Neem een stoel; even voorstellen: Marieke de Vrij

x

Neem een stoel; even voorstellen: Marieke de Vrij

x
2013 © WantToKnow.nl/.be
x

Er zijn nog veel mensen die Marieke de Vrij (1954) nog niet kennen en het uiterst belangwekkende werk dat ze doet. Dienstbaar aan onze Aarde en haar medemensen, geeft Marieke de Vrij informatie door over maatschappelijke gebieden, waarop wij als kinderen van deze Aarde, nog deels onwetend over zijn. Het zijn vaak onderwerpen die een stevige ‘lading’ hebben, doordat het gewicht van het specifieke gebied wat Marieke belicht, controversieel is. In politiek, wetenschap, maatschappelijk welzijn, landbouw, enz. enz. Tijd voor een kennismaking en om mee te lezen met Marieke de Vrij.

Marieke de Vrij, even voorstellen..
Marieke wordt sinds 1980 dagelijks geïnspireerd vanuit de onstoffelijke wereld, om individuele en maatschappelijke ontwikkeling te bevorderen. Marieke draagt de titel ‘maatschappelijk raadsvrouwe’, omdat ze beschikt over bijzonder heldere en fijn-zintuiglijke vermogens. Hierdoor werpt ze, middels fijnzinnige bewoordingen, licht op levensvragen van grote individuele en maatschappelijke betekenis. Marieke is in staat het collectief en individueel bewustzijn en de potentie die hierin ligt, veelzijdig aan te voelen en onder woorden te brengen. Een uiterst waardevol talent in deze roerige tijden.. Maar tevens geen eenvoudige ‘levensopdracht’..!

Marieke inspireert velen om tot uitbreiding van hun bestaande (vak)kennis te komen. Zij stelt zich hiermee dienstbaar op om vorm te geven aan een brede maatschappelijke ontwikkeling en initieërt daarmee vernieuwing op diverse terreinen. Dit doet zij ondermeer door het geven van lezingen, trainingen, workshops, symposia en themagerichte consulten w.o. diverse vakgebieden. Haar vermogen tot fijnzinnig waarnemen vertolkt zij richting een grote diversiteit aan onderwerpen. Inmiddels beslaat het archief van haar werk meer dan 50.000 pagina’s.

Stichting De Vrije Mare ondersteunt haar werk in de breedste zin en wil zoveel mogelijk van deze informatie beschikbaar stellen, onder andere via hun website. Hieronder kunt u per thema op zoek gaan naar informatie die u kan inspireren om tot uitbreiding van uw bestaande (vak-)kennis te komen. De doelstelling van De Vrije Mare: ‘Het bewerkstelligen van verdieping van algemeen maatschappelijke thema’s en vernieuwing op maatschappelijke terreinen waarbij het mogelijk is, door samenwerking van de ongeziene wereld en de aardse realiteit, kennis te integreren die voorbij de huidige realiteitswaarde gaat en aldus toekomstbarend is’.

Over de oorsprong van de naam `De Vrije Mare’..
Marieke ons de volgende uitleg: “Mijn onstoffelijke begeleiders hebben enkele jaren na de oprichting van de stichting (1994), voorheen genaamd: stichting Maatschappelijke Vernieuwing, Vormgeving vanuit Vrije Verbinding (MV4), verzocht een eigen uitgeverij te starten, omdat zij het voor onmogelijk hielden dat een bestaande uitgeverij zoveel publicaties van één schrijver in vrij korte termijn zou uitbrengen. Als naam voor deze uitgeverij stelden zij voor: ‘De Vrije Mare’.

Pas in een later stadium maakten mijn begeleiders me duidelijk hoe deze naam tot stand was gekomen: als mijn naam ‘Marieke de Vrij’ op deze naam van de uitgeverij wordt gelegd, corresponderen alle letters met mijn naam, behalve de 2 letters: de ‘I’ en de ‘K’, die natuurlijk samen het woord ‘ik’ vormen..! Daaruit blijkt dat de naam ‘De Vrije Mare’ mij is geschonken als een transpersoonlijke vorm van doorgeving die via mij plaatsvindt, zonder de inmenging van mijn ‘Ik’.”

Eenzaamheid
Marieke de Vrij schreef ook poëzie, duizenden stukken, waarin ze onder meer verhaalt over ‘eenzaamheid als loutering’ (tevens de titel van haar poëziebundel):
“Ik heb altijd ervaren dat dit volstrekt de weg is naar je eigen uniek-zijn. Als eenzaamheid op een natuurlijke manier op je pad komt, dan word je geoefend om toch in volstrekt vertrouwen je eigen zijn aan te nemen. En daarin het anders-zijn niet aan te nemen als een diskrediet.

Het te ervaren als een mogelijkheid tot een ontwikkeling die heel specifiek is en die je zelf dient te begeleiden. Hoewel ik vanaf mijn zevenentwintigste begeleid ben door de onstoffelijke wereld in een directe lijn, is de doorleving altijd menselijk van aard. Dat kunnen je begeleiders niet veroorzaken.

Je eigen processen vragen jou dus om de moed die te onderhouden en te doorleven. En bij iemand die zo hooggevoelig is als ik, geldt: ik zit er in en zal er doorheen moeten gaan. Ik kan het niet stallen: als ik iets ervaar moet ik voldoende tijd en rust inkleden om de ervaring te dulden. En er doorheen te reizen tot ik op een inzichtniveau meer wetend wordt en dan onthecht. Mijn begeleiders hebben ook al vrij jong tegen me gezegd dat ik in een oefening van doorlaatbaarheid sta.

En dat is in een heel hoge mate allerlei ervaringen doorgaan waar ik ook in oefen om daar heel snel uit te kunnen onthechten vanuit doorleving . En dan rijpt inzicht op ervaringsniveau. Dat maakt dat je steeds meer doorlicht kan worden vanuit de inzichten omdat ze heel snel registreerbaar op je eigen ervaringsniveau in herkenning plaats kunnen nemen.”

Ieder doet zijn ‘deel’..!
Marieke kreeg op een gegeven moment ook door dat in deze tijd belangrijk is te begrijpen dat iedereen ‘zijn deel doet’: “Dat men elkaar daarin moet durven laten. Daarin mag verbroederen en verzusteren, in plaats van elkaar aan elkaar gelijk te maken. Hoe zwaar de weg ook is: vriendschap maakt de weg lichter. Je mag anderen waarnemen in hun unieke route. Je hoeft niet te zoeken naar dat een ander goed moet zijn waarin jij goed functioneert. Vanuit waardering en ondersteuning mag je ieders route tegemoet treden.

Het allerbelangrijkste is dat je durft door te stromen. Dat je de inzichten die in jou ontwaakt zijn in eenvoud en zelfacceptatie in jezelf laat doorstromen. Zo vrijgevend dat niemand verplicht is daar iets mee te doen. Zo zie ik mezelf ook. Als iemand die ervaringen deelt.  Als ik inspiratief werk, is het zo’n doorleving. Dan is de kennis die ik deel niet wezensvreemd. De indaling bij zo’n inspiratie vindt plaats op zo’n diep niveau, dat de doorleving, die natuurlijk ook al in voormalige levens op allerlei facetten heeft plaatsgevonden, zeer wakker wordt en waakzaam.”

Lijden en Licht
Marieke hierover: “Met mediteren bijvoorbeeld kan je heel veel licht aanroepen, maar dat licht zal uiteindelijk je onderbewustzijn, de schaduwkanten in jezelf, willen bereiken om op te lichten. Dat kan alleen als je bereid bent die schaduwkanten een hand te geven en in ontmoeting daarmee te treden. Of ik me nou heel erg in het licht voel staan of dat ik dagen heb dat ik het moeilijk heb, er komt een soort fase dat het om het even is. Je weet dat het hoort bij hetzelfde gegeven.

En dat – net als de seizoenen in Nederland daar zo’n mooi teken van zijn – het helpt om je niet te verzetten tegen de winter. Je moet de winter aanvaarden en er dan het mooiste van maken. Stilte is daarbij heel steunend. Die is als een soort balseming voor de ziel. Waarin die ziel zich erkend voelt in de processen die het via die aardegang van mijn mensheid, mijn persoonlijkheid, mijn karakter, probeert neer te leggen hier in de stof. ‘Flinkheidsgedrag’ bijvoorbeeld, ontkenning van wat ik puur ervaar, is tegen de ziel in. Juist die ervaring maakt dat die rijping plaatsvindt.

Ik zie dat er bij mensen een enorme neiging is naar het licht. Dat is prachtig. Maar het licht kan niet dieper incarneren dan dat je de duisternis omarmd hebt. Voor mij is Maria een prachtige afspiegeling van iemand die dit omarmen leefde. Zij was een vrouw die, zonder onderscheid des persoons in een volstrekt openhartige  barmhartigheid, menselijk lijden ontmoette zonder te wijken. Dat vraagt nogal wat moed.

Ik denk dat in deze tijd mensen wordt gevraagd de ogen niet te sluiten voor actief menselijk lijden, maar te oefenen om het hart daarvoor in openheid ter beschikking te stellen. Zodat het licht wat daar vanuit vrijkomt, verlichting geeft aan hen die lijden. Je weerhoudt het licht om te incarneren als je lijden niet durft te aanvaarden als een menselijke staat van bewustzijn. Als een beproevingslaag van de geest die op een dieper niveau onderbewustzijns-stromingen en niet-verwerkte zaken blootlegt en belicht. De openheid om te genieten maakt dat je ook die andere pool kent. Je kan je daarvoor niet afsluiten.”

Onthechting
Marieke: “Als mensen niet doorstromen in hun verdriet, het verdriet niet vloeibaar houden, kunnen ze ook nooit leegstromen van het verdriet. Als de onschuld niet huilt, als het menselijk zijn ontkend wordt, verstrak en verstar je. Dan komt de eerste wrok, dit wordt verbittering en vervolgens word je haatdragend. Het zijn niet-verteerde emoties.”

En over wat ontkenning van verdriet met je doet: “Mensen worden ’hardvochtig’. Het verdriet vloeit niet. Je gevoelens en emoties verstollen. Je wordt kouder in je gedrag. Je hart verstomt. Als iemand iets met je deelt, komt het haast niet meer binnen. Je bent argwanend, je bent sneller veroordelend.

Dus ik heb altijd gebeden wanneer ik heel erg in de beproeving stond van lijden: of ik alsjeblieft mocht blijven huilen… Het houdt je lichaam warm. Ik heb ook altijd veel gelopen. Ik loop dan altijd de toekomst in. Je loopt nooit achteruit naar het verleden.

Zo ondersteun ik de gevoelens die geraakt zijn om zich snel te kunnen ontladen, ook middels zelfmassage. Ik heb veel ervaring op het gebied waarvan je eigenlijk denkt ‘het is te zwaar’. Naar kunnen werd ik beproefd om me van zaken te onthechten waarvan je eigenlijk in liefde gewenst had dat ze niet hadden hoeven gebeuren.

Daardoor  heb ik de kundigheid ontwikkeld zaken waar te nemen voor wat ze in feitelijkheid zijn. Als ik bang was geweest om de beproevingen aan te nemen, had ik nooit dit werk kunnen doen. En daarbij gaat het er dus om dat ik wat in mijn leven gebeurt, niet schuw. Dit inga voor zover nodig is om de inzichten eruit te destilleren. Waarna ik het gebeurde ook weer af laat glijden.”

En dan komt het Christusbewustzijn als vanzelf ter sprake, de verbindende hartsenergie. Waarmee we onszelf, een ander en zaken in ons leven kunnen aanvaarden en transformeren.

Marieke de Vrij over de Christusenergie.
Wat is de Christusenergie en wat doet deze voor ons doet? Marieke legt het als volgt uit: “Het is een verschonende energie die je plaatst in je hartskracht. Het versterkt het mededogen en de mildheid. Het gaat om de diepste vergevingsgezindheid naar jezelf toe, over jóuw menselijk functioneren: de beperkingen en de hoogtes die je daarin ervaart. Deze zelfaanvaarding creëert de aanvaarding van anderen.”

Op haar 27ste openden zich haar gaven bij Marieke en rond haar 35ste ervoer ze in een diepe meditatie voor het eerst dat Jezus voor haar stond. “Een steeds sterkend wordend zilver vlies ontstond tussen mij en de Christus. Een soort van zilverfolie, waarin ik mijzelf weerspiegeld zag. Zo stonden wij tegenover elkaar. Ik heb toen begrepen dat ik de Christus-hartsenergie in mijzelf mocht verlevendigen en van daaruit spreken. Het menselijk lijden in liefde mocht plaatsen.”

Wil je meer weten over Marieke de Vrij en haar werk, neus dan eens rond op de website van ‘De Vrije Mare’. Die vind je HIER.

Tot slot, een aflevering van ‘De Stoel’ van Rik Felderhof
Een aflevering uit 1999, die een duidelijk beeld geeft van deze unieke vrouw, een mede-mens die haar talenten manifesteert voor de Aarde.
x