Wonderen bestáán!

Edzer Tuik is 75 jaar en sinds 16 jaar weduwnaar. Maar sindsdien ervaart hij het wonder van het bovenaardse contact, want vanaf de avond op de dag van haar uitvaart heeft zijn vrouw Koos zich aan hem geopenbaard.
Eerst was er een symbolisch contact, maar daarna werd dit versterkt in het gesproken en geschreven woord. Door haar stem in zijn hoofd, door automatisch schrift, en door andere vormen van goedaardige manipulatie. Zelfs door het sturen van zijn handen op het toetsenbord van de computer…

De spontane ontmoetingen spelen door het leven van alledag en krijgen daardoor een bijna aards en onderhoudend karakter..! Zijn relaas blijft echter verbijsterend, soms ontroerend, maar altijd ook doorspekt met een relativerende humor. Misschien wel het eerste boek in zijn soort, dat écht voor iedereen toegankelijk is en de lezer sprakeloos achterlaat.

* * *
x

Wonderen bestáán…

 © Edzer Tuik juli 2011

x

Het meest opzienbarende, en daarmee is het boek doorweven, is wel haar schier onbegrensde wéten. Zelfs maanden tevoren maakt zij, zij het soms wat versluierd, melding van zaken die daarna ‘gewoon’ gebeuren. Het zal leiden tot een openbaring.

Voordien geloofde hij eigenlijk nergens in, laat staan in leven na de dood en contacten met overledenen. Het laatste leek hem eerder onbegrijpelijke nieuwsgierigheid dan interessant.

Na het overlijden van Koos overkwam het hem echter ongevraagd. Hij hoorde haar stem, zijn pen schreef in haar niet te imiteren handschrift, en zelfs stuurde ze soms zijn handen op het toetsenbord van de computer… Het zou deel gaan uitmaken van zijn dagelijks leven.

We hebben een afspraak bij hem thuis. Van achter het venster word ik al verwelkomd door een ledenpop die mij met een hooggeheven arm begroet. Aan de wanden hangt moderne kunst, en er staat een weelderig boeket gele rozen. Ik bespeur geen zweem van mystiek, of het zou het masker van een Afrikaans meisje moeten zijn. “Die heb ik een aantal jaren geleden op safari geschoten”, licht hij heel serieus toe. Aan de koffie stelt hij voor dat we tutoyeren omdat dat wat makkelijker praat. Ik heb mijn vragenlijstje paraat.

Wanneer is dit alles begonnen?

Het begon ’s avonds laat op de dag van Koos’ crematie. Ik kon met geen mogelijkheid in slaap komen, en op een gegeven moment zag ik in de volledig verduisterde slaapkamer een zuil van licht staan. Die lichtzuil nam geleidelijk aan in helderheid toe, en ik begreep er helemaal niets van. Het heeft meerdere dagen geduurd eer ik bereid was om de gedachte toe te laten dat het weleens een teken van Koos kon zijn. Daarna hoorde en herkende ik haar stem die zei: “Waar zou ik anders zijn dan bij mijn man en kinderen?”

Sindsdien is zij, hoe dan ook bij mij, en ervaar ik haar aanwezigheid dagelijks.

Verstoort het je alledaagse leven niet?

In het begin was het natuurlijk allemaal onbegrijpelijk en werd ik soms wat kregel van mezelf. Het paste gewoon niet in mijn gedachtewereld. Het is echt niet niks wanneer iets dat je altijd als ‘dat bestaat niet’ hebt afgedaan, je leven op zijn kop zet. Die twijfel heeft maanden geduurd, tot ik er uiteindelijk niet meer omheen kon.

Geef eens een voorbeeld?

Ik heb tot ongeveer mijn zeventigste jaar gewerkt. Ik was toen nog doende met een bescheiden groothandel. Een keer, toen ik telefonisch een zakelijke afspraak noteerde, tekende mijn pen daar uit zichzelf iets bij. Hij tekende een vlinder die geleidelijk aan een vlinderdasje werd. Die afspraak was pas een dag of tien later, en mijn gesprekspartner droeg zo’n vlinderdasje. Dat kon je vroeger tegenkomen bij een tekenleraar, een boekhandelaar of journalist, maar bij zakenmensen heb ik dat nooit gezien.

Wel bijzonder, maar het zou ook een bizar toeval geweest kunnen zijn.

Tja… het werd door mijn hand getekend, maar niet door mij. Nadat ik zeven jaar alleen was geweest, liet Koos mij maandenlang de naam van een toekomstige vriendin schrijven. Drie maanden later ontmoette ik haar en toen begreep ik die notities eindelijk. Alles klopte tot in detail. Lach niet, maar Koos kende haar naam en wist zelfs aan te geven waar zij woonde. En uitgerekend zij reageerde op mijn contactadvertentie…

De sterke staaltjes smaken naar meer. Zijn er meer?

Ja, een boek vol. Op een gegeven moment ben ik de wonderlijkste ervaringen in een paar sleutelwoorden op de achterkant van een bankenvelop gaan noteren en toen die vol was, begreep ik dat er een boek in zat.

Je schrijft in het voorwoord “wonderen bestáán, en u staat op het punt om er een aantal mee te beleven”. En dan komen er dit soort verhalen. Denkt je dat je geloofwaardig overkomt?

Ik heb zonder opsmuk genoteerd wat mij is overkomen. Er zitten ongeloofwaardige zaken tussen maar ik heb daar geen moeite meer mee. Wel gehad, en dan gebeurde er steevast iets dat nog ongelofelijker was. Een wonderlijke droom bleek een voorspelling, die nog diezelfde dag uitkwam. Ik ben bijna overstelpt met bewijzen.

Geef daar nog eens een voorbeeld van?

Ik maak iedere morgen het cryptogram in mijn dagblad en ik heb een keer de oplossing van de eerste opgave daags ervoor al genoteerd. Ik moest dat woord toen in mijn agenda schrijven. Koos heeft dus, en begrijpen doe ik dat nog steeds niet, vóórkennis.

Heeft het je leven ingrijpend veranderd?

Ja, absoluut. Het heeft de betweter in mij het zwijgen opgelegd en ik ben meer in verwondering komen te leven. Het voelt als een wending ten goede. Ik heb overigens geen behoefte om het als boodschap uit te dragen. Ik meld hooguit dat er meer, veel meer is tussen hemel en aarde, maar dat meldde Shakespeare al in Hamlet.

In het boek ben ik recht op en neer verslaggever van gebeurtenissen. En ik denk dat het iedereen weleens overkomt. Meestal zal dat onopgemerkt gaan door bijvoorbeeld een ingeving die zomaar uit het niets in je lijkt op te komen… Een veelzeggend woord is dat eigenlijk, ‘ingeving’. Toch kan het soms een conclusie zijn die zich onbewust, bijvoorbeeld in je slaap, heeft gevormd. Wanneer het echt spiritueel is volgt er meestal een bewijs.

Ik heb het contact niet gezocht. Het zocht mij, en ik ben ik daar in mijn hart best gelukkig mee. Ik denk, dat het naast troost, tot doel had om mij aan het schrijven te zetten, want schrijven is toch wel mijn ding. Verder heeft de wereld van het paranormale niet mijn bijzondere belangstelling. Er zit veel kaf onder het koren, en het reikt dikwijls niet verder dan een wat merkwaardige vorm van amusement. En centjes verdienen natuurlijk…

Ik houd me maar bij wat mijn realiteit is geworden. Het boek tilt overigens niet hinderlijk zwaar of devoot aan spirituele zaken. Er staat zelfs een heel aardige mop in, en het laatste hoofdstuk ‘Wonderen bestáán…’ is een uitsmijter van jewelste. Zullen we besluiten met een koel pilsje?

Daar ontkom je natuurlijk niet helemaal aan. Ik heb weleens gedacht aan een bron. De oerenergie van het heelal die alle leven bezielt. Maar ook dat blijft voor mij een mysterie. ‘Heelal’ vind ik trouwens een prachtig woord, en ‘bezieling’ ook. Ik ben wel gaan denken, geloven zelfs, dat wij door onze ziel met die bron verbonden zijn.

Het wonder van het leven zal ergens een oorsprong hebben. Contacten met overledenen blijken te bestaan, en ik neig er nu dan ook naar om te denken dat het leven weleens niet met de dood zou kunnen eindigen. De dood zou een passage kunnen zijn, een doorgang. Voorlopig zullen we het moeten doen met de herinneringen van mensen die een bijna-dood ervaring hebben beleefd. Ook daar is een hoofdstuk aan gewijd. Verder heeft het contact met Koos mij aangezet om de draad van het leven weer op te pakken. Ik heb redelijk leren koken, tot en met een alom geprezen tjaptjoi.

Ik ben op fitness, ik heb een vriendin, twee fijne kinderen en vijf kleinkinderen die het best leuk vinden om een opa te hebben, vooral als hij iets lekkers meebrengt. Ik leid dus een doorsnee, redelijk gezellig leven. En met de poespas van vrome gezangen bij kaarslicht, wierook en zweverige spirituele muziek heb ik helemaal niets. Zullen we nu dat koele pilsje maar doen…?

* * *

Edzer Tuik: ‘Ontmoetingen met een engel…’.

* * *

– ‘Contacten met een overleden geliefde’ –

ISBN 978-90-484-1203-7.     € 16,95 (of klik op de boekcover, voor een link naar Bol.Com)

Wil je contact met de auteur: edzertuik@versatel.nl