x
x
Onwetendheid is geen
vrijwaring van Verantwoordelijkheid..
2022 © Philo Hippus (ook vertaling) / deze versie WantToKnow.nl/be
x
INLEIDING
Mijn naam is niet belangrijk, noem me maar Philo Hippus. En wat ik ben ? Een AOW-er, die bijna de aan de mens toegemeten 3,5 span, bereikt heeft; dat is dus 70 jaar. Mijn hele leven is een zoektocht geweest naar waarheid. Vandaar dat ik aan het begin van de Covid-waanzin een stuk voor deze site schreef, dat je HIER vindt. Wie waarheid zoekt ontdekt veel leugens; dat was een van de eerste dingen die ik leerde. Het volgende wat ik in deze ‘School van de Harde Klappen’ leerde. ‘Leer eerst jezelf grondig kennen’. Dus niet op de manier van Mutatuli (E.D. Dekkers): ‘Graag zou ik mijzelf eens willen ontmoeten, maar dan moet ik wel goed geluimd zijn. Want ik heb een hekel aan onaangenaamheden.’
Nu, een paar jaar geleden kreeg ik eindelijk een boek in handen, geschreven door ene Jon Peniel. Het was zijn levensverhaal en tegelijk een leerboek voor mensen die zich geestelijk willen ontwikkelen. Het schijnt niet in brede kring bekend te zijn; de titel is: ‘The Children of the Law of One & the Lost Teachings of Atlantis’. ( www.atlantis.to)
Bij alles wat ik van geschiedenis/archeologie/mythologie etc. geleerd heb in mijn leven, had ik dat wat hierin aan geschiedenis geschreven is, misschien in woorden kunnen vatten. Maar nooit had ik het op die manier kunnen verwoorden. Dit bracht mij er toe om deze geschiedenis in het Nederlands te vertalen. De enkele mensen die deze vertaling al gelezen hebben vonden hem prima. En omdat het informatie betreft die hoognodig ook beschikbaar moet zijn voor landgenoten, die de Engelse taal niet of niet voldoende machtig zijn…. Alstublieft, leest u het zelf maar.
‘De Verboden Geschiedenis
van de mens op Aarde’
Ken je ware zelf, en je zult het ware verhaal kennen. Ken je volledige, zelf en je zult de volledigheid van de waarheid kennen. Alles is Eén. Er is geen ander. Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd blijven. Wij beleefden eens enkel Eén –zijn. Een wezen zonder scheidingen of aparte delen. Er was geen ’tijd’, geen ‘ruimte’, niets anders dan het Ons. Als je enkel Eén bent, dan is er enkel jij, niets ‘anders’ om mee om te gaan. Om omgang te ervaren, om ‘spel’ te ervaren, om het zijn met iemand ‘anders’ te ervaren, om ‘spel’ te ervaren, deelde de Eén zich in zichzelf; de Eén dupliceerde zich, daarmee vele Eénen scheppend, als veel Wezens binnen de Eén. Nog steeds Eén wezen – nu in vele delen waren wij- in staat om ’te doen alsof’ we anders waren dan Eén, terwijl wij nog steeds Eén waren in harmonieus bewustzijn.
Door Vibratie werd het gedaan – deling, vermenigvuldiging, en uitzetting van de Eén. Door het hele heelal, werden vibraties in beweging gezet. Verder ging het, delend, vermenigvuldigend, scheppende nieuwe aspecten van trilling door de suggestie van harmonie en rimpelingen, van de met elkaar samenwerkende trillings-weerkaatsingen. Dat schiep veel nieuwe dingen en veroorzaakte de ’tijd’ en ‘ruimte’. Ieder van ons was de persoon van de Eén- het donker, het licht, de sterren, de planeten- ieder van ons een macro kosmos van de Eén. In ‘klompen’, ‘groepen’, WIJ ZIJNDE het hele universum, dan zwierven we rond in ONSZELF, als bewustzijn, als wezens, die niet beschreven kunnen worden met het huidige aardse bewustzijn. Toch, beschrijven wil ik het, zo goed als ik kan.
Ons bestaan was (zo goed als je het met je huidige bewustzijn kunt bevatten) als wezens van geest- energie- licht, groepen sterren, ‘zonne’-systemen, de groepen die de fundering zijn van trilling-frequentie bij het scheppen van het fysieke vlak, van materie, de verschijningen daar en dat wat de lichamen van dat vlak vormt. Ongebonden, altijd stromend met de stromen van de Universele Eén waren wij, genietend van al de wonderen van onze nieuwe schepping. Ons bewustzijn, zowel semi- separaat van, en toch Eén met de volledige schepping van het Universum, stond ons toe om nieuwe en andere dingen te ervaren.
Maar binnen deze nieuwe schepping waren de ‘materiële vlakken’.
Deze waren de gebieden waar het meest ‘dichte’ of ‘langzaamste’ spectrum van vibraties bestond. Er waren veel ‘materiële vlakken’ door het hele Universum, waarvan de aarde er maar één is. Het verhaal wat ik nu ga vertellen, is enkel het verhaal van hen, die in het gebied van de aarde zich manifesteerden.
Maar anderen van ons, manifesteerden in de materiële vlakken van andere zonnestelsels. Sommigen zijn nu van het hogere bewustzijn, verwante wezens zijn zij van andere werelden. Maar sommigen van andere werelden zijn van het zelfzuchtige en ‘kwade’.
Toen wij op de wereld van de aarde kwamen, hadden wij geen vergelijk, geen ervaring van iets soortgelijks, geen verwachting van wat zou zijn. Deze eerste groep van ons die dit ‘materiële vlak’ ontdekte, stond verbaasd van de nieuwe gewaarwordingen die het bood. Deze eerste groep of golf van zielen die materialiseerde, waren de eersten om het trillings-spectrum van ‘materie’ te betreden, in de tijd-ruimte van de aarde.
Zij beleefden zo’n plezier aan het ‘spelen’ hierin, dat zij zichzelf diep in de materie projecteerden, in ‘gedachtevormen’ die het meest ‘Opwindend’, het meest ‘Sensationeel’ waren, de scheppingen van het dierenrijk. (noot van de vertaler: ‘gedachtevormen’ zijn lichamen, astraal, etherisch en kunnen zelfs fysiek zijn. Ze ontstaan door de projectie van gedachten. Zo werden/worden bijvoorbeeld de graven van de farao’s beschermd door gedachtevormen/wezens, geschapen door de adepten)
Tijdens het scheppen van deze lichamen, werden uitgezochte aspecten van verschillende dieren vaak gecombineerd, om te bereiken wat zij dachten dat zeer gewenste vermengingen zouden zijn – vogelkop/ mensenlichaam, vissenstaart/ mensentorso, paardenlichaam/mensenhoofd, geitenkop/mensenlichaam – en veel, veel meer variaties. (noot van de schrijver: veel later zouden deze in de Griekse en Romeinse mythologie bekend worden onder veel namen: centaurs, minotaurus, meerminnen etc. Ook de afbeeldingen in de Egyptische grafkamers tempels, piramides, papyri enz. zouden eens in dit licht bekeken moeten worden)
VERHARDING..
Ongelukkig genoeg, konden dezen, onze nauwe verwanten, op geen enkele manier weten, dat zodra hun gedachtevormen ‘verharden’ gingen in de materie, om deze schepselen te worden, dat zij alle waarneming, alle bewustzijn, van de meeste dingen buiten hun nieuwe lichamen en hun directe omgeving, zouden verliezen. Zij raakten gevangen in deze vormen.
De zeven poorten (chakras) werden gesloten, daardoor werd hun contact afgesneden, met het volledige trilling spectrum, en zodoende werden al hun waarnemingen en de omgang met anderen dus gebaseerd, enkel op de beperkte trillingen die zij konden ontdekken door maar 5 sensoren (zinnen). Deze 5 ‘zinnen’ konden enkel zeer beperkte frequentie-bereiken van het volledige Universele trilling spectrum bewaken. En zelfs daarin richtten zij zich enkel op die trillingen, relevant aan het materiële vlak van bestaan, deze ‘mensdieren’ bleven achter zonder enig gevoel voor de geestelijke vlakken van bestaan.
Een nieuw bewustzijn ontwikkelt zich..!
Afgesneden van het bewustzijn van de Eén, en zodoende van het Universum zelf, ervoeren de mensdieren dierlijk bewustzijn, maar de wezens die deze vormen bewoonden waren geen dieren, en oorspronkelijk van een engelen bewustzijn. De combinatie van het bewustzijn, wat bedoeld was om een hogere vorm van bewustzijn te zijn, vermengd met het dierlijk bewustzijn, was een zeer on-harmonieuze en verstorende mengeling. Zij verloren de reinheid van het dierlijk bewustzijn én de reinheid van geestelijk bewustzijn.
Dit was een nieuw soort bewustzijn dat vreemd was aan het dierenrijk. Dit nieuwe bewustzijn was ‘afgescheiden bewustzijn’, en was van een vaste focus aard, en omgekeerde polariteit, in vergelijking met het bewustzijn van de Eén. Intelligentie was ook ernstig begrenst in de mensdieren, het leek op de intelligentie van de dieren waarop ze ‘gemodelleerd’ waren. Maar ook dit was omgekeerd betroffen door de negatieve effecten van afgescheiden-bewustzijn. Zodoende zaten de mensdieren ‘vast’ in dit beperkte vlak, in beperkte vormen, met beperkte intelligentie, in een nieuw beperkt bewustzijn.
Afgescheidenheid vertaald naar EEN-zaamheid..
Zij ‘pasten’ nergens in; ze hoorden niet langer meer bij de geestelijke gebieden, noch hoorden ze thuis in de Aardse natuur. Zodoende was hun introductie in het Aardse vlak verstorend en vervuilend voor de stroom van de natuur. Diegenen van ons, die zichzelf niet in de materie projecteerden, waren zich zeer bewust van de toestand, en het lot wat onze verwanten was overkomen. Van ons gezichtspunt uit, vanuit onze natuurlijke, etherische staat van bestaan, waren wij nog steeds Eén brein, Eén wezen.
Om te zien hoe een deel van ons in zulke materie-gebonden gevangenissen zat, als waarin de mensdieren gevangen waren, was zeer pijnlijk; immers de schepsels waren ons, waren onze ‘zusterbroeders’, en hun ongeluk was ons ongeluk. In de terminologie van sommigen, kun je ze ook de eerste ‘gevallen engelen’ noemen. Maar ze vielen niet door kwade bedoeling, maar door Onwetendheid van de zuiverste soort.
Wij besloten hen te redden, ongeacht wat het zou kosten. Wij wisten dat wij dit enkel konden doen, als wij konden functioneren op hetzelfde trillingvlak als hen, dus projecteerden wij onszelf ook in de gedachtevormen die konden functioneren binnen het gebied van de Aard-Moeder. Onder leiding van het grote Wezen, die later bekend zou worden als de Atlantide Amiliaus, later beter bekend als Thoth, en uiteindelijk veel later zeer bekend als Jezus, begon onze intrede in de vlakken van de Aard-Moeder.
Voorzichtig om als wezens vrij te blijven van de lagere trillingsvlakken, oftewel om niet te ‘verharden’ in de materie, projecteerden wij onszelf met materie in het materiële vlak. Zodoende waren wij nog steeds in staat te functioneren op alle vibratievlakken van het Universele spectrum; vrij om, naar keuze, te komen en te gaan in het beperkte spectrum van het materiële vlak. Maar, het meest belangrijke, wij waren er zeer op bedacht om ons bewustzijn van Eén-zijn te bewaren, opdat ons niet hetzelfde lot zou treffen als de mensdieren.
Het verschijnen verliep min of meer succesvol en toen wij onderworpen waren aan de trillingscondities die dit gebied beïnvloeden, zagen wij de numero-logische vertegenwoordigingen van het fysieke vlak, 2 en 5, verschijnen in veel aspecten van onze verschijning/lichaam. Bijvoorbeeld, het ontstaan van de 5 rassen vond plaats, en later, de 2 seksen, elk wezen heeft 5 appendages ( 2 armen, 2 benen en 1 hoofd), met 2 ogen, 2 oren, 2 benen, 2 van veel organen, etc. en 5 vingers en tenen aan armen en benen.
Ondanks onze voorzorgen en grote inspanningen, ging het sommigen van ons niet zo goed als anderen, ze verloren meer bewustzijn en verhardden meer dan anderen. Diegenen die in Atlantis zich manifesteerden met Amiliaus ging het hen het beste, maar voor velen was dit toch van korte duur. Tot deze tijd, waren wij ‘samengestelde wezens’, delen van de Eén. Onze lichamen waren niet zoals ze nu zijn.
Mannelijke en vrouwelijke scheiding..
Onze mannelijke en vrouwelijke elementen waren nog niet gescheiden – als samengestelde wezens hadden wij ieder één lichaam wat veeleer beide ‘seksen’ bevatte, niet de mannelijke en vrouwelijke lichamen die wij nu hebben. De ‘seksen’ toen, waren enkel de innerlijke en uiterlijke elementen, en de instromende en uitstromende delen van ons hele wezen.
Deze waren groepen ‘zielsverwanten’, zoals ze nu worden genoemd. Ieder samengesteld wezen had verschillende aantallen delen (een verschillend aantal van ‘zielsverwanten’), ieder deel een wezen op zichzelf, maar volledig als één met het hele wezen. Wij waren als wezens WAAR-IN planeten in een baan om een ster draaien, of de atomen van materie, waarin elementen van verschillende polariteit (mannelijk én vrouwelijk) tot elkaar aangetrokken zijn. Ieder een plaats vindend, vanwaar zij harmonieus kunnen functioneren, samen binnen het geheel, als één geheel, één
Het werk van het bevrijden van de mensdieren begon.
Het was moeizaam en ingewikkeld, maar het schoot goed op – in het begin. Ongelukkig genoeg begon langzaam de vervuiling van afgescheiden- zijn binnen te sluipen. Wij begonnen langzaam veel van de dingen te “proeven” waar de mensdieren onmiddellijk door gevangen waren. Er kwam verdeeldheid onder de Atlantiden over meningen en verlangens.
Het volgende symptoom van ons uiteenvallen overkwam ons, en deze ziekte zou uiteindelijk de ondergang van Atlantis worden. Zelfs in deze hogere staat van zijn ( waarvan wij dachten dat hij ons vrij zou houden van het verlies van bewustzijn, wat de mensdieren teisterde) bezweken sommigen van ons voor de verlokking van materiële sensatie. Net als de drugsverslaafde met een onbegrensde voorraad van drugs zich zou gedragen, begonnen wij steeds meer te delven in de genietingen van dit vlak, tot wij er in verloren raakten; erin verdronken..!
Afgescheiden zijn, de reële illusie..
In de razernij van onze verslaving aan lichamelijke sensaties, verloren wij al onze voorzorgen en behoedzaamheid. Al gauw hadden onze gedachten en daden materie ‘verzameld’ van deze materiële wereld die ons omgaf… en verhardden onze gedachtevormen, zodat ook wij materie gebonden werden. Gelijktijdig gleed ons bewustzijn weg, en ons geleidelijk verlies van bewustzijn van Eén-zijn maakte plaats voor dat nieuwe bewustzijn van overwegend ‘afgescheiden zijn’. Het bewustzijn van overwegend ‘afgescheiden zijn’ was ons vreemd, een totaal nieuwe ervaring.
En samen met dit nieuwe bewustzijn kwamen nieuwe emoties, sommige plezierig en sommige pijnlijk. Vreemde nieuwe dingen zoals begeerte, jaloezie, lust, opwinding, angst, verlangen. Sommigen van ons streefden er energiek naar, om een schijn van ons bewustzijn van Eén–zijn te bewaren, naast het nieuwe bewustzijn. En wij waren in staat om de emoties te ervaren, zonder dat wij er door geregeerd werden. Zulke waren de Kinderen van de Wet van Eén.
Maar anderen verloren, of kozen er bewust voor om te onderdrukken, alle schijn van bewust zijn van de Eén. Deze wezens raakten verdwaald en ingesponnen in apartheid. Buiten het bewustzijn van Eén–zijn en ingesponnen in apartheid. Buiten het bewustzijn van Eén–zijn, waren zij onderworpen aan een heen-en-weer van emotionele aanvallen en uiteindelijk werden ze totaal toegewijd aan persoonlijke macht en plezier in dit fysieke vlak. Deze wezens werden bekend als De Zonen van Belial (ook al waren ze vrouwelijk).. Neem ter harte de oeroude waarschuwingen en profetieën over de Belials :
“Reptielachtig zijn ze, niet in hun uiterlijke fysieke verschijning, maar in geestelijke vorm in het hart, in hun ziel! Ook nu nog (meer dan ooit), PAS OP voor je reptiel-verwanten, want zij regeren de wereld, met begeerte en zonder mededogen, terwijl ze een ‘uiterlijke schijn’ ophouden van goed en rechtvaardig.
Als MANNEN (en VROUWEN) bewandelen deze ‘ZONEN van BELIAL’ de Aarde. Model burgers; succesvolle leiders door de niet-ingewijden benijd. Terwijl sommigen er voor het oog verschrikkelijk en vreemd uitzien, probeer niet met je ogen om de lelijkheid van de BELIALS te zien, want sommigen zijn mooi om te zien. ZIEN zal je hun ware reptielgestalte NIET met je aardse ogen. Hun ware natuur, zal je enkel zien, met je innerlijk oog, of in een glimp vanuit de hoek van je oog”.
De gevolgen van de scheiding..
Toen deze scheiding kwam tussen de mensen van Atlantis, gingen veel dingen scheef en ontstond onenigheid. Om harmonieus te functioneren moeten wezens al tegenwoordigheid hebben; hun zicht MOET het hele plaatje omvatten. Maar wanneer de aandacht is vastgezet en gericht in de omgekeerde polariteit van apartheid, is al wat gezien wordt, DELEN van het hele plaatje; die delen die niet uitgefilterd worden door de illusies van afgescheiden bewustzijn. Het is op zijn best een beperkt zicht en is vaak een lens misvormd door emoties. Zonder te weten van het ‘hele’ plaatje, en de leiding van een coördinerende kracht, worden daden ongecoördineerd met anderen.
Om dit beter te kunnen begrijpen, stel je voor hoe goed je huidige lichaam zou functioneren als iedere ledemaat niets wist van wat de andere ledematen probeerden te doen. Of wanneer ieder lid andere dingen wilde doen dan de anderen; niet langer als één zouden samenwerken. Probeer je verder voor te stellen dat dit gebrek aan coördinatie je ogen, oren, vingers tong en mond ervan zou weerhouden om als een team samen te werken. En nu bedenk eens wat voor chaos en uiteindelijk vernietiging op zou treden, als iedere cel in je lichaam zou werken zónder een verenigende leidende kracht, die ze gecoördineerd houdt met het geheel (wat in feite kanker is).
Begrijp je, dit is wat het probleem werd met onze levens, zodra sommigen van ons het bewustzijn van de Eén verloren. Dergelijke ongecoördineerde, onafhankelijke activiteit, wordt een logische ontwikkeling, wanneer zo’n afscheiding optreedt en men achterblijft met enkel een gewaarwording van apartheid. Zodoende gebeurde het, dat zich de twee Atlantische sociaal–politieke groeperingen ontwikkelden, met één wezenlijk verschil. ‘De Kinderen’ hadden een bewustzijn van beiden, apartheid en Eén-zijn. De BELIALS verwierpen het bewustzijn van Eén-zijn volkomen en behielden enkel een bewustzijn van apartheid.
De meningsverschillen tussen de twee groepen waren groot en veel( inclusief onderwerpen die het ‘milieu’ betroffen), maar niets was méér een punt dan de moraliteit van de manier waarop de mensdieren behandeld moesten worden. Diegenen van de Wet van Eén, herinnerden zich nog steeds dat wij eigenlijk enkel naar dit vlak kwamen, om te helpen de mensdieren te bevrijden van de materiële gebondenheid. En zij gingen verder met het bevrijden van onze broeders/zusters.
De verwanten maakten ook wegen (bekend aan de ingewijden) om te helpen bij het onderhouden van het bewustzijn van Eén-zijn, opdat wij nooit onze doelen uit het oog verloren. Maar de BELIALS wilden de mensdieren gebruiken voor hun eigen gemakken en plezier. Doordat die van ons, die van de tweede golf waren, een groter bewustzijn hadden dan de mensdieren, en nog steeds in zekere mate op hogere vlakken konden functioneren, hadden wij geestkrachten, zowel spiritueel als psychologisch, die het ons gemakkelijk maakten om de mensdieren te overheersen.
De nietsontziende macht van de BELIALS
De Kinderen weigerden om hun kunnen te gebruiken om de mensdieren te overheersen, terwijl de BELIALS genoten van de macht en ze als slaven wilden gebruiken. Het andere grote meningsverschil tussen de Kinderen en de BELIALS, ging over het ‘milieu’ zoals dat nu genoemd wordt. De Belials gebruikten methoden om energie op te wekken ( zoals elektriciteit) die gevaarlijk en vernielend waren voor de Aarde. Zo begon het grote conflict tussen de Kinderen en de BELIALS van Atlantis. Een oorlog tussen Licht en Donker, tussen zelfzucht en On-zelf-zuchtige Liefde. Deze oorlog werd voortgezet door heel de geschiedenis, en duurt voort tot op de dag van vandaag.
De zucht naar macht van de BELIALS en hun gebrek aan zorg voor of het gewaar zijn van de balans van de natuur, leidde tot de ondergang van Atlantis. Dit was voor een groot deel te wijten aan het misbruik van natuurkrachten door hun krachtcentrales. Toen de uiteindelijke ondergang plaatsvond, leidde Groot-Meester Thoth ons naar het land van Khem (Egypte), om het grote Werk van de evolutie van de mensdieren te voltooien. Als goden waren wij voor de mensen van Khem, ooh ja zij dachten dat de mensdieren goden waren.
Aldus werd het gedaan. De mensdieren werden naar menselijke niveaus gebracht, om vandaar hun pad te kiezen. En toch zijn er sporen van achtergebleven. Hebben jullie nog nooit de mensen gezien, die veel op een varken , of een geit, of dit of dat dier lijken? Dit waren zij. (opmerking vertaler: weinigen zullen ze gezien hebben, daar de ergste gevallen in onze maatschappij al als baby direct achter de muren van een gesloten inrichting belanden)
Maar zelfs al waren de mensdieren er niet meer, toch hadden de BELIALS hun smaak voor slavernij niet verloren. Zodoende was de grote strijd met de BELIALS verre van over, en deze duurt nog steeds voort, met de Kinderen van de Wet van Eén als lampen, verlichtend het pad van On-zelf-zuchtige Liefde, helpende de verlorenen om hun weg naar huis te vinden, hun spirituele erfdeel van de Eén. En om vrijheid te vinden, terwijl de vermomde Zonen van BELIAL – en hun handlangers- al het mogelijke doen om hun decadentie en macht en slavernij, in stand te houden.
Of dat nou via directe- of via de omweg van het levensonderhoud en sociale controle gaat. En zij proberen om ieder, die licht wil brengen in deze wereld van duisternis, te vernietigen. Al diegenen die niet ACTIEF werken vóór het Licht, zijn in verschillende gradaties HANDLANGERS van de BELIAANSE duisternis! Een uitbreiding, aanvulling op de vorige boekrol: door dezelfde auteur in een andere incarnatie. (Grootmeester Thoth in zijn latere incarnaties bekend als o.a Jozef – zoon van Jakob en nog later Yoshua Ben Yoseph/Jezus).
Zoals gesymboliseerd in het Yin Yang teken, zijn de krachten van licht en donker tegengesteld aan elkaar, maar in beweging binnen de Eén. In balans, is dit de juiste staat van de dingen in het Universum. Echter op het Aardse vlak, functioneren de krachten van licht en donker niet op deze manier. Zij zijn niet in harmonie binnen de Eén. Zij van het donker overheersen sterk, en proberen het licht te doven. Zij vechten eindeloos met Liefde en vrede aan de ene kant en haat en geweld aan de andere kant.
Balans is er niet, maar balans kun je scheppen.
Dat is de Universele Wet van de Eén, en die overwint uiteindelijk. In de toekomst zullen sommigen zeggen, dat sinds alles Eén is, er geen Goed en Verkeerd, geen Goed en Kwaad is. Maar hoewel hierin een element van waarheid schuilt, wij zijn sowieso allemaal Eén, en dus doet niets van dit alles er Werkelijk toe, is er één belangrijke overweging – het gebrek aan bewustzijn van sommigen, schept lijden, en het schept onharmonische vibraties binnen de Eén.
Als jij lijdt, wil je dan geen genezing, wil jij dan geen hulp om het te doen ophouden? Als jij nodeloos lijdt, door de illusies van goed/kwaad, slecht/recht, zou jij niet willen dat dit aangewezen werd, en wil je dan geen hulp bij het vinden van een remedie? En dus is de remedie dan niet goed? Is het niet recht? Kan jou dan het lijden van jouw broeders en zusters niets schelen?
Zoals je net gehoord hebt, in lang vervlogen tijden, was Atlantis verdeeld tussen de volgelingen van de Duisternis en volgelingen van het Licht. Zij die de weg van het licht volgden noemden zich, en stonden bij andere Atlantiden bekend als, de ‘Kinderen van de Wet van Eén’. Vanaf het begin, groeide in Atlantis de duisternis, en uiteindelijk, zoals jullie zojuist gehoord hebben, kwamen hiervoor de vergeldingen over ons. Hoe?
Overtredingen tegen de Wet van Eén (vaste universele principes, ‘Wetten’ van zoals het IS), en tegen die van de natuur van de Aarde (die in Harmonie is met de Wet van Eén), waren overal. De Aarde werd grote schade toegebracht door de volgelingen van de duisternis, zij schiepen natuurlijke onbalans. Eén zuil van de Wet van Eén is die van ‘oorzaak en gevolg’. Zodoende brachten deze daden de fysieke ondergang van Atlantis teweeg. De grootste van de natuurlijke on-balansen was ontstaan door het boren van enorme gaten in de aardkorst, tot aan de niveaus van gesmolten Aarde.
De BELIALS gebruikten de zeer grove fysieke krachten van het binnenste van de Aarde om hun energie op te wekken. Zij gebruikten geconcentreerde licht-energie-stralen (’n soort laser technologie), om grote gaten in de Aarde te boren. Overblijfselen hiervan zijn nog steeds op veel plaatsen te zien. (bijvoorbeeld in Florida, de Caraïben en het ‘blauwe Gat van Belize’.)
Hun krachtcentrales maken, leek veel op het maken van een serie onnatuurlijke vulkanen, en het resulteerde in grote instabiliteit en seismische storingen. Hoewel ze gewaarschuwd waren voor de consequenties, gingen de BELIALS door met deze onnatuurlijke activiteit, Totdat het de Aardveranderingen veroorzaakte, die Atlantis en de BELIALS van die tijd verwoestten.
Vóór de uiteindelijke verwoesting van Atlantis, omdat wij de tijd en de voortekenen kenden, gingen wij van het licht naar veel andere delen van de Aarde, om ons werk voort te zetten. Mettertijd werden er ’takken’ aan de boom gemaakt. En doordat sommige van de andere volken van de Aarde, door ons werden onderwezen in de weg van de Wet van Eén, ontsproten aan deze ’takken’ ook weer ’takken’. De meeste van de nu nog bekende geestelijke tradities en religies van de wereld, stammen van ons af. Hoewel veel amper in hun oorsprong te herkennen zijn, zijn het verwanten, nauwe of verre.
Toch is er veel verwarring ontstaan.
Sommigen van dezen zijn zo afgedwaald en ver van hun begin, dat het in werkelijkheid nu werktuigen van de duisternis zijn, terwijl anderen redelijk trouw aan hun bron gebleven zijn, en nog steeds het licht dienen. Zoals wij eerder al zeiden: gedurende de exodus van Atlantis, volgden veel van ons Thoth naar het land van Khem, wat nu Egypte heet.
Daar bouwde hij de Grote Piramide en andere tempels en plaatsen van heling, met het doel om ons werk te voltooien, de wijzen in te wijden, en de onwetenden te verlichten. Het werk van de bevrijding van de mensdieren werd hier voortgezet. De ‘moderne wetenschap’ veronderstelt, dat deze grote piramides werden gebouwd door werklieden gedurende veel, heel veel jaren, met het doel om als graftomben te dienen. Echter doordat zij uit die tijd geen enkel echt feit kennen, doen deze ‘wetenschappers’ grote veronderstellingen, en hun conclusies zijn echt on-weten-schappelijk.
Deze grote bouwwerken werden in feite gebouwd door Thoth, die daarvoor krachten gebruikte, die hij beheerste met behulp van de geavanceerde technologie aan boord van zijn aards luchtschip. (noot vertaler: Een heel gewone Atlantische manier van transport in de dagen van Atlantis) Deze vibratiekrachten waren in staat de moleculaire dichtheid te veranderen, zodat men de grote stenen in de lucht kon laten drijven, zoals hout in het water drijft.
De energiecentrales die gebouwd werden door de Kinderen, waren zeer in harmonie met de natuur, dit in sterk contrast met de Beliaanse methodes. De generatoren waren eenvoudige piramides, die volkomen ongevaarlijk, die energie die aanwezig is in het aura van de Aarde, verzamelden (een frequentie van het elektromagnetisch veld; het veld wat een kompasnaald naar het noorden laat wijzen) De energie-genererende piramiden gebruikten enkel kristal en koperen sluitstenen, gecombineerd met een grote condensator binnen in de piramide.
Dit maakte het mogelijk om de energie ‘draadloos’ te transporteren naar ieder gewenst gebouw of voertuig, inclusief de aardse luchtschepen, zoals die van Thoth. De Grote Piramide zelf, was beiden, een energie centrale en een centrum voor de hoogste trap van inwijding voor de Kinderen van de Wet van Eén. Haar grote hal was eens bekleed met de geschilderde platen, waarop uitgebeeld waren de verschillende stadia van spirituele ontwikkeling en initiatie, die later de grote Arcana van de Tarot zouden worden.
De mensdieren werden behandeld in andere piramiden, de verschillende plaatsen van genezing- en bewustzijnsverhoging die in dat gebied werden gebouwd. Daar werden zij bevrijd van genoeg slavernij, zodat zij tenminste in staat waren om hun eigen vrijheid te vinden, hun eigen weg terug naar de Eén.
——————————————————–
Nawoord: Wie het verhaal tot hier gelezen heeft verdient deze waarschuwing: Geloof niets van dit alles! Geloven is namelijk het gevaarlijkste wat mensen kunnen doen. Het heeft de mensheid op dit punt gebracht in de geschiedenis. Dit punt, waarop door geloven de mens zichzelf en deze planeet op het punt staat volledig te vernietigen. Daarom: lees het verhaal tenminste 6x met tussenpozen. Pas bij de 7de keer zal het de lezer duidelijk worden, wat hier vertelt wordt.
Philo Hippus
