Ook windmolen-energie is gedoemd…!

x
x

Ook windmolen-energie is gedoemd…!

2020 WantToKnow.nl/be

x

We zitten in Nederland allemaal op het puntje van onze stoelen, want het blijkt nu KEIHARD, dat de vermeende ‘duurzame’ energie-opwekking via het opbranden van ‘snoeihout en tuinafval’ volledig op een frauduleuze leest geschoeid is. Dát het frauduleus is, blijkt uit de enorme kap van gezonde bossen in de VS, waar we bijv. HIER al aandacht aan besteden. Dus niks ‘snoeihout en tuinafval’.. Wat een geraffineerde benaming voor een industriële, georganiseerde moordpartij van duurzaam groen.

De motivatie voor deze wijze van ‘duurzame ontbossing’…? Nieuw te planten bomen, zouden het CO2 van de verbrande bomen weer opnemen, zo gaat het sprookje, eh de redenering.. Alsof een boom van 30 of 40 jaar oud, dezélfde CO2-opnamecapaciteit heeft als een jong geplant boompje..! Maar inmiddels blijkt, dat -naast deze biomassa-soap- ook de windmolenenergie onder grote druk staat.

Want wat blijkt? Deze vorm van energie kán gewoon niet bestaan, zonder dat overheden of particuliere geld blijven stoppen, bijvoorbeeld in de vorm van subsidies, in de door-gedraaide energie-winning. In Duitsland komt de pijnlijke realiteit van deze windmolenenergie langzaam maar zeker boven water. Met een berg afval als eindresultaat, wanneer er niet drastische maatregelen worden genomen; waarschijnlijk weer op basis van (dit keer Europese) subsidies..!

De windmolen-situatie in Duitsland; ons voorland..!?
Het nieuws is dat na afloop van de subsidietermijn, eind dit jaar, in Duitsland de eerste 1000 molens zullen worden stilgezet. (HIER). Zonder subsidie is wind namelijk niet economisch rendabel, ook niet als het molens betreft, die technisch nog bruikbaar zijn.  Maar erger nog: dit is pas de eerste fase,want  in 2025 komen er nog eens 3000 windmolens bij, waarvoor de subsidie ook afloopt.

In de deelstaat Niedersachsen draaien er nu nog maar liefst 6300, waarvan er na 2025 nog maar zo’n 2300 molens overblijven. Het doel van subsidie was/is om een opstart van een gewenste techniek realiseren; de windenergie dus. Daarna zou de windindustrie op eigen benen moeten kunnen staan. Maar hoe confronterend de realiteit is, blijkt nu steeds meer.. Het vreemde is dat in de praktijk, zelfs bestaande nog goed draaiende windmolens, nu niet rendabel te exploiteren zijn.

Wat is er mis? Dat vraag je je dan natuurlijk ook af. De vergelijking met de idiotie van de ‘biomassa’-energie-centrales dringt zich dus direct op. Hoe kunnen beleidsmakers zó verschrikkelijk miskleunen..? Er worden dus duizenden windturbines in Duitsland met ontmanteling bedreigd, terwijl ze nog jaren zouden kunnen meedraaien. Regeren is vooruitzien zegt men, maar zelfs dat lukt kennelijk niet meer. En eigenlijk was dit vanaf de bouw al zichtbaar.Waarop het sprookje van de windenergie dan gebaseerd is..? Te goedkope stroom via bestaande bronnen, zoals aardgas en -nog steeds- kolen is natuurlijk de basis van deze vergelijking. En daarom was dus de massale toekenning van de windmolensubsidie nodig..

De Duitse windenergie-industrie verkeert in een diepe crisis.
Doordat deze staatssubsidies voor veel windturbines opraakt, is het in bedrijf houden niet meer de moeite waard voor de operators. Er komt simpelweg té weinig stroom ’tevoorschijn’ uit deze molens om ze rendabel te laten draaien..! Nogmaals, in vergelijking met de economisch veel goedkopere stroom uit gas en kolen. Gezien de giga-hoeveelheden relatief milieuvriendelijk aardgas, die nog in Rusland en overal in de wereld aanwezig zijn, zal deze situatie niet snel wijzigen.  Het sprookje is uit.

Maar dan komt de roep natuurlijk weer, om aanvullende, extra subsidies of nieuwbouwsubsidie. Wat vaak ook vergeten wordt, met betrekking tot de situatie in Duitsland, is het feit dat veel windmolens in het noorden van het land staan en de -voornamelijk industriële- gebruikers, in het midden en zuiden van Duitsland gevestigd zijn. En er was een noord-zuid-transportleiding gepland, maar die is in de inspraakprocedures vastgelopen..!

Het vraaggestuurde elektriciteitsnetwerk, kan zonder grootschalige opslagmogelijkheden, maar een beperkt deel aan windstroom opnemen, ook als de netwerkcapaciteit voldoende is. Je kunt simpelweg dan dus nooit méér stroom op het net brengen, dan er op hetzelfde moment wordt gebruikt.

En ook dát feit, was in 2011 al duidelijk. (HIER). Zonder netwerkuitbreiding en grootschalige opslagmogelijkheden is zelfs in High-Tech-Duitsland deze windstroom niet inpasbaar. Maar… het probleem is in de praktijk nog veel groter. Zou je gaan denken aan nieuwbouw, dan zijn er nieuwe regels. Dat mag niet meer binnen 1000 meter van woningen en daarmee is nieuwbouw op veel plaatsen niet meer mogelijk.

Democratisch besloten of niet: windmolens moeten er komen..!
De politiek is ervan overtuigd, dat het belang van groene energie voor het halen van de CO2-reductie, zó groot is, dat de plaatsing van windturbines en zonneparken niet vertraagd mag gaan worden door lange inspraakprocedures, waarbij burgers gaan klagen over bijv. geluidsoverlast. Er is voor gekozen om de zg. ‘Crisis- en herstelwet’ in te zetten. Deze wet kan de inspraak(procedures) voor een groot deel buitenspel zetten, omdat de ‘belangrijke infrastructurele werken’ snel kunnen worden gerealiseerd.

Er is binnen die wet weliswaar een vorm van inspraak, maar de toetsing is écht marginaal, wat o.a. blijkt uit de resultaten van beslissingen rondom bezwaren, die de Raad van State wél hebben gehaald. De Raad van State toets alle bezwaren over de plaatsing van wind- en zonneparken aan de genoemde ‘Crisis- en herstelwet’ en er is tot op heden nog geen enkel bezwaar van burgers gehonoreerd..!

Simpel gezegd: in de praktijk zijn de belangen van de burgers ondergeschikt gemaakt worden aan de zo belangrijk geachte productie van wind- en zonne-energie. Ten einde raad zijn burgers naar het Europese Hof gestapt wat wél effect zal opleveren. Dat Hof heeft inmiddels een uitspraak gedaan, die er niet om liegt.

Volgens advocaat Peter de Lange, van Vos & De Lange Advocaten betekent die uitspraak nogal wat: “Als de rechter in het kort geding, de recente uitspraak van het Europese Hof volgt, dan staat mogelijk straks elke windmolen in Nederland stil. Want bij een nieuwe rechtszaak tegen het omstreden windpark in de Veenkoloniën, staat tevens de geldigheid op het spel van de vergunningverlening voor ALLE OVERIGE Nederlandse windmolenparken.” Advocaat De Lange startte namens omwonenden in Drenthe, een kort geding, tegen de aanleg van het windpark Drentse Monden en Oostermoer.

En dan is er de afvalberg van ‘afgedankte molens’; wie gaat dit betalen?
En als laatste rest er nog een enorme klus. Het ontmantelen en afvoeren van deze 4000 nog bruikbare, maar niet rendabele windmolens. De materialen van de generator en de mast zijn weliswaar weer te gebruiken, maar de wieken en de fundatie vormen een probleem. Deze wieken van versterkte kunststof (poly-carbonaten) kun je eigenlijk alleen maar op een hoop gooien, of in de grond begraven. En de fundering bestaat uit veel beton en staal. Die kunnen alleen worden opgeruimd met explosieven, net als oude bunkers.

Wat is er dan nog over aan CO2-winst, dienen we ons af te vragen. Los van de inpassingsverliezen zal ook de CO2-winst minimaal zijn (HIER). Omdat de technische levensduur niet gehaald wordt, is de CO2-balans stevig scheef getrokken. Kortom: het groene sprookje is uit. De windmolens leefden niet ‘lang en gelukkig’, want wat rest is de letterlijke puinhoop van afgedankte windmolens en de figuurlijk puinhoop van de bestuursmatige ‘duurzaamheidsagenda’..!

* * *