De financiële oplichting eenvoudig uitgelegd..

Een gastcolumn over economie. Want het is voor veel mensen absoluut onduidelijk; die rare economie.. Geld, sparen, overheid, belastingen, China, economische groei, BNP, pensioenfondsgaranties, sociale verzekeringen enz. enz. Een boel onduidelijk begrippen, die voor de ‘kenners’ allemaal met elkaar verband houden..

Abacadabra, zo kunnen ze het wellicht beter noemen. Want wáár begin je in hemelsnaam met begrip te kweken voor economische processen. Hoe krijg je er een vinger achter..?

Processen die ons steeds meer naar de keel lijken te vliegen. Althans, als je het nieuws en de ‘deskundigen’ mag geloven..Maar het feit is dat economie gewoon niet zo heel ingewikkeld hoeft te zijn. Het is een rare wereld geworden, door vooral het gegoochel van allerlei ‘masterminds’, die zich ermee hebben bemoeid.

Het hele geldplaatje speelt daarin de hoofdrol. Geld, dat ooit als middel werd gecreëerd, kán gewoon nooit iets anders worden, omdat geld een middel blijft. Je bent afhankelijk van het vertrouwen van de volgende, die het geld weer moet aannemen.

Maar als we met z’n allen, of een heel groot deel van de bevolking besluiten dat geld ook een ‘doel’ kan zijn, tja, dan zet je de economische wereld op zijn kop.

Geld word fictief gecreëerd, zonder ook maar enige dekking. De geldpers draait, met beleid uitgevoerd door de Centrale Banken.. Maar juist zij zijn de grote spinnen in het web, die er feitelijk NIETS te zoeken hebben. Het geld is van de mensen, zij zijn degenen die het vertrouwen eraan geven..

Dit keer is de gastcolumn gevuld met een vertaling van Albert Spits van een openbarende artikel over de grote en uiterst schandalige wijze waarop een aantal ‘plunderaars’ hun land, en we hebben het hier over de VS, hebben leeggeroofd en daar nog volop mee bezig zijn. De titel is veelzeggend..

De ‘financiële oplichting van het decennium’ blijkt nog een understatement..

‘Feitelijk is het een soort koloniale Derde-Wereld- oplichtingstruc, maar dan op een gigantische schaal:je  plundert de schatkist van een land, koopt dan de schuld die door een lening was ontstaan en waarvan je het geld al in jouw zakken had laten verdwenen. Je koopt dan  dus het land uit, met geld dat je leent van de belastingbetalers.. Geen enkele andere despoot zou het beter kunnen..’

Charles Hugh Smith

x

De financiële oplichting van het decennium,
zo eenvoudig uitgelegd,
dat het zelfs voor een politicus gemakkelijk te begrijpen is.

Tyler Durden / Zero Hedge
vertaling Albert Spits © juli 2010

x

Soms gebeurt het weleens, wanneer je op een dagelijkse basis, de stuiterende bal van fraude en corruptie najaagt, dat je het zicht kwijtraakt op het bos, tussen de miljoenen bomen (waarvan op elke boom een –door Goldman Sachs ondertekend- 150% pandrecht rust). Dan is er gelukkig altijd nog Charles Hugh Smith, van de website oftwominds.com die de tijd genomen heeft om alles in zulke simpele en begrijpelijke termen uit te leggen, dat  zélfs corrupte congresmensen uit North Carolina zich niet meer van de domme kunnen houden, als ze dit gelezen hebben..

* * *

Natuurlijk voor diegenen die bekend zijn met de Oostenrijkse economen zal dit niet als een verrassing komen.

1. Zorg dat biljoenen dollars in hypotheken die gegarandeerd in een faillissement komen worden verpakt in onbeperkte hoeveelheden ten behoeve van hypotheekverzekeringen, welke een ongelimiteerde vraag creëert met betrekking tot deze van oorsprong frauduleuze leningen.

2. Verkoop deze hypotheekverzekeringen als ‘veilige bezittingen’ aan goedgelovige investeerders, beleggingsfirma’s, pensioenfondsen, gemeenteraden in Noorwegen etc., en pleeg dus oplichting op mondiale schaal.

3. Speculeer vervolgens enorm tegen deze gedoemde hypotheken, zodat deze failliet zijn en dan door speculaties miljarden opleveren.

4. Zet een hefboom op van elk van deze hypotheken, zodat elke dollar werkelijk kapitaal wordt afgedekt met 100 dollar aan risicovolle opties.

5. Verberg dan al deze frauduleuze opties in het buitenland en/of op de balans (hoewel de toezichthouders die je hebt afgekocht het toch niet zouden opmerken).

6. Wanneer de speculatieve beleggingen instorten, boek dan honderden miljarden dollar over naar overheidsgaranties, reddingsacties en andere finciële hulp naar de private sector die deze risicovolle beleggingen hebben gedaan. Of via een rechtstreekse betaling of via stromannen als AIG. Zorg ervoor dat deze private machtselites honderden miljarden dollars meer kunnen lenen van de centrale bank of het ministerie van financiën tegen 0% rente.

7. Stort deze fondsen bij de centrale bank, waar deze 3-4% opbrengen. Plunder miljarden gegarandeerde inkomsten door middel van het lenen van gratis overheidsgeld en ervoor worden betaald door de centrale bank.

8. Wanneer de winsten omhoog schieten koop dan bootladingen korte termijn staatspapier. Nu dat de belastingbetalers, die biljoenen aan private verliezen hebben moeten goedmaken en die biljoenen in subsidies, reddingsacties, garanties en leningen hebben gegeven aan private banken en grote bedrijven, moeten zij vervolgens rente betalen op het korte termijn staatspapier wat met hun oorspronkelijke geld werd gekocht voor de banken en grote bedrijven.

9. Koop langzaam maar zeker biljoenen dollars aan staatspapier, wat niet moeilijk is omdat de federale overheid 1,5 biljoen dollar per jaar leent.

10.  Stop met het kopen van staatspapier en dump daarna een bootlading ervan op de markt. Het gevolg is een rentestijging, omdat het aanbod van nieuwe staatsleningen de vraag overtreft (tenminste op korte termijn). Herhaal indien nodig, zodat men de dubbele of drievoudige rente krijgt op datzelfde staatspapier.

11.  Koop honderden miljarden lange termijn obligaties tegen een hoge rente. Zodra de rente stijgt, zullen deze rentebetalingen alle andere overheidsuitgaven overtreffen, waarbij extreme bezuinigingen op alle overheidsuitgaven noodzakelijk zijn.

12.  Geniet van de honderden miljarden dollars in rente die wordt betaald door de belastingbetalers op de obligaties, welke oorspronkelijk door diezelfde belastingbetalers werd gekocht met hun eigen belastinggeld, maar die nu veilig in private handen zijn terechtgekomen…!

De conclusie van Charles Hugh Smith heeft geen enkel aanvullend commentaar nodig, omdat het de spijker midden op de kop slaat. Daar de federale overheid de potentie heeft om deze biljoenen obligaties weg te inflateren, geloven genoeg gekozen politici dat men moet bezuinigen zodat de inflatie laag blijft.

Uitstekende oplichting en de markten zullen nooit begrijpen hoe de ‘redding van ons financiële systeem’ tot horigheid leidt aan dezelfde belangen die zij hadden gered.

De cirkel is nu rond: want om ‘ons financiële systeem te redden’ heeft het volk biljoenen geleend en het geld overgedragen aan de private machtselite, die daarmee de overheidsschuld kochten met hetzelfde uit de zakken van de belastingbetalers gezwendeld kapitaal..!
Vervolgens dragen de belastingbetalers jaarlijks meer bezittingen over aan de machtselite/oligarchie in de vorm van rente op de obligaties. De machtselite bezit de schuld die werd gemaakt om deze elite van hun slechte private speculaties te verlossen. Dit is de uitkomst van ‘geprivatiseerde winsten’ en ‘gesocialiseerde verliezen’.

Het is feitelijk een derdewereld/koloniale oplichting op een gigantische schaal. Plunder de overheidsfinanciën, koop de schuld die was geleend en draag het over naar je eigen zakken. Je koopt daarmee het land met geld dat werd geleend van haar belastingbetalers. Geen despoot had het beter kunnen doen.

De oplichting van het decennium (deel 2), past naadloos aan op de eerste oplichting van het decennium. Eerder beschreef ik hoe de financiële oligarchie bezit kan overdragen van de overheidsfinanciën met gebruik van belastinggeld om schuld te kopen dat de belastingbetalers hadden gekocht om de oligarchie te redden.

Om deze oplichting te laten werken moet de machtselite en hun politieke hulpjes in het parlement, het ministerie van financiën en de centrale bank de dagloners overtuigen dat lage belastingen op onverdiend geld niet alleen ,,vrijemarkt-kapitalisme is op zijn best”, maar dat deze ook nodig zijn ,,om het land weer in beweging te krijgen”.

De eerste fase van de oplichting werkte met succes op de dagloners in 2001, verlaag de belastingen nauwelijks op het meest productieve deel van de bevolking en verlaag de belastingen enorm voor de financiële oligarchie.

Een jaar later, geen teken van verbetering is er gesignaleerd in het inkomensongelijkheidsprobleem.

De inkomensongelijkheid is gigantisch gegroeid sinds 2000. Volgens Harvard Magazine ging 66% van de inkomensgroei tussen 2001-2007 naar de top 1% van Amerika, terwijl de andere 99% van de bevolking slechts 6% verhoging had. Hoe is dit mogelijk? Een feit om in ogenschouw te nemen is 2001, toen George W. Bush 1,3 biljoen dollar in belastingen verlaagde, waarbij 32% daarvan naar de top 1% ging. Een ander feit is de beslissing van Bush om de nationale schuld te verhogen van 5 naar 11 biljoen dollar. De combinatie van verhoogde overheidsuitgaven en lagere belastingen heeft de top 1% enorm geholpen.

Het tweede gedeelte van de oplichting is om veel van de inkomsten van de machtselite te verhullen achter belastingvoordelen en andere systeem-trucs, zodat de zichtbare tarieven hoog lijken voor de dagloners, echter waarbij de werkelijke betaalde belastingen op de inkomsten veel lager liggen.

De belastingvoordelen zijn zo onnoemelijk veel en zo effectief dat het duizenden pagina’s in de belastingboeken beslaat en legers van hulpjes nodig heeft om deze na te jagen. Familiestichtingen, olie-afname-toelages, belastingvrije obligaties en natuurlijk de speciale eenmalige belastingvoordelen die door hulpvaardige ‘gekozen’ politici worden bewerkstelligd.

Stap drie is om de dagloners te overtuigen dat 600 dollar in onverdiende inkomsten (kapitaalwinsten) hetzelfde zouden moeten worden belast als 600 miljoen dollar. De gehele sleutel in de Amerikaanse belastingwetgeving is om verdiende inkomsten zwaar te belasten, maar onverdiende inkomsten (de meerderheid van de inkomsten van de oligarchie is natuurlijk onverdiend) helemaal niet of heel erg licht.

In een systeem dat productieve arbeid beloont en ultieme speculaties, die gevoelig zijn voor fraude, ontmoedigt, dan zou het tegenovergestelde gebeuren. Onverdiende inkomsten zouden dan hoger worden belast dan verdiende inkomsten, die dan lager belast zouden worden. Vooral voor huishoudens onder de $100.000.

Als het doel zou zijn om ‘investeringen’ aan te moedigen en ondertussen het soort speculaties terug te dringen, waarbij hedgefonds-managers $600 miljoen verdienen (dit is geen tikfout, want dat was het gemiddelde wat de top 10 managers persoonlijk verdienden tijdens hun fondswinsten), dan zouden alle onverdiende inkomsten (rente, dividenden, kapitaalwinsten, huur, oliewinsten etc.) tot $6000 per jaar vrij van belasting zijn.

Onverdiende inkomsten tussen $6000 en $60.000 zouden worden belast met 20%, ruwweg de helft van het toptarief voor verdiende inkomsten. Dit zou 95% van de Amerikaanse huishoudens toestaan om te investeren met lage belastingen.

Boven de $60.000, zouden onverdiende inkomsten hetzelfde belast worden als verdiende inkomsten en boven de $1 miljoen dollar, zou het worden belast met 60%. Zo’n systeem zou een ontmoediging zijn voor de speculatieve winsten die werden gemaakt door de top 0,1 procent, terwijl het de overige 99% nog steeds zou aanmoedigen.

Zou zo’n systeem eigenlijk in de wetgeving worden toegepast door een willekeurige bureaucratie en parlement? Natuurlijk niet. Maar het is nog steeds een waardevolle oefening om de geboden rationaliseringen extreme speculatieve plunderingen, corruptie en fraude aan stukken te rijten.

De laatste stap van de oplichting is de belastingen te verhogen op de productieve dagloners om de financiering te verzorgen voor de oligarchie om de rente te betalen op de obligaties.  Als de belastingverlagingen van Bush zijn teruggefloten, dan zal de effectieve betaalde belastingen de helft (20%) blijven van de tarieven van de verdiende inkomsten (onen, salarissen, winsten van kleine bedrijven etc.) die ruwweg 40% hoger zijn bij de hogere inkomsten.

De financiële oligarchie zal zorgen dat het nodig is om de federale schuld terug te brengen, nadat zij deze hebben opgevoerd door middel van het plunderen van de publieke schatkist en het aan henzelf hebben overgedragen.

Nu komt de oplichting erop neer dat de dagloners genoeg belastingen blijven betalen om de rente op de federale schuld te financieren en te zorgen dat de rente behoorlijk gaat stijgen. De 1% obligatietarieven zijn maar een onderdeel van deze oplichting om de dagloners ervan te overtuigen dat de biljoenen dollars die zijn geleend ‘geen gevolgen’ hebben. Deze tarieven zullen later geleidelijk stijgen als eenmaal de financiële oligarchie genoeg overheidsobligaties bezitten. Dan zal het spelplan zijn om grote winsten te halen op langetermijn-obligaties en hun politieke hulpjes laten stemmen over ‘bezuinigingen’.

De bezuinigingen zullen de financiële elites natuurlijk niet treffen. Dat is juist het gehele doel van deze oplichting. Want je weet dat ‘Sommigen gelijker zijn dan anderen’, nietwaar?

Tyler Durden