Veel mensen geloven dat ze een beschermengel of gids hebben. Maar het
bestaan van deze lichtwezens blijft toch onzeker als je ze niet kunt zien of horen. Gelukkig zijn er mensen zoals Tony Looyenstein (58). Zij is intuïtieftekenares en heeft een direct lijntje naar boven met het engelenrijk. Aan de hand van een foto of via persoonlijk contact, kan zij in aanraking komen met jouw gids of beschermengel. Het begint met wat krijtstrepen op papier, maar al snel verrijst een kleurrijk wezen. ‘Vaak krijg ik ook de naam en een persoonlijke boodschap door. Dat blijft bijzonder.’ Inspire People Media sprak met deze inspirerende vrouw over haar leven en haar gave.
Lang blond, krullend haar, een paar sprekende blauwe ogen, een volle mond en keurig in de make-up. Door haar verschijning lijkt Tony Looyenstein zelf wel op een engel. Later in ons gesprek blijkt dat niet alleen voor haar uiterlijk op te gaan. Tony is nog aan het bijkomen van een druk weekend. “Ik stond in België op een beurs en heb in drie dagen zestig mensen aan mijn tekentafel gehad. Ze stonden zelfs in de rij.” Nou dan zullen de blaren wel op je vingers staan! “Dat zou je denken hè, maar niets is minder waar,” zegt ze lachend. “Ik heb geen stijve arm of zere vingers. Van een gave word je niet moe, maar krijg je alleen maar energie.”
Daarvoor heeft Tony een lange weg afgelegd, waar ze niet graag op terugkijkt. Ze maakt een uitzondering, om uit te leggen hoe het zo is gekomen dat ze sinds tien jaar engelentekeningen maakt. Van haar hand zijn ontelbare tekeningen verschenen. De allereerste maakte ze in een herstellingsoord in Zeist, waar ze drie maanden in verbleef. “Mijn leven is niet over rozen gegaan. Als kind had ik slechte ervaringen met mannen, wat zich als een rode draad doorzette in mijn relaties. Uit zelfbescherming had ik een dikke muur om mezelf heen gebouwd. Ik kon geen liefde meer geven. Op mijn 48ste was ik een compleet wrak. Op een dag besloot ik dat het zo niet langer kon, als moeder van vier kinderen.”
‘Opeens zag ik drie engelen tegen het plafond’
Haar diepste dal heeft voor een positieve ommekeer in haar leven gezorgd. Onderdeel van de therapie in het herstellingsoord was het maken van tekeningen. “Ik had nog nooit van mijn leven getekend, het was tot die tijd geen passie van me. In mijn werkzame leven ben ik altijd visagist en schoonheidsspecialiste geweest. Iets heel anders, wat me nu achteraf goed van pas komt. Het uitvegen en mengen van verschillende kleuren krijt op papier, werkt volgens hetzelfde principe als het uitvegen van make-uppoeder op de huid.” Op een nacht in de kliniek, kon Tony niet slapen. Na veel gewoel kreeg ze sterk de drang te gaan tekenen. Alsof ‘iets’ haar daartoe met zachte dwang bewoog.
Een gevoel wat haar niet vreemd was: “Als kind voelde ik dingen al heel sterk aan, ik kreeg informatie ‘door’ over mensen en was doodsbang in het donker, omdat ik soms dolende zielen in mijn slaapkamer zag. Mijn moeder kwam daarom vaak bij me liggen in bed, totdat ik sliep.” Maar op een avond was haar moeder, twee huizen verder, op visite bij een tante. “Ik werd alleen in het donker, in paniek wakker en ben ontzettend hard gaan gillen.” Terwijl de buren haar moeder gingen halen, werd Tony gerustgesteld door engelen: “Ik vergeet nooit meer dat ik opeens tegen het plafond drie engelen zag; een man, een vrouw en een jongetje. Ze hielden hun wijsvinger tegen hun mond en zeiden: ‘Ssssst, je hoeft niet bang te zijn. Je moeder is al onderweg en tot die tijd blijven wij bij je.’
Een helende reis door het maken van engelentekeningen
Toch heeft het 45 jaar geduurd voordat Tony weer een nieuwe engelenervaring kreeg, op die bewuste nacht in de kliniek. “Ik was door de jaren heen zo ver bij mezelf vandaan geraakt, dat ook mijn paranormale vermogens in de kiem waren gesmoord. Die nacht durfde ik gewoon in het pikkedonker de gang door naar boven te lopen. Ik voelde geen angst. Toen ik in de tekenruimte was, deed ik het licht aan, pakte een vel zwart papier, een krijtje en begon te tekenen. Later kwam een vrouw even een kijkje nemen en zei: ‘Goh wat een mooie engel. Mag ik die tekening hebben?’ Ik had er niet eens bij stil gestaan dat het een engel was. Vervolgens kwam er nog een vrouw, aan wie ik de volgende engelentekening gaf. Daarna ben ik er voor mezelf een grote witte engel gaan tekenen (zie foto).”
Achteraf begon een helende reis door het maken van engelentekeningen. “Tientallen tekeningen heb ik daarna voor mezelf gemaakt. Het was vooral mijn vriendin in de kliniek – Petra – die me heeft aangemoedigd om ermee door te gaan. Daar ben ik haar nog dankbaar voor.” Vergeleken met nu waren de tekeningen uit de begintijd erg donker, met veel kruizen en graven maar altijd waren er hemelse engelen.” Gaandeweg werd het door de duisternis heen, steeds lichter en Tony was klaar voor de volgende stap. “Die stap werd mij duidelijk gemaakt door een paragnost. Zij vertelde mij dat ik mijn gave verder moest ontwikkelen. Zodoende ben ik eens voor andere mensen gaan tekenen en ik kreeg ook boodschappen en namen door van de engelen. Toch twijfelde ik aan mijn eigen vermogens.”
‘Hé die mensen hebben wij ook gezien!’
De twee kinderen van haar zus – Mitzell en Felicia van toen 3 en 4 jaar – gaven haar net dat laatste zetje wat ze nodig had. “Ik vergeet het nooit meer,” zegt Tony, nog steeds verrukt. “Ze waren aan het spelen in de tuin en kwamen ineens naar binnen gerend, toen ze mij zagen tekenen. Nadat ze een blik hadden geworpen op het vel papier zeiden ze: ‘Hé die mensen hebben wij ook gezien, ze komen van boven. Lief zijn ze hè!? Kinderen zijn zo puur.Toen wist ik dat wat ik doorkreeg echt was.” Sindsdien is Tony – met haar tekentafel – vaak te vinden op beursen door heel Nederland, en sinds kort ook in België. Tevens komt ze bij mensen thuis, die zelfs ‘engelenparty’s’ rondom de komst van Tony organiseren.
‘Ik geef richtlijnen maar doe geen voorspellingen’
Vertel eens, hoe gaat dat tekenen precies in zijn werk? Tony begint te vertellen: “De mensen die aan mijn tafel komen, zijn er altijd aan toe om kennis te maken met hun engel of gids. Dus ik krijg ook altijd een persoonlijke boodschap door. Van te voren hoeven ze mij niets te vertellen. Het liefst weet ik zo min mogelijk over de persoon. Ikzelf raak in een soort trance als ik begin te tekenen. Vervolgens dient de engel of gids van die betreffende persoon zich aan. Het is maar net wie van de twee een boodschap heeft voor dat moment, die van belang is. Ik zie het lichtwezen voor me, als een film die wordt geprojecteerd op een groot beeldscherm in mijn hoofd. Ook krijg ik – mocht dat van toepassing zijn – beelden door uit vorige levens van die persoon. Het zijn altijd richtlijnen die ik doorkrijg, nooit voorspellingen.”
Waarom niet? “Het gaat er bij mij om dat mensen geraakt worden en zelf vanuit hun eigen kracht hun toekomst vormgeven. Ik heb wel eens meegemaakt dat er een vrouw aan mijn tafel kwam, die in jaren niet meer had gehuild. Tijdens zo een sessie, waarbij ik na het tekenen de engel of gids toelicht en de boodschap doorgeef, kan er een blokkade worden opgeheven. Dat gebeurde ook bij die vrouw, die daarna in huilen uitbarstte. Een gids of engel kan je tot in het diepste van je ziel raken. Dat is ook wat ik wil aanwakkeren; dat mensen weer de liefde voor zichzelf gaan voelen.” Ben je zelf daarna niet bekaf? “Nee, zodra ik klaar ben sluit ik me weer af en me voorbereiden op de volgende kandidaat. Het lijkt wel alsof ik van ‘boven’ de energie hiervoor krijg.”
De tekeningen worden steeds mooier en kleurrijker
Iedere engel of gids die Tony tekent is weer anders, de ene keer is het een man of een vrouw, de andere keer een oude indiaan of een boeddha; alles is mogelijk. “Ook krijg ik bij sommige mensen symbolen of dieren door, zoals een vlinder of een dolfijn.” Zelf vindt Tony haar tekeningen steeds mooier en kleurrijker worden. “Het is nog maar sinds drie jaar dat ik gezichten teken. Daarvoor kon ik dat nog niet zien, maar ik word steeds zuiverder als kanaal en groei zelf ook steeds meer. Telkens wanneer er een nieuwe fase aanbreekt in mijn tekeningen, dan hoor ik vooraf het Ave Maria klinken. Pas geleden kwam ik erachter dat dit een teken is van mijn moeder, die een paar jaar geleden is overleden.”
Er gaat ook een helende kracht uit van de tekeningen van Tony. “Sommige mensen willen zelf ook in contact komen met hun gids of beschermengel. Dat kan. Ik adviseer mensen dan om voor hun tekening te gaan zitten, te focussen op een symbool en alle gedachten die opborrelen los te laten. Bij sommige mensen komen dan heel veel emoties los en wordt een verwerkingsproces in gang gezet. Andere mensen krijgen echt boodschappen door of ervaren een diepe innerlijke rust. Ook maak ik tekeningen voor kinderen. Ik heb wel eens meegemaakt dat kinderen eindelijk weer goed konden slapen. Al met al ervaar ik alleen maar dankbaarheid. Mensen zijn vaak zo blij dat hun engel hebben leren kennen.”
Op 58-jarige leeftijd is Tony Looyenstein een gelukkig mens. “Het geeft mij zo een goed gevoel als mensen dankbaar zijn en een hele metamorfose hebben ondergaan. Eigenlijk had ik al veel meer luxe om me heen kunnen hebben, maar ik geef heel veel tekeningen gewoon weg. Geld boeit me niet. Het gaat mij om de mensen. Daar doe ik het voor.”
Heb je helemaal geen wensen voor jezelf? Dan is Tony even stil en zegt vervolgens: “Jawel! Het liefst zou ik mijn werk exposeren in een galerie. Verder krijg ik zoveel vragen van mensen of er ook kaarten zijn van mijn tekeningen, dat ik in de toekomst een uitgever hoop te vinden, die mijn werk wil drukken. Dat zijn de twee grootste wensen die ik heb.”
Meer weten over Tony? Kijk dan op www.t.ony.nl
