“dag Guido,
Ik heb vanavond het verhaal gelezen over borstkankerscreening op de site en de reacties daarop, met name die van HyperA trok mijn aandacht. ik voelde me geroepen iets op papier te zetten over mijn ervaring met medicijnen. Het onderstaande verhaal gaat veel verder en veel dieper dan beschreven, het is slechts een glimp van hetgeen mij is overkomen en hoe het mijn leven heeft verandert. Misschien willen jullie dit verhaal plaatsen, mensen ‘moeten’ weten dat medicijnen in ieder geval niet het doel hebben te genezen.
Ik hoop met heel mijn hart dat de mensen echt diep gaan nadenken, maar vooral diep heel diep gaan voelen of ze deze rommel echt, echt nodig hebben. Wij mensen zijn veel sterker dan dat we maar durven vermoeden. Ik ondertekening dit met ‘Mb’ en niet met mijn hele naam, want ik heb namelijk al genoeg ellende met de ‘witjassen’ 😉 Als mensen eventueel contact willen opnemen kan dat per e-mail via WantToKnow.
‘Mb’ ”
* * *
Over ziek zijn en gezond beter worden..
x
© ‘Mb’ (bekend bij redactie) 2011
x
Na aanleiding van het artikel ‘Borstkankerscreening is bedrog’ (HIER op de site) kan ik u uit eigen ervaring vertellen dat –in mijn ogen- de volledige pillenindustrie bedrog is. Deze is niet bedoeld om u beter te maken, maar om mensen o.a. in een diepe roes te houden en te voorzien van een flinke portie angst! Als u uw medicijnen niet slikt, dan…
Dit is mijn verhaal
Iets meer dan 10 jaar geleden voelde ik me niet helemaal lekker na een drukke dag. Mijn vrouw melde dat het verstandig was om misschien even op de bank te gaan liggen. Maar ik was nog geen 40 en was in me kracht van mijn leven en voelde me niet geroepen om dat te gaan doen. Ik voelde me echter zo snel aftakelen, dat ik een half uur later haar advies ter harte nam, en zo lag ik daar, een jonge krachtige vent uitgeblust op de bank. Mijn vrouw werkt in de zorg en zag dat het niet goed ging, zij belde de huisarts.
Niet veel later stond de ziekenwagen voor de deur en nog iets later lag ik aan de monitoren. Inderdaad, mijn motor, het krachtcentrum, was het aan het begeven. Jarenlang een verkeerde levensstijl eiste nu z’n tol, nog voor ik 40 jaar was.. Ik lag in een streekziekenhuis waar dergelijke operaties niet mogelijk waren en omdat het midden in de zomervakantieperiode was, moest ik wachten tot er ergens in Nederland ’n plek voor mij was.
Maar het ging echter allemaal sneller dan gedacht; op een zondagavond een hoop gerommel op m’n borst. Ik schrok en gaf een ‘ram’ op de alarmknop die op mijn buik lag. Ik zie nog een aantal mensen binnenstormen en vervolgens werd het donker. Toen ik wakker werd hing er een klok voor me in een donkere ‘zwarte’ kamer, die niet alleen de tijd aangaf, maar ook de dag: donderdag! Donderdag..?? Nou het klopte.., 4 dagen was ik niet op deze planeet geweest. Wat er in die 4 dagen was gebeurd, is een heel ander verhaal, dat ik wellicht nog eens opschrijf. Voor nu gaat het over het gevolg van deze ellende.
Goed, ik heb veel geluk gehad omdat deskundige artsen op tijd ingrepen en mij fysiek weer op de been hadden geholpen, niets dan lof! Simpel gesproken, een paar leidingen omgelegd opdat het bloed weer kon dóórstromen. Ook bleek uit onderzoek dat ik zwaar diabeet geworden was. Ik nam dit helemaal aan, want dit verhaal paste in mijn beleving prima, immers de media lieten vaak genoeg zien dat deze twee samen gaan, dus voor mij klopte het en was dus ‘waar’.
Uiteindelijk ging ik 4x per dag aan de insuline en slikte na 2 jaar maar liefst 15 soorten medicijnen, want ik knapte maar niet echt op… Dus pillen, pillen en nog meer pillen. Uiteindelijk 15 soorten dus. Het vreemde was dat ik me ook heel slecht begon te voelen in mijn hoofd. Het werd langzaam maar (achteraf) zeker steeds donkerder in mijn hoofd..; ik geloofde niet meer in mijn lichaam en in mijn geest, ik was eigenlijk zó bang gemaakt dat ik niet meer durfde te leven. Sterker nog, ik begon er aan te denken om het leven maar te laten voor wat het was. Deze gedachte kwam voor het eerst begin 2009 bij me binnen, want na het jaren van slikken van pillen en nog meer pillen was ik beland in het diepste dal. Uiteindelijk heb ik bijna 12 uur zitten huilen op de grond, omdat ik ‘klaar’ was, want als dit het leven was, ‘laat dan maar’…
Familie
Zoals geschreven werkt mijn vrouw in de zorg, zij deed haar best om met me praten en haar liefde en troost te delen, maar ze zag dat dát nu niet meer kon helpen. Ik zou mijn vrouw en drie kids gaan verlaten, het werd een helse tijd. Uiteindelijk heeft mijn vrouw professionele hulp geregeld! Deze vrouw zou mij weer helpen om wat van het leven te maken en onder protest en als een kleine jongen ben ik naar haar toe gegaan. En dat was achteraf maar goed ook!
Nadat ik mijn ‘shit’ binnen de gestelde termijn van een uur, al jankend en snotterend had geprobeerd te vertellen, kwam er bij deze vrouw niets anders uit dan: “Ik ga je antidepressiva voorschrijven”. Pats! Dat was dus nummer 16! En alsof er plotseling iets of iemand een lichtje bij me aan deed, zei ik: “Nee, dank u. Dit moet ik zelf oplossen en dan niet met nóg een pil!”..
Ik heb haar bedankt en ben in de auto gestapt. Pillen kunnen niet mijn gedachten oplossen, het gevoel zit in mij en alléén in mij. Toen ik thuis kwam na de rit met veel muziek en veel tranen, ben ik verder gaan denken, voelen en zoeken waar mijn probleem lag; ik was vastbesloten dit te gaan oplossen, voor eens en voor altijd! Ik wilde mijn vrouw en kids niet verlaten, ik wilde met hun samen leven, ja, LEVEN! Dat is wat ik wilde!
De 15 medicijnen
Ben dagen bezig geweest om alle bijsluiters van de medicatie uit te zoeken, van de 15 pillen, waren er 11 met kans op depressies! En zoals velen weten, staan er nog veel en veel meer bijwerkingen op. Als je 1 pil per dag slikt valt het allemaal misschien nog wel mee, maar met 15 pillen per dag wordt de shot ‘shit’ wel érg groot. De sleutel lag volgens mijn kleine en beperkte onderzoek, in veel water gaan drinken, veel meer bewegen en zo gezond als mogelijk te gaan eten. En dat ben ik ook gaan doen mensen, ik drink nu ongeveer drie liter lauw water per dag. Niet te koud, want dat kan de alvleesklier niet verwerken, ik eet zo gezond als mogelijk en probeer genoeg te bewegen, en mensen het werkt..!! Ik ben nu meer dan een jaar van alle medicijnen af, slik dus niet 1 pil meer en spuit ook geen druppel insuline meer in. Door het vele water probeer ik mijn lichaam te reinigen van alle smerige stoffen die er ingegooid zijn. Mijn suikerwaardes zijn normaal en ik eet alles, ik bedoel dus dat ik ook weleens de lekker ongezonde dingen eet, die je bijvoorbeeld op een verjaardag/feestje krijgt aangeboden.
De angst van de heren dokteren heb ik aan de kant gezet, als mijn tijd er is komt ie toch wel, maar dan wel ná zoveel mogelijk geleefd te hebben. Angst is en blijft een zeer slechte raadgever. Ook heeft het hele proces mij zeer geholpen om geen tv meer te kijken, ik doe dat al wat langer niet meer, en dat voelt goed. Deze continue ‘angst en vermaak’-machine doet letter en figuurlijk meer slecht dan goed; ik ben blij dat ik uit die geconditioneerde wereld ben gestapt.
Inmiddels ben ik weer de vrolijke vent die ik altijd was en ben happy met gelukkige huwelijk met dezelfde vrouw en m’n drie kids geven elke dag weer extra energie als ze naar me lachen, en dáár zorg ik dan weer voor 🙂 Kortom, die chemische troep heeft me bijna tien jaar van mijn leven gekost in de vorm van kwaliteitsverlies. Ik ging als een zoekende zombie door het leven, niet wetende dat hij leefde. Was dat leven? Nu geniet ik elke dag van het leven, voel me weer net als een vent van 30 jaar, dáár waar de 50 in beeld begint te komen.
Natuurlijk lieve mensen gaat dit verhaal dieper dan je nu zo even leest, het beslaat een behoorlijke periode die achter me ligt. En ik durfde niet zomaar te stoppen met de pillen, de angst zat er écht goed in! Maar ik geloof in eigen kracht, warmte en liefde, niet alleen voor elkaar, maar ook voor jezelf. Ik ben pilvrij en ik leef! Ik heb niet zolang geleden een uitspraak gelezen, die me zeer aantrok, simpel omdat wij mensen natuurwezens zijn, net als elk ander soort hier op Aarde. Deze uitspraak hou ik altijd bij me en deze zou ik willen gebruiken om dit verhaal, dat ik met je wil delen, af te sluiten.
‘Je bent toch niet geboren uit een laboratorium, waarom slik je dan medicijnen uit een laboratorium?’
Hou van jezelf, en van elkaar…
‘Mb’
Heel herkenbaar je verhaal, Het is toch heel fijn dat je eigenlijk je echte Kracht hebt gevonden, je zelfhelende vermogen weer hebt ondekt.
Wij zijn zelf de beste artsen, wij hoeven alleen maar weer te gaan herrineren wie wij ten diepste zijn.
Als je op een dag besluit een keuze te maken omdat je het anders wilt dan zal dat ook geschiede, het is de innerlijke kracht die achter elke daad of gedachte zit, en als die is gebaseerd op wat je werkelijk wilt , dan zal dat geschiede.
het maakt dan niet uit of je veel water drinkt, gezonde voedsel!! eet maar het is de zuivere intensie en werkelijke kracht die erachter zit.
Wij, mijn vrouw twee kinderen en mijzelf leven al zo`n 5 jaar zonder advies van anderen zoals doktoren, scholen, consultatie`s buro`s en gaan dan ook nooit naar een arts toe, omdat wij niet meer geloven in ziekte`s die zijn gecreerd door onzelf.
En omdat wij die keuze hebben gemaakt zijn we al 5 jaar niet meer ziek geweest ook de kinderen niet
Leef je eigen waarheid en volg je gevoel in alles wat je doet, dan leef je naar jou eigen waarheid en leef je je eigen leven.
En door alles wat je zoals MB beschrijft hebt ervaren, dit je heeft gemaakt tot wie je nu bent, een bewuster persoon!!
Als je het boek “Hé dokter wordt wakker” van Umut Evren Nefertiti ( speudoniem ) leest zie je dat bovengenoemde ervaring niet op zich zelf staat. In dit boek wordt wel meer uit de doeken gedaan!
Een absolute aanrader………..en niet alleen de dokter wordt wakker
Klopt, heb het boek ook in huis, zelf na blijven denken !!
Hoi MB,
Erg indrukwekkend. Het vraagt veel moed om dergelijke stappen te nemen.
Vooral ook omdat je daarbij vaak geen steun krijgt van je artsen.
De bijzonder ernstige situatie van de gezondheid maakt een zeer sterke motivatie mogelijk om drastische maatregelen te nemen. Ik vermoed dat bij jou ook het besef heeft meegespeeld dat de artsen alleen symptomen behandelen en zelden in staat zijn om het echte probleem te behandelen.
Nogmaals erg goed gedaan en hou niet op met anderen te vertellen dat gezondheid iets is wat je zelf in de hand hebt.
Rene
Hartelijk dank voor dit bemoedigend verhaal.
Ik denk dat veel lezers zulk soort steun wel kunnen gebruiken.
Het is niet eenvoudig tegen de algemene opinie in te gaan.
De meerderheid ziet de dokter nog als een heilige hoewel vaak onder licht protest,
MB DANK JE WEL VOOR DIT VERHAAL OVER MOEDIGE BESLUITEN. ZULKE ERVARINGEN DELEN MET ANDEREN MAKEN DAT ER MEER MENSEN HUN EIGEN INNERLIJKE KRACHTEN KUNNEN HERKENNEN EN DAAR OP GAAN VERTROUWEN. EN DAT MAAKT HET VERSCHIL!!!
@ MB , goed van je dat je de stap hebt genomen om het hele pillencircus te verlaten .
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt ruim 2 jaar terug , zo liep ik nog met tegels te sjouwen en even later lag ik met een mobiele monitor naar een ziekenhuisplafond te staren . Inderdaad alle lof voor de artsen en het verplegend personeel . De ellende begint pas als je uit het ziekenhuis komt . Verdriet en verwarring , onzekerheid kunnen dan tot allerlei klachten gaan leiden .
ik had hier een duidelijk verhaal willen schrijven maar het lukt ff niet , zegt genoeg denk ik . 🙁
MB
Schrijf je naam in hoofdletters omdat ik je dapper en baanbrekend vindt !
Al die rotzooi niet slikken is veel beter maar moeilijk als je denkt dat je ziek bent !
Dat is het bewijs van je innerlijke kracht !
Chapeau voor jou !!! Dokters weten zo weinig van de menselijke kracht ze weten alles van medicijnen ook van de medicijnen waar ze dik voor betaald krijgen van de farma industrie maak het dagelijks mee !
Groetjes en een heel fijn leven in volle gezondheid en fijn dat je, je verhaal met ons wilde delen.
Pietje
Zo heel herkenbaar vele mensen leven in angst van de dood zeker als je nog zo jong bent.
7 jaar geleden voelde mijn man zich niet goed we hadden een drukke zaak s`avonds werd mijn man steeds beroerder we woonden pas 2jaar in deze plaats en hadden nog geen huisarts,komt bij dat mijn man nooit ziek was.
Huisartsenpost zei neem maar een paracetamolletje ik kwaad of ze de verantwoordelijk heid wilde nemen als het fout ging kreeg een arts aan de lijn en ze zouden komen later belde ook de man van deze huisarts die ook arts was/is gelukkig maar toen zij met mijn man bezig was stopte zijn hart en gelukkig was daar ook de eerste ambulance en de tweede kam even later.
4 schokken hebben ze hem moeten geven om zijn hart weer op gang te krijgen in Zwolle hebben ze meteen een stent geplaatst en gedotterd en later omleidingen.
Het ziekenhuis De Wezenlanden was geweldig, maar van het begin af hebben we alle medicijnen alle bijsluiters met grote aandacht gelezen en eerst slik je nog het een en ander maar daarna is mijn man langzaam aan
minder en minder gaan slikken, we zijn nog meer gaan opletten wat we zelf konden verbeteren .
O ja zijn cholesterol was 4 toen hij zijn hart stilstand overleefde en zijn suiker 3
ook hier zijn veel fabels van in omloop.
We zijn wel met onze zaak moeten stoppen we gaan regelmatig naar onze homeopaat/acupuncturist en dit werkt geweldig.
Weet je er sterven jaarlijks 20 duizend mensen aan medicijn vergiftiging,
ik ben blij voor md dat hij toch nog op tijd er is achter gekomen en weer helemaal in het leven staat en hoe je eet en beweegt maakt wel degelijk uit voor je gezondheid,wens je nog vele jaren van goede gezondheid toe.
‘Je bent toch niet geboren uit een laboratorium, waarom slik je dan medicijnen uit een laboratorium?’
Precies!
Wat een geluk dat je ‘nee’ zei tegen de antidepressiva. Het veroorzaakt ‘some-bee’ achtig gedrag. Als je begrijpt waarop de wereld werkelijk draait dan is het niet verwonderlijk dat men letterlijk leeft op leed en dood van zijn medecreaturen.
Deze matrixter is een tixter bij uitstek. Je kunt op gegeven punt alleen maar besluiten het heft in eigen hand te nemen. Dan ben je zekerder van je leven als dat je je leven legt in de handen van de DOKtorren. Waarin jij het schip bent dat aan de dok zijn poort pas moet laten zien omdat jij als schip niets meer en minder bent dan een leeg vat (zonder ziel).
Als je begrijp hoe belangrijk de ziel is en dat ze de motor is van ons bestaan geef je jezelf niet meer af aan de current sea.
Jammer dat weinigen durven te kiezen voor het leven ipv de fabriek van de dood. Neem het stuur zelf in handen zoals jij hebt gedaan en bemerk de kracht van je authenticiteit. Prachtig verhaal Mb!
Weet zeker dat je kwaliteit van leven verbeterd is, enne papier en plastic kun je toch niet meenemen 😉
Ik heb je verhaal met veel aandacht gelezen.
Wat heb je het mooi opgeschreven.
Kreeg tranen in mijn ogen.
Wat ontzettend goed van je om dit zo aan te pakken en wat een doorzettingsvermogen moet jij hebben.
Ben heel blij dat het weer erg goed met je gaat.
Ik reageer eigenlijk nooit, maar vond dat ik dat hier wel moest doen.
Nogmaals, bedankt dat je ons een kijkje in je leven hebt gegeven.
door de hele medische industrie worden we vanaf 0 jaar vergeven. heb 2 keer medicjijn
vergiftiging gehad. gebruik allen maar homeopathie, eet gezond en inderdaad veel
water drinken. ga nooit naar de dokter!!!!
Ik deel dezelfde ervaring, d.w.z. dat ik intuitief altijd geweigerd heb om die chemische bestrijdingsmiddelen in te nemen. De dokter wilde me antidepressiva voorschrijven, terwijl ik darmkanker had en me daardoor niet goed voelde. De oncoloog was boos omdat ik geen chemo wilde nemen. Alle mensen met dezelfde soort kanker en vaak in mindere mate in mijn omgeving zijn binnen 4 jaar dood (van de chemo-mishandelingen). Ik ben met behulp van een orthomoleculair arts binnen 3 maanden na de operatie (ik had een darmafsluiting)geheel hersteld.
Belangrijk is ook, en dat geldt voor iedereen, dat je onderzoekt waarom je ziek bent geworden. Ziekte heeft ook een psychische reden. Christiane Beerlandt heeft hierover een mooi boek geschreven t.w. De Sleutel tot Zelf-Bevrijding. Het oplossen van je problemen werkt zeker mee aan het herstel.
ik vraag me af of een arts die alles weet,maar zijn of haar patiënten misleid,ook alles slikt wat hem word opgedragen.of dat hij zich op een hogere rang voelt zitten,en ons als schapen ziet.
Bedankt lieve mensen voor jullie bemoedigende woorden en berichten. Heb een aantal boeken voorbij zien komen welke ik niet ken en zeker ga lezen! Ik weet nu helemaal zeker dat ik de juiste weg heb in geslagen als ik een aantal reacties lees. Ergens wist ik dat al, anders had ik de beslissing nooit genomen. Het is fijn te lezen dat ik niet de enige ben die tot dit besluit is gekomen. Luisterend naar mijn lichaam is het alleen maar goed wat ik doe! Nu nog de “strijd” aan met de buitenwereld, de meeste die ik ken leven nog met veel respect voor; dokter, dominee en oom agent. Het is voor duidelijk dat deze periode voorgoed voorbij is. Het is tijd om te leven vanuit je hart, je gevoel en de liefde…
Dit is ook de reden dat we graag dit soort artikelen plaatsen!! Door een ander zijn oprechte gedachte en gevoelens onder woorden te zien brengen, vormt hij of zij een helderder spiegel, dan wanneer hij/zij dit niet of slechts gedeeltelijk doet..!!
Jij bedankt Mb!
O, ja Ik wou er ook nog een boek aan toevoegen(:-)
“Biologie van je overtuiging” van Dr. Bruce Lipton. (Een wetenschapper die het nieuwe paradigma aanhangt)
Een nieuwe kijk op de geneeskunde, die echt verandering bewerkstelligd.
@Mb,
Het is idd heel moedig dat jij je eigen verantwoording bent gaan nemen voor jouw eigen leven, want zoals je schrijft in je eigen omgeving leggen ze de verantwoording nog bij dokter, dominee enz. Zo’n artikel van jouw, van je eigen ervaring dat zet de mensen pas echt aan het denken.
Jij was al een sterk persoon, anders had je het niet gedaan. En op deze manier, al kan het moeilijk zijn in deze vooralsnog dualistische wereld, word je alleen maar sterker want je bent bij je kern gekomen, en die kan alleen maar uitbreiden.
En wat anderen er van vinden? het zij zo. Ik zie het zo: Je moest eerst behoorlijk tegen de stroom in zwemmen, maar nu kan je met de stroom mee. Dit voelt vast stukken beter.
Liefs Alice
Beste mb, geweldig goed artikel, het is een fraai puikje stukje werk wat je naar voren brengt en aanstuurt als een waar evrhaal achter je eigen melodrama wat er allemaal heeft plaats gevonden.
Tis over duidelijk dat het betoogt over een globale opstelling van zaken die je kunt verwachten en waar je altijd immers in je leven naar op zoek bent, zelf behoor ik tot die zelfde groep van diabeten die proberen tussen regulier en natuur geneeswijzen het balans zien te vinden.
Een goed gerecht op de menukaart zou met de juiste ingredienten toch wel iets kunnen zijn waardoor anderen zich ook gewaagd aan voelen om op bourgondische wijze mee te kunnen genieten in vollen teugen.
In jou verhaal heb ik meer belangstelling in wat je als medicijnen heb om gevormd naar natuurlijke ingredienten en toepassingen dan een geroemd stukje verhaal dat je het een en ander veranderd hebt, niet om het te moeten bewijzen maar meer een gedeelde ervaring op te bouwen met mensen die exact het zelfde ondervinden en juist zoeken in de bush van prikkels naar het engeltje op de tong gerecht (geheim van de kok).
Meestal mis ik altijd iets in een passief latent geschreven stukje tekst, wat is de rest van het verhaal en wat zijn de punjes op de i die mogen worden aangevuld, zeker in de afgelopen tijd heb ik zelf wel degelijk bepaalde zaken ontdekt die me nogal tegenstonden van adviezen en zomaar lukraak toe gevoegde zaken zonder enige waarde, wat mij toe herleide door weg te zakken in een moerasachtige brij van 3 ksanten die het tegen over gestelde steeds beweren, met boze tongen het gerepte dualiteits verhaal, hoe krijg je de rest van de schaapjes over de dijk heen. (welke dijk, waar, lokatie en mag geen griekse instinker zijn).
Als je een change over maakt van medicijnen wat heb je er als natuurlijke stofjes tegen over gezet en wat is je nieuwe dagelijkse input geworden, het hele ziek maken heeft niks minder en of meer te maken met je ‘Dukkha’ – (lijden) proces, vraag en behoeft naar tekortkomingen in en buiten je zelf en je lijf mag het dan uitwerken.
Verder wens ik je heel veel sterkte toe in je verdere leven en laat je nooit meer weer opnieuw je opnaaien door vervelende mensen die juist het verkeerde met je voor hebben en er zelf rijk aan willen worden.
Zo ff uitblazen vandaag! en morgen naar David Wilcock, Woooohaaaaa!
Het lichaam is een zelfregulerend systeem , het ziek zijn is een signaal dat er ergens een onbalans is . medicijnen is niet meer dan symptoom bestrijding en geneest niets !!
Je moet op zoek gaan in jezelf en de genezing zien in holitische wijze , lichaam , ziel en geest zijn verbonden met elkaar en daarin zit een onbalans.
Breng je lichaam in de conditie dat het zichzelf kan genezen .
Je lichaam heeft al genoeg te verwerken met suiker alcohol , pesticiden , stress etc , dus leef bewust .
Zeker moet men kijken naar de zin van het ziek zijn met betrekking hebben van emoties en het ziek worden .
Niet voor niets , je Gal spuwen , het op je lever hebben , open je hart .
Ga diep in jezelf en probeer erachter te komen waarom er een onbalans is .
Alle antwoorden zitten in jezelf , niet door denken maar ga in een miditatieve staat en vraag naar het antwoord in jezelf .
Gegarandeerd de aanhouder wint , plotseling is het daar !