x
Gerry Damen is de vrouw achter een praktijk, specifiek voor hooggevoelige mensen. Daarbij is zij zelf ook, door vele ervaringen van hooggevoeligheid heen gegaan.. Daarbij zijn haar kernwoorden: gevoelig, spiritueel en laatbloeier. Of beter gezegd, het waren deze ’talenten’ in ook in háár, die ze je op school niet onderwijzen. Ze was een heel gevoelig kind, dat al snel het contact met de aarde verloor en vluchtte in het mentale; het ‘denken’ werd haar ’thuis’. Maar dat bleek niet houdbaar en toen kwam voor haar de weg van terugkeren. Stap voor stap leren aarden, leren zichzelf af te schermen. Ontdekken dat ze nog veel gevoeliger was dan ze dacht en nog veel belangrijker: ermee leren omgaan!.
Toen deed Gerry een energetische opleiding, CICO, die helaas niet meer bestaat. Daar kon ze haar talent voor het voelen van energieën kwijt, ze leerde er dingen, ook bij anderen, mee in werking te zetten en leerde vertalen wat ze waarnam en -neemt. Dit werd verder uitgebouwd, met als gevolg dat ze nu alweer jarenlang professioneel readings geeft. Gerry Damen hierover:
“Mijn uitgangspunt is dat we spirituele wezens zijn die gericht zijn op heelheid en verbinding. We hebben alles wat we nodig hebben in potentie in ons, maar weten vaak niet hoe we onze kwaliteiten en mogelijkheden aan kunnen spreken. Mijn missie is om mensen te helpen daarbij te komen.
Onderstaand artikel ligt me na aan het hart. Omdat het dualisme zo in onze maatschappij zit, zo diep met ons verweven is dat we ons bijna niet voor kunnen stellen dat er andere manieren zijn om naar de wereld te kijken. Maar dualisme deelt de wereld in tweeën. Tegenover een goed moet een slecht staan, tegenover een licht een duister. En dat duister kan geen waarde in zichzelf hebben, maar kan pas waardevol zijn als het licht geworden is. Terwijl de nacht de helft van ons bestaan uitmaakt…
Het helen van de nacht, het helen van het duister, de waarde van het duister inzien, de dualiteit oplossen is helend en belangrijk. In mijn praktijk merk ik steeds opnieuw dat juist dat wat verborgen is de innerlijke schatten zijn, veilig beschermd in het duister. Ik werk veel met hooggevoelige mensen om hen te leren omgaan met hun hsp-zijn. En zij, maar ook anderen hebben zoveel van zichzelf verstopt. Ik zie zoveel oordeel bij mensen, zoveel hardheid naar zichzelf. In mijn werk help mensen vrij te maken, zich te verbinden met hun Ziel en deze op aarde te brengen. Op mijn site kun je meer vinden over mij en mijn manier van werken.”
x
Werken met je schaduwzijden
2013 © Gerry Damen
x
Schaduw, het donkere, duistere. Daar waar geen licht is. In de schaduwen zijn de schimmen. Fluisterstemmen in het donker, ritselend, wegschietend als je er vanuit je ooghoeken iets van opvangt. Schaduw, de verstopplek voor alles wat er niet mag zijn, wat niet gezien mag worden. Individueel, maar ook collectief.
Alles wat niet mag bestaan belandt in de schaduw. En zoals zwammen in het donkere en duistere het best kunnen groeien, zo groeit in de schaduw alles wat er niet zijn mag ook. Een onzichtbaar tegenwicht om een verwrongen balans te creëren waar die niet is. Waar negativiteit en eigenschappen die iemand niet wil hebben verstopt worden ten behoeve van een vals zelfbeeld. De schaduw, individueel, maar ook collectief.
Carl Gustav Jung:
“Misschien zijn alle draken in onze levens, wel prinsessen,die erop wachten dat we ons nu eens dapper en vol schoonheid opstellen.
x
Misschien is al het verschrikkelijke, in zijn diepste wezen,
‘iets’ hulpeloos, dat om onze hulp vraagt”
Een collectieve schaduw is zegt iets over waar een deel van de maatschappij uit balans is. Waar een deel is waar we met zijn allen vaak niet goed mee om kunnen gaan. Waar we een ideaal gecreëerd hebben, iets dat Goed is, met dus het tegendeel dat Slecht is. En dat slechte stoppen we dan in de schaduw waar we er niet naar willen kijken. Maar het nadeel van niet naar dingen kijken is dat ze vanuit die schaduw heimelijk hun gang kunnen gaan en je dan ineens van achteren te pakken kunnen nemen.
Jóuw schaduwkanten
Daarom is werken met je schaduw ook zo belangrijk. Om de dingen die je van jezelf niet wil zien, niet wil hebben, te integreren in je persoonlijkheid en er een weg in te kunnen vinden. Op die manier vind je balans, en werkelijk inzicht. Persoonlijke schaduwen en de schaduwkanten van de maatschappij zijn verwant. Wat in de groep waar je bijhoort niet acceptabel is, is moeilijk om te omarmen en makkelijk om weg te stoppen. Maar we brengen daar onszelf geen heil mee. Wat zit er in de schaduwkant? In die verdrukte kant waar dingen er niet mogen zijn en door die verdrukking op een verwrongen, verstoorde manier naar het licht schieten, zonder dat we het willen zien? Voor veel vrouwen zijn dat eigenschappen die met kracht verbonden zijn. Nou hebben we ook in de spirituele circuits wel door dat kracht belangrijk is, maar de gevolgen van kracht, daar willen we vaak niets van weten. Want een krachtig iemand is vaak een leider en dan heb je ineens te maken met hiërarchie en macht. Beladen begrippen.
Een ander begrip dat erg in de schaduw zit, is het Ego. Daar schijnen we zo snel mogelijk vanaf te moeten. Vooral als het gelinkt wordt aan materialisme, dat ook weer erg Slecht is. Je ziet dan ook vaak dat dergelijke begrippen zo beladen zijn, al zo verwrongen zijn dat er niet of nauwelijks op een normale manier over gepraat kan worden. Dan wordt leiderschap per definitie onderdrukking en dan is het zitten in een groep, waar een leider is hetzelfde als een schaap zijn, om een voorbeeld van een discussie van een tijdje geleden te benoemen. Daar doen we onszelf geen plezier mee, want we hebben het wèl over eigenschappen en energieën die behoren tot het menselijk domein en dus deel zijn van ons allemaal.
Wat is er mis met het donker?
Wat we ook zien, zijn mensen die werken met de schaduw, de dingen die er opgeborgen zijn naar het licht brengen. Waardevol werk, maar er is altijd iets geweest in de terminologie dat me stoorde. Werken met verwrongen stukken om ze te helen en ze te zien voor wat ze zijn, ja. Maar het idee blijft dat er een Schaduw is, een Slechte kant, die zo klein mogelijk gemaakt moet worden, opgeruimd moet worden ten behoeve van het Goede Licht. Wat is er mis met het donker?
Een vriendin van me was naar een lezing over de Maori geweest en zij vertelde me iets heel interessants. De spreker vertelde dat in zijn cultuur het duister waar de speciale kennis bewaard wordt, het veilige donker. Kijkend naar de natuur zien we dat daar licht en donker beiden nodig zijn. De groei van zaadjes in de donkere aarde. Maar ook wij levende wezens groeien ‘s nachts als we slapen. Nacht, duister, rust, heling, heilig. Als we het duister en de schaduw willen helen, dan is het nodig om haar te heiligen. Met alles wat we erin gestopt hebben. Werkelijk begrijpen van wat er is, wat behoort tot ons aardse leven hier en het de plek geven die het toekomt. Niet groter, maar ook niet kleiner. Niet mooier, maar ook niet lelijker. Daarmee helen we en heiligen we onszelf en onze cultuur, stukje bij beetje.
Moge de zon je pad verlichten en de nacht het weer verduisteren.
Gerry Damen, mei 2013
‘Men wordt niet verlicht door zich allerlei beelden van licht voor te stellen,
maar door zich bewust te worden, van de eigen innerlijke duisternis.’
(van een wijs man; Carl Gustav Jung)
Ik ervaar dit door de niet fijne gevoelens toe te laten en voelen en er te laten zijn, dat geeft ruimte hoe moeilijk ook. Terwijl alles van mij naar het licht wilt en de andere kant wil ervaren.
Graag wil ik naar een mooi stuk van Sanne Kloosterboer verwijzen, waarin de essentie hiervan heel helder voor mij naar boven kwam.
het stuk stond in de ‘Jan’een maandblad. Begin maart.
Zo belangrijk om je schaduwkanten te kennen, dan pas komt de hele zelf in beeld.
Wat je onderdrukt en ontkent…
.. ben je Zelf!
het licht laat je zien , het donker laat je voelen .
daarentegen , een kind voelt zich 9 maanden geborgen in de donkere baarmoeder , zodra hij/zij eruit komt zet ie het op een janken .
Uiteraard metaforisch ;
Planten die veel licht verdragen en daardoor ook van veel licht afhankelijk zijn , kunnen vaak tegen een stootje , sterk regeneratief heet dat .
Schaduwplanten zijn over het algemeen veel kwetsbaarder , grotere bladeren om het schaarse licht op te vangen en weinig adventiefknoppen ( zoek dat woord maar op )Schaduwplanten weren zich dan ook vaak met giftigheid , irritatie of andere afschrikmethoden .
Je zonzijde is dus een kant die je laat zien , die ook een stootje kan hebben . Je schaduwzijde is je kwetsbare kant , die weinig ingebouwde herstelpunten heeft en zich daarom weert met soms zeer drastische middelen .
Voordat je licht kunt verspreiden, moet je het eerst in jezelf ontsteken!!!