x
Hoe bereid je je voor op het einde der tijden?
2013 © Sarah Morton
x
Het omvallen van de banken, het ontploffen van de staatsschuld, het instorten van de economie, het uitvallen van de stroomvoorziening, milieurampen. Er zijn talloze crises waar we niet op voorbereid zijn. Steeds meer mensen komen erachter hoe we met handen en voeten gebonden zijn. Vangnetten en zekerheden die weg dreigen te vallen. Het einde van de beschaving lijkt nabij; de beschaving zoals we die kennen. We zijn niet meer zelfvoorzienend. Zo’n honderd jaar geleden hadden de mensen nog een waterbron.
Het kan nooit kwaad om een noodpakket aan te leggen. Houdbaar voedsel, flessen water, vitaminen, een knijpkat en een verbanddoos. Met een waterfilter kun je uit een regentoon en zelfs uit de sloot drinken, zonder ziek te worden. Veel mensen verliezen zich volledig in deze categorie. Het lijkt erop dat het geld gaat verdwijnen. Ons huidige financiële systeem is gebaseerd op schulden. Geld wordt vanuit het niets gecreëerd en het is steeds meer een cijfer. Ons land is failliet. Nu krijgt dít kabinet de schuld, maar als een ander kabinet geregeerd had, dan had die de schuld gekregen.
Het oude stelsel is iets van tijdelijke aard.
De wereld van de machthebbers is aan het afbreken, zoals ook de Katholieke kerk door de knieën ging toen het vele misbruik naar buiten kwam. Het is niet meer tegen te houden. Toch weten we niet hoelang het nog duurt. Wie weet nog tientallen jaren. Het kan helpen om je geldzaken via een ‘groene’ bank te regelen. Voorbeelden zijn Triodos en de ASN Bank. Zij investeren ook in natuurbehoud en andere duurzame projecten en zullen ook stabieler zijn in tijden van crisis dan banken die investeren in zaken die ons niet verder helpen, zoals de wapenindustrie.
Je kunt al je geld wel onder je bed bewaren, maar ook als je niet in Gouda woont, kan iemand inbreken. Het boek ‘Het laatste kind van het bos‘, zet een onthutsend beeld neer; kinderen spelen steeds minder buiten. Er verdwijnt natuur en de angst voor ongelukken en ontvoeringen neemt toe. Weliswaar gaat het boek over de Amerikaanse situatie, maar veel voorbeelden gelden voor het hele westen. Natuurrijke plekken dragen bij aan ons lichamelijke en geestelijke welzijn.
Zelfs binnen recreatieve settings, zoals een kinderboerderij, zitten sommige kinderen nog vastgebonden in een buggy, op een leeftijd dat ze allang kunnen lopen. Ze lijken ook achter te lopen in ontwikkeling, ten opzichte van kinderen die bewegingsvrijheid krijgen. Wanneer een kind uit de wagen mag, komt het tot leven. Een wereld van verschil. Het is zelfverzekerder en socialer. De huidige generatie kinderen lijdt aan een ‘natuurtekortstoornis’. Een woord dat aardig de lading dekt. Kinderen horen te rennen, klimmen en ontdekkingen te doen. Ze willen experimenteren met zand en water. In de natuur kun je eindeloos veel ervaringen en indrukken opdoen. De mogelijkheden zijn onbeperkt, in tegenstelling tot georganiseerd spel. Vroeger was het nog heel gewoon om hutten te bouwen. Niet alleen leuk, maar ook een bruikbare vaardigheid.
Groene gebieden bezoeken hoeft weinig tot niets te kosten. Wandelen langs het strand, fietsen door het bos of het weiland. Sterren kijken. Wat voor samenleving zouden we krijgen als kinderen in contact blijven met de aarde en zich kunnen ont-wikkelen, in plaats van ingekaderd te worden. De meeste mensen hebben geen weet van hun ware potentieel. ‘Zeldzamer dan witte tijgers zijn ze aan het worden, kinderen die nog vrij buiten spelen.’
De gevolgen zijn verontrustend.
Onder andere agressie, depressie en overgewicht. Natuur om je heen heeft een weldadige invloed. Je komt los van de beslommeringen van alledag. Het zorgt voor veerkracht, creativiteit en een sterker en vitaler lichaam. De kinderen hebben de toekomst, alleen volwassenen bepalen hoe die eruit ziet. Er wordt veel voor ons geregeld en bepaald, vanaf dat we kind zijn. Mensen klagen wat af, maar het voelt ook wel veilig. De beschaving is uiterst kwetsbaar. Je kunt er niet blindelings op vertrouwen, dat wijst de geschiedenis ook uit. Zelf ben ik stappen aan het zetten om los te komen van het systeem. Zo verminder ik mijn materialisme door me zo min mogelijk te hechten aan spullen en plaatsen. Hechting maakt je praktisch en emotioneel kwetsbaarder. Meer bezit maakt niet gelukkiger, minder vreemd genoeg wel. Want hoe meer je bezit, hoe meer je te verliezen hebt.
Minder spullen betekent meer vrijheid..!
Een groot huis, een auto, allemaal kost het geld, tijd en energie. Als je soberder leeft (niet te verwarren met somber!), ben je minder afhankelijk van een baan. Je hoeft minder uren te werken om rond te kunnen komen en hebt meer tijd en energie voor vrienden, familie en doen waar je van houdt. Alle spullen moeten bovendien geproduceerd worden. Vaak in vervuilende fabrieken. Alleen het vervoer en de verpakking zijn al een aanslag op het milieu. Door prioriteiten te stellen waar je echt waarde aan hecht, leef je duurzamer. Lichamelijke en geestelijke veerkracht helpt je om barre tijden door te komen. Regelmatig de natuur in trekken maakt je soepeler en je bouwt conditie op. Door eens te gaan kamperen of backpacken ervaar je hoe je kunt leven met minder middelen en minder comfort. Iets dat je later altijd van pas kan komen.
Je niet instellen op een slagveld, maar wel onverwachtse klappen kunnen opvangen. Praktische voorbereiding: kennis van planten. Welke giftig zijn en welke een bron van vitaminen. Sommige planten die gewoon in de natuur groeien, kunnen werkelijk een medicijn voor je zijn. Het boekje: ‘Nooit geweten dat je dit ook kan eten’, van Anneke Bleeker, bevat waardevolle informatie, leuke suggesties en kleurrijke foto’s. Het staat borden vol(!) wetenswaardigheden over planten en bloemen die in de natuur groeien. Ook staan er recepten in voor onder andere brandnetelsoep, madeliefjeskruidenboter en lijsterbeslikeur.
Zelf groenten en fruit verbouwen maakt je minder afhankelijk van de voedingsindustrie. Denk ook aan een regenton of moestuin. Groenten en fruit kweken kan ook op het balkon. Kruiden kun je zelfs in huis kweken. We hoeven niet in een bunker te gaan zitten met blikvoer. De toekomst staat niet vast. Ik stel voor om vooruit te kijken en te werken aan een mooiere, eerlijkere en natuurlijkere samenleving. Het is wat we er zelf van maken. Samenwerken is het toverwoord. Iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten en rol in de samenleving. De een kan goed klussen of is technisch. De ander kan goed organiseren en het overzicht houden. Doen wat er moet gebeuren, zonder persoonlijk gewin.
Steeds meer mensen zijn er klaar voor om op een andere manier te leven. Een permacultuur kan een antwoord zijn op de vraag voor voedsel. De grootschalige monoculturen brengen vooral doorgefokte gewassen voort. Het lijkt efficiënt maar ze zijn vatbaar voor plagen en ziekten, net als wanneer je teveel mensen of dieren op elkaar pakt. De natuur de ruimte geven. Veel planten en dieren vullen elkaar aan en hebben elkaar nodig. Zonder bijen geen bestuiving! Misschien denk je: wie ben ik om te denken iets aan de wereld te kunnen veranderen? Maar onze gevoelens, gedachten en daden hebben invloed op het geheel.
Met een open mind en geestelijke veerkracht ben je misschien wel beter bestand tegen wat er ook mag komen, dan de preppers die doodsangsten uitstaan en zich in een kelder opgesloten hebben. De doemdenkers gaan waarschijnlijk de puin niet helpen opruimen, die we met z’n alles gecreëerd hebben. Zelf ben ik bezig met het opzetten van autonome hulpgroepen. Mijn eigen gave is zien en voelen wat kinderen nodig hebben. Hen een stem geven voelt als mijn levensopdracht. Stukje bij beetje kunnen we het roer omgooien en werken aan zelfvoorzienende, groene en veerkrachtige huishoudens, wijken en steden. Het werken aan een mooiere en gezondere wereld is misschien wel de beste voorbereiding die we kunnen treffen.
Hoop, liefde en energie verspreiden, in plaats van angst en somberheid.
Sarah Morton,
april 2013
Bronnen:
www.gedachtenvoer.nl/page/boeken_Anneke_Bleeker.html
De Liefdesenergie verspreiden, Sarah i.p.v. de angst. Mooier kun je dit stuk, wat zo waar is, niet eindigen. Wij, kinderen en volwassenen, of mensen die denken volwassen te zijn, hebben grotendeels een “natuurtekortstoornis” terwijl we allemaal een onderdeel van diezelfde natuur zijn. Persoonlijk denk ik, weet ik wel zeker, is deze “crisis” nodig om ons denken om te gooien, anders suddert het maar gewoon door. We moeten teruggeworpen worden op ons zelf. Inzien wat wij als mensheid hebben gecreëerd. We moeten de volledige verantwoording op ons nemen. Niet meer de schuld bij een ander leggen. Je hebt gelijk als je zegt dat veiligheid gemakkelijk is, je er achter verschuilen. Maar in deze schijnveiligheid is geen zekerheid. Alleen in onzekerheid kun je zekerheid vinden. Van kinderen kunnen we een hoop leren, op de manier zoals het nu gaat worden ze beknot en in hokjes geduwd. Wij moeten dat niet willen. Kijken naar de eigenheid van het kind, zonder etiketjes te plakken, naar de kwaliteiten, niet naar de beperkingen, want dan komen we niet verder. Allemaal zijn we Uniek, hebben eigen intelligentie. Wat heb je aan standaardverpakkingen, 1 kleur. Volgens mij is de kleur van “normaal”; Grijs. We willen een kleurrijke wereld, de Regenboog omvat alle kleuren van het Spectrum, we kunnen ons verbinden met de Regenboogenergie. Sarah, dank je wel. Voor mij ben jij een stuk van de Regenboog.
Hoi Alice,
Een mooi betoog ook.
We moeten zelf de puin gaan opruimen en op een andere manier leven. Inderdaad betekent dat loslaten van schijnzekerheid.
Als we kinderen zichzelf laten zijn en laten ontdekken wat bij hen past of niet, zal de wereld er anders uit kunnen zien dan nu.
Dan kunnen ze hun kwaliteiten en zelfstandigheid ontwikkelen. Ook kunnen ze dan bij hun gevoel en natuur blijven.
Ik vind het jammer dat de natuur opzoeken tegenwoordig een recreatieve bezigheid is en plaats van dat het bij het dagelijks leven hoort.
De huidige maatschappij werkt robotisering in de hand, maar zelf kunnen we veel veranderen.
Zoals altijd een prachtig verhaal om jezelf weer te aarden. Dus gewoon met je blote voeten op de grond. Dat is om de onevenwichtigheid (spanning, stress van alledag) uit jezelf weg te laten vloeien. Meer hoef je niet te doen dan genieten wat er op je pad komt. Aarden is (wat bomen doen) ook niet anders dan communiceren(verbinden) via moeder aarde met de natuur om ons heen. We maken deel uit van haar maar vormen zoals je zegt ook één geheel met haar. Maw we kunnen gewoonweg niet zonder die mooie aarde die ons alles geeft wat wij feitelijk nodig hebben zonder hebzuchtig of ons zelf machtig te gedragen tov die natuur. Ik hoef niet boven iemand of wat dan ook te staan. Verbinden kan alleen door deelgenoot te zijn van het geheel. Het geheel dat van nature onbegrensd is. En wie permacultuur kent, toepast en begrijpt, weet dat plant, dier, mens, mineraal en aarde samen synergie oplevert. En dat is altijd meer dan de som der delen.
Zeg het met bloemen ano 2013 http://www.ad.nl/ad/nl/1040/Den-Haag/article/detail/3435130/2013/05/02/Kleuters-plukken-bloemetje-130-euro-boete.dhtml
Om kinderen weer in contact te brengen met de natuur vind ik een schitterend idee . Leer ze weer de natuur te respecteren en niet in het wilde weg takken af te breken en kwetsbare planten te vertrappen . Ook kan het geen kwaad om te vertellen welke besjes en nootjes eetbaar zijn http://plazilla.com/wilde-eetbare-planten-fruit-uit-de-natuur-deel-1
Wie echter denkt dat men hier jaarrond van de wilde natuur kan leven , leeft in een illusie . De mens is hier zo inheems als een kolibrie op de noordpool . In het groeiseizoen valt er nog wel van alles te vergaren aan besjes , nootjes en diverse zachte gewassen , wees er wel op tijd bij want de natuurlijke bewoners van dit noordelijk halfrond zijn er meest als de kippen bij , de niet-vegetariërs kunnen met moeite hier of daar nog wel een visje vangen of een konijntje strikken . Ga ook vast maar oefenen om een worm te verorberen , deze zijn samen met maden vrijwel jaarrond te vinden . Mocht de spreekwoordelijke poep werkelijk de ventilator raken dan is deze bron van voedsel echter niet voldoende voor 17 miljoen hongerige alleseters . Binnen de kortste keren zal alles afgegraasd zijn en hebben zelfs de dieren niets meer te eten .
De tering naar de nering zetten is een oud gezegde , het houdt in dat je met het minimale aan voedsel rond moet komen . Dat is een goede training voor het lichaam aangezien we in deze vette jaren overeters zijn geworden die een onrendabele verbrandingsmotor hebben . Eet voor de grap eens een week lang alleen maar fruit en verbaas je hoe goed je je er onder voelt . ( ga je dit langer volhouden dan gaat je lichaam zwaar ontgiften en kom je jezelf een poosje tegen ) Wees dan ook verbaasd hoe weinig we van GOED natuurlijk voedsel nodig hebben om bruisend van energie te zijn , maar ook hoe verslaafd we zijn geworden aan lege caloriën .
Kan ik helemaal in mee komen Cozmic… Laten we dan gelijk ook eens weer naar ‘Back to the Basic’ gaan op het gebied van gezond eten. Wat ziekt maat ik altijd het verkeerde voorgelichte voedsel waardoor je juist zieker van wordt dan beter!
http://www.ahealthylife.nl/wp-content/uploads/2012/07/basisregels.pdf
Er zijn zat van andere manieren om toch nog lekker te kunnen smullen wat goed is voor het lichaam!
Sun gazing misschien? http://www.stevepavlina.com/forums/health-fitness/700-sungazing-never-eat-again.html
Geboorte Trauma. Breda, 4/5/2013
Ik voel een diepe pijn, ‘vanuit mijn tenen’, uit het diepste van mijn wezen om hier te zijn, in afgescheidenheid.
Een pijn die ik letterlijk voel vanuit mijn navel.
Een verlatenheid tot in het diepste van mijn wezen.
Het doet enorm zeer, een gebrek aan verbondenheid voelen met de mensen om mij heen. Samen voelen, Een. Afgescheiden.
Toen ik naar Spanje ging en in het vliegtuig zat, hoog boven de wolken, en de onmetelijke Schoonheid van het uitgestrekte wolkenlandschap ervaarde met de baby blauwe lucht, voelde ik zo’n diep verdriet, heimwee naar deze sfeer van Schoonheid en Onvoorwaardelijke Liefde.
Ik heb een half uur in stilte moeten huilen, ik kon er niet mee stoppen… De Schoonheid, Heimwee, het diepe verlangen hiernaar. Hier lag mijn thuis, in deze sfeer.
In deze wereld voel ik me vaak een Elion, niet verbonden, niet begrepen door de mensen. Ik voel me dan ontzettend eenzaam.
In Spanje, en als ook hier, in de natuur, voel ik me enkel thuis en diep verbonden met het Leven; de planten, de dieren, het Licht. Daar kom ik thuis en kan ik werkelijk zijn wie ik ben, met alles wat er is, wat ik voel en mag het er Zijn.
De mystiek van het Leven, met de diepe Liefde en Schoonheid die naar me toekomt en ik ervaar.
Dieren, planten en kinderen, daar voel ik me rustig en mezelf bij. Daar voel ik diepe liefde en respekt voor.
Op mensen en de ‘maatschappij’ ervaar ik vaak een diepe heftige woede en pijn; niet begrepen te worden, niet te mogen zijn wie ik ben en wat ik voel.
Dit maakt me heel kwaad op mensen; dom, stom, lelijk, lomp, hard.
Daar voel ik me dan schuldig over. Omdat ik steeds meer zie, dat het hun onvermogen is.
Dan ben ik kwaad op alles en iedereen en heb helemaal geen zin om hier te zijn. In deze kutsfeer, waar mensen alleen maar voor zichzelf leven, hun eigenbelang voorop stellen, lomp zijn en voorbij gaan aan (de noden van) elkaar. Niet zien. dat doet zeer.
Ik doe echt mijn best om hier zo goed mogelijk te leven, en daar verantwoordelijkheid voor te nemen dat wat op mijn pad komt en zich aandient; om de wereld mooier en liefdevoller te maken en mijn steentje bij te dragen, hoe ‘klein’ ook, aan de liefde op en voor deze planeet, onze Moeder.
Toch ‘blijft’ dit verdriet en gevoel van eenzaamheid en verlorenheid wat uit mijn ‘botten’ komt.
Ook probeer ik hierin lief naar mezelf te zijn en goed voor mezelf te zorgen en te steunen.
Als ik boeken lees over de 5e dimensie, de Nieuwe Tijd, die gaat komen, wou ik dat het al was; zo’n sterk verlangen naar Eenheid, Verbondenheid en Liefde.
Jacobine Weggen
Lieve Jacobine,
dankjewel. Dankjewel voor het delen van deze ervaringen. Je bent hierin niet alleen, dat kan ik je verzekeren. De enorme schoonheid van onze Moeder, Gaya, is inderdaad niet te bevatten, die bevat jou als mens, als spirit-in-the-flesh. Velen van ons zijn hier gekomen om onze lichtkracht in te zetten voor de heling van onze Moeder, maar dat betekent niet dat je er zélf van los staat.. Van die heling, bedoel ik..
En dát is nu precies wat ‘bewust-zijn’ en ‘bewust-wording’ impliceren. Het gaat niet over een lineaire lijn van slecht naar goed, die bewustwording zou zijn; het gaat om heling-van-binnenuit. Bijvoorbeeld alleen al door jou kijk-op-de-Aarde, verander je het collectieve veld. Jouw tranen laten energetisch een stroom ontstaan..! Bewust-wording en heling ten top!
En bedenk bij dit alles nogmaals: je bent niet alleen in deze ervaringen. Veel mensen die deze ervaringen niet (meer) durven delen, hebben ze echter wel; sommigen wellicht nóg intenser dan jij ze ondergaat. Al met al, doe je ‘werk’ op Aarde, door heel erg jezelf te blijven. Door te blijven délen wat je hier deelt. Want door te delen zal Liefde zich vermenigvuldigen..!
Een harte-groet!
@Lieve Jacobine,
Ook ik heb het hier heel moeilijk mee gehad en nog wel. Maar ook weet ik nu dat iedereen zijn eigen weg moet vinden en we kunnen een ander niet overtuigen dan zouden we gelijk een dominee op de preekstoel zijn die een ieder wil overtuigen van zijn gelijk, zijn waarheid. Ik kan het eens zijn met Guido die het hier mooi onder woorden brengt. Jij bent hier in deze dimensie, in deze tijd niet voor niks Jacobine, je hebt veel toe te voegen. Laat je niet afleiden door deze (nog) negatief ingestelde mensen die nog op zoek zijn naar hun eigen licht. Want die Nieuwe tijd die gaat komen, waarvan jij zou willen dat ze er al was Jacobine die is er al. (Alles gebeurt immers in het NU) Omdat ze n.l. in jouw zelf zit. Daarom voeg ik dit gedicht hier aan toe:
Ontdek eenheid in verscheidenheid
En heb het onvoorwaardelijk lief
Ontdek verscheidenheid in Eenheid
En dien het onvoorwaardelijk
Ontdek vrijheid in schoonheid
En volg het zonder verlegenheid
Ontdek tolerantie in openheid
En wandel in zijn voetsporen.
Dit zijn de principes van Liefde
Dit zijn de grondbeginselen van wijsheid
Dit zijn de randvoorwaarden van gelukzaligheid
Dit is de weg van Mooie Mensen
Heb elkander Lief
Want je bent Een
Dien elkaar
Want jullie zijn Een
vernietig de grenzen
Want jij bent Een
verlaat elk oordeel
Want jullie zijn Een
Dit is het pad van
Mooie mensen!!!
ab Habib Abbah, uit Divan Abbaji
En mooie mensen zijn we allemaal, alleen sommigen van ons hebben zichzelf nog niet echt ontdekt, hun echte zelf; daarom kunnen ze nog steeds niet de schoonheid van een ander zien, daar kun jij aan mee werken Jacobine door jezelf te zijn, open en kwetsbaar wat niet altijd gemakkelijk is. Luister nog meer naar jezelf, jouw eigen Licht, dan zul je zien dat de “Nieuwe Tijd” niet zo ver weg is dan jij denkt. Want het is een transformatie in jouw eigen Bewustzijn. Iemand anders kan de wereld voor jouw niet veranderen, wees zelf de verandering. Veel kracht, plezier en vreugde gewenst.
Hartegroet Alice/Aly
Lieve Guido en Alice,
Dankjewel voor jullie waardevolle reactie, fijn wat jullie me geschreven hebben.
Groetjes,
Jacobine
Ik had een paar dagen geleden een mooi innerlijk beeld;
ik liep in een zonnig woestijnlandschap met uitzicht op een berglandschap,
om mij heen was een zwerm van vliegjes. Hoewel ze om mij heen hingen, was het uitzicht toch heel helder waar ik naar toe liep.
groet,
Als je dit zo leest is er geen vuiltje aan de lucht.
Is het allemaal zo eenvoudig op te lossen door naar je inerlijk te luisteren.
Nou nee we zijn aan geland in een ver stadium van grote verwoestingen, misschien niet alleen stenen, maar zeker ook zielen.
Alleen naar de natuur te kijken is niet genoeg, hij heeft hulp nodig, veel heel veel hulp.
En om rivieren te vullen met je tranen, dat is niet de bedoeling, de bedoeling is dat vrouwen de menselijke DNA rivier vullen met kinderen.
Koop wat zakjes zaad maakt niet uit wat, onder het wandelen zo hier en daar een paar zaadjes laten vallen, elk zaadje is een vijand van Monsanto.
Beste Jenne,
En dat is nu precies waar het over gaat; goed tegenover slechten, vriend óf vijand. Dat is geen liefde in mijn ogen, maar gespletenheid.
Plant zaadjes, maar dan vanuit liefde voor onze moeder, niet als tegen reactie op iemand die het niet snapt.
Jacobine
Denkt U dat U de enigste bent met mooie innerlijke beelden !
Jacobine het leven is van begin tot het eind een keihard gevecht, en O U denkt dat ze het/dit niet snappen.
O U bent ook zo’n liefdes Guru, ja nou wijs mij die liefde dan maar is aan, onze samenleving is onsamenhangend, en bij het woord liefde denkt ieder één direct aan zijn piemel of ?
Natuurlijk ken ik liefde, gelukkig wel, maar ook liefde moet je in leven houden, met respect en tederheid.
En ik voel ook wel Uw intrigerende blik op mijn schrijven, maar goed, ik ben een romantische realist, en U bent alleen romantiekus
met een mooie blauwe Ieis in Uw hand.
Beste Jacobine, ik heb je een respons gegeven, maar helaas hij is verdwenen, groet.
Beter kijken Jenne 😉
jenne
8 mei 2013 om 23:26
Denkt U dat U de enigste bent met mooie innerlijke beelden !
Jacobine het leven is van begin tot het eind een keihard gevecht, en O U denkt dat ze het/dit niet snappen.
O U bent ook zo’n liefdes Guru, ja nou wijs mij die liefde dan maar is aan, onze samenleving is onsamenhangend, en bij het woord liefde denkt ieder één direct aan zijn piemel of ?
Natuurlijk ken ik liefde, gelukkig wel, maar ook liefde moet je in leven houden, met respect en tederheid.
En ik voel ook wel Uw intrigerende blik op mijn schrijven, maar goed, ik ben een romantische realist, en U bent alleen romantiekus
met een mooie blauwe Ieis in Uw hand.
ja.
Big brother in het NU in de praktijk http://www.anarchiel.com/stortplaats/toon/naked_citizens_-_world
Het onderwerp is, het einde der tijden !
Ja hoe ga je daar mee om, heel benauwend idèe, dat het eens ophoudt, net als je een bepaalde leeftijd hebt berijkt van laten we zeggen 76, ja dan ga je ook anders denken over tijd, waar je in je leven nog nooit bij stil hebt gestaan, ontwikkeld zich nu tot een keiharde rèaliteit, je tijd is bemeten, O en ik had nog zo veel willen doen, even de knop om, en ja mijn grootvader werd 94, ja een oude vriendin werd 106, ja maar dat was een Askenazi, die worden veel ouder.
Ook het feit dat gestorven mensen waar van je hield, en zij hielden van jou, al zo lang dood zijn, en al zo lang op je wachten, want dood gaan is wachten op de anderen.
Droom mijn vader, moeder, twee zusjes lopen aan de andere kant van een rivier te zwaaien en te roepen Jenne kom nou, en ik roep terug nee nog niet ze hebben mij hier nog nodig, en dat zijn dan mijn vrouw kinderen en kleinkinderen.
Mijn Klein dochter komt op bezoek, ik heb haar leren tekenen, en deze keer gaan we Aquarelleren, mooie tijd het voorjaar veel zachte schakeringen groen, wel heel moeilijk aquarelleren.
Maar opschieten de tijd dringt!
Sarah, DANK je wel!
The Economics of Happiness – Tales from Ladakh
http://vimeo.com/57001541#
enjoy <3
Sarah , misschien een beetje off-topic .
Zou je een keertje aan kunnen geven hoe WEL om te gaan met autisten ? Mij boeit dat namelijk want de keren dat ik met zgn autistiche kinderen in aanraking kwam ( zonder het te weten ) had ik wel snel contact en vertrouwen van ze . Later kreeg ik van de oudewrs te horen hoe verbaasd ze waren dat hun autistische kind 4 dagen lang zelf uit bed kwam , ontbijt maakte en aangekleed klaar was voor de dag toen ik bij hun tuinwerk aan het doen was waar hij mee mocht helpen . Na mijn vertrek was er weer geen land te bezeilen met die jongen , zeiden ze .
Ik weet dat je tegen natuurwezens en dieren niet kunt liegen , de gedachte telt . Hetzelfde lijkt mij te gebeuren met autisten , zij lezen de dubbele boodschap en eenmaal bedonderd met een dubbele boodschap zetten ze hun hielen in het zand en vertrouwen je niet meer , maakt niet uit hoe hoog je functie of autoriteit is . Geen compromis !! Persoonlijk heb ik hier het diepste respect voor , weg met die dubbele boodschappen . Veel ouders en verzorgers zijn zich echter niet bewust van de dubbele boodschappen die ze uitzenden en raken volledig gefrustreerd . Ze doen en laten zoals het ze is geleerd en weten niet beter , een autie ziet dwars door hun geforceerde gedrag heen en weigert als een koppige ezel om mee te werken omdat de dubbele boodschap hem/haar in verwarring brengt en het vertrouwen breekt .
Zit ik goed met mijn observaties ?
laat me weten plz
Hoi Cosmic,
Ik denk inderdaad dat ‘wij ‘ eerder autisch zijn, dan die kinderen. Niet in staat om te communiceren op wezenlijk niveau, in een taal, maar met een hoeveelheid aan richtingaanwijzers, waardoor niemand nog weet wat er nu eigenlijk gezegd wordt en alles op meerdere manier geinterpreteerd kan worden en opgepakt!
Mijn ervaring is ook, dat of het nu om ‘autisten’gaat of mensen met alzheimer, kindern met het syndroom van down, zij allemaal in staat zijn te zien wat er wezenlijk gezegd/gecommuniceerd wordt en daarop reageren. En dus niet zij ‘ziek’ zijn, maar wij, in ons onvermogen onszelf te zien en te begrijpen en te voelen.
Wat fijn dat jij hun en jezelf hierin ziet, dat is rijk. Dat is waar het voor mij omgaat, dat is eerlijk, dat is vertrouwenswaardig!
Heel grappig; mij oma was in de laatste periode dement. In contact met haar kon ik heel goed invoelen waar ze zat, hoe ver weg ook, door de ogen van de buitenwereld. En was prima in staat om met haar te communiceren en haar serieus te nemen. Het grappige was, als ik met haar alleen was was ze vaak heel delder en duidelijk en was er echt contact. Pas als de buitenwacht erbij kwam, was het alsof ze de rol van ‘dement’weer op zich nam, en zich hier na ging gedragen. Waarop die mensen haar gingen betuttelen en het overnemen, alsof zij niet in staat was aan te geven wat ze was en wilde. ……
Dankjewel voor wie je bent, nu de rest van de wereld nog!@
Groetjes,
Jacobine
daarom kan ik niet zonder jou Cozmic…. zo Waar wat jij hier schrijft en actueel, gruwelijk actueel, gek maken ze me, prik er dwars door heen, maar hun neus blijft bloeden, zelfs als je ze er ter plekke hardhandig induwt, in hun eigen pot met derrie en flauwekul, wreed wreed wreed wat een geflipte diersoort wat een afstomping wat een wanhoop en wat een eerzucht ten kosten van alles en iedereen en de mondiale prangende vraag is zijn ze op deze manier het leven waard? ze praten over gevoel maar hebben het niet, ergens onder 3 meter beton misschien en draaien en liegen per seconde waar ik bij sta
New Adventures – Pinkpop 1981
late late show vanaf minuutje 3:21
http://www.youtube.com/watch?v=mPiSGn73K88
het leven doden en de tijd doden en afslachten van wat mooi en klein is, daar zijn mensen goed in, waar je bij staat, ijskoud, omzwachteld met gezwam en omtrekkende bewegingen en agenda’s van heb ik jou daar, en veel drank en dope, daar gaan ze voor, dat ze nooit meer hoeven te voelen, net zolang totdat ze sensorisch technisch medisch hersen dood zijn verklaard, gestikt in eigen doolhof van onoprechte verdraaiingen en verdacht makingen van het kleinste kwetsbaarste, en spelletjes, vooral spelletjes, nooit rechtstreeks durven delen of kunnen delen, water en vuur, leven en dood, het leven niet waard zijn zoveel poppenkast flauwekul,, woordjes etiketten en oordelen tot de finale veroordeling van het kleinste mosterd zaadje, risico op leven moet kapot met een plastic zak over je kop, minderwaardige diersoort van dood en verderf en micro politiek erger dan de ergste soap en ze schamen zich er niet eens meer voor, het is ‘normaal’ geworden, het gasmasker (denver airport) als mode accessoire, ik zag het op tv, lachen joh, ze weten niet wat ze doen, waar ze stap voor stap in gevoerd worden, stapje voor stapje, uiteindelijk zal ‘liefde’ afslachten zijn, het is nu al te zien, voor een prikkie voor 2 euro verraden ze hun eigen kindje, een tijdje terug liet Cozzie een term vallen ‘crack ho’, ik wist dat ik dat moest onthouden, het is bewaarheid geworden