UPDATE: Nederlandse vertaling onder het Engelse transcript
Genoeg Apple-introductie toespraken te vinden van Steve Jobs op het internet. De vandaag overleden leider van het grootste bedrijf ter wereld, Apple Computers Inc., is een gevoelig mens. Zou oorspronkelijk geadopteerd worden door 2 afgestudeerde mensen, afgegeven door een moeder die wist dat ze hem geen toekomst kon geven. Maar het ging anders, Steve kwam terecht bij een ‘burgergezin’ en groeide daar op. Dit is het verhaal dat je bijna nooit hoort; Steve Jobs vertelt erover in de toespraak aan afgestudeerden, in Juni 2005 aan de Stanford University in Californië.
Steve Jobs schrijft deze toespraak, een half jaar nádat bij hem een zeldzame vorm van alvleesklierkanker werd geconstateert. De oprichter van Apple Computer en Pixar Animation Studios drukt de afgestudeerden op het hart om hun dromen na te jagen. Maar vooral de kansen te zien die terugslagen in het leven je bieden, waaronder de dood..! Een icoon is overleden; de uiterst sympathieke Steve Jobs, oprichter van Apple, overleed vannacht op 56-jarige leeftijd.
x
(hieronder het volledige Engelse transcript van deze toespraak; daaronder de Nederlandse tekst vertaling)
x
Stanford Report, June 14, 2005
‘You’ve got to find what you love,’ Jobs says
This is a prepared text of the Commencement address delivered by Steve Jobs, CEO of Apple Computer and of Pixar Animation Studios, on June 12, 2005 at Stanford College, Palo Alto, Californië.
“I am honored to be with you today at your commencement from one of the finest universities in the world. I never graduated from college. Truth be told, this is the closest I’ve ever gotten to a college graduation. Today I want to tell you three stories from my life. That’s it. No big deal. Just three stories.
The first story is about connecting the dots.
I dropped out of Reed College after the first 6 months, but then stayed around as a drop-in for another 18 months or so before I really quit. So why did I drop out?
It started before I was born. My biological mother was a young, unwed college graduate student, and she decided to put me up for adoption. She felt very strongly that I should be adopted by college graduates, so everything was all set for me to be adopted at birth by a lawyer and his wife. Except that when I popped out they decided at the last minute that they really wanted a girl. So my parents, who were on a waiting list, got a call in the middle of the night asking: “We have an unexpected baby boy; do you want him?” They said: “Of course.” My biological mother later found out that my mother had never graduated from college and that my father had never graduated from high school. She refused to sign the final adoption papers. She only relented a few months later when my parents promised that I would someday go to college.
And 17 years later I did go to college. But I naively chose a college that was almost as expensive as Stanford, and all of my working-class parents’ savings were being spent on my college tuition. After six months, I couldn’t see the value in it. I had no idea what I wanted to do with my life and no idea how college was going to help me figure it out. And here I was spending all of the money my parents had saved their entire life. So I decided to drop out and trust that it would all work out OK. It was pretty scary at the time, but looking back it was one of the best decisions I ever made. The minute I dropped out I could stop taking the required classes that didn’t interest me, and begin dropping in on the ones that looked interesting.
It wasn’t all romantic. I didn’t have a dorm room, so I slept on the floor in friends’ rooms, I returned coke bottles for the 5¢ deposits to buy food with, and I would walk the 7 miles across town every Sunday night to get one good meal a week at the Hare Krishna temple. I loved it. And much of what I stumbled into by following my curiosity and intuition turned out to be priceless later on. Let me give you one example:
Reed College at that time offered perhaps the best calligraphy instruction in the country. Throughout the campus every poster, every label on every drawer, was beautifully hand calligraphed. Because I had dropped out and didn’t have to take the normal classes, I decided to take a calligraphy class to learn how to do this. I learned about serif and san serif typefaces, about varying the amount of space between different letter combinations, about what makes great typography great. It was beautiful, historical, artistically subtle in a way that science can’t capture, and I found it fascinating.
None of this had even a hope of any practical application in my life. But ten years later, when we were designing the first Macintosh computer, it all came back to me. And we designed it all into the Mac. It was the first computer with beautiful typography. If I had never dropped in on that single course in college, the Mac would have never had multiple typefaces or proportionally spaced fonts. And since Windows just copied the Mac, it’s likely that no personal computer would have them. If I had never dropped out, I would have never dropped in on this calligraphy class, and personal computers might not have the wonderful typography that they do. Of course it was impossible to connect the dots looking forward when I was in college. But it was very, very clear looking backwards ten years later.
Again, you can’t connect the dots looking forward; you can only connect them looking backwards. So you have to trust that the dots will somehow connect in your future. You have to trust in something — your gut, destiny, life, karma, whatever. This approach has never let me down, and it has made all the difference in my life.
My second story is about love and loss.
I was lucky — I found what I loved to do early in life. Woz and I started Apple in my parents garage when I was 20. We worked hard, and in 10 years Apple had grown from just the two of us in a garage into a $2 billion company with over 4000 employees. We had just released our finest creation — the Macintosh — a year earlier, and I had just turned 30. And then I got fired. How can you get fired from a company you started? Well, as Apple grew we hired someone who I thought was very talented to run the company with me, and for the first year or so things went well. But then our visions of the future began to diverge and eventually we had a falling out. When we did, our Board of Directors sided with him. So at 30 I was out. And very publicly out. What had been the focus of my entire adult life was gone, and it was devastating.
I really didn’t know what to do for a few months. I felt that I had let the previous generation of entrepreneurs down – that I had dropped the baton as it was being passed to me. I met with David Packard and Bob Noyce and tried to apologize for screwing up so badly. I was a very public failure, and I even thought about running away from the valley. But something slowly began to dawn on me — I still loved what I did. The turn of events at Apple had not changed that one bit. I had been rejected, but I was still in love. And so I decided to start over.
I didn’t see it then, but it turned out that getting fired from Apple was the best thing that could have ever happened to me. The heaviness of being successful was replaced by the lightness of being a beginner again, less sure about everything. It freed me to enter one of the most creative periods of my life.
During the next five years, I started a company named NeXT, another company named Pixar, and fell in love with an amazing woman who would become my wife. Pixar went on to create the worlds first computer animated feature film, Toy Story, and is now the most successful animation studio in the world. In a remarkable turn of events, Apple bought NeXT, I returned to Apple, and the technology we developed at NeXT is at the heart of Apple’s current renaissance. And Laurene and I have a wonderful family together.
I’m pretty sure none of this would have happened if I hadn’t been fired from Apple. It was awful tasting medicine, but I guess the patient needed it. Sometimes life hits you in the head with a brick. Don’t lose faith. I’m convinced that the only thing that kept me going was that I loved what I did. You’ve got to find what you love. And that is as true for your work as it is for your lovers. Your work is going to fill a large part of your life, and the only way to be truly satisfied is to do what you believe is great work. And the only way to do great work is to love what you do. If you haven’t found it yet, keep looking. Don’t settle. As with all matters of the heart, you’ll know when you find it. And, like any great relationship, it just gets better and better as the years roll on. So keep looking until you find it. Don’t settle.
My third story is about death.
When I was 17, I read a quote that went something like: “If you live each day as if it was your last, someday you’ll most certainly be right.” It made an impression on me, and since then, for the past 33 years, I have looked in the mirror every morning and asked myself: “If today were the last day of my life, would I want to do what I am about to do today?” And whenever the answer has been “No” for too many days in a row, I know I need to change something.
Remembering that I’ll be dead soon is the most important tool I’ve ever encountered to help me make the big choices in life. Because almost everything — all external expectations, all pride, all fear of embarrassment or failure – these things just fall away in the face of death, leaving only what is truly important. Remembering that you are going to die is the best way I know to avoid the trap of thinking you have something to lose. You are already naked. There is no reason not to follow your heart.
About a year ago I was diagnosed with cancer. I had a scan at 7:30 in the morning, and it clearly showed a tumor on my pancreas. I didn’t even know what a pancreas was. The doctors told me this was almost certainly a type of cancer that is incurable, and that I should expect to live no longer than three to six months. My doctor advised me to go home and get my affairs in order, which is doctor’s code for prepare to die. It means to try to tell your kids everything you thought you’d have the next 10 years to tell them in just a few months. It means to make sure everything is buttoned up so that it will be as easy as possible for your family. It means to say your goodbyes.
I lived with that diagnosis all day. Later that evening I had a biopsy, where they stuck an endoscope down my throat, through my stomach and into my intestines, put a needle into my pancreas and got a few cells from the tumor. I was sedated, but my wife, who was there, told me that when they viewed the cells under a microscope the doctors started crying because it turned out to be a very rare form of pancreatic cancer that is curable with surgery. I had the surgery and I’m fine now.
This was the closest I’ve been to facing death, and I hope it’s the closest I get for a few more decades. Having lived through it, I can now say this to you with a bit more certainty than when death was a useful but purely intellectual concept:
No one wants to die. Even people who want to go to heaven don’t want to die to get there. And yet death is the destination we all share. No one has ever escaped it. And that is as it should be, because Death is very likely the single best invention of Life. It is Life’s change agent. It clears out the old to make way for the new. Right now the new is you, but someday not too long from now, you will gradually become the old and be cleared away. Sorry to be so dramatic, but it is quite true.
Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life. Don’t be trapped by dogma — which is living with the results of other people’s thinking. Don’t let the noise of others’ opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.
When I was young, there was an amazing publication called The Whole Earth Catalog, which was one of the bibles of my generation. It was created by a fellow named Stewart Brand not far from here in Menlo Park, and he brought it to life with his poetic touch. This was in the late 1960’s, before personal computers and desktop publishing, so it was all made with typewriters, scissors, and polaroid cameras. It was sort of like Google in paperback form, 35 years before Google came along: it was idealistic, and overflowing with neat tools and great notions.
Stewart and his team put out several issues of The Whole Earth Catalog, and then when it had run its course, they put out a final issue. It was the mid-1970s, and I was your age. On the back cover of their final issue was a photograph of an early morning country road, the kind you might find yourself hitchhiking on if you were so adventurous. Beneath it were the words: “Stay Hungry. Stay Foolish.” It was their farewell message as they signed off. Stay Hungry. Stay Foolish. And I have always wished that for myself. And now, as you graduate to begin anew, I wish that for you.
Stay Hungry. Stay Foolish.
Thank you all very much.
Nederlandse vertaling:
STEVE JOBS: ‘BLIJF DWAAS, BLIJF HONGERIG’
“Ik ben vereerd om vandaag hier te zijn bij de aanvang van een van de beste universiteiten ter wereld. Ikzelf ben nooit afgestudeerd. Om eerlijk te zijn, is dit het dichtste bij afstuderen waar ik ooit terecht zal komen.. Ik wil jullie vandaag drie verhalen uit mijn leven vertellen. Meer niet. Slechts drie verhalen.
Het eerste verhaal gaat over het verbinden van de punten!
Ik stopte met mijn studie aan Reed College na zes maanden, maar liep de volgende 18 maanden nog Wel af en toe een klas binnen voordat ik echt stopte. Waarom stopte ik? Het begon al voordat ik was geboren. Mijn biologische moeder was een jonge, ongetrouwde studente, en zij besloot mij op te geven voor adoptie. Zij stond erop dat ik geadopteerd moest worden door mensen die gestudeerd hadden. Alles stond voor me klaar om geadopteerd te worden door een advocaat en zijn vrouw. Maar toen ik geboren werd besloten deze mensen op het laatste moment dat ze toch een meisje wilden.
Dus míjn ouders, die op een wachtlijst stonden, kregen toen midden in de nacht een telefoontje: “Wij hebben onverwacht een jongen voor jullie; willen jullie hem?” Zij zeiden: “Natuurlijk.” Mijn biologische moeder kwam er later achter dat mijn moeder niet gestudeerd had en dat mijn vader zijn middelbare school niet had afgemaakt. Ze weigerde de papieren te tekenen. Een paar maanden later, toen mijn ouders beloofden dat ik zou kunnen studeren, gaf ze toestemming.
En zeventien jaar later ging ik studeren. Maar in mijn naïviteit koos ik een universiteit die bijna net zo duur was als Stanford, en al het geld dat mijn arbeidersklasse-ouders hadden gespaard ging op aan mijn collegegeld. Na zes maanden zag ik er de waarde niet meer van in. Ik had geen idee wat ik met mijn leven wilde en ook geen idee hoe studeren mij ging helpen daar achter te komen. En daar stond ik dan al het geld uit te geven dat mijn ouders hun hele leven gespaard hadden. Dus besloot ik te stoppen en erop te vertrouwen dat het allemaal goed zou komen. Dat was best eng toen, maar achteraf was het een van de beste beslissingen die ik ooit gemaakt heb. Toen ik gestopt was, hoefde ik niet meer naar de verplichte colleges die niet interessant waren, en kon ik binnenlopen bij de colleges die wél interessant leken.
Niet alles was romantisch. Ik had geen kamer, dus sliep ik op de vloer bij vrienden, ik gebruikte het statiegeld van 5 cent op colaflesjes voor eten, en elke zondagavond liep ik 11 kilometer voor één goede warme maaltijd per week bij de Hare Krishna tempel. Maar toch, het was geweldig. Door mijn nieuwsgierigheid en intuïtie te volgen ben ik veel tegengekomen wat later van onschatbare waarde is gebleken. Ik geef jullie hiervan een voorbeeld:
Reed College had toentertijd misschien wel de beste opleiding kalligrafie in het land. Over de hele campus verspreid was elke poster, elk labeltje op elke la schitterend met de hand gekalligrafeerd. Omdat ik gestopt was met mijn studie en de normale colleges niet hoefde te volgen, besloot ik een college kalligrafie te nemen om dit te leren. Ik leerde over ‘serif’ en ‘sans serif’-lettertypen, over het variëren van de ruimte tussen verschillende lettercombinaties, over wat goede typografie goed maakt. Het was mooi, historisch, artistiek subtiel: op een manier zoals praktische wetenschap dat niet kan zijn… en ik vond het werkelijk fascinerend.
Niets van dit had enige praktische toepassing in mijn leven. Maar tien jaar later, toen we de eerste Macintosh computer ontwierpen, kwam het allemaal bij me terug. En we stopten het allemaal in de Mac. Het was de eerste computer met prachtige typografie. Als ik nooit kalligrafie had gevolgd, had de ‘Mac’ dus geen verschillende of geproportioneerde lettertypen gehad. En aangezien Windows de Mac gewoon gekopieerd heeft, is het waarschijnlijk dat geen enkele pc die zou hebben. Als ik niet gestopt was, had ik nooit kalligrafie gevolgd, en hadden computers misschien niet de geweldige typografie gehad die ze nu hebben. Natuurlijk was het onmogelijk om de punten te verbinden toen ik nog studeerde en vooruit keek. Maar het was kristalhelder toen ik tien jaar later terug keek.
Nogmaals, je kan de punten niet verbinden als je vooruit kijkt; het kan alleen als je terug kijkt. Dus moet je erop vertrouwen dat de punten op een of andere manier verbonden worden in de toekomst. Je moet ergens op vertrouwen – je instinct, lot, leven, karma, wat dan ook. Deze aanpak heeft mij nooit teleurgesteld, en heeft al het verschil gemaakt in mijn leven.
Mijn tweede verhaal gaat over liefde en verlies.
Ik had geluk – ik vond dat wat ik wilde doen vroeg in mijn leven. Woz en ik begonnen Apple in de garage van mijn ouders toen ik 20 was. We werkten hard, en in 10 jaar was Apple gegroeid van ‘wij-tweeën-in-een-garage’, tot een bedrijf dat 2 miljard waard was en 4000 werknemers had. We hadden net ons meesterwerk – de Macintosh – een jaar daarvoor gelanceerd, en ik was net 30 geworden. En toen werd ik ontslagen. Hoe je ontslagen kunt worden door een bedrijf dat je zelf begonnen bent?
Omdat Apple groeide, huurden we iemand in waarvan ik dacht dat hij het talent had om samen metmij het bedrijf te runnen, en in het eerste jaar ging het goed. Maar daarna begonnen onze toekomstvisies te verschillen en uiteindelijk ging het niet meer. Onze raad van bestuur koos zijn kant. Dus op mijn dertigste lag ik eruit; en heel publiekelijk eruit. Dat wat het centrum van mijn aandacht was geweest gedurende mij gehele volwassen leven was weg, en het was verschrikkelijk.
Gedurende een paar maanden wist ik echt niet wat ik moest doen. Ik had het gevoel dat ik de vorige generatie ondernemers teleurgesteld had – dat ik het stokje had laten vallen toen het werd overhandigd. Ik sprak met David Packard en Bob Noyce en probeerde me te verontschuldigen voor de fouten die ik had gemaakt. Ik was een heel publieke mislukkeling, en ik dacht er zelfs aan uit siliconvalley te vluchten. Maar heel langzaam begon me iets te dagen – ik hield nog steeds van wat ik deed. Wat er bij Apple gebeurd was, had dat niet veranderd. Ik was afgewezen, maar was nog steeds verliefd. En dus besloot ik opnieuw te beginnen.
Ik zag het toen niet, maar ontslagen worden bij Apple was het beste dat me had kunnen overkomen. De zwaarheid van succesvol zijn maakte plaats voor de lichtheid van weer een beginner zijn, minder zeker van alles. Het bevrijdde me om een van de meest creatieve periodes van mijn leven in te gaan.
Gedurende de volgende vijf jaar, begon ik een bedrijf genaamd NeXT, een ander bedrijf genaamd Pixar en werd ik verliefd op een geweldige vrouw die mijn echtegenote zou worden. Pixar maakte ’s werelds eerste computeranimatiefilm, ‘Toy Story’, en is nu de meest succesvolle animatiestudio ter wereld. En door een bizarre speling van het lot kocht Apple vervolgens NeXT, ik kwam dus weer terug bij Apple en de technologie de we bij NeXT ontwikkeld hebben staat in het midden van Apple’s huidige renaissance. En… Laurene en ik hebben een geweldig gezin samen.
Ik ben er vrij zeker van dat niets van dit alles gebeurd zou zijn als ik niet ontslagen was bij Apple. Het was een vies medicijn, maar de patiënt zal het nodig gehad hebben. Soms gooit het leven een baksteen naar je hoofd. Verlies je vertrouwen niet. Ik ben ervan overtuigd dat het enige wat mij op de been hield, was dat ik hield van wat ik deed. Je moet vinden waar je van houdt. En dat geldt net zozeer voor je werk als voor je geliefden. Je werk vult een groot deel van je leven, en de enige manier om echt tevreden te zijn is te doen wat jij als geweldig werk beschouwt. En de enige manier om dat te doen is te doen waar je van houdt. Als je het nog niet gevonden hebt, blijf dan zoeken. Leg je er niet bij neer. Net zoals met alle gevoelszaken, weet je wanneer je het gevonden hebt. En, net als elke goede relatie, wordt het beter en beter als de jaren verstrijken. Blijf dus zoeken. Leg je er niet bij neer.
Mijn derde verhaal gaat over de dood.
Toen ik 17 was, las ik een quote die ongeveer zo ging: “Als je elke dag leeft alsof het je laatste is, heb je het zeker een dag goed.” Het maakte indruk op me, en sindsdien, gedurende de afgelopen 33 jaar, heb ik elke ochtend in de spiegel gekeken en mezelf gevraagd: “Als vandaag de laatste dag van mijn leven was, zou ik dan doen wat ik vandaag ga doen?” En als het antwoord te vaak “Nee” was, wist ik dat ik iets moest veranderen.
Onthouden dat ik snel dood zal zijn is het beste middel om me te helpen de grote keuzes in het leven te maken. Want bijna alles – alle externe verwachtingen, alle trots, alle angst voor vernedering of falen – all die dingen zijn onbelangrijk in vergelijking met de dood, dus blijven alleen de dingen die er echt toe doen over. Onthouden dat je gaat sterven is de beste manier die ik ken om de val te ontwijken waarin je denkt dat je iets te verliezen hebt. Je bent al naakt. Er is geen reden om je hart niet te volgen.
Ongeveer een jaar geleden werd er bij mij kanker gevonden. Om half acht ’s ochtends onderging ik een scan, en die liet duidelijk een tumor op mijn alvleesklier zien. Ik wist niet eens wat een alvleesklier was. De doktoren vertelden me dat dit bijna zeker een ongeneeslijke vorm van kanker was en dat ik nog drie tot zes maanden te leven had. Mijn dokter adviseerde me naar huis te gaan om mijn zaken te regelen, dat is dokterspraat voor ‘bereid je voor om te sterven’. Het betekent dat je een paar maanden hebt om je kinderen alles moet vertellen waarvan je dacht dat je nog tien jaar had om het ze te vertellen. Het betekent dat je moet zorgen dat alles geregeld is om het zo makkelijk mogelijk te maken voor je familie. Het betekent afscheid nemen.
Ik leefde de hele dag met die diagnose. Later op de avond onderging ik een biopsie, waarbij ze eenendoscoop door mijn keel, maag en darmen voerde, een naald in mijn alvleesklier stopte en een paar cellen van de tumor pakten. Ik was verdoofd, maar mijn vrouw, die erbij was, vertelde me dat toen ze de cellen onder de microscoop bekeken, de doktoren begonnen te huilen omdat het een zeer zeldzame vorm van operabele alvleesklierkanker was. Ik wérd geopereerd en het gaat nu prima. Dit was het dichtste bij de dood dat ik ben gekomen, en ik hoop dat het de komende decennia hierbij blijft. Na dit meegemaakt te hebben, kan ik dit nu met meer zekerheid zeggen, dan toen de dood een nuttig maar slechts intellectueel concept was.
Niemand wil sterven. Zelfs mensen die naar de hemel willen, willen niet sterven om daar te komen.
En toch is dood de bestemming die we allen delen. Niemand is er ooit aan ontkomen. En zo hoort het ook, omdat de dood waarschijnlijk de beste uitvinding van het leven is. Het is de veranderaar van het leven. Het vervangt het oude door het nieuwe. Nu zijn jullie het nieuwe, maar ooit, niet zo heel ver weg, zullen jullie geleidelijk aan oud en vervangen worden. Sorry dat ik zo dramatisch ben, maar het is wel waar. Jullie tijd is beperkt, dus verspil het niet door iemand anders leven te leven. Laat je niet strikken door dogma’s – leven met het resultaat van andermans denken. Laat jouw eigen stem niet verdrinken door het lawaai van andermans. En het belangrijkste: heb de moed om je hart en intuïtie te volgen. Zij weten wat je wilt worden. De rest is bijzaak.
Toen ik jong was bestond er een fantastische uitgave genaamd ‘The Whole Earth Catalog’, het was een van de ‘Bijbels’ van mijn generatie. Gemaakt door iemand die Stewart Brand heet, niet zo heel ver hiervandaan in Menlo Park, en hij bracht het tot leven met zijn poëtische insteek. Dit was in de late jaren 60, voor personal computers en desktop publishing, dus het was allemaal gemaakt met typemachines, scharen en polaroid camera’s. Het was een soort van Google in paperback, 35 jaar vóór Google: het was idealistisch en puilde uit van leuke toepassingen en opmerkingen.
Stewart en zijn team publiceerden verschillende delen van deze ‘The Whole Earth Catalog’, en toen ze klaar waren, brachten ze een laatste editie. Het was midden jaren 70, en ik was net zou oud als jullie. Op de achterkant van de laatste editie stond een foto van een landweg tijdens de vroege ochtend, zo’n weg waar je terecht kan komen als je gaat liften, mocht je zo avontuurlijk zijn. Eronder stonden de worden: “Blijf Hongerig. Blijf Dwaas.” Het was hun afscheidsboodschap. Blijf Hongerig. Blijf Dwaas.
En ik heb dat mijzelf altijd toegewenst. En, nu jullie slagen om opnieuw te beginnen, wens ik jullie dat toe.
Great speech, good inspiration!
Thanks for posting.
Reactie geschreven op een …Mac 🙂
Wil heel graag de vertaling, engels kost mij teveel moeite en dan ontgaat mij teveel. In dit geval vind ik dat verre van leuk.
Reactie ook op Mac 🙂
Prachtig op 1 ding na:
Hij heeft het continu over de dood (de laatste dag); ik stel voor om dat onderdeel er uit te slopen, om te draaien en er het volgende van te maken:
Als het nu de 1e dag is van een nieuw begin/leven ?
Want dan, dan past bovenstaande verhaal mij persoonlijk als een zuiver aansluitend jasje 🙂
Overigens:
Apple = een bedrijf die materiële dingen produceert (laten we dat niet uit het oog verliezen) &
deed precies hetzelfde als alle andere materiële vorm-leveranciers; elke zoveel tijd weer net iets anders, net iets ‘beters’ ? Allemaal uiteindelijk toch behorend tot de dimensie van de materiële afleidingen ?
Enne,
Dat wil(de) ik nog even aansluitend kwijt !
This day is the first day of the rest of your life..
Materieel is niets verkeerds mee, zolang je oppast dat het (materiële/stof/3D) je niet ontvoert’ naar de(ze) lagere (dichtere) dimensies. Ofzoiets.
Anders gezegd:
Apple was een mooi emotioneel vorm-concept rondom een functionele line-aire afleiding als inhoudelijk instrument.
Dat staat los van Steve; hij vervulde zijn afgeleide Job uitstekend; zoveel mogelijk mensen afleiden door een mooie emotionele vorm te bouwen rondom een inhoudelijk functioneel line-air continuerend eenzijdig apparaatje, onder de noemer: een beeldscherm & een typmachine (….) !
Weten wat de inhoudelijke stelling is; is door de line-aire afgeleide vormen heen blijven kijken ? 🙂
Materie is niets mis mee
Materie dat zich lineair heeft uitgespreid (zoals computers) die inhoudelijk 1 grote afleiding zijn van intrinsieke aandacht en alszodanig 1 grote volksverlakkerij zijn ?
Ik zou er niet al te langdurig meer op gokken Guido 🙂
Hoe dan ook; het leek me verstandig om je er op te wijzen dat er nogal wat afleidingen in de stelling zijn geslopen die zich – gezien de rups die zich nu in een vlinder omzet – aan het loslaten zijn ….. Toetsenborden en terminals lijken mij de eerste gegadigend om eens een tijdje terzijde te gaan schuiven om de natuurkundige omgeving van nabij te kunnen gaan beleven 🙂
Thought you liked to know how my position is transforming and informing you about that 🙂
Makkelijk de wereld opdelen in ‘slecht’ en ‘goed’..? 🙄 Of neem je verantwoordelijkheid waar jij je focus naartoe stuurt..? Zo zie ik het een beetje..!
Een vol-wassen geest is in staat zijn focus in het hier en nu te houden, tussen het boven-en-onder. Juist, precies in het KRUIS-punt.. van verticaal en horizontaal. Dáár is geen slecht/goed zwart/wit, dus dualiteit.
Ook aan dualiteit is niets verkeerds natuurlijk. Erbovenuit stijgen vergt een andere pak-mezelf-bij-de-kraag-houding, m.i.
Yge: 2.2 says it all!! Thanks.
Guido: “Ook aan dualiteit is niets verkeerds natuurlijk.”
Bekijk het eens als polariteit.
Zie het polariteitenwiel van Hand Clow: http://www.handclow2012.com/images/light2.jpg
De dualiteit/polariteit daagt ons uit om het centrum te vinden. Ons niet laten trekken van het ene uiterste in het andere..
Ik zit een beetje met het hele computer-idee in mijn maag.
Volgens mij wordt de wereld al minstens 25 jaar in een ping-pong partijtje tussen gesuggereerde verbeterde hard- en software heen en weer ge-sandwiched.
Hoort dat niet bij het onderwerp computer en aanverwante artikelen waarmee Steve een Job had waarmee hij fiks in het aandachts-centrum terecht kwam ?
Ik heb niet zoveel met een terminal & toetsenbordje en een virtuele wereld; het heeft veel weg van second life voor mensen die niets meer om handen hebben, i.r.l. 🙂
Als producenten van de lay-out van een terminal en toetsenbord tot deze status komen; wat zegt dat over ons-zelf ?
Tis en blijft een rare wereld (ik ken(de) mijnheer jobs niet & ben een beetje verdwaald in mijn hoofd …. STOP ! *stil*)
Zeg meneer de grootmeestert.. Nooit geschaakt met een computer..??! Van Hans Ree en Hans Böhm begreep ik dat ze die dingen heel voorzichtig moesten benaderen, om niet 1,2,3 in een geraffineerd herdersmatje te belanden.. (verzanden? struikelen? ontmaskeren?)
Volgens mij koop je tegenwoordig een app voor je iPhone, waarmee je 10x beter schaakt dan de snelste digi-meesters van ‘vroegah’…
Vertel vertel Yge.. Over compjoeters weetjewel.. (Over de c7-c5-en… Enzo)
Misschien…Zit het ‘m niet alleen in de hardware..
Als we eens van het binaire systeem zouden afstappen, zoals Jan Sloot probeerde?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Sloot
Moet voor een schaker te doen zijn toch? 🙂
En dat hoofd van je, allicht is het stil te krijgen. Anders was je wel dam-schreeuwer geworden.
XD
Beste Guido,
Schaken/Spelen was de afleiding van naar een schaakstelling KIJKEN & niets DOEN. Enkel observeren dus.
De hele schaak-cultuur; het spelletje winnen/verliezen ed is een AFLEIDING van de ESSENTIE.
Mijn hemel; hoe vaak moet ik dit nog UITLEGGEN ?? Hopelijk was dit de allerlaatste keer: http://www.ygevisser.nl/
Lees de eerste pagina; neem het tot je en ik mag HOPEN dat je het – net op tijd – begrijpend kunt gaan TOEPASSEN;
Heel veel mensen in dit land zijn knettergek gemaakt en afgeleid door een brein te hebben ontwikkeld dat dingen wil DOEN (menings-ge-orienteerdheid) in plaats van; Waarnemingsgeorienteerdheid te ontwikkelen.
Die laatste is de essentie; pas als die volledig tot ontplooiing is gekomen zie je welke zetten er op ons afkomen …………….
Ik heb nu – potjandorie – meer dan 3 jaar een weblog bijgehouden om de komende afwikkeling uit te leggen; toe te lichten en gratis aan te bieden door het te delen 🙂
De bedenktijd is op Guido. De kosmos gaat (mee-)spelen; ik hoop dat je er op voorbereid bent 🙂
En Hans Bohm & Hans Ree waren de 1-ogigen in een tijd dat niemand iets begreep van schaken & wat het inhoudelijk is/was 🙂 Ze waren een beetje afgeleid doordat ze relatief goed waren in het winnen/verliezen aspect van de afgeleide spelletjes-vorm in de schaak-cultuur.
Zo terugkijkend moet ik vaststellen dat ik die aandrang nooit echt heb gehad maar – gek genoeg – wel een stuk beter ben geworden …. en veel breder ben ontwikkeld dan deze 2 mensen.
Als je in een tunnel terecht komt en extrinsieke aandacht krijgt (bohm en ree) dan is er een kijker nodig die scheel leert kijken en niet snapt die ie inhoudelijk voor de gek wordt gehouden 🙂
Begin ik over het werken met een computer, dan begin jij weer over het schaken als spel. Het is zoals het is, ik vind het niet erg, het wordt een beetje kwantum-discussie op deze manier.
Toedeledoki.
Voor de zoveelste x nog eens je blog gelezen.
Deze vrouw is moe, Yge.
Moegestreden van de al bijna eeuwig durende verantwoordelijkheid voor Man.
Haar aandacht er altijd al bij, niet in het hoofd maar in het hart.
Duizendjarige moeheid… Als speeltje van Man.
Weggegooid worden
Genegeerd
Uitgebuit
Slavin gemaakt
Aangetast in haar essentie
Haar hart wil nog wel maar..
Haar hoofd denkt: bekijk het maar Man.
Doe het nu eens Zelf!
Wees een Man.
Vindt(sic)datgene waarvan je houdt!
Foutjes in necrologieën zijn extra pijnlijk voor elk medium, pas hier mee op. Verder hulde voor jullie website, een verrijking voor het Nederlands taalgebied.
We passen de hele dag al op, kan dit er ook nog wel bij.. Aangepast.. Dank!
Hier een integer geschreven artikel van de Health Ranger over het overlijden van Jobs: http://www.naturalnews.com/033793_Steve_Jobs_chemotherapy.html
“Steve Jobs dead at 56, his life ended prematurely by chemotherapy and radiotherapy for cancer”
Steve Jobs overlijdt op 56-jarige leeftijd. Zijn leven vroegtijdig beëindigd door chemotherapie en radiotherapie tegen kanker.
@ Yge Visser: Mike Adams heeft het over de mooie kanten van de man, de helaasheid van de therapieën van Big Pharma en ook over de donkere kant van Apple.
Helaas alles weer in het engels.. nieuws is gewoon niet bij te houden om te vertalen!
Ola, waarom staat mijn comment in de wacht, is dat nieuw hier?
Wacht maar af, we zijn nog lang niet klaar met jou!
Ten eerste viel het me op dat er nog iemand met de naam jeroen post op deze site. Het is me maar één keer opgevallen maar toch heb ik besloten om mijn naam van jeroen te veranderen in jeejee1970, zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan!
Maar goed, wat Steve Jobs betreft. Wanneer je je ziel verkoopt aan de duivel dan neemt het je leven. Al ben ik absoluut geen gelover in dat soort verhalen, hoe passend is het wel niet in deze! Sorry Steve! Technologiën en mensen, altijd al een soort van twee handen op één buik geweest! De technieken van de Goden van weleer, en fantaseer daar maar rustig over verder. Hoe gekker je het bedenken kunt, hoe dichter je zomaar eens bij de kern geraakt! Maar goed technieken, de duivel… Neemt niet weg dat het een boel openbaring heeft gebracht, al die technieken! Net als dat de duivel Eva ontwaakte in Het hof van Eden zo heeft Jobs er o.a. voor gezorgd dat de mensheid middels zijn gadgets aan het ontwaken is geslagen! Thumbs up!
Maar ook is het gebeurd dat dankzij mannen als Jobs een groot gedeelte van de mensheid haar privacy is kwijtgeraakt! Of je nu wilt of niet! Een alledaags dingetje, here to stay! Net als de brengers van al die technologie, of zijn wij mensen echt zo slim? Ik zelf geloof het niet echt. Ik bedoel, slim genoeg om te vernietigen maar om er iets goeds mee te creeeren daarvoor zijn de technologiën niet echt ontwikkeld, helaas! Of is het hoe je de technieken bewapend? Maar één ding is zeker, of een aanname, of een complot verhaal, ik weet het niet maar die technieken, ik beweer dat het buitenaards is! Nageaapt misschien… (niet mijn idee!). Het heeft er wel alle schijn van, want in een hele kleine stap, gezien op die reusachtige tijdschaal van ontwikkeling, heeft de mens duizenden jaren nodig gehad om eletriciteit te (her)ontdekken (?) en binnen 60 jaar kon ze ineens de ruimte in… Best wel snel gezien het het feit dat men duizenden jaren met stokken en stenen zou hebben rondgezeuld.
mooie inspirerende speech, bedankt.
Stay hungry, stay foolish. zo is het maar net!
– mijn Mac heeft trouwens de geest gegeven…
Steve kan de job niet meer doen..
Deze zelfde Steve Jobs heeft met ‘Apple’ de IPhone (GSM met WiFi!), IPad (tablet pc die werkt met WiFi!), de IPod met WiFi, Apple Airplay enz ontwikkeld die dus allemaal werken met gepulste straling… Wat KANKERVERWEKKEND is!!!
Bij gepulste elektromagnetische straling wordt er namelijk een niet constant signaal verzonden op verschillende soorten frequenties. Deze gepulste straling komt in de natuur niet voor.
Het is al wetenschappelijk aangetoond dat gepulste elektromagnetische straling schadelijk is voor Bomen, Gewassen en Bijen:
http://www.inspirerendleven.nl/blog/wifi-en-gsm-straling-schadelijk-voor-bomen-gewassen-en-bijen
…En Mensen en Dieren!
BSc PhD. Andrew Goldsworthy, ere-docent Biologie aan het Imperial College in London, onderzoekt al meer dan 30 jaar de biologische effecten van elektromagnetische velden. Hij was een van de sprekers op het eerste symposium over ‘Het effect van elektromagnetische straling op bomen’ en zegt hierover het volgende: “Het is al aangetoond dan DNA van dierlijk weefsel na een paar uur blootstelling aan straling van mobiele telefonie, in stukjes uiteenvalt. Dit leidt tot mutaties, verlies van celfuncties en mogelijk celdood.”
Zie hem hier aan het woord: http://www.youtube.com/watch?v=LIXwsAFvFDQ&feature=youtu.be&hd=1&t=5m28s
Deze schade aan het DNA kan ook de versnelde/ foutieve celdeling veroorzaken die tumoren vormen bij mens en dier en bastknobbels bij bomen…
Wetenschappelijk onderzoek aan de Universiteit Leuven toonde ook al aan dat ratten die aan WiFi-, GSM- en antenne-straling worden blootgesteld, dubbel zo vaak sterven (aan tumoren) dan ratten die niet worden blootgesteld aan die straling. 60 procent van de ratten die werden blootgesteld aan de straling stierven een vroegtijdige dood en 16 van de 17 ratten waarop vervolgens autopsie werd gepleegd, bleek te zijn gestorven aan een tumor. Het genetisch erfgoed van ratten zou voor 90 procent overeenkomen met dat van mensen…
Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/992/Wetenschap/article/detail/324519/2008/06/24/-Verontrustende-resultaten-in-studie-impact-gsm-straling-.dhtml
http://www.hln.be/hln/nl/4124/Multimedia/article/detail/1278470/2011/06/14/20-keer-zoveel-hersenkankers-binnen-20-jaar-door-gsm-s.dhtml
Prof. Dr. Stefaan van Gool, oncoloog, gespecialiseerd in hersentumoren en verbonden aan de Universiteit Leuven, volgt de stralings-problematiek al jaren op de voet. Hij raadt in deze VRT- nieuwsuitzending het gebruik van draadloze apparatuur dan ook af: “Niet alles hoeft per se draadloos te zijn, de dag van vandaag”.
http://youtu.be/TAAd-x7dqAo
De WHO bracht onlangs voor het eerst naar buiten dat de straling van mobiele telefoons kankerverwekkend kan zijn en vraagt iedereen dan ook om het gebruik van mobiele telefoons te minderen.
http://www.hln.be/hln/nl/4124/Multimedia/article/detail/1278470/2011/06/14/20-keer-zoveel-hersenkankers-binnen-20-jaar-door-gsm-s.dhtml
Ben het helemaal met je eens Roshana..!! Dit mega-probleem had hij moeten tackelen! Als top-ondernemer kun je je niet onttrekken aan maatschappelijk-verantwoord ondernemen. Je kunt het niet maken, om producten te fabriceren, zeker als VERNIEUWEND BEDRIJF, die de mens, dieren of de planeet schaden!!!
Een stevig min-punt waar zéker APPLE op aangevallen had en nog steeds zou moeten worden!!
Ik geloof dat Apple-gebruikers JUIST de doelgroep geweest zouden zijn, die met deze stralings-boodschap de wereld hadden kunnen veranderen.
Als je ziet wat voor middelen er al in de handel zijn om straling van mobiele telefoons, tablets en laptops sterk te reduceren of zelfs helemaal te elimineren, dan had Jobs en zijn club dit mega-probleem wel degelijk EENVOUDIG kunnen tackelen, nogmaals. Bouw gewoon een stralings-doder in je apparatuur..!!! Dan heb je als het grootste bedrijf in de wereld, naast al die innovatieve producten, ook nog eens een voorsprong op DIT terrein, t.o.v. je concurrenten.
Mag ik iedereen vragen eens naar DIT slimme dingetje te kijken, zelf gebruik ik het al 5 jaar, op de batterij van de mobiel. Perfect! Bijna zo plat als papier, dus waarom niet in ELKE Apple..?!! Jij kunt hem in ieder geval wel bestellen: HIER bijvoorbeeld.
Dank Roshana, voor mij is deze opmerking helemaal goed!
toermalijn werkt toch ook zo?
Jazeker lieverd, maar hoe douw je een toermalijn in je mobile, laptop of ‘pad’..? i-Stone?
http://www.spiritualgarden.nl/Edelstenen/Toermalijn.html
Hahaha nou, naïef als ik, ben ligt het er gewoon naast en ga ik ervan uit dat het werkt
Geachte,
Kan iemand mij de Nederlandsevertaling van Steve Jobs’ zijn speech aan de universiteit in Stanford 2005 bezorgen of waar kan ik deze vinden ?
Alvast bedankt
En flikker al die materiele afleidingen nou eens aan de kant; het is 1 grote volksverlakkerij aan afleidingen.
Daarna ga je pas zien hoe je je eigen lichaam in een afhankelijk web van energetische & informatieve ondermijning hebt gebracht.
De Iceman is iemand om eens onder de loep te nemen en je eigen lichaam in een heldere waarenmingspositie terug te brengen;
Dan zie & weet je pas echt hoe de stelling inhoudelijk is.
Al dat afgeleide gelul over energie, duurzaamheid, gezond eten en andere flauwekul ?
Ontwikkel eerst je waarnemingspositie door je fysiologisch te aarden;
Daarna hadden we kunnen praten; nu is het praten ten einde;
De fysiologische ontwikkeling dus: http://www.youtube.com/watch?v=nRsNh0eB-Io&feature=related
Ieder mens is nu onafhankelijk en het is de eigen keuze om dat niet te willen zijn cq niet te willen hebben ontwikkeld. Ik heb daar vrede mee; ik hoop diegenen die in afhankelijkheid willen doormodderen ook; de consequenties zijn er om onder ogen te komen.
De tijd is (dus) op & de kans verkeken ? 🙂
Leer de FOCUS te herstellen is mijn advies; alles = aandacht; alles = nu; alles = 1
Een meningsgeorienteerd lichaam afgeleid door materiele omgevingsstellingskenmerken = psychotisch gedefinieerd vanuit dit waarnemingsgeorienteerde lichaam !
Als ik de stelling zo kan waarnemen dan zegt dat wel iets …. en hoop ik nog mensen – op tijd – te kunnen bereiken vanuit mijn domein 🙂
Jij speelt graag tegen een computer; dat is een spelletje Guido; het = NIETS; een denk-activiteit.
Als je niet begrijpt wat ik deel, dan deel ik iets wat buiten jouw waarnemende vermogens ligt, kennelijk.
Wat zegt dat ?
Nou ?
De dimensie ’tegen een computer spelen’ ….. euh …… BEN JIJ LINE-AIR AFGELEID Ofzo ? Tegen een computer schaken is in mijn wereld een vorm van krankzinnigheid.
Ik sta pa(f)(t) & als ‘grootmeester’ wil dat dit zeggen:
Laat maar zitten joh als je niet je best wilt doen om het te begrijpen en enkel grappige quotes op je eigen forum wilt kwakken 🙂
Have fun & enjoy; i dont have any time for that 🙂
@ Eye
Als een brein niet een waarneming kan ontwikkelen
&
enkel in een mening blijft hangen
Dan draait de mening alles om
en
niet andersom.
Jouw opmerking over de man zegt iets over je afankelijke denken over de omgeving en niet omgekeerd.
Ik leg je dwaze uiting niet alleen naast me neer; ik spreek je aan op je dwaze opmerking en vraag je:
Doe wat aan je gefragmenteerde hoofd; je hebt je aandacht er niet bij en begint te raaskallen over mannen.
Ik ben Yge en leg je uit hoe je verstand weer kunt (gaan) gebruiken.
Daar past soms een feedback-terugkoppelingetje bij als mensen zich uiten zoals jij 🙂
En daar komt onze Yge werkelijk tevoorschijn? Game over? Of alleen als de smileys op zijn..? 🙄
Yge, het is niet mijn bedoeling om je af te zeiken, maar ik werd een beetje moe van je gefilosofeer. Alsof jij de enige bent die kan verwoorden hoe de wereld in elkaar zit. Het gaat daarbij m.i. om jouw wereld. Verder is er niets.
Guido,
O jesses, er is niets buiten “jouw wereld???!!! wat saai 🙂
In het algemeen: volgt iemand anders
99 van de 100 x houd ik mijn adem in, tel tot 10 en reageer niet.
Mijn vorige reactie liet ik uit mijn hart komen en uit verdriet.
Het komt op me over dat ik een mening hier tegenover vind.
Iedere reactie die ik post is ook een mening.
En een mening houdt ook een oordeel in.
En oordelen wil ik niet, doe mijn best ervoor om dat niet te doen en sluipt er toch in door te reageren.
Dat wordt dus strafregels schrijven:
Mag niet posten op WTK.. 100x
Mijn gefragmenteerde brein logt nu uit.
Stukje weggevallen: Volgt iemand anders dit nog?
.
Eye Orange daar hou ik nou van!
Goh ik heb een hele mannelijke initiatief nemende bui vandaag.
Na 4 weken KuurOorden met zeelucht heb ik zelfs energie over, je mag vandaag wel wat van mij hebben als ze je uitgeput hebben met weird vreemd autarkisch autie auto onzelfstandig onautonoom typerend typisch type gedrag, ik weet het, het valt niet mee om een echte vent te zijn.
Een echte vrouw is is is.. IsIs?
Sjeeeh dusz ze is op de hoogte van alternatieve datacompressie verdonkeremaand door de powers die er waren en er nog zijn?
Indrukwekkend, en ze is Frans knap, dat zie je, en ze leest piramide Frans ook zag ik gisteren.
Ik heb in een Zeeuws restaurant spontaan een meel adres van een mooie donkere gastvrouw gekregen. Dat wilde ik toch zo graag?
Het universum heeft kennelijk geantwoord, muziek op de achtergrond was een nummer van Cozmic, geen toeval?
Ik knijp hum want ze zal wel verwachtingen hebben over wat ik allemaal kan en doe en sjaah dat zal wel weer niet goed genoeg zijn ben ik bang?
Ik moet haar nog terug mailen, doodeng die verwachtingen van een ander.
Help, oh neeh das niet erg mannelijk, zucht…
Hé Hyper, ik miste je al..!! Heb zelfs de quote op de homepage voor je aangepast.. 🙄 Welcome back mate!
Hey Guido jij ook welkom, heel apart die Godfried Bomans quote, dat is het helemaal, helemaal raak, zo apart want mijn vader begon tijdens onze camping weken ook al over Godfried Bomans!
We hadden besloten 2 weken langer te blijven vanwege het Indiaanse Nazomerweer, ik ben er zelfs enigszins bruin van geworden, je kan eind September veel veiliger zonnevitaminen opdoen zonder verbranding, voel me weer helemaal fris en fruitig, ik kan het iedereen aanraden, dagen buiten vertoeven op een simpele boerencamping in eigen land, Zeeland… mm daar hou ik nou van..
Ha Hyper… was jij zeker weer met C4 en Semtex aan het spelen op het strand van Zeeland…
Je gaat me niet vertellen dat je in Zoutelande zat..?? Zie het verhaal van Sam Broersma..!! Je artikel heeft ook op de site gestaan, nog gezien?
http://www.wanttoknow.nl/politiek/9-11/amerika-bekeken-door-de-kristallen-bol-van-de-toekomst/
Simba ik heb de enorme knal luid en duidelijk gehoord die avond..
Dat was heel surrealistisch, het was ineens weer WO2, het tijdperk dat m’n pa getekend heeft, ze doen het er om dacht ik.
M’n pa zat ook buiten en zou het duidelijk gehoord moeten hebben, hij blokte het kennelijk volledig uit, zo gaat dat dan met de menselijke psyche..
In en om het Veerse Meer zijn er wel meer vreemde militaire ‘internationale’ operaties geweest de afgelopen jaren, staat nooit wat over in de kranten, in Zeeland is meer aan de hand, er zijn ook veel huizen met opzichtige slangen symbolen, ik weet dan genoeg, niks geen toeval, of andere symbolen, een houten wiel met een kruis zogenaamd toevallig tegen een oude stenen schuur aan de weg kant, dat soort tekens daar sterft het van, ook kunst in Vlissingen dat dan een metalen giga obelisk op de boulevard van Vlissingen zogenaamd toevallig door een kunstenaar is gekozen als object..
Hemelsbreed aan de overkant van het eiland Walcheren bij het dorpje Gapinge waren we dichterbij dan ik dacht.
Dat moet militair zijn zei ik nog tegen m’n pa..
In de late namiddag had ik net een ‘rondje Westkapelle’ op de fiets achter de rug.
Toen wist ik nog niet dat die explosie op het strand van Vlissingen was geweest.
Precies wat ik dacht toen Simba, ze zullen op Wtk wel denken dat ik weer bezig ben dacht ik nog… grinnik, spannend imago komt me zo aanwaaien.
Heeh Guido dat verhaal van Sam Broersma nog niet gezien, en ‘Amerika bekeken door de kristallen bol van de toekomst’ ga ik ook nog bekijken, had ik nog niet gezien, was gisteren al wel wat aan het inlezen op Wtk, Sjonguh wat is er veel geschreven en gepubliceerd in een maand tijd!
http://www.wanttoknow.nl/politiek/hoe-de-overheid-sam-broersma-kapot-maakt/
Vind niemand het uiteindelijk vreemd dat al die mooie dingen die je behalen kunt in het leven dus niet gebaseerd zijn op het materialisme! Vast wel! Jobs heeft duivelsspulletjes gemaakt en geschonken aan de mensheid. Middelen die ervoor zorgen dat mensen nog verder van elkaar raken. Turend naar het beeldschermpje en je vergeet de buitenwereld. Lekker sociaal al die mensen die bezig zijn met hun gadgets in aanwezigheid van anderen, erg sociaal! En wanneer je ze iets zeggen wilt geven ze de voorkeur aan hun machine dan om te praten met een medemens… Afijn, Jobs is wat dat betreft dus het voorbeeld van een monster die opgehemeld wordt. Net zo’n plaatje als van een krantenjongen die multimiljonair wordt bij het dagblad waar die ooit begon! Precies dezelfde overeenkomsten! Maar goed, we kijken graag op tegen mensen en realiseren ons vaak niet wat ze eigenlijk hebben uitgevreten! Zielige tonen zijn zo gezet en we zwijmelen weg met verdriet in de ogen… Nee, het is leven in al haar glorie waarmee je wordt afgeleid… helaas! Maar gelukkig zijn er ook wakkere zielen die misschien blij zijn dat er weer een bedorven geest genomen is! Is de aarde weer een stukje ‘lichter’ geworden om het maar zo te zeggen! May he rest in hell!
Jaja, een beetje vast gelopen in je leven? Leve de oertijd? Iedere vooruitgang kent zijn prijs. Dhr Jobs was niet de kwalijkste, het ligt niet persoonlijk aan hem dat we ons in een associale streverscultuur bevinden, het is gewoon de natuur van het beestje. En als je het beestje alle kwalijke eigenschappen toedicht dan kan je maar beter vlug in het paradijs zitten. Jouw paradijs waar niemand je stoort en waar je mening waarheid en wet is,ach waarom reageer ik eigenlijk op dergelijke zure zichzelf ondermijnende reply’s, ik heb betere dingen te doen…
Je verkondigd máár een mening! Niets meer dan dat, ik herken het want ik doe hetzelfde! De pot verwijt de ketel! Hoe triest is dat nu?
@jj
En dit reageren hier doe je met flessenpost? Persoonlijk houdt ik er niet van om mensen tot een soort goeroe te verheffen, maar daarom mag je toch waardering hebben voor wat iemand aan positieve dingen heeft neergezet? Er zijn maar weinigen onder ons Moeder Theresa…. Zet je focus op de goede kwaliteiten, afbranden is zo makkelijk.
Steve Jobs heeft met ‘Apple’ de IPhone (GSM met WiFi), IPad (tablet
pc die werkt met WiFi), de IPod met WiFi, Apple Airplay enz ontwikkeld die allemaal werken met gepulste elektromagnetische straling… Wat o.a. Kankerverwekkend is doordat het DNA van Mens, Dier en de Natuur kapot maakt!
Bij gepulste elektromagnetische straling (van GSM, WiFi e.d.) wordt
namelijk een niet constant signaal verzonden op verschillende soorten frequenties. Deze gepulste straling komt in de natuur niet voor…
Het is al wetenschappelijk aangetoond dat gepulste elektromagnetische straling schadelijk is voor de Mens, Dier en de Natuur:
http://www.inspirerendleven.nl/blog/wifi-en-gsm-straling-schadelijk-voor-bomen-gewassen-en-bijen
En door het aanraken van touchscreens wordt je nog meer blootgesteld aan schadelijke elektromagnetische straling!
Het is nogal naief of dom om te denken/geloven dat een “genie” als Steve Jobs die deze apparatuur ontwikkelde, niet wist/begreep hoe schadelijk die techniek is…
Denk je echt dat Steve Jobs nog nooit gehoord had over al die duizenden wetenschappelijke onderzoeken die hebben aangetoond dat mobiele telefonie en draadloos internet e.d. schadelijk zijn voor mens, dier en natuur?!
Denk je echt dat Steve Jobs als hoofd van ‘Apple’ nog nooit een artikel in een krant/blad heeft gelezen over die onderzoeken die dat hebben aangetoond?!
Vraag jezelf eens af hoeveel onbekende mensen door de kankerverwekkende-apparatuur die Steve Jobs ontwikkelde ook kanker hebben gekregen…
Bovendien was/is er niets mis met het veilig vast internetten via de kabel en bellen met een vaste telefoon via de kabel zonder die schadelijke kankerverwekkende gepulste straling… Waarmee we dankzij de ‘Apple’-apparatuur nu worden gebombardeerd!
Zoveel mensen, zoveel meningen, uiteenlopend, prachtig gewoon. Don’t be trapped by dogma en onderzoekt, maar behoudt het goede! Iedereen succes ermee! En… Ere wie ere toekomt, stay hungry, stay foolish!!