We geven graag in deze gastcolumn het woord aan Fran Genis, die met herinneringen aan vroegere levens en tijden op Aarde, in staat deze informatie in prachtige bewoordingen vast te leggen. Zij stuurde ons haar nieuwe boek ‘Herinner en onthou’, waarin opnieuw haar talent voor het vastleggen van her-inneringen duidelijk zichtbaar is. Fran stelt zich voor en vertelt over haar achtergronden en de achtergrond van haar boeken. Aanrader!
* * *
‘Just a little bit of everything, and something in between,
and somewhere in the middle, is where I like to be,
but I’m always more, than the day before’.
‘Slechts een klein beetje van alles, en iets daartussen,
en ergens in het midden, daar wil ik graag zijn.
Maar ik ben altijd méér, dan de dag ervóór’..
*
*
‘Herinner en onthou’
2024 © Fran Genis | deze versie WantToKnow.nl/be
*
Wie is er ooit maar één ding in het leven? Ik niet, hoor. In het dagelijks leven ben ik grafisch ontwerper, maar daarnaast ben ik zangeres, songschrijver, ik naai mijn eigen kleren, ik upcycle, maak muziekvideoclips en schrijf fictieve verhalen met een esoterische inslag. Alles om me heen is een bron van inspiratie en de ideeënfabriek in mijn hoofd ratelt de hele dag door. Of zoals ik in mijn laatste songtekst schrijf: ‘Just a little bit of everything, and something in between, and somewhere in the middle, is where I like to be, but I’m always more, than the day before’.
Helaas ga ik van mijn leven niet genoeg tijd hebben om aan alle ideeën gehoor te geven en moet ik noodgedwongen kiezen waar ik mijn energie in stop. Twee jaar geleden was dat het schrijven van mijn roman ‘Herinner en onthou’, waarin de hoofdpersoon verschillende incarnaties doorloopt om haar zielenmissie te voltooien.
‘Voorspellen’..
Esoterische zaken hebben mij vanaf mijn kindertijd beziggehouden. Van mijn katholieke moeder moest ik mee naar de kerk tot mijn zestiende, maar alleen al van het idee dat ik het lichaam en het bloed van Christus moest eten en drinken tijdens een kerkdienst, kreeg ik spontaan de kriebels.
Op diezelfde verjaardag heb ik van haar een boek gekregen met de titel ‘Voorspellen’. Ze had er een post-itje op geplakt met de woorden ‘niet alles geloven hoor!’. Helaas voor haar had ik meer met de onderwerpen die in dat boek werden toegelicht dan de bijbel, zoals astrologie, numerologie, handlijnkunde, tarot, I-ching en zelfs grafologie.
Er ging een wereld voor me open!
Ik heb het boek nog steeds. Ik kan niet zeggen waar die esoterische interesses vandaan komen, in ons gezin leefde dat helemaal niet en zeker niet in die tijd, waarin dat soort zaken lacherig werd afgedaan. Wat een verschil met nu. Een paar maanden later zag ik ineens tijdens de les om de zeer aardige biologieleraar een enorme bijna ondoorzichtige groene waas hangen. Ik schrok me helemaal wild en hij zag me wit wegtrekken.
Later sprak hij me aan en vroeg me wat er aan de hand was. Prompt stelde hij me gerust dat ik toch echt niet gek was. Dat ik misschien aura’s kon zien en dat dat helemaal niet eng was. Daar heb ik zoveel aan gehad toen. Ook nu zie ik af en toe nog kleurige waasjes, al is het niet meer zo uitgesproken als toen die eerste keer. Wellicht dat angst door de jaren heen toch wat heeft geblokkeerd.
Op mijn achttiende ging mijn oma dood.
Ik was op dat moment bij mijn beste vriendin en ik zou zweren dat ik mijn oma in geestvorm kon voelen. Ik kreeg een ‘wattenhoofd’ en het voelde alsof ze naast me stond. Alsof ze even gedag zei, terwijl we eigenlijk helemaal niet zo ‘close’ waren. Mijn vriendin voelde het ook en daar was ik dankbaar voor, want ik vond het maar super eng. Sinsdien heb ik wel vaker ‘aanwezigheden’ gevoeld.
Zoals de negatieve geest, het pestgeestje zoals ik ‘m zelf noemde, die ik uit mijn slaapkamer heb moeten verdrijven met hulp van mijn kat. Die stond als aan de grond genageld en durfde, net als ik, niet over de drempel van de plotseling ijskoude kamer te stappen. Na een stevige tirade aan het adres van de pestgeest werd het weer lichter en warmer in de kamer.
Mijn kat sprong op mijn bed en keek me geruststellend aan, wat voor mij het teken was dat de kust weer veilig was. Ik ben ervan overtuigd dat mijn kat ‘meer’ zag. Ik kan niet zeggen dat er voor mij, naast deze indrukwekkende gebeurtenissen veel paranormale dingen op m’n pad kwamen. Al vraag ik me toch geregeld af: ‘Kan Google mijn brein lezen of is het synchroniciteit?’
Dan heb ik al de hele avond zitten piekeren, omdat ik me de titel van een oude film maar niet kan herinneren en wordt die ’toevallig’ op Tv aangehaald. Bizar, toch? Tegenwoordig stuur ik zo’n vraag de kosmos in en vertrouw ik erop dat het antwoord me wordt getoond. Iets wat regelmatig voorkomt. Dat vind ik zo fantastisch. Ook word ik vaak wakker om 3:33, 4:44, 5:55 uur, maar ook de tijden 08.08u en 19.19 uur en alle variaties op dat thema komen regelmatig voor. Ik doe ze gewoon allemaal ;-).
Geen idee wat het betekent, maar ik denk dan maar dat het universum even hallo zegt en ik groet trouw vriendelijk terug. Overigens sla ik doorgaans erg aan op de ‘3:33′, maar dat komt vast omdat ik volgens numerologie op het nummer ’33’ uitkom. En nee, dat heeft niets te maken met die rare mensen in die vrijmetselaarsloges, die dit getal wat mij betreft misbruiken voor hun eigen doeleinden.
Creativiteit klopte aan mijn deur..
De enorme stroom aan creativiteit begon rond mijn 27e. Mijn beste vriendin vroeg me mee naar een zangles en vanaf dat moment is het in alle hevigheid losgebarsten, daarvoor dobberde ik maar wat rond. Met de bouw van een homestudiootje, gingen we helemaal los op de twee musicals die we samen hebben geschreven, over heksen nota bene! Ik kon me helemaal verliezen in het arrangeren van achtstemmige close harmony zangpartijen..
Nog steeds gaan mijn songteksten over de nieuwe wereld, beschermengelen of andere mysterieuze zaken en zijn mijn boeken ‘spiritueel geörienteerd’; het heeft nou eenmaal mijn interesse. Het schrijven van boeken is pas iets van de laatste jaren; daarvoor was dit nooit in mijn hoofd opgekomen, al sluimerde het allereerste plot-idee wel al jaren om me heen. Pas na een fantastische vakantie naar onder andere New Orleans, barstte de drang om te schrijven in alle hevigheid los.
Ik had net mijn baan had verloren en kon niet zo goed stilzitten. Het schrijven begon ‘gewoon’ en ik stortte me erop en leerde onderweg van alles aan. Mijn eerste boek was geboren: ‘Karma hou je niet tegen’. Het speelt voornamelijk in New Orleans en is een zg. feelgood roman met een vleugje karma en veel referenties aan muziek.
Een zoektocht naar hoe karma en levenslessen in het dagelijkse leven hun uiting hebben, zonder dat je daar misschien attent op bent. Nadat ik de eerste had voltooid, bleef het broeien. Deel twee en drie, ‘Instant karma’ en ‘Karma verjaart niet’, rolden er achter elkaar uit.
‘Hulp van boven’ serie
Na de ‘Karma’-boekenserie had ik eerlijk gezegd niet gedacht ooit weer een boek te schrijven, laat staan een serie. Het is gewoon enorm veel werk en in die tijd had ik net een nieuwe baan als grafisch ontwerper gevonden. Maar dat hield na een jaar alweer op, hetgeen ik zag als een teken van het universum. Mij werd de tijd én vrijheid geschonken, om toch weer aan zo’n schrijfproject te kunnen beginnen. En zoals ook bij de Karma-serie gebeurde, komt het bij mij kennelijk in drieën. De ideeën bleven maar komen, en de 3 nieuwe boeken werden esoterischer ingesteld dan de Karma-Serie.
In deze ‘Hulp van boven’-serie, ga ik in het tweede deel ‘Zaai en oogst’, in op de vergeten/onderdrukte elektrocultuurtechniek om planten te kweken zonder pesticiden of kunstmest. Hierbij werd ik geïnspireerd door de video’s over dit onderwerp van met name Matt Roeske van CultivateElevate.com. Ik was compleet overdonderd door zijn informatie, zeker omdat ik net vijf jaar in de ‘kunstmest’ had gewerkt en me daar continu verbaasd heb over het idee, dat het toedienen van nog meer chemicaliën plantengroei zou stimuleren.
Ik voelde dat ik daar wat mee moest doen; dat het ook anders kan. Het zal je niet verbazen dat mijn balkon vol staat met aether-opvangende koperdraadjes en dat ik geen kunstmest of pesticides gebruik. Ik leef naar wat ik schrijf of schrijf ik naar wat ik leef? Het derde deel ‘Geloof en zie‘ is geïnspireerd door TarotByIzabela, die op haar kanaal via tarotreadings toekomstvoorspellingen doet.
Onmiddellijk kwam bij mij de vraag op: voorspelt ze nu of worden haar voorspellingen gemanifesteerd, omdat wij haar als kijker geloven wat ze voorspelt? En is dat wellicht de reden waarom we overspoeld worden door allerlei deep state-propaganda, zodat wij het voor hen gaan manifesteren? Wat komt er eerst? Geloven of zien? Het blijft me bezig houden.
Mijn inspiratie voor ‘Herinner en onthou’
Dé bottleneck van reïncarnatie: je weet het niet meer. Het is de bedoeling dat je alles vergeet, zodat je met een schone lei aan een nieuw leven begint. Je leert immers het meest als alles nieuw voor je is. Tenminste, zo is het gedachtegoed. De gedachte dat je maar één leven hebt, zet je ook aan om er het meeste uit te halen. Anders kan je al snel denken: ik schuif het wel door naar het volgende leven.
Helaas vergeet je ook wat je op aarde komt leren, je karma dus. Dat zou het wel gemakkelijker maken. Maar het komt aan op onze intuïtie en gevoel en in de huidige verwrongen staat van de wereld kan dat behoorlijk lastig zijn. Daarom koos ik als titel voor mijn boek: ‘Herinner en onthou’. Want konden we dat maar!
Uni-verse
Enige tijd geleden las ik over de ‘Uni-verse’. Dat de Uni-verse als een lied is, dat door alle zielen in elkaar gezongen wordt: het subtotaal van menselijke ervaringen, het lied van de mensheid over alle tijden. Als zangeres sloeg ik hier natuurlijk meteen op aan.
Onze ziel met al onze ervaringen en emoties is een noot in dat lied. We zingen allemaal onze noten in datzelfde grote lied. Na de dood gaat de ziel terug naar het lied en als je reïncarneert, zing je nieuwe noten in dat lied. Ik vind het een heel mooi concept en het is iets wat ik ook in mijn boek ‘Herinner en onthou’ heb verwerkt.
Ik heb al vaker gehoord en gelezen dat de reïncarnatielus, zoals die bedoeld was, is aangetast. Als mensen sterven, moeten ze een keuze maken of ze naar het licht gaan of niet. Maar dat licht zou dan juist de valkuil zijn, de afslag die je weerhoudt om terug te kunnen naar je hogere zelf. Hierdoor kom je niet uit waar je eigenlijk uit had moeten komen. Het is de grootste misleiding die er zou zijn. En als dit inderdaad zo is, dan kan ik me zo voorstellen dat ons karma, wat ik als ‘zelf opgegeven huiswerk’ zie, daar ook door wordt beïnvloed.
Juist in verhaalvorm geschreven
Alles wat ik in mijn leven gelezen heb over reïncarnatie en de al dan niet gekaapte reïncarnatielus en alles wat ik zelf heb meegemaakt of waar ik vragen over heb, heeft mij geïnspireerd tot het schrijven van ‘Herinner en onthou’. Het is een fictieve roman geworden waarin reïncarnatie met de beschadigde reïncarnatielus als een rode draad door het verhaal loopt.
Het voelt alsof alles wat ik ben of in mijn leven heb meegemaakt, gelezen of gehoord is verwerkt in dit verhaal. Ik heb er werkelijk mijn ziel en zaligheid in gestopt, zou je kunnen zeggen. Mijn interesse in het esoterische, maar ook mijn liefde voor muziek en zingen, met name close harmony. Ik kan niet uitleggen waarom samen zingen mij zo’n fijne energie geeft. Het is dan net alsof je iedereen voelt en samen die gezamenlijke energie tot een hoger niveau tilt. Ik kan er in ieder geval weken op teren!
Ik heb overigens expres gekozen om het boek juist in verhaalvorm te vertellen. Theorieën of uitleggen over reïncarnatie, karma of zielenmissie vind ik best wat droog en moeilijk voor te stellen. Of het wordt heel ‘zweverig’ en dan haak ik al snel af. Het blijft daarmee dan toch ‘ver weg’. En daar is al genoeg van.
Bij mij schieten dan de vragen door mijn hoofd: hoe past het nou eigenlijk in het dagelijkse leven? In mijn dagelijks leven? Hoe zou zoiets vorm of uiting kunnen hebben? Wat is nou eigenlijk je zielenmissie? Zou je het herkennen? En wat moet je er nou eigenlijk mee? 😉 Zelf helpt het mij enorm om al dat soort zaken in een verhaalvorm voor me te zien. Dan pas kan ik het voor me zien en begint het te leven. Dan pas kan ik me er een voorstelling bij maken, ook hoe dat in mijn dagelijks leven past. Dat is precies wat mij heeft geïnspireerd en gedreven dit boek te schrijven.
De verhaallijn en personen..
Het meeslepende verhaal hangt tussen spiritualiteit en een klein beetje fantasy in, waarin ik al mijn opgedane kennis, zienswijzen en passies heb verwerkt. Het kleine beetje fantasy zit ‘m erin dat mijn hoofdpersoon een ‘Elfenziel’ heeft. Al leg ik in mijn boek uit dat ‘Elfen’ entiteiten vanuit een hogere dimensie zijn (Lyrans), die wij mensen op aarde de naam ‘Elfen’ hebben gegeven. Voor de rest vind ik er zelf weinig fantasy aan; voor mij is dit simpelweg hoe ik denk dat het is of zou kunnen zijn. Voor mij meer feit dan fictie dus.
Mijn zielenmissie
Misschien is het mijn eigen zielenimprint en zielenmissie, die ervoor zorgt dat ik vanuit mijn binnenste een enorm verlangen voel om te creëren en tegelijk wat kennis te delen. Zelf voel ik mijn schrijven in verhaalvorm als mijn zielenmissie om ingewikkelde esoterische zaken beter begrijpbaar te kunnen maken. Zodat men er een voorstelling bij kan maken. Of in ieder geval mensen laat nadenken over wat hun ‘missie’ zou kunnen zijn.
Een boek is als een héle lange songtekst, grap ik weleens. Maar ik zie het als mijn eigen liefdevol gezongen noot, die ik bijdraag aan het lied van het Universum
Synopsis van
‘Herinner en onthou’
Na een dringende kosmische oproep eonen geleden heeft Nelah zich aangesloten bij het verzet om de mensheid te redden van de duistere krachten die de aarde gevangen houden. Het verzet reïncarneert deze zielen naar de aarde, alwaar ze met hun missies, met behulp van hun zielenteams onder leiding van Teamleider Qin-Li, toewerken naar het eindspel.
Echter, zodra Nelah op aarde is gereïncarneerd in een nieuw leven, weet ze haar missie niet meer. Ze kan slechts op haar intuïtie en gevoel afgaan. Door haar Elfenziel is zij, als een van de weinige zielen in het verzet, in staat het Elfenlied in haar aardse levens te downloaden. Met dit lied, dat op een bepaalde manier en op een bepaalde tijd moet worden gezongen, kan de mensheid bevrijd worden van haar ketenen.
Als Nell lukt het haar om het lied te downloaden, maar ze wordt vermoord voordat ze haar missie kan voltooien. Ook haar volgende levens worden bemoeilijkt, omdat haar bijzondere Elfenziel de duistere krachten aantrekt. In haar laatste leven als Naomi, brengt ze haar gehele verzetsteam naar het moment waar het allemaal op aankomt. Maar: ze krijgt slechts één kans…
Leesfragment
Ik was hier al eerder geweest; ik wist het zeker. Meerdere keren zelfs. Ik had mijn best gedaan om alles te onthouden, waardoor ik het me nu kon herinneren. Het nare gebrom in mijn oren terwijl ik geen oren leek te hebben, de mist om me heen die ik kon zien met ogen die ik niet leek te hebben, en de mierzoete weeïge geur die ik kon ruiken met de neus die ik niet had. Ik herinnerde me de sensaties van de vorige keren.
Ik voelde met het lichaam dat ik niet had dat ik zweefde. Een onzichtbare kracht zoog mijn weerloze, niet-bestaande lichaam verder. Waar naartoe, dat wist ik niet. Nog vers in mijn herinnering zaten de laatste heftige gevoelens over Hunter, Zane en oma Sylvie, die ik had moeten achterlaten toen ik niet langer kon voorkomen dat ik door de onzichtbare kracht werd meegetrokken.
Om de nare brom buiten te sluiten, neuriede ik, met een keel en stembanden die ik niet had, de melodie van het elfenlied dat ik vaker had geneuried toen ik hier was. Ik liet de melodie aanzwellen en zong die met overtuiging.
Ik wist nog heel goed wie ik dit keer geweest was, al leken mijn herinneringen te vervagen naarmate ik meer naar boven zweefde. Maar ik deed mijn best ze niet weg te laten glippen, door nog harder de mooie melodie te zingen. Hij sloot de mechanisch klinkende brom buiten, die mijn herinneringen deed vervagen. De mist om me heen werd geleidelijk minder dik. Zodra ik voelde dat ik niet langer zweefde, maar stationair was, zong ik nog harder, waarbij de mist om me heen steeds meer opklaarde.
Ik kon verscheidene vormen ontdekken, die om me heen stonden, die langzaamaan veranderden in steeds minder doorzichtige versies van hun aardse lichamen. Ik herkende een aantal van de gezichten van de gestalten die naar beneden stonden gebogen en in zichzelf gekeerd waren, maar ik wist niet waarvan. Alsof ze geen idee hadden dat ze daar stonden, elk op hun eigen cirkelvormig platformpje, om mij heen.
Mijn blik gleed over de omgeving, terwijl ik mijn stem op vol volume liet doorgalmen en gewaarwerd van een echo. We stonden in een hal, die groot en donker was en die grauwe metaalkleurige wanden had.
Verderop voor mij zag ik een fel licht, dat aan het eind van een tunnel met metalen wanden gloorde. Even voor de tunnel zag ik een rode lichtstreep over een vervaagd lichaam van een persoon gaan, van onder naar boven en weer terug. Het licht aan het eind van de tunnel werd groter, waardoor het voor de persoon wel moest lijken dat die door de tunnel werd getrokken.
Daarna verschenen er vanuit het niets, vlak voor het heldere licht, enkele vage figuren in de tunnel. Ze zagen eruit als mensen, maar toch ook weer niet. Ze waren plat en leken mij helemaal niet echt, hoe blij en uitnodigend ze ook glimlachten naar de persoon waar ze voor stonden. Bovendien werden ze steeds groter, waardoor het leek alsof ze dichterbij kwamen. Ook het licht, dat achter hen scheen, werd steeds groter en feller. Het gaf de illusie dat de persoon naar het licht aan het eind van de tunnel ging, terwijl deze stationair op diens platformpje stond.
De persoon hief zijn hoofd op en liep er glimlachend op af, de tunnel in. Met een korte flits was de persoon plotseling verdwenen en werd een volgend persoon op zijn platformpje naar dezelfde plek bewogen, waarna de rode lichtstreep weer over zijn lichaam heen en weer ging. Weer zag ik glimlachende, steeds groter wordende mensen verschijnen, hele andere dit keer, die er ook helemaal niet echt uitzagen. En opnieuw hief de persoon zijn hoofd op om glimlachend de tunnel in te lopen en met een flits te verdwijnen. Ik wist niet wat dit betekende, maar ik had er geen goed gevoel bij en zong nog harder. Ik zong met alles wat ik had en liet mijn stem echoën tegen de metalen muren van de hal.
Plotseling stopte het nare gebrom en knipperden de nep uitziende mensen aan en uit, totdat ze verdwenen waren. Van het ene moment op de andere was het zo muisstil dat ik van schrik stopte met zingen.
* * *
Auteur van:
De Karma Serie, bestaande uit:
- ‘Karma hou je niet tegen’ (in paperback gepubliceerd door Novum uitgeverij)
- ‘Instant karma’ (e-book bij kobo en bol.com)
- ‘Karma verjaart niet’ (e-book bij kobo en bol.com)
Zie http://www.frangenis.nl/boeken/de-karma-serie/
De ‘Hulp van Boven’ Serie, bestaande uit:
- ‘Herinner en onthou’ (in paperback gepubliceerd door storyland.be)
- ‘Zaai en oogst’ (momenteel in laatste schrijffase)
- ‘Geloof en zie’ (net aan begonnen)
