x
x
Leven wij in een simulatie?
2023 © Harriet Algra | deze versie WantToKnow.nl/be
x
Een prachtige uitspraak van J. Krishnamurti en die zo klopt, is: “Als je eenmaal iets doorziet als een leugen, die je altijd als waar, als natuurlijk, als menselijk hebt geaccepteerd, dan kun je er nooit meer naar terug.” Antwoorden op vragen en nieuwe inzichten komen in een steeds sneller tempo naar ons toe en het plaatje van de realiteit waarin we ons bevinden wordt de dag duidelijker zichtbaar. En als je het eenmaal ziet vraag je je af hoe komt dat je het niet eerder hebt gezien. Eén van de mensen die ik al jaren af en aan volg, is Gregg Braden. Hij is één van de weinigen op deze planeet die wetenschap met spiritualiteit weet te verenigen.
Dit lijken twee tegengestelde takken maar blijken in werkelijkheid sterk met elkaar verweven te zijn. In de wetenschap wordt over het algemeen alles zeer gescheiden gehouden om te voorkomen dat we antwoorden zullen vinden op vragen die niet ontdekt mogen worden. Dit lukt gedurende een bepaalde periode maar kan zich onmogelijk staande houden omdat de natuur de, door de wetenschap opgelegde grenzen , niet erkend.
Echte spiritualiteit heeft alles met relaties te maken.
Het is de relatie met jezelf; met de Aarde; met het verleden; met de toekomst; met God; met andere mensen. De gemeenschappelijke noemer is dat al deze relaties door de wetenschap worden bepaald. Wanneer we naar het verleden kijken en weten hoe we de wijsheid van de oude beschavingen moeten interpreteren, zullen we de sleutel ontdekken hoe we naar een hoger bewustzijn kunnen groeien.
Dus wat wisten de Ouden wat wij in deze tijd vergeten lijken te zijn en waarvan we in ons hart weten dat zo’n wereld mogelijk is? Het antwoord daarop is begrijpen wat ‘Liefde’ is. Liefde is de sterkste kracht in ons universum. Het creëert de realiteit waarin we leven. We zullen dus weer moeten leren begrijpen hoe Liefde werkt, weer leren ontdekken wie wij werkelijk zijn.
Liefde is het leidende licht dat alles terug brengt in balans. Zonder Liefde is de wereld chaotisch en dat is wat we zien in onze huidige wereld en zonder Liefde is het onmogelijk om naar een hoger bewustzijn te schuiven. De wetenschap toont heel duidelijk aan dat de beschavingen van 12.000 jaar geleden en ouder veel verder ontwikkeld waren dan onze huidige beschaving waarin continu gestreden wordt.
- Er is een strijd gaande hoe wij over onszelf denken. Dit is de strijd om ons geloof, dus waar we in geloven zoals bijvoorbeeld de klimaatverandering, Covid, 5G, chemtrails etc.
- Er is een strijd gaande over onze gedachten. Dat is een strijd die zich iedere minuut, ieder uur, iedere dag afspeelt via het nieuws wat ons wordt opgedrongen via de media met de bedoeling om bepaalde agenda’s uit te kunnen rollen.
- Er is een strijd gaande in onze scholen die proberen onze kinderen in niet zelfdenkende robotten te veranderen, wat weer een dekmantel is voor een veel diepere strijd.
- Er is een strijd gaande om de vrouw te gaan vervangen voor transseksuelen.
- En er is een strijd gaande om onze menselijkheid dat op het spel staat, nu ze deze proberen te vervangen door technologie. Dat varieert van artificiële intelligentie tot chemicaliën in ons bloed, chips in onze hersenen en sensoren onder de huid.
Het ‘Standaard Model’ wil ons ervan overtuigen dat we zijn geboren in een dood universum dat toevallig ontstaan is door de ‘Big Bang’. De mens zou het product zijn van willekeurige genetica en afstammen van de Neanderthaler en heel langzaam tot op de dag van vandaag geëvolueerd zijn. De ontdekte data ondersteunen deze theorie echter op geen enkele wijze.
Deze data vertelt ons, dat het universum leeft en functioneert als een levend wezen en intelligente beslissingen maakt, om zo min mogelijk schade te veroorzaken. Eerst de ‘Hubble Space Telescoop’ en sinds kort de ‘James Webb Telescoop’, wisten als eersten de bewijsstukken daarvan op beeld vast te leggen. Dit was niet iets eenmaligs, want dit blijkt continu plaats te vinden.
DNA studies wijzen uit dat de mens 200.000 jaar geleden op mysterieuze wijze verscheen. De wetenschap is namelijk in staat om DNA uit oude levensvormen te halen en dit te vergelijken met dat van ons. Hieruit blijkt duidelijk dat wij helemaal niet afkomstig zijn van de Neanderthalers. We delen DNA omdat we met hen gekruist hebben. Er is dus geen enkel fysiek bewijs voor het Standaard Model dat op scholen wordt onderwezen.
Het Standaard Model probeert ons machteloos en afgescheiden te laten voelen over de manier hoe we ons leven zouden moeten leven en deze maatschappij dienen op te bouwen. Het wil ons laten geloven dat we kwetsbaar zijn..!
Over het beeld van het ontstaan van onze beschaving..
Zo’n zelfde misvatting geldt ook over het ontstaan van onze beschaving. Er wordt ons geleerd dat de wieg van onze beschaving in de Indus – en de Tigris Vallei stond zo’n 5000 jaar geleden. We weten ondertussen dat er op zes verschillende plekken op aarde tegelijkertijd beschavingen ontstonden en wel in de Tigris en Eufraat, in Egypte, Mesopotamië, China, de Coral beschaving uit Noord Peru en Meso-America. Het bijzondere was dat al deze beschavingen identieke technologieën bezaten zoals piramidetechnologie..! (HIER ook!)
Ze hadden ook allemaal dezelfde kosmologie die ons details vertellen over ons zonnestelsel en de Melkweg die pas in de 20ste eeuw herontdekt zijn. Ook hadden ze allemaal kennis van architectuur, landbouw en wiskunde. Dus de vraag die hier opkomt, waar kwam al deze kennis vandaan?
Uit onderzoek komt duidelijk naar voren dat het chromosoom in ons DNA dat ons menselijke maakt, ‘chromosoom 2’, alleen kon ontstaan door genetische manipulatie en zich onmogelijk op een natuurlijke wijze heeft kunnen ontwikkelen. Dit chromosoom is verantwoordelijk voor ons empathisch vermogen en de zelfregulering van onze biologie.
En het is eveneens verantwoordelijk voor het feit dat ons brein 50% groter is dan dat van de primaten die het dichtste bij de mens staan. Dat we als mens complexe spraak hebben wordt mogelijk gemaakt door ‘chromosoom 7’. Dat is iets wat primaten niet kunnen omdat het chromosoom 7 waar zij over beschikken, andere mutaties blijkt te hebben.
Bij de mens muteerde dit chromosoom op een snelle wijze en vond bij iedereen tegelijkertijd plaats. Er heeft dus 200.000 jaar geleden duidelijk een interventie van buitenaf plaatsgevonden. Daar zijn de wetenschappers het over eens. De vraag die echter onbeantwoord blijft is, waar komen we dan wel vandaan?
Het Standaard Model heeft ons alleen de geschiedenis van de afgelopen 5000 jaar onderwezen. Maar India en Peru bestond voor die tijd al in een andere cyclus van 5000 jaar. En nu de ijsmuur op Antartica aan het smelten is, wordt ook daar duidelijk zichtbaar dat hier een hoog ontwikkelde beschaving heeft geleefd. Volgens het Standaard Model zouden dit onregelmatigheden zijn, met als gevolg dat tot op heden de wetenschap weigert daar aandacht aan te besteden.
De stapel van onregelmatigheden is echter zo hoog geworden dat het de geaccepteerde historie volledig overschaduwt. De wereld is dus duidelijk aan het veranderen. Er zijn steeds meer vraagstukken die alleen beantwoord kunnen worden wanneer we eerlijk worden tegen onszelf over wie we werkelijk zijn. Er is nu archeologisch-, genetisch- en cultureel bewijs dat aantoont dat de aarde vele malen ouder is dan wordt beweerd.
Niets ondersteunt het Standaard Model en het is dan ook de hoogste tijd dat we het bewijs gaan volgen in plaats van het te willen persen in een bestaand model waar het totaal niet thuishoort. Deze verandering zien we ook terug in de spiritualiteit, in de religies en vele andere velden en wordt met name in gang gezet door de nieuwe generaties.
De verboden vraag in de wereld van de fysica is, of we hier in een simulatie ofwel virtuele realiteit leven. De meeste mensen zullen zeggen: “Natuurlijk niet , alles is hier echt”. Maar stel dat we in een simulatie leven, hoe zouden we ons daar bewust van kunnen zijn als we er al die tijd in geleefd hebben. Het idee dat we in een simulatie leven werd voor het eerst geopperd in de veertiger jaren toen de eerste computers werden ontwikkeld.
De vraag die toen rees was of wij mensen een product zijn van een geavanceerde beschaving, of zijn wij zelf deze geavanceerde beschaving, waarbij we onszelf in een simulatie hebben geplaatst om iets te kunnen leren wat we ergens anders nodig zullen hebben. Want dat is tenslotte de functie van een simulatie.
Alle overleveringen van de inheemse en oude beschavingen tonen ons, dat de wereld waarin we leven niet echt is maar een droom. Ook de Hindu traditie zegt dat we in ‘Maya’(droom) leven. De Christelijke overlevering beschrijft de ‘realiteit’ waarin we leven als iets tijdelijks. We zouden hier zijn om iets te leren maar zijn afkomstig van ergens anders. Ze ondersteunen dit concept dus allemaal.
In 1991 was het de wetenschapper Nick Bostrum die als eerste een proefschrift schreef met de vraag: “Leven we hier in een gesimuleerde realiteit.” Hij creëerde een zeer complex algoritme waarbij hij vele variabelen uit het dagelijkse leven onder de loep nam. Het algoritme dat terugkwam was dat de kansen dat we in een gesimuleerde realiteit leven veel groter zijn dan in wat een basisrealiteit wordt genoemd.
Ook Stephen Hawking was dit aan het onderzoeken voor hij stierf en verklaarde dat het heel logisch zou zijn. Want wie heeft er baat bij een simulatie. Dat zijn de mensen die in de simulatie leven, omdat zij degenen zijn die leren.
Iedere simulatie heeft een begin en een einde en bevat zijn eigen regels, die maken dat wanneer je ze opvolgt de simulatie veel gemakkelijker gaat. Iedere simulatie is gebaseerd op cycli. De computer zal vervolgens tijdcycli of ervaringscycli genereren die zich herhalen in de simulatie.
Ook heeft elke simulatie een manier voor degenen binnen de simulatie om met buiten de simulatie te kunnen communiceren, wanneer blijkt dat ze hulp nodig hebben. Wij hebben hier regels die lang geleden door onze voorouders zijn achtergelaten. Volgen we deze op dan zullen we een relatief goed leven hebben. Komen we echter in de problemen dan is ons door hun geleerd, dat in plaats van hulp vragen aan iemand binnen de simulatie en die dus in dezelfde situatie binnen de simulatie verkeert, we het vermogen en bewustzijn hebben om buiten de simulatie hulp te vragen, waar we mee kunnen communiceren.
Dit kan bijvoorbeeld je Hogere zelf zijn, of God die fungeert als de architect van de simulatie, of je tweelingziel of voorouders. Ook is het belangrijk dat we ons realiseren dat wat 100 jaar voor ons hier in de simulatie betekent misschien slechts 10 minuten buiten de simulatie zou kunnen zijn. Want, het zou zo maar kunnen wezen dat we misschien wel het product zijn van een oude technologische, zeer geavanceerde en verfijnde beschaving dat op een probleem is gestuit.
Zo’n probleem kan bijvoorbeeld in de simulatie weerspiegeld worden als een ecologische ramp, een dreigende oorlog, of misschien leven we wel in een wereld waar we op het punt staan onszelf te vernietigen. Dus iedereen in de simulatie vraagt zich dan af of er misschien een uitweg is. En is dat inderdaad het geval dan is het logisch dat er meerdere simulaties zullen bestaan. En dat zou een heleboel verklaren.
De overtuiging van Elon Musk..
Elon Musk is er van overtuigd dat we ons in een gesimuleerde omgeving bevinden. Wat hij aangeeft is dat we ondanks dat we in deze realiteit slechts 60 tot 70 jaar computers hebben, nu al in staat zijn omgevingen te bouwen die niet te onderscheiden zijn van het dagelijkse leven.
Neem de filmindustrie bijvoorbeeld, of scenes die door de media wordt gemaakt om mensen te kunnen overtuigen van iets dat in het echt helemaal niet gaande is. Je komt het al op grote schaal tegen. Deze door computers gegenereerde ruimtes lijken levensecht. Het verschil met wat we de echte wereld noemen, is daarin niet te zien.
Dus dan kun je misschien ook voorstellen waar we als een beschaving met 5000 tot 10.000 jaar computer ervaring niet toe in staat zouden zijn? Hoe realistisch zouden die simulaties dan wel niet over kunnen komen..? En kijk je naar de thema’s die momenteel worden uitgespeeld, zoals het alles overheersende thema goed versus kwaad, of het vermogen om de kwaliteit van Liefde in onszelf te ontdekken die de pijn van het lijden en het kwaad kan overstijgen. Willen we door kunnen gaan zijn naar een nieuwe vrije wereld dan zullen we juist die eigenschappen moeten beheersen.
To be or not to be…
In 2014 is er een experiment geweest dat aantoonde dat een object enkel bestaat als het wordt waargenomen. Want wordt het niet waargenomen dan blijkt het er niet te zijn. Waarom is dat belangrijk zul jij je misschien afvragen. Dit is belangrijk omdat je in een computerspel ook niet een hele stad kunt waarnemen omdat dit teveel ruimte van het geheugen zou wegnemen. Je ziet slechts het gedeelte van de realiteit waar jij je in het spel bevindt. De rest is onbelangrijk.
Wat deze experimenten aantonen is dat de simulaties in natuurkunde laboratoria enkel bestaan wanneer ze worden waargenomen. Het is dus de waarneming, de observatie of interactie, die de golven doen transformeren tot de deeltjes, dat wij werkelijkheid noemen. Want wanneer ze niet uit deeltjes bestaan worden het golven maar het blijft wel energie. Dat is precies dezelfde manier waarop computers werken met simulaties. De boodschap uit de film de ‘Matrix’ was, dat er een wereld is die bestaat uit codes, die we niet kunnen zien maar die de wereld die we wel kunnen zien beïnvloedt.
En wij mensen bevinden ons in beide werelden.
Er is een opkomende filosofie in de wetenschappelijke gemeenschap die zegt, dat bewustzijn zichzelf informeert door de dingen die het creëert. In andere woorden, we schrijven een artikel of een boek, maken een film, een schilderij of beeldhouwwerk, doordat we geïnspireerd worden door het massa-bewustzijn.
Hierin vragen we onszelf iets te herinneren over onszelf. Eén van de manieren om dit te doen is door middel van kunst of iets dat entertainment wordt genoemd. Deze geven ons een belangrijke boodschap over onszelf. Die filosofie strekt zich uit tot een technologie die wij ooit hebben ontwikkeld. Het weerspiegelt iets dat we in ons meedragen op dezelfde manier waarop informatie op een chip wordt opgeslagen.
Wat het ook weerspiegelt is de blockchaintechnologie dat een revolutie teweeg zal brengen in de manier waarop we met onze financiën en geld zullen omgaan in onze wereld. Blockchain imiteert namelijk de manier waarop informatie is opgeslagen in onze genen. Wat blockchaintechnologie zo uniek maakt, is dat het iedere digitale transactie weergeeft die ooit heeft plaatsgevonden in de aanloop naar het huidige moment.
Onze genen bevatten een transparante onveranderlijke registratie van alles wat in ons leven heeft plaatsgevonden. Het is volkomen transparant waardoor er niet mee gemanipuleerd kan worden zoals bijvoorbeeld met het Fiat geld van de Centrale banken. En leven we inderdaad in een simulatie dan zou dit kunnen verklaren waarom:
- veel mensen denken dat de aarde plat is, omdat je in deze simulatie slechts een klein stuk van het geheel kunt waarnemen.
- je de echte antwoorden alleen maar vindt door naar binnen te gaan omdat dat de enige weg is om contact te maken met je achterban buiten de simulatie.
- We allemaal onze eigen unieke ervaring beleven, want in een simulatie of computerspel ben jij de enige echte persoon, die wordt omringd door acteurs of lege hulzen om je af te leiden.
- het ascentieproces dat voor de deur staat dan niets anders is dan het wakker worden in de echte wereld buiten de simulatie.
- er steeds meer families uit elkaar vallen omdat de familieleden binnen de simulatie helemaal geen echte familieleden van je zijn. Het is zelfs heel goed mogelijk dat je beste vriend in de echte wereld in de simulatie de rol heeft aangenomen van je ergste vijand.
Conclusie, last but not least…
Met alles dat we hier leren en geleerd hebben, zullen we kunnen voorkomen dat het proces dat we hier meemaken zich in de toekomst in het echt zou kunnen ontwikkelen, omdat we in de simulatie geleerd hebben de voortekenen/signalen te herkennen. Deze zullen vervolgens geneutraliseerd kunnen worden voordat het tot ontwikkeling kan komen. De mensen die de simulatie tot een goed einde hebben gebracht zullen levende bibliotheken zijn omdat alle opgedane kennis is opgeslagen in hun DNA.
Iedere echte persoon in de simulatie zal zijn eigen zoektocht voltooid hebben met zijn eigen waarheid. Dit maakt ons straks zo speciaal omdat we allemaal stuk voor stuk onze eigen unieke achtergrond in het geheel hebben en is tevens de reden waarom er niet ‘één waarheid’ bestaat. Jouw waarheid zul je enkel kunnen vinden door te doorvoelen welke informatie resoneert met jou. Dat zijn de puzzelstukjes die je naar de uitgang in deze simulatie helpen.
Die uitgang zal niet door iedereen tegelijkertijd ontdekt worden, al zal dit in de echte wereld, buiten de simulatie, min of meer op hetzelfde moment gaan plaatsvinden. Want een paar seconden verschil buiten de simulatie kunnen al gauw weken, maanden of zelfs jaren betekenen binnen de simulatie. Hoe eerder jij bewust wordt van je eigen scheppingskracht en daarmee de balans binnenin jezelf weet terug te vinden, hoe sneller je in staat zult zijn je realiteit een positieve wending te geven.
Omdat ons dit in de simulatie nooit is verteld, had tot gevolg dat we alles waar we in geloofden creëerden, en onze eigen gevangenis hier in stand hielden. Dus stop met nog langer aandacht te geven aan alles dat je onderuit haalt en vervang dit door beelden waar je weer blij, gezond en sterk van wordt. Wordt weer actief in het creëren in plaats van anderen te volgen want dat maakt je passief. We zullen niet gered gaan worden, je zult het op eigen kracht dienen te doen.
Met ons gevoel/intuïtie staan we in verbinding met onze achterban. De belangrijkste les hierin is dat we onze angsten onder controle krijgen, de Liefde voor onszelf weten terug te vinden en opnieuw de verbinding met onze echte wereld leren maken. Want dan pas zul je terug kunnen keren in wie je werkelijk bent. Dat is wat we verlicht worden noemen…..
Harriet Algra
maart 2023
* * *
Bronvermelding:
A New World at the Speed of Love with Gregg Braden https://youtu.be/bf-czGyH79w
Hoe anders zou je leven als je dit wist? met Gregg Braden https://youtu.be/hYcv2LB72pE
‘Awakening to the Zero Point: the collective initiation’ door Gregg Braden
Dit artikel slaat een beetje de plank mis met het feit dat we welliswaar in een simulatie leven, maar dat deze simulatie, oorspronkelijk door ons opgezet, gehackt is door een duistere kracht. De bedoeling is dat de mens deze simulatie zich weer eigen gaat maken.
Je vindt dat ‘de plank is misgeslagen’, je spreekt over ‘feit’.. Wellicht heb je info/links, waar jij je op baseert..? Dit klink allemaal imo nogal aanmatigend. Je gaat vertellen hoe het allemaal (niet) zit. De strekking van je commentaar is eigenlijk dat het wel allemaal klopt, maar dat er ‘nuance’ ontbreekt.?