Ontwaken in een welwillend universum

x

x

Ontwaken in een welwillend universum

2019 © dr. Herbert van Erkelens | deze versie WantToKnow.nl/be

x

In november 2012 besloot ik cranio-sacrale therapie te gaan doen. De therapeute beloofde de balans tussen mijn beide hersenhelften te herstellen; dat vond ik wel spannend. Op 20 december 2012 was de tweede sessie. Het was de laatste dag van de grote Maya-cyclus van 5.125 jaar. Ik verwachtte bij het aflopen van deze cyclus geen grote verandering, maar die kwam wel. Ik begon meteen anders te dromen en de grote verandering die door de Maya’s was voorspeld bleek innerlijk te zijn. In de Kerstnacht van 2012 droomde ik van de afgehakte hand van God. De droom luidde als volgt:

‘Ik kom aan bij een badplaats zoals Zandvoort, maar de jongen die ik zoek is er niet. Ik loop wat rond en zie een andere jongen die ook in het complot zit. Hij gaat zitten en begint te praten tegen twee onbekende meisjes. Ze worden steeds nieuwsgieriger.

Ineens roepen we met ons drieën: “Nu willen we weten wat er werkelijk aan de hand is!” Maar de enige die dit weet blijk ik zelf te zijn. Ik zeg: “Of het in werkelijkheid of in een droom was weet ik niet. Maar er kwam een man op mij af en die zei: ‘Hier heb je de afgehakte hand van God.’

Omdat ik in een email naar het medium Judith Moore een opmerking had gemaakt over deze droom van de afgehakte hand van God, kwam er eind december 2012 een duiding van die droom afkomstig van de aartsengel Michaël. Eerst gaf hij een beschrijving van halfgoden die de verbinding met God verloren hadden. Er zouden meerdere halfgoden zijn, die met elkaar in de clinch liggen. Het licht van Creatie had moeite gehad om door de verstoringen van de halfgoden heen te breken. Zij zouden verantwoordelijk zijn voor de ondergang van menselijk bewustzijn. Maar nu was een verandering opgetreden: ‘De hand van God heeft de Aarde aangeraakt.’

De aartsengel legde vervolgens de betekenis van mijn droom uit. Hierbij typeerde hij mij als een alchemist:

‘En de droom die de alchemist had van de afgehakte hand van God beschreef simpelweg de macht en autoriteit van de halfgoden zonder verbinding met de God-Bron. Op deze manier dicteerden zij in hun heerschappij over hun rijken, wat in hun eeuw van macht, aan zielen geoorloofd was en wat niet.’
Maar nu was er een opening: ‘Jullie zullen je openen naar het galactische vlak en de sluiers tussen de rijken en de dimensies zullen dunner en doorlaatbaar worden. De macht van de kracht van Creatie is de brug van licht, de brug van zuivere liefde, in de droom van Jakob bekend als de Jakobsladder.’

Omdat ik 23 jaar eerder ook al van de afgehakte hand van God had gedroomd, wist ik dat de anima, de vrouwelijke personificatie van het onbewuste, tevoorschijn zou komen. Zonder een vrouw die de anima spiegelt is dat niet mogelijk. Ik wist niet wie dat kon zijn, tot kort na de derde cranio-sacraal sessie. Mijn partner Inge en ik dronken nog een kopje thee met de therapeute, die ineens een onverwachte actie ondernam, waardoor de anima uit de kast sprong, waarin ik haar goed had opgesloten.

Er ging meteen een heleboel energie door mij heen. Ik kwam geschokt thuis en trof in mijn mailbox een boodschap van Maria Magdalena aan over liefde-zonder-grenzen. Judith had die boodschap twee dagen eerder ontvangen. Er zat niets anders op dan een relatie met de anima aan te gaan. Mijn dochter Laura raadde mij in juni 2013 in dat verband aan een sprookje te gaan schrijven.

Daarin verbeeldde ik de anima als Sara, de oudste dochter van Jezus en Maria Magdalena. Uit het werk van Judith had ik begrepen, dat Sara de verloren Graalprinses en een profetes van vrede was. Haar erfenis is tijdens de kruistocht tegen de Katharen vernietigd en pas nu keert die erfenis weer terug in ons bewustzijn. Daarom wilde ik haar een verhaal geven. Laura gaf haar het gezicht van Miss Israël 2013.

Moeilijke periode
Na dit avontuur brak een moeilijke periode in mijn leven aan waarin ik het gevoel had helemaal overnieuw te moeten beginnen. Maar er was genoeg om over na te denken. Ik had in mijn sprookje een nieuwe numerologie verwerkt, waarbij er bij het getal tien een grens ligt. Judith Moore had ooit van Enak-Kee-Na, een innerlijke gids, te horen gekregen dat de Nefilim, de gevallen engelen, meesters in wiskunde en manipulatie van bewustzijn waren geweest.

Zij zouden de kabbalistische Levensboom gereduceerd hebben tot tien sefirot, tien kwaliteiten van het goddelijke. De elfde sefira zou via de twaalfde en dertiende sefira de weg naar oneindig bewustzijn kunnen openen. Dit heb ik nader uitgelegd in ons boek ‘Maria Magdalena. Profetes van het levende verbond’. (zie onder het artikel). Daarin vertel ik ook dat Enak-Kee-Na in de vorige eeuw een leven op aarde had en bij een vliegtuigongeluk om het leven is gekomen..!

Vanuit de herwonnen eenheid met de Bron beschrijft hij dat er in onze wereld uitgebreid manipulatie heeft plaatsgevonden. Hij heeft het over de halfgoden ‘die de oor­spronkelijke wereld manipuleerden met meetkundige vorm en formu­les die het vermogen beperkten tot niet-lineair denken.’ Bepaalde filo­sofen en wetenschappers in onze tijd zouden naar zijn mening deze formules overstegen hebben, maar zij waren niet in staat om de weg naar niet-lineair bewustzijn voor het collectief te ontsluiten.

De Nefilim hebben ook op andere terreinen dan de Kabbala beperkingen in onze geest aangebracht. Dat intrigeerde mij enorm. In Genesis 6:4 worden de Nefilim opgevat als reuzen of giganten. Ik besloot ze voor mijn sprookje te veranderen in zwarte ruiters die de hand van God hadden afgehakt. Daardoor was er een wereld ontstaan die sprekend op de onze lijkt. In die wereld zijn er vorsten die alleen maar luisteren naar de zwarte ruiters, priesters die de afgehakte hand aanbidden en wetenschappers die stap voor stap een zinloze kosmos blootleggen.

De weg van liefde en synchroniciteit…
De enige uitweg uit die wereld, is de weg van liefde en synchroniciteit. Dat had ik geleerd van een theoretisch natuurkundige die deze uitweg al had verkend. Ik noemde hem in het sprookje Pascheles, omdat hij uit een joodse familie met die naam stamde. Zijn vader had afstand van dat joodse verleden genomen. Hij nam de naam Pauli aan en trouwde met een katholieke vrouw. Zo werd in 1900 Wolfgang Pauli geboren die een wiskundig genie bleek te zijn en in de natuurkunde belangrijke ontdekkingen deed.

Pauli was echter ook een groot dromer, een mysticus en een alchemist. In december 1947 droomde hij van een donkere man uit Perzië die toegelaten wilde worden tot de Eidgenössische Technische Hochschule in Zürich waar Pauli zijn leerstoel voor theoretische fysica had. Er ontspon zich tussen beiden een discussie. Pauli vroeg: ‘Bent u mijn schaduw?’ De Pers antwoordde: ‘Ik ben tussen u en het licht, dus bent u mijn schaduw, niet omgekeerd.’ ‘Studeert u ook natuurkunde?’ ‘Daarin is uw taal mij te moeilijk, maar in mijn taal begrijpt u de natuurkunde niet.’

Het was de bedoeling van het onbewuste, dat Pauli naar die andere natuurkunde op zoek zou gaan, naar een wijdere natuurkunde die hij als Nobelprijswinnaar nog niet kende. In oktober 1953 ging hij daarvoor in dialoog met een Chinese dame die een jaar eerder in zijn dromen was verschenen… Tijdens deze actieve imaginatie, die ‘de Pianoles’ heet, verscheen zij aan hem als een pianolerares die hem leerde dat de wereld muziek is.

De Chinese dame vond het absurd, dat natuurkundigen de wereld probeerden te begrijpen zonder haar pianospel. Tot slot schonk deze dame een ring aan Pauli, die de verbinding vormde tussen kwantumfysica en dieptepsychologie. Ik had de indruk, dat hij die ring nooit écht aanvaard had, omdat het een symbool van liefde was. Daarom gaf ik die ring in mijn sprookje aan Joël. Ik was benieuwd of deze jongeman van joodse afkomst, vergezeld door de tovenaar Merlijn en een sprekende, zwarte kat, erin zouden, slagen meer liefde en magie in de wereld te brengen.

Het blijkt dan dat Joël alleen uit een labyrint vol dolende zielen kan ontsnappen, als hij in de armen van Maria Magdalena is beland. Zij heeft een magische spiegel bij zich, die de toegang vormt naar Gwendolyn, de vrouw op wie hij verliefd is geworden. Gwendolyn stelt het getal elf voor. Zij is in dienst van koningin Guinevere.

En wanneer Gwendolyn op de elfde zetel aan de Ronde Tafel gaat zitten, zet zij het elfde uur in werking, waardoor de wereld gaat kantelen. Later zal blijken dat hij ook van Sara moet leren houden, die als de verloren Graalprinses de dertiende beker van de Graal bij zich heeft. Omdat Maria Magdalena in Ethiopië geboren is, is zij de donkere Sara die voor de vereniging van mannelijke en vrouwelijke Christusenergie staat.

De verschijning van het sprookje van Joël..
Rond de tijd dat mijn sprookje verscheen, was ik bijlessen wis- en natuurkunde gaan geven aan leerlingen van HAVO/VWO. Zo keerde ik terug in de wereld van de afgehakte hand van God. Want deze leerlingen krijgen een wereldbeeld voorgeschoteld zonder gevoel en zingevend element. Ze moeten zich suf rekenen, aan opgaven die in onze samenleving belangrijk worden gevonden.

Maar over het eigenlijke mysterie van ons bestaan, in die onmetelijke kosmos die we bewonen, krijgen ze niets te horen. Want door het afhakken van de hand van God is de natuurwetenschap los geraakt van de creatieve bron van het universum. Ze beschrijft de wereld zonder enige verbinding met spiritualiteit.

Lange tijd zag ik niet hoe de Nefilim erin geslaagd waren natuurkundigen op te sluiten in een doos van tien dimensies. Maar toen ik mij in zwarte gaten begon te verdiepen werd het mij duidelijk. Zwarte gaten zijn gebieden in de kosmos waaraan zelfs licht niet kan ontsnappen. Hun bestaan volgt uit de algemene relativiteitstheorie van Einstein die zwaartekracht beschrijft als een kromming van ruimte en tijd.

De algemene relativiteitstheorie kent tien veldvergelijkingen die het heelal als geheel lijken te regeren. Vanwege dat aantal voldoet Einsteins theorie nog aan de randvoorwaarden die de Nefilim hebben gesteld. Voorbij die theorie begint de grote wereld die we van de halfgoden niet mochten leren kennen. Hoe ziet die eruit? In de centra van melkwegstelsels zijn superzware zwarte gaten aangetroffen. Rond die superzware zwarte gaten is iets vreemds aan de hand.

In de buurt van die zwarte gaten blijkt de algemene relativiteitstheorie perfect te kloppen. Maar de rotatiesnelheid van sterren om een galactisch centrum heen, is vanaf een bepaalde afstand groter dan door Einsteins theorie wordt voorspeld. Eigenlijk zouden die sterren als het ware, uit de bocht moeten vliegen… Dat doen zij echter niet en daarom hebben natuur- en sterrenkundigen grote hoeveelheden donkere materie geponeerd, die geen wisselwerking vertoont met licht. Donkere materie dient de zwaartekracht te leveren, om de sterrenstelsels binnen een melkwegstelsel in toom te houden.

Om de algemene relativiteitstheorie verder in overeenstemming te brengen met de bewegingen in de kosmos is ook donkere energie nodig en wel om de versnelde uitdijing van het heelal te verklaren. Maar wat donkere materie en donkere energie in wezen zijn weet niemand. Toch gaat het om 96% van de energie-inhoud van het universum. Daarom besluit de natuurkundige Stuart Clark zijn boek ‘The Unknown Universe’ met de woorden:

‘Er zijn enkel twee mogelijkheden. Of donkere materie en donkere energie bestaan en deze uitgebreide reservoirs van materie en energie wachten erop gevonden te worden, of we moeten de fundamentele fysica radicaal opnieuw overdenken. In elk van beide gevallen leven we in een onbekend heelal.’

Omdat er nog nooit in enig experiment deeltjes donkere materie zijn gevonden, staan we aan de vooravond van een radicale herziening van de natuurkunde. Maar de natuurkundigen maken daar geen haast mee. Het is net alsof hun geest nog steeds door de Nefilim is beneveld. Zij hebben talrijke hypothesen opgesteld voor de deeltjes donkere materie en ze gaan onverdroten door, op hun zoektocht naar iets wat hoogst waarschijnlijk helemaal niet bestaat. Waartoe dat leidt, kunnen we leren uit Achter de schermen van het heelal van Gianfranco Bertone die universitair hoofddocent natuurkunde en kosmologie is aan de Universiteit van Amsterdam.

Een groot deel van het boek is gewijd aan het mysterie van donkere materie. Hij laat wel enige twijfel toe als het om dit mysterie gaat. Daarom citeert Bertone een oude wijsheid die aan Confucius wordt toegeschreven: ‘Het is moeilijk een zwarte kat in een donkere kamer te zoeken, zeker als er geen kat is.’ Die zwarte kat bestaat wel, maar niet waar fysici haar zoeken. Zij is te vinden in mijn sprookje waar zij voor de donkere kant van het vrouwelijke principe staat.

In het universum komt zij ook voor, maar dan niet als donkere materie, maar als de superzware zwarte gaten die zich maar deels aan de algemene relativiteitstheorie houden. Zij dirigeren de zeeën van licht om hen heen op een wijze die nog het meest op een kwantumverstrengeling lijkt. Het is alsof al die sterren en zonnestelsels op voldoende afstand van een galactisch centrum op een bord zitten vastgelijmd, dat heel langzaam ronddraait.

Eigenlijk zou de natuurkunde dit als een mysterie dienen te beschouwen, in plaats van zich op uiterst voorbarige oplossingen te storten. Maar alleen een enkele natuurkundige zoals Erik Verlinde van de Universiteit van Amsterdam, heeft de moed, om niet in donkere materie en energie en ook niet in de oerknal te geloven. In ‘The Universe, Life and Everything’ is hij over zijn ideeën in dialoog gegaan met hersenwetenschapper Sarah Durston en psychotherapeut Ton Baggerman.

Als we zouden willen weten wat die melkwegstelsels bezielt, zouden we ons kunnen verdiepen in de boodschappen die door de engel Kryon via het medium Lee Carroll worden doorgegeven.  In april 2011 merkte deze engel op:

‘Overal waar sterrenkundigen kijken, blijkt het heelal tegen alle verwachting in voor leven ontworpen te zijn. Zij hebben daarvoor de term ‘intelligent ontwerp’ gebruikt. Ik gebruik de term ‘welwillend ontwerp’. En ik zal jullie vertellen dat de energie die de zonnestelsels van jullie melkwegstelsels aan elkaar lijmt, een gigantische kwantumhand is, die op alle melkwegstelsels van jullie heelal werkzaam is, als de hand van God. Het is een welwillende kwantumhand.’ (‘The Quantum Factor’)

In een recent boek met channelings genaamd ‘The New Human’ brengt Kryon ook synchroniciteit in relatie tot deze ‘welwillendheid’, wanneer hij meldt:

‘Synchroniciteit is altijd in beweging, is dynamisch; afhankelijk van hoe vaak je luistert naar het intuïtieve potentieel dat jou gegeven is. Er zullen altijd mensen voor jou zijn om te ontmoeten. Er zullen altijd goede dingen beschikbaar zijn. Synchroniciteit is een welwillende energie ontworpen om jou te helpen.’

Daarmee hebben we ineens de hand gevonden die door de zwarte ruiters werd afgehakt! We blijken in een welwillend universum te leven dat ervoor zorgt dat er genoeg synchroniciteit in ons leven aanwezig is om in harmonie te leven met de wereld om ons heen. Diezelfde kwantumhand zorgt er dus voor, dat de bewegingen in de kosmos niet enkel door zwaartekracht geregeerd worden.

In plaats dat ons zonnestelsel door gebrek aan zwaartekracht aan een eenzaam avontuur door het heelal is begonnen, cirkelt dit stelsel met miljarden andere zonnestelsels, op raadselachtige manier rond het galactisch centrum. Voor intelligente beschavingen in andere zonnestelsels in de Melkweg betekent het, dat zij met elkaar een maat delen voor kosmische tijd. Een omwenteling rond het galactische centrum duurt zo’n 230 miljoen jaar.

Dat is voor onze soort, Homo Sapiens, een immens lange tijd. Wij wandelen hooguit zo’n 200.000 jaar op aarde rond en hebben dus als mensensoort, hooguit één duizendste van een kosmische omwenteling voltooid. We hebben met andere woorden nog een lange weg te gaan.. Kryon heeft ook een prachtige beschrijving gegeven van de ring die Pauli van de Chinese dame kreeg aangeboden. Kwantumbewustzijn verbindt ons met alles in en om ons heen.

Ieder van ons heeft volgens Kryon innerlijk een cirkel die met de creatieve bron van het universum verbonden is. Die cirkel is als de ring die Pauli van de Chinese dame aangeboden kreeg. Wanneer de cirkel of ring van liefde voltooid wordt, ontwaken de lichaamscellen in onszelf zoals bij een verliefdheid. Zo merkte Kryon drie jaar terug op:

‘Wanneer je liefde hebt, open je de cirkel en plotseling is alles anders. Liefde is een emotie, maar zij is meer dan dat, aangezien liefde de fundamentele energie van het universum is…
Je weet dat de chemie in jezelf wordt beïnvloed, wanneer je verliefd wordt; de cirkel is compleet. Wanneer je van een dier houdt of van een kind en wanneer zij op hun beurt van jou houden en je omhelzen, dan voel je je zo compleet. De volledigheid die je voelt, is dat je je ontspant in de armen van de liefde.’ (‘Completing the Circle’)

We kunnen onze planeet enorm helpen, door van haar te gaan houden en in te zien, dat er altijd verbinding is en alles in de kosmos in cirkels verloopt. Bloed stroomt in een omloop door ons lichaam, de planeten wentelen om de zon en dankzij de welwillende kwantumhand, cirkelt ons zonnestelsel rond het superzware zwarte gat, in het midden van de Melkweg. We leven in een welwillend universum, maar maken ons in de natuurkunde wijs, dat we alles zouden kunnen begrijpen zonder te veronderstellen dat er in de kosmos bewustzijn aanwezig is.

Dat is niet langer mogelijk. Onze omwenteling rond het galactisch centrum heeft ons in december 2012 gebracht in een gebied van de kosmos dat voor ontwaken is bestemd. Deze periode van ontwaken is wat in het sprookje ‘het elfde uur’ heet. Nu is het de taak van Gwendolyn om orde op zaken te stellen en daartoe neemt zij op een cruciaal moment, het zwaard Excalibur in ontvangst om daarmee een beslissende slag te kunnen uitdelen aan de aanvoerder van de zwarte ruiters.

Het lot van de wereld ligt niet meer in handen van mannen wier ziel verduisterd is. Dat is ook in werkelijkheid het geval. Maar er is een leeuwinnenkracht ontwaakt, die geen genoegen meer neemt met onrecht, uitbuiting en seksueel misbruik. Dat betekent dat het elfde uur is aangebroken; de Levensboom zal hersteld worden en er zal een einde komen aan eeuwen van leugen en misleiding.

Herbert van Erkelens

februari 2019

Literatuurverwijzingen:

Bertone, Gianfranco (2014). Achter de schermen van het heelal. Amsterdam: Prometheus, Bert Bakker.

Clark, Stuart (2015). The Unknown Universe. London: Head of Zeus.

Erkelens, Herbert van & Moore, Judith K. (2013). De spiegel van Magdala. Haarlem: Dolphins & Whales Publishing.

Erkelens, Herbert van & Moore, Judith K. (2013). Maria Magdalena. Profetes van het levend verbond. Haarlem: Dolphins & Whales Publishing

Erkelens, Herbert van (2015). Joël en de verloren Graalprinses. Met illustraties van Laura van Erkelens. Amsterdam: Frontier Publishing

Kryon (2017). The New Human. The Evolution of Humanity. Kryon Book Fourteen. San Diego: The Kryon Writings.

Op internet:

Kryon via Lee Carroll, ‘The Quantum Factor – Physics with an attitude!’, Edmonton, Alberta, Canada, April 10, 2011. (www.kryon.com)

Kryon via Lee Carroll, ‘Completing the Circle’, Jacksonville, Florida, February 21, 2016.

And.. for those who want to know more:

De boeken die ik op grond van transmissies van Judith Moore over graancirkels en de betekenis van Maria Magdalena heb geschreven, zijn te verkrijgen via mijn vernieuwde website. Zie: herbertvanerkelens.nl  Het sprookje ‘Joël en de verloren Graalprinses’, beschrijft de betekenis van Maria Magdalena en haar dochter Sara op een persoonlijke wijze, als het avontuur van Joël, een Joodse jongeman, die met een ring, die van koning Salomo afkomstig blijkt te zijn, in het mythische Avalon verzeild raakt. Gesigneerde exemplaren zijn via de webshop op mijn vernieuwde website te bestellen. Zie: herbertvanerkelens.nl