“Jezus mensen, jullie blijven mij verbazen door dit allemaal voor waar aan te nemen,” reageert WTK-bezoeker Phil geheel terecht na het lezen van dit artikel. We zien ze tenslotte niet allemaal vliegen: UFO’s. Wat ik me dan terecht afvraag: heeft Phil zich wel eens in de materie verdiept?  Kent hij bijvoorbeeld het (meester)werk van de Amerikaan Steven Greer, initiatiefnemer van het ‘Disclosure Project’? Hoewel ik me zoooooo goed kan voorstellen dat het UFO-fenomeen en het bestaan van buitenaards leven voor Phil (en vele anderen!) de ver-van-zijn-bed-show is, kan ik me er ook zooooo over verbazen dat er geen revolutie is uitgebroken toen op 9 mei 2001 maar liefst 350 militairen en overheidsgetuigen aan media wereldwijd een verklaring hebben afgelegd over de aanwezigheid van UFO’s/buitenaardsen. Zij willen hoorzittingen en eisen openbaring van de Amerikaanse regering. Voor Phil en vele andere mensen, die weinig begrijpen van het UFO-fenomeen en de geheimhouding daaromtrent, dit fascinerende en ‘onthullende’ hoofdstuk van Steven Greer uit het boek Disclosure.

Met dank aan Paul Harmans, van ufowijzer.nl voor de uitstekende vertaling van dit stuk.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

NIET ERKEND – Hoe de geheimhouding in stand wordt gehouden

Kan de regering een geheim bewaren? Een echt groot geheim – het grootste aller tijden? Als zelfs het kleinste slippertje van een politicus of regeringsleider het belangrijkste nieuws is, kan de regering dan de meest verbazingwekkende ontdekking ter wereld – het bestaan van buitenaards leven – voor ons verborgen houden? Welnu, ja en nee.

Ten eerste moet het begrip ‘regering’ opnieuw gedefinieerd worden, omdat er een regering bestaat van ‘ons, het volk’, bestaande uit gekozen en benoemde beambten, volksvertegenwoordigers, bewindslieden, de wettelijke en juridische macht, enz, enz. Geheel in overeenstemming met de standaardles maatschappijleer op school.

Maar dan is er ook nog de ‘niet erkende regering’: de ‘verborgen regering’, van verborgen zwarte projecten, contractuele tussenpersonen en bedrijven en vage functionarissen die op een tussenniveau opereren en wier taak het is te garanderen dat de regering van ‘ons, het volk’, heel weinig of niets weet van de ‘verborgen regering’. De rechterhand weet niet – en wil vaak niet weten – wat de linkerhand doet…

‘Wat ik heb gevonden is verbazingwekkend’

Maar we lopen nu een beetje op de zaken vooruit. Eerst maar eens wat achtergrondinformatie. Gedurende zo’n elf jaar heb ik onopvallend bestudeerd hoe de echte geheimhouding in stand wordt gehouden en dan vooral die in de laatste helft van de 20e eeuw. Wat ik heb gevonden is verbazingwekkend en ronduit ongelooflijk. Wat u nu gaat lezen is de waarheid, maar ik moet toegeven dat ik het ook niet geloofd zou hebben als iemand het mij tien jaar geleden verteld had. U mag de rest van dit artikel lezen alsof het een gefingeerd verhaal is, misschien voelt u zich iets gemakkelijker om er vanaf een afstandje naar te kijken. Maar laat een deel van u weten dat dit de waarheid is.

Dit hoofdstuk gaat niet over het wel of niet bestaan van UFO’s/ET’s of dat zij de aarde bezoeken. Laten we dat voor eerst en altijd uit de weg ruimen, omdat dat het meest eenvoudige deel van het verhaal is: UFO’s bestaan, zij zijn van buitenaardse herkomst, zij zijn hier al tientallen jaren (zoniet eeuwen), er is geen bewijs dat zij vijandig zijn, er is waarschijnlijk meer dan één levensvorm die ons bezoekt en verscheiden facetten van de ‘regering’ hebben daar op zijn minst gedurende 50 jaar wetenschap van.

De beste bedekking voor de waarheid is… de waarheid

Het meer complexe deel van dit onderwerp is om tot je verstand te laten doordringen dat iets van dit buitengewone echt is en tot nu toe, op de een of andere manier heel onwerkelijk, verborgen, geheim en raadselachtig blijft. Dat de officiële regering – en de officiële hoeders der waarheid in de media en wetenschap – al deze tijd zijn misleid is een eerbetoon aan de geperfectioneerde, diepgaande, uitgestrekte en alomtegenwoordige geheime agenda, ongeëvenaard in de geschiedenis.

Het meer complexe deel van dit onderwerp is om tot je verstand te laten doordringen dat iets van dit buitengewone echt is en tot nu toe, op de een of andere manier heel onwerkelijk, verborgen, geheim en raadselachtig blijft.

Inderdaad, het verhaal over het ‘hoe en waarom deze misleiding’ overtreft het buitenaardse fenomeen in al haar bizarheid, mysterieuze voorkomen en ongelovigheid. In feite lijkt het erop dat de effectiviteit van de geheimhouding is gerelateerd aan de verbluffende ongelooflijkheid van de aard van de geheimhouding. Anders gezegd, het waarom, het hoe en de redenen van deze geheime projecten zijn zo bizar en ongelooflijk dat zij de beste bedekking voor zichzelf verschaffen, niemand zal het geloven zelfs niet als men erop zou stuiten. Het is absoluut te gek om waar te zijn.

‘Oh mijn God…’

Om eerlijk te zijn, mijn eerste reactie op wat u nu gaat lezen was: “Ja, ja…” Maar de ene na de andere bevestiging en onafhankelijke bekrachtiging ervan overtuigde mij. Toen zei ik: “O, mijn God”. De ruimte hier staat mij toe om slechts de hoogtepunten van intens en achter de schermen onderzoek van de laatste zes jaar met u te delen. Ik hoop dat er een dag komt waarop het complete verhaal verteld kan worden, met naam en toenaam, maar voor nu moet u mij toestaan dat ik slechts een algemeen plaatje belicht en slechts enkele details. Deze informatie komt uit persoonlijke, intens gevoelige privé-besprekingen en lange discussies met zeer hoge en betekenisvolle informanten afkomstig uit het leger, de inlichtingendiensten, de politiek en private bedrijven.

De oorsprong van de geheimhouding

De zoektocht naar de waarheid wat betreft deze geheime projecten bracht mij bij staatshoofden, leden van koninklijke huizen, ambtenaren van de CIA, agenten van de NSA, Amerikaanse en buitenlandse militaire leiders, politieke leiders en aannemers van private, high-tech ondernemingen. Het proces was uitputtend, meedogenloos en verwarrend. Veiligheid en tact vereisen dat ik vooralsnog namen erbuiten houd, tegen de tijd dat u dit artikel gelezen hebt, zullen de redenen daarvan duidelijk zijn.

We beginnen bij de tijd van de tweede wereldoorlog, we hebben ontdekt dat bepaalde functionarissen binnen de Amerikaanse regering wisten dat we niet alleen waren, dat er vooruitstrevende toestellen rondvlogen in bepaalde gebieden waar de oorlog woedde en dat die niet van ons en hen (de vijand) waren. Een medisch collega en vriend van mij, vertelde me dat een familielid van hem een onderscheiden piloot uit tweede wereldoorlog was, die door de president naar Europa werd gezonden om uit te zoeken wat deze ‘foo fighters’ waren. Hij bracht rapport uit aan de president waarbij hij duidelijk maakte dat het buitenaardse ruimteschepen waren.

Het wordt vreemder en vreemder

Vanaf daar wordt het vreemder en vreemder. Een gepensioneerde generaal, die later de rechterhand werd van een directeur van de CIA, vertelde mij dat hij in 1946 als militaire officier verantwoordelijk was voor het schrijven van ontkennende brieven betreffende een serie waarnemingen bij daglicht boven Idaho. Hij vertelde dat mensen wisten dat UFO’s echt waren, maar zodra de Koude oorlog een feit was en later zelfs een paar echte oorlogen, was iedereen meer bezorgd over een wereldwijde atoomoorlog en had niemand nog tijd om zich zorgen te maken over deze enigmatische maar ongevaarlijke ET’s. En dat is zeker waar.

Vele nieuwe, onafhankelijk bekrachtigende getuigen, vertelden ons van de crash in 1947 en het bergen van een buitenaards ruimtevaartuig in New Mexico en in 1948 in Kingman, Arizona. Welnu, DIT moest natuurlijk wel iemands aandacht trekken en de naam van het spelletje was van nu af aan: ‘Vergevorderde Buitenaardse Technologie’. Hoe werkte het, waar kon het voor gebruikt worden, hoe zouden zij het gebruiken; voor het geval de Russen eerder uitvonden hoe het werkte, wat als het uitlekte en sommige nieuwe Hitlers het gingen gebruiken om de wereld te domineren, wat als het volk in paniek raakte als zij ervan hoorden, wat… En nog een miljoen andere vragen die in die tijd allemaal onbeantwoord bleven.

Hij vertelde dat mensen wisten dat UFO’s echt waren, maar zodra de Koude oorlog een feit was en later zelfs een paar echte oorlogen, was iedereen meer bezorgd over een wereldwijde atoomoorlog en had niemand nog tijd om zich zorgen te maken over deze enigmatische maar ongevaarlijke ET’s.

Het geheimste project van het millenium

Zodoende was het geheimste project van het millennium geboren. Uiteindelijk werkten we in die tijd aan de ontwikkeling van de waterstofbom en onze aartsvijand Rusland zat ons op de hielen. Wat kon er nog destabiliserender werken in een alreeds zwakke wereldorde dan de introductie van een technologisch interstellair voortstuwingssysteem aan een wereld van elektronenbuizen en verbrandingsmotoren? Het is bepaald geen overdrijving te constateren dat zoiets een kwantumsprong in technologische capaciteiten zou betekenen. En we wilden het natuurlijk veiligheidshalve voor onszelf houden.

Dus, de ‘Nationale Veiligheid’ vereiste dat deze hele materie, ten koste van alles, stil werd gehouden en er werden dus ook geen kosten gespaard om dat te bewerkstelligen. Maar er was één ‘grote’ kleinigheid, die het geheel bedierf: de buitenaardsen vlogen in het rond, soms in formatie, met duizenden getuigen, in het luchtruim van Amerika en de rest van de wereld. Hoe ga je dat verbergen?

De tactiek om het geheim, geheim te houden

De geest kan dat verbergen. Als in een Orwelliaanse twist werd ontdekt – uit psychologische verrichtingen tijdens de tweede wereldoorlog – dat als je een leugen maar genoeg vertelt, en speciaal als dat gedaan wordt door gerespecteerde, autoritaire figuren, de mensen het zullen geloven. Het bleek dat één van de hoofden van de psychologische oorlogsvoering gedurende de tweede wereldoorlog, in de late veertiger jaren de leiding over dit alles kreeg. Generaal Walter Bedell Smith coördineerde de psychologische oorlogsvoeringbestanddelen voor dit probleem en hielp met het lanceren van de grote leugen: UFO’s, ook al zijn ze door miljoenen gezien, bestaan niet.

Als in een Orwelliaanse twist werd ontdekt dat als je een leugen maar genoeg vertelt, en speciaal als dat gedaan wordt door gerespecteerde, autoritaire figuren, de mensen het zullen geloven. UFO’s, ook al zijn ze door miljoenen gezien, bestaan niet.

Voor elke waarneming die doordrong tot het publieke bewustzijn zou er een officiële ontkenning zijn en, erger nog, een belachelijk maken van de gebeurtenis en de waarnemers. Harvard astronoom Donald Menzel werd haastig opgeroepen om de wereld te vertellen dat het allemaal hysterie was, dat UFO’s niet bestonden en het allemaal larie was.

Je houdt je mond over UFO’s

Zodoende wist tot in de jaren vijftig slechts een relatief kleine groep mensen de waarheid en die hielden zij voor zichzelf. Als er een gebeurtenis was die de aandacht van de media trok, ontkenden autoritaire figuren het en maakten het belachelijk. Omdat mensen over het algemeen instabiele, sociale wezens zijn en meer op lemmingen lijken dan we willen toegeven, werd het al snel duidelijk dat als je niet in verlegenheid gebracht wilde worden, belachelijk gemaakt en in een sociaal isolement geraken, je je mond hield over UFO’s, zelfs als je er persoonlijk één van zeer dichtbij had gezien. Als je hieraan de aanmoediging van het vertellen van mesjoche verhalen en excentrieke, overdreven praatjes binnen de burgerlijke UFO-subcultuur toevoegt, bijgestaan door het van nature voorkomende niveau van gekte en geschiftheid in de samenleving, wel, dan heb je het hele plaatje.

Elk zichzelf respecterend persoon – en in het bijzonder de respectabele leiders in de media, de politiek en de wetenschap – zal dit zien als een ‘thema non grata’ wat je uit de weg moet gaan. (En gezien mijn ervaringen in de laatste elf jaar, kan ik ze geen ongelijk geven…)

Maar dit is allemaal nog vrij gebruikelijk spul, niet waar. De bizarre verdraaiingen kwamen in de jaren vijftig, toen zich een nieuw model voor verborgen projecten ontwikkelde; er werd een Frankenstein gecreëerd, maar nu had deze een eigen wil, was van de tafel gekomen en verbrak alle banden en beweegt zich nu onder ons.

De overheid buiten spel: geen toegang tot de waarheid

Aan het eind van 1993 en in 1994, 1995 en 1996, toen ik van ontmoeting naar ontmoeting reisde, openbaarde zich een schokkende waarheid. Ergens in de jaren negentig gebeurde er iets schrikwekkends: de hele zaak was grotendeels geprivatiseerd, zat tien niveaus diep in de zwarte projecten en opereerde buiten de constitutionele keten van controle van de Verenigde Staten of welke andere regering. Ik weet wat u denkt, ik dacht in eerste instantie hetzelfde, maar laat mij verder gaan.

Ergens in de jaren negentig gebeurde er iets schrikwekkends: de hele zaak was grotendeels geprivatiseerd, zat tien niveaus diep in de zwarte projecten en opereerde buiten de constitutionele keten van controle van de Verenigde Staten of welke andere regering.

Binnen een paar maanden na de eerste ontmoeting in 1993, hadden ik en/of leden van ons team ontmoetingen met zeer, zeer hoge functionarissen van de CIA, het huis van afgevaardigden, de regering Clinton, de Verenigde Naties, de verenigde chefs van staven, het Engelse leger en dat van andere landen. Onze eerste redenering was om aan deze mensen duidelijk te maken dat, sinds de Koude Oorlog over was, er uitzicht was op een mogelijkheid voor een complete openbaring wat betreft deze zaak. De tijd was gekomen om deze zaak terug te geven aan de internationale gemeenschap. Juist? Mis! Praktisch zonder uitzondering waren de militaire leiders, de mensen van de inlichtingendiensten, de Nationale Veiligheid en politici het ermee eens dat de tijd gekomen was om de waarheid te vertellen. Het probleem was alleen, dat zij geen toegang meer hadden tot deze waarheid, of de gegevens, of de gevallen, of de technologie, of de overschotten van buitenaardsen die opgeslagen waren (ja, we weten waar die zijn, maar het is niet meer op de Wright Patterson luchtmachtbasis).

Hoe kon ik dit met anderen delen?

Degenen waarvan ik dacht dat zij in het circuit zaten, lagen eruit en zij die nu het programma draaiende hielden bestonden uit een vreemde combinatie van geheime uitvoerders en belangen van private ondernemingen. Vanaf daar was alles tegengesteld aan elkaar. Mijn voorouders vochten in de Amerikaanse revolutie in North Carolina. Zij vochten voor het vestigen van een constitutionele, representatieve regeringsvorm en nu vroeg ik mij af wat er met de grondwet was gebeurd. Zoals in een nare droom bleef ik hopen dat ik bij het wakker worden een andere waarheid zou aantreffen. Hoe kon ik dit met anderen delen? Het is al erg genoeg voor een dokter in North Carolina om vol te houden dat wij worden bezocht door een vergevorderde buitenaardse levensvorm, maar dit?

Ik vroeg een vriend, die lid was van de staf van de Nationale Veiligheidsraad van de regering Reagan, hoe dat allemaal kon. Hoe was het mogelijk dat enkelen van de meest machtige mensen ter wereld – in de regering, in het leger, de hoge mensen binnen de inlichtingendiensten en de Nationale Veiligheid – niet alleen ervan op de hoogte waren, maar ook nog eens GEEN TOEGANG hadden tot deze informatie? Ik vroeg hem of we de president moesten laten weten wie er exact op de hoogte was van dit alles en dat hij hen naar de Oval Office zou roepen en zou zeggen: “Ik ben de president van de Verenigde Staten en ik wil dat jullie mij alles vertellen wat jullie weten over deze zaak”, wat zouden zij dan doen? Hij lachte en zei: “Steve, als zij het de president niet willen laten weten, dan zullen zij simpelweg tegen hem liegen en zeggen dat dergelijke dingen niet bestaan. Dat gebeurt aldoor…” Ik stond perplex door het cynisme van dit alles en vanwege de duidelijke breuk in het staatsrecht.

Hoe was het mogelijk dat enkelen van de meest machtige mensen ter wereld – in de regering, in het leger, de hoge mensen binnen de inlichtingendiensten en de Nationale Veiligheid – niet alleen ervan op de hoogte waren, maar ook nog eens GEEN TOEGANG hadden tot deze informatie?

En weer was ik sprakeloos

De truc van ‘aannemelijke ontkenning’ om hogere regeringsfunctionarissen te ‘beschermen’ wordt kennelijk toegepast bij gevoelige onderwerpen en de UFO-zaak is de meest gevoelige van alle. Tijdens een bespreking met een zeer hoog kopstuk van de inlichtingengemeenschap, wiens positie iedereen van het volk zou doen aannemen dat hij elk stukje van deze belangrijke geheime informatie zou weten, ontdekte ik dat ondanks dat deze man wist dat deze zaak waar was (dat UFO’s bestaan) hij noch tot de vroegere, noch tot de huidige informatie toegang had of tot projecten die te maken hebben met het UFO-onderwerp. En weer was ik sprakeloos.

Hetzelfde geldt voor zeer hoge opsporingsambtenaren van de senaat met de mogelijkheid van een dagvaarding en top geheime bevoegdheid. Ook geldt dit voor mensen bij de verenigde chefs van staven, hoge ambtenaren bij de VN, ambtenaren bij het ministerie van defensie in Engeland en bij staatshoofden. En zo gaat dat maar door en door. Het was geen valse voorstelling van zaken, deze besprekingen werden geregeld door persoonlijke, onderhandse contacten en vrienden. Ironisch genoeg kwamen deze kopstukken zelf naar ons toe en vroegen om informatie, analyses en zelfs om actie om deze geheime rotzooi op te ruimen. Ondanks dat ik hen erop wees dat ik slechts een plattelandsdokter was uit North Carolina, met een vrouw, vier kinderen, een minibus en een golden retriever, veranderde dit niet. Dus, in mijn vrije tijd deed ik wat ik kon doen.

Niet erkende projecten, zelfs niet door president & Co

NIET ERKENDE SPECIALE TOEGANGSPROJECTEN (UNACKNOWLEDGED SPECIAL ACCESS PROJECTS. USAP’s.) Deze term nam wat tijd om te blijven hangen. Noem mij naïef, maar ik geloof in democratie en in de constitutie, de functie van de president, het belang van de regering enzovoorts. Maar dergelijke eigenaardige concepten hadden op de een of andere manier een tijdje nodig om door mijn geest begrepen te worden en het duurde dus even voordat ik mij met deze nieuwe realiteit kon verzoenen: dat de president en de regering en de rechterlijke macht en de VN en al die andere wereldleiders wel bestaan en zich zorgen maken over belastingen, geld en programma’s enzovoorts. Maar dat zij worden buitengesloten van de werkelijk grote zaken. Uiteindelijk komen en gaan al deze mensen elke 2 of 4 jaar. Wat zij niet weten deert hen niet, trouwens, wij doen hen een plezier om hen in het ongewisse te laten over dergelijke geheime projecten. In ieder geval zijn deze projecten NIET ERKEND en zij bestaan dus helemaal niet echt…

Wat is een USAP?

Het is een topgeheim, onderverdeeld project wat speciale toegang vereist, zelfs voor hen met een top geheime clearance, EN, het is niet erkend. Dat betekent dat als iemand, om het even wie, inclusief uw superieuren, inclusief de commandant en de chef, of de president u erom vraagt, u antwoordt dat een dergelijk project niet bestaat, U liegt. Mensen binnen de USAP’s zijn dodelijk serieus in het geheim houden van hun project en zullen nagenoeg alles doen het verhaal verborgen te houden en daarbij zowel andere beambten als het publiek opzettelijk verkeerde informatie verstrekken.

De grootvader aller USAP’s is de UFO/ET-zaak. Herinner u dat een topgeheim Canadees document, geschreven in 1950 door Wilbur Smith, verklaart dat hij had uitgevonden dat een geheime Amerikaanse groepering werkte aan de UFO-zaak, inclusief de technologie achter de UFO’s en dat dit de meest geheime onderneming van de Amerikaanse regering was, dat zelfs de geheimhouding van de ontwikkeling van de H-bom te boven ging.

Denkt u zich eens in hoe dit project er 50 jaar later uitziet. Er is inmiddels een hele tijd voorbij gegaan. Er zijn vijftig jaar en ontelbare miljarden gespendeerd aan verschillende aspecten van dit project: het terugontwikkelen van buitenaardse technologie om uit te zoeken hoe het werkt, experimenten met niet-lineaire voortstuwings- en communicatiesystemen, grootschalige publiekelijke desinformatie en misleiding van grondwettelijk gekozen en benoemde beambten en rechtspersonen en nog veel meer.

Denkt u zich eens in hoe dit project er 50 jaar later uitziet. Er is inmiddels een hele tijd voorbij gegaan. Er zijn vijftig jaar en ontelbare miljarden gespendeerd aan verschillende aspecten van dit project: het terugontwikkelen van buitenaardse technologie om uit te zoeken hoe het werkt.

Aandacht van de mensen afleiden

Voeg aan deze actieve desinformatie de namaak en de gesimuleerde, valse ET-gebeurtenissen toe om het publiek te misleiden en te dienen als lokaas om zodoende de aandacht van de mensen weg te leiden van de werkelijke actie. Ontvoeringen. Dierverminkingen. Hybride baby’s drijvend in de ruimte en ondergrondse bases. Geheime verdragen tussen een wereldregering en de sinistere buitenaardsen enzovoorts, tot vervelens toe. Het is tragisch dat de roddelmedia, uitgevers van boeken, de UFO-subcultuur/industrie en het algemene publiek deze troep verslinden.

Niet alleen dient deze nonsens als een effectief lokmiddel voor de ongefundeerde en niet-professionele burgerlijke UFO-subcultuur, het creëert tevens het laagje waanzin en smakeloosheid dat nodig is om respectabele wetenschappers, de voornaamste media en publieke beambten stil te houden. Het houdt de hele zaak veilig uit hun blikveld.

(Noot van Paul Harmans: Veel van wat Greer beweert over het UFO-fenomeen is zonder twijfel waar, maar persoonlijk vind ik hem echter wat te gemakkelijk de uitkomsten negeren van zowel de gedegen onderzoeken naar de dierverminkingen van Linda Moulton Howe als de wetenschappelijk onderbouwde conclusies betreffende het ontvoeringsfenomeen van onderzoekers als John Mack en David Jacobs. Vert.)

Geheimhouding voor de nationale veiligheid

Vanaf het midden van de veertiger jaren tot de late jaren vijftig was deze geheime groepering in zekere mate conventioneel. Een aantal ambtenaren in de Truman en Eisenhower-regering wisten van het bestaan en waren erbij betrokken. Het werd oprecht gezien als noodzakelijk voor de nationale veiligheid dat het voor een tijdje geheim werd gehouden. En ik geloof dat zij in goed vertrouwen handelden en binnen de grenzen van onze constitutionele democratie.

Maar ogenschijnlijk ontwikkelde zich tijdens de jaren van de Eisenhower-regering een patroon waarbij zij die in het circuit zaten, eruit werden gewerkt. We hebben meer dan één bron die bevestigt dat dat het geval was in de laatste jaren van de Eisenhower-regering en in de jaren tijdens de Kennedy-regering. Eerstehands getuigen hebben ons verteld dat Eisenhouwer furieus was dat hij in het ongewisse werd gelaten betreffende een aantal belangrijke aspecten aan het UFO/ET-fenomeen. Hij had de buitenaardse ruimtevaartuigen en lichamen gezien en toen ontdekte hij dat er buitengewone projecten werden opgezet en dat hij daar buiten bleef.
Eisenhouwer

Kennedy: ‘De hele zaak is mij uit handen genomen’

Het is daarom ook geen wonder dat hij, niettegenstaande het feit dat hij een vijfsterren generaal was en een conservatieve republikein, als president in zijn laatste rede aan de natie waarschuwde voor het ‘militair-industriële complex’. Mensen zijn vergeten dat het een vijfsterren generaal was – en niet Abbey Hoffman – die de term ‘militair-industriële complex’ lanceerde en ons de eerste waarschuwing gaf voor de gevaren van haar buitensporigheid. Waarom? Omdat hij deze buitensporigheid van dichtbij en persoonlijk had meegemaakt.

Nu gaan we snel voorwaarts naar juni 1963. Kennedy vliegt naar Berlijn om daar zijn beroemde toespraak te presenteren en te verkondigen: “I am a Berliner”. Aan boord van de Airforce One is een militaire man die het volgende vertelt: Kennedy begon tijdens de lange vlucht op een bepaald moment met hem het UFO-fenomeen te bespreken. Hij gaf toe dat hij wist dat UFO’s bestonden, het bewijs had gezien, maar vervolgens aan deze stomverbaasde militair verklaarde dat: “De hele zaak mij uit handen is genomen en ik weet niet waarom…” Kennedy zei dat hij de waarheid naar buiten wilde brengen, maar dat hij daartoe niet in staat was. En dat was nu de president van de Verenigde Staten, de opperbevelhebber van de gewapende troepen, verklaren dat de zaak hem uit handen is genomen en dat hij niet weet waarom. Ik vraag mij af of hij er nog achter is gekomen voordat hij later in dat jaar werd vermoord.

Eisenhower, Kennedy, mensen van de Clinton-regering, militaire machthebbers, mensen van de inlichtingendiensten, buitenlandse leiders. Allemaal staan ze buiten spel. Maar ze weten allemaal dat het echt bestaat. Wat is er aan de hand?

Eisenhower, Kennedy, mensen van de Clinton-regering, militaire machthebbers, mensen van de inlichtingendiensten, buitenlandse leiders. Allemaal staan ze buiten spel. Maar ze weten allemaal dat het echt bestaat.

Wat is er aan de hand?

Wordt vervolgd. Morgen staat Deel 2 van dit artikel op WantToKnow!