*
Wat openbaarde er zich in de kunst?
2024 © Carie van der Kloot | deze versie WantToKnow.nl/be
x
Er is een doorbraak geweest in de kunst.
Er is een tijdlang een opening geweest tussen hemel en aarde. Op het moment van contact, kon dit niet publiekelijk gemaakt worden. Van deze ontwikkeling is er echter niets verloren gegaan. Alles is opgeslagen. Er is heel veel gebeurd en toch heeft u niets gemist. Allerlei groepen van verschillende aard zijn hier geweest. Ze zijn allemaal gefotografeerd. Zij hebben hier allemaal hun doel in gang gezet. Zij konden dit in stilte en in alle veiligheid doen. In veiligheid voor hen maar ook voor ons.
We gaan hier niet meer bang voor zijn of we gaan het niet meer vreemd vinden want we maken er al deel vanuit. Onze omgeving maakt dat het, onbewust, in ons is kunnen gaan leven. Een tijdlang stond de weg tussen hemel en aarde open. Voor elke stroming was er een poort en stap voor stap ging de poort open die op dat moment nodig was. Alles wat ze wilden vertellen is opgeslagen en nu zijn de poorten weer dicht.
Niet dat ze ons nu alleen achterlaten. Ten eerste hebben ze ons al het nodige gegeven. Ten tweede zijn ze nooit helemaal weg. Een gedeelte van hun kunnen is hier nog actief. Ze zijn nu anders actief dan dat ze in die periode waren. We krijgen er straks dus soms nog wel een beeld van te zien. Het gedeelte dat een verhelderend verhaal wilde vertellen is voor nu veilig en afgewerkt.
Waarom is er contact gezocht via de kunst?
Omdat kunst een scheppend medium is. Omdat een kunstenaar in overgave de capaciteit heeft om te schilderen met onbegrensde verbindingen. Deze ‘extra’ levens zijn door een kunstenaar geschilderd en daarna in de omgeving opgemerkt. Ze zijn gewoon op aarde gefotografeerd. Overal op aarde. Diegenen die de energie van het verhaal meedroegen wilden door haar gefotografeerd worden. Het was geen keuze. Zij vertelden een verhaal waar wij mee verder kunnen.
Een extra wereld heeft zich een tijdlang massaal met ons samengevoegd. Lange tijd dacht ik dat ze bij ons zouden blijven, maar ik had het weer maar eens mis. Totdat de laatste poort dicht ging dacht ik vaak fout. Pas toen die poort dicht ging was alles veilig en klopte het pas echt. Alles zit zo goed in elkaar. Als mens krijg je het zo niet verzonnen. Ze kan dit later aantonen in de schilderkunst.
Waarom overkomt ons dit?
Als mens alleen hebben we precies lang genoeg mogen ontdekken waar we als mens alleen uitkomen. Uit een aantal facetten kwamen we niet uit en we namen daar dan maar genoegen mee. ‘Zo zit het leven nu eenmaal in elkaar’, althans dat dachten we. We hadden ook geen andere keuze. Met dit komt er veel aan het licht waar wij als mens alleen niet in staat zijn om het zo te bekijken. Deze inzichten krijg je niet door alleen beter te kijken. Als dat zo was hadden experts dit al lang gezien maar zij konden dit niet zien. Gelukkig kunnen we in uitgegeven boeken nalezen wat zij op dat moment konden zien.
Het is heel belangrijk dat die boeken aan onze kinderen laten zien wat de mens alleen kan en dat dit nu helemaal uitgewerkt is. We hebben de geschiedenis uitgewerkt en volbracht en nu mogen we verder. We zijn al bezig. Ze lieten ons niet in de steek en ze lieten het niet totaal ontploffen. Ze hebben zichzelf niet voor niets laten zien. Voor hen hoeft dit niet! Dit deden ze niet voor zichzelf maar om ons extra motivatie te geven. Dit geeft een stuk meer hoop. Het is al begonnen.
We gaan stap voor stap dit proces aan
en telkens volgt er een verhaal.
Er komt veel aan het licht waar we niet te snel overheen kunnen gaan…
Elk stuk moet gegrond beleefd worden. Als zij mensen iets liet lezen over dit verhaal dan zagen ze de kern van het verhaal niet. Het verhaal vertelt stap voor stap dat er tijdens ons leven al het een en ander vastligt. Waar we gelukkig niet aan kunnen ontkomen. Het verhaal toont, in beeld(!) en verhaal, dat als we sterven, er voorbij de grens van de dood nog verder gewerkt wordt. Het onafgewerkte van de tijd op aarde wachtte op rechtzetting.
Die tijd van rechtzetting is in vele branches nu al even in gang gezet, maar vreemd genoeg nog niet in de kunst. De rechtzetting die hier nu al wel een tijdje bezig is (geloof, sport, film enz.) is niet op gang gekomen door de mens alleen. Toch verwachten we met deze rechtzettingen nog niet dat de mens echt overal rechtvaardig gaat leven. In veel oude onopgeloste zaken zien we de zin er ook niet echt van in. Veel is verjaard. Want hier spreken we over eeuwen heen.
Met de open weg tussen hemel en aarde is er in deze ‘chaos’ een inkijk gegeven.
‘Open- werkende mensen’ kregen in hun vakgebied op een ongelooflijke manier inzicht in niet correcte of onopgeloste ‘zaken’ van vroeger. De feiten vielen gewoon in elkaar. Ze konden er niets aan doen. Deze nieuwe gegevens klopten. Waarom kwamen deze ‘boodschappen niet bij de experts op hun bord terecht. Omdat je dit alleen heel open en onbevangen kunt ontvangen. Experts moesten de geschiedenis van de mens alleen nog uitwerken en schreven op het laatst nog met een ongeziene kracht boeken.
Als ze iets van deze nieuwe ontwikkeling zagen blokkeerden zij. Ze konden niet anders. Dit loopt exact op tijd. Dus ook diegene die het oude af moesten maken. Vaak was ze boos op experts maar dat was ongegrond. Ze was ook maar een mens. Ze oordeelden naar hoe ze was geleerd. Dit is totaal nieuw. Datgene wat in de geschiedenis niet correct is afgewerkt wordt juist nu rechtgezet. Dit alles gaat door bepaalde mensen heen die in het hier en nu leven. Hele gewone mensen. Ze wil de volgende zin natuurlijk niet echt schrijven en toch is het geweldig. Na onze dood stopt het niet.
De ‘vertellers’ die de oude verhalen weer oprakelden zijn nu veilig terug achter de poort. Zien ze eruit als mens of als geest of als iets buitenaards? Wat hebben we al die jaren veel wezens verzonnen. Films hebben ons van alles voorgespiegeld. Eén ding is zeker. Hier is niets engs aan, helemaal niets. Maar heb nog even geduld. Als ik nu iets zou tonen helpt dit je niet verder. Zij bepalen hoe het gaat, gelukkig. De mens alleen bestaat hierin niet.
De ‘assistenten’ zijn nog in actie en stromen door deze mensen heen.
Deze mensen voelen de drang voor rechtvaardigheid tot in het kleinste detail in hun eigen leven. Zij kijken oprecht naar hun complete eigen leven en hun eigen verantwoordelijkheid. Het verhaal vertelt dus dat er een opening tot contact is geweest. Dat er een weg is die opengaat als het nodig is. Die kan dus eeuwen op slot zitten.
Er loopt tijdens ons leven een richtlijn door ons heen.
Bij onze geboorte is er al meer bepaald dan tot nu toe gedacht werd. Het hoeft niet veel te zijn. Het verhaal vertelt dat wat er in ons leven gebeurd is, na de dood niet stopt. Toen de weg open was kregen zij gegevens door, die de geschiedenis, in samenspraak met hen, recht zet. Diegene, zij noemt ze vaak het extra leven, hebben een aantal mensen bereikt. Op allerlei niveaus en over de hele wereld verspreidt. Zij vormen een grondlaag over de aarde die niet meer te stoppen is. Daarom is het nu het moment. Het is nu veilig, compleet en dit kan dus openbaar gemaakt worden.
Hierbij komt dat zij niet kloppende of onopgeloste dingen, die van algemeen belang zijn, aan het licht brachten. Zij leven in een tijd die veel ruimer is dan onze tijd en daarom kunnen zij alleen met ons leven als al het vorige opgehelderd is. Zij hebben een veel bredere ademruimte. Zij willen en kunnen alleen in een mooie omgeving leven. Dus zij overzien en klaren op.
Het meest belangrijke is dat wij daar als mens eindelijk klaar voor zijn.
Wat geeft dit ‘extra leven’ ons? Zitten wij hierop te wachten? Op deze laatste vraag geef ik anno 2024 geen antwoord meer op. We gaan verder. Dit geeft ons verantwoordelijkheidsgevoel. We komen er na de dood niet meer mee weg! Bewijs dat maar eens? Dat kan nu. Maar wat nog veel belangrijker voor ons gaat zijn, is dat we gaan zien dat we met ons klein onverantwoordelijk gedrag in het leven niet weg schijnen te komen. En deze koppeling zagen we niet meer.
We zagen het wel groot bij criminelen maar niet in kleine alledaagse onverantwoordelijkheden. We worden hiermee al geholpen. Dit alles is al volop bezig. Die kleine onverantwoordelijkheden zijn in velen al stapsgewijs aan het verdwijnen. Dit is niet de verdienste van de mens alleen. Met een lijst, kleine voorbeeldjes en een verhaal geraken we weg van de volgende zin ‘het is nu eenmaal zo’. Ja ja, je kunt van alles bij elkaar rapen en daar een eigen verzonnen verhaal van maken maar wat als dit alles al in één heel oud schilderij is verwerkt?
Wat als er in dat schilderij een code zat die wij maar niet ontdekten? Hoe kan dat? Gewoon, omdat we niet aan de kleinste voorwaarden voldeden. Daarbij is het verhaal niet kriskras in dat schilderij geschilderd maar is het precies op lijn geschilderd, onbewust! Met deze inzichten gaan we ook zien dat we nooit in de steek zijn en worden gelaten. Onderweg denkt u misschien dat we hen wel in de steek lieten maar dat is ook niet erg, dat is goed voor de geschiedenis voor onze kinderen geweest.
Er loopt al eeuwenlang een rode draad door de schilderkunst heen;
een rode draad die dit verhaal zelfs nog versterkt. Het is mooi dat wij nu leven en opmerken dat de dood niet het einde is. Belangrijke algemene onopgeloste zaken bleven hangen en worden nu wel opgelost. Privé- zaken, die nodig zijn voor een goede doorstroming, worden hiermee ook opgelost. De weg is lang open geweest.
Als al het oude opgehelderd is voelt het aan alsof we het eeuwig leven bereikt hebben. Je voelt dat dan pas en komt ineens. Het voelt aan alsof de tijd dan heel breed om je heen in leven schiet. Dit alles vraagt om een langer verhaal, foto’s en schilderijen. Alles ligt klaar. Het mag nu komen. Op hun tempo en op hun manier.
Het is mooi als oude onopgeloste zaken opgelost worden maar wat hebben we daar nu aan? Maakt dat enig verschil met wat we nu doen? Dat maakt echt een verschil en zelfs een groot verschil. Een wereld van verschil. En die wereld van verschil moeten we gaan leren. We hebben conclusies gemaakt.
Deze conclusies ontwikkelen zich weer met de tijd en er vormen zich dan nieuwe conclusies. Zo bouwen wij ons leven onbewust op. Schoolsystemen en keuzes in het leven zijn vaak gebaseerd op ‘eigen’ gevormde conclusies. Ze zitten onbewust in ons dagelijks leven en dus in ons systeem.
Wat als we met deze inzichten merken dat we deze conclusies maakten terwijl we toen maar een gedeelte, de helft, zagen? We zagen lang alleen de helft van de mens. Blijven die conclusies gelijk als er nu een helft bij komt, de keerzijde. Gaan we onze inzichten kunnen bijsturen? Het is over heel de aarde, gegrond al bezig.
Wie overkwam dit dan? De hele gewone onzichtbare mens. Gewoon en onzichtbaar in ons systeem. De weg was onzichtbaar en mocht niet gezien worden (voor onze veiligheid zodat alle hulp ons zou bereiken) en wie kun je dit beter laten uitvoeren dan de gewone mens. Die niet veel voorstelt en daarmee vrij is. Die mens die geen connecties aan de top heeft en die dit verhaal zelfs met de beste wil niet in gevaar kon brengen. De experts vond deze mens te gewoon.
Dit zit zo goed in elkaar en is zo goed uitgedacht. Zo leuk dat wij dit nu meemaken. Vind je dit wat? Het is boeiend om deze invalshoek stap voor stap gewoon eens te bekijken. Een wereld van verschil en eindelijk éénheid= eeuwigheid.
Wat is die ‘verborgen werkelijkheid’, die ‘Onbesproken Stilte’..?
De boomwortels – Vincent van Gogh (1890)
(Van Goghmuseum – Amsterdam)
Als ik u nu vertel dat ik u hier een engel in kan laten zien, die ons ook nog eens laat zien dat er een leven na de dood is. Dat zij dit aan mij, via dit schilderij, liet zien en er over vertelde. Gelooft u mij dan? Ik zou het ook niet geloven als ik dat zou lezen. Maar wat heeft u te verliezen om toch even verder te lezen? Heel lang was de engel voor ons onzichtbaar en waarom zag ik haar dan ineens? Was dit toeval of is er iets meer aan de hand. Wil u met mij meekijken of u haar ook kunt zien?
Hier is ze. Met een blauwe jurk aan en met open gespreide armen die in één lijn van links naar rechts doorlopen. Rechts aan haar arm zie je nog een soort uitgroei van een witte vleugel. Links is haar hand bijna een soort van klauw en de vleugel loopt in een witte lijn naar de grond toe. Er zit en heel verhaal achter die armen.
De engel heeft gewacht tot de tijd er klaar voor was om het aan de juiste kunstenares te vertellen. Ik wil mijn reputatie niet verliezen door over engelen te vertellen maar wat als hier het omgekeerde gebeurde en zij zich al die jaren niet aan ons wilde laten zien?
Daar staat ze in het schilderij. Ze beschermde al die jaren een heel verhaal. Zou zij ons contact kunnen laten maken met het hiernamaals en is er iemand die ons, via haar, wil bereiken? In het schilderij loopt er één boomwortel recht van boven naar beneden of net andersom. Het is maar hoe je het bekijkt. Wel een rare vorm voor een boomwortel maar in de kunst staan we daar niet echt van te kijken en accepteren we dat.
Of is het een verbindingslijn van boven, de hemel, naar de aarde toe? Fantasievol als je het zo bekijkt. Wat je allemaal in een schilderij kunt zien en dat je dit verzonnen krijgt. Wat als er zich een kraai met een dirigeerstokje, in de hand, rechts onderin de hoek van het schilderij de boomwortels, zit? Dat het niet per toeval een kraai is. De kraai wordt vaker gebruikt als symbool voor de dood. Hij zet het verhaal extra kracht bij en staat hierin niet alleen. Deze kraai staat niet op zichzelf.
In het schilderij ‘Korenveld met kraaien’ (het schilderij wat Van Gogh voor het schilderij de boomwortels maakte) vliegen kraaien boven een weg.
Er is een afslag op die weg. Die afslag gaat naar het licht.
Neemt de kunstenaar hier de afslag en vertrekt hij naar het licht, naar de dood? De kraai op het schilderij ‘de boomwortels’ bevindt zich niet zomaar toevallig rechts onder in de hoek. Hij vormt een hoeksteen samen met nog andere te ontdekken hoekstenen. Ze ontdekt eigenlijk niets, de engel vertelt en zij noteert als een secretaresse. De kraai staat symbool voor de dood. Kan dit een voorteken zijn dat de dood er voor de schilder aan zat te komen? Kan dit? Dan moet er meer zijn. Dit nemen we niet zomaar aan. In elke hoek zit een hoeksteen.
Linksboven in de boomwortels staat in het zwart een zij-aanzicht van een kunstenares. Zij gaat dit verhaal schilderen en vertellen. Ze werkt al jaren in de schaduw. Ze wil niet in de schijnwerpers staan; moet in stilte werken en ontvangen. Ze is bijna karakteristiek geschilderd zoals Keith Haring zijn ‘figuurtjes’ schilderde. Rechtsboven in de hoek de groene appel die we kennen uit het verhaal van Adam en Eva. Wat vertelt de engel via deze hoekstenen?
Je zult het wellicht niet geloven, maar ik heb 138 pagina’s geschreven wat er in dit schilderij allemaal nog te ontdekken valt..! Het leek bijna op een code ontcijferen met behulp van dit contact. Ik kan hier nu niet alles direct vertellen. Misschien ook lijkt het, dat ik het bij elkaar geraapt heb maar er zit nog zoveel in dit werk wat ik nog niet heb laten zien.
De engel en het schilderij vertellen hoe van Gogh gestorven is.
Is dit zo belangrijk om te weten? Wel als wij daarmee ook komen te weten dat er leven is na de dood en dat er vanaf die kant nog invloed uitgeoefend wordt op ons leven hier op aarde. Denk je dat ik het stoer vind om dit te vertellen? Het is een blok aan mijn been geweest. In stilte alles doorkrijgen vond ik wel boeiend maar wat denk je als je dit hardop moet gaan vertellen aan de buitenwereld. Alles behalve gemakkelijk of leuk. Samen hebben we het schilderij in meer dan twintig puzzelstukjes ontleedt. Niets zweeft en alles is verbonden met elkaar. Dus het verhaal wordt in één lijn vertelt.
Tijdens deze ontleding is er ook een lijn, een rode draad, ontdekt. De andere werken van Van Gogh en werken van andere kunstenaars lieten zien, in de vorm van een stam en zijtakken, dat er altijd een lijn in de kunst is geweest. De meeste van deze grootmeesters voelden dat ook maar konden er niet echt de vinger op leggen. Dit komt omdat de tijd nu pas rijp is en dat wij het nu aankunnen. Het begint bij de wortel. Heel logisch eigenlijk..!
Dit was een eerste kennismaking met wonderbaarlijke gegevens.
Hopelijk krijgt ze de kans om het verhaal, eerst via de engel en later nog door meer ingangen, u op de hoogte te brengen. Als u het verhaal achter de boomwortels al sneller wilt lezen dan heeft ze zelf al een ‘boek’ uitgegeven in de vorm van een tijdschrift. Ze noemt het tijd-schrift omdat tijd de belangrijkste rol speelt, met de titel: ‘De aarde compleet- Contact’
Wordt vervolgd.
Carie van der Kloot
