Gastcolumn van dit keer gaat over het idee dat het volgens Thomas Rau, architect van duurzame gebouwen, niet meer van deze tijd is, om producten eigendom te laten zijn van consumenten.. Hij lanceert daarom een online platform waarmee hij de traditionele eigendomsverhouding tussen producenten en consumenten wil veranderen. Tekent zich een revolutie af..?
Of zoals Thomas Rau het voorwoordt: “Je komt met niets op de wereld, en gaat met niets weg. Waarom is er dan die kermis nodig van kopen en verbruiken. Het is alleen maar een hoop gedoe!”
* * *
x
Vergeet eigendom, wat telt is prestatie!
x
Thomas Rau © december 2010
x
Architect Thomas Rau heeft zijn kantoor volledig ingericht met spullen die niet van hem zijn. Alles is gehuurd, maar dan niet op de gebruikelijke manier. ‘Wij betalen zit- en loopuren voor stoelen en tapijt,’ zegt Rau. ‘Ik wil namelijk alleen betalen voor de prestatie van een product.’
De lancering van Turntoo, een online platform zal in deze zin de verhouding tussen producenten en consumenten op zijn kop gaan zetten. Je kunt er een televisie huren, maar je betaalt dan alleen voor het kijken en niet voor het plastic of de led-lampen. Als de kijkuren op zijn wordt het toestel weer gewoon opgehaald; het is immers niet van jou. En als je een wasmachine koopt, betaal je voor een aantal wasbeurten vooruit…! Een gloednieuw concept waar Rau goed over nadacht. Rau noemt het: `performance-based consumption’.
Turntoo: vergeet eigendom, wat telt is prestatie.
“Het idee dat producten eigendom zijn van consumenten is niet meer van deze tijd. Ik ben als consument eigenlijk alleen geïnteresseerd in de prestatie van een product, niet in het bezitten daarvan. Voldoende licht, comfortabel zitten, mooi beeld en geluid, daar gaat het mij om. Voortaan gaan we dus consumeren op basis van de prestatie van producten,” aldus Thomas Rau.
Rau lanceert ’turntoo’, dat een platform wordt, dat de verhouding tussen producenten en consumenten om gaat draaien. Turntoo pleit voor ‘performance-based consumption’, oftewel een fundamentele verandering van onze huidige consumptiemaatschappij en de bijbehorende verdienmodellen.
‘Iedereen maakt zich druk over energie, maar eigenlijk hebben we een grondstofcrisis’, aldus Rau. Het idee is dan ook dat fabrikanten de grondstoffen van hun oude apparaten gebruiken om weer nieuwe spullen te maken. Bezit is dus niet meer belangrijk. Je koopt voldoende licht, comfortabel zitten, mooi beeld en geluid. Ook grote bedrijven als Philips hebben oren naar dit concept. Philips is een van de partners van Rau.
“In het model van turntoo blijven de producenten dus juridisch eigenaar van hun producten. Consumenten betalen alleen voor de prestatie en niet meer voor de grondstoffen in het product. De innovatiesnelheid gaat omhoog, het gebruik van milieuvriendelijke producten wordt voor consumenten aanzienlijk goedkoper.
Omdat het product na een vastgestelde gebruiksperiode weer terug gaat naar de producent, is de consument ook niet langer belast met de ‘ontzorging’ van het product. Ieder is daarmee verantwoordelijk geworden voor zijn eigen handelen.”
In tijden van schaarser wordende grondstoffen is het in het belang van producenten om eigenaar te blijven van deze grondstoffen. Hun producten, van klein tot groot, zijn daarmee voortaan grondstofbanken geworden, waarin dus waardevolle grondstoffen tijdelijk zijn opgeslagen…!
Door bijvoorbeeld een product volgens de Cradle to Cradle principes te ontwikkelen, kunnen de verwerkte grondstoffen makkelijk hergebruikt worden voor een nieuwe generatie producten. De producent is minder afhankelijk van de grondstoffenmarkt en wint aan economische zekerheid in de toekomst.
Turntoo gaat ook verder dan de traditionele lease-constructies waarbij geen sprake is van een grondstoffen kringloop. In het model van turntoo gaan de grondstoffen in vorm van het product aan het einde van de contractduur weer terug naar de producent; turntoo sluit daarmee de kringloop. Een kringloop die zo hoog nodig is geworden, doordat onze huidige manier van consumptie niets anders doet dan verbruiken en wegdonderen ná gebruik.
Met een groeiend aantal partners zal het genoemde ‘dienstverleningsconcept’ verder vormgegeven worden.
Idee & initiatief: Thomas Rau, in samenwerking met:
dutch, RAU, Tomorrow Design en gesteund door:
BAM utiliteitsbouw, Desso, EPEA, InterfaceFLOR, Mosa, Philips, Steelcase, Triodos Bank, Urgenda, Van Houtum
Supervet!
Schitterend!
Dit idee brengt ook de oplossing voor ‘afvalverwerking’ voor initiatieven als zelfvoorzienende dorpen die zolang zij nog niet zelfvoorzienend en ecologisch zijn in de opbouwfase gevrijwaard kunnen blijven van de cumulatie of verwerking van technisch afval.
Dit steunen wij graag.
Klinkt goed voor bepaalde roerende en onroerende (?) zaken, echter het wordt onwerkbaar bij allerlei kleinere gebruiksgoederen, en onderdelen van verbruiksgoederen, zoals verpakkingen etc.
Dus heb je reeds aantal organisaties die optreden namens de fabrikanten verspreid over de wereld, die hier plaatselijk zorgen of betalen voor recycling….
Ik weet niet of er hier echt wat nieuws is onder het wolkendek…
Ik kan hier niet gelijk enthousiast op reageren, het lijkt prachtig.
Maar wat gaat zoiets in de praktijk kosten voor de burger?
Een product kan veel langer meegaan dan waar het voor geleased wordt, waarom moet je het dan vervangen voor een nieuwe.
Twee jaar geleden ging mijn TV stuk, na even op markplaats te hebben gekeken had ik dezelfde avond voor een paar euro een andere.
Die doet het nog steeds prima.
Ik heb ook al jaren een heel simpel mobieltje, je kan er mee bellen en daarvoor heb ik het nodig, dus die hoeft niet vervangen te worden.
Ik vraag me af of er verschil tussen zit hoe zuinig mensen met dingen omgaan die van te voren al een berperkte levensduur hebben, of wanneer het hun eigen bezit is.
Ik zie voor mezelf niet zitten.
Het gaat er naar mijn idee om Janny, dat het bezit van de grondstoffen bij de fabrikant BLIJFT.. Onvervreemdbaar. Nu ben jij eigenaar van de spullen en moet de fabrikant weer nieuw materiaal gaan inkopen.. Voor jou als consument is iets afgeschreven, klaar, versleten en gooi je het in een ander systeem, namelijk het afvalsysteem, dan in het systeem TERUG waar het vandaan kwam.
Via het nieuwe cradle-to-cradle systeem, van wieg-naar-wieg!, ontstaat dan een kringloop die NODIG is om de fabrikanten hun GRONDSTOFFEN weer terug te laten krijgen. Bovendien zullen zij zich intens moeten inspannen om hun producten ZO TE MAKEN dat ze weer eenvoudig te up-cyclen zijn.
Het is een volledig nieuw concept en zo te lezen moet je het even laten zakken om de nieuwe perspectieven die ontstaan, ten volle te laten gloren..?! Lees eens wat over cradle-to-cradle (C2C)!
Het concept speelt bij mij in iedere geval steeds door mijn hoofd, sinds ik dit stuk gelezen heb.
Zoals, Janny ook aangeeft koop ik meestal tweedehands maar mijn oude product gaat naar het milieudepot, waar het hopelijk word hergebruikt. Als het terug gaat naar de producent, die waarschijnlijk veel meer van het product hergebruikt, voel ik me daar in elk geval beter bij.
Wat mij betreft is het in ieder geval de moeite waard er eens wat meer over te lezen.
Afrekenen naar gebruik levert zeker een hoop waardevolle data op. Hoezo privacy?
Dit is met andere woorden uitgelegd voor een fenomeen wat allang bestaat en daar hebben we ook een simpel woord voor, dat noemen we huren. Maar nu giet we het in een nieuw jasje en dan promoten we het als iets nieuws. Iets wat ecologische is, is tegenwoordig hot en zogenaamd duurzaam. Maar iedereen weet dat huren altijd duurder is dan kopen (je eigendom worden). Met huren heb je ook nog eens dat er opgelegde gebruiksvoorschriften gehanteerd worden, die niet iedereen kan waarderen. Als dit een algemeen verschijnsel zou worden en dat iedereen alles wat hij/zij in gebruik heeft huurt, dan wordt de mens steeds meer gedegradeerd tot een wegwerp artikel.
Idee is niet nieuw, het is in het boekje “Buitenaardse beschaving”, van Stefan Denaerde in 1969 al beschreven.
Het gaat in eerste instantie om de grondstoffen beter te recyclen.
Vervolgstap is stoppen met kunstmatige veroudering (ieder jaar de buitenkant iets veranderen etc. zodat mensen verleid worden om overbodig nieuw te kopen).
Vervolgstap is ook om een onderhoudscontract in de aanschafprijs opnemen. Dit maakt aanschaf / vervanging duurder en laten repareren een stuk aantrekkelijker.
Vervolgstap is ook de norm voor minimale levensduur van spullen fors te verhogen.
alleen een slaaf gaat accoord met betaling voor wat dan ook.
we hoeven slechts alles samen te produceren en dan te gebruiken tot het niet meer bruikbaar is, omniet, omdat slechts dat werkelijk waarde toevoegt aan het ‘leven’.
maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat de fabrieken wel de eigendom hebben en de burgers niet. Net als iTunes: de consument heeft de liedjes in bruikleen. Dat betekent dat ze eigendom van iTunes blijven. Wanneer de consument overlijdt vervalt de bruikleen. De liedjes kunnen niet worden overgeërfd zoals met een CD wel kan. Dit verzwakt de positie van de gewone burger aanzienlijk!
Dus als we al gaan huren van iemand dan moet dat van de gemeenschap zijn, en niet van de grote industrieen.
worden we dan niet helemaal slaven van de groot industrie?eenheidsworst dus?dat de overheid eens zorgt dat industrie en politiek gescheiden werkt,zodat ze hun eigen belangen niet dienen op de rug van de hardwerkende mens.
Uiteindelijk gaat het hier om dat de grondstoffen niet opraken
en een beter milieu voor iedere toekomstige…..
(net op het nieuws van nl.1 Maandag 14-01-2013 elektra apparatuur komt op de schroothoop in Ghana terecht en de kinderen daar komen in aanraking met gevaarlijke stoffen!!)
Dus zo’n slecht idee is dit niet als je om de medemens
en het milieu geeft!!
en niet aan je eigenbelang!!
Ik heb dit gedicht al een jaar of twee geleden geschreven…
grappig 😉
STUK
Alles gaat om mijn heen stuk,
ken je dat,
is het de kwestie
ongeluk?
Eerst mijn auto,
toen de wc
wasmachine en tv,
opgevolgd door velen
inclusief de pc,
allemaal stuk
door procedé.
Soms in klein of groot,
Ergernis nummer één
In stress en nood,
zonder onze middelen
zijn we ontbloot,
een bekend fenomeen
het kan naar de schroot.
Het zijn de bouwstenen
In onze maatschappij,
Alles moet snel en goedkoop
We zijn gedwongen,
wij allebei
voor nieuwe aankoop
Niemand kan er omheen,
waarom gaat alles stuk,
gebeurt het mij alleen,
of
Heb ik nu meer geluk.
Marcellino
Helemaal niet nieuw! Toen ik eind jaren zeventig op kamers ging, (ja, je ging eerst op kamers voordat je een flatje of misschien een huisje kon huren laat staan kopen) huurde ik bij Scala in Haarlem in de Grote Houtstraat, mijn eerste T.V.tje en wat later mijn eerste wasmaschiene. Als iets kapot ging kreeg je direct vernieuwing. Heb dit een tijdje gedaan totdat ik het zelf kon kopen. Lenen wat iedereen tegenwoordig zo makkelijk doet, deed je niet, sparen voor iets nieuws dat wel. Ze zijn uiteindelijk over de kop gegaan, waardoor weet ik niet, misschien werdt er meer geleend bij de bank om sneller je huis in orde te krijgen tegen een veel hogere prijs. Ach, wie is er nu rijker geworden? En zo is het gekomen dat er nu zoveel mensen in de problemen zitten, omdat ze nooit hebben leren sparen of alleen dat uitgeven wat je kan uitgeven.
Een verfrissende en heldere reactie. Het is echter wel onze generatie die het ” HEBBEN” bij de jongeren verheven heeft tot levensdoel, een korte termijn geluk dat telkens tot vernieuwing leidt.
Dit overigens tot grote vreugde van hen die dit zelfde nastreven, n.l. de ondernemers.
Eerlijk oversteken http://www.youtube.com/watch?v=TwRy2deyDXk
@ Odette, rau bedenkt ook niets zelf, hij claimt en managet alleen.
de link tussen ideologie en praktiseren ontbreekt bij veel managers nog wel eens.
wellicht zit er wat in de ideeën die hij claimt en lanceert, maar het lijkt me dat er ten minste een omslag moet komen in het vertrouwen tussen corporaties en consumenten. anders blijft de eindgebruiker overgeleverd aan grillen en monopolies.
Ik denk dat Rau wel degelijk, en je ziet dat in het filmpje terug, probeert, vanuit een oprechte positie het e.e.a. voor elkaar te krijgen. Wat bedoel je nou Harrie..? Dat ie het idee heeft gepikt oid..? En dan zo’n gemeenplaats: “De link tussen ideologie etc..”..
Lekker negatief verhaal in mijn ogen.. 🙄
Rau’s ego schuurt de stratosfeer, en ik denk idd niet dat hij de bedenker is. alhoewel, het concept ‘gebruiken’ weet hij wel raad mee, en hij krijgt iig dingen voor elkaar, dat is waar.
manager oude school, en wie weet zit er wat in het idee, ik mis het wellicht, denk zelf dat de oplossing in andere waarden ligt.
net hoe je het filmpje wilt bekijken, negatief in mijn geval idd, sorry.
Mooi concept, maar heb toch een opmerking.
Heb je wel eens de voorwaarden op een huurcontract doorgenomen? De verhuurder bepaalt. Ik heb daar moeite mee. Vooral de boeteclausules doen me altijd weer verlangen naar eigendom. Vreemd hè?
Leasen in een ander jasje dus. Next please .
Maar ik kan proberen mee te denken en n voorstelling maken met een leven zonder eigendommen. Laten we beginnen met je huis. Je koopt een huis,..Oh,..nee,..dat kan niet meer. Je huurt een huis dat je eigenlijk koopt,…je richt het dan volledig in. Je hoeft echter niets af te rekenen. Er komt dan n commissie voor spullenhuur,en huizenhuur,..en autohuur en verder. Dat alles komt op jou lijstje en je betaald daarvoor n X bedrag per maand. Het maakt niet uit hoe zuinig je bent want bij defecten wordt het product vervangen…….Zou dat echt gaan werken denkje…wat zou het een bende worden….haha wel leuk bedacht….
in de tuinbouw wordt al jaren hier van gebruik gemaakt,nieuw is nu ook grond lease. de kassen werden al geleaset zo ook machine,s