Kwaad en zielsgebeuren..

x

x

Kwaad en Zielsgebeuren..
X

-“om God in jou te vinden moet je met de duivel kunnen dansen”-

© Hannah van Buuren, februari 2012

x

In razendsnel tempo, overal ter wereld, en bij alle regeringen en bedrijven komen nu zaken aan het licht die je gerust kunt rangschikken onder de noemers ‘misleiding en kwaad´. Meer dan je ooit had verwacht. Hiervoor kun je terecht bij de twee alles-onthullende Voyagersboeken van Ashayana Deane of, als je het wat praktischer en overzichtelijk wilt houden, bij websites als wanttoknow.nl/be, niburu.nl, naturalnews.com, xandernieuws.nl en vele anderen! Dat moeten we durven zien, zeggen bovengenoemde klokkenluiders. Ze hebben gelijk. Dat moeten we durven zien. Vraag is echter: op welke wijze, met welke bril?

Er staat iets te gebeuren.
Het gaat om eenheidsbewustzijn, het gaat erom hoe diep we dit durven toe te laten, het gaat er ook om hóe we durven te kijken en hoe diep. De aanloop vormen zaken die nu ont-dekt en ont-sluierd raken. Alle daarin genoemde kwaadaardigheden en complotten en nog meer zijn aantoonbaar waar. Hier kun je je boos over maken, droef van worden, machteloos van raken. Wat daarbij gestimuleerd wordt is slachtofferschap. Wat daarbij ook en helaas jammer genoeg onder tafel blijft is dat we eigenlijk een keuze hebben. Bij de benadering van deze zwarte zaken kunnen we namelijk de ene kant op schieten of de andere: de ego-kant of de zielekant. Bij de ego-kant leg je de nadruk op de leugens en het bedrog die het doel zijn waarmee ‘de groten der aarde’ ons klein willen houden.

Lees of hoor je alle bovengenoemde dingen vanuit ego en niet verder, dan raken ze nogal eens je angst en zeker je machteloosheid. Zo blíjf je ook klein. Hoe noodzakelijk het ook is dat we durven zien wat ons beïnvloedt, dit blijft ego-benadering. Benader je het echter vanuit je zielekant, dan komen er andere facetten aan het licht: eenheidsbewustzijn, mede-schepper-zijn aan dat kwaad en aan de int-dekking ervan, en daarin dan de onmetelijke kracht waarin en waarmee wij onszelf bewegen, nu, anno 2012.

Eenheidsbewustzijn
“Eén zijn de zielen van de mensen, en één ben ik met hen. Liefde betracht ik, en geen haat, te helen tracht ik en niet te wonden…” schreef de neo-theosofe Alice Bailey al vóór de Tweede Wereldoorlog. Eén zijn de zielen van de mensen, ook en zelfs als het om alle kwaad in deze wereld gaat. Praktisch gezien houdt dit in dat jij en ik, al ontkennen we het nog zo luid, letterlijk medeplichtig zijn aan wat nu allemaal aan het licht komt. Het gaat dan verder dan de gratuïete constatering dat we allemaal het kwaad ìn ons hebben.
Daarbij blijven wij zelf goddank ‘goed’, want we doen daar de facto toch niet aan mee, stel je voor, zeg! Het is een constatering die ontspruit aan een dualistische wereldbeschouwing. ‘Hullie’ en ‘zullie’ tegenover ‘wullie’ en ‘jullie’. En zoals hiervoor al gezegd: het kweekt slachtofferschap: ‘wij, arme onwetenden, wij goedwillende sloebers, wij, oh nobele wij, wij hebben hier part noch deel aan, nee, wij lijden eronder meer dan we durven bekennen, we klagen het aan, maar kunnen er niet tegen op.’

‘Éen zijn de zielen van de mensen en één ben ik met hen’ betekent dat wij allemaal samen één veld zijn. In dit Ene Veld draagt elk individu peilloze diepten in zich, geworteld in Dè Diepte waarin alles mogelijk is.

Die peilloze diepten vertalen zich aan de oppervlakte als rolverdelingen. Daarbij geven we elkaar de ruimte om alle rollen te spelen. De ene rol maakt de andere mogelijk. De mannenrol maakt op deze manier de vrouwenrol mogelijk, en -hoe actueel!- ook andersom. Wij maken elkaar mogelijk, letterlijk. Wij maken het allemaal mogelijk dat zelfverrijking, machtswellust, psychische en fysieke wreedheid kunnen gebeuren op deze planeet. Wellicht doen we daar zelf niet zo aan, maar onze affiniteit ermee in de krochten van ons onbewuste maakt anderen mogelijk om die rol wel uit te spelen. Wij maken het mogelijk, vaak juist ook door onze aperte goedwillendheid.

Wij maken het echter tevens allemaal ook mogelijk dat deze zaken aan het daglicht komen! Zo waar als we het ene mogelijk maken, zo waar is het dat we bv Occupy mogelijk maken. Wij maken het tevens allemaal mogelijk dat er juist door de onthullingen gaten vallen in de manier waarop we naar de wereld kijken, en dat er dwars door deze gaten iets heel anders aan het kiemen is: besef van eenheid, besef van verwevenheid, besef van gedeelde peilloze diepten, en uiteindelijk besef van onze godgelijke liefdeskracht!

Dat maakt het allemaal mogelijk, juist omdat we dit allemaal samen, en ieder voor zich op unieke wijze, zìjn. En elkaar de ruimte daartoe bieden, zoals het ook in een behoorlijk-creatief Veld behoort. Er bestaat niets waaraan wij geen ruimte bieden met onszelf. Alles gebeurt op basis van elkaar-mogelijk-maken. In wezen bestaat er geen afgebakend ik. Er bestaat een levend veld waarbij het ene ik het andere mogelijk maakt, en het derde ik er met het bot van door rent. Waarmee het vierde tot en met het zevenhonderdvijftigste ik voor opties gesteld worden die ze gisteren nog niet konden kennen. Wij hebben part én deel aan álles.

Zo hebben we echter nog niet echt geleerd te kijken, en het ergste hierbij is dat juist onze spiritualiteit ons heeft opgekweekt met oogkleppen hiervoor. Niet alleen de gevestigde religies, die wij zogenaamd overstegen zijn. Met hun beloning/straf in het hiernamaals, met hun karmabeleving op een persoonlijke lijn, waarbij goed en slecht karma éénlijnig jouw eigen schuld zijn, met hun oordelen en veroordelingen. Zij hebben inderdaad, geen één uitgezonderd, ons opgekweekt met tunnelvisie. Ego-gerichte tunnelvisie, waarbij alles erop aankomt om toch maar een goed mens te zijn, al naargelang de heersende mode.

Helaas heeft veel van de nieuwere spiritualiteit die wij eerst ‘New Age’ noemden, en nu allerlei andere namen geven, daar geen enkele verandering in gebracht. Want deze spiritualiteit is net als de ‘oude’ religies gericht op spiritueel welbevinden, persoonlijk welbevinden, waarbij je al een hele piet bent als je eens een keertje ‘nee’ durft te zeggen. Of leeg bent. Of onthecht.

Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
Heel eenvoudig: doordat we vasthielden aan het verschil tussen zondag en werkdagen. Spiritualiteit is voor de zondag, maar op werkdagen geldt een ander rooster. Spiritualiteit is voor jou heel diep van binnen, niemand die het ziet,- maar in de buitenwereld gelden andere normen en daar hou je je ook aan. Spiritueel is als je geen kranten meer leest en geen tv meer kijkt, en je zo min mogelijk begeeft op internet en www. Spiritualiteit is stilte, is licht, is leegte, en de rest is donker en lawaaiig en duister, maar daar doen wij natuurlijk nooit aan mee.

En het is ook juist daardoor dat we niet echt kijken naar alle complotten en kleinhouderij, waarvan steeds meer getuigd wordt op alternatieve sites en in alternatieve boeken, maar nooit door de gevestigde, want gemuilkorfde, media.

In de nacht van 22 op 23 februari hadden we nieuwe maan in Vissen. Daarbij stonden zon, maan en Neptunus op één lijn. “Een zeldzame astrologische samenstand, die voor het laatst werd gezien ten tijde van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog, zal van invloed zijn op veel van de aankomende gebeurtenissen op aarde: Mercurius is tussen 14 maart en 4 april retrograad (…) Mercurius vierkant Pluto lijkt de gevestigde orde te gaan vernietigen.

Sinds 2008 houdt Pluto zich schuil in Steenbok. Op het moment van de nieuwe maan stonden de zon, de maan en Neptunus op één lijn in het teken Vissen. Ook andere planeten bevonden zich dicht in de buurt van de samenstand. Het effect wordt zowel door de beschaving die zich probeert te bevrijden en de mensen die de bevolking in een gevangenis willen houden sterk gevoeld. Na de nieuwe maan gaan de veranderingen met betrekking tot financiële afbrokkeling en regeringswijzigingen naar verwachting een stuk sneller” (HIER).

Nu hangen Neptunus en Vissen heel nauw samen, dus als zon, maan en Neptunus op één lijn in Vissen staan, woelt Neptunus de diepten van oceanen naar de oppervlakte. Vroeger, en dat is nog niet eens zo lang geleden, beïnvloedde Neptunus de bewegingen van de massa. Zoiets gebeurt heden nog wel, bij voorbeeld bij voetbalwedstrijden op internationaal niveau. Dan gaat het individuele klakkeloos op in een groter geheel. Dan wordt de individuele Vis een onderdeel van een school Vissen. Vissen regeert namelijk het emotionele.

Maar we leven niet meer in vroeger. Sinds een paar jaar hebben we allemaal te maken met een geheel nieuwe kosmische instroom. Ja, eigenlijk al vanaf Pluto in Steenbok 2008, nu ik het eens goed bekijk. De stroom die ons nu aanraakt komt van heel ver. Komt vanaf verder dan onze zon. Komt vanuit het Hart van ons galacticum. Daar welt de Bron op van de schepping zoals wij die kennen. Bron van creativiteit. Bron van de Een die Twee werd om nu inniger Één te worden. Deze stroom raakt iedere mens, ieder dier, iedere plant, iedere mineraal en kristal op onze planeet. Raakt onze planeet zelf, die zich her en der nu opheft alsof ze Haar gezicht naar die Bron wil wenden in gelukkige herkenning. Eenheid, eindelijk…..

Dus raakt ook ieder van ons...
Besef echter alsjeblieft hoe we in de gangbare manier van kijken voortdurend tegen elkaar opgezet worden, juist om eenheidsbewustzijn te voorkomen: westerlingen tegen islamieten, mensen met geld tegenover mensen zonder geld, mensen die betaald werk hebben tegenover uittrekkingsgerechtigden (hoe lang nog?), jongeren tegenover ouderen, vrouwen tegenover mannen (ja, nog steeds), grijze gepensioneerden tegenover jonge werkenden.

Maar ook: de kwaadaardigen tegenover de goedaardigen, het kwaad tegenover jouw persoonlijke verlichting (alsof je persoonlijk en onderscheiden verlicht zou kùnnen raken in ons Veld!) Daarbij spelen altijd mee: manipulatie op basis van schuldgevoel en o zo nobel slachtofferschap. Hou je vast aan de manier waarop bovengenoemde bronnen en vele andere het kwaad in onze wereld veelal plegen te onthullen, dan blijf je steken in strakke dualiteit, in ego-visie.

Terwijl precies dezelfde feiten en onthullingen ertoe zouden kunnen leiden om van de twee één te maken. Anders gezegd: om ons bewustzijn te laten doorzien hoe vals deze dualiteiten uitwerken. De dualiteit overstijgen, ja, maar niet door onze deelname aan goed èn kwaad te ontkennen. Niet door oppervlakkige tolerantie. Maar juist door een blik die dieper schouwt.

Tot nu toe leken ons mentale en ons emotionele, en zelfs ons lichaams-ervaren allemaal te gebeuren op basis van dualiteit: mijn lichaam, mijn geluk, mijn eenzaamheid, mijn manier van doen, mijn overtuigingen…. En zelfs: ‘hier sta ik, en ik probeer het zo goed mogelijk voor mezelf rond te krijgen, en dáár, ver weg buiten mij, staat de wereld, en laat die mij zo min mogelijk last bezorgen, alsjeblieft.’ Die laatste opsplitsing is funest. Uit die laatste komen alle maatschappelijke ellendes voort die we nu voetje voor voetje signaleren.

Neptunus had vroeger met de massa te maken, maar begeeft zich nu -o.a. door de kosmische instroom, maar ook door de ontwikkeling van de massa’s- naar een octaaf hoger: dat van de ziel. Niet meer naar de massa van persoonlijkheden, maar naar de eenheid op zielsniveau. Ziel en persoonlijkheid raken elkaar nu. En ziel werkt nooit op basis van afgescheidenheid, integendeel!

Dit heeft allerlei gevolgen voor onze psychische gebieden.
Binnenin onszelf -en dan hoeven we niet eens zo ver naar binnen te gaan- houden we tegengestelden in stand als hoog-laag, lichamelijk-geestelijk, democratisch-autocratisch, onderscheidend-omvattend, en vooral vrouwelijk-mannelijk naast elkaar in een óf-óf constructie. Onze ziel echter, dringt de laatste tijd steeds dringender aan op heling. Doodeenvoudig omdat geheelde mensen de eenheid kunnen ervaren , maar gefragmenteerde mensen niet. Je ziet wat je bent.

Heling *1) van je relatie tussen je duistere deel en je lichte deel, tussen je wat men kwaad noemt en wat men goed noemt, tussen het weggestopte en het getoonde, deze heel-ing ontsluit meteen ook andere mogelijkheden: eenwording van binnen en buiten, èn: het heilig huwelijk tussen je persoonlijkheid en je ziel! Je hoort als mens tot een schepselen-soort die over vrije wil beschikt. Daarom, als je met deze laag waarop nu de Nieuwe stroom binnenkomt, wilt gaan werken, dan zul je zelf een stap daartoe moeten zetten, een duidelijke stap.

Want het is niet niks: je verlaat het gewende egocentrische en afgescheidene om naar eenheidsbewustzijn te gaan. In dat eenheidsbewustzijn ben jij heus nog wel jij, maar je bent ingebed in het Veel Grotere. Dat voel je. Dat weet je. Het gebied van je Ziele-Liefde werkt heel anders dan wat je individualistisch gewend bent. Het gebied van Ziele-Liefde en Hoger Aanvoelen werkt met de uitgezuiverde intuïtie. Uitgezuiverde: dus niet met dat soort intuïtie waarmee je aanvoelt wie er voor je opbelt, maar waarmee je aanvoelt hoe verbondenheden liggen, hoe het ene het andere oproept of juist neerslaat, waarmee je achter de gebeurtenissen kunt kijken, wat je een heel andere kijk oplevert op het nieuws van elke dag. Deze Liefde geeft je duizend ogen, in duizend verschillende richtingen kijkend, ziend, begrijpend.

Dit ligt nu binnen ons bereik.

Vgl: “Je behoefte om je als individu te manifesteren werkt zich de komende twee jaar verder uit en ondergaat een essentiële transformatie. Je persoonlijke verbinding met de familie van de mens neemt in deze tijd steeds meer toe, samen met de hartsverbinding die alle mensen met elkaar beleven. Jullie verliezen je individualiteit niet, in tegendeel je persoonlijke bewustzijn functioneert op een hoger plan van waaruit je je eigen verbinding met het geheel, met alle mensen, met de Schepping en met je Goddelijke Bron, als een speelveld en een referentiekader voor je eigen ontwikkeling ervaart.
De groeiende afstemming met elkaar leidt tot het bundelen van scheppingskracht. Als gevolg daarvan focussen jullie samen je scheppingsvermogen als een grote opbouwende kracht die gericht wordt op jullie gemeenschappelijke belangen. Deze belangen fungeren mede als draagkracht voor jullie individuele belangen en eigen zoektocht.”
(uit www.followyourheart.nl )

In dit jaar, in deze tijd van evolutie, is het de ziel aan wie wij de leiding zouden moeten geven. Daarmee onze gewende zintuigen inclusief ons denken bewust oefenen in eenheid ervaren, verwevenheid ervaren. Achter de gebeurtenissen kijken. Grotere gehelen zien en je toch niet laten overdonderen. Kortom: de vreugdevolle activiteit van het ontwakende Hart. Ik zeg dit uit ervaring: waarnemen en handelen vanuit eenheid biedt onmiddellijke zachte vreugde in je hart, zelfs als het lijden is wat je tegenkomt. Of kwaad.

‘Eén zijn de zielen van de mensheid, één ben ik met hen…..’ Elke dag maken we alles mogelijk, ook het duister. Mensen geworden aan elkaar, een andere weg is er niet.

Neptunus in Vissen anno 2012 richt zich op het bewust los willen komen van denken in termen van hullie en wullie. Het richt zich op mededogen. Werkelijk mededogen is diep-gevoeld respect voor alles wat is, ongeacht hoe het is. Opgeroepen door het nieuwe besef dat jij alles bent, ongeacht hoe het is. Opgeroepen door het besef dat wij allemaal alles en allen mogelijk maken, juist door wat we zelf belevendigen. Neptunus in hoger octaaf heeft dus te maken met het durven plaatsen van je ‘eigenste zelf’ in hoger verband, in eenheidsverband, dat niets uitsluit, ook het kwaad niet. En ja, daar is moed voor nodig. Daar is liefde voor nodig in bewogenheid.

Goddelijkheid.
Inzien dat we één ziel zijn en dat we één zijn met/in dat Ene biedt ons een totaal ander perspectief op onze eigen mogelijkheden en krachten. Hierbij gaan we zien dat we niet geboren zijn om karma af te wikkelen, noch uit erfzonde en verlossing daarvan, maar uit liefde. Uit liefde in dit Veld hebben we ieder een plek betrokken waarbij we een rol mogelijk maken, en waarin we ook anderen hun rol mogelijk maken. Omdat het manifesteren van mogelijkheden ons Veld, en ons daarìn, groeizaam maakt.

Als je je dit realiseert, dat je door je geboorte in hier en nu zoveel mogelijk maakt, dan dringt zich meteen het vermoeden op: hoe groot, hoe machtig moet onze liefdeskracht zijn, hoe god-gelijk. Als die verwondering toeslaat -en ik wens je die vandaag nog toe-, dan ga je voelen hoe je een multidimensionaal wezen bent, voorzien van een creativiteit die wij vroeger aan goden toeschreven. Je goddelijkheid ontwaakt.

Je gaat merken dat je de keuze hebt: tussen alleen goed willen zijn, gecombineerd met klagerig beschuldigen van het kwaad door hullie en zullie enerzijds, en anderzijds het weten wat je allemaal kunt: ja, ook dat jij tot al dat kwaad in staat bent, slechts tegengehouden door normen van fatsoen. Als je bv tot je door kunt laten dringen dat jij tot ongelooflijke wreedheden in staat bent, nog ongelooflijk erger dan die jij bij hullie signaleert, dan kom je in aanraking met een kracht zó elementair dat Kali en Shiva daarbij verbleken. En Shiva is me er eentje. Hij heeft vijf krachten tot z’n beschikking: de scheppende, de vernietigende, de beschermende, de verbergende en de ont-dekkende.

Juist door te durven aangaan hoe jij part en deel hebt aan goed èn kwaad, vooral dat laatste, met alles wat scheppen kan en vernietigen, vooral dat laatste, voel je de kracht die jij vanuit de diepten bent. De eerste keren dat je dit bij jezelf erkent is het een kracht als van een storm, een woesh-kracht, een kracht die omver blaast. Niet te bevatten, nauwelijks te omvatten. Een god-kracht.

“Om God in jou te kunnen herkennen moet je met de duivel kunnen dansen.”

Shiva *2).

Jij, als mens, hebt naast de Shiva-vijf ook een zesde tot je beschikking, die feitelijk die vijf andere mogelijk maakt: de liefde. Dan bedoel ik natuurlijk niet de zoetsappige, maar dat had je al begrepen. Dan bedoel ik de liefde van de stroom vanuit het Galactische hart die ons nu rücksichtslos toe-blaast. Dàn, en alleen dan als je jezelf deze heling toestaat, word je je diepste wezen gewaar dat bekend is aan je ziel, en daar neergelegd is, altijd al, door je geest. Daar kun je jezelf voor openen. Daar gá je jezelf ook voor openen, als je deze koers vaart.

Hoe?
Onze ziel (en daarmee de eenheid der zielen) nadert ons nu. Als antwoord kunnen we oude, afscheidende denkpatronen laten vallen. Maar we kunnen nog meer. Wij kunnen ons zicht-veld uitbreiden tot die stukken die wij ook zijn. Om te beginnen kunnen wij als mens al voeling krijgen met ons etherisch zelf. Daarom is het leren voelen van je etherisch ook zo belangrijk! Van daaruit kunnen we nog verder ‘naar achteren’ gaan en diegene ontmoeten die ons etherisch voortdurend aanblaast: onze ziel. Hier zijn we naar op weg.

Onze ziel is één met alle mensenzielen en nog meer. Onze ziel omvat alles van duister tot licht, van hullie en zullie tot en met jullie en wullie. Àlles!

Deze ziel is ervaarbaar via ons etherisch liefdeslichaam. Onze geest via de pijnappelklier, die nu herontwaakt. Al enkele jaren zijn we bezig met het ervaarbaar maken van de pijnappelklier en ons etherisch liefdeslichaam. Voor degenen die nu instromen even een korte aanreiking: ons etherisch (lichaam, engel, wederhelft, dubbel) zit onzichtbaar helemaal om ons heen. Maar het is ervaarbaar via onze rug.

Doodgewoon omdat we onze aandacht als persoon altijd naar voren richten, is het onzichtbare, àl het onzichtbare, gemakkelijker te ervaren via onze rug. Ons etherisch lichaam ‘veroorzaakt ons’. Het is een hoogbewuste kracht die ons voortdurend in de vorm veroorzaakt, psychisch en fysiek. Het staat daarom dicht bij onze ziel, die heel deze incarnatie van ons veroorzaakt.

Om het te ervaren: trek een lijn van: de plek van je epifyse op je achterhoofd (bij de richel) naar de plek op je rug àchter je hart, en dan naar de plek op je rug van je tweede chakra van onderen.

Word je heel bewust van die lijn, en trek die dan open als een ritssluiting.  Zo kan je etherisch lichaam bij je binnenstromen en ervaarbaar worden. Zo kun je ook verder gaan en contact maken met je ziel. Dat gaat niet via woorden, maar via besef: je beseft ineens iets. Open de ritssluiting op je rug en voel de aandacht van je etherisch dubbel. Voel hoe dat voortdurend leven in jou blaast. Het is van een hogere frequentie dan je materiële zijn.

Voel je helemaal omwikkeld door de vitale liefde van je etherisch. Het houdt jou aandachtig in stand, elke seconde van je leven. En reik dan op harthoogte nog eens verder naar achter, in je etherisch helemaal op je rug. Je wordt daar op harthoogte een witte gloed gewaar. Van nog hogere frequentie dan je etherisch lichaam. Daar ontmoet je namelijk je ziel, de ziel die jij in hogere bandbreedte zelf ook bent. Zij is jou helemaal, en nog meer.

Voel je nu helemaal omarmd door je ziel, door de oordeelloze liefde van je ziel. Voel de dankbaarheid van je ziel om elke ervaring, welke dan ook. Laat jezelf zakken, vallen in haar onvoorwaardelijke liefde. Voel die in je hart. En durf jezelf nu ook lief te hebben met deze zelfde oordeelloze liefde. Onze goddelijkheid zit niet in onze voorkant, en evenmin in onze achterkant: ons god-zijn zit in alle bandbreedtes van ons zijn, van de laagste tot en met de hoogste frequenties. Via die frequenties rollen we onszelf uit, de materie in, en weer in, ziel en geest in. Precies als God. Zo zijn wij God in alle extensies.

Dit ten volle durven ervaren leidt tot besef van onsterfelijkheid. En op haar beurt weer tot besef van alles-zijn. Altijd alles. Dit besef veroorzaakt on-middel-lijk een verandering in je DNA, in de manifestatie van je blauwdruk. Je erotische krachten (her-)ontwaken. Erotische krachten, zoals ze werkelijk bedoeld zijn, hebben alles met vereniging en eenheid te maken! Ze beperken zich niet tot het beminnen van je partner. Het is je ziel die nu doorstroomt en ze opnieuw wekt. Het is een gevoel alsof je gereset wordt. Alsof deuren opengaan naar programma’s die jou toegang bieden op veel-dimensionale eenheid en verwevenheid, tot kunnen scheppen en herscheppen.

Shiva, en nog meer.

Wees de klok die luidt!

*1) op 31 maart geven we daar een ervaringszaterdag over, zie HIER

*2) op 9 juni geven we daar een ervaringszaterdag over, zie HIER