x
x
Een interview met auteur Lauri Fransen
x
“Mijn relatie met de godin Isis”
x
2017 WantToKnow.nl/be
x
De monumentale locatie ‘De Refter’ in Ubbergen was op 17 september 2016 het toneel van de feestelijke presentatie van ‘Het Huis van Isis, Een liefdesgeschiedenis’. Een monumentale locatie voor een monumentaal boek..! Voorjaar 2017 bezoekt Ed Lute, één van de uitgevers van ‘Trophonios Publishing’, auteur Lauri Fransen, voor een gesprek over haar nieuwe boek en haar relatie tot ISIS. In haar Nijmeegse woning zitten interviewer en auteur, omringd door strak gevulde boekenkasten op de bank, waar de gezellig dikke poes ook een plekje heeft veroverd.
Lauri vertelt dat ze haar boek voor het eerst sinds de verschijning aan het herlezen is. “Bij het eerste hoofdstuk was ik alweer helemaal in tranen.” In deze spirituele autobiografie Het Huis van Isisvertelt Lauri Fransen openhartig het verhaal van haar mystieke relatie met de godin Isis.
In 1993 komt zij in aanraking met dit grote energieveld van liefde en vrouwelijkheid en wordt zij een mediamiek kanaal voor de Godin. Na tien intensieve jaren, waarin zij prachtige dingen ervaart en veel workshops geeft, vindt er een kentering plaats. Er komen geen boodschappen meer van Isis en Lauri ondergaat een diep persoonlijk proces. Lang blijft zij in het ongewisse over de betekenis van de voorgaande periode.
Totdat ze opnieuw in contact komt met de Godin die haar lief is, maar nu op een diepere laag. Uiteindelijk leert ze Isis kennen als haar ware, innerlijke Geliefde. Er worden aan haar geheimen ontsluierd uit het begin van de geschiedenis van de mensheid. Haar weg blijkt een oeroud vrouwelijk pad te zijn, dat nu weer beschikbaar is voor iedereen.
Lauri, kun je ons iets vertellen over de ontstaansgeschiedenis van het boek?
In mijn spirituele ontwikkeling vanaf de negentiger jaren tot aan ongeveer 2003 gebeurden er allerlei dingen in mijn leven die ik niet begreep. Vooral mijn contact met de godin Isis. Om dat te verwerken, was ik al begonnen met het op papier zetten van sommige gebeurtenissen. Gelukkig hou ik al mijn hele leven dagboeken bij, zodat ik de bijzondere momenten goed kon terughalen. Die passages schreef ik helemaal niet met het idee daar een boek van te maken. Uit ervaring weet ik dat wanneer ik iets in mijzelf niet begrijp, het helpt om het op te schrijven. Vaak komt er inzicht tijdens het schrijven.
Gebeurde dat hier ook?
Nou en of! De eerste drie hoofdstukken zijn bewerkingen van eerder geschreven stukken. Ik dacht de rest erbij te kunnen schrijven en dan een afgerond verhaal te vertellen. Hoe ik met Isis in contact ben gekomen, wat er vervolgens allemaal gebeurde en hoe dat contact ineens verbroken leek. Dat beschrijf ik allemaal in deel één en twee. Maar tijdens het schrijven begon ik de verbinding met Isis weer te voelen. Door dat nieuwe contact begon ik geleidelijk aan tijdens het schrijven de werkelijke betekenis van dit verhaal te begrijpen. Pas toen zag ik de doorlopende lijn. Het boek is dus niet alleen het verhaal, maar ook het verslag van deze hele ontwikkeling, iets wat ik vooraf niet had kunnen bedenken. De lezer gaat mee in mijn eigen proces.
Was het moeilijk om over jezelf te schrijven?
Toen ik echt voelde dat er toch misschien een boek in zat, heb ik flink wat aarzeling moeten overwinnen omdat ik er geen ego-project van wilde maken. Wat ik echt niet wil is dat mensen gaan denken: nou nou, die vindt zichzelf wel erg belangrijk. Het gaat mij niet om het ophemelen van Lauri Fransen. Ik heb dan ook openlijk beschreven waar mijn weerstanden en bezwaren zaten en hoe ik probeerde te ontdekken wat van mijn ego kwam en waar het in de weg zat. Het ego is niet per definitie slecht of fout. Het heeft ook zonder meer een functie. Zonder een gezond ego zouden wij ons in deze samenleving niet staande kunnen houden.
Het is alleen niet eenvoudig om te weten wanneer het ego spreekt en wanneer jij als wezen aan het woord bent. Dat onderscheid maken wordt gemakkelijker wanneer je geestelijk steeds wakkerder wordt. Desondanks moest ik ook regelmatig door een crisis heen met vragen als ‘doe ik hier nu wel goed aan?’ Uiteindelijk kreeg ik in de gaten dat het juist ook mijn ego was die mij ertoe bewoog mijzelf te verstoppen, en dat wat ik schreef toch wel waardevol was. Ik kwam tot het besef dat ik niet zozeer míjn proces beschreef, maar eerder een universeel proces. In die zin dat het ook voor anderen betekenis kan hebben. Dat heeft mij over de streep getrokken.
Je bent ook bijzonder openhartig over persoonlijke zaken.
Dat klopt. Bij bepaalde passages wist ik echt niet of ik dat wel naar buiten moest of kon brengen. Gelukkig vielen mijn proeflezers daar niet over, dus kon het kennelijk door de beugel. Maar het verschil met mijn vorige boek, Het Evangelie van Isis, is duidelijk. Dat boek is vooral een bronnenonderzoek en bevat veel wetenswaardigheden. Dit tweede boek gaat over mijn persoonlijke ervaring, mijn relatie met Isis. Ik vond het wel een heel waagstuk om dat te publiceren. Toen ‘Het Huis’ net verschenen was, kwamen er allerlei angsten bij mij naar boven, associaties met vorige levens met heksenverbrandingen en zo. Er was een reële angst dat mensen mij nu over de kling konden gaan jagen. Dat is allemaal niet gebeurd.
Toch zal niet iedereen mijn ego-loze intenties begrijpen. Een enkele lezer vindt dat ik aan het einde van het boek maar weer gewoon Lauri moet worden. ‘Met de beide beentjes weer op de grond.’ Het boek beschrijft nu juist dat proces van mijn belichaming van het Goddelijk Vrouwelijke. Ik heb daar heel erg mee geworsteld. Isis vertelde mij steeds maar: ‘Jij bent mij, en ik ben jou’. Dat heb ik jarenlang geweigerd te accepteren. Of ze zei mij: ‘Ik ben jouw ware Geliefde’. Nou, daarvoor had ik liever iemand gehad van vlees en bloed, om het over ‘beentjes op de grond’ te hebben. Dat gezweef is helemaal niets voor mij.
Pas aan het einde van het boek voelde ik waar het echt over gaat en durfde ik te zeggen: ‘Ik ben Isis’. Daar is een uitvoerig proces van het overwinnen van weerstanden aan vooraf gegaan. Op het moment dat ik dat echt kon zeggen, gebeurde er iets dat ik niet had verwacht. Ik kwam in een grote, lege ruimte waarin ik als persoonlijkheid of individu niet meer bestond, en waar ik Isis dan ook niet meer zag als een ander.
Hoe zou je dit aan iemand kunnen uitleggen?
Dat het in feite een proces betreft van het op aarde zetten van je grotere wezen via jouw lichaam. Je komt hier niet louter als een omhulsel met een persoonlijkheid, maar je incarneert je ziel hier op aarde. Ik weet dat dit niet eenvoudig te begrijpen is, dat was het ook niet voor mijzelf. Daarom neem ik de lezer stapje voor stapje mee in dit proces. Op het aardse vlak is Lauri mijn persoonlijkheid. Maar mijn grotere wezen is Isis. Iedereen is verbonden met een groter wezen. Die van mij heeft toevallig een bekende naam. Dat vind ik al lastig genoeg.
Wij leven in een patriarchale maatschappij. Zou dit boek kunnen bijdragen aan meer ruimte voor het matriarchale?
Tijdens het schrijven ben ik daar niet mee bezig geweest. Ik voelde en voel mij nog sterk begeleid vanuit de geestelijke wereld. Hele delen van het boek heb ik samen met Isis geschreven, in de overtuiging dat dit wel een bedoeling zal hebben. Maar welke die bedoeling was kon ik niet bedenken. Misschien kan het boek inderdaad zo’n bijdrage leveren. Er staan zaken in die voor sommige mensen schokkend kunnen zijn, zoals over de oorsprong van het vrouwelijke en de schepping. Dat zijn bepaald geen kleinigheden. Toen ik het doorkreeg en dit hele verhaal op papier kwam te staan, realiseerde ik mij dat ik dit eigenlijk altijd al wel had vermoed. Maar ik durfde het nooit hardop te denken, want het gaat zo in tegen alles dat wij geleerd hebben.
Daarmee doel je op wat je schrijft over parthenogenese?
Onder meer. Parthenogenese, of maagdelijke geboorte, zegt eigenlijk dat de man qua procreatie een overbodig element in de natuur is. Volgens mij gaat dit over het maken van keuzes, waarbij de man kan kiezen voor een meer bewust vaderschap. In oude maatschappijen, vóór het patriarchaat, wisten de mannen vaak niet wie de vader was van de kinderen van hun vriendin of vrouw. Of het kind nu wel of niet biologisch van hen kwam, maakte niet uit. Ze oefenden het vaderschap uit. Vaak trad de broer van de vrouw op als de vader van haar kinderen. Daarvoor in de plaats is het patriarchale vaderschap gekomen, die eigendomsrecht claimt, niet alleen op de kinderen, maar ook op de vrouw.
Friedrich Engels heeft daar een interessante analyse over geschreven, namelijk dat het huwelijk ontstaan is vanuit de behoefte van de man om zeker te weten dat de kinderen van hem zijn. Dat kwam op in een tijd dat er bezit begon te ontstaan en dat de erfenis in de mannelijke lijn zeker moest worden gesteld. De vrouw moest via het huwelijk aan banden worden gelegd in die zin dat zij geen relaties meer met andere mannen mocht hebben buiten het huwelijk. Want anders kon de man niet meer zijn eigendomsrecht claimen op die kinderen.
Is het boek meer voor vrouwen bedoeld, of ook voor mannen?
Bij het schrijven had ik geen specifieke doelgroep in mijn hoofd. Eigenlijk doet het er niet toe. Ik heb in de feedback gemerkt dat het lezen van mijn boek bij zowel mannen als vrouwen een proces op gang brengt. Het spreekt dus vrouwen én mannen aan. Vanwege de opzet van het boek als spirituele autobiografie ervaart de lezer het proces waar de auteur doorheen is gegaan. Dat geldt voor beide seksen, maar ik kan mij goed voorstellen dat sommige mannen bepaalde passages erg moeilijk vinden om te accepteren, dat er toch iets van weerstand ontstaat. Ze kunnen zich ondergewaardeerd voelen, al heb ik geprobeerd dat zoveel mogelijk te voorkomen. Er staat dan ook een apart hoofdstuk in over het mannelijke en de waarde ervan binnen en voor het vrouwelijk beginsel. De man, het mannelijke is een onontbeerlijk element in de schepping , geheel los van of hij bijdraagt aan de voortplanting. De strekking van het boek is dus absoluut niet anti-man.
Je raadpleegt Isis bij zaken in jouw leven. Wie neemt de beslissingen?
Ik! Lauri. Ik ben altijd de eindverantwoordelijke. Kijk, ik heb in mijn leven veel mensen geleerd om contact te maken met hun gidsen in de geestelijke wereld. Deze gidsen willen graag dat jij je huiswerk doet. Als ik een boek op tafel heb liggen waarin het antwoord staat op een vraag, dan krijg ik niet het antwoord rechtstreeks van de gids, maar word ik naar het boek verwezen. Laatst had ik een medische conditie met mijn ogen, die ik het liefst langs natuurlijke weg wilde verhelpen. Via Facebook werd ik op allerlei mogelijkheden gewezen, waar ik mee aan de slag ben gegaan.
Ik kwam in contact met het werk van de Duitse arts dr. Hamer. Volgens zijn theorie wordt iedere ziekte veroorzaakt door een psycho-biologische conflictschok die zich in de hersenen vastzet. Zo’n schok kan zich bijvoorbeeld vastzetten in dat deel van je hersenen dat een bepaald deel van je lichaam aanstuurt, waardoor zich daar een ziekte ontwikkelt. Volgens Hamer herstel je het genezend vermogen van je lichaam als je die schok kunt genezen. Zo is een tumor volgens hem eigenlijk een manier van het lichaam om kankercellen in te kapselen en is dus een teken van genezing. Met chemo vernietig je juist dat genezend vermogen van je lichaam.
Na het begrijpen van deze informatie heb ik vervolgens aan Isis gevraagd naar mijn schokmomenten voor mijn 9de jaar. In dat jaar ben ik sterk bijziend geworden en kreeg een hele sterke bril. Hiervoor raadpleeg ik dus de geestelijke wereld en ik krijg altijd exact antwoord. Zo kreeg ik nu een hele lijst voorgeschoteld met dergelijke schokmomenten, waaronder dat ik toen ik vier dagen oud was van de commode ben gevallen. Toen ik daaraan werkte, kreeg ik vreselijke hoofdpijn aan mijn linkerslaap, en begreep ik dat mijn hoofd daar de grond geraakt heeft. Dit is in mijn ogen gewone logica, er zit eigenlijk helemaal niets metafysisch aan.
Hoe ging het verder?
Daarna heb ik een methode gebruikt die ik al kende, namelijk ‘meridian tapping’ beter bekend als EFT. Je klopt dan op bepaalde meridiaanpunten in je gezicht, waarbij je enkele zinnen uitspreekt. Zo kun je zaken die in je lichaam vast zijn gaan zitten, losmaken, deprogrammeren. Dat is niet alleen een psychologisch, maar ook een fysiek proces. Daar ben ik nu mee bezig. Kijk, als je een been breekt, moet je dat laten zetten, zo simpel is dat. Maar veel organische ziektes kun je beter op een andere manier aanpakken, dat is mijn visie.
Kortom, ik doe eerst mijn eigen onderzoek en naar aanleiding daarvan vraag ik Isis om aanvullende of specifieke informatie. Wat ik vervolgens doe met die informatie is aan mijzelf. Ik vraag advies, maar neem zelf de beslissingen. En bovendien, als Isis inderdaad mijn hogere zelf is, stel ik de vragen uiteindelijk aan mijzelf. Dat deel van mijzelf heeft meer overzicht dan ik in mijn aardse persoonlijkheid.
Je sluit je boek inderdaad af met te zeggen: ‘Ik ben Isis’. Is dat nog steeds zo?
Ja, en dat zal ook niet meer veranderen, al zeg ik het nog steeds niet altijd van harte. Die weerstanden waarover ik schrijf, komen nog steeds af en toe terug. Maar het is wel zo, al ben ik ook nog steeds Lauri. Door te durven zeggen dat ik Isis ben, hoop ik dat mensen zich erin gesteund voelen om ook zo te durven denken. Dat ze weten dat ook zij zich bewust kunnen verbinden met hun innerlijke goddelijkheid en daar wil ik ze ook van harte bij helpen. Er ligt een volledige cursus klaar om mensen – en dan met name vrouwen – bij een soortgelijk proces te ondersteunen.
Ga je weer lezingen geven?
Dat heb ik gedaan naar aanleiding van mijn eerste boek. Ik voel nu duidelijk dat het in dit geval anders moet. Dit boek komt niet uit mijn hoofd, het komt van een ander niveau. Daarom houd ik de bijeenkomsten nu in een workshopvorm, de Cirkel van Isis. Binnen die cirkel is iedereen gelijk, al reik ik dan als facilitator iets aan. Meer niet. Het zijn dus geen lezingen in de strikte zin van het woord. Ik begin de cirkel met een geleide meditatie, waarin we gezamenlijk de energie van Isis verwelkomen. Via het delen van elkaars ervaringen tijdens de meditatie ga ik heel organisch over op het boek. Dat ontstaat gewoon, en dan na de pauze geef ik een andere geleide meditatie. Van deze cirkels – het contact met Isis en met mijn lezers – krijg ik veel energie. Dit is momenteel mijn voornaamste activiteit naar buiten toe, naast het geven van individuele consulten.
Wat is je wens ten aanzien van ‘Het Huis van Isis’?
Dat de boodschap van het Goddelijk Vrouwelijke sterk blijft resoneren in de mensen die het lezen, vrouwen én mannen.
x
* * *
Wat een mooi proces, Lauri. En wat bijzonder dat het tot deze inzichten en deze uitstraling heeft geleid. Hulde!
Wat teleurstellend toch weer dat er verteld moet worden dat het niet anti-man is. De man in deze wereld is nog steeds zo afschuwelijk onzeker over zichzelf dat vrouwen dat voortdurend moeten zeggen, hem moeten pamperen? En die gecultiveerde onzekerheid moet dan door vrouwen opgelost worden? Triest.
Ik ben Isis.
Was vast niet zo lullig bedoeld als jij het interpreteert 😉
Astrid is de voormalige Joris-3-Pinter..
Wat een tekst weer Astrid; nuance is een moeilijk woord nietwaar..?
Wat een geweldige ervaring, waar wij met zijn alle ons voordeel mee kunnen doen.
Mijn petje af !! gefeliciteerd
Ik wens je veel liefde en licht.
En heel veel engelen zegeningen
Wilde eigenlijk een commentaartje schrijven, maar van uit mijn ooghoeken zag ik Gyuido.J. nee schudden, dus Jenne
Wat Jenne zegt over Guido, zegt alles over Jenne en eigenlijk niets over Guido.. 😉 Of Gyuido.J, or whatever..
Ik vraag me af of we inderdaad in een patriarchale maatschappij leven.
Zelf je kostje kunnen koken, zijn steeds meer vrouwen verleerd en mannen hadden sowieso een achterstand. Technische klussen, zijn niet perse voorbehouden aan mannen.
Steeds meer mannen willen best wel parttime werken, helaas is het voor hen niet zo vanzelfsprekend als voor vrouwen.
Ik heb het gevoel dat we van een patriarchale naar een matriarchale maatschappij aan het schuiven zijn.
Jammer, we hebben volgens mij én mannen én vrouwen nodig.
Is lekker je eigen gang gaan en onafhankelijk doen iets om in alle gevallen trots op te zijn? Wanneer is het in wezen een vorm van autisme?
Koekje, wat een bijzonder interessant onderwerp is, het oude Egypte, waar de vrouwen, naast de man stonden in alles, en de zelfde rechten hadden als de man, onder Eigen naam, Eigen bezit, trouwen en scheiden wanner en met en van wie, beetje vergeten, ook om dat het oude intelligente Egyptische soort mensen niet meer bestaat, en als je hier aan denkt zo’n prachtige vooruitstrevende samenleving, met wat er zich onder de Islam afspeeld, verder herinner ik mij dat de Kabijlen vrouwen ook veel rechten hadden, bezit en heritage in de vrouwelijke lijn, groet Jenne
@ Koekje
Het begint met het afschaffen( uit je vocabulaire) van vrouwen en mannen taken, dat onderscheid verdient niets! Dan , breng de energieën in balans ( binnen jezelf), je eigen vrouwelijke en mannelijke energie, en noem het voortaan jouw menselijke energie. Het zijn geen tegenstellingen maar eerder is de één, een aanvulling van de ander , wat leid tot een som groter dan de delen opzich .Tja en dan als man zijnde moet ik zeggen dat ik geen vrouw nodig heb . Wel dat ik die naast mij wens om het geheel te veraangenamen. Dat kan dan weer alleen wanneer zij niet ondergeschikt is aan wie ook, en ook ik dien mezelf te kunnen zijn( uit mijzelf).
Ik zou kunnen vertellen van mijn probeersels om vader en moeder tegerlijkertijd te zijn voor mijn dochter, of de gender issues die spelen in het leven van mijn dochter nu. Allemaal humbuk, tis wat jezelf creeërt.Ik heb een groot respect voor; mannen, vrouwen, kinderen,die zichzelf wensen te zijn.
Maar die grote bange bedreigende wereld daarbuiten dan? Das niet de mijne meer …..of toch steeds minder, ik groei.
5.2 vrouwen en mannen taken
Zoiets ja.
Alleen is bijvoorbeeld altijd maar een juf voor de klas verdomd lastig.
Meesters maken ‘meestergrapjes’, lossen problemen op hun meester manier op, lezen anders voor…
Er is denk ik, een verschil tussen mannetjes en vrouwtjes, alleen niet op de manier die ons is aangepraat.
Beweren dat er nergens een verschil is voel ik als tegennatuurlijk en een verarming. Wij zijn allen mens, en die mens heeft bepaalde eigenschappen die hem/haar anders/hetzelfde maakt mbt zijn medemens.
Het heeft met energie, bewustzijn en karakter te maken (je persoonlijkheid). Er zijn ook vrouwen die ‘meesterlijk’ zijn. 😉 Daarom ben ik voorstander eindelijk goede, dus mensen met de juiste energieën voor de klas aan te nemen. Maar ze kiezen meestal voor de ‘ziek, zwak en misselijke’ die dan braaf alles doen wat de overheid (dus eigenlijk de braak Pechtold) graag wil, en dat is helaas veel te vaak tegen de leerling en voor de autoriteit. Het onderwijs moet eindelijk weer voor vrijheid en vertrouwen gaan.
Wij en vele van mijn vrienden, kennen deze problemen niet, in onze jeugd was dit door vooral de religie opgedrongen enorme gewenste verschil hier en daar sterk, maar een voorbeeld in Staphorst waar het geloof sterk is, waren de vrouwen duidelijk niet de mindere, ze werkten naast en met hun mannen, en vaak waren zij het sterkste deel van hun huwelijk, ook in het beleiden van het geloof waren zij duidelijk minder fanatiek, een heel stuk réalistiser, ze waren goed op de hoogte wat het dagelijkse leven inhield.
Vrouwen verdienen gewoon hun plaats naast de man, de vrouwelijke charme van de dames, ja dat is een fors formidable, ik heb altijd achter de vrouwen gestaan, al vroeg geleerd in mijn jeugd, mijn moeder was een sterke en natuurlijk intelligente vrouw, die door haar liefde voor mijn vader, hem voor erger heeft behoedt, de vrouwen waren heel bewust bezig, de vriendinnen van mijn moeder hadden vele malen meer capasiteiten als de vrienden van mijn vader,ik begrijp ook heel goed de wat zwakkeren onder de mannen, die bang zijn voor vrouwen, ja sommige beschikken over bijna bovenmenselijke krachten, van daar dat het Christelijke geloof, de kerk dan, ze zo heeft ingetoomd, I Maria Magdalena tegen 12 dicipelen,en dan nog, het moederschap dat is zo iets moois, de voortplanting het 9 maanden dragen van een nieuw mens, een nieuw Wonder van de natuur, ja persoonlijk, draag ik de vrouwen op handen, Groet Jenne
Beste Laurie,dank je wel voor het delen van je visioen van 9 jaar geleden.Dit ontroerde mij….Graag kom ik terug op de Onbevlekte Ontvangenis.Mythe.Wat mij betreft wil deze alleen maar zeggen dat wanneer iemand,man of vrouw,tot een bepaalde graad van zuiverheid is gekomen hij/zij zijn/haar eigen Goddelijke Kind geboren kan laten worden….Oja,”mijn” godin was/is de soemerische INANNA,koningin van Hemel en Aarde,die tot in de onderwereld af te dalen wist.Haar klank opent het bekken….Lieve groet.
Beste LAURI,
toen ik gisteren mijn eerste reactie aan je schreef heb ik eerst ernstig overwogen of ik je zou aanspreken met ISIS of niet.Ik stemde me aldus af op ISIS,maar daarmee trok ik,zij het slechts eventjes,een heel chaotisch en duister veld naar me toe….Ik schrok en duwde het gauw weer weg….Het antwoord was dus niet doen!!!Begrijpen???NEE….
Dat begrijpen begon pas gisteravond nadat ik plotseling OP ISIS ben gaan googlen:Ik kwam in verband met haar nogal wat misbruik tegen,in zwarte kringen wel te verstaan.Het verklaart misschien,voor een deel althans,je ambivalentie om helemaal voor die naam te gaan staan….Google zelf!
Je identificeren met ISIS,hoe verleidelijk!!!….Je riep hiermee mijn eigen INANNA-PERIODE op van zo’n 20 jaar geleden:tekenen-schilderen-visioenen-verhalen….alles ter herstel van Het Vrouwelijke op onze aarde….Hoe aantrekkelijk deze naam ook nu weer voor me is en om mij alsnog naar haar te vernoemen,er komt toch ook een heel groot maar aanzetten:
In mijn Essentie,mijn Oneindige Wezen immers ben ik meer dan de godin.ZIJ is daar zelfs uit voortgekomen!
Lang,heel lang heb ik veel moeite gehad met mijn oorspronkelijke naam,alsof ik daarmee niet volwassen kon worden!In het voetspoor van een Indiaanse Traditie wist ik me dan ook regelmatig van een nieuwe naam te voorzien.Dat werkte echt wel,maar steeds slechts tijdelijk….Uiteindelijk ben ik TINEKE geworden en ben ik heel erg blij met HAAR!!
Zou zoiets ook bij jou kunnen spelen?Tenminste,wanneer ik mij afstemmen op LAURI,degene die jij uiteindelijk bent,de eindverantwoordelijke zoals je zelf zegt,dan ervaar ik JOUW vibraties,JOUW WEZEN=JOU!!!!
Ik zou je willen zeggen:laat ISIS haar mooie werk maar met je doen,maar helemaal in haar opgaan????….Waar blijft LAURI dan….
Ik ben van 1940 en Healer/Sjamaan van nature,autodidact. ZIJN WIJ EIGENLIJK ENGELEN is/was mijn laatste ‘projekt'(ParaVisie september’16 -februari’17:Waargebeurde verhalen)Lieve groet,TINEKE.073-6419591.
Dank Tineke, je raakt me met je oprechte ‘pealing’. Kennen we allen niet het gezegde: ‘If you meet your Ghuru, kill him’..?
Hoevelen blijven niet áchter de Ghuru aanlopen, die hen de wijsheid van het Zelf bracht; de ultieme spiegel van hun EIGEN Zelf..? Daarin zit meteen ook de laatste valstrik, valkuil of noem het TEST.. Kill your Ghuru..
Uiteindelijk blijf je zelf over, je eigen Zelf, waar je naar zocht al die tijd en waarbij die Ghuru je de laatste trede hielp ontwaren. Maar ontwaarde je ook dat dat JOUW laatste trede was.. Het is ook de valstrik, die ik zelf pas laat als zodanig heb ontwaard.
Dank Tine!
O jé o jé, kijk eens aan plotsklaps komt daar een andere veel mooiere Guido te voorschijn, een diepere esotherise denker en vooral voeler,
mooi Guido jouw zo te zien, of je je Ghuru moet ontkrachten, nee toon je geleerde mededogen, groet Jenne
Je doodt niet de Ghuru Jenne, wel even opletten hoor. Je doodt de Ghuru IN JEZELF.. En dat kan idd alleen met.. compassie.. 😉
Guido
Misschien kan ik je hier mee helpen,
I can’t help but Wonder where I’am bound
She had lips like cherry wine
If you see me passing by,
het hulpeloos rond drijven in je herinneringen, I can’t help but Wonder where I’am bound
Groet Jenne
Hallo Guido,
een kleine provocatie?….Voor de resr:Dank je wel!TINEKE.
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9….
Hoi G.,
Mijn kindertijd ik terug!!….Mag ik je nummer??….T.
Hallo Jenne,
proef ik sarcasme,of vergis ik mij? Groetje,Tineke.
Tineke nee geen bittere bijtende smaak, eerder wat cynisch, beetje afwijzend, Isis behoord bij Osiris, geloof meer wat de vrouwelijke kracht betreft in Cynthia alias Diana alias Artemis, ruime keuze !
Beste Jenne,
ik vroeg niet naar je geloof!Ik vond de manier waarop je op Guido reageerde nogal pijnlijk….onderhuids gif!! Daarbij kom je ook nog eens behoorlijk chaotisch op mij over….
Hoe verlopen je meditaties? Die zouden je kunnen helpen met het omzetten van je gif en zorgen voor wat meer balans in je Leven:
“….Laat de Bloem van je Vertrouwen zich ontvouwen naar het Licht opdat Het in je werken kan en je openen voor je Wezen….”
Al bijna 40 jaar leer en begeleid ik een natuurlijke manier van mediteren….zonder trucks. Aan jou de keus.Groetje,Tineke:073 6419591
Tineke, misschien werkt je smaak niet meer zo goed, chaotisch ben ik alleminst, Guido.J. kent mij langer als vandaag, en weet wat hij aan mij heeft.
Ik wordt 81, en ben al heel lang en met me zelf en het leven op zich aan het worstelen, en van die Mediterende ?, loop ik mijn hele leven al weg, hou van dood gewone mensen, en op die goedkope op niets berustende kritiek van jou ben ik niet gesteld, en zeker niet op dat semi oosterse gekwezel, groet zonder gif, Jenne
Misschien juist omdat je ervan wegloopt blijf je met het leven worstelen en heb je nog geen idee wat de (kosmische) levensenergie ook voor je kan betekenen als je hier bewust mee omgaat.
Nooit te oud om te leren? Toch eens het nieuwe systeem leren kennen?
Wie weet gaat die bril je toch nog wat opleveren…
Kijk bemoei jij je nu lekker met je zelf, een ieder moet op zijn manier heilig worden, ben misschien de enige met Arend die in India, Nepal Katmandou zijn geweest, en met heuse lama’s hebben mogen mediteren, ik weet waar ik het over heb, als ik van die Nederlandse
nou geef het maar een naam weg loop, en dat je nooit te oud ben om te leren ben ik toch wel het levende bewijs van, maar helaas er zijn er maar weinig waar ik iets van kan leren, maar blijf bij de les AC, misschien kom je nog op iets leuks cynisch, meer zit er niet in met jou, heb ik wel gemerkt, je bent beperkt maar dat moet je accepteren.
Iedereen is beperkt Jenne, dat geldt voor jou ook. En nee hoor, je bent niet de enige (Met Arend) die in India is geweest. Ik heb ook Indiase Rapoj Nexus vrienden in Nederland. De balk kan soms erg dik zijn.
Maar vooral voor jou, antichrist, denk ik dan zo…
MC en Jenne het ko(s)mische duo. De korte geschiedenis hier op WTK herhaald zich iedere keer weer. Ook wel grappig om op te merken.
Dag Jenne,
Ik hoor een uitermate gekwetst mens/kind.Dat spijt me voor jou en voor je omgeving:IK HOUD VAN JOU.Tineke.
Ha Tineke, als je behoefte hebt aan een chat, die is hier: http://www.wanttoknow.nl/chat/
WTKers weten zo langzamerhand wel wie Jenne is 🙂 , wie jij bent is onduidelijk, maar ik vraag me af of je telefoonnummer zinvol is 😛
Koekje, 073 staat voor den bosch…hier was al eerder iemand onder een andere nick die graag een ‘ontmoeting’ in den bosch wilde…en ik vroeg me toen af, waarom den bosch? Maar daar kreeg ik geen antwoord op. Hoe dan ook…’rare toestanden’. 😉
mc,
in mijn gevoel is het steeds de zelfde persoon, onder een andere naam, waar je zin in hebt, het is vooral de zelfde styl, niet echt fijn soort mens, hopeloos verkreukelt !
MC en Jenne, dat gevoel van jullie is op deze plaats niets waard, sorry… Het is geen nickname en ook niet een hopeloos verkreukeld persoon, ze is écht en daardoor een tikje naïef.
Beetje research en wat minder eigengereidheid a.u.b. voor je weer wat neerzet. Exuusje?
Hmmm, excuus dus 😉
Klopt Odette; Tineke is écht en ik vind het een voorrecht dat ze hier op de site ‘haar ding doet’. Lijkt wellicht een beetje op ‘Huize Avondrood’, maar never mind..
KOMMUNISEREN =
Dansen op het ijle koord van hart tot hart, van helen tot delen, van droom tot daad.
koekje,
hier bij een liefdevolle persiflage.
Zou me niets verwonderen als deze twee liefdevolle plaaggeesten een jolig team vormen, AntiChrist op de bok, en zeurende liefdevolle Tineke achter op de Tandem, denk dat hij haar heel wat liefdevolle poepies zal laten ruiken, zie het voor mij, groet Jenne
Hallo Jenne,
Ik merk dat je kosmische antenne is ingeklapt.Ter illustratie vertel ik je het volgende waar gebeurde verhaal:
(ParaVisie december’16).
Tineke.
Je kunt je relaas toch gewoon doen zonder mijn naam er boven te noemen, ik begrijp Guido.J; vindt het een voorrecht je hier te hebben, wees daar tevreden mee, ik ben absoluut niet geinterreserd, dus respect graag !
Jenne,
respect was toch iets wat je moest verdienen?Ik vind je haast komisch worden in al je tegendraadse gestribbel …Ik denk dat ik meer respect voor JOU = JE WARE WEZEN op kan brengen dan jij dit zelf doet.Liefs,Tineke.
Hallo Guido,wat is huize Avondrood?.Groetje,T.
Dag Jenne,
wat hebben kwezelachtigheid en Pure Vreugde met elkaar te maken? Lees het volgende verslag van de tweede meditatie op de natuurlijke manier van mijn jongste kleindochter:
OP DROOMREIS.
(Bij ParaVisie in de la.)Tineke.