Ben je geboren vóór 1978? Lees dan hier gerust verder..
Maar ben je ná 1978 geboren: Svp ophoepelen..! Want dit verhaal begrijp je toch niet! Want hoe is het in vredesnaam mogelijk dat wij, als geborenen uit de jaren 1950/1960 en 1970, nog leven..!? Daar gaat dit verhaal over. Want volgens de theorieën anno 2005 – 2010, hadden we feitelijk toch al lang dood moeten zijn..? Waarom..?? Nou zeg.. Dat is toch duidelijk.. Gewoon even een paar feiten dan maar:
- Wij zaten in auto’s zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag
- Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium. Zo ook onze kleurpotloden, de verflaag knabbelden we er -onder het kleuren- lekker vanaf en dan maar verder sabbelen op het hout van het potlood..!
- Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde gewoon naar beneden.
- Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was moest je gewoon maar hard schreeuwen zodat je ouders dat merkten; de babyfoon was er in ieder geval niet.
- Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze kleine handjes en beperkte motoriek openen. En deden dat ook regelmatig.
- Poorten en deuren gingen gewoon dicht. Tja, en als je er met je vingers tussen zat, waren ze gewoon weg.
- Op de fiets zat je achterop met je kont op de harde bagagedrager en probeerde je je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je; ongeacht het gewicht van je vader of moeder die erop zat.. Ondertussen bungelden je benen vervaarlijk langs de draaiende spaken van het wiel..
- Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets. Laat staan op een fiets.
- Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles. En als je uit een fles dronk, had je die zélf gevuld..
- Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer.
- Je dieproze kauwgom legde je ‘s avonds gewoon op het nachtkastje en stak je ‘s morgens weer in je mond. Keihard was ie, maar daarna werd ‘ie gewoon weer zacht..
- Op school hadden ze maar één maat bank en die had zo’n heerlijk gevaarlijke klep eraan.
- Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was of te groot of te klein.
- Een fiets had geen versnellingen, dus je fietste met dezelfde trapgang tegen en voor de wind. En als een band kapot was, werd je zo snel mogelijk geleerd om hem zelf te plakken.
- We gingen ‘s morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd écht waar we waren en we hadden geen GSM mee!
- Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze mannetjesverzamelplek.
- Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee, die je bracht en ook weer afhaalde.
- Wij aten toen ook al veel koekjes en kregen boterhammen met veel boter en vet vlees, en werden toch niet dik.
- We dronken heel stoer uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van. Ook als er af en toe eens iets troebels in de fles terecht kwam..
- Wij hadden geen playstation, nintendo, X-box, 64 televisiezenders, videofilms, dvd, surround sound, eigen televisies, thuiscomputer of Hyves-vrienden op Internet. Wij hadden échte vrienden!
- De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender te duwen (die zaten toen aan het toestel vast). Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek.. Hij stond op om de TV op een andere kanaal te zetten, met handen en voeten!
- We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden afgebroken en hier werd niemand voor naar de rechter gesleept of werd de politie erbij gehaald. Dat waren gewoon ongelukken en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor van je ouders..
- Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan dat je een speldje van een lieveheersbeestje op je jas stak.
- Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat een rem erop, toch wel handig geweest was..
- We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht meedoen; wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen. Totdat ie gevraagd werd. En je hoorde er pas écht bij, als je per ongeluk een ruitje van een raam had ingetrapt..
- Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen dezelfde lessen. Zij deden soms een klas nóg een jaar en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. De Meester had altijd gelijk.
- We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote-mensen-mes, en als je je boterhammen thuis had laten liggen, kon je op school niets kopen! In de eerste plaats was daar niks te koop en in de tweede plaats had je er ook geen geld voor..
- Als je de korstjes van je boterhammen niet opat, had je altijd gewoon een beetje meer honger de rest van de dag.
- Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter! Ook als het goot van de lucht.
- Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide was je écht een watje!
- En als je écht eens problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. Je ouders kwamen je wel ophalen, maar niet om je eruit te lullen. Je daden hadden consequenties; dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen.
- Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan.
Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en instaan voor de gevolgen van hun daden. Hoor jij ook daar bij? GEFELICITEERD!
WIJ WAREN HELDEN!
Geboren ná 1978?
STRONT EIGENWIJS.. EN TOCH DOORLEZEN HÈ !?
NU WEET JIJ.. ‘ZACHT WATTENKIND’ OOK WEER EENS WAT HELDEN ZIJN ..!
Ik heb nog een zusje uit 1984, haha!
Wat heerlijk die herinneringen allemaal. Ik ga weer helemaal door mijn jeugd. Het meeste van wat hier beschreven wordt kan ik ook onderschrijven. Nou Guido, je hebt wel wat teweeg gebracht, echt fantastisch. Ik proef opeens weer de stroopsoldaatjes en boterbabbelaars die mijn moeder maakte, zoals ook drie-in-de-pan en meer van die ouwerwetse gebaksels. Melk- en groentenboer met paard en wagen evenals de olieman etc. En maar aan de achterkant van die kar hangen met z’n allen. Oh oh oh, de laatste dagen komen er een heleboel herinneringen naar boven. Dankjewel Guido voor dit.
Ben van 1950. Het hekje bovenaan de trap was wel degelijk aanwezig. Wat schoenen en kleren betreft, werden er in ons gezin geen afdragertjes gebruikt. De eerste auto kwam in 1956, de kolenkachel werd pas in 1960 vervangen door de CV. Een ijskast en wasmachine kwamen omstreeks die tijd.
Er was 1 buurvrouw in de straat, die een TV had in 1957. Alle kinderen uit de buurt schoven aan om naar “Morgen gebeurt het” te kijken.
Het was de tijd van ontkenning van seksualiteit en dus van allerlei frustraties. Dus gezellig op de step het park in? Lang niet altijd, de ‘potloodventers’ verbleven er, als je tenminste niet zelf ‘vadertje en moedertje’ ging spelen.
Het leven was een stuk overzichtelijker, met een eenduidig vijandsbeeld: de communisten waren slecht, het Vrije Westen deugde en je had de juiste geloofsovertuiging, zodat je geen Rooms vriendjes had.
Roken was nog niet slecht,(dokter Meinsma was nog amper in beeld), zodat de volwassenen gewoon overal rookten.
23-01-1977 😉
Leuk stuk 🙂
En we speelde lekker met oude platen asbest (kon je zo goed kapot gooien) en natuurlijk het kwik uit een oude thermometer (van die leuke balletjes) of op een oud stuk pek kauwen..
Of je vader shagie draaiend (en sturend tegelijk) in de auto en maar paffen (met de ramen dicht natuurlijk) op weg naar de vakantiebestemming…
Roelie, en iedereen zei altijd dat ik zo veel last had van wagenziekte, niemand die op het idee kwam dat mijn ge*ots de hele weg kwam van die zware! shagies en dat gepaf met alle ramen dicht!
van 1954, en was een sleutelkind er waren geen kindercreche voor kinderen ja had flesje exota alle kleuren geen mallot maar een pyjamabroek onder pantalon, 1 x keer in de week vlees op je bord, met z’n allen runnen in de straat( de hele buurt) slootje springen en vliegende brandweer(=belletje trekken)en geen auto maar de benenwagen. slapen in een koude slaapkamer er was geen centrale verwarming maar een kolenkachel waar de was voor droog op een rekje. en bloemen op de ramen van de vrieskou. geen douche maar een teil en was je de jongste zat je in vuil badwater. en we waren nooit ziek ja waterpokken of de mazelen. EN GEEN GIFTIGE INJECTIES ZOALS GRIEPPRIK
Het grootse TV spektakel waar eigenlijk iedereen naar keek toen op de TV en welke is vergeten voor het 1978 verhaal is toch wel het spraakmakende Tv programma die schokkend beelden ‘reeds’, ‘flink’ en ‘prima deluxe’ en of ‘ideaal’ teweeg brachten op de VPRP met Sjef van oekel en consorten reeds.
http://www.youtube.com/watch?v=9wX8uZLRwNk
Niet geschikt voor de tere zieltje na 1978 !
VPRO*
hoezo zijn we er allemaal nog?
veel mensen van voor 78 zijn ziek zwak misselijk, vreten dozen vol pillen of hebben kanker,hart en vaatziekten,diabetes enz.
veel kanker doden heb ik al voorbij zien schuiven,allemaal van voor 78 deze mensen en niet echt oud geworden hoor!
@bib, ben het met je eens. In deze ‘nieuwe tijd’ is er iets anders aan de hand. Begrijpelijk dat de voor 78-ers (inclusief ik)terugblikken naar de goeie ouwe tijd. Er is nu een andere strijd en daarvoor moeten we meer doen dan dromen. Daar is dus de Partij voor Mens en Spirit.
@bib hee eens even! Ik ben van 1966 en slik NOOIT pillen en ben ook niet ziek. Als er wat is, neem ik natuurlijke geneesmiddelen. En alle mensen die ik ken, idem dito!
Wij gingen sleeën achter de auto als onze vaders thuiskwamen en schaatsen op straat als het geijzeld had. Rolschaatsen ook met van die ouwe dingen die elke keer uit elkaar lagen, maar wat een lol toch. Boomhutten maken in de buurt en elke woensdagmiddag Der Maus kijken. Wij spraken allemaal een woordje Duits mee.
Verder fietsen naar Groningen, 40 km op en neer, op de middelbare school, ook in de winter, heeeeerlijk wat een vrijheid! We bleven dan tot 5 uur in de stad en keerden pas tegen etenstijd naar huis:-)))
Lange, ijskoude winters met veel sneeuw. Lekkerbbrrrr naar buiten winterpret (moeten : min. 1 uur) beleven. De pret duurde helaas niet zo lang. Wij meisjes moesten het hebben van wollen kniesokken die natuurlijk steeds afzakten en verder blote benen onder plooirokken. Onze wollen handschoenen waren onmiddellijk doornat van de sneeuw. En dan met de neus tegen het raam gedrukt bedelen om binnen te mogen. Op de bevroren vijver in het dorpscentrum bang wezen voor de grote jongens die met hun klompen véél harder en verder gleden dan wij. Maar ook : warme chocolademelk, levertraan, warme waterkruik mee naar bed. Elke zaterdagavond rond de radio naar “Morgen is het zondag” luisteren (kan nog het nasale stemgeluid van Godfried Bomans horen). In de zomer de tuin verwoesten, de jongens die onderling kibbelden omdat ze allemaal Pélé widen zijn. De Tour naspelen met knikkers (de jongens wilden ook allemaal Bobet of Bartali of Coppi, al naargelang hun successen, zijn. Op vakantie in Zeeland waar iedereen naar buiten liep om de enige auto per week te zien. Wij blasé natuurlijk : in onze laan reden trams, bussen en auto’s bij de vleet. Op zolder radiootje spelen met een oude grammofoon van HMV die je nog moest aanzwengelen en 78-toeren platen draaien. En over seks werd met geen woord gerept…
Vergeet ook niet de zwemles in het buitenbad, tot laat in de herfst! Ik hoor de juf het nog zeggen: hoezo koud 14 graden, bij mij is er nog nooit één verkouden geworden. En nu, hup d’r in!” En als het warm was had je weer algen: “Hebben we laten onderzoeken, is volstrekt ongevaarlijk, hup d’r in!” (Joris, ’66)
ja en de radio ….die klonk gewoon fantastisch op FM ! zonet nog oude opnames gehoord, dergelijke kwaliteit en frisse sound bestaat niet meer ondanks megabugetten, dan spreek ik enkel maar over de kwaliteit van het geluid, het soort muziek klonk geweldig, voor het cd tijdperk. Jammer !
Ik ben van 74 leuke oude tijd wij hadden ook een zwart wit tv met alleen de kanalen nederland 1 en 2 en duitsland 1 en 2 .
Ik speelde altijd buiten en verveelde me haast nooit.
t Jurkje op zondag was minder maar ach verder mocht ik spelen en ook vies worden
Mijn kinderen, 21 en en 18 jaar hebben geen idee van de luxe waar ze in leven.
Voor mij was het: opstaan, Brinta en als je iets te laat was met zo’n dik vel erop, in de winter ijsbloemen op de ramen, we wasten ons met koud water. Zaterdag’s in de teil voor de kachel terwijl moeder er af en toe een ketel heet water bijgooide. Ik was “gelukkig” als tweede aan de beurt van de vijf, vervolgens dop-pinda’s en een flesje frisdrank, kitjes kolen scheppen in de schuur in de vrieskou, geen bad, wel een lavet, maar zeker geen douche, een wringer op de wasmachine en als enigst meisje van vier broers was ik de aangewezen persoon om in het huishouden te helpen. Dat werd niet gevraagd, het was een order.
Er is geen vergelijking mogelijk met onze kinderen nu.
Als dat zo is dan heb je ze toch niet goed voldoende bijgebracht. Mijn kinderen weten dondersgoed hoe goed ze het hebben, want ze hebben geleerd om verder te kijken dan hun neus lang is. En zo ken ik er een heleboel.
Tjongjonge wat was vroeger alles toch fijn en veel beter dan tegenwoordig.
Ouwezeurpietengepraat, bedoeld om “de jeugd van tegenwoordig” monddood te maken.
Als mensen op zo’n manier beginnen te zeuren weet je zeker dat ze echt oud zijn, ook al zijn ze nog niet eens 65. Oud zijn zit tussen de oren, dat blijkt maar weer.
Allereerst, wat leuk geschreven en om te lezen. Terug te gaan naar herinneringen is, naar mijn idee, altijd leuk. Wat me tevens licht beangstigd is het vergelijken tussen generaties. Waarom zijn we als mensen geneigd dit te doen? Waarom niet beseffen dat een nieuwe generatie en een nieuwe manier van denken innovatie biedt en ruis uit het verleden loslaat. Natuurlijk brengt een nieuwe generatie ook nieuwe problemen met zich mee maar tevens oplossingen voor deze problemen. Uiteindelijk zal er (over honderden, duizenden, jaren) een vooruitgaande lijn te zien zijn waarbij, naar mijn idee, evolutie een rol speelt.
Echt geweldig om te lezen, en je hebt gelijk 🙂 en ja ik ben eigenwijs en pas 16 😛
Geweldig, gewoon super de max !
Zeker dat laatste stuk wattekind 😀
grts, marco.
Wat als je nu IN 1978 geboren bent?
zeker geweldig en of het nu wel veiliger geworden is met al die maatregelen?
er gebeurt nog steeds van alles ,sterker het lijkt nog onveiliger geworden ,en het kost ook steeds meer, en de regering steeds meer veiligheidsvoorschriften voorschrijven ,het is tenslotte hun zakcentje.En onze romantiek van het leven is nu
verleden tijd.
ik richte altijd een clubje op een breiclub.Dan ging ik met de meiden naar het Wilhelminapark.
GEWELDIG, PRACHTIG dit artikel ! Dit is de PURE WAARHEID ! Bij ELKE zin heb ik me kapot gelachen…..en in mijn broek geplast hahahahahahaha Ik ben van 1957 dus ik weet er alles van…..Ik heb zo`n FIJNE JEUGD gehad en daar praat ik vaak over tegen mijn zoon, die nu in ZIJN generatie een TOTAAL ANDERE beleving en levensstijl heeft
……MAAR NOOIT heb ik ZO ONTZETTEND VEEL GOEDE DINGEN van vroeger OP 1 rij onder elkaar gelezen in 10 minuten……en dat deed mij ZOJUIST de das om…..terwijl ik deze reactie in tik, blind van de tranen, want ik zie mijn toetsen bijijna niet meer ….. I K HEB V E R S C H R I K K E L I J K HEIMWeeeeeeeeeeeee en erg VEEL VERDRIET NU !!!
vraagje : ZIJN er MEEEER MENSEN van mijn leeftijd die NU lopen te janken ????????
Oh ja hoor. Ik ben van 1954 en heb mijn best gedaan mijn dochter ook in de modder te laten spelen. Hutten bouwen, indiaantje spelen. Kortom, haar fantasie gebruiken samen met de buurtkinderen. Die trouwens wel onaangekondigd bij elkaar konden gaan spelen.(Jaren zeventig.) Als het niet gelegen kwam werd daar geen punt van gemaakt, volgende keer beter en vriendjes genoeg. Selectief tv kijken en alleen als het slecht weer is. We woonden wel in een kinderrijk dorp. Dat scheelt.
Ik heb alle vrijheid voor kinderen zien verdwijnen en ook alle vreugde die daar bij hoort. Altijd overal naar toe gesleurd worden en geen tijd meer om indiaantje te spelen en zeker niet zonder toezicht. Ik begrijp af en toe niet hoe kinderen tegenwoordig nog overleven. Waar dromen ze over. Over doodschieten en nog meer akeligs?
Kinderen behoren te dromen over avonturen die ze zelf verzinnen en niet over ellende die door idioten is verzonnen.
Ja ik heb dus ook heimwee. En soms geniet ik nog wel. In mijn buurt wonen nog kinderen die met stokken riddertje spelen en rustig met 4 man op de skelter hangen en rondrijden alsof ze op een jeep zitten. Dat zie je niet zoveel meer. Ze kunnen ook tegen een stootje en barsten niet in huilen uit als er een valt maar beginnen alles en iedereen de schuld te geven behalve zichzelf. Zo is een stoere bink nu eenmaal. Vooral veel lachen doen deze kinderen.
Mijn dochter zegt wel eens dat de generatie achter haar een strontverwende generatie is.
Volgens mij heeft ze gelijk als ik om me heen kijk en luister.
Ondankbaar, geen eigen initiatief, moeilijk in de omgang, nooit tevreden, chronisch slecht gehumeurd. Alles is de schuld van de regering. Wanner gaan ze eens zelf voor verandering zorgen?
Gewoon geen opvoeding gehad en niet genoeg vrijheid en aandacht als kind. Kun je wel indenken.
Er zijn wel uitzonderingen natuurlijk maar die moet je toch wel met een lichtje zoeken. Er wordt teveel gekankerd en te weinig gedaan. Zo zie ik het.
Wij moesten daar nooit mee aankomen. Oh, staat het je niet aan? Los het dan mooi zelf even op in plaats van te lopen janken en zeuren.
Daar moet je nu eens mee aankomen.
Heimwee naar het verleden? Zeker. Een fantastische opsomming trouwens! Eindelijk eens duidelijk waar het aan schort. Die hele instelling van de generatie vanaf grofweg 1980 is zo verziekt, dat ze niet eens meer kunnen rekenen of schrijven.
Hoe moet je met zulke slechte voorbeelden een betere generatie maken? Niet dus. Val je, heb je je knie kapot, maar na een week zie je er niets meer van. Hansen wassen voor je je broodje op at? Vergeet het maar! Het spreekwoord “Vieze varkens worden niet vet” is volgens mij volledig uit de taal geschrapt. Fouten maken was leren, maar als je tegenwoordig een foutje maakt kost het je gewoon zoveel mogelijk geld.
Een paar jaar geleden kwam ik per ongeluk een fantastische site tegen: jeugdsentimenten.net, ongelimiteerd terug gaan in de tijd kan je hier volledig legaal en janken van het sentiment is ook toegestaan.
Leuke tekst, maar hopelijk pakt niemand dit té serieus. Vroeger toen alles beter was zonder al die regels stopten zo ook radium in alles van horloges tot zelfs make-up stopten, en daar zijn wél veel mensen van gestorven!
Zoals alles zijn we ook met veiligheid naar het uiterste van een dialectiek aan het gaan. Eerst was er geen regulering, nu wordt er overgereguleerd en in alle chaos die erdoor plaatsvindt kunnen we uiteindelijk het nuttige scheiden van het nutteloze en zo naar een aanvaardbare vorm van regulering komen.
Gewoon een weerspiegeling van onderliggende aspecten van onze psyche..
Omdat we dat allemaal nog niet wisten . Omdat alles veel eenvoudiger was in het dagelijkse leven. Je wist gewoon niet wat er in Timboektoe gebeurde en over aardbevingen en vulkaanuitbarstingen hoorde je eigenlijk alleen op school dat het bestond. De oorlog was nog niet zo lang geleden dus iedereen deed zijn stinkende best dat te vergeten en weer te leven. Niet iedereen had het fantastisch. Bij ons thuis was het ook niet zo leuk. Maar ik herinner de vrijheid die ik samen met vriendjes en vriendinnetjes had zodra we buiten waren en buiten ouderlijk toezicht. Thuis zat je met je neus tegen het raam naar buiten te kijken of met je neus in een boek. Soms met je oor bij de radio en dan behoorde je muisstil te zijn zodat niemand iets miste. Als je je verveelde ging je gewoon buiten zitten en een beetje rondkijken. Helemaal niks mis mee. Je kon ook nog een beetje met keitjes gooien en zodra je met 2 of meer was wist iemand wel een leuk spelletje.
Ik was 13 eer ik begreep wat honger in Afrika eigenlijk betekende, wat het inhield voor de kinderen die geen eten hadden. Honger heb ik nooit aan de lijve gevoeld maar je werd ook niet dood gegooid met al die beelden vol ellende zoals nu. En wat dat aan gaat ook niet volgepropt met snoep en troep. Je at gezond, basta. En snoepen alleen na het eten 1 keer per dag. Limonade bij speciale gelegenheden. “Als je dorst hebt drink je maar water”. Dat vond men toen heel normaal. Nu vind men het normaal de kar volte gooien met maagvulling in plaats van gezond voedsel. Alles te duur? Als je bij de bakker om brood gaat en niet al je geld uit geeft aan chips en koek en zo maar aan verse groente en fruit in de reclame kom je een heel eind met je portemonnee. En de bakker heeft veel gezonder brood dan de supermarkt. Ik betaal iets van 2,20 voor een luxe volkoren brood van 30 boterhammen. Je kunt zelf dan wel uitrekenen hoeveel je per week kwijt bent. Ik voor mij nog geen 2 euro per week. Ik gooi dan ook geen eten weg, zoals mij vroeger geleerd is en eet iedere boterham zelf op. Daar hebben we tegenwoordig een vriezer voor. Dat dan weer wel. 🙂
De bovenstaande tekst is ook met een knipoog bedoelt maar veel van die dingen hebben ons gemaakt wat we zijn. Opgewassen tegen de teleurstellingen van het leven en altijd naar een oplossing zoeken in plaats van bij de pakken neer gaan zitten. Ik ben blij dat ik toen kind mocht zijn en nu volwassen. Ik zou namelijk nu met al die moderne dingen helemaal geen kind willen zijn. Ik zou doodongelukkig zijn in deze wereld.
Geweldig al die nostalgie die hier naar boven komt, heerlijk om al die reacties te lezen!!!
Ik herinner me nog de komst van de zwart-wit televisie met ruime keuze tussen alleen Nederland 1 en 2 en een paar Duitse zenders. Om 20.00 uur het NOS journaal voorafgaand door 5 minuten reclame.
De telefoon met draaischijf en de ouderwetse typemachine, waar mijn vingers wel eens wel eens tussen bleven zitten.
Overdag buiten spelen en gewoon lekker vies worden en hier en daar een ongelukje. Leren door vallen en opstaan.. Pijltjes door zo’n buis blazen door slaapkamerramen… en oei als je betrapt werd… snel de bosjes in. En als de buurvrouw jouw moeder kwam vertellen dat je een rotstreek had uitgehaald.. nou dan was je de pineut.
En ja, respect voor volwassenen. Iedere meneer en mevrouw met U aanspreken en dank u wel zeggen als je een stukje kaas of worst in de supermarkt kreeg. (dat mag van mij allemaal wel weer helemaal terugkomen)
Hé ! Waarom worden wij, die van de 1940 en zelfs 1930 decennia niet meegerekend ? Wij kunnen best met de pc overweg hoor.
Leuke opsomming. Alleen : de tv kwam er pas in mijn puberteit en enkel bij rijke mensen want nog peperduur en wie er een had, moest nooit op zoek naar een babysitter.
Wij gingen meestal te voet naar school want in een groot gezin was er geen fiets voor iedereen. In het middelbaar ging het ’s ochtends met de tram op en ’s avonds te voet terug, in alle weer en wind en toen we thuis kwamen, stonden er stapels boterhammen met warme chocolademelk klaar. En ja, wij aten tweemaal per dag een warme maaltijd en waren allesbehalve dik. In de zomervakantie organiseerden de oudsten een soortement olympiade in de tuin en de Tour de France werd steevast met knikkers nagespeeld. Voor uitstappen met de auto gold er een beurtrol omdat niet iedreeen meekon. En winters ! Met massa’s sneeuw en dichtgevroren parkvijvers. En koud, mensenlief ! Warme panty’s of lange broeken voor meisjes bestonden gewoon niet. Nee, met blote benen onder een korte plooirok en kousen die steeds weer afzakten. En voor mijn jongere broers was het al niet beter toen de golfbroek opeens uit de mode was in zij in korte broek naar buiten moesten. En toch maakten wij pret voor tien en dachten niet aan klagen. Ik denk vaak met heimwee terug aan die zorgeloze tijd, toen je nog zoveel tijd overhield voor leuke dingen, lezen bv. en samen muziek maken…
Oja ! Met afgedankte autobanden door de tuinpaden ‘racen’, landje spelen, tijdens het WK voetbal met de broers min of meer verplicht meedoen om toch in de buurt van een elftal te komen en waar de jongens kibbelden om Pélé te zijn… En een vader die, alle straffen ten spijt, de kapotte ruiten van de serre en de broeikas mocht vervangen. Mama kreeg gewoon geen kans om de kersen en krieken te oogsten, wij waren haar làng voor (met meestel buikpijn tot gevolg), idem dito met de perziken en toen het fruit op was speelden wij vliegertje, hoog in de kriekelaars, tot grote angst van onze ouders. Ook daar hielp geen enkele straf : wij werden streng naar omlaag geroepen en bij het klauteren op een nat pak en kletsen op de billen getrakteerd maar bleven onverbeterlijke redicivisten…
Oh ja. Ik heb ook nog in het doel gestaan. Ik was een goeie keeper. 🙂
In 1963 was ik 9 en hadden we huurkoop tv omdat mijn vader veel weg was.
Daarom weet ik het allemaal nog van Kennedy. Ik weet nu nog steeds niet wat ik erger vond. Dat er zo maar een president was vermoord waarvan ik toch zeker wist dat ie heel aardig was, of omdat ik nu Bonanza moest missen. Tja. 🙂
De generatie van voor 1978….of ja die generatie die PVDA en CDA stemde, die ons land verkochten aan de EU….die massa’s kansarmen hier hebben binnengehaald, onder het mom van ‘anders is het zo zielig’… die geloofden wat de politici zeiden….die dachten dat ontwikkelingsgeld ook echt naar de arme mensen van deze wereld gingen….de generatie die dacht dat de dokter en de NOS altijd de waarheid spraken….de generatie die eigenlijk niet veel armoede heeft gekend…. de generatie die ons injecteerden met gevaarlijke vaccins….die generatie die nu in de top van ons bedrijfsleven zitten… de generatie die de mond vol heeft over normen en waarden, maar wel keihard in hun golf polo je afsnijdt op de snelweg… de generatie die hun ouders laten creperen in het ziekenhuis….de generatie die tegen kernwapens waren….de generatie die hun kinderen niet goed weet op te voeden…
de generatie die als reactie op dit stukje verfoeilijk taalgebruik graag in de pen wil springen en als reactie geeft dat het ‘allemaal niet waar is’, ‘dat ze juist heel veel rechtvaardigheidsgevoel hebben’..dat ze ‘nooit hun kop in het zand steken’
LOL. Peace…vanaf het zo mooie internet!
LOL
mooi gesproken!
Alles is een persoonlijke spiegeling met de kosmos (toeval / cruijff / natuurkunde / gevoel / fysiologie)
Volgens mij zijn we deze instructie ergens kwijt geraakt en in de plaats daarvan exponentieel veel gaan vaccineren en ons door onderwijs & geld laten afleiden ?
Als je je laat afleiden dan kom je steeds verder van het wezenlijke contact af te staan.
Het is/was een zogenaamde aandachts-training alhier; daar was/is het voor bedoeld; meer niet.
En de partij is in de eindfase beland; thats all; happy 2012 !
Wat denk je van hoorspelen op de radio paul vlaanderen en het spencer mysterie.
Of die SF serie dat zich afspeelde in een groot ruimteschip waar spoortreinen door het schip reden op het laatst een soort levend schaakspel van machines.
Film in het patronaat voor een kwartje waar ook heel foute films gedraaid werden waar we niets van snapten, waar de ruiten bij winkeliers door jeugdbewegingen werden ingeslagen en die kinderen werden naderhand nog geprezen ook.
Andere films van rin tin tin.
We zwommen in het kanaal of in de waal zonder dat we erg hadden in draaikolken of vervuild water.
Waar we de mensen van de hele straat konden en bij elkaar speelde tenten bouwden van oude gordijnen ondergrondse ruimtes groeven en die afdekte met oude matrassen op een braakliggend terreintje in de buurt
Oude stickers zoeken op de vuilstort van de Coupe polder., waar motorrace,s werden gehouden., voor op de tank van de brommer van je vader., een tik tegen je hoofd van je leraar duits.,scheisse du .,grond op je wondje tegen het bloeden.,
Yoghurt met een poedertje ( dan krijgt het een kleurtje !!! ) Patat krijgen van de buren die over hadden want de buurman werkte bij Aviko !!
Prachtig wat heeft de welvaart ook veel verprutst ., de recessie ..ik ben er klaar voor !!
Happy NU year !!!
Ik ben van 1982 (Ja, ik weet het: stront eigenwijs, dat klopt) maar ik herken ook alles wat er staat… Dus ik ben het er niet mee eens dat het alleen geldt voor mensen van voor 1978….
Het is zo bizar dat het vroeger inderdaad zo ging als hierboven staat en dat het nu allemaal zo anders is….
Jij staat dus midden in het leven en leeft je eigen leven. Dat verdient een pluim.
En dat eigenwijze hoort bij een mens. Dat hoeft ook helemaal niet negatief te zijn zoals je zelf waarschijnlijk ook ondervindt. 🙂
Heerlijke uiteenzetting Guido 🙂
Tijdens het lezen kwamen er mooie en minder mooie jeugdherinneringen naar boven borrelen. Glazen flessen met rode en gele priklimonade. Dan kreeg je pas spierballen als je boodschappen haalde voor je moeder :).
Mocht een stront eigenwijsje de smaak van ouderwetse limonade eens willen proeven, probeer dan de champagnepils eens, bruin van kleur trouwens.
PRACHTIG… NATUURLIJK WAS HET OOK EEN NARE TIJD MAAR DAT WIST JE NIET ER WAS GEEN INTERNET KRANT T.V , NU HEB JE BIJ ELK IETS EEN OPVANGCENTRUM GING ER VROEGER NIEMAND DOOD OP SCHOOL… IN DE BUURT,, NEE DE TJD VAN LOPEN IS VOORBIJ GEREDEN WORDEN IS BETER ,,, KIJK NAAR DE HUIZEN NU KOPeN ZE ER EEN ALS ZE 20/23 ZIJN LIEFST MET TUIN KOSTEN? OCH WE ZIEN WEL TUURLIJK—– VROEGER 1KAMER VOOR 1,50 BIJ 2 METER TUSSENKAMER 1,23 BIJ 1,20METER EN ZO EEN BALKON 0,70CM BIJ NOU ZEG 1,80METER ZO EN DAT WAS ME GEZELLIG…….. NAAR SCHOOL 1/2UUR LOPEN 2GEVAARLIJK DRUKKE WEGEN OVER …NOU EN,, DAT HOUDT JE WAAKZAAM- VADER WERKTE OP FABRIEK AAN ANDERE KANT VAN DE STAD EN MET WEER EN WIND O¨P DE FIETS ÓF TRAM 1/2 4WEG DE Z.G. OCHTENDDIENST
DAN DE MIDDAGDIENS EN AVONDDIENST ….EN REED ER GEEN TRAM MEER DUS LOPEN
TELEVISIE KIJKEN BIJ DE BUREN MET DE HELE BUBS BUURTKINDEREN SOMS GLAASJE ÉRCHTE RANJA…… KIJK TOEN WAS GELUK NOG HEEL GEWOON………OJA BEN VAN BOUWJAAR 50
ja het was geen rijke tijd maar een leuke tijd veel had je niet maar was wel gelukkig die arme onderwijzers van toen met een klas van tegen de 43 kinderen!!!!
maar zijn we er dommer van geworden neen zeg ik,,met alle kinderen uit de straat TV kijken bij degeen die er wel een bezat naar school lopen… spelen in een diepe zandkuil de kong te rijk ja wat missen ze veel nu ……
😉
Ik kom hier regelmatig even kijken naar de gezellige reactie’s. 🙂
Geweldig Guido! Nostalgie ten top, maar wel een waarheid als een koe!
(Ik ben van 1967, en heb – ondanks mijn handicap! – toch geleerd om op eigen benen te staan en mezelf zo goed mogelijk te redden.
Toen ik nog naar de lagere school ging (voor de mensen welke nà 1978 geboren zijn: dat heet tegenwoordig de basisschool, lol ;-)) smeerde ik ’s morgens altijd zelf mijn brood, ik pakte mijn tas in en vertrok.
Ik ben toch altijd stronteigenwijs gebleven, en heb steevast tegen de stroom ingezwommen. Dat moest ik wel, want de maatschappij was (en is nog steeds!) bikkelhard ten opzichte van mensen met een handicap.
Ook toen ik van de MAVO naar het voortgezet beroepsonderwijs ging om informatica te studeren kwam ik regelmatig onwetendheid tegen. Niet alleen binnen het onderwijscircuit, maar ook bij instanties als het Gak (UWV) werd mij continu verteld dat ik niet mee kon komen op de arbeidsmarkt. Ik zou maar moeten gaan werken in de sociale werkvoorziening…
Welnu, dat heb ik twee maanden gedaan. En nog wel op een afdeling welke absoluut niet strookte met mijn opleiding! Ik mocht aan de lopende band dingen in gang pakken, of beugeltjes monteren. Na twee maanden werd ik buiten gebonjourd met als excuus dat ik overgekwalificeerd, ten hoog opgeleid en niet productief genoeg was. Ik heb toen mijn kont tegen de krib gegooid en mezelf voorgenomen nooit meer bij deze sociale werkvoorziening te gaan werken!
Later heb ik bij een andere sociale werkvoorziening gewerkt waar mijn directe chef uiterst tevreden over me was en me heeft voorgedragen voor de nominatie van de re-integratieprijs 2010. Helaas heeft het project waar ik toen aan werkte geen vervolg meer gekregen, want medio 2011 is het gestaakt.
Inmiddels ben ik terug verhuisd naar mijn oude stek in de Brabantse Kempen. De grote stad was niet echt mijn pakkie-an, want ik vond het te massaal, te onpersoonlijk en had er totaal geen binding mee.
Op dit moment ben ik werkloos, en om aan nieuw werk te komen met een handicap zal niet echt meevallen, zeker niet met een handicap welke mijn mobiliteit ernstig bemoeilijkt (elektrische rolstoel). Ik ben nu hier in de regio aan het kijken naar vrijwilligerswerk, en misschien ga ik dat wel doen binnen een thuiszorgorganisatie. Maatschappelijk verantwoord bezig zijn vind ik belangrijk, en wanneer ik mensen vooruit kan helpen dan doe ik dat graag.
Daarnaast ben ik bezig om mijn eigen visie met betrekking tot de eurocrisis aan het papier toe te vertrouwen. Ik hoop over een tijdje hier meer over te kunnen vertellen (misschien in een artikel op WTK, Guido?)
We horen van je Johannes en veel succes met je artikel en ook wens ik je vervulling van je wensen toe. 🙂
Heel erg leuk verhaal, Guido! Ik kom ook uit die tijd, geboren in 1967. Toen leerden we nog écht Nederlands schrijven, we bouwden hutten in het park mét onze échte vriendjes, hihi. Soms gingen we de ‘strijd’ aan met bewoners van andere hutten. Dát waren nog eens tijden! Ik heb een zoontje van 7, en hij speelt graag met zijn Ipad. Zucht…
Heerlijk artikel.