available online at: http://www.presidency.ucsb.edu/ws/index.php?pid=60573
22 Available online at: http://www.jfklibrary.org/Historical+Resources/Archives/Reference+Desk/NSAMs.htm
23 Fletcher Prouty, The Secret Team: The CIA and Its Allies in Control of the United States and the World (Skyhorse Publishing, 2008) 134-35. Also available online at: http://www.bilderberg.org/st/SecretTeamChapter04.htm
24 Available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/jointlogisticplan_majestic.pdf
25 “Operations Review: The MJ-12 Project,” available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/mj12opsreview-dulles-61.pdf
26 “Operations Review: The MJ-12 Project,” available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/mj12opsreview-dulles-61.pdf
27 “Operations Review: The MJ-12 Project,” available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/mj12opsreview-dulles-61.pdf
28 “Operations Review: The MJ-12 Project,” available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/mj12opsreview-dulles-61.pdf
29 Available online at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/burnedmemocoverletter.pdf
30 See prefatory comments for burned memo at: http://www.majesticdocuments.com/documents/1960-1969.php
31 The burned memorandum is available online at: http://majesticdocuments.com/documents/1960-1969.php#burnedmemo
32 See page one of burned memorandum available at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/burnedmemo-s1-pgs1-2.pdf
33 “John F. Kennedy to Director, CIA,” http://www.majesticdocuments.com/pdf/kennedy_ciadirector.pdf
34 See page one of burned memorandum available at: http://www.majesticdocuments.com/pdf/burnedmemo-s1-pgs1-2.pdf