The nanobots are comming…

De nanobots komen eraan! Wetenschappers hebben ontdekt dat ze deze bijna onzichtbare robots, dóór onze bloedbanen kunnen laten reizen om bijvoorbeeld kankertumoren te bestrijden, van binnenuit..! Hierdoor ontstaan niet meer de uitermate nare bij-effecten van andere kankertherapieën, zoals o.a. een chemotherapie (áls deze al zou helpen!) Onlangs is deze nieuwe nanobot-celtherapie voor het eerst getest op mensen..! Joepie…?

Een studie, die geleid werd door Mark Davis van het California Institute of Technology, wees onlangs uit, dat nanotech-robots een methode kunnen uitvoeren die ‘RNA-interference’ wordt genoemd en die eruit bestaat dat deze robots de eiwitten vinden die in verband worden gebracht met de groei van kankercellen, om deze vervolgens ‘uit te schakelen’.

Uit een studie onder 3 patiënten met een melanoom, bleek dat deze nano-bots die bedekt waren met het eiwit ‘transferrin’, in het tumorweefsel ingebracht konden worden.

Er wordt echter met geen woord gerept over het uiteindelijke resultaat, met andere woorden: of deze robots dus in staat bleken de kankertumoren te verkleinen. Maar, volgens de leider van het onderzoek is het ‘bemoedigend om te zien hoe deze nano-bots in staat bleken hun weg naar de tumoren te vinden’..

Er zijn natuurlijk de potentiële risico’s voor de veiligheid. Wat zou jij doen? Zou jij deze onderzoekers kleine robots in je bloedbanen laten inbrengen? Het is in ieder geval nog een uiterst onvolkomen en onvolledige wetenschap, eentje waarover al tientallen jaren druk wordt gespeculeerd door science-fiction schrijvers.

Je kunt het je ook bijna niet voorstellen, een computerchip, die nog kleiner is dan een menselijke lichaamscel. En toch zijn deze wetenschappers er toch in geslaagd, dergelijke robots te maken. ‘Zodra deze technologie meer geoptimaliseerd is’, aldus de betreffende wetenschappers, ‘kunnen deze chips worden gebruikt om de menselijke lichaamscel-activiteiten te meten, ziektes eerder te onderkennen, medicijnen veel nauwkeurig ‘af te leveren waar ze horen’ en zelfs worden gebruikt om cellen te repareren.

Wetenschappers van het Spaanse instituut voor Micro-elektronica in Barcelona, hebben ontdekt hoe je silicone nano-chips direct in lichaamscellen kunt opnemen, waarbij deze cel voor het grootste deel, ‘normaal’ blijft functioneren.. Een ander zou zeggen dat hij niet abnormaal functioneert, wanneer het geen 100% is, maar deze wetenschappers hebben kennelijk reden dit anders te omschrijven..

Wetenschappers hebben al eens eerder getracht om nanomateriaal in cellen in te brengen, maar het blijkt dat het vooral silicium is, wat in feite heel zuiver zand is, maar siliconen zorgen ervoor dat de electronische en mechanische (!) delen makkelijker te integreren zijn.

Binnenkort hopen wetenschappers ook deze chips als intercellulaire sensoren te gaan gebruiken, waardoor het dus mogelijk moet worden om de activiteit van de menselijke lichaamscellen te bestuderen, van binnen-uit! Ook het afleveren van een medicijn, ter bestemder plekke, kan worden bekeken.

Wanneer deze techniek wordt geperfectioneerd, dan zal dit zeker een revolutie betekenen in de gezondheidszorg. Deze chips zouden namelijk ook in staat zijn om metingen te verrichten van binnenuit de lichaamscellen, van energie-intensieve medische apparatuur en ziektebestrijders. Dat zou dan weer op beide terreinen ontwikkelingen bevorderen, de ontwikkeling van de chips, áls de gezondheidszorg.

En.. zo meld één van de artikelen even verder op, tussen neus en lippen door… ‘Het kan ook een kleine stap zijn om tegemoet te komen aan de wensen van het Amerikaanse Pentagon, die in het DARPA-project zijn omschreven’. (Kijk voor een speciaal artikel hierover HIER.)

Daarbij denkt men aan ‘onsterfelijke, controleerbare synthetische schepsels, met genetische moordschakelaars’.. (HIER)

Misschien hadden de ‘idiote science-fiction dromers’ nog véél kleiner moeten denken dan hun -inmiddels bejaarde- creaties van de cyborg-kevers..

En net als met alle andere uitvindingen en dingen in ons dagelijks leven is het niet de uitvinding of het voorwerp, maar degene die het voorwerp ergens voor gebruikt, dat een wereld van verschil uitmaakt tussen ’teen-en-tander’..

Bronnen:

CNN, Popular Science en Nanowerk (HIER)