Joel en de verloren Graalprinses..

x

x

x

Een nieuw sprookje over de Graal

 2015 © WantToKnow.nl/.be

x

Het heeft voor mijn gevoel lang geduurd, maar mijn sprookje ‘Joël en de verloren Graalprinses’ is bij Frontier Publishing verschenen. Vandaar dat ik begonnen ben een boekpresentatie te organiseren die op 6 juni, de sterfdag van C.G. Jung, in Haarlem gaat plaatsvinden. Hoewel Jung niet in het sprookje voorkomt, had ik het zonder zijn psychologie niet kunnen schrijven. Als vertrekpunt heb ik een relatie gekozen die ik zelf heb bestudeerd, de relatie tussen de theoretisch fysicus Wolfgang Pauli en de dieptepsychologe Marie-Louise von Franz.

Wolfgang Pauli werkte in een fantasieverhaal uit dat de essentie van hun relatie door een wiskundig symbool werd weergegeven dat de brug vormde tussen kwantumfysica en dieptepsychologie. In het verhaal wordt dit symbool hem aangeboden door een Chinese dame. Omdat het tevens een ring van liefde is, kon hij er niet goed mee omgaan. Hij wilde zijn naam als theoretisch fysicus ook niet in de waagschaal stellen door zich al te zeer in te zetten voor de dieptepsychologie.

Daarom geeft hij de ring in mijn sprookje aan Joël, een Joodse jongeman die in een hotel aan het meer van Zürich vertoeft en begeleid wordt door een sprekende poes en de tovenaar Merlijn. Joël weet natuurlijk niet dat hij vanwege die ring van twee vrouwen moet leren houden. Dat ontdekt hij pas als hij op zoek gaat naar de Zwarte Koningin die zijn hulp nodig heeft. Daarbij komt hij terecht in het mythische Avalon waar koningin Guinevere in het kasteel van koning Arthur aan een nieuw leven begonnen is. Joël ontmoet in dat kasteel de Keltische Gwendolyn op wie hij verliefd wordt.

Later gaat hij op zoek naar Sara, de verloren Graalprinses. Zij blijkt de oudste dochter van Jeshua en Maria Magdalena te zijn. Met die stap begeef ik mij buiten het raamwerk dat door Jung is opgezet. In zijn tijd was er bijzonder weinig over Maria Magdalena bekend. Zij speelde dan ook geen enkele rol in het boek over de Heilige Graal dat door Jungs vrouw Emma werd opgezet en door Marie-Louise von Franz werd voltooid.

In mijn sprookje kan ik deze omissie goedmaken. Ik betrek Maria Magdalena in het avontuur van Joël. Dat leidt, naar ik hoop, ook tot komische situaties, Gwendolyn heeft nog niet van Jeshua en Maria Magdalena gehoord. Dus het verbaast haar dat er een familie bestaat die de wereld wil redden en daarbij de hulp nodig heeft van haar eigen Joël. Deze is niet zo’n held en hij komt in situaties terecht waarin hij reddeloos ten onder had kunnen gaan. Maria Magdalena is vooral nodig om hem op tijd uit de problemen te helpen.

De krachten van het kwaad zijn in het sprookje onder invloed van Tolkien in zwarte ruiters veranderd. Het is de bedoeling dat Joël op de een of andere wijze hun invloed onschadelijk maakt. Daartoe heeft hij zeker twee vrouwen nodig. Het draait uiteindelijk om liefde zonder grenzen. Zo merkt Sara op: ‘De wereld zucht onder controle en dwaze groeperingen strijden met elkaar om de macht. Liefde zou ons kunnen bevrijden, omdat liefde zonder grenzen is.’

Een sprookje, deels gebaseerd op mijn eigen leven…
Zo reisde ik in de zomer van 1990 met mijn partner Inge naar het bos Brocéliande bij Paimpont in Bretagne. Ik liep naar het graf van Merlijn toe en beloofde de tovenaar om de ring van Pauli met de wereld te delen. Ik dacht dat het een klein kunstje zou zijn. Philip Engelen, filmregisseur van de IKON, werkte in die tijd aan een serie documentaires over Jung en besloot een droom van Pauli in beeld te brengen waarin een charmante dame de ring in de lucht liet zweven.

Het is een mooie scène geworden waarin een restauranthouder die op Schiphol werkzaam was de rol van Pauli speelde. Maar de scène heeft niet geholpen om de aandacht van de universiteit te trekken. Noodgedwongen trok ik mij vanaf juni 1995 terug in de Zuiderpolder in Haarlem.

Maria Magdalena, altijd in de nabijheid..
Vier jaar terug besloot ik om de betekenis van Maria Magdalena voor onze tijd onder de aandacht te brengen. Dat deed ik aan de hand van de transmissies van het medium Judith Moore. Op een goed moment had ik de belangrijkste transmissies rond graancirkels en Maria Magdalena in een manuscript gestopt dat ik aan Judith voorlegde. Dat was eind maart 2012. Ineens voelde ik de energie van Maria Magdalena en Judith kreeg een boodschap door die speciaal voor mij was bestemd.

Tot mijn verrassing begon Maria Magdalena te spreken over mijn vergeefse poging om via de dromen van Pauli de ziel en de geest weer in de natuurwetenschap terug te brengen. Het was niet mijn schuld geweest, zei ze, dat dit project was mislukt. De weerstand van de kant van de universiteit was simpelweg te groot geweest. Vervolgens liet zij doorschemeren dat het huidige project met Judith wel een succes zou worden. Verschillende keren herhaalde zij: ‘Je zult slagen.’

Maar wat bedoelde Maria Magdalena nu eigenlijk?
En ging het wel om het project met Judith? Aan het eind van 2012 raakte ik in een crisis en kreeg ik de behoefte om iets geheel anders te gaan ondernemen. Ik had zoveel transmissies van Judith in het Nederlands vertaald dat ik daarmee twee boeken had gevuld, maar mijn inzichten in de Jungiaanse psychologie kon ik daarin niet kwijt.

Ineens besefte ik dat ik misschien een nieuwe poging zou kunnen wagen om de ring van Pauli onder de aandacht van de mensen te brengen. Blijkbaar was Maria Magdalena het daar wel mee eens. Zo zorgde ervoor dat ik opnieuw ervaringen met het onbewuste onderging die mij ook hielpen weg te komen van het werk dat ik samen met Judith had gedaan.

In mijn sprookje heb ik die ervaringen verwerkt in de relatie van Joël tot Sara. Ik heb voor hen ‘het pad van de Witte Roos’ bedacht. Dat klinkt spiritueel en is ook zo bedoeld. Maria Magdalena heeft op paasochtend met een witte roos staan wachten op haar geliefde Jeshua die zojuist uit de dood was opgestaan. Het pad van de Witte Roos is met andere woorden een pad dat met de opstanding verbonden is.

In de Jungiaanse psychologie is liefde meer met de kruisiging verbonden. Dat had Jung zelf ervaren, toen hij vanaf 1914 twee vrouwen had, zijn echtgenote Emma Jung en zijn maîtresse Toni Wolff. Tussen die twee vrouwen hoefde hij niet te kiezen, want Emma had het, zij het met tegenzin, goed gevonden dat Toni hun leven binnenstapte.

Toch voelde Jung zich gekruisigd, omdat hij gedwongen was de pretenties van zijn ego-persoonlijkheid op te geven en volgens de liefde te gaan leven. Op 9 januari 1921 voltooide hij voor het zogeheten Rode Boek een schildering met een in vieren gedeelde cirkel. In ieder van de vier kwadranten werd een offer uitgebeeld.(HIER artikel op WantToKnow)

Liefde overwint
Daarboven stond in het Latijn: ‘Liefde overwint.’ Daaronder: ‘Negen maanden wachtte dit beeld op voltooiing. Het drukt een ik-weet-niet-wat voor soort verdriet uit, een viervoudig offer. Ik kon bijna niet ertoe besluiten het af te maken. Het is het onverbiddelijke wiel van de vier functies, de met offer gevulde essentie van al het levende.’  

De vier functies zijn de elementaire psychologische functies waarnemen, denken, intuïtie en voelen. Zij maken de structuur van ons bewustzijn uit en toch moeten zij geofferd worden voor de liefde. Zij moeten zich ten dienste stellen van het grotere geheel dat ook het onbewuste omvat. Dat viel Jung zwaar alsof het om een bevalling ging en pas na negen maanden gaf hij zich gewonnen. Daarna was hij wel een man die vanuit liefde leefde en de wereld een psychologie schonk die in onze tijd een belangrijke wegwijzer is.

Blijkbaar moet er vroeg of laat iets geofferd worden. Maar misschien is het niet allemaal zo moeizaam als in het geval van Jung. Wat voor betekenis zou de nieuwe aanwezigheid van Maria Magdalena hebben als alles bij het oude zou blijven? Die vraagstelling heb ik uitgewerkt in het sprookje dat voor een deel leunt op boodschappen van Maria Magdalena die via Judith zijn doorgegeven. Verder heb ik beelden uit het onbewuste in mij laten opkomen om het verhaal vooruit te helpen.

Uiteindelijk was ik gedwongen om nog een nieuwe romanfiguur in te voeren als mogelijke partner voor Sara. Dat werd Ben die opgroeit bij de waarzegster Marloe. Wanneer hij het huis uitgaat, geeft zij hem een staf mee die hij ergens in de aarde dient te planten. Dan zal de staf tot bloei komen.

Na de voltooiing van het sprookje voelde ik mij in toenemende mate verwant aan Ben, maar ik had geen idee hoe ik die staf in de grond kon plaatsen. Blijkbaar kun je niet alles via een sprookje tot een oplossing brengen… Maria Magdalena raadt mij aan om in relaties mijn hart open te stellen en de liefde te laten stromen. Dan zou de staf van Ben tot bloei komen en zou ik in mijn eigen kracht komen staan: ‘Sara, de verloren Graalprinses, kan overal zijn. Zij is het nieuwe leven dat de aarde tot bloei zal brengen.’

Herbert van Erkelens
mei 2015

De boekpresentatie van ‘Joël en de verloren Graalprinses’ vindt plaats op

6 juni in wijkcentrum De Ringvaart in Haarlem.

Boekpresentatie Haarlem 6 juni

Na 6 juni zal het sprookje via de webwinkel besteld kunnen worden van WantToKnow en

natuurlijk via de website van Herbert van Erkelens

x

x