‘Frequenties en niveaus’

Dit keer een vertaald hoofdstuk uit een prachtig boek, dat vorige jaar verscheen. Monica, regelmatig bezoeker op WantToKnow was dusdanig enthousiast over dit boek, dat zij het onderstaande artikel heeft gemaakt, o.b.v. vertaalde hoofdstukken.
Monica: “Ik stuur je een pdf bestand mee van het originele ‘The book of Aquarius’ in het Engels. De auteur wil liever anoniem blijven maar is wel op het internet actief en bereikbaar. Er is een site en een forum, HIER.  Omdat ik het een interessante materie vind heb ik het in het Duits (vertaald uit het Engels) besteld. (‘Das Buch Aquarius’ Alchemie im 21. Jahrhundert ISBN 978-3928963-64-0) En hieruit heb ik de vertaalde tekst naar het Nederlands vertaald”….

x

* * *

x

‘Frequenties en Niveaus’

uit: Het boek ‘Aquarius‘.
vertaling Monica Schenk.

x
Wij functioneren op een bepaalde frequentie respectievelijk binnen een bepaalde frequentiebereik en dat geldt ook voor alles wat wij zien. Alles wat wij zien, voelen of ons bedienen van, bevindt zich in hetzelfde frequentiebereik als wij. Er zijn hogere en lagere frequenties, waarvan wij ons niet bewust zijn. Sommige hiervan zijn net buiten ons bereik, en daarom kunnen we deze door gevoelige apparatuur opsporen. De meeste frequenties nemen we echter niet waar, omdat onze uitrusting uit materiaal van deze frequentie gemaakt is.

Er zijn vele frequentiebanden waarvan wij niet eens iets afweten, want zij treden met niets in interactie in onze frequentie. Als men iets niet zien, horen, ruiken, proeven, aanraken noch meten kan, bestaat het voor ons niet. Maar dat betekent niet, dat het niet bestaat .

Voor ons is het vanzelfsprekend dat ‘solide’ objecten zich niet elkaar kunnen doordringen. Maar er is geen wetenschappelijke of natuurwet die zegt dat twee dingen niet tegelijkertijd op dezelfde plek kunnen zijn. We zien alleen daarom nooit twee dingen tegelijkertijd op dezelfde plek, omdat de krachten van de bepaalde objecten ervoor zorgen dat ze elkaar afstoten. Dat is de reden waarom wij een object kunnen zien en aanraken, want het stoot licht af net zo als onze handen.
Een object buiten ons frequentiebereik daarentegen zou een ander object of ons niet afstoten, net zo min als dat van ons zichtbare licht (elektromagnetische golven), de reden waarom we het gewoon niet zouden kunnen waarnemen. Radiogolven (ook elektromagnetische golven) liggen iets buiten onze eigen frequenties en kunnen daardoor vaste objecten doordringen; maar we kunnen ze altijd nog middels specifieke apparaten achterhalen en zo voor communicatie gebruiken. De verschillende frequentiebanden die onafhankelijk van elkaar bestaan , zijn de ‘niveaus’.

De zon is in talrijke frequenties actief en bestaat daarom op vele verschillende niveaus. Ook planeten bestaan in talrijke frequenties, hoewel niet in zo vele als de zon. Uiteraard vertonen de planeten op de verschillende niveaus ook elk een ander verschijnsel.

Hier en nu, in ons frequentiebereik (op ons niveau) is de aarde de enige planeet in ons zonnestelsel die leven toelaat. Dit heeft met meerdere factoren te maken vooral met de afstand tussen aarde en zon, de aardatmosfeer binnen onze frequentie en de grote hoeveelheid aan water – alles perfecte voorwaarden voor leven. De overige planeten zouden op andere niveaus ook een basis voor leven kunnen bieden, echter niet op ons niveau. Op hogere niveaus (in hoger gelegen frequentiebanden) zullen er ook zonnen en planeten zijn die wij helemaal niet kunnen waarnemen en op zeer ver bovenliggende niveaus bestaat het concept van zonnen en planeten dan waarschijnlijk helemaal niet meer. Daar zal er iets zijn, wat zich aan onze voorstellingskracht onttrekt.

Zonnen en planeten ontwikkelen zich door de cycli van de natuur op hun buurt in richting hogere frequenties, net zo als bij de ontwikkeling van de ‘Steen der Wijzen’  het geval is. De ‘steen der wijzen’ is energie, die zeer geconcentreerd en gereinigd werd. Het is dezelfde energie die men opneemt wanneer men ademt, eet of drinkt. Het is de energie die alle vormen van leven voedt en daarom ook ‘levensenergie’ genoemd kan worden.

Ook wij mensen bewegen ons naar hogere frequenties toe. In waarheid bestaan onze ‘zielen’ compleet buiten het niveauconcept. Wij zijn echter nu eerst eens hier en passen onze lichamen aan onze ‘spirituele’ ontwikkeling aan. Je zou ook kunnen zeggen: Wij passen onze lichamen aan de frequentiebanden aan, op die we zijn afgestemd. Ons lichaam kan alleen op een planeet bestaan die hem een gunstige omgeving biedt en juist daarom zijn we hier: wij zijn allemaal op dit niveau afgestemd en daarom zijn we hier op aarde geboren.

De aarde staat er net voor om naar een hogere frequentie te wisselen. Ieder die de frequentieverandering van de aarde niet kan meemaken, zal sterven, want de aarde zal voor de schepsels in de momentane frequentie onbewoonbaar worden. Maar wees gerust, deze mensen zullen op een planeet reïncarneren die beter bij hun ontwikkeling past. De ‘steen’ verhoogt alles wat met hem in interactie staat, en trekt het naar zijn eigen hogere frequentie. Alle frequenties worden door hogere frequenties beïnvloed; lagere frequenties kunnen daarentegen niet op hogere frequenties inwerken.

Je kan jezelf afstemmen op een hogere frequentie, door jouw bewustzijn te verhogen (in traditie door meditatie) of de ‘steen’ in te nemen. In het verleden betekende dat de wereld in richting van een hogere frequentie te verlaten, maar omdat de wereld nu zelf naar een hogere frequentie wisselt, kunnen we nog een tijdje blijven.

Materie van dezelfde frequentie trekt elkaar aan; dat is het effect wat wij zwaartekracht noemen. Daarom zijn hoger frequente objecten die we  nog net  kunnen waarnemen lichter dan zulke van een lage frequentie, want ze worden minder sterk van de objecten op dit niveau aangetrokken. De zwaartekracht beïnvloedt deze niet zo zeer. Daarom hebben uiterst ‘verlichte’ personen de gewoonte, wonder te volbrengen – bv. doordat ze over water wandelen of door de lucht zweven. Ze worden wel nog steeds naar objecten van hogere frequentie aangetrokken en in zover deze ontwikkeling aanhoudt, gaan ze meer en meer naar het hogere niveau en maken zich los van de onze.

Frequenties die elkaar aantrekken, kunnen ook omstandigheden en hele concepten aantrekken, simpel doordat we over deze gaan nadenken. Daarover gaat het in het bekende boek ‘The Secret’, hoewel dat eigenlijk geen geheim is, maar tamelijk duidelijk is. Het placebo-effect werkt op dezelfde manier.

Zo boven, zo beneden. Alles in dit universum, of groot of klein, werkt op dezelfde principes. Een fundamentele waarheid geldt op ieder niveau. Als iets niet op alle niveaus geldt, gaat het niet om een echte waarheid. Het is waar dat zonnestelsels en atomen op dezelfde principes werken. Zij volgen een harmonisch princiep. Men kan niet verwachten dat ze vanuit ons perspectief allemaal hetzelfde eruit zien, maar dat betekent niet dat ze op andere principes werken. Telkens als wij naar boven kijken lijkt alles ordelijk en voorspelbaar. Telkens wij naar beneden kijken, lijkt alles echter chaotisch en onberekenbaar.

Het is alleen een kwestie van perspectief. Als je een Melkweg (Galaxy) was, zou je onze zonnestelsels als chaotisch en humeurig ervaren. Als je een atoom was, zou je de mens als gestructureerd en voorspelbaar ervaren. Deeltjes zijn een illusie; in werkelijkheid zijn ze energievelden, die zich in golven gedragen. Ook gedachtes zijn een illusie;  hen ligt verlangen ten grondslag. Verlangen is weerom een illusie die door scheiding veroorzaakt wordt. En ook scheiding is illusie.

Universa in Universa
Het universum is in werkelijkheid een droom. Alle dingen, over die wij hebben gepraat, net als alle niveaus in ons universum existeren alleen binnen dit universum, binnen deze droom, en daarom zijn ze alleen maar van belang, zo lang wij hier zijn. Ooit zullen we deze droom verlaten. Een droom is een in zich gesloten systeem, dat alleen door de bewustheid van de schepper van deze droom existeert. De schepper van de droom wordt God genoemd. Ons universum en al zijn niveaus zijn de droom van God.

Ook wij creëren universa, waarin wij God zijn. Iedere keer, als we ’s nachts dromen, overdag fantaseren (dagdromen) of ook maar een gedachte koesteren, creëren wij een nieuw universum. Ieder gedachte is een nieuw universum. Dit bestaat net zo lang , als wij stilstaan bij deze gedachte, en als wij ons bewustzijn op iets anders gaan richten, houdt het op te bestaan. Zo functioneert denken. Alle gedachtes zijn universa, want ieder in zich gesloten systeem, waar er bewustheid is, is een universum (dit geldt voor ieder gesloten systeem, maar zonder bewustheid zou het niet existeren, omdat er dan niets daarin van zich zelf bewust zou zijn.)

Buiten onze bewustheid is er niets. Dat kan ook niet anders. Niets kan per definitie buiten God zijn. Als God daarom een universum creëert, wordt het quasi binnen hem gecreëerd. Als je droomt, is deze droom in jou, maar tegelijkertijd is die een andere realiteit en een ander universum dan dit. De droom is een universum in een universum. Telkens als je iets denkt, existeert je gedachte. Maar waar existeert de gedachte dan eigenlijk?

In jouw bewustzijn – hij bestaat alleen omdat jij hem denkt. Jouw bewustzijn heeft hem geproduceerd, dus is er een nieuw universum. Jij hebt dit universum gecreëerd , om een probleem op te lossen of iets te beleven. Dit nieuwe universum probeert dat te doen, waarvoor het was geschapen, en jij wilt het benutten, om iets te leren. Echter kunnen wij alleen heel zwakke en niet bijzonder nuttige universa creëren, want we zijn al in dit universum hier buitengewoon beperkt. Wij hebben niet voldoende bewustheid, om een gecompliceerder universum te scheppen, daarom scheppen wij heel simpele, en deze werken niet bijzonder goed. Daarom is het beter, geen feedback van gedachtes te ontvangen, want deze zijn onze eigen creatie, en daarom kunnen ze ons niets zeggen, wat wij niet al wisten.  De beste bron voor kennis of inspiratie is een aspect in dit universum of beter gezegd de Ene daar boven – God.

God heeft dus door een gedachte een universum geschapen (hetgeen, in welk wij ons bevinden), en omdat hij wilde dat wij het beleven, creëerde hij levensvormen en gaf ieder zijn bewustheid. Ieder van ons gaat zijn eigen weg, en wij allen koesteren onze eigen meningen, maar de bewustheid in jou, jouw bewustzijn, is God. Wij allemaal zijn God;  hij belichaamt ons allemaal tegelijkertijd. Maar zo goed als alles in dit universum heeft bewustzijn, inclusieve rotsen en planeten en zonnen. Deze hebben gewoon een ander bewustzijn dan wij mensen. God is in alles. Alles is bewustzijn.

De meesten van ons hebben ooit een keer een lucide droom beleefd; in de jeugd komt dit vaker voor. Een lucide droom is een droom, waarin je plotseling van het feit bewust wordt, dat je droomt. Je herinnert, wie je bent, maar je zit vast in de droom. Op dit punt wordt het mogelijk de droom te controleren, en omdat het een droom is, kan je erin alles laten gebeuren. Voordat men een zulk lucide belevenis heeft, loopt men in een soort droomverhaal rond en denkt dat men de acteur van de droom is, maar als men bewust droomt, herinnert men, wie men werkelijk is, en stopt met acteren.

De ervaring van het lucide dromen komt overeen met het ware ‘Ontwaken’ uit de droom, die wij als waaktoestand kennen. Wij allemaal lopen rond en spelen droomkarakters, die wij zelf hebben gecreëerd, en hierover vergeten wij, wie wij werkelijk zijn. Als wij wakker worden, begrijpen wij dat wij in werkelijkheid God zijn, en omdat we nu herkennen, dat wij ons alleen maar in een droom bevinden, kunnen wij dingen doen die plezier geven, net als bv. water in wijn veranderen etc.

Maar dat is nog niet alles!
God bevindt zich net zo in een droom, in die van een andere god. Alles is droom, als je het woord ‘droom’ voor ieder in zich zelf gesloten bewustzijnsysteem gebruikt. De reis stopt hier dus nog niet. Als we nu uit deze droom ontwaken en opstijgen zijn we in staat om nieuwe universa te creëren die met onze verlangens overeenstemmen, en op deze manier rondspelen tot we het saai vinden en wij beslissen verder op te stijgen.

De enige reden dat wij hier zijn, is ons verlangen. In principe is ons bestaan als individu (dat minder en minder zal worden tot wij uiteindelijk de hoogste god bereiken) alleen een aaneenschakeling van verlangens. Als je naar niets zou verlangen, dan was je niet hier. Er is een methode die naar verlichting leidt, die het pad van ontzegging genoemd wordt. Met deze methode bereikt men daardoor verlichting, dat men naar niets verlangt.

Problematisch hierbij is echter, dat ook de wens om verlicht te worden, of zelfs de wens om zich niets te wensen, weerom een verlangen vertegenwoordigd. Iemand die deze weg volgt, denkt alleen zo lang over verlichting na, tot hij deze uiteindelijk aantrekt (door dat hij zijn frequentie erop afstelt); daarbij heeft hij zijn verlangen echter in geen geval losgelaten, maar alleen gefocust. Geen verlangen te voelen is iets wat ons op dit niveau niet mogelijk is, want zonder verlangen waren wij niet hier. Onze bewustheid op iets focussen, trekt dit Iets net zo aan, als materie andere materie aantrekt (zwaartekracht). Dit geldt net zo voor concepten en andere complexe ideeën. Ook materie is alleen maar een concept.

“ Als God alles weet, wat er te weten valt,

hoe kan God dan leren of groeien?

Als jij alles weet, wat was en wat zal zijn,

hoe zou je dan vrij kunnen beslissen?

Als je alles zou zijn en alles zou jij zijn,

dan zou er niets meer zijn, dat je zou kunnen doen.

En precies in deze positie bevindt zich God,

gevangen door de macht van zijn eigen aard.

Maar er is een uitweg uit dit net;

alles, wat God hoeft te doen, is te vergeten.

Te vergeten, wat Hij was, om door onwetendheid en verwarring,

keuzemogelijkheid en vrije wil te verkrijgen.

Dus creëerde God een niveau van beperktheid,

deze verwarrende plaats, die wij de schepping noemen.

Een plaats van onwetendheid, waar wij vrij kunnen kiezen,

waar wij vrij zijn, fouten te maken en te mislukken.

Want alleen een wezen, dat niets weet, wat waar is,

bezit de vrije wil, over zijn doen te beslissen.

Door ons kan God leven, denken, voelen en zien.

Ervaringen kende Hij reeds, maar nu kan Hij zijn.

Ook als wij zijn vergeten, wat onze oorsprong is,

zullen we toch gelukkiger worden, hoe dichter wij bij onze oorsprong komen.

Terugkeren kan je, doordat je je bewustheid controleert,

Maar hoe meer je leert, hoe minder keuzemogelijkheden je hebt.

Ieder sterfelijke verlangt ernaar, door de oneindigheid geraakt te worden,

Daarentegen verlangt de oneindigheid ernaar, om minder te weten.”