Sprookje van het hertje dat niet bang was
2012 © Monique van den Boogaard
x
In het grote bos was het een drukte van belang. Alle dieren in het bos hadden zich verzameld onder de tak van de hoge boom waar de oude raaf zou spreken. De oude raaf keek er heel serieus bij en zei: “Dieren, ik moet jullie wat vertellen. Het bos zal op 21 december 2012 om 21.12 uur overvallen worden door een grote gebeurtenis. En niets zal meer het zelfde zijn.”
Grote paniek brak uit. Alle beesten riepen door elkaar. “Wat moeten we doen? Waar is het wel veilig?” Het was nog maar een paar dagen en dan was het 21 december. De oude raaf bleef rustig en zei plechtig: “We zullen de dag er voor het bos verlaten en trekken tijdelijk de bergen in.”
Iedereen was bang, echt doodsbang. Een grote gebeurtenis. Niets zal meer hetzelfde zijn. Dat klonk wel heel dreigend. Zal het bos nog wel bestaan na die grote gebeurtenis? Zoveel vragen. Iedereen was in paniek, iedereen behalve de raaf en het hertje.
20 December..
Het werd 20 december en de raaf vloog voor de dieren uit de bergen in. Iedereen ging mee, iedereen behalve het hertje. De raaf vroeg aan het hertje: “Waarom ga jij niet mee? Het is voor je eigen veiligheid.” Het hertje zei: “Ik ben niet bang. Ik ben juist heel benieuwd wat er gaat gebeuren.” De raaf bleef aandringen, maar het hertje bleef rustig liggen.
Helemaal alleen in het grote bos lag het hertje naar de hemel te kijken. Het was donker geworden en het werd heel donker. Geen sterren te zien. Geen maan te zien. Alleen maar donkere wolken.
De volgende dag werd het hertje wakker onder een wolkenloze hemel. Het was vreemd. Geen enkel geluid was er te horen. Geen vogelgekwetter, geen geschuifel van het vosje, geen gekras van de oude raaf, geen gepriegel van de mier, geen gepiep van het muisje, geen gefladder van de vlinder, helemaal niets. Nou ja, niets. Het was eigenlijk wel bijzonder. Je hoorde de wind ruisen, de stammen van de bomen kraken en de bladeren op de grond knisperen. Er was zoveel te horen.
Het hertje ging weer liggen na zijn maagje gevuld te hebben met gras en met blaadjes van de struiken. Het zonnetje scheen. Het hertje genoot. En toen werd het donker. Het hertje bleef rustig liggen en keek naar de hemel. Er waren zoveel sterren te zien en de maan was bijna vol. De open plek in het bos werd zo mooi in het licht gezet door de maan. De stammen waren van zilver geworden.
De schaduwen van de takken leken wel een dans uit voeren. Het gras was zo mooi mosgroen geworden. De sterren fonkelden. Wat een prachtig schouwspel. De hele nacht bleef het hertje kijken en genieten. Hij vergat dat het 21.12 uur was geworden. De sterren bleven stralen. De maan bleef de stammen zilver kleuren. De schaduwen van de takken bleven dansen. Het gras bleef zo mooi mosgroen.
Het hertje was zielsgelukkig.
En toen werd het licht. Het hertje hoorde gekwetter, geschuifel, gekras, gefladder, gepriegel en gepiep. De dieren kwamen terug. De raaf voorop. De dieren zagen dat er niets gebeurd was. Het bos was er nog en het hertje lag nog steeds op de zelfde plek. De raaf nam het woord en zei: “Misschien heb ik me vergist.” “Alles is het zelfde gebleven.”
Alles was hetzelfde gebleven. Alles, behalve het hertje. Het hertje was voorgoed veranderd. Het hertje straalde gewoon.
Monique van den Boogaard,
17 december 2012
Wat mooi!!
VERSCHIL VAN INZICHT
Een yogameester ging eens met zeven leerlingen een ochtend wandeling maken, terwijl de dauw over het land lag. Na enige tijd brak de zon door en de dauw druppels schitterden dat het een lust was.
Bij een grote dauwdruppel liet de meester halt houden. Hij schaarde zijn leerlingen zo rond de druppel dat de zon er opbleef schijnen en vroeg hen toen welke kleur de druppel had.
‘ROOD’ zei de eerste, ‘ORANJE’ de tweede, ‘GEEL’ de derde, ‘GROEN’ de vierde, ‘BLAUW’ de vijfde, ‘PAARS’ de zesde, en de zevende zei: ‘VIOLET’.
Ze stonden verbaasd over de verschillen en aangezien ze allemaal zeker waren dat ze het juist zagen, kregen ze bijna ruzie.
Toen liet de meester ze enige keren van plaats verwisselen en langzaam drong het tot hun door, dat ondanks de verschillen ze toch allemaal de waarheid hadden gesproken.
En nu zei de meester :
Laat dit een les zijn om nooit kritiek op elkaars levenshouding te hebben, want hoe je het leven ziet, hangt af van het standpunt waarin je in dit leven geplaatst bent.
Zelfs zij die naar licht zoeken of het al enigermate gevonden hebben, kunnen de waarheid verschillend zien.
Zoals je allemaal zoëven een ander deel van het licht gevonden hebt en dat voor de volle waarheid aanzag.
Laat je medemens in volle vrijheid hun eigen weg bewandelen, hun eigen plaats innemen en hun eigen deel van het licht waarnemen. We hebben allen waarheden nodig. Want allen tezamen vormen zij het werkelijke licht, De volle waarheid. Tot je zelf één van de grote geworden bent en de ZEVEN kleuren in één kunt waarnemen zul je iedere weder geboorte een ander standpunt innemen en de waarheid op een andere manier zien tot dat je de volle waarheid kent. Je mede mens aanvallen omdat zij een andere kleur van het licht waarnemen is daarom jezelf aanvallen.
Wees daarom niet alleen tolerant,
want dat is dulden van andermans mening,
maar wees zelfs blij, dat er andere meningen zijn.
Want zolang je nog niet het volle licht kunt zien hebt je je medemens nodig om als groep de totale waarheid te kunnen verkennen.
Dit is een hele mooie Cozmic, helemaal nieuw voor mij en komt goed binnen. We zien het allemaal anders maar zijn in wezen die ene.
Martijn 😉
En ook niet te zweverig , dit zou de violette vlammenwerpers tot denken moeten zetten . Hoop ….. tegen beter weten in . Ah , so what !!
@ Cozmic Mooi verwoord 🙂
4 Musketiers 1 voor allen en allen voor 1 Anu Annie pTah Anita, we, of beter ik, of anders wij, Vieren, of met z’n Zevenen, met Iem en Moon Lisz, we hebben op jouw komst gewacht geloof ik, tenminste ik vind het gezellig, sinds de eerste Narnia encyclieken was er ineens een groot gat gevallen omdat Dawn en Mirakel gevallen zijn geraakt, de 1 verstrikt in een relie liegebeesten oplicht net met nep oplicht geld van kipboetzeerderij Macho en dan Mirakel voor straf zomaar aan het backpacken in Ijsland voor onbepaalde tijd, Super Nanny Willie is met haar derde jeugd begonnen, dat compenzeert zeer veel. Eye Carola waar ben je als je iemand nodig hebt, is ze ineens weg op wereld reis of zo.
The Chronicles Of Narnia Full movie
http://www.youtube.com/watch?v=bjnbi3EOzBw
@ Cozmic, heel mooi verwoord. Weet je wat ik nu weer bijzonder magisch vind? Ik had gistermiddag een afspraak voor een shiatsu massage bij mijn vaste masseuse (m’n yogalerares). Ik wilde haar graag een klein kertskadotje geven, maar had geen tijd meer op naar een leuke kadowinkel te gaan. Ik kreeg ineens een ingeving dat ik nog een paar kleine kadotjes in de kast had liggen. Meestal heb ik wel enige kadotjes ingepakt liggen en voel wel aan wanneer en aan wie ik ze moet geven. Wat wil nu het “” toeval””, pak ik nu net voor haar een raamkristal uit de kast, zo’n mooie raamdruppel! Ik voelde dat deze voor haar was bestemd! Apart, he?
@Cozmic, strak en wijs verhaal!
Socrates zei het ook al, refererend naar je laatste opmerkingen.
‘Wees blij als je ongelijk hebt want elke ongelijkheid brengt je dichter bij de waarheid.’
Beste mensen , even voor alle eerlijkheid ; ik heb dat gecopy/paste . Stond geen auteur bij dus die kon ik er ook net bij vermelden .
Vond het gewoon lekker om te DELEN 😉
‘Gedeelde smart is halve smart,
gedeelde vreugde is dubbelde vreugde.’
Staat in geeneen wiskundeboek.
Wel in het grote ‘2012enverder’-boek.
@ coz
Tis een al wat oudere zenvertelling , geeft te denken , zoals alle zenvertellingen dat doen .
@ Marcel , inderdaad ! De krachtige eenvoud die staat als een huis .
Ik hou van sprookjes
http://www.youtube.com/watch?v=qniMFPkh38M
http://www.youtube.com/watch?v=qniMFPkh38M
Woooooooooooow het sprookjes bos en de vos en de kip en de leeuw, ze zeggen dat zo rond 21 12 21 12 21 12 21 12 21 de sferen en dusz Waarheden iteratief fraktaal close met elkaar vervlochten intertwined verbonden Raken, dit is bewaarheid geworden gewezen Vandaag voor mij in ieder geval zeker weten Mars thnx;
Hans Teeuwen – Spiksplinter – Sprookjesbos
http://www.youtube.com/watch?v=qniMFPkh38M
Wat er waarschijnlijk werkelijk had plaatsgevonden : Het hertje had zich al niet gek laten maken door angst en besefde zich die dag dat alle andere dieren de heuvels waren , dat hij eigenlijk heel eenzaam was in zijn vertrouwen . In alle rust en diepe meditatie kreeg hij contact met het diepste van zijn wezen , dat gaf hem de boodschap dat dit geen oogstmoment was maar het begin van een geboorte , eigenlijk een conceptie moment .
Een nieuw tijdperk werd verwekt en het hertje was er met zijn volle bewustzijn bij , hij mocht bepalen hoe zijn nieuwe werkelijkheid er uit zou gaan zien . Door niet te kiezen voor angst had hij de belangrijkste stap al gezet .
Ook had hij gezien dat de zwangerschap wel drie maanden zou duren en veel beroering zou veroorzaken . Het hertje zag dat het goed was en lag er vredig bij alsof hij net een xtc pil had ingenomen , eenheid was onderweg voor wie er duizenden jaren naar had verlangd . De rest draait gewoon weer een rondje in de malle molen , het is goed , thuis is waar je hart is . Vrije wil op het diepste niveau .
In wezen heb je gelijk.
Wie nog een sprookje zou willen lezen, zou kunnen kijken op mijn site.
Zie http://www.hetveerhuis.info/sprookjes.html
Leuk Monique, ga ik zeker doen.
(een oud GGC-klasgenootje van je..)
Groetjes, Riney.
mooi schilderij Monique, The Circle of Life, net even gekeken, klap eens uit de school over de gerechterlijke praktijken in gecodeerde dichterlijke taal, geef eens een hint waarom je zo vroeg bent gestopt, ik ben nieuwsgierig.. het is maar een oprisping van mijn (zelf) kant, of ik wat van dat Hertje heb begrepen, ik geloof het wel, zo zag ik de 21ste aan mij voorbij trekken, het belangwekkendste zat in mezelf, mijn eigen weten binnen in erkennen en wekken zonder te veel wikken en wegen
http://www.hetveerhuis.info/werk-als-logo.html
Dag lieve lezers,
Wat leuk alle reacties.
@ Hyperalert: Mijn stoppen als rechter heeft alles te maken met een soort ‘roeping’.
@ Riney: Wat leuk een klasgenootje te treffen.
Het hertje is geïnspireerder dan ooit.
Monique
Een rilling langs mijn ruggengraat en tranen in mijn ogen. Zooooo mooooiiii. Dank je! Ik wens iedereen de wijsheid van het hertje. Nu, morgen en daarna voor altijd.
Klassiekaal – Peter & de Wolf:
http://www.youtube.com/watch?v=Y0fxAXN1QaM
Het is voor ieder mens belangrijk af en toe eens echt alleen te zijn. Zonder tv zonder al die invloeden van buiten af die je steeds van alles wijsmaken dat er niet toe doet.
Helemaal alleen met jezelf in stilte, enkel ruis.
Ik vind het altijd weer verhelderend.