Geef nooit op!

x

Geef nooit op!

© Tessa Koop / 27 Juli 2011

x

Ik had een hele andere planning voor deze dag, maar ik voel dat ik nu moet schrijven over de wonderbaarlijke synchroniciteiten die zich voordoen in mijn leven. En bovenal moet ik iets delen over hoe belangrijk het is dat je accepteert waar je nu bent. En vooral: dat je dankbaar bent voor waar je nu bent. Vooral als deze situatie verre van perfect is. Grote lessen van het hart liggen verscholen in dat je wordt uitgedaagd vertrouwen te hebben in Groot Mysterie. Laat ik het even zo noemen.

Momenteel word ik ondergedompeld in de kennis van oude natuurvolken en voel ik mij verbonden met hen. Het is tijd voor een eerbetoon aan onze Voorouders; aan onszelf. We moeten luisteren naar de Stille Stem in ons Hart.

Pure wetenschap is Liefde
Het is gek; ik voel me ineens helemaal nerveus, een beetje hyper worden. Ik was net de vaatwasser aan het uitruimen en dan krijg ik ineens inspiratie voor een column. Alsof de woorden zo van bovenaf in mij geschonken worden, alsof iemand met een kruik boven mijn hoofd staat. Mmm laten we nu net het Vissentijdperk verlaten en met de precessie van de equinoxen het Watermantijdperk inschuiven. ‘Leef je Licht,’ is de boodschap van deze nieuwe tijd. Dat kan je misschien heel zweverig vinden klinken, maar aan het leven van je Licht is niets zweverigs. Het is pure wetenschap, pure Liefde. Zijn wetenschap en spiritualiteit niet gewoon twee kanten van dezelfde medaille? Oude natuurvolken, de Oorspronkelijke bewoners van de Aarde, weten dit allang. Wij dragen dit als een herinnering in onszelf mee.

Spirituele Depressie
Het valt niet altijd mee te accepteren waar je nu bent. Zeker niet voor de mensen die leven in de gevarenzone tussen hart en ego. Het verstand is nog niet overtuigd van de magie van het universum en dat het er mee verbonden is, en het hart spreekt nog zo in de stilte dat ze amper wordt gehoord. Veel mensen leven in een gevarenzone. Kampen zelfs met een ‘spirituele depressie’. Het leven lijkt soms nog wel een grotere lijdensweg als je ontwaakt en begint te leven vanuit je Hart. Wat is nou de beloning? Hoewel ‘verlichting’ prachtig mooi klinkt, en je hart al jubelt bij de gedachte nog meer vanuit haar Licht te kunnen leven, is het vaak ook zwaar K**. Dat klinkt grof maar de mensen die er nu middenin zitten, zullen dit beamen. De reis is vooral afzien als je aan je eigen grote schoonmaak bent begonnen, maar het niet lijkt te lukken oude (gedachte)patronen te doorbreken. Echt, een spirituele depressie is ‘heavy shit’..

Ik moet ineens denken aan de uitspraak van Winston Churchill: ‘We will never surrender,  we will never, never give up.’  Het is echt zo. Geef niet op. In welke situatie je ook zit. Je kunt misschien denken: ‘Poeh jij hebt makkelijk praten. Jij zit niet in de situatie waar ik in zit.’ Nee, dat klopt. Laatst zeiden de Grootmoeders tegen mij “We zijn trots op jou. Juist omdat je geen grote ontberingen hebt hoeven lijden en je toch de Weg naar je Hart bent gevolgd. Je had jezelf gemakkelijk kunnen laten afleiden door de buitenwereld, maar je bent altijd je gevoel trouw gebleven.”

Dat vond ik een groot compliment. Natuurlijk is mijn leven niet alleen over rozen gegaan; ik kampte vroeger met grote faalangst (Still working on it), mijn ouders zijn gescheiden, ik was zelf ooit getrouwd en weer gescheiden en afgelopen half jaar brak in financieel opzicht mij het zweet uit. Maar ik weet ook dat er mensen zijn die het veel, veel zwaarder hebben dan ik op dit moment. En toch: geef nooit op. Laat je inspireren door mensen die het ook zwaar hebben (gehad) in dit leven, en daar op een of andere wijze sterker door worden.

Momenteel lees ik het levensverhaal (Mijn leven, mijn zonnedans) van Leonard Peltier (Lakota-indiaan), de Martin Luther King van de indianen. Deze man zit al meer dan dertig jaar onschuldig opgesloten in de gevangenis. Zijn verhaal raakt me recht in mijn hart. Ik citeer even de achterkant van het boek:
‘Deze spirituele indiaanse herinnering is geschreven in Leavenworth, waar Leonard Peltier al meer dan 30 jaar onschuldig zit opgesloten. Aan de hand van de zonnedans, het indiaanse ritueel waarin pijn het bewustzijn opent voor transcendente inzichten, analyseert Peltier zijn lijden en de geestelijke groei die het heeft opgeleverd. Moedig en zelfs vergevingsgezind zet hij zijn ervaringen af tegen de worsteling van zijn onderdrukte volk.’

Aantrekkingskracht natuurvolken
Ik durf te wedden dat steeds meer mensen zich op de een of andere manier in toenemende mate aangetrokken voelen tot de kennis, geschiedenis en kosmische wijsheid van oude natuurvolken. Denk aan de oorspronkelijke Amerikanen, maar ook aan andere inheemsen wereldwijd. Neem bijvoorbeeld de Aboriginals (Australië) en de Yupik (poolcirkel).

Wat mijn gevoel me aanreikt is dat we op eens of andere manier allemaal ‘hen’ zijn. De pijn van al deze mensen die op brute wijze door blanke overheersers zijn afgeslacht, hun leefgrond is ontnomen en op andere manieren langzaam de nek wordt omgedraaid … maar ik voel heel duidelijk dat deze kennis niet verloren kan gaan. Ook al proberen duistere krachten dit te doen. We houden onszelf voor de gek: alles is één weet je nog. Hoe kun je jezelf doodmaken als je allemaal één van de vingers aan dezelfde hand bent?

Ik ben een Westers meisje, een blanke, op zich heb ik jarenlang niets met indianenvolkeren of sterrenmensen gehad en toch begint deze kennis in mij te ontwaken. Het is gewoon de stem van het Hart die in mij spreekt en die mij zegt dat ik verbonden ben met de Goddelijke Moeder en Hemelse Vader. En vroeger zou ik dit echt nooit begrepen hebben, maar nu voel ik de diepe waarheid van deze woorden.

7 Generaties, Wij zijn de ‘zevende generatie’
De in gevangenneming van Leonard Peltier is niet alleen de gevangenisneming van zijn volk, of dat van natuurvolkeren wereldwijd maar ook van onszelf. Van alle mensen op Aarde, die op een of andere manier zijn vergeten hun vrijheid te benutten en verantwoordelijkheid te dragen over hun leven en dat van het collectief. Het grote eerherstel is begonnen. Het kan niet anders dan dat de balans nu hersteld moet worden. Het lijden heeft lang genoeg geduurd. Wij zijn de ‘zevende generatie’ waar de Ouden over spreken. Wij zijn de ‘terugkeer van de Wijzen’, zoals de Maya’s in hun profetieën zeggen.

Daarom: ja het is soms zwaar K**** om je eigen weg te gaan, om trouw te blijven aan je gevoel en je diepste wensen en verlangens. Maar jij bent nu hier om mee te werken aan een zeer groot kosmisch evenement. Dat is echt geen kleinigheid. Je vergeet het haast soms als je bezig bent met de muizenissen van het dagelijkse leven of als je het nieuws volgt. Je raakt er vast en zeker (net als ik) ontmoedigd en verdrietig van. Maar iets in jou weet dat jij toegang hebt tot jouw ware kracht en potentieel en dat je met deze geschenken de wereld op jouw unieke wijze een stuk van jouw Licht mag geven. ‘Leef je Licht,’ dat is het enige. Bij de een resulteert dat in een grote ommezwaai van zijn leven of carrière en bij de ander zal het een subtiele verandering zijn in zijn/haar leven, en uit zich dat gewoon in Zijn. Jezelf zijn.

Wees gewoon jezelf
Er zijn geen grote verwachtingen van wat je zou moeten doen. Wees gewoon jezelf. Dat is alles. Maar doe de Schepper eer aan en geniet van je leven. Doe wat je hart je ingeeft. Je zult er echt geen spijt van krijgen. Veel mensen in mijn omgeving hamerden erop dat ik nu maar eens gewoon werk moest gaan zoeken. Dat het niet realistisch was om te doen wat ik het liefste doe. Hoewel deze mensen (veelal dierbaren) mij geregeld in verwarring hebben gebracht, ben ik nooit opgehouden met mijn weg te volgen. Mijn pad.
Weet je, vooral omdat ik voel hoe groots en magisch deze weg is. En ik wil zo graag tegen de mensen kunnen zeggen: ‘Ga met me mee, het klopt allemaal! Het is geen leugen wat ze zeggen over wie we werkelijk zijn en waarvoor we hier zijn gekomen. En dat er hulp is en dat er voor ons wordt gezorgd.’

Juist door financieel helemaal aan de grond te zitten, heb ik geleerd hoe de wetten van het universum werken. Waarvan de belangrijkste is: gedachten creëren je werkelijkheid. Als alles een illusie is, niets in jouw wereld echt is, dan heeft alles de betekenis die jij eraan geeft. Dan ben jij die jij zegt te zijn en het mooie is: jij ervaart wat jij zegt dat is. Het werkt echt zo. Ook al geloof je dat niet. Daarmee bevestig je ongemerkt deze natuurwet ook.

Ceremonies zijn Heilig
Voor oude natuurvolken zijn ceremonies omwille van deze natuurwet heilig. Net als eten & drinken was het houden van een ceremonie een eerste levensbehoefte. Ceremonies worden gehouden voor genezing, om dromen te manifesteren, talenten te ontwikkelen en gebruiken, intenties te versterken, de voorouders om raad te vragen, belangrijke profetieën te ontvangen, te bidden voor een goede oogst, voor vrede tussen volkeren, voor een nieuwe levensfase en oh nog veel meer! Voor natuurvolken als de Lakota is het een wetmatigheid dat – voordat er enige verandering in de menselijke wereld kan plaatsvinden – eerst een ceremonie gehouden moet worden. Op deze wijze betreden ze een heilige wereld, van oneindige mogelijkheden.

Dat de blanken kwamen om hun land te stelen was niet eens het ergste, het ontzeggen van hun ceremonies dat was pas echt een messteek in het hart. Ze werden moedwillig afgesneden van hun levensader, van Spirit. Maar niemand kan je afsnijden van Spirit. Bloed kruipt waar het niet gaan kan, zo geldt dat ook voor Leven/Licht/Gedachte/Bewustzijn/ pure zuivere energie en scheppingskracht. Zo meteen geef ik jullie de woorden van de Grootmoeders (zie HIER!), die ze mij hebben aangereikt. Maar eerst zal ik nog even wat vertellen over hun samenwerking met mij.

Dertien vrouwen in een kring
Tijdens het schrijven van mijn vorige column vroeg ik me af of deze wijze vrouwen mij nu vanuit de andere sferen aan het begeleiden zijn. De volgende ochtend kreeg ik in een meditatie het antwoord (Ja!). Het was heel mooi; ik werd opgenomen in hun kring tijdens een ceremonie, rondom een fel brandend vuur. Dat speelt zich dan allemaal af voor mijn Geestesoog.
Dertien vrouwen zaten in een kring, allemaal staan deze vrouwen symbool voor een vrouwelijke kwaliteit. Zo heb je bijvoorbeeld de Verhalenvertelster (mij werd gezegd dat ik dat ook ben), Zij die liefheeft, Zij die het Web weeft, enzovoort. Met mijn energie schoof ik als het ware in de Verhalenvertelster.

Ik was mezelf en ik was haar. Toen hielden alle vrouwen elkaars handen vast. Ze zeiden tegen mij: ‘Voel nu onze energie. We zijn allemaal één. Al deze kwaliteiten zitten in jou. Voel jouw kracht en potentieel.’

Poeh. Ik kan niet goed uitleggen wat ik voelde. Misschien voel je het al terwijl je dit leest. Mijn hart ging gewoon helemaal open en ik voelde mij verbonden met de Ene. Maar ik voelde me ook een soort supervrouw. Ik voelde een kracht en liefde in mezelf die zijn weerga niet kent. Maar dan vanuit zachtheid. Ik kreeg hele mooie boodschappen door. Het liefst zou ik nu alles met jullie delen, maar dat komt vanzelf. Op een gegeven moment werd ik uitgenodigd om in het midden van de heilige cirkel te gaan staan, waar het vuur brandde. Mijn verstand grapte even tussendoor: ‘Oh jee als ik me maar niet verbrand.’ Maar achteraf las ik in het boek van Jamie Sams waar het vuur symbool voor staat: de Goddelijke Vonk die in ons brandt. Wat er toen gebeurde was magisch: alle vrouwen kwamen naar mij toe en omhelsden mij. Ze verdwenen als het ware ‘in’ mij. Ik werd hen, zij waren mij. We waren één.

Zij die haar Visioen wordt..
Toen las ik na afloop in het boek: de dertiende vrouw (in het middel van de cirkel!) is Zij die haar Visioen wordt. Ik krijg er weer tranen van in mijn ogen…  Ik hoop zo dat dit een inspiratie is voor jullie. Ik ben een andere jij. Of zoals de Lakota zeggen: Mitakuye Oyasin (Aan al mijn Verwanten). Of misschien ervaar je ook al zulke bijzondere dingen, doordat je het Licht dat je bent begint te leven. En geeft dit alles je moed en inspiratie. Door alles wat er nu in mijn leven gebeurt (nog veel meer dan ik nu beschrijf, maar ik moet nu stoppen) krijg ik met de dag meer kracht om mijn Licht te leven.

Op 9 september is er trouwens weer een nieuwe Tessa’s Live Column, wil je hierbij zijn, lees hieronder verder. Laten we dan in een kring met elkaar spreken over de tijd waarin we leven, waar we doorheen gaan en laten we ons beginnen te herinneren hoe bijzonder we zelf zijn. Amen =)

Fijne dag vandaag!

In liefde Tessa ♥

*   *   *

Wil je een keer bij een live-column zijn van Tessa? Lees verder:

* * *

x

‘Hoe maak ik zélf contact?’

© Tessa Koop / augustus 2011

x

De laatste tijd krijg ik van lezers steeds vaker de vraag: ‘HOE doe je dat toch? Contact maken met daarboven in de vorm van beelden doorkrijgen, aanwezig zijn in andere dimensies, telepathisch contact, etc.’ Kennelijk verlangt een deel van jullie er ook vurig naar nu eens zelf op basis van eigen ervaring te kunnen zeggen: ‘Wat die Tessa schrijft, ja ik ervaar dat nu ook op mijn manier.’ In plaats van dat het een frustratie wordt zo van: ‘Waarom zij wel en ik niet?!’

Mijn trucs en inzichten
Ik herken dat. Het ervaren van een ruimere werkelijkheid doe ik nu ook nog maar een paar jaar bewust. Het waren altijd de verhalen en ervaringen van anderen. Ik wilde het nu ook wel eens zelf gaan ervaren. Komende Live Column in Doorn zal daarom in het teken staan van: ‘Zelf contact maken met ‘daarboven.’ Ik zeg niet dat ik het gouden recept heb, maar ik kan je wel vertellen hoe ik mijn manier heb ontwikkeld en wat mijn ‘trucs’ en inzichten zijn.

Verwachtingen
Wat ik namelijk ervaar is dat het in de praktijk heel anders werkt dan ik altijd heb gedacht. Een van de grootste struikelblokken is dan ook: het hebben van verwachtingen hoe contact met daarboven moet plaatsvinden. Daardoor beperk je jezelf en de ervaring, Je sluit je af voor de manier van het universum om met jou in verbinding te treden. Contact maken is bovenal een ‘laten gebeuren’. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want we hebben ons ego, dat van alles wil. En dan het liefst zus en zo, en op die en die manier.

De boot missen
Mijn ego was (oké, nog steeds!) ook enorm op dat gebied. Ik rook ergens mijn potentie en mogelijkheden en dat vulde mijn Ik dan op allerlei manieren in. Maar daarboven laten ze zich niet sturen en dwingen. Bovendien is datgene wat voor jou is bedoeld vaak heel anders dan jij in je hoofd hebt. Je ego is dan bang dat het ‘te weinig is’ of tegenvalt of de boot mist, maar het is vaak zo dat het juist onze stoutste verwachtingen overtreft. Het is heel gek: je moet het vooral minder gaan willen, voordat het je kunt ervaren. Maar hoe kun je iets wat je zo graag wilt, minder graag willen? Nou dat zal ik je dan ook uitleggen, hoe dat proces werkt.

Laten gebeuren
Wat ook een lastig punt is, dat als we dan eens wat zien of horen we de neiging hebben om dit direct te interpreteren. Zo van: ‘Ik was in een ruimteschip…’ Of: ‘Ik had contact met die en die.’ Of: ‘Ik waande me op Atlantis.’ Maar vaak vult ons ego dat voor ons in. Het is de kunst het gewoon te laten gebeuren. En als iets wordt afgekapt om dan te bedanken voor de ervaring en het verder te laten voor wat het is. Als jij het gaat invullen, dan beperk je wederom je ervaring. Soms komen de antwoorden en inzichten pas later. Als jij zegt dat iets bijvoorbeeld een ruimteschip was, en het is niet zo, dan sluit je je af voor het vervolg van die ervaring.

Berust in het feit dat je niet alles kunt weten en te snappen met je hoofd.
Begrijpen en weten doe je met je hart en alles heeft zijn juiste tijd en plaats.

Tipje van de sluier
Voor mijn gevoel kom ik nog maar net kijken met alles. Als je mij een paar jaar geleden had verteld: ‘Je staat in 2011 met de Grootmoeders in contact en zij gaan je helpen en begeleiden.’ Ik zou het niet kunnen geloven. Dan zou ik gedacht hebben dat ik het dan zou hebben bereikt. Nou ben ik heel dankbaar voor dit contact en alles wat ik nu beleef, maar het smaakt naar meer. Dit is nog maar een tipje van de sluier. Het wordt snel ‘normaal’.

Wat bij jou past
Daarbij moeten we niet vergeten dat mijn ervaring heel anders kan zijn dan dat van jou. Ik heb mijn blauwdruk en daarop wordt van alles afgestemd. Jij hebt jouw blauwdruk en jij krijgt wat daarbij past. Je kunt wel willen wat ik kan, maar dat is net zoiets als het hebben van blond haar maar je wilt zwart haar met krulletjes. Je kunt dat wel willen, maar het is niet wie jij bent en wat bij jou past. Het is de kunst de inhoud van jouw gereedschapskist te gaan ontdekken en gebruiken. Jij krijgt wat jou toekomt. En dat is perfect voor jou.

Ander perspectief
Als je begrijpt wie je niet bent en jezelf gaat herinneren wie je wel bent, dan wordt je ego steeds kleiner. Dan komt alles (denken, voelen en doen) steeds meer met elkaar op een lijn te liggen. Je ego is dan in dienst van, het biedt je de mogelijkheid om het leven te ervaren zoals je dat nu doet. Maar dan vanuit een heel ander perspectief dan voorheen!

Informatie delen
Leuk als jij vrijdagavond 9 september 2011 in Doorn (vlakbij Utrecht) naar de Live Column kunt komen. Ik zal je dan iets vertellen over hoe alles bij mij is gegaan (echt niet van een leien dakje!), en je mag me alles vragen en we kunnen met elkaar informatie en tips delen. Vaak zijn we al veel verder dan we denken. Het is de kunst om het juist te laten zijn wat het is. Laat dat nou net onze stoutste verwachtingen overtreffen en dat… ruikt ons ego! Potverdorie =)

Klik HIER voor informatie. Om je aan te melden mail me dan via tessa@youniverseismagic.com

Wie weet tot ziens!

Liefs Tessa