‘MH17-Oude Pekela’ door NOS en Volkskrant..!

Langzaam maar zeker zijn de ‘neutrale nieuwsbronnen’ NOS-nieuws en Volkskrant, de Nederlandse bevolking aan het ‘gaarkoken’ richting acceptatie van de BUK-raketoptie.. Een dergelijke raket moet en zal de MH17 hebben neergehaald. Andere optie worden niet meegenomen in de ‘neutrale berichtgeving’ van onze ‘staatsomroep’ voor het volk. Noch in de krant voor het volk.. ‘de Volkskrant’. Het is niet meer zo moeilijk te raden zo langzamerhand wat hier aan de hand is. Aan de nuchtere conclusie die we slechts kunnen trekken, hangt de geur van ‘partijdigheid en overheidsinvloed’..

Het is Joost Niemöller die hieronder met een scalpel de berichtgeving van NOS en Volkskrant ontleedt. En terecht komt in het onwelriekende onderbuikgebied van beide nieuwsmedia.. Hoe geloofwaardig zijn deze bronnen nog? Het is de vraag die wij steeds meer om ons een horen.. “Hoe is het mogelijk dat de NOS in zo’n korte tijd afglijdt naar dit soort ‘propaganda-achtige’ nieuwsberichtgeving?’ Moeten we beide media voortaan met een pak zout gaan consumeren? Het lijkt niet bevorderlijk voor de positie van beide media..

Maar goed, lees zelf en oordeel zelf. Met dank opnieuw aan Joost Niemöller voor zijn onovertroffen werk op dit terrein. Mocht je interesse hebben in zijn vooruitziende werk in het boek over de MH17, getiteld ‘MH17, de doofpotaffaire’, dan klik je hieronder op de foto van de cover van dit boek.

* * *

x

x

Volkskrant en NOS maken van MH17 ‘Oude Pekela-affaire’

2015 © Joost Niemöller (origineel HIER)

 x

Op de site van de NOS wordt het weer voor de zoveelste keer weer ‘bewezen.’ Het was een Buk raket van de Russen die MH17 neerschoot. Je vraagt je af waarom het toch iedere keer weer opnieuw zo hartstochtelijk bewezen moet worden, als het zo evident zou zijn. Dan hoeven we tenslotte alleen maar het officiële onderzoek af te wachten. Maar nee. De Westerse journalisten hebben er geen vertrouwen in kennelijk. Ook al is het al honderdduizend keer ‘bewezen’, het moet steeds weer opnieuw ‘bewezen’ worden.

Voor enige twijfel bij al die ‘bewijzen’ wordt nooit plaats gemaakt. Na een aanval op mij in de Volkskrant werd een door mij ingezonden opiniestuk zonder commentaar geweigerd. Nu goed. Vandaag kwamen de NOS en de Volkskrant dus weer opnieuw met gezamenlijke ‘bewijzen’: het was een Buk van de Russen. Laten we er eens nuchter naar kijken aan de hand van de citaten.

Justitie zoekt daarom getuigen die de lanceerinstallatie van die raket hebben gezien in de dagen voor en na de ramp. Die getuigen zijn talrijk. De dieplader met de installatie is te zien op veel foto’s en video’s en komt terug in getuigenverklaringen. Verslaggever Gert-Jan Dennekamp volgde samen met Volkskrantverslaggever Bert Lanting het spoor van de Buk van Donetsk naar Severnoje. 

Wanneer je getuigen wilt spreken, en je beoogt daarbij enige objectiviteit te betrachten, dan zorg je dat je getuigen spreekt in de hele omgeving. Bijvoorbeeld ook in dat deel van de crashsite waar veel getuigen straaljagers hebben gezien. Zijn deze journalisten daar ook geweest? Dit blijkt niet uit de reportage. Wat wel uit bijvoorbeeld bovenstaand citaat blijkt, is dat de journalisten er met één vraagstelling heen gingen: wie heeft een Buk gezien, en wie heeft gezien dat er vanaf zo’n Buk werd geschoten.

Onder het motto: Zoekt en gij zult vinden. Ze volgen daarbij dezelfde methode als die van het OM: Men toont foto’s van een Buk en vraagt of iemand die gezien heeft. Er is geen sprake van het tonen van foto’s van straaljagers. Zo gaat het verder bij de NOS en de Volkskrant:

Wij volgen dit spoor en vinden inderdaad getuigen die het transport van de Buk hebben gezien. Ze beschrijven het geluid van een lancering en sommigen hebben de raket gezien. Ze willen allemaal anoniem blijven. Ze zijn bang omdat ze met hun getuigenissen de rebellen aanwijzen als daders.

Hoera! Onze dappere journalisten hebben gevonden wat ze zochten! Helaas vertellen ze er niet bij hoe deze ‘getuigen’ zijn benaderd. Hoe open de vraagstelling was. En het grootste raadsel is nog wel: als die ‘getuigen’ inderdaad zo intens bang zijn om de rebellen als daders aan te wijzen, waarom spreken ze dan wel zo openlijk op straat tegen deze wilvreemde journalisten? Deze journalisten zouden ook zomaar vermomde Russische spionnen kunnen zijn tenslotte. Vreemd. Heel vreemd.

Die verhalen over die angst zijn trouwens ook niet in overeenkomst met wat ik hoorde van andere journalisten ter plekke. Ook die spraken met getuigen. Zeker, die merkten ook dat de meeste inwoners bang waren. Maar ze waren bijvoorbeeld in een groot aantal gevallen bang om met naam en toenaam te spreken over de straaljagers die ze wel degelijk gezien hadden. (In het gebied dat door de NOS en de Volkskrant gemeden werd.) De angst van bewoners valt goed te begrijpen. We hebben het over een oorlogsgebied. Niemand waant zich veilig. Iedereen kan een spion zijn.

Dat is een waarheid die veel meer voor de hand ligt. Gewone burgers willen er liever buiten gelaten worden. Je weet niet. Misschien zijn straks de Oekraïeners wel weer de baas. Of worden ze te pakken genomen door Oekraïense milities. Alles is mogelijk in oorlogstijd, en zeker als de frontlinies zo verschuiven. Maar dat is niet de versie die de journalisten van de Volkskrant en de NOS ons voorschotelen. Ook niet over het zien van ‘de Buk’:

Aan het eind van de ochtend wordt het konvooi gefotografeerd in Zoegres en daarna bijna 25 kilometer verderop bij een pompstation in Torez. Daar zegt een jongen dat hij inderdaad de Buk heeft gezien. Als zijn vrienden erbij komen staan, verandert hij zijn verhaal. “Ach, ik weet het niet, ik heb geen verstand van militair materieel.”

[bookshop url=”http://bookshop.wanttoknow.nl/mh17-de-doofpotdeal.html” align=”alignright”] Kennelijk is deze jongen als de dood voor zijn vrienden, maar vertrouwt hij deze wildvreemde journalisten die even langsrijden volkomen! Ja, doei. Wanneer getuigen iets zeggen dat niet past in het straatje van de journalisten, dan wordt dit weergegeven als dubieuze informatie. Waarschijnlijk, zo moeten we aannemen, liegen de getuigen hier:

Op de plek waar de Buk zou hebben gestaan, is de rand van het veld omgeploegd. Vier boeren rijden verderop. Aan de mogelijke kant van de Buk komen ze niet. Dat is veel te gevaarlijk. Daar liggen mijnen en niet-ontplofte munitie, zeggen ze.
Zij bevestigen dat op de 17de juli het veld in brand heeft gestaan. Aan het einde van die dag werden ze door hun baas opgeroepen om het veld om te ploegen om te voorkomen dat het hele veld zou afbranden. Ze zeggen dat ze niet weten hoe de brand is ontstaan.

Maar waarom de journalisten denken dat de getuigen liegen, wanneer ze zeggen niet te weten hoe de brand is ontstaan, dat wordt overgelaten aan de verbeelding. Allemaal suggestie. Geen feiten. Toch wordt het, moeten de journalisten impliciet toch ook wel toegeven, eigenlijk allemaal erg ongeloofwaardig met die verklaringen van getuigen:

Het veld ligt langs een zandweg naar Krasnaja Oktjabr, niet meer dan een paar huizen aan een modderige zandweg. Als het regent, is het dorp alleen met een terreinwagen (of een tank) te bereiken. Een verslaggever van persbureau Reuters heeft hier mensen gesproken die de raket hebben gezien. Ze kunnen zelfs de plek aanwijzen waar deze zou hebben gestaan.

Maar als wij er komen, ontkent bijna iedereen die we spreken iets te weten van een raket. De man die door Reuters wordt aangehaald, ontkent tegenover ons dat hij ooit zoiets heeft gezegd. Alleen een dronken man vertelt over een raket, maar hij was die dag niet in het dorp. Hij werkte verderop op het land. Hij beschrijft het spoor van een raket.

Goh, zou die man die de raket had gezien en daarvoor verteld hebben tegen Reuters, nu ineens toch doodsbang zijn geworden? Is hij bedreigd? Of heeft hij nooit gezegd wat hij volgens Reuters gezegd zou hebben? De journalisten vroegen niet door, of als ze doorvroegen, deden ze daar geen verslag van. Trouwens: Valt het niet allemaal erg mee met die bedreigingen? De man die volgens Reuters tegen Reuters over die raket gesproken zou hebben, loopt hier dus kennelijk weer doodgemoederd opnieuw met de Westerse pers te praten, en wordt zo te zien geen strobreed in de weg gelegd! Is dat niet een beetje merkwaardig? Geen reden om vragen te stellen? Maar het is inmiddels duidelijk: Onze journalisten houden niet zo van dat soort vragen.

En dan: Ineens spreken, zo moeten we geloven, allerlei dorpsbewoners, vlakbij de controlepost zonder enige terughouding over de raket tegen deze wildvreemde journalisten.  Is dat niet een teken dat juist niemand bang is voor de rebellen? En is wat ze zeggen ook waar? Is het op een of andere manier te checken? Ineens moest ik denken aan de Oude Pekela affaire. Iedereen had de kinderverkrachtende clown gezien. Er bleek geen woord van waar.  We hebben het hier in Oekraïne over een traumatische periode.

Het is oorlog.
Er wordt aan een stuk door gesproken over het verkeerstoestel dat uit de lucht viel. Door een raket? Door een straaljager? Naarmate de maanden verstrijken worden de verhalen groter. Maar de journalisten twijfelen geen seconde als het in hun straatje te pas komt. Zelfs het verhaal van een vijfjarig meisje wordt door de journalisten als zijnde waarheidsgetrouw opgetekend:

In Pervomajsk, op maar enkele honderden meters van de controlepost, spreken we enkele getuigen die vlak voor het neerhalen van vlucht MH17 een vreemd geluid hebben gehoord. Het was een enorm lawaai, dat ze slecht kunnen beschrijven en daarna ook nooit meer hebben gehoord. Sommigen beschrijven het spoor van een raket. Een vrouw zegt dat de raket niet in een rechte lijn vloog, maar eerst leek te zwabberen. Weer een andere getuige beschrijft dat ze een rode raket heeft gezien. Maar geen enkele getuige wijst naar de controlepost ten westen van het dorp. Ze wijzen allemaal naar het zuidoosten.

Een 40-jarige vrouw zag een rode raket. Ze was die middag in de tuin aardappels aan het rooien met haar moeder. Zij beschrijft het geluid dat ze hoorde en daarna een enorme knal. Kort daarna belden kennissen dat een passagiersvliegtuig was neergehaald. Ze zag een witte streep. Niet vanaf de controlepost verderop, maar meer naar het zuiden en ze wijst in de richting van het volgende dorp, Stepanovka.

Wat verderop speelt een 5-jarig meisje op straat. Haar moeder kijkt toe. Ook zij was buiten toen ze de knal hoorde. Ze aarzelt of ze wil vertellen wat er die dag is gebeurd, maar dan beschrijft ook zij de lancering van een raket. Ook volgens haar is die vanuit het zuiden afgeschoten. Ze wijst naar de heuvel. Volgens haar controleerde het Oekraïense leger toen Saoer Mogila. De rebellen spreken dat tegen.

En zo gaat het maar door. Overigens blijken mensen minstens net zo vaak straaljagers gehoord en gezien te hebben:

In het dorp zijn er ook nog genoeg getuigen te vinden die met grote stelligheid beweren dat vlucht MH17 door Oekraïense gevechtsvliegtuigen is neergehaald. Meerdere mensen zeggen die dag twee gevechtsvliegtuigen te hebben gezien. Bijna alle getuigen kunnen verhalen vertellen over het lawaai van de straaljagers.

Kennelijk vonden de journalisten het ook hier weer niet zo handig om door te vragen. Ze hielden die straaljagerverhalen liever vaag. Mensen die straaljagers zagen ‘beweren’ iets, heet het dan. En bij het lawaai van straaljagers gaat het ineens over ‘verhalen’.  Waarbij de journalisten dus suggereren dat die mensen maar wat klepten. Maar waarom eigenlijk? Tja. Daar mogen we naar raden.

O ja, NOS, nog iets. Op jullie website schrijven jullie over die betrouwbare getuigen:

Het Duitse onderzoeksbureau Correctiv en persbureau Reuters hebben onafhankelijk van elkaar ooggetuigen in het rampgebied in Oost-Oekraïne ondervraagd. Die wonen in het dorpje Snizhne en zagen op 17 juli in de middag dat een Buk-raket werd gelanceerd. Dat zou zijn gebeurd van een veldje langs de spoorlijn ten noorden van het dorp. De getuigen hebben volgens Correctiv en Reuters verteld over lawaai, explosies en dikke zwarte rook. Kort daarna vielen wrakstukken uit de lucht.

Dikke zwarte rook? Maar er was toch afgesproken dat er witte rook was? Dat zagen we toch ook op die bewijsfoto van Olav Koens bij RTL? Dus dat nog even gelijktrekken graag…

* * *