x
x
Schuldig bevonden, door te bestáán…!?
2023 © Leon de Winter | deze versie WantToKnow.nl/be
x
Enkele maanden geleden citeerde ik de openingszin van Franz Kafka’s meesterwerk Het Proces: “Iemand moest Josef K. belasterd hebben, want zonder dat hij iets verkeerds had gedaan, werd hij op een ochtend gearresteerd.” Josef K. heeft volgens de normen van beschaafde samenlevingen niets gedaan dat tot een arrestatie kan leiden, dus ligt het voor de hand dat hij vermoedt dat iemand onwaarheden over hem met de autoriteiten heeft gedeeld. Josef K., de onschuldige, belandt in een gekmakende wereld, waarin de laster onduidelijk blijft en het proces desondanks zijn gang gaat. Uiteindelijk geeft hij toe aan het schuldig-zijn, en wordt hij ter dood gebracht.
Zijn onze boeren schuldig? Ja. Ze zijn schuldig aan organisatietalent, aan lange werkdagen, aan het voortbrengen van indrukwekkende hoeveelheden voedsel. Maar dat alles valt weg als in hun bestaan het begrip ‘biodiversiteit’ opduikt. Biodiversiteit is een begrip dat aan alle kanten plooibaar is en per gebied en per tijdsperiode een totaal andere inhoud kan hebben.
Opeens wordt het als een loodzwaar criterium naar de boeren geslingerd, net als de ‘belastering die Josef K. overkomt. Dus moeten de boeren boeten voor een begrip dat feitelijk nietszeggend is. En vervolgens moeten boerenfamilies die soms generaties lang verbonden zijn met hun grond, hun werk staken, en worden ze ‘stikstofontkenners’ genoemd.
Zijn we allemaal schuldig aan klimaatverandering? Er heeft nooit een publieke discussie plaatsgevonden over de rapporten van het IPCC, het VN-orgaan dat de doelen stelt ten aanzien van klimaatbeheersing. Wetenschappers – en dat zijn er velen – die stellen dat de huidige klimaatverandering voor een gering percentage het gevolg is van de uitstoot van CO2, komen in de meeste media zelden of nooit aan het woord.
Als je het werk van deze kritische wetenschappers volgt, zoals de groep rondom het Nederlandse Clintel, dan kun je je niet bevrijden van de gedachte dat de mensheid in de greep is gekomen van tragische misverstanden over de gedachte dat het klimaat met de handige CO2-knop kan worden ont- en geregeld. Als we minder CO2 uitstoten, zal het klimaat gezond worden, zeggen klimaatalarmisten, ook al wijzen alle voorbije klimaatveranderingen op krachten die zich buiten onze controle bevinden: de zon, aardas, beweging van tektonische platen, kosmische straling, wolkvorming, et cetera.
Op basis van computermodellen worden we beschuldigd van de dreigende ondergang van de planeet in 2050, en niemand vraagt zich af computermodellen de mateloos ingewikkelde klimaatwerkelijkheid van 2050 kunnen representeren. We zijn schuldig aan klimaatvandalisme, en vervolgens worden we gedwongen onmogelijke hoeveelheden belastingen te betalen voor energie, voedsel, mobiliteit, met als doel dat we minder eten, minder reizen, minder kopen, ons minder verwarmen. Critici van deze alarmistenroes worden ‘klimaatontkenners’ genoemd.
Er is al geruime tijd sprake van ‘oversterfte’, ofwel veel meer mensen sterven dan de gemiddelden van het verleden aangeven. Vele duizenden mensen zijn dit jaar extra gestorven, veel meer dan tijdens de Watersnoodramp van 1953, die leidde tot de magistrale Deltawerken. Je zou denken dat onze leiders alles in het werk stellen om die oversterfte te analyseren. Er worden gelden ter beschikking gesteld voor pandemie-onderzoek, maar niet voor onderzoek naar een mogelijk verband tussen vaccins en oversterfte. Wie suggereert dat ook die kwellende optie moet worden onderzocht, al is het om elk verband uit te sluiten, is een ‘vaccinontkenner.’
Je zou denken dat onze leiders alles in het werk stellen om deze oversterfte te analyseren. Er worden gelden ter beschikking gesteld voor pandemie-onderzoek, maar niet voor onderzoek naar een mogelijk verband tussen vaccins en oversterfte. Wie suggereert dat ook die kwellende optie moet worden onderzocht, al is het om elk verband uit te sluiten, is een ‘vaccinontkenner.’
Twijfelen
De vooraanstaande voedseltechnoloog Wouter de Heij merkte in een recent interview op de site van Binformedia op: “Zodra het gaat over stikstof, energie, klimaat of voeding, worden we geacht een vast omschreven narratief te volgen; twijfel aan de cijfers, statistieken en modellen van de overheid is niet meer toegestaan.”
Ook al hebben we zelf de indruk dat we behoorlijk onschuldig zijn, lijken de overheidsmodellen te zeggen dat we gearresteerd moeten worden. Onze leiders durven nog niet zo ver te gaan, maar de aanhangers van de ‘Voluntary Human Extinction Movement’ doen dat wel: ze roepen op geen kinderen meer te maken en de mensheid op te heffen. Reden? De aarde en het klimaat moeten beschermd worden. Net als Josef K. zijn we schuldig door te bestaan. Bent u ook zo nieuwsgierig naar de verkiezingsuitslag van maart 2023…?
* * *
AANRADER..!
Een prikkelende en uitdagende roman over de grote vragen van onze tijd. In een duizelingwekkende vaart stuurt bestsellerauteur Leon de Winter de lezer naar een nabije toekomst, waar de meritocratie op haar laatste benen loopt. Dit is vintage Leon de Winter die terugkeert in zijn geboortestreek.
Het fascinerende verhaal:
Het is 2047. Nico Levi wordt verantwoordelijk gehouden voor bloedige opstanden in West-Europa. Zijn populaire blog zou ‘desinformatie’ en ‘haatpraat’ hebben verspreid. De overheid jaagt op hem, maar hij houdt zich ergens in een Brabants dorpje schuil.
In 2025 werd zijn zoon Max door onbekenden doodgeslagen. Max had een paar Crazy 1’s bij zich, de sportschoenen die voor basketballegende Kobe Bryant waren ontworpen. De basketbalschoenen verdwenen. Supercomputers maken in 2047 mogelijk wat in 2025 niet kon; met nieuwe informatie hoopt Nico de Crazy 1’s te traceren en de dood van Max te wreken.
(klik voor lead naar onze bookshop op de illustratie)
