Graanformatie of grapcirkel…??

Gary King is al bijna 20 jaar lang een productief graancirkelonderzoeker. Hij was één van de drie getuigen van de graancirkel in East Field in 2007, zoals de video hierboven laat zien. Gary heeft hierover in binnen- en buitenland vaak lezingen gegeven. Daarnaast debatteert hij regelmatig op TV en radio over het fenomeen graancirkel formaties. Onlangs verscheen in Wiltshire de ‘Ansty’-graanformatie, die we in DIT ARTIKEL uitgebreid beschreven.

Een bijzonder discussie ontspint zich in het land van de graancirkel-kenners. Want is dit nu een fake-graanformatie of een ‘echte’…? Elke graanformatie is natuurlijk ‘echt’. Maar wat hier met ‘echt’ wordt bedoeld, is of de formatie kan worden ontmaskerd als door mensen gemaakt.   Het bijzondere van de graancirkel in Ansty is dat de eigenaren van het land waarop deze graanformatie is gevallen, in het verleden doolhof (!) formaties hebben gemaakt in dit veld. (HIER) Ze hebben namelijk een biologische winkel en krijgen daar veel aanloop. Ook omdat ze het PYO-systeem hebben. (PYO = Pick your own = pluk zelf fruit e.d.) Het is natuurlijk dan simpel om te zeggen, dat ze deze formatie met behulp van de mensen gemaakt is, om gewoon meer klanten te trekken..(klik op het plaatje voor link naar hun website)

En als je dat doet in samenwerking met de mensen van het Amerikaanse bedrijf ‘Mother Ship’ glascompany, dan snijdt het mes voor beiden aan 2 kanten..? Maar zo eenvoudig ligt het natuurlijk niet.. Als de oprechte mensen van deze bio-boerderij-&-winkel nou eens de waarheid spreken, wanneer ze VERKLAREN NIETS TE WETEN van een menselijke formatie. Dát deze formatie er ineens lag..?? 

Deze formatie ligt in een tarweveld bij Ansty Farm Shop aan de A30, 10 km oostelijk van het plaatsje Shaftesbury. Karen Price is de dochter van het eigenaar-boerenechtpaar en vertelde dat haar familie zelden of nooit of vakantie gaat. Maar nu waren ze 5 dagen weggeweest naar het Engelse graafschap Devon, en kwamen ’s avonds laat thuis. De volgende ochtend ontdekten ze het enorme formatie in het graan. Ongeveer 100 meter doorsnede met 20 symboelen, die voor hen als astrologisch voorkwamen. Deze figuren lagen rondom een centrale mandal.

Karen vertelt dat zij in het verleden in HETZELFDE veld om de paar jaar een soort doolhof (!!) uitzetten, om bezoekers te trekken naar hun boerenwinkel. “Maar dit gaat ver, heel ver mijn en ons petje te boven. Zoiets hebben we nog nooit gezien. De eerste doolhof die we maakten, duurde 6 weken om uit te zetten en dat dit patroon er zó snel is ‘ingelegd’, is werkelijk verbazingwekkend. Daarnaast is er in het hele veld geen enkel bewijs zichtbaar van voetstappen-buiten-het-patroon. Deze krijg je altijd, wanneer je iets moet maken in het patroon, dat alleen van buiten het patroon gedaan kan worden. “

Karen gaat verder: “Bovendien hebben wij het ’s zomers hartstikke druk en zeker in augustus is er absoluut geen tijd om ‘even’ een klusje als dit op te pakken, áls we het al zouden kunnen maken. Er zijn altijd wel medewerkers aan het werk op de boerderij en die zouden ook wel gezien hebben, als mensen in dit veld bezig zouden zijn geweest met ‘iets dergelijks’.. Ook onze verre buren hebben niets gezien in deze richting..!

Het enige wat ik kan zeggen, is dat we 2 are met tarwe-oogst verloren hebben. Natuurlijk komen er meer mensen waarschijnlijk; we gaan een entree heffen, die het verlies van dit tarwe misschien goed kan maken; in dat bedrag van £5 .- zit dan ook één drankje begrepen. Wat we over houden doneren we aan de ‘STARS’, Appeal and the Dorset and Somerset Air Ambulance.”

Maar voordat we afdwalen en té ver gaan: lees het verhaal van Gary King hieronder en ook deze graanformatie komt weer als mysterie in een ander daglicht te staan..

x

x

x

* * *

x

Ansty 2016: Graanformatie of grapcirkel…??

2016 © Gary King, 23 Augustus 2016/ deze versie WantToKnow.nl/be

x

‘Zo af en toe wordt er een enorme opschudding veroorzakende graancirkelformatie gevonden waarover de meningen radicaal verdeeld zijn. De praktijk heeft helaas aangetoond dat zo’n gebeurtenis de hardliners van beide kanten van het debat tevoorschijn brengt. Zij uiten hun ongezouten meningen zonder pardon en claimen deze als onderzochte feiten. Met elkaar fel bekritiserende mensen en een rits daaruit voortvloeiende argumenten tot gevolg. Vaak eindigt zo’n debat in een neerwaartse spiraal.

Op een paar uitzonderingen na heeft men zich naar aanleiding van de graancirkel in Ansty van juni 2016 beleefder gedragen. Als ik kijk naar de zich ontvouwende gebeurtenissen op het internet, lijkt het wel of bijna iedereen er zich met een bepaalde mening, gok of oncontroleerbare uitspraak mee is gaan bemoeien. Voor zover ik het kan nagaan is men vanaf dag één van alles gaan roepen, zonder dat men de graancirkel zelf bezocht had, pogingen had gedaan om getuigen te interviewen, of voor een reactie van Mothership Glass contact op te nemen met het Amerikaanse bedrijf (de intrigerende graancirkelformatie in Ansty lijkt veel op het ‘navigatie logo’ van Mothership Glass).

De discussie barst lost: WELLES en NIETES..!
Vanwege werkverplichtingen kon ik in eerste instantie niet zelf gaan kijken toen de eerste berichten naar buiten kwamen. Mijn onmiddellijke reactie was om contact te zoeken met onderzoeker Steven Grant, van wie ik weet dat hij betrouwbaar is. Ik vroeg hem om ook namens mij onderzoek te doen. Toen ik Steven belde was hij daar al, dus spoorde ik hem aan zoveel mogelijk getuigen te spreken en de lay-out van het land en de nabijgelegen gebouwen te beoordelen. Later die dag liet hij mij zijn bevindingen weten. Ik vertelde aan meerdere mensen wat mijn vriend in het veld had gezien en gehoord, maar alles wat ik zei leek olie op het vuur te zijn en tot meer beschuldigingen te leiden dat een cover-up gaande was! Ik heb ook meteen gemaild met het bedrijf Mothership Glass om te vragen naar hun officiële reactie.

x

Op maandag 15 augustus kon ik zelf de graancirkelformatie gaan bezoeken. De Amerikaanse onderzoeker Erica Lukes begeleidde me en zij bevestigde alle details die mij al eerder waren gerapporteerd door Steven. Steven Grant heeft zijn bevindingen voor de camera gedeeld met journalist Jaima Maussan en deze beelden zullen op 29 augustus worden uitgezonden op televisie. Maar.. Tot mijn grote verrassing had de bekende onderzoeker Charles Mallet al binnen enkele uren zijn oordeel klaar: het was volgens hem een grote hoax. Terwijl Steven Grant op de grond informatie verzamelde, vond Charles Mallet deze formatie bedrog omdat men £ 5.- durfde te vragen om de graancirkel te betreden en omdat de website ‘Crop Circle Connector’ blijkbaar als eerste ter plaatse was geweest en de plaatjes al had verspreid!

Op het moment dat ik Charles belde vroeg ik hem of hij de formatie zelf al bezocht had, maar dat was niet zo. Ik kon hem vertellen dat twee mensen ter plaatse informatie aan het verzamelen waren. Dat de werknemers op de boerderij en ook nog de dochter van de boer, Karen Price, die daar de winkel met producten van het land beheert, allemaal zeiden: ze hadden er niets mee te maken en ze hadden niets gezien. Mijn vriend Steven Grant had natuurlijk ook met de buren van de boer gesproken, zij hadden evenmin iets of iemand gezien, hoewel de graancirkel relatief dicht bij hun eigen woning was opgedoken.

Charles Mallet.. EGO of weten-schap..?
Kort daarna stuurde ik Charles Mallet de link van de website van Mothership Glass, die op FaceBook een foto hadden geplaatst en Charles had deze nog niet gezien. Hij bedankte mij voor deze link. En Charles deed vervolgens iets wat ik al verwachtte. Hij plaatste de informatie op zijn eigen FB pagina, erbij vermeldend dat het waterdicht bewijs was voor een door mensen gemaakte nep-graanformatie. Hij noemde de getuigenverklaringen van de verschillende boeren niet, teleurstellend genoeg. Deze info zou van belang zijn voor een onafhankelijke overweging en mensen op zijn minst stof tot nadenken hebben gegeven.

In mijn ogen was Charles in dit specifieke geval voorbarig met zijn conclusies en duidelijk bevooroordeeld. Laat ik helder zijn, dit is geen persoonlijke aanval op Charles, ik beschouw hem als een vriend. Dit is een juiste beschrijving van wat tussen ons plaatsvond en waarneming van zijn latere acties. Kort daarna verklaarde ook Colin Andrews dat hij onderzoek had gedaan naar Ansty en vastgesteld had dat de formatie inderdaad in opdracht door mensen gemaakt moest zijn. Bovendien beweerde hij de identiteit van de makers te kennen, bekende zandcirkelkunstenaars, waardoor veel mensen tot de conclusie kwamen dat Julian Richardson en Stuart Dyke van de Crop Circle Connector misschien betrokken waren.

Het verhaal veranderde op het moment dat Stuart Dyke Colin verzocht om zijn verklaring in te trekken, daar noch hijzelf, noch de andere mensen die hij impliceerde iets te maken hadden met het creëren van deze graancirkel. Hier is een transcript van het bericht van Stuart Dyke aan Colin Andrews:

Colin, ik moet erop aandringen dat je jouw verklaring intrekt met betrekking tot het event in Ansty op de website. Ik kan je categorisch vertellen dat de mensen die jij impliceert helemaal niets te maken hebben met deze graancirkel. Ik hoop dat jij dit voor jouw radioshow van vanavond hebt gedaan en herziet wat je vanavond gaat bespreken.

Waar blijven ‘de makers’…?
In dezelfde trant heeft ook Matthew Williams verklaard dat hij niet kan begrijpen waarom de ‘menselijke makers’ niet naar voren traden. Vooral als het allemaal was georganiseerd samen met de boer. Hij wist in dit stadium niet zeker of het een echte formatie was of een door mensen gemaakte! Ironisch genoeg zal Williams plotselinge koerswijziging veel mensen hebben laten concluderen dat de formatie niet gemaakt kon zijn door een mysterieuze bron! Colin trekt de implicatie dat Stuart Dyke of Julian Richardson betrokken waren in, met een op 21 augustus gedateerde herziene verklaring.

Hij verklaart nog steeds de menselijke makers te kennen, maar hun identiteit niet te willen onthullen. Hij heeft nooit toegegeven contact gehad te hebben met de boer, wel dat hij betrouwbare mensen kende die navraag hadden gedaan. Wat deze navraag hem heeft opgeleverd moet hij ons nog steeds vertellen. Ik heb persoonlijk gesproken met Karen Price, de boerendochter. Ze had tot vorige week nog nooit van het Amerikaanse bedrijf Mothership Glass gehoord. Verder was zij compleet verrast door de plotseling verschenen graanformatie, evenals de werknemers op de boerderij en de directe buren, die overrompeld waren.

Het toeval wil dat Karen in het verleden graan heeft geplet in de velden om doolhoven te creëren. Het eerste doolhof dat ze maakte kostte haar 6 weken en het was een verschrikkelijk moeilijk werkje. Daarom was de schok zo groot toen zij het eerste van boven geschoten plaatje zag van de formatie in hun veld, Karen kon zich gewoon niet voorstellen dat een team van mensen dit allemaal had gemaakt en dat niemand hen had bezig gezien!  Ik begrijp volledig dat dit relaas niets waard is, ik vraag in feite aan iedereen om mij op mijn woord te geloven.

Waarom zou ik verwachten dat iemand mijn tweedehandse verhalen gelooft, ook al noem ik namen en kan wat ik zeg worden geverifieerd door met de direct betrokkenen te spreken. En wat ik hier zeg wordt door een rechter gezien als ‘bewijs, slechts gebaseerd op geruchten’ en ik accepteer dat. Op zondag 21 augustus was ik op de boerderij met Jaime Maussan en zijn filmploeg, in de hoop om een interview met Karen Price op te kunnen nemen. Om voor de hand liggende redenen wilden we een directe getuigenis voor de camera. Op deze manier kan men een eigen oordeel vellen.

‘De mensen van ‘Mother Ship’ en de boeren van Ansty Farm zijn oplichters..!!
Maar, de afgelopen week was werkelijk een nachtmerrie geweest voor Karen en ze was niet bereid om voor de camera te herhalen wat ze ons eerder zelf had verteld. Karen laat weten diep geschokt te zijn als ze voor het eerst hoort wat er gezegd wordt over haar op het internet. Zij wordt onder andere beschuldigd samen te spannen met mensen van het bedrijf Mothership Glass en een team van cirkelmakers. De suggestie wordt gewekt dat Karen met opzet op vakantie is gegaan om afstand te scheppen van het event. Volslagen onzin, volgens Karen, evenals de notie dat haar medewerkers, buren en klanten in een samenzwering van stilte betrokken zouden zijn.

Bovendien hebben mensen zoals Miles Johnson, die haar winkel is binnengelopen en Karen en haar medewerkers zonder toestemming heeft gefilmd en vervolgens de beelden op het internet heeft geplaatst, haar zeer boos gemaakt. Het door Johnson gefilmde personeelslid voelt zich duidelijk ongemakkelijk. Als later evident wordt dat haar beelden op internet zijn gezet zonder haar uitdrukkelijke toestemming raakt ze overstuur. Karen heeft terecht een verantwoordelijkheidsgevoel en zorgplicht voor de jonge mensen die op de boerderij werken en is zichtbaar boos op de schending van hun rechten en privacy.

Niet meewerken? Zie je wel, dan ben je ‘medeplichting aan fake’…
Nu wil Karen eerlijk gezegd alleen nog dat het graan zo snel mogelijk wordt geoogst en dat het leven weer zijn gewone gangetje zal gaan. Als wij haar een week geleden toestemming hadden gevraagd voor een interview voor de draaiende camera, had ze zeker ja gezegd. Nu, na de week die ze heeft meegemaakt, is ze bang dat alles wat ze zegt verdraaid zal worden en nog meer controverse zal veroorzaken. Daar heeft ze haar buik van vol. Haar letterlijke woorden zijn: “Ik wil geen olie meer op het vuur gooien.”  Niet leuk voor ons natuurlijk, maar ze was onvermurwbaar en ik moet zeggen dat ik haar positie volledig begrijp en met haar sympathiseer.

Ik begrijp ook dat haar weigering koren op de molen kan zijn voor diegenen die er van overtuigd zijn dat Karen in het complot betrokken is. Ik kan alleen maar zeggen, ik heb haar in de ogen gekeken en zij is een waarachtig mens die in de afgelopen week te maken heeft gekregen met een buitengewone hoeveelheid druk. Ik was onder de indruk van haar gratie die ze tentoonspreidde, ondanks de boosheid die ze in zich had, ik kon het duidelijk voelen. Ik weet hoe Karen zich voelt, omdat ik in de nasleep van het East Field gebeuren in 2007 hetzelfde heb meegemaakt. Karen vertelde me dat ze een eenvoudige boerendochter was en hoopte dat dit alles gauw voorbij zou zijn.

Opnieuw besef ik dat deze informatie ‘tweedehands’ is en ik hoop dat iedereen zijn eigen onafhankelijke onderzoek zal doen. Hoewel ik denk dat Karen, haar medewerkers en familie nu liever een tijdje met rust gelaten willen worden. De reden waarom ik dit punt nog een keer wil noemen, is omdat de verklaring van Colin Andrews en zijn latere herziening van 21 augustus, ook niets meer is dan tweedehands ‘bewijs’ op basis van geruchten. Het grote verschil is echter dat hij geen namen noemt, waardoor andere onderzoekers zijn informatie onmogelijk kunnen verifiëren. Op zichzelf natuurlijk nog geen bewijs dat de door hem gekende mensen daadwerkelijk de formatie gemaakt zouden hebben.

Daarvoor moeten we ook foto’s, video, getuigenissen en een verifieerbaar verslag van het hele proces te zien krijgen. Als iemand toegeeft de formatie gemaakt te hebben, is dat misschien voldoende bewijs voor sommige mensen, maar niet voor mij. Dan wil ik zien hoe zij het gedaan hebben en videomateriaal zien en getuigen horen die het bewijs en de bewering ondersteunen. Karen Price van de boerderij in Ansty is nu bekend geworden en zij heeft een week lang gesproken, de anonieme bronnen van Colin zijn onbekend en voor zover ik het weet heeft hij helemaal nog niet gesproken met mensen van Mothership Glass of Karen Price!

Het wordt alleen maar vreemder..!
Hoe komt het dat Colin en andere onderzoekers op de een of andere manier de bevoorrechte positie hebben gekregen van het kennen van de menselijke cirkelmakers, om vervolgens te beloven hun identiteiten stil te houden! Waarom hebben deze teams mij of andere onderzoekers nooit benaderd om hun geheimen te delen? Ik heb alleen ooit te maken gekregen met een persoon die zegt cirkels te hebben gemaakt, zonder bewijs daarvan te overhandigen. Ik krijg voortdurend te horen dat het bewijs zichtbaar is als je maar goed kijkt, maar ik heb het nog nooit gezien!

Ik wil vooral wel eens zien hoe ze deze enorme complexe en intrigerende ontwerpen in vijf uur in het donker kunnen maken, zonder dat er schade ontstaat aan het gewas. Wat is hun geheim? Ik kan me ook niet voorstellen te blijven zwijgen over een stelletje saboteurs die het echte werk en het uiterst mysterieuze fenomeen in een kwaad daglicht zetten, waarvan Colin beweert dat het ook echt bestaat. Waarom worden de identiteiten van deze anonieme groepen en wonderlijke methoden geheim gehouden?

Nogmaals, alleen maar namen onthullen is onvoldoende om aan te tonen dat zij daadwerkelijk zonder dat iemand het merkt een dergelijke complexe formatie kunnen maken in de nacht. Het zal me me niet verbazen als een groot aantal mensen Colin zonder meer op zijn woord geloven! Ik heb het in het verleden in vergelijkbare situaties vaak zien gebeuren, met Colin en anderen.

De Bythorn Mandala in 1993. Woodborough Hill in 2000. De Alien bij Chilbolton in 2002 (zie hiernaast). Milk Hill in 2001. East Field in 2007. Al deze formaties hebben hetzelfde effect. De verschijning van de formatie komt als een verrassing en men is in eerste instantie geschokt en een beetje overweldigd. Daarna wordt al plots duidelijk dat iemand de persoon kent die de graancirkel gemaakt heeft en vervolgens gaat het verhaal ermee aan de loop. Men neemt niet de tijd om de werkelijke feiten te checken.

Het lijkt op de volgende situatie: op een morgen vind je een doos voor de voordeur en je gaat ruziën met de buren over de inhoud voordat je de doos zelf hebt opengemaakt. De oppervlakkige bewijzen zijn de stickers op de doos.

Kort na de formatie in East Field in 2007 claimde Matthew Williams dat hij en een paar collega’s de graancirkel hadden gemaakt, waarvan ikzelf en twee anderen getuigen waren geweest. Daarna werd ik door veel mensen benaderd en ik gaf ze hetzelfde antwoord als ik nu doe. Er waren 3 personen, die met een aantal draaiende camera’s filmden toen deze formatie in East Field in minder dan 300 minuten in de volledige duisternis verscheen. Daar kan je niets tegenin brengen.

Er waren 150 cirkels verspreid over ongeveer 300 m x 150 m, dat betekent dat (als we Matthew Williams bewering geloven dat hij en zijn team deze formatie in het hierboven genoemde tijdsbestek hebben gemaakt) dat gemiddeld iedere 2 minuten een cirkel werd geconstrueerd! En dat zonder enig geluid te maken, in het zicht van 3 getuigen en zonder kunstlicht, dat meteen op de camera’s zou zijn gedetecteerd.

In eerste instantie was ik verrast toen ik doorkreeg hoeveel mensen bereid waren om Williams bewering en mogelijke implicaties te aanvaarden. Maar in de jaren die volgden heb ik zoveel voorbeelden gezien, hoe gemakkelijk sommige mensen ongegronde meningen, vage foto’s en foutieve redeneringen als feiten accepteren, over wat voor onderwerp ook! Het verbaast me dus niet, maar ik stoor me er wel aan dat mensen elkaar in zulke omstandigheden de oorlog verklaren.

Hoe zit ‘Mothership Glass’ hier eigenlijk in..?
Tot nu toe is het bedrijf Mothership Glass niet met verklaring naar buiten gekomen. Ook niet nadat Colin Andrews Ansty specifiek vergeleek met het Salinas event, met zijn daaropvolgende publieke onthullingen. Het is meer dan een week geleden, wat moeten we concluderen uit het zwijgen van de eigenaren van Mothership Glass? Velen zullen hun stilzwijgen zien als een bewijs van hun betrokkenheid, maar in mijn ogen is dat geen hard bewijs te noemen.

Jaime Maussan heeft contact gezocht met Linda Moulton Howe, die het bedrijf Mothership Glass onder de loep heeft genomen. Zij sprak met insiders uit de glasproductie die de mensen achter Mothership Glass kennen (je kan het verslag van Linda op haar website op earthfiles.com inzien). Het bedrijf is waarschijnlijk niet betrokken geweest bij deze graancirkel, want ze staan bekend om hun beperkte contact met hun publiek, slechts af en toe via hun Facebook-pagina. Maar aan de andere kant.. Hun afstandelijke gedrag zou ook kunnen suggereren dat dit precies het soort PR is wat ze wel zouden kunnen gebruiken!

Maar zonder een officiële verklaring van hen weten we niets zeker. Als zij niet voor hun betrokkenheid uitkomen zijn ze in ieder geval het eigendom over hun logo nu kwijt. Een graancirkelontwerp kan namelijk door iedereen gratis worden gekopieerd, inclusief de erin gebruikte symbolen. Eerlijk gezegd heb ik de afgelopen weken genoten. Ik heb nog een keer mogen inzien dat mensen zogenaamd ‘bewijs’ publiek verspreiden, dat nog niet genoeg zou zijn voor een succesvolle veroordeling, laat staan voor een onderzoek in de rechtbank.

Een werkelijk mysterieuze gebeurtenis..
Wat mijzelf betreft ben ik blij te accepteren dat deze formatie een werkelijk mysterieuze gebeurtenis is. Mijn standaard mening is dat het nooit verstandig is over de authenticiteit van een formatie te spreken. Maar voor deze, net als de graancirkel in het East Field in 2007 ben ik bereid om een uitzondering te maken. Als het ware mijn hoofd op het hakblok te leggen. Ik verwacht of eis niet dat andere mensen het met me eens zijn. Ik vraag alleen dat mensen hun meningen en speculaties scheiden van onafhankelijke verifieerbare feiten.

Deze formatie bevestigt de lijn van onderzoek die ik al bijna 20 jaar volg. Veel mensen weten dit door mijn lezingen en gesprekken die ze met mij gevoerd hebben. Net als bij de formatie in East Field weet ik dit omdat ik mijn eigen onderzoek heb gedaan en de cirkel heb bezocht. Sorry als dit verwaand klinkt. Ik weet zeker dat velen mijn conclusies zullen afdoen als denkbeeldig. Toen ik kort na de ontdekking van de formatie praatte met mijn vriend John en hem over het Mothership Glass-logo inlichtte, vroeg hij wat ik zou doen als bleek dat het een in opdracht door mensen gemaakte formatie was?

Als dat dit inderdaad het geval was dan zou ik mijn hele kijk op het graancirkelfenomeen drastisch moeten herzien, zei ik. Al mijn conclusies door de gootsteen moeten spoelen! Het zou een tumultueuze toestand voor mij zijn, alles wat ik de afgelopen 20 jaar methodisch heb onderzocht zou van onder mijn voeten vandaan geslagen worden. Maar ik zou liever deze waarheid accepteren en gaan bouwen aan een nieuwe kijk op de wereld om mij heen, dan vast te houden aan mijn bestaande opvattingen van welke ik nu zou weten dat ze niet klopten.

In de woorden van Jean Luc Picard, ‘Ik ben altijd bereid om mijn overtuigingen op elk gewenst moment te heroverwegen.’ Maar om dit te laten gebeuren dring ik aan op het te zien krijgen van bewijzen die aan de normen van mijn criteria voldoen. Als gewetensvol onderzoeker zal ik mijn bevindingen altijd onthullen, samen met het bewijsmateriaal, zelfs al is het persoonlijk gênant om toe te geven. Ik zou zeker niet mijn mond houden en mensen 20 jaar lang om de tuin leiden! Misschien is dat de reden waarom ze mij nog nooit hebben uitgenodigd?

Vermoedelijk zal men nog een tijdlang doorpraten over dit graancirkel event in Ansty. Ik hoop dat het op een respectvolle manier gebeurt. Het is nu eenmaal een feit dat alle vaststaande gegevens nog niet helder zijn, dus niemand hoeft in de felle contramine te gaan. We praten per slot van rekening over een zeer indrukwekkend intrigerend ontwerp in een tarweveld, het is geen halszaak en gaat niet over leven of dood. Het is belangrijk dat wat mensen zeggen kan worden gecontroleerd. Vijandige persoonlijke opmerkingen op het internet kunnen ons wel kwetsen en trekken ons naar beneden.

Mijn laatste gedachten gaan naar al degenen die, ondanks de onderlinge verschillen, zich respectvol hebben gedragen tijdens dit debat tot nu toe. Ik wil hen bedanken. Tegen degenen die de behoefte voelen om persoonlijk of aanstootgevend te worden, zeg ik relax! en geniet van de rit! Het is veel leuker als we ons realiseren dat wij uiteindelijk allemaal in hetzelfde schuitje zitten.

Vroeger had ik wel eens het gevoel dat ik een te grote optimist was om te denken dat we ooit de tijd zouden bereiken waarin alle mensen wat ik noem “gouden relaties” zouden hebben. Waarin mensen tegelijkertijd hun onderlinge verschillen accepteren, en de gelijkheid van hun gemeenschappelijke menselijkheid. Ik ben blij om te kunnen melden dat ik nu op deze basis veel goede relaties heb, dus misschien is alles mogelijk!