x
x
‘Weet dat een gevoel van beproeving of leegte
gevolgd kan worden door een grote verandering.’
x
Of ik mijn gevoelens wil delen, deel II
x
2014 © Tessa Koop
x
Via Facebook, email en onderaan mijn column hier op de site, heb ik veel mooie reacties mogen ontvangen op mijn post van vorige week. Er is sinds die dip zoveel veranderd dat ik dat ook met je wil delen. Je zou kunnen zeggen dat ik het grotere perspectief weer zie, en weet wat me te doen staat om mijn kosmische erfgoed op een diepere laag op te eisen.
Het is bedoeld voor alle lezers die zich ‘kosmisch’ voelen en het verlangen hebben hun kosmische zelf uit te lijnen met het leven op aarde, zodat we kunnen doen wat er te doen is: genieten, liefhebben, bewust evolueren en onze passies leven, zodat we meebouwen aan onze gezamenlijke toekomst. Een toekomst als Higher Universal Man: human. Mensen in een nieuw jasje; een multi-dimensionaal jasje.
We bungelen tussen twee werelden in; de nieuwe wereld in onszelf en de wereld die ik de ‘oude wereld’ noem. De oude wereld die aan het afbrokkelen is, waar verwarring en crisis heersen, omdat de overtuigingen gebaseerd op afscheiding niet meer stroken met de waarheid van de nieuwe wereld. Hier gelden andere wetten en regels, hier gedraag je je als één met het geheel.
Sinds 2008 (toen ik ontdekte ik dat ik telepathisch kan communiceren met daarboven) weet ik zeker dat ik verbonden ben met de Pleïaden, een sterrencluster in sterrenbeeld Stier. Dat is niet zozeer bijzonder, uniek of speciaal (hoewel dat wel zo voelt). Honderden, duizenden mensen met mij krijgen steeds meer herinneringen van de sterren.
Voelen dat ze zowel hier als ‘daar’ een Thuis hebben. Wat nu? En wat doen we hier? Dat tussen twee werelden bungelen, kan voelen als een zware beproeving. De oude wereld kan overweldigend zijn. gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op, de media zaaien steeds meer verwarring. Het is vooral onze persoonlijkheid, ons ego, verbonden aan het verstand, dat ervoor zorgt dat we slechts af en toe een glimp opvangen van onze kosmische identiteit. Het verstand, dat zich op de buitenwereld richt, heeft een vervormd beeld van de werkelijkheid.
Als je vaak strijd ervaart, weet dan dat je in training bent om je persoonlijkheid te verbinden aan je hart, die de waarheid kent. Het ego komt in opstand als het controle verliest en hart terrein wint. Omdat het hart geen logica of gezond verstand nodig heeft. Het hart creëert met beelden en gevoelens. Het verstand vindt dat maar gevaarlijk, omdat het gewend is te geloven in logica, planning, controle. Het verstand is gericht op de buitenwereld, en schept op deze wijze. Het hart is gericht op jouw innerlijke wereld, en schept op deze wijze. Het hart heeft een heel universum tot zijn beschikking. Het ego slechts zijn beperkte ik.
Jij wordt ook begeleid. Je bent niet alleen. Misschien ervaar je dat al bewust?
Of verlang je ernaar ook eens wat te ‘zien’, te ‘horen’? Wil je meer ontdekken over je andere Thuis en wat dat betekent voor jouw leven hier op Aarde?
Ons is niet geleerd te denken in energie, onze innerlijke wereld te versterken en gebruik te maken van een heel universum, zodat we makkelijker kunnen scheppen en ons pad makkelijker mag gaan. Ons verstand gelooft vaak niet in onze dromen en passies of in magische oplossingen en antwoorden, omdat het niet reëel zou zijn. Onze creativiteit is ons grootste geschenk en talent. We zijn allemaal creators, net als de Grote Creator.
Wat wens jij te creëren in jouw leven? Hoe voelt dat? Hoe ziet dat eruit? Hoe ruikt dat? Hoe proeft dat? Ziet jouw verstand al beren op de weg? Ben je ontmoedigd? Geloof je die nieuwe wereld niet meer zo? Lijkt het alsof je het allemaal verzint? Ga je snel over tot de orde van de dag? En dat met die ‘sterrenmensen’ voelt dat als de ver-van-je-bed?
Ziet jouw verstand al beren op de weg?
Natuurlijk alles heeft een cyclus. De dingen gaan misschien niet zo snel als dat je zou willen. Er is een natuurlijk weg van wens naar werkelijkheid te gaan. Het is een reis. Dat is wat ik nu ten diepste aan het leren, aan het begrijpen, aan het eren en aan het ervaren ben. Alles in het leven voltrekt zich spiraalsgewijs. Kijk maar naar de natuur, kijk maar naar de sterren en planeten; alles draait rond in cirkels. ‘What goes around, comes around.’ Als een cyclus ten einde komt ontstaat er een Heilig Moment.
Dát is wat er nu gaande is in de kosmos. Een grote cyclus is ten einde gekomen. Tsunami’s van licht worden uitgestort over de aarde. Frequenties worden verhoogd. Tijd lijkt sneller te gaan. Maar dit gebeurt ook in en met jou. Daarom is jouw leven op aarde nu zo heilig en daarom ben jij juist nu zo kostbaar. Jij hebt al veel vaker met dat kosmische bijltje gehakt.
Waarvan de conventionele wetenschap denkt dat het ons junk-DNA is, blijkt in die kleine filamenten ons ware potentieel te schuilen. Deze verborgen kennis, verbonden aan het licht dat informatie bevat, is aan het ontwaken. Als je dit bewust weet, kun je je eigen evolutieproces versnellen. Je bent hier gekomen om jezelf te decoderen, en als gevolg daarvan help je de mensheid en natuurlijk ook de aarde. Moeder Aarde is een ster met net zoveel verborgen schatten als in jou zelf. Deze aarde heeft jou nodig om te decoderen. En vice versa.
Als de buitenwereld je zo in verwarring brengt, van je pad afhoudt richt je dan naar binnen. Versterk je innerlijke wereld, ook met hulp van al het moois dat Moeder Aarde te bieden heeft. Nieuwe terreinen in jezelf worden zichtbaar. Je bent je niet alleen meer bewust van je fysieke lichaam, maar ook van je energielichaam. Beiden versmelten weer als één; hoofd en hart werken in perfecte harmonie samen. Je ziet het ruimere perspectief en je begrijpt dat we deel uitmaken van zowel een aardse als kosmische gemeenschap.
Als je het gevoel hebt dat je, naast hier op aarde, nog ergens een Thuis hebt, dan is de kans groot dat je ergens diep van binnen weet dat je hier bent gekomen om een bijdrage te leveren aan de nieuwe wereld. De belofte van deze tijd, zoals staat beschreven in vele heilige geschriften en deel uitmaakt van visioenen die de mens tot op de dag van vandaag heeft.
Maar net als ieder ander mens ben je hier gekomen om te ‘vergeten’, waarschijnlijk in verwarring te raken, je eigen Divine Timing te krijgen waarin je ‘poef’ deels ontwaakt en als het goed is jezelf zo gedreven voelt te doen wat er te doen is. eerst jezelf weer ‘uitlijnen’. Je hoofd te verbinden aan je hart. Overtuigingen en patronen onder de loep te nemen.
Omdat alles zich spiraalsgewijs voltrekt, gebeurt dat ook met jouw ontwaken en het ervaren van de nieuwe realiteit. Dank denk je: ‘Dit had ik toch al afgewerkt?’. Wat er bij mij is gebeurd is dat ik op een nog dieper level mijn kosmisch erfgoed aan het opeisen ben. Mijn kosmisch erfgoed is niets anders dan mijn multidimensionaliteit. Ik ervaar dan mijn persoonlijkheid, verbonden aan mijn hart. Andere kwaliteiten, zoals genezen, helderzien-, weten, voelen, etc. ontwaken, maar ook ontstaat er verbinding met mijn Hoger Zelf en andere levensvormen in de kosmos. Alles bij elkaar versterkt dit mijn creatiekracht en vergemakkelijkt het mijn Pad.
Daar staat tegenover dat ik mezelf helemaal dien over te geven aan wat daarvoor nodig is. Vaak denkt mijn ego: ‘Ja doei.’ Of stiekem probeert het zaken te omzeilen. Vooral als het gaat om het minderen van koffie, suiker, het doorbreken van oude gedachte- en gedragspatronen… Dan zeggen ze daarboven: ‘Jij wilt de lusten, maar niet de lasten.’ Dat klopt… Ik wilde mezelf vooral door mijn Kier in het Universum wurmen omdat ik zo waanzinnig nieuwsgierig was naar mijn Thuis, de Pleiaden.
Ik wilde vluchten van hier. Van deze waanzin. Terwijl mijn verslavingsgevoelige gedrag mij vooral vastketende in de oude wereld. Daarbij is het niet de bedoeling te ‘vluchten’ van hier. Het is de bedoeling dat we van de aarde ons Thuis maken. Ontdekken wie zij echt is.
Het is zo begrijpelijk voor sterrenmensen: dat ze hier zijn maar een diepe heimwee kunnen voelen. Vooral als het ego even in opstand komt of als we onszelf vasthouden aan oude negatieve gedrags- en gedachtepatronen, waardoor we onszelf vastdraaien in het illusionaire web. Er lijkt geen verbinding meer te zijn. We voelen ons alleen. In de steek gelaten.
Ook al weten we diep van binnen dat dit niet zo is, we hebben gekozen voor een lichaam op aarde omdat we weten dat de aarde een prachtige ster is, dat ze leeft als een godin in ballingschap en dat we haar willen bevrijden, net als de mens. Mensen leven als goden in ballingschap, maar wij zijn prachtige sterrenmensen.
Ik ben nu de God en Godin in mijzelf aan het ontdekken, verbonden aan het ritme van de natuur. Verbonden aan de Godin die Moeder Aarde heet en de God die Vader Hemel heet. Want ja… we kunnen allemaal wel weten hoe het niet werkt, maar wie vertelt ons dan hoe het wel werkt? Hoe kun je je creatiekracht vergroten? Hoe kom je in balans, en hoe voel je jezelf werkelijk gelukkig? Hoe leef je in het moment?
Wat betekent het om aanwezig te zijn? Hoe kun je je talent ontdekken? Hoe kun je synchroniciteit scheppen zodat het leven moeiteloos gaat? Hoe kun je daadwerkelijk relaties krijgen in het leven met mensen bij wie je je fijn voelt? Hoe schep je overvloed? Hoe kun je jouw rol spelen in deze nieuwe wereld? Maar ook: hoe kun je je verbinding met Thuis voelen en jezelf begeleid voelen en geliefd in het leven van alledag?
Ik wist niet dat ik zoveel op Moeder Aarde leek. Dat ik met mijn sterrenstof deel uitmaak van haar sterrenstof. Ja van de modder, de stenen, het zand… dat klinkt misschien ‘vies’ maar wist je dat alle geschiedenis van de aarde ligt opgeslagen in steen? Dat leer ik allemaal van de 13 Grootmoeders, die mij sinds 2011 vanuit de onzichtbare wereld begeleiden bij mijn persoonlijke ontwikkeling richting een Kosmische Vrouw.
Grootmoeders klinken niet erg sexy, ik weet het.
Dat heeft ermee te maken hoe wij in de oude wereld aankijken tegen oude mensen. Alsof je dan bent afgeschreven en niet meer meetelt. Niets is minder waar: oud worden, dat is iets waar natuurvolkeren naar uit kijken omdat wijsheid met de jaren komt, en de schatten van het hart kan niemand ooit van je afnemen. Ik noem de 13 Grootmoeders ook wel liefkozend ‘mijn godinnen’. Daarmee refereer ik direct naar de godinnen in mij. De Grootmoeders daar zijn we allemaal mee verbonden, omdat zij in feite onze vrouwelijke energie vertegenwoordigen. Het zijn unieke krachten, die we ook in onszelf kunnen aanboren.
We komen vooral bij de Godin in onszelf door onszelf lief te hebben, de natuur maar ook door onze innerlijke wereld te versterken. Hoe versterk je je innerlijke wereld? Hoe ontdek je je innerlijke sjamaan? Hoe vind je je bondgenoten in de onzichtbare wereld? Ik deel met jou wat voor mij op dit moment werkt, en waarmee ik op dit moment voor mezelf aan het experimenteren ben:
- Voel de bereidheid van binnen om te veranderen en anders te worden: jezelf.
- Doe meer door minder te doen. Zoek de Stilte op. Ik geloof dat dit het belangrijkste is. Zelf begin en eindig ik de dag met de Stilte. Leer je gedachten te observeren. Luister naar de stem van je hart. Onderzoek de wereld van de mooie geleide meditaties en mooie muziek. Luister hiernaar voor het slapen gaan om tot rust te komen. Luister naar je ademhaling. Voel je tenen wiebelen.
Begeef je in de natuur. Het feit dat wij een woord hebben bedacht voor de ‘natuur’ geeft wel aan dat wij onszelf er los van zien. Maar wij zijn de natuur. We kunnen niet zonder. De natuur leert ons te onthaasten, dat alles een tijd en een plaats heeft, dat we verbonden zijn met de kosmos en dat alles overvloed is, dat alles met elkaar verbonden is en elkaar wederzijds beïnvloed en versterkt.- Nodig je bondgenoten uit zich kenbaar te maken aan jou. Engelen, opgestegen meesters, sterrenwezens, overleden dierbaren… Vraag erom voor het slapen gaan: ‘Vannacht heb ik contact met mijn onzichtbare begeleiders of mijn sterrenfamilie.’ Leg bijvoorbeeld seleniet op je nachtkastje, dit zorgt voor een verhoogde energie. Onthoud je dromen. Schrijf ze op. Je kunt ook voor jezelf kijken of het je lukt telepathisch contact te maken. Stel een vraag in je gedachten, en luister.
- Als je gedachten leert observeren, ontdek je ook welke emoties steeds terugkomen. Emoties voel je vooral in je lichaam. Emoties zijn de wegwijzers naar negatieve overtuigingen. Onderzoek welke overtuigingen ten grondslag liggen aan jouw emoties en gevoelens.
- Leer gebruik te maken van het gouden creatietrio: intenties, emoties en visualisatie. Alles is energie. Jij kunt deze energie richten en sturen. Onthoud dat jij bent wie jij zegt te zijn en dat jij ervaart wat jij zegt dat is. Leer intenties te zetten. Pak pen en papier. Voel met heel je hart hoe het is om het te zijn, te doen of te hebben. Als het niet komt, komt altijd het inzicht dat jij nodig hebt om er wel te komen.
- Leer samen te werken met jouw Magisch Universum, jouw Hogere Zelf, Vraag bij alles om hulp, om inzichten, om tekens, een wegwijzer. Voor de kleine (‘bedankt dat er een parkeerplaats is in de buurt van deze winkel’) en voor de grote dingen (‘bedankt dat ik inzicht krijg in de doel van mijn leven’).
-
Grandmothers gathering Verdiep je eens in de kracht van een ceremonie. Inheemse volkeren weten dat met hulp van ceremonies intenties gigantische kracht wordt bijgezet. Ga ermee spelen. Gooi eens een bloem in het water en spreek een wens uit. Doe eens een Volle Maan ceremonie. Ontdek de kracht van edelstenen.
- Verdiep je in de cyclus van het leven. Ook jouw ontwikkeling verloopt in cyclussen. Accepteer vervolgens dat een intentie, een wens of een doel een weg nodig hebben. Net zoals een zaadje uitgroeit tot een prachtige roos. Vertrouw op je hart die weet dat het een roos is, en dit zal worden als er genoeg water, licht en liefde aanwezig zijn. Waar jij naar verlangt is ook op zoek naar jou!
- Focus je op gezonde alternatieven om van verslavingsgevoelig gedrag af te komen. Staar je niet blind op wat je niet van jezelf mag. Onderzoek de wereld van de superfoods, ontdek wat water voor je doet, onderzoek wat jij lekker vindt, wat bij jou past. Geniet van je ‘slechte’ gewoonten. Als je je focus verlegt naar gezonde voeding, dan zwakt je aandacht af van wat minder goed voor je is.
- Inspireer jezelf met mooie boeken (ik bel dol op de boeken van Barbara Marciniak en Janosh). Wees je ervan bewust dat je je verstand dient te overtuigen van een nieuwe werkelijkheid. Transformatie begint in het denken. Overtuigingen bepalen immers hoe jij je voelt, en dus ook wat je aantrekt.
- Als je in je eigen drama schiet, probeer er dan boven te vliegen. Zie het ruimere perspectief. Weet dat er achter de schermen keihard voor jou wordt gewerkt je bestemming te verbinding aan jouw kwaliteit, je talent, je passie. Weet dat je niet zozeer iets hoeft te doen, het gaat om Zijn. Om bij je ware bestemming te komen is het vooral zaak dat je werkt aan je innerlijke wereld.
Wat ik zo bijzonder vind om te zien aan mijzelf, is dat ik steeds meer mijn Pleiadische Zelf zie in mijn gezicht. Alsof dat sterker wordt naarmate ik mijn bewustzijn verruim. Mensen die zich bezighouden met deze materie zien dat ook. Maar ik zie het ook bij andere mensen. Het is zo leuk om aan iemand zijn gezicht- of lichaamsbouw te kunnen zien met welke ster er verbinding is.
Zo heb ik gewerkt voor een man wiens ogen helemaal oplichten in een onaardse blauwe kleur, zodra zijn frequentie verhoogde. We hebben ontzettend veel buitenaards DNA in onze genen zitten. We zijn wandelende bibliotheken. Is het niet ontzettend leuk om dit allemaal te mogen ontdekken en ervaren?!
Nou je merkt: ik voel me een stuk beter als vorige week. Ik wens je zaterdag 21 juni een prachtige zomerzonnewende toe. Een mooi moment je eigen, kleine ceremonie te houden of je aan te sluiten bij een groter event. In deze periode van het jaar is het goed om iets weg te geven aan Moeder Aarde of datgene wat afgerond is los te laten. Dat kun je symbolisch doen door iets te verbranden.
Wat ook een mooi inzicht is: weet dat als we onszelf leeg, ongelukkig, verlaten of verdrietig voelen het een Heilig Moment is, omdat het duidt op verandering. Als we tenminste bereid zijn het oude los te laten, onszelf over te geven aan de stroom van het leven en ons hart te openen voor hulp. Want dat is er, kijk maar naar de mooie foto van de engel die ik vorige week zag toen ik er doorheen zat.
Namasté
Tessa
* * *
x
Five Spirits – Wayanakuy –
http://www.youtube.com/watch?v=3bFu9AtjNYk
Mooi……. ” Ik ben nu de God en Godin in mijzelf aan het ontdekken, verbonden aan het ritme van de natuur. Verbonden aan de Godin die Moeder Aarde heet en de God die Vader Hemel heet.”
Inca muziek helpt mij om me dat weer te her-inneren!
http://www.youtube.com/watch?v=sZYpGocxxfo
NIET RELEVANTE (OFF TOPIC) REACTIE en/of BELEDIGEND VERWIJDERD
(Graag Chat gebruiken voor onderlinge (off topic) reacties)
Interessant wat Tessa vertelt over haar verbondenheid met de Pleïaden:
“Sinds 2008 (toen ik ontdekte ik dat ik telepathisch kan communiceren met daarboven) weet ik zeker dat ik verbonden ben met de ”
Ik heb vele reizen gemaakt naar de Andes landen, en met name Ecuador en Peru, en ben heel erg geintregeerd door hun kennis van het sterrenstelsele en hun bijzondere belangstelling voor de Pleïaden
Ik heb even bijgevoegd een afbeelding van de Tempel van de Zon. INTI ( de Zonnegod)) was na Wiracocha ( De Grote Schepper) de 2e balangrijkste God voor de Inca’s, die overigens ook heel veel respect tonen voor Pacha Mama ( Moeder Aarde).
http://www.machupicchu.org/ruins/the_temple_of_the_sun.htm
In alle Inca Zonne Tempels die ik bezocht viel het mij op dat altijd ze het zo uitgemeten hadden dat precies bij zonsopgang van de zonnewinde of de winterwende het zonlicht viel op een Oog van de Tempel, waarbij de zon exact in rechte lijn stond met de Pleïaden.
Ik ben me altijd blijven afvragen wat ze daarmee precies voor hadden!
De Inca’s waren grote sterrenkundigen…… zij hadden meer dan welk volk ook heel veel inzicht in de natuurlijke tijd!
Correctie: de Inca’s hadden evenals de Maya´s heel veel kennis van de natuurlijke tijd en de cycli daarin!
Waar Tessa op doeld de drie Plaïades, is al heel lang bekend in noord Europa, ook de zonnewende werd gebruikt om de jaargetijden te kunnen volgen, in vele monumenten in Ierland, en Stonehenge was sprake van het vast stellen van de kortste en langste dag, en dit reeds 7000 jaar voor het begin van onze jaartelling, in tijd gemeten is dit natuurlijk peanuts, er ontbreken enorme stukken uit onze menselijke geschiedenis, of wij die ooit zullen vinden, de meeste archaeologen denken van niet, als de wereld is goed door elkaar wordt geschud, dan verdwijnd er veel naar de diepte, en dat is naar alle waarschijnlijkheid al vele malen gebeurd.
Beetje vreemd dat Tessa over haar tehuis de Plaïaden spreekt, terwijl ons tussen station de zuster ster van Sirius is, de oude Grieken en de Boreanen hadden ook iets met de Plaïaden, ze vernoemden zelfs hun eilanden er naar.
De mens heeft altijd buiten zichzelf gezocht, ook duizenden jaren geleden. Jammer genoeg want de schat ligt in ons verborgen, deze schat is groter dan de kosmos, deze past er namelijk in. De waarnemer is de deur naar een onbekend gebied, zal ook onbekend blijven. Wie wil er voor sterven? M.a.w. wie wil z’n ik laten oplossen in het grootste, het kleinste? Noem het God, Nirvana, Allah, noem het wat je wil maar hier is geen benaming meer voor. Zoek en gij zult vinden. Stop met zoeken, je bent er al…
“Want waar je schat is, zal ook je hart zijn 🙂
Nu dan begrijp ik niet waarom er in China In Yulin een dogmeat festival gehouden wordt waar 10.000 honden gemarteld en geslacht worden.
Ik geloof niet dat dat de bedoeling is van die viering . Heel erg van het pad af deze mensen.
Ik heb nooit gevoeld dat COZMIC het anti Christ denken uitdroeg, meer het niet willen zijn van anders mans roeptoeter, zijn Eigen denken nog steeds aan het catalogiseren is, wacht op zijn visie over het onderwerp de tijslijnen.
Het nieuwe verhaal van Tessa is wel erg cosmisch, wel met hele mooie denkbeelden er in verweven, vooral dat heimwee gevoel naar het leven op onze vorige sterren, SF, misschien, ga het nog eens goed lezen, en dan denk ik 5 min. na en dan who knows.
NIET RELEVANTE (OFF TOPIC) REACTIE en/of BELEDIGEND VERWIJDERD
(Graag Chat gebruiken voor onderlinge (off topic) reacties)
NIET RELEVANTE (OFF TOPIC) REACTIE en/of BELEDIGEND VERWIJDERD
(Graag Chat gebruiken voor onderlinge (off topic) reacties)
Tessa, heb je je wel eens verdiept bijvoorbeeld in de nog ” nog wel ” levende Indiane stammen in de zuid Amerikaanse oerwouden, zo was het eens overal, op de planeet aarde, het mooie mythische Griekse verhaal van de mensen die aan de ondergrondse rivier de Lethe hun tijd door brachten in dromen en liefdes spel, is dit misschien wat je voorsstaat met je sterren mensen, zelfs de primaten leefden zo van water put naar water put trekkend, in volkomen harmony met hun omgeving en zich zelf, het ritme van de hun gegeven tijd levende, ja moet een paradijs zijn geweest onze aarde, maar als de donkere zijde wordt veronachtzaamd komen de excessen en daar mee het kwaad, misschien ontbrak dit wel op jouw sterren werelden, waar je in wezen naar teug verlangd, en velen met jouw, ik ook, ik ken dit gevoel van ergens te vertoefen, alleen maar dat vertoefen in vrede, en gemoeds rust, evenwicht, zorgeloos zo als het zou behoren te zijn, groet!
Hoi Tessa,
Ja dat is inderdaad duidelijk dat jij je weer anders voelt dan vorige week. De verbinding is dus weer aanwezig, voelbaar aanwezig, want ze is er natuurlijk altijd. Dat wij tussen de oude en nieuwe wereld bungelen is ook duidelijk….. voor veel mensen is dit een moeilijke tijd. Er verandert veel. Dit is een spannend tijdsgewricht….. Niet alleen voor HSP-ers en/of Sterrenkinderen. Alleen deze twee laatste categorieën zijn zich meer bewust van wat er speelt….. niet dat dit altijd zo gemakkelijk is, maar wel anders.
Vandaar dat ik dit gedicht wat ik in verbondenheid maakte in maart 2013, met jou en anderen die het aanspreekt wil delen:
Sterrenkind, o Sterrenkind
wat doe je hier op Aard.
“Ik kijk, ik luister en ik leer
leer mij bewust te worden van wat er speelt.”
Op Aarde zijn voelt zwaar
de Mensheid is verdrietig
droevig, bang en soms zo boos,
verbitterd lijkt het wel.
Dat heeft op mij zijn weerslag
het stemt mij droef en somtijds kwaad
het komt van de wereld rondom mij
het kruipt bij mij naar binnen
het voelt als van mijzelf
Aardse pijn wil zich dan zetelen.
Van nature ben ik vrolijk en spontaan
vreugdevol, levenslustig en vredig
Dat wens ik uit te stralen
Liefdevol aanwezig wil ik zijn
verbonden met AL-DAT-IS.
Maar de dualiteit drukt nog zijn stempel
sensitiviteit is soms nog een klacht
Door van binnen gevoelde pijn
komen we moeilijk tot een keus uit Liefde.
Het is belangrijk om je bewust te zijn
om aangedane smart te versmelten tot vergeving.
Pijn, smart en lijden horen bij de duisternis
Pijn, smart en lijden accepteren en loslaten
cre-eert Licht en Liefde.
Als Sterrenkind op deze Aard
ben ik de weg gegaan; door mij gekozen
niets menselijks is mij vreemd gebleven
ook Mijn werkelijke ZIJN was versluierd.
Maar sinds de eindtijd , door de Maya
volkeren voorspeld, nu voel ik
nu absorbeer ik een andere atmosfeer
Het voelt voor mij veel lichter
veel minder zwaar hier op Aard.
Het Nieuwe Tijdperk breidt zich uit
mijn hart opent zich voor de alom
aanwezige Regenboogenergie.
De vrije wil was nog nooit zo vrij
Lief mens kies nu je eigen kleur
passend bij jouw hartenergie.
Laten we samen de Regenboog beklimmen
de mooie verbinding tussen Hemel en Aarde.
Ze is van ons allemaal.
Puur genieten is dan ons deel,
leven in vrijheid en vol bewustzijn
eens een streven; NU zichtbaar gemaakt
dankzij het Levenskracht gevende
het zich steeds meer uitbreidende Liefdeslicht.
Liefs Aly.
En de boeken van Barbara Marciniak zijn zeer aan te bevelen. “Lessen van de Pleiaden.”
Jammer het komt toch een beetje over voor de happy few, niet echt voor de brede massa, waar ik wel altijd mee bezig ben, bijvoorbeeld die meer als 51,8 millioen ontheemden, zielige angstige mensen, zonder toekomst, die hebben in eerste instantie voedsel en drinken, en een onderkomen voor de nacht nodig, nu ja zal je zeggen wat heeft dit nu met dit mooie verhaal van Tessa uitstaande, alles we zijn verdreven uit ons paradijs, en dat is niet veel eisend om dit deze mensen terug te geven, je hebt maar zo weinig nodig om gelukkig te zijn.
Ik kan het niet simpeler brengen dan; Al-les is jouw beleving van de re-al-iteit.
Na je vorige bericht gelezen en herkend te hebben, Tessa, ben ik blij te zien dat je bent opgekrabbeld om in dit deel 2 een grote schat aan tips te delen. Enkele van jouw tips gebruik ik soms al om de stilte in mezelf te vinden, zodat ik kan leren horen en voelen wat ik werkelijk wil en waar ik werkelijk oprecht plezier aan beleef. Wat ik aangreep om het toe te gaan passen, was mijn herinnering aan mijn jeugd. Waar beleefde ik echt plezier aan toen ik klein was. Wat waren mijn dromen? Sommige kleine dingen geven zoveel voldoening, zoals gewoon in de tuin zitten mijmeren, urenlang, zonder verplichtingen en verstoringen die me hieruit weghalen, kijkend naar de vogels, de vlinders, de grappige wolkjes of prachtige wolkenformaties die voorbij drijven (en wat een geluk dat al die wolken dan niet één keer de zon afdekken), de warmte van de zon op m’n lichaam voelen, heerlijk. Want dat is de essentie van leven, toch?
Ik snap de reacties dit keer niet. Vorige keer, bij deel 1 was alles troostend en meelevend. En nu bij deel 2 rolt iedereen weer kissebissend over elkaar heen. Hoe komt dat nou?
Velen voelen zich ontheemd in deze wereld, als kind zat je waarschijnlijk nog in 2 werelden en dat voelde bijna vertrouwd. Later sluit zich die mogelijkheid en lijkt het alsof je in een onwezenlijke werkelijkheid gevangen zit. Je incasseert de klappen , past je aan in het systeem en leert roeien met de riemen die je hebt, je hebt geen keuze. Diep vanbinnen bewaar je een parel, een herinnering, wetende dat deze realiteit niet de echte is. Deze parel laat je slechts aan enkelen zien, door schade en schande wijs geworden. Vele dwalingen in de illusie volgen, in combi met onzekerheid en het ego is het een wirwar van ontdekkingen die tot weinig of niets leiden.
Totdat er een situatie optreed die leidt tot het alles of niets syndroom. Noem het een crisis of een opening tot nieuwe inzichten.
De herinnering komt terug, het afpellen van de schillen begint,alle programmeringen gaan stuk voor stuk de deur uit, met veel pijn en soms schaamte.Slechte vrienden gaan de deur uit, wachters op de drempel worden weg geveegd, schoon schip, reconnect!!
Het besef komt terug, ik was de creator van deze illusie, ik was vergeten wie ik ben, ik zag de connectie niet, het is mijn belevenis van de realiteit.
Ik leun even een poosje achterover na dit hervonden inzicht. De impact is heftig. Ik weet nu wat ik niet wil, maar wat wil ik wel? Nog effe achterover leunen, want ik heb zolang bevochten wat ik niet wil….
@ cosmic
Mooi vertolkt.
COZMIC, lang geleden ook door gemaakt, maar toch niet die nieuwe ik kunnen worden, de kracht en ook de wil ontbrak mij, om deze bewust wording 100% te onder gaan, wat bleef ben ik, met al mijn trauma’s en twijfels, en herinneringen, we kunnen niet allemaal goden worden.
Klinkt bijna als een sektepraatje… 😉
Wie god aanvaardt aanvaardt ook de duivel…zei laatst iemand tegen mij.
Door éénzijdige belichting ontstaan schaduwen…. zei laatst niemand tegen mij.
Heeft dat niet eerder met de positie te maken…wij zijn tijd-ruimte-constructies in de zee der mogelijkheden…
Een zen budhistische meester maakte elke ochtend een wandeling met zijn 7 leerlingen. Deze ochtend kwamen ze op een groot blad een prachtige douwdruppel tegen . De meester schaarde zijn leerlingen om het blad heen in een cirkel en stelde de vraag welke kleur de druppel had. De eerste leerling antwoorde dat de druppel prachtig rood was en schitterde in de ochtendzon. De tweede werdt boos en antwoorde dat de kleur toch echt geel was en geen rood. De derde vond hem toch meer groen enz. Uiteindelijk kregen de leerlingen onder elkaar ruzie over wie er nou gelijk had. De meester maakte er een eind aan door ieder twee plaatsen op te laten schuiven. Weer waren de leerlingen het niet eens over de kleur maar de verbazing sloeg toe , wanneer zij ontdekte dat ook de kleur op hun oude plaats , waar zij voorheenb stonden , verandert was. Meester riepen zij in koor hoe is dit mogelijk? De meester antwoorde elke waarheid is plaats en tijd gebonden , en alleen hij die alle plaatsen en tijden heeft onderworpen aan een observatie heeft de totale waarheid binnen zijn bewustzijn.
Mij werd nooit wat verteld en gelukkig maar ik zocht het allemaal zelf uit . Je moet immers niet alles geloven wat men zegt!
This state of consciousness is not only a lifestyle, way of thinking or being. It is the basic information that we as beings possess innately. When we surrender to being vessels to a Greater Intelligence, our lives take a course that goes beyond what we could have imagined, presenting us with opportunities, resources, people, and experiences that enrich us and fulfill this greater purpose that we came to explore. The basis is joy, a joyful understanding that everything that occurs is a perfect part of the journey, giving us new wisdom and integrating more this intelligence into our lives.
21 juni 2014 om 13:33
@ Cozmic 9.1 en @ Marcel 9.6
Beide berichten komen binnen zogezegd. Prachtig verwoord, bedankt!
Coz, waarom antwoord je in het Engels? Doe’s even moeite 😛
Monika, dat was geen antwoord, simpelweg omdat er geen vraag was.
Als ik ff een copy/plak in het Engels wil doen omdat er zin an heb dan doe ik dat. Wie weet is de volgende wel in het Duits of Ghanees.
das daima na furaha
au wewe piga na sisi kutoa
Betekent dat; we hebben 2-2 tegen Duitsland gespeeld?
bijna goed …. u roept en wij leveren.
Jenne 9.2
dank voor je openheid. Waarschijnlijk had ik er ook nog hetzelfde in gestaan. Een paar weken in het ziekenhuis, niet wetend of je er nog levend uit zal komen helpt best wel om zaken relatiever te zien.
Hangend in een soort niemandsland kan je dan tijdens je leven de boel overzien en vanuit een nulpunt beslissingen maken. Daarna komt de rocky boatride pas, en ik kan me voorstellen dat veel mensen afhaken, ontgiften van je lijf en spirit is geen pretje.
Aan de andere kant is het wel een heerlijke uitdaging, je bent al bijna dood geweest en daardoor opnieuw geboren, niks te verliezen meer want je hebt al voor jezelf gerouwd. Bring it on babe, nothing to lose, kom maar op. Alle schaamte-en schuldgevoelens op een hoop in de hoek flikkeren, iedere wachter op de drempel een trap in het kruis geven, het gevecht in de spiegelzaal aangaan…. enjoy the ride.
oeps, belangrijke ondersteunde overkreunende linke soeplink vergeten te plaatsen op de plaats waar die op zijn plaats zou zijn http://www.youtube.com/watch?v=F7Gz8_xshlQ
Zo vaak al hele verhalen opgeschreven, ik zondig me nu even aan een toutube, wie dit WERKELIJK begrijpt…. http://www.youtube.com/watch?v=ahQwHmmIYcg
Oke het is geen rush , maar het is wel zo duidelijk. Komt nu wel even heel hard aan! Tnx
Ik ken het moment en de tijdsperiode beide .Je kijkt de dood recht in de ogen en besluit nog even niet op zijn uitnodiging in te gaan . In een andere constitutie kun je spijt of wroeging voelen , opgelucht zijn …. maar de weg die je gekozen hebt is niet die, die het makkelijkste is. Je hebt gekozen te blijven waar je bent, alleen de grenzen zijn verlegt, geen valse maskers meer , geen draaikonterij. je staat waar je staat en dat wordt vaak niet in dank afgenomen.So be it.Je doet niet meer mee aan het gemaskerde bal.
Ondertussen heb ik vaker gekeken waar mijn punt van verscheiden lag en is de angst ervoor verdwenen, oooh ik heb wel angst voor de pijn , maar niet voor de voortzetting van je reis .En uiteindelijk weet je dat pijn vergankelijk is , je vergeet maar al te snel als je het wonder in je armen houd ( voor de dames onder ons ) Ook dat ben ik geweest en herinner ik me……
In deze incarnatie heb ik pijn van vorige overwonnen, niet zomaar , maar door het nogmaals te ervaren. Op een geestelijk nivo dit keer en de lichamelijke pijn ontbrak ( dat scheeld stukken )
Nu ben ik weer hier , in een andere verschijningsvorm maar toch dezelfde , hoewel gegroeid door vele levens gepokt en gemazelt , zoals ze zeggen . Toch ik voel geen pijn maar voldoening door groei. Is dat niet what it is all about? Oke ik ben geen heilige zelf niet in deze incarnatie , ga regelmatig de fout in , maar ben dat steeds vaker en sneller bewust. Ik kan dan op mijn schreden keren .
Zo ga ik verder , zonder de wil boven een ander te staan ( hoewel ik dat verwijt vaak krijg). Ik ervaar vaak tegenwerking maar zie dat steeds vaker als uitdaging dan als blokkade, als dat geen groei is…. En nee ik ben geen guru ik ben geen leider , maar als ik kan help ik je wel uit de stront. ( ben niet bang van vieze handen)
Ik bestijg mijn ladder en help ieder die mee wil omhoog maar hou me aan mijn enkels vast en ik trap je kop eraf .Ik heb mijn weg bepaald en laat me door niets en niemand meer tegen houden.
Alles zo gezegt hebbende, Ook ik verlang naar huis , ook ik verlang naar de rust de vrede de onvoorwaardelijke liefde. Maar ik ben hier schijnbaar nog niet klaar.Mijn keuzen hebben mij een weg uitgestippeld die nog niet volledig gelopen is. En als er iets is dat ik heb geleerd in al die levens is dat blaren je niet mogen weerhouden je doel te bereiken.( en dan heb ik het over lopen).
Ik ben de laatste tijd wat fel geweest en heb dingen bij een naam genoemt die ik begreep .Daarvan kan ik me voorstellen dat niet ieder dat kan volgen , ik vraag “slechts”niet te oordelen maar te zien waarvandaan die uitingen kwamen . Daarvoor dien ik wel mijzelf bloot te geven en ik doe dat stukje bij beetje voor wie het volgen wil.( is dat niet de kern van doceren?)elke keer een beetje meer.Toch ben ik niet meer leraar dan wie dan ook voor mij. Ik leer van baby’s en kinderen , van andere mensen ook. Ieder hier is een spiegel en dus een leraar voor mij, zie je wel ik ben niets anders dan jullie? Ik vind het moeilijk dit verhaal een passend einde te geven, want dat heeft het niet , het gaat almaar door.Ik hoop alleen dat steeds meer mensen zien dat wij een zijn wij zijn de mensheid ( hier dan toch) en moeten samen tot een wereld komen waarin we tot volle wasdom komen.Een ieder oip zijn /haar eigenwijze, in harmonie met de rest, zou dat niet geweldig zijn ? Een reden om aan te werken ?Ik zeg een ding weg met negativiteit , wij verdienen liefde allemaal. En een mooier einde kon ik niet bedenken.
Vanuit het oogpunt van dualiteit, is er de dualiteit die we ‘eigenlijk’ niet willen, maar tóch doormaken. Zojuist het artikel afgerond van de Archonten. Het is duidelijk, wezens in staat om ons weg te toveren, naar een illusie, een illusie-die-we-als-waarheid-zien. Want er is geen andere.. Jawel,, een wereld zonder leugens, bedrog, manipulatie. Onéchtheid. JUIST die wereld, die we als klein kind voelden, wisten…? Werkelijkheid is voor mij de pure onschuld. Niets te vrezen, niets te verliezen. Totdat..
De onschuld houdt op wanneer er een werkwoord achter staat. Zo is mijn gevoel. Onschuld IS, geen ‘ge-werk’, zoals een kind IS. Daar waar in mijn ogen vanuit een ander perspectief gekeken mag, kan, moet worden, is het perspectief van dit moment, ineens weer ‘relatief’ en niet écht. Wat écht is..? Heel goed, datgene dus wat we meemaken als realiteit. Waar we écht inzitten. Zelfs een droom, zelfs een illusie, zelfs een goocheltruc. Wat is dan de werkelijke werkelijkheid, zoals Drs. John zo mooi kan vragen..?
Dit toont zich, zo is mijn ervaring als meerderjarige, in ONSCHULD. Zonder werkwoord erachter. Zelfs. Terug dus naar de ONSCHULD..! The return of Innocence.. Ja die.. Of zoals Marcel op weg was te schrijven.. Uw wil geschiede.. The Flow.
If a child offers you a stone as a Gift, accept it with your heart; it’s the most precious the Child has to offer, at that moment.
If men define situations as real, they are real in all their consequences.. Real, you hear me.
Duality seems to create 2 realities, isn’t it magic.. Contradicting realities.. Where there can only be ONE.. Where there IS only ONE. So go into ‘TRIALITY’ and observe the observer.. hahaha
That’s not the beginning of the end
That’s the return to yourself
The return to innocence
Love – Devotion
Feeling – Emotion
Love – Devotion
Feeling – Emotion
Don’t be afraid to be weak
Don’t be too proud to be strong
Just look into your heart my friend
That will be the return to yourself
The return to innocence
If you want, then start to laugh
If you must, then start to cry
Be yourself don’t hide
Just believe in destiny
Don’t care what people say
Just follow your own way
Don’t give up and use the chance
To return to innocence
That’s not the beginning of the end
That’s the return to yourself
The return to innocence
Don’t care what people say
Follow just your own way Follow just your own way
Don’t give up, don’t give up
To return, to return to innocence.
If you want then laugh
If you must then cry
Be yourself don’t hide
Just believe in destiny.
http://www.youtube.com/watch?v=Rk_sAHh9s08
Tune M8, idd return to innocence door alle programmeringen los te laten, leren te observeren zonder oordeel, en van de maya de lila te maken.
Tessa, je schreef
“Zo heb ik gewerkt voor een man wiens ogen helemaal oplichten in een onaardse blauwe kleur, zodra zijn frequentie verhoogde.”
Dat heb ik ook op bepaalde momenten en het is me bij meer mensen opgevallen maar ik ging er van uit dat het met een of andere chemische vergiftiging of zoiets te maken had, interessante kijk om het als frequentie verschil te zien.
Ook wel apart dat je een fragment van da Vinci’s verlamming God’s gebruikt, het moment dat de mens niet meer zelf kon denken en het contact met het Universele verloor. Evenals de onbevlekte ontvangenis die niets anders kon zijn dan een reageerbuis bevruchting en dergelijke.
Niets is liefde en licht, dat zou alles maar een richting opgooien die utopisch blijkt maar dat begrijp je zelf ook wel denk ik. Maar er is meer tussen het middelpunt van onze aardse cel en het drukbevolkte Universum, niet zozeer planeten/cellen maar juist alles wat leeg lijkt, het donkere deel van alles dus. Er is meer duister dan licht dus ook onze (levens)bron, ontkenning is liegen tegen jezelf, zoektochten leiden dan tot niets, zeker die in jezelf.
@ Cozmic 9.1 en @ Marcel 9.6
Beide berichten komen binnen zogezegd. Prachtig verwoord, bedankt!
Bericht 10.1 moet naar sectie 9 worden verplaatst. Sorry.
Haha Harrie, jouw berichten komen ook binnen zo te zien 😀
T’is goed om onze gevoelens te delen, is volgens mij de enigste weg om echt nader tot elkaar te komen, mijn mooiste momenten waren de geboortes van mijn kinderen, de meest droevige het heen gaan van mijn vader, en veel later mijn moeder, ben nog elk moment van de dag op zoek naar ze, ik mis ze zo om mee te delen.
Soms speel ik oude banden van mijn vader, die hij heeft opgenomen in zuid Azië, het zingen van de mannetjes Gibbons bij Zon’s opgang, volgens mijn vader praten en zingen ze voor de andere planeten en sterren, als je er naar luisterd begrijp je de grote triestesse die op deze planeet heerst, deze boeders van de mensheid, zijn bijna verloren voor de mensheid, het media gedoe centreerd zich om de grote primaten, jammer er zijn nog 200 soorten aanwezig, misschien een beetje vreemde combinatie, maar in je hoofd gaat het niet altijd langs rechte lijnen.
Wil COZMIC en MARCEL even bedanken voor het delen van hun diepe gevoelens en belevenissen,
ken dit nog niet deze persoonlijke confrontatie met het onherroepelijke einde, en misschien een nieuw lied in het oerwoud te zingen, who knows.
Jenne, ieder nadeel heb ze voordeel zei Cruijf, en verdomd as ut nie waar is 😉
Een heftige ontmoeting met Ijzige Hein dwingt je voorbij het denken, ht voelen naar het realiseren, om je dan te realiseren dat je verdomd weinig hebt gerealiseerd. Daarna komt het verdriet, uit een diepte waar je geen weet van hebt, waarschijnlijk noemen ze dat zielepijn, uren tranen met tuiten janken terwijl je niet eens weet waarom, wat zich weken en maanden volhoudt. Terwijl je zwak lijkt te zijn wordt je alleen sterker, duidelijker in je levensvisie. Je weet steeds beter wat je niet wilt, maar ook wat je wel wilt en gaat de brug bouwen. Van al je zgn vrienden blijft er nog een enkeling over… en het zal je een biet wezen.
Kortgesloten is het een waardevolle reis, één van ervaring en inzicht, herboren worden en op een speelse wijze in het leven staan.
🙄
COZMIC, als je goed door zo’n levens crisis heen komt, heet het dat je een gelauterd mens bent, je bent gedeeltelijk herboren, velen blijven steken in deze periode, en nemen afscheid voor altijd, heel jammer, maar soms niet te voorkomen, we zijn uiteindelijk allemaal maar mensen, ik bedank je voor het in mij gestelde vertrouwen, go on with your live, its what you have to do !
En dan komt altijd dat andere gevoel boven drijven, deze diepe gevoelens van doe ik het wel goed, doen wij het wel goed, onderwijl dat wij bezig zijn met elkaar, verdwijnen en worden er voortdurend levenslijnen naar ons verleden afgehakt, en ongedaan gemaakt, hoeveel is er al verdwenen uit onze DNA streng, onze placenta waar we vandaan komen wordt vergiftigd en ons afgenomen, het is te triest voor worden, wat werkelijk belangrijk voor ons is, de rest van de wereld doet er even niet toe, daar ligt ons ziek worden, we vereenzamen, we zitten straks met een gestorven planeet, is dit niet waard om te vechten, we zijn één!
Als je één wilt worden/zijn, dus allemaal hetzelfde omdat dat de enige weg is, moet dat onder dwang omdat mensen nu eenmaal dromers zijn met foute gedachten en totaal op het eigen focussen. Apen die naar de sterren staan te gillen is daar een voorbeeld van en dat vast blijven houden aan allerlei onzin ook. Alles één is zo mooi he, denkt een ieder, maar alles en iedereen 1 is niets meer dan een robot bestaan zonder emoties. Iedereen spreekt zichzelf tegen en daaraan zie je dat niemand weet waar ze het over hebben. Zielig en lachwekkend tegelijk.
“maar alles en iedereen 1 is niets meer dan een robot bestaan zonder emoties” . Zoiets als een “no-body” ? 😉
Ja precies, exact wat ik bedoel
Nou mijn beste Nobody, je hebt er dus helemaal niets van begrepen en dat zal je ook nooit lukken, je stopt je vork met de verkeerde kant in je mond, deze Gibbon zang is niet gillen, maar met het timbre van Pavarotti en het gevoel van Maria Calas, en zij doen dat voor de rest van de wereld, wij hebben verleerde respect te tonen aan het leven, en we zijn zeker geen robots, als je dat van je zelf vind, wordt het tijd dat je je bewust zijn als mens op zoekt.
Schei nou toch uit Jenne, apen die in een sonate van Pavarotti mooie klanken naar planeten en sterren maken omdat je vader dat ooit eens zo benadrukte? Ik ken het geluid van Gibbons en andere apensoorten zoals mensen en daar zit echt geen Pavarotti tussen. Maar het is jouw droom dus jij hebt er niets van begrepen.
Beste NOBODY, heb je wel eens de moeite genomen om naar dez zingende Gibbons te luisteren, denk het niet, nu jammer voor jou, het Smithsonian instituut heeft de allergrootste verzameling dieren en mensen zang van de wereld, luister er eens na, dan begrijp je beter je eigen gevoelens, vriendelijke groet.
Ik heb ze live gehoord Jenne, het is niet jammer voor mij hoor. Het maakt weinig uit wat iemand er van vind, volgende keer gaat het weer over walvissen gezang o.i.d. en ook dat heeft niets met ons als afgestompte wezens te maken. Omdat mensen zingen wil dat niet zeggen dat dieren dat ook doen, communiceren heet dat.
Het ging hier over het delen van gevoelens, en daar is tussen ons op dit moment geen lijntje voor, dieren zijn de mede bewoners op deze planeet, en zijn veel meer, en veel groter als mensen als jij dat kunnen voelen en bevroeden, alles heeft zijn plaats en alles is zinvol, verder horen wij ze te beschermen, en niet uit te roeien, en mijn beste NOBODY, nooit te oud om te leren, of je gevoelens te delen.
Dag Tessa,
Als je een nieuwe mens met een nieuw leven wilt worden kun je dat alleen vanuit de Oude Mens doen.
Ik heb het dan niet over de oude Tessa, maar over de Oude Mens met hoofdletters, die tijdloos is.
Deze Oude mens, is naar de mythe van Genesis I, Gods Beeld en Gelijkenis. Dat is een ‘Zijnstoestand’ waarnaar wij moderne mensen zouden moeten streven en aan moeten werken. Dat is de kosmische opdracht die gegeven wordt aan elk mens op deze aarde.
Om aan deze opdracht te kunnen voldoen moeten wij om te beginnen beseffen waaruit onze huidige maskerade (die wij persoonlijkheid noemen) bestaat. Voor het volbrengen van deze ontdekkingsreis naar je ware zelf heb je zowel een ontwikkeling nodig van je emoties als ook van je denken (= iets anders dan verstand).
Voor deze ontdekkingsreis heb je geen meesters of krachten nodig van de Pleiaden, maar wel de oude mythische verhalen uit de verschillende heilige boeken die er nog steeds volop op deze gewone aarde aanwezig zijn. Bibliotheken vol!
Het is wel zo dat het niet simpel is om deze oude verhalen, geschreven in mythische taal, te ontcijferen. Daar heb je inderdaad hulp bij nodig, niet van een Pleiaden-geest maar gewoon van een aardebewoner
groetjes,
Evert Wagenaar, delevensboom@ziggo.nl
Prachtig! en zo herkenbaar voor mij, bedankt! dat je deze mooie gevoelens met ons wilde delen, lieve groet <3 <3
Ja hoor zit voor mijn raam te schrijven, en heb mijn derde pijpje whiskey Kentucky straight bourbon, van slechts 64° op en ja hoor een Engel die aan mijn raam tikte prachtig sereine visage, ik had er al wel meer van gehoord in de klasique Italiaanse literatuur, de Engel Gabrielle die bij de mooie Toscaanse vrouwen sliep, kan natuurlijk ook een mooie slimme monnik zijn geweest, maar goed deze prachtige vrouwelijke Engel, liet ik binnen in de hoop dat mijn vrouw niet binnen zou komen, maar goed ze vertelde me dat ik nog veel mooie jaren voor de boeg had, en dat ze speciaal mij inde gaten hield, om dat ik misschien toch ook meer levens vreugde verdiende, ik bood haar een glaasje nectar aan, ze nipte er aan en gaf mij een schalks lachje, ze zij ik moet nu gaan maar ik kom je vaker bezoeken, ik was stom geslagen, en sloeg er nog één achter over en toen ik op keek was ze weg, en toen kwam Carla binnen wat kijk jij zalig uit je ogen, heb je soms een Engel gezien, nou hoe kan zij dat weten! vrouwen onderling!