Ben je geboren vóór 1978? Lees dan hier gerust verder..
Maar ben je ná 1978 geboren: Svp ophoepelen..! Want dit verhaal begrijp je toch niet! Want hoe is het in vredesnaam mogelijk dat wij, als geborenen uit de jaren 1950/1960 en 1970, nog leven..!? Daar gaat dit verhaal over. Want volgens de theorieën anno 2005 – 2010, hadden we feitelijk toch al lang dood moeten zijn..? Waarom..?? Nou zeg.. Dat is toch duidelijk.. Gewoon even een paar feiten dan maar:
- Wij zaten in auto’s zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag
- Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium. Zo ook onze kleurpotloden, de verflaag knabbelden we er -onder het kleuren- lekker vanaf en dan maar verder sabbelen op het hout van het potlood..!
- Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde gewoon naar beneden.
- Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was moest je gewoon maar hard schreeuwen zodat je ouders dat merkten; de babyfoon was er in ieder geval niet.
- Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze kleine handjes en beperkte motoriek openen. En deden dat ook regelmatig.
- Poorten en deuren gingen gewoon dicht. Tja, en als je er met je vingers tussen zat, waren ze gewoon weg.
- Op de fiets zat je achterop met je kont op de harde bagagedrager en probeerde je je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je; ongeacht het gewicht van je vader of moeder die erop zat.. Ondertussen bungelden je benen vervaarlijk langs de draaiende spaken van het wiel..
- Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets. Laat staan op een fiets.
- Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles. En als je uit een fles dronk, had je die zélf gevuld..
- Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer.
- Je dieproze kauwgom legde je ‘s avonds gewoon op het nachtkastje en stak je ‘s morgens weer in je mond. Keihard was ie, maar daarna werd ‘ie gewoon weer zacht..
- Op school hadden ze maar één maat bank en die had zo’n heerlijk gevaarlijke klep eraan.
- Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was of te groot of te klein.
- Een fiets had geen versnellingen, dus je fietste met dezelfde trapgang tegen en voor de wind. En als een band kapot was, werd je zo snel mogelijk geleerd om hem zelf te plakken.
- We gingen ‘s morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd écht waar we waren en we hadden geen GSM mee!
- Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze mannetjesverzamelplek.
- Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee, die je bracht en ook weer afhaalde.
- Wij aten toen ook al veel koekjes en kregen boterhammen met veel boter en vet vlees, en werden toch niet dik.
- We dronken heel stoer uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van. Ook als er af en toe eens iets troebels in de fles terecht kwam..
- Wij hadden geen playstation, nintendo, X-box, 64 televisiezenders, videofilms, dvd, surround sound, eigen televisies, thuiscomputer of Hyves-vrienden op Internet. Wij hadden échte vrienden!
- De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender te duwen (die zaten toen aan het toestel vast). Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek.. Hij stond op om de TV op een andere kanaal te zetten, met handen en voeten!
- We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden afgebroken en hier werd niemand voor naar de rechter gesleept of werd de politie erbij gehaald. Dat waren gewoon ongelukken en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor van je ouders..
- Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan dat je een speldje van een lieveheersbeestje op je jas stak.
- Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat een rem erop, toch wel handig geweest was..
- We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht meedoen; wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen. Totdat ie gevraagd werd. En je hoorde er pas écht bij, als je per ongeluk een ruitje van een raam had ingetrapt..
- Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen dezelfde lessen. Zij deden soms een klas nóg een jaar en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. De Meester had altijd gelijk.
- We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote-mensen-mes, en als je je boterhammen thuis had laten liggen, kon je op school niets kopen! In de eerste plaats was daar niks te koop en in de tweede plaats had je er ook geen geld voor..
- Als je de korstjes van je boterhammen niet opat, had je altijd gewoon een beetje meer honger de rest van de dag.
- Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter! Ook als het goot van de lucht.
- Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide was je écht een watje!
- En als je écht eens problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. Je ouders kwamen je wel ophalen, maar niet om je eruit te lullen. Je daden hadden consequenties; dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen.
- Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan.
Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en instaan voor de gevolgen van hun daden. Hoor jij ook daar bij? GEFELICITEERD!
WIJ WAREN HELDEN!
Geboren ná 1978?
STRONT EIGENWIJS.. EN TOCH DOORLEZEN HÈ !?
NU WEET JIJ.. ‘ZACHT WATTENKIND’ OOK WEER EENS WAT HELDEN ZIJN ..!
geweldig artikel guido je beschrijft presies zoals het is
waar kan ik 5 sterren geven 😛
* * * * *
dank!
(van vóór 1978 zeker?)
En we hadden de fabeltjeskrant! 😀
Heb zin om ouwerwets belletje te gaan trekken bij Guido en pijltjes door de ramen naar binnen gooien, kijkt ie niet dan schieten we onverhoops een bal opnieuw in zijn achter tuin, kom ie dan eindelijk met zijn koppie tevoorschijn gaan we gelijk ook nog met appeltjes gooien.
Rolletjes drop voor 10 cent uit de automaat trekken met touw en fiets, werkte als trekdrop zo goed.
Als kleuter gooide ik altijd moedersboodschappen geld wat ik retour kreeg in de put, was volkvermaak nummer 1, tenminste ’s avonds kreeg je een eerlijke verdiende tik op pak op den blote bips.
Spinazie van oma eten, lekker nou nee, zand zat er nog door heen, goed voor de maag maar ook voor de speelgoed autootjes die er heerlijk door heen konden rijden.
Het mini bed pret, als er een logee kwam had je nog lakens ipv dekbed, je kon zo heerlijk net bovenste laken dubbel vouwen waardoor bij het in stappen een #!$$%@!$#@! glorie uitbrak, dan gebeurde er nog eens wel wat.
Volgende dag op school werd er altijd besproken wat er de vorige avond op de TV gezien was geweest, zat er iets niet tussen wat niet geschikt was voor de kinder ziel, was de volgende dag gehad een lange dag op de gang en tonnen met extra huiswerk.
Taart halen met broer bij de bakker om de hoek, dat werdt een heel doos moorkoppen voor een prik, buiten gekomen ging broer ze tellen, ik hield de doos vast, voor ik het wist was ik zelf een en al moorkop, mams die ontzet kwam aangestoven gaf me direct ‘more op m’n kop’.
Ach zou nog wel ff terug willen, als is het maar voor even.
Testament van de baby boom generatie. (ik ben van 1947 🙂
De afgelopen jaren hebben mij oud gemaakt. En ik kan niet zeggen dat ik daar rouwig om ben. Ik heb eerder het gevoel dat het eindelijk wel eens tijd werd.
De jeugd heeft haar eigen vorm van naar verlichting (van pijn) zoeken. Vanwege de energie die in dat deel van de laag van de mens, de jeugd heerst, gaat het om een veel snellere vibratie als bij de generatie die dat al heeft doorleefd.
Vaak heeft de generatie die zich prettiger voelt bij een wat rustiger vaarwater wat moeite met datgene wat het achter zich voelt aankomen, maar die gehechtheid aan de eigen waarheid voorkomt dat we vrede kunnen ontvangen. We laten vrede buiten ons door te verlangen naar vrede.
En dat is zonde.
Leuke woordspeling.
Je kunt toch niet van iemand verwachten dat die zijn zoeken naar waarheid opgeeft, dus waarom niet gewoon de jeugd hun weg en wij oudjes onze weg waarvan we hebben ontdekt dat er geen weg is maar wij altijd in het doel kunnen verblijven. Daar zijn wij ook niet zonder slag of stoot aangekomen!
En hoe vaak ‘vergissen’ we ons nog steeds…
Hm.
Tja.
Afijn, wie zonder zonden is, werpe de eerste kushand.
De generatie die zich prettiger voelt bij zo een snelle energie, heeft de wens om snel daar te zijn waar eeuwig geluk is (in de saaie dagelijkse praktijk is dat een baan, een huis, een auto en een partner en niet te vergeten veel poen). Vanwege die drang, hebben ook zij wat moeite met datgene wat hen de weg lijkt te blokkeren; wij de oudjes die dat materiële al hebben. Zo laten zij vrede buiten zich door te verlangen = denken dat in de toekomst pas ‘wat te halen valt’.
Tja.
De jeugd, volwassenen en oudjes; alle drie hebben we; voelen we een spanning van zoeken en vinden; dat is leven, zo voelen wij; voelt ons lichaam. Een intensiteit die dualiteit van geluk en lijden inhoudt.
Als je dat als enige waarheid ervaart, ben je de weg kwijtgeraakt.
Is je lichaam dat wat is.
Is de mythe uit je wereld verdwenen en rest de onzekerheid van de verschijningsvorm.
De mythe zit niet ‘achter’ het lichaam of ‘dieper’, de mythe zit precies tussen (de spanning van) zoeken en vinden.
Tussen het moment waarop tranen schoonmaken en er tranen van zelfmedelijden zijn.
In de stilte tussen uit- en inademen.
Tussen erfzonde en avontuur.
Op weg kom ik op het punt dat ‘het einde in zicht is’; dat de sprong in licht van het onbekende genomen kan worden, maar er altijd al was. Daar waar geen weg is, geen wandelaar en geen omgeving.
Die sprong houdt in; ‘de eeuwige cirkel van de tijd in de ruimte uitstappen’. Uit de eeuwige cirkel stappen van geboren worden, jeugd, ouderdom en sterven zodat de tendensen die wij ‘ik’ noemen oneindig door kunnen ‘draaien’ in dat rad van leven en sterven.
Als er niet ook een uitweg uit dat ‘rad van avontuur’ zou zijn, zou het geheel niet compleet zijn geweest.
Die uitweg heet ‘liefdevolle acceptatie’ van dat wat is. Eenheid met God; verlichting, Boeddha – natuur; woorden die iets proberen duidelijk te maken. Maar niet het wezen zijn.
Datgene accepteren wat die woorden duidelijk proberen te maken. Dat wij als mens ‘op de grens’ van licht een donker leven, maar dat er ook voorbeelden zijn die duidelijk maken dat wij ook louter en alleen licht kunnen zijn.
Dat accepterend is er de oprechte bescheidenheid die vrede mogelijk maakt.
Die innerlijke vrede kan alleen maar werkelijkheid zijn, als het lijden dat wij zien verdwenen is.
Het ultieme moment waarin we de dans zelf worden.
Dan is zorgen, ontvangen.
De dans van het leven dansen waarin de illusie van onderscheid is verdwenen in de dans zelf, dat is niet anders als die dans van liefde wezen.
Dan zijn de wolken van duisternis verdwenen in het heldere oorspronkelijke licht van de waarheid.
Dat wens ik ons allen toe.
Een geweldig stuk ********** van mij, de vrijheid was zeker niet zo benadrukt zoals nu steeds meer en meer onze privacy geschonden wordt…de herinneringen komen weer verduidelijkt naar boven, toen lag er ook nog niet overal de hondenpoep op de straat of in de bossen of dat de hondepoep onder je schoen zat, meer blote benen korte broek waardoor je er soms wel eens in/door uitgleed en de poep aan je benen zat i.p.v onder je schoen…konden we gewoon meer op straat spelen tot laat in de avond…balletje trap!! net je zakgeld gehad en toch nog ff stiekem wat geld uit de huishoudpot jatten en daar de duimdrop of van die versuikerde gele banaantje ervan halen bij de benzinepomp om de hoek….belletje lellen en snel verstoppen, zakken chips kopen en door het slaapkamer raam snel naar boven gooien, moeders had niets door!!
Zo hadden we nog wel meer kinderprogramma’s die tegenwoordig meer herhaald worden
Maar Guido, wat we ook hadden waren ouders die je na de griep nog een extra dagje this lieten. Daar had je dan geen televisie, maar wel een extra verwendag. Jeouders knuffelden en hadden de tijd om jou aandacht te geven.
En van de onderwijs inspectie, die thuis op spijbelaars jaagt, had nog nooit iemand gehoord. Dat hel spjbelen dat hoorde erbij. Dat was kattekwaad en geen daad die je voor de rechter kan brengen. Alsje je diploma maar haalde. Daar ging het om.
Wat een achterlijk adorabele tijd was dat. Geen stress. En bakken tijd.
Groet,
Dzyan
Ben ik blij dat ik van 1977 ben!! 😉
Bioscoopkaartjes voor Fl 0,35, om de échte Mary Poppins te zien, met Dick van Dycke natuurlijk. Die eerder ook al in ChitiChiti BangBang (nee geen porno) te zien was..
Blaaspijp maken van electriciteitspijp en van ouwe tijdschriften pijltjestroken scheuren. Het papier oprollen tot een pijltje en met ‘spuug’ aan elkaar plakken. Liters drukinkt moet ik zo binnengekregen hebben.. Vervoglens de hele straat vol met papieren afscheursels van die pijltjes.. Door de ramen van de buren-in-de-straat schieten, zoveel als je papier had.
Naar het zwembad met 2 kwartjes, 1 voor de toegang, die andere om de hele dag mee ‘zoet’ te zijn.
Verstoppertje spelen tot heel laat, zodat het zó donker werd dat je gewoon achter een lantaarnpaal kon gaan staan.
De etenslucht bij de buren, die nét iets lekkerdekekkerder rook dan wat jouw moeder weer op tafel ging zetten.
Een vriendje, wiens vader nét een betere baan had; terwijl ik blij was dát ik nog een vader had!
GBJ Hilterman ’s zondags op de radio tijdens het warme eten rond de middag. ‘De toestand in de wereld’.. De groentensoep die we tijdens zijn hoogdravende referaten aten, en die de hele week nog mee moest, maar die zondags nog nergens naar smaakte.. Was té vers, te waterig.. Vermicelli..
School. Armen over elkaar, catechismusles, gelukkig 1 jaar maar. De gymzaal met de grootste vooraan.. En de kleinste ook vooraan, alleen van de ‘andere kant’ bekeken.. En dan natuurlijk de muziek, de ontluikende flowerpower.
De Beatles, die als engelen uit de hemel leken te komen, de flowerpower geboren lieten worden. En ‘Yesterday’ uit het raam van je buurjongen, die al een pickup had, maar was dan ook 5 jaar ouder..
Tja, helden zijn we, echte helden. Kinderlijke onschuld die ons het ZIJN liet ervaren, zonder het te WETEN.
Wat ik schrijf hierboven neemt natuurlijk niet weg dat ik ook met een wat triest gevoel de waarheid van het artikel onderschrijf; maar toch; iedere generatie heeft zijn eigenwijze eigen wijze van verzet tegen de gevestigde orde van idiotie en wanbeleid!!! YES.
toch was er zeker ook meer respect, en toonde je dat zelf niet….?? vul maar in. Er was inderdaad minder toe geen stress, was je druk kon je wellicht een “draai” om de oren krijgen en draaide ik altijd wel veel met humor bij m’n vader met m’n vinger(s) om zijn oren of langs zijn oren….Toen bestond er nog geen ADHD, terwijl we net zo druk konden zijn, of werden we niet bestempeld met PDD-NOS, Autisme of het Asperge syndroom wat men tegenwoordig allemaal niet verzint en werd er nog direct veel aan gedaan of een pilletje Ritalin voor geschreven door een huisarts, alhoewel ik het knuffelen niet zo veel heb ervaren zoals Dyzan hierboven vermeld….toch kon je of mocht men ook wel een extra dagje soms ook meer of langer thuis bij ziekte….
@Wendy: OPHOEPELEN!
@ Wendy je zit er toch nog net voor op de schommelwip
toen destijds had je nog geen poppen die van alles konden zoals plassen, lachen huilen, speentje zuigen of flesje drinken zoals men nu allemaal hebt in de winkels en had men niet volop speelgoed zoals tegenwoordig de huiskamers vol liggen overspoelt met speelgoed waar bv 3x naar gekeken wordt en vervolgens ligt rond te slingeren
Oh Guido nu begrijp ik pas na de post van Moos waar dit eigenlijk om gaat. Want we kregen ook de helft minder vaccinaties! En inderdaad van authisme hadden we nog nooit gehoord. Mijn persoonlijke diagnose heette inderdaad nog geen ADHD, maar was gewoon een Minimal Brain Damage. En dat betekende dat ik een kind was zoals anderen, als je er maar mee om kon gaan.
Dus de verantwoordelijkheid van de omgang met het kind lag nog bij de ouder(e) en niet zoals nu bij het kind. Dat aanstonds op 7 jarige leeftijd nu wel weer kennis mag maken met legale extacy, op kosten van de verzekerden.
een wat een feest als we eens frietjes konden gaan halen op de kermis of bij de frietkraam, uiteten was toen echt niet alledaags…
om niet te spreken de meisjes verplicht een jurk op zondag moesten dragen als je op visite ging of als je naar de kerk ging, alsook de schoenen en owee als die vuil werden haahaa, dan zwaaide er wat!!!
en bij de meisjes wer het haar nog eens door mams gekamd, en je mocht niet bewegen of zeuren, geen gel of haarlak, en make-up was er toen nog niet bij voor je 17 de
kniekousen witte met strikjes mijn God waar is die tijd toch gebleven
Van voor 1978, ja doet me terug denken aan het jaar 1961, enigste jaar dat om draaibaar is en achterstevoren en ondersteboven, welk jaar kan dat wel ?
Opgevoed worden met Kuifje, sprak boekdelen.
Paardepoep trappen met plank en steen bij tante kaatje, wie durfde dat ?
Altijd in zo’n vervelende pofbroek rondlopen, dacht je eindelijk krijg een heuse broek, blijkt het een knickerbocker te wezen, nog steeds blote benen.
Vroeger altijd bruin en gezond zonder in smeercremetjes, nu huidkanker, veel vitaminen D3 en zonnebrand olie.
Het interieur was nog niet van Ikea, maar iedereen had haast wel het zelfde staan.
Speelgoed, heb het nog steeds is niet stuk te krijgen na al die jaren, van vaders mobacco tot mecano, houten trein en boot en me eigen trix treintje met alle dinky toy autootjes.
Steppen was het beste evenement buiten, we keken er lang zo naar uit, dat je in de zomer vakantie een hele nieuwe ging krijgen als je weer over was, de step was ook zo over, binnen 1 dag was ie kaal en in 2’en.
De eerste Home Computer, begon met Pong ! na schooltijd werd je door je mede klas genoten gepest en getreiterd omdat je nog geen Pong thuis had. Mijn vader had het idee regelrecht uit de states via zijn werk de allereerste Apple ][ mee te slepen maar dan wel 16 kleurtjes. (1973)Op school was het tij toen gekeerd, sloeg nu zelf blauwe ogen in 16 kleurtinten.
Nu kan je haast nergens meer parkeren, het was toen de tijd dat mijn Vader de eerste in de straat was emt een auto, een anglia, de rest van aanwezigheid was het paard en wagen van de schillenboer.
Toen kon je nog makkelijk stoepen met een bal.
Snoep halen bij het lokale snoep winkeltje om de hoek, mijn broer deed dat meestal zonder geld, van alles bestellen in zijn zak en mond proppen en dan op een papiertje schrijven dat ie geen geld bij zich had.
Schoolreisjes, nooit mee geweest, was altijd ziek totdat de bus met kineder zwaaiend en toeterend door de straat heen reed, wat ik beter, maar wel te laat.
Vliegeren, met poep aan papier, hoog en droog zullen we het maar noemen, deed menig verraste fietser en automobilist versteld staan, waren dit de goden uit de hemel ?
The good old times komen niet meer terug, nog even wachten en dan kunnen we misschien aanschuiven met voor van 2078, can’t wait !
zelf had ik een hekel om als meisje rokjes of jurkjes te dragen, en het liefste zagen vooral de oma’s hun kleindochters elke dag in jurkjes of rokjes, een meisje hoorde géén broek te dragen.
Monique de naam van de jaren 60
wie heette toen geen Monique ???
Jij dus…
@ paul, daar laat ik me niet over uit…voor jouw een vraag en voor mij een weet…wat was trouwens de meest voorkomende jongesnaam uit die goede oude tijd???
Ja van de Jean-Paul generatie maar dan toch net ff iets anders…
Bouwjaar 1967!
O ja! de autoloze zondag, geweldig! rolschaatsen op de A27!
en die winter dat we met schaatsen op de straat konden schaatsen! of met een doorgesneden kunststof regenton de geluidswal afroetsen. met de fiets naar het crossveldje helemaal onder de modder thuiskomen hahahhaha
snoep kopen twee straten verder op de hoek, zelfs op zondag!
Ik heb net als veel jongens uit die tijd,ook pijltjes gedraaid en bij de buren in de open ramen geschoten,en knikkeren en haktollen!
Ik las graag stripboeken suske en wiske!
o ja en ook de pick-up 45 en 60toeren was het toch?, singeltje of lp Abba en mud en the rubbets hahahahahahahaah
Wow thanx voor het ophalen van mooie herinneringen!
Geweldig stuk! Kon er hartelijk om lachen 1968..
Alleen kreeg ik geen boterhammen mee naar school.
Steppen, hoepelen, knikkeren, verstoppertje, hinkelspel, bussentrap.
Naar de slager voor je moeder en dan een plakje worst krijgen.
Een dubbeltje op woensdag om te snoepen.
Meisjes droegen toen nog terlenka broeken zonder gulp. Mijn vader had een dure heremodezaak en ik werd proefkonijn gulpdrager. Wat werd ik uitgelachen! Maar met een opgeheven hoofd heb ik mijn gulpbroek gedragen. Later merkte ik dat ik voor mijn vooruitstrevende vader die er geen kwaad in zag, wel meer vernieuwingen in mocht voeren. Het trendsetten is in mijn genen gaan zitten.
Een jurk op zondag die na de kerk letterlijk direct vervangen werd door mijn spijkerbroek.
En blauwe plekken….. Er was een grote rooi meid die de buurt terroriseerde. Het was allemaal nog tot daar aan toe maar toen ik voor mijn ogen zag dat ze een kleiner meisje pakte werd ik zo ongans kwaad dat ik me leeggevochten heb met haar. Het was fysiek niet mogelijk om van haar te winnen want ik was jonger en kleiner en ging uiteindelijk met een kapot lijf en kapotte kleren naar huis. Maar het is daarna nooit meer gebeurd. YEEESSS.
Net doen of je ziek bent en de dokter die vol betekenis naar mijn moeder keek en zei dat ik wel een dagje thuis moest blijven.
Er kwam een zwart-wit TV. Heb het meegemaakt dat we met zijn allen zaten te kijken naar het programma Hoepla. En daar verscheen ineens vanachter een krant een vrouw met haar borsten helemaal bloot. Er is verder niet veel over gezegd, geen gedoe ofzo maar vanaf toen is er voor mij iets heel moois kapot gegaan. En zo is het langzaam, maar zeker verder gegaan.
Geweldig Anne.. De eerste zw/w tv’s.. heerlijk Ivanhoe kijken, Lassie. TopOfFlop en Pipo koeien.. hahaha..
Snoepje van de week nog nét meegemaakt, bij De Gruyter. De eerste vakanties, want je was altijd thuis. Wat een luxe zo’n camping.. Steppen inderdaad..
De kerk en de uitstraling ervan, de priesters die ‘iets’ leken te weten, waar jij alleen maar naar kon raden.. Je ouders, die zóó serieus meededen, dat je dacht dat het écht waar was.. En dat het gewoon aan jou lag.. hahahahaha..
Eerste communie en het bijbehorende feest; je hoorde er ineens ‘bij’.. Waarbij? Jaweetikveel! Niet van die moeilijke vragen stellen..!
Je had inderdaad snoepwinkeltjes, want snoep was nog een luxe. Met je plakkerige kwartjes en dubbeltjes naar de snoepwinkel.
Sleutelhangers sparen, speldjes, Kuifje (Basjiboezoek!) en de dromerige uitkijk op de Yeti, Geheimzinnige Sterren, Inca’s etc. Jongens en meisjesscholen gescheiden. Mijn hemel..
De eerste echte auto’s. De snoek van Citroën, de Ami en de lelijke eend niet te vergeten.. De VW-kever, jeetje..
De Puch en de Thomos, de Solex en de Mobilette. En niet te vergeten de Zündapp en de Kreidler.. Hoge sturen, minirokjes..
Heimwee oh wee..? Een beetje toch wel. Maar het gevoel zit gewoon nog op zijn plek. Prachtig!!
Toch wel goed dat Wendy er niet meer bij is. We kunnen zo tenminste vrij-uit delen.. 🙄
Hou maar op, het zijn allemaal illusies, zegt de illusie in het brein ontsproten van 72. Maar wel illusies om te koesteren. Maar ook de tijd van Nixon, Pol Pot, Amin, Chroetsjov, Ceausescu. Wel was biologische groente een vanzelfsprekendheid was volle melk drinken nog zonder gevaar. ‘Dioxine’ was toen nog een ver oord waar niemand van gehoord had.
• Er stonden nooit moeders voor school te wachten. Ze brachten je, toen je vier jaar was, één keer naar school, daarna wist je het zelf wel vinden.
• In de Meer kon je gewoon over het hek klimmen en naar binnen glippen als de wedstrijd begon en de bewakers stonden te kijken. Vond iedereen proma. Zo heb ik het debuut van Johan Cruyff nog gratis gezien.
• Stond er bij ons in de hele straat maar één auto geparkeerd en kon je er nog gewoon voetballen.
• Heten je vriendjes nog gewoon Jan en Piet.
Mijn ouders hadden een hele grote tuin en ik een luchtdrukgeweer.Op een middag toen mijn ouders niet thuis waren ben ik in een boom geklommen met een literfles benzine
Op zo’n 8 meter hoogte hing ik de fles benzine met een touw aan een tak ben weer naar beneden geklommen en loodrecht onder de fles benzine maakte ik een klein vuurtje op de grond . Van enige afstand schoot ik met mijn buks de fles benzine stuk tjonge wat een explosie een paddestoel van wel 8 meter hoog de hele boom in lichterlaaie ik schrok me het apelazerus Toen mijn ouders thuis kwamen stond er een zwart geblakerde boom in de tuin heb het hele verhaal maar opgebiecht en vreselijk op mijn donder gekregen.
Tjonge wat een paddestoel van vuur was dat
De Bader-Meinhoff-groep was geboren..?
Leuk om als 70 jarige (1939) dit te lezen.
Natuurlijk heb ik ook een hoop herinneringen uit de jaren 40,bvb voetballen met een varkensblaas welke je bij de slager ging halen.Want een echte bal was toen niet te betalen.
Webcams en dat soort dingen waren er niet,dus doktertje spelen deden wij in het echt hihihihi.
Een autopet had gewoon houten wielen en één met luchtbanden was een rolce roys.
Als je uit school kwam kon je soms 200 mtr van huis al ruiken wat je moest eten…….stokvis Bleh.
En over veertig jaar zullen onze kinderen dezelde verhalen vertellen over hun jeugd met dezelfde weemoed
(bouwjaar 1965) Tussen de middag thuiskomen, mijn moeder had de boterhammen gemaakt op een bord gelegd en een ander bord eroverheen (ik had een werkende moeder, vrij uniek in die tijd) de achterdeur stond gewoon de hele dag open.
lekker door de gemeente toeren op je 650 cctje onder het genot van een oefenvergunning en nog gratis parkeren ook. Poncho’s, Q & Q en Catweazle, het lijkt wel in een vorig leven… hahahaha… tof!
Hehehe electrickery die begreep ik pas jaaaaaaaaaaaaren later
En als je in de rivier sukkelde riepen ze vanop de kant, kom d’r maar uit, als je uiteindelijk d’r uitraakte, werd je in
je blote flikker gezet en daarna in een deken gewikkeld en hup, mee naar huis.
Geboren in 62, naast mooie herinneringen zijn er bij mij toch ook nog wel andere herinneringen: verplicht naar de kerk en cathechesatie. Buiten spelen: voor de meisjes:-) elastieken, tollen, landverovertje, tenten bouwen met het windscherm (deken erop, ervoor en erin), moeder die vanaf de derde verdieping met een emmer aan een touw een fles limonade (aangemaakt) naar beneden deed en wat lekkers, stoepranden. Moeders eigen gemaakte fondant, toffee’s, schuimkoekjes, lekkere vochtige cake, biscuits met eigengemaakte mokka. Maar ook: veel verantwoordelijkheid voor broertjes en zusjes, meehelpen in het huishouden, verveling omdat je altijd maar naar buiten werd gestuurd,die vreselijke zondagse jurk terwijl je een spijker of ribbroek wilde dragen, regels!, wat vanzelf is gekomen zal ook vanzelf wel weer overgaan (dan was je ziek), van werken is nog nooit iemand dood gegaan, katholieke vriendjes waren verboden, bij vragen: omdat ik het zeg, waarom? daarom en zo kan ik nog wel even doorgaan haha. Laten we wel even reéel blijven, zo mooi was het allemaal niet al waren er ook net als nu, mooie dingen.
Voor 1978 èn na 1978. Ben van het jaar 1978… Dus voor beide uitersten uitgesloten. Toch gelezen 🙂
Wat een heerlijke nostalgie. Ben van 1967,
Niet alles is bekend, maar het meeste wel.
Soms verlang ik zeker terug naar die tijd, maar ook nu heeft het z’n charmes (kinderen van deze tijd kunnen ook heel aanhankelijk zijn, ik hou van jou zeggen en knuffelen, dat hadden wij vroeger naar onze ouders niet, zij hadden het veel te druk met zorgen dat alles op tijd klaar was, eten, was, werk e.d.)
Kinderen geven ons ook een spiegel om meer van onszelf te leren, je kracht te vinden, naar jezelf te kijken wie je werkelijk bent. Als we dan nagaan naar welke mooie tijd we gaan is het, voor mij, alleen maar leuk dat ik nu ouder ben en mijn kinderen zie opgroeien.
(ben huismama (rijke positie, dat weet ik, maar ook soms moeilijk en druk) en studente Klassieke Homeopathie).
Veel zwijmelen bij het lezen en genieten.
Nu ook weer genieten op een andere manier, je wordt ook ouder hé?!!
warme groeten,
Namaste,
Bertina.
Haha,
Ik ben blij dat ik uit 81 kom. Heb nog net dat stukkie van jullie meegemaakt maar ook de nieuwe tijd in mijn jeugd.
90% van wat er vermeld wordt komt toch nog over met mijn jeugd. Moest ook altijd zoveel mogelijk buiten spelen.
Voetballen op straat? Heb ik zelf geherintroduceerd, deed niet anders, zelfs wanneer het regende.
Lekker vissen, brandje steken, gein uithalen.
Later kwamen de computers als Nintendo, kinderen werden anders, hadden minder power of zo.
Tijd om de boel weer eens flink terug te draaien, maar niet op alle fronten.
Hmm ik heb dit verhaal al eens ergers eerder gelezen..
Dina moet Martijn zijn
Zijn dit nu de bekende oorlogsspelletjes? Denken aan de tijden dat het nog vrede was?
Goed voor je immuunsysteem.
Nou, nou, nou, zo kan ie wel weer.
Laten we de hand aan de rollator slaan en er nog wat van proberen te maken.
(Leuk trouwens om nu te weten dat ik niet de enige dino ben op dit forum.)
Jullie zijn allemaal oud.
Haha.
Tijd bestaat helemaal niet.
“Tijd bestaat helemaal niet”
Ja, maar die kreukels in mijn kop zijn een verdraaid hardnekkige illusie.
tijden veranderen nu eenmaal.
Heb jij daar nou ook last van Sjamamma?
Je had gelijk waar het die fazanten betrof, er wordt alleen niet meer vanuit een stoel geschoten.