Een kabouter in mijn keuken…

De gastcolumn is dit keer voor Erica de Kat Angelino. In haar leven heeft spiritualiteit altijd een belangrijke rol gespeeld, maar het duurde tot ongeveer haar 35^e levensjaar, voordat ze zich hierin steeds méér ging verdiepen en het een essentieel onderdeel werd van haar leven. Om haar intuïtieve vermogens verder te ontwikkelen, volgde ze de opleiding ‘Gaialogie’, een aarde-ervaringswetenschap. En de ‘Geomantie’, over het bewuster leren omgaan met natuurkrachten en wezenswerelden. Vervolgens rondde ze de opleiding bloesemremedie-therapeut af, alsook de opleiding voor kristal-healer (edelsteen-therapeut). En precies dit werken met (half)edelstenen en kristallen was voor haar een écht ’thuiskomen’.

Alles viel op zijn plek en ze wist dat haar pad als therapeut-natuurlijke-helingswijzen zich voor haar had uitgerold. Sinds 2004 heeft ze nu een praktijk voor persoonlijke groei. Ondertussen ontwikkelde ze zich verder met Reiki (Usui-systeem), de opleiding Holistisch Reiki Therapeut (counseling), ontspanningsmassages, de TouchPro®-stoelmassage, zwangerschaps-, baby- en kindermassage, edelsteenmassages en ritueel begeleiding met aromatherapie in de laatste levensfase en bij afscheid.

Vanaf 1994 is ze ook al zelfstandig werkzaam als beeldend kunstenaar. Na jarenlange omzwervingen op werkgebied – waarbij ze de mogelijkheid had om veel te kunnen reizen, volgde ze in 1988 mijn hart en ging de opleiding beeldhouwen volgen aan de ‘Ruudt Wackers Academie’ in Amsterdam. Tijdens alle opleidingen stond haar eigen bewustwordingsproces en daarmee haar persoonlijke groei centraal. Dat ze deze ervaringen en kennis mag delen met anderen, ervaart Erica als een groot voorrecht..

Een paar jaar geleden werd Erica uitgenodigd door elementaalwezens om in co-creatie een aantal sets essences te maken. Natuurlijke essences die essentieel-aanvullend zijn, bij het bewustwordingsproces van velen, dat nu plaats vindt. Een zweverig verhaal? Nou dat vinden wij niet..! Maak gewoon ruimte voor de gedachte/mogelijkheid dat deze sommige van deze wezens al langer op deze Aarde aanwezig zijn, dan de mensheid.. En dat wij als mensen dieper over de essentie van deze Aarde zouden kunnen leren van deze bewuste wezens, die ook hun evolutie kennen en uitkijken naar samen-leven in rust, vrede en.. balans!

Voordat Erica vertelt over de co-creatie van deze splinternieuwe essences, laten we haar eerst aan het woord over wat natuurwezens nou eigenlijk zijn. Een soort ‘Natuurwezens voor beginners’ dus..

“Wanneer je Googled over kabouters zie je al snel extreem kleine mannetjes die in het rood of bruin gekleed gaan. Klopt dit beeld nou wel of niet? Wanneer je een ‘beginner’ bent op het gebied van natuurwezens, wil ik je eerst graag wat vertellen over energie en bewustzijn en wat natuurwezens zijn.

In het universum staat alles met elkaar in verbinding. Een mega kwantumveld vormt hiervoor de grondslag en deze oceaan van levensenergie doordringt het hele universum. Alles bestaat uit de concentratie van die energie. Dit idee is niet nieuw, bijna alle oude tradities spreken hierover in hun spirituele geschriften. Alles is dus energie, bewustzijn, maar niet alles is materie. Mensen, flora, fauna, water, rotsen, sterren en planeten, om er maar een paar te noemen, is allemaal bewustzijn in de materie.

Ieder natuurwezen is ook bewustzijn, met elk zijn specifieke energie, maar dan zonder materiële vorm. Annelie van Eijk verwoordde het ooit als volgt: ‘natuurwezens ze zijn de lichtwerkers in en om de materie’. Zelf zie ik deze bewuste wezens, als de hoeders van de materie. De een ontfermt zich over de groei van het wortelstelsel van één bepaalde boom. De ander verzorgt al wat leeft in en om zoet water. Er zijn wezens die de lucht ontdoen van onzuiverheden. Of een natuurwezen dat een heel gebied onder zijn hoede heeft om de natuur op peil te houden en daarom nauw samenwerkt met diverse andere wezens die in dit gebied wonen en werken.

Er zijn ongelofelijk veel natuurwezens. Veel verschillende soorten werken nauw samen; het zijn geen individualisten zoals de mens. Tijdens de maak van de ‘Earth and Sky Synergy Essences’ heb ik talloze natuurwezens voorbij zien komen die ik nog nooit eerder had ontmoet en waarvan ik ook geen idee had hoe ik ze zou kunnen noemen. Ik ben opgehouden mijn hoofd te breken hoe ik ze toch in een hokje zou kunnen stoppen, want dan doe ik ze tekort. Echter, omdat de mens nu eenmaal een beperktere belevingswereld heeft is het – zeker voor beginners – toch wel makkelijk de natuurwezens onder te brengen in verschillende categorieën.

Zo heb je onder andere:

• de aardewezens, denk dan aan kabouters, aardmannetjes, gnomen, kobolden, trollen, feeën, elementaal wezens, deva’s, eenhoorns of centaurs;
• de luchtwezens, zoals de sylfen;
• de vuurwezens, hieronder vallen draken of salamanders;
• de waterwezens, zeemeerminnen/mannen, ondines, limnaden en oceaniden kun je in deze categorie onderbrengen;
• de etherwezens, met elfen en kosmische wezens.

Na de val van Atlantis werd een cyclus van dualiteit geschapen; eenheidsgevoel en onvoorwaardelijke liefde, zoals in de hoogtij dagen van Lemurië en Atlantis verdween. Er was weinig of geen respect meer voor de natuur en de natuurwezens, waar de mens tot dan toe altijd in harmonie mee had samengeleefd. De meeste mensen waren vanaf dat moment afgescheiden van de bron, de innerlijke God en we gingen deze God en alles wat we innerlijk wisten buiten onszelf zoeken. We vergaten dat de Aarde, onze planeet die een levend, ademend wezen is, als een moeder voor ons is met haar helende en liefdevolle energie.

Echter, over de hele wereld herinnerden zich een aantal mensen nog wel de multi-dimensionaliteit, eenheid en onvoorwaardelijke liefde. Door deze kennis te verspreiden hebben zij het licht brandend gehouden. Maar niet alleen de mens keerde zich af van dit licht, ook een groot aantal natuurwezens leefde niet meer vanuit liefde en eenheid. Ook in hun rijken heerste er afscheiding, angst en achterdocht. En ook voor hen gold dat de ene soort meer in verbinding met alles bleef dan de andere.

Langzaamaan gaan velen zich weer herinneren dat we uit eenzelfde liefdevol bewustzijn en energie bestaan en daarom allemaal één zijn. Dat we weer vanuit vertrouwen, iets wat millenia onderdrukt is, samen kunnen gaan werken. Samenwerken aan en voor onze gezamenlijke ascentie. De Aarde is al geruime tijd haar trilling aan het verhogen. Hoe fijn zou het zijn om gezamenlijk verder te gaan in deze transformatie. En hoe zit het nu met dat beeld van bijvoorbeeld kabouters; die extreem kleine mannetjes die in het rood or bruin gekleed gaan?

Dit is een beeld wat de natuurwezens aan ons doorgeven, wat wij kunnen begrijpen en herkennen met onze beperkte en selectieve waarneming. Het is zelfs zo dat natuurwezens ons laten zien dat hun uiterlijk en gedrag verschillend is afhankelijk van de regio waar ze voorkomen. Ben je in Oostenrijk dan zullen ze waarschijnlijk een gezellige Tiroler lederhose dragen. Ik ben natuurwezens tegengekomen in Naarden vesting die in een soort combat-Joe-pakjes rondliepen. Uit de tijd dat er in Naarden veel gevochten werd..

Dit beeld, hoe ze er uitzien, wat ze aan ons doorgeven, klopt dus niet.
Wezens die niet uit materie bestaan zijn dragen dus ook geen pakjes en mutsjes. In de loop der duizenden jaren zijn er verschillende archetypes ontstaan die de mens kan bevatten. Jaren geleden heb ik een droom gehad waarin ik afdaalde naar een soort middeleeuwse kerker. Achter de tralies, waar stro op de grond lag, zag ik ineens een rechtsdraaiende energetische werveling ontstaan. Ik begreep er helemaal niets van totdat er een vage rode kleur tevoorschijn kwam en deze kleur een soort mutsje werd. Toen pas begreep ik dat een kabouter zich aan mij wilde tonen. Maar eigenlijk was zijn ‘vorm’ die energetische werveling.

Weet je dat ieder mens een persoonlijk lichaamsnatuurwezen heeft..? Dit wezen helpt jouw ziel met alles wat ze zich voorgenomen heeft om te leren gedurende de nieuwe incarnatie in de materie. Zelfs vóór de conceptie verbindt jouw ziel zich al met een specifiek natuurwezen. Het wezen zorgt voor de juiste omstandigheden voor jouw ziel om te reïncarneren. Het zorgt zelfs voor het juiste moment van conceptie.

Later begeleidt het natuurwezen de vorming van jouw lichaam in de baarmoeder. Het heeft toezicht op alle fysieke transformaties gedurende jouw leven. Er bestaat een levenslange nauwe relatie tussen jouw ziel, je persoonlijkheid als zijnde de uiterlijke uitdrukking van de ziel en het natuurwezen. Wees je meer bewust van deze vriend die al je hele leven bij je is en die zo ontzettend goed voor je ziel en lichaam zorgt..

Wanneer mensen mij vragen: ‘Geloof jij écht in natuurwezens?’, dan anwoord ik: ‘Nee, ik geloof er niet in. Ik WEET dat ze bestaan.” En hoe weet ik dat dan? Omdat ze mij daarvan al heel vaak bewijs hebben gegeven. Ik kan er honderd-en-een voorbeelden van geven, maar ik denk dat de meeste mensen zullen reageren: ’Ja, maar dat is gewoon toeval.” Aangezien wij doorgaans rationele wezens zijn, is het niet zo verwonderlijk dat we zaken die we niet kunnen zien als ‘vaag’ betitelen. Of sterker nog, dingen die we niet kunnen zien bestaan simpelweg niet.

Maar hoe zit het dan bijvoorbeeld met liefde?
We kunnen niet naar de bakker op de hoek om een halfje liefde te kopen. Een handvol liefde pakken wordt ook al snel een probleem. Geen enkel mens heeft liefde ooit gezien en toch twijfelt niemand aan het bestaan van liefde. Liefde is verre van vaag, zo menen wij. We ervaren het als een essentieel onderdeel van ons leven, zonder zelfliefde kun je anderen niet liefhebben, ons hele leven is er zo van doordrongen, talloze liederen worden eraan gewijd, we krijgen er zelfs gebroken harten van (over vaag gesproken).

Wanneer je op internet ‘wat is liefde’ opzoekt krijg je bijvoorbeeld als antwoord: ‘Liefde is een combinatie van lijm, genotsmiddel en pijnonderdrukker.’ Stel dat ik dit zo zou uitleggen aan iemand van een andere planeet die geen idee heeft wat liefde is. Zou die er na deze uitleg wel iets van snappen?  Ik denk het niet. Hij zou het behoorlijk vaag vinden en misschien zelfs wel denken dat liefde helemaal niet kan bestaan. Dus dan haal ik tot slot graag de woorden aan van Antoine de Saint-Exupéry: “Slechts met het hart kan men goed zien. Het essentiële is onzichtbaar voor de ogen.”

x

* * *

x

x

x

x

En wat er daarna werd bekokstoofd..

x

Een kabouter in mijn keuken..

2017 © Erica de Kat Angelino | deze versie WantToKnow.nl/be

 x

Het kan verkeren … Zo zat ik gezapig op mijn plofbank, terwijl mijn leventje rustig voortkabbelde, en zo stond ik om vier uur ’s ochtends op een kerkhof een essence te maken… En dat allemaal omdat er op een druilerige woensdagmiddag een kabouter in mijn keuken stond. Al zo’n 20 jaar heb ik een diepe verbinding met diverse natuurwezens die ik met mijn ‘binnenogen’ zie. Dus het feit dát er een kabouter in mijn keuken stond vond ik niet heel bijzonder, wel wat hij me te vertellen had. Hij stelde zich voor als ‘Salomon’ en vroeg mij of ik wilde meewerken aan de creatie van essences.

Niet zomaar essences maar essences die gemaakt zouden gaan worden in opdracht van de diverse natuurwezens. Ook de dag, het tijdstip en de locatie zouden door hen worden bepaald. ‘Jaaaa, daar wil ik wel aan meewerken’, riep ik, terwijl ik helemaal uit mijn plaat ging. Ik wist toen nog niet wat me allemaal te wachten zou staan. Terwijl ik nadacht over hoe ik samen met de natuurwezens te werk zou gaan, drong zich de volgende belangrijke vraag op. Hoe kon ik de plekken waar de essences gemaakt dienden te worden energetisch reinigen en hoe kon ik de levenskracht van de natuurwezens die hun bijdrage leverden zo optimaal mogelijk versterken?

De oplossing was snel gevonden. Ik heb een vriendin, Mimi Roffelsen, die de opleiding stembevrijding/ stemexpressie heeft gevolgd en al jaren in en voor de natuur klankt. Zij zou de perfecte ‘partner in crime’ zijn. Klanken bestaan uit diverse frequenties en trillingen. Deze zorgen voor absolute harmonie op talrijke niveau’s. Toen ook zij volmondig ‘JA’ zei tegen onze samenwerking, was de cirkel rond en konden de ‘Earth and Sky Synergy Essences’ geco-creëerd worden..

De essences werken anders dan de gangbare essences of remedies. Die worden gemaakt om de mens te ondersteunen. Ze worden gebruikt wanneer gemoedsgesteld-heden of emoties niet meer in evenwicht zijn. Deze essences, echter, zijn er om de diverse natuurwezens en de Aarde te ondersteunen, uiteindelijk help je daarmee ook jezelf. Door het gebruik van de essences krijg je toegang tot en kun je je verbinden met de wijsheid, inzichten en vreugde van de natuurwezens. Met als doel in eenheid te gaan leven en toe te werken naar een verantwoordelijkere, liefdevollere en harmonieuzere relatie met betrekking tot de Aarde, de Kosmos en alle wezens, zichtbaar en onzichtbaar. Op deze manier ondersteunen wij elkaar in ons gezamenlijke transformatie- en ascentieproces.

Overigens is samenwerken met natuurwezens niets nieuws.
Al vanaf de tijden van Lemurië en Atlantis – en waarschijnlijk nog veel eerder – leefde en werkte de mens in harmonie met hen -de natuurwezens- samen. Na de val van Atlantis en zeker na de komst van het christendom, was er steeds minder respect voor de natuur en de natuurwezens. We vergaten dat onze planeet Aarde een levend en ademend wezen is, die ons als een moeder verzorgt met haar helende en liefdevolle energie.

Gelukkig zijn de tijden aan het veranderen en velen herinneren zich onze verbondenheid met de Aarde en de natuurwezens. Op veel fronten is te zien dat we onze verantwoordelijk voor de Aarde weer op ons nemen. Natuurwezens, als geen ander de hoeders van de Aarde. Met deze nieuwe ‘Earth and Sky Synergy Essences’ kun je gaan co-creëren met diverse natuurwezens voor het behoud van de Aarde en om in harmonie te leven met alles wat je omringt. Doe je mee?

Wanneer ik Mimi vertelde over wat ik allemaal zag tijdens de maak van de essences zei ze: ‘Je moet het gaan opschrijven, het lijken wel sprookjes’. En aldus geschiedde. Ik werk momenteel hard aan een boek over wonderbaarlijke sprookjes (maar dan echt gebeurde..!). Sprookjes voor de Nieuwe Tijd. Ook heb ik onze avonturen met betrekking tot de essences in verhalen gegoten die op de website te lezen zijn.

Mimi en ik hopen je op deze manier mee te nemen in onze belevenissen om je hiermee te vermaken, maar bovenal om je hiermee te inspireren. Je kunt op deze manier de essentie van alle wezens nog dieper ervaren. Hieronder vind je het verhaal over de zesde essences van de eerste set: Unity.

–  UNITY –

‘Jullie moeten naar het buitenland’, sprak één van de natuurwezens. ‘Jeetje alweer’, antwoordde ik. ‘Hebben jullie een extra geldpot voor ons of zo? Ik weet niet of jullie het weten, maar reizen is voor mensen nogal duur.’ ‘Dat bedoelen we niet’, zei het natuurwezen. ‘We bedoelen buitenland.’ Ik keek niet begrijpend. ‘Buitenland? Oke?’ Na lang nadenken (of dat ik het eindelijk begreep omdat de natuurwezens het lang genoeg in mijn oor tetterden) kwam er eindelijk een grijns op mijn gezicht.

‘Oh, buitenland, buiten-land: buiten het land. Jullie bedoelen buiten het vaste land. Een eiland dus.’ Hè, hè, ik had het door. ‘Nou, Hawaii is niet verkeerd …..’ Maar helaas (of misschien gelukkig) ging het om één van de waddeneilanden: Ameland om precies te zijn. Ons uithoudingsvermogen, toewijding en doorzettingsvermogen zouden flink op de proef gesteld worden. Ameland is langgerekt, langer dan ons lief was die twee dagen…

Op gehuurde fietsen verkenden we het eiland. Ik wist dat ik helemaal op het oostelijkste punt van het eiland moest zijn. Halverwege de tocht werden we overvallen door een plensbui. Tot op het bot doorweekt wachtte ons nog een fikse wandeling om de juiste plek te vinden voor deze.. water essence. Een essence die op twee plekken gemaakt diende te worden. Eén bij zout water, één bij zoet water. Het duurde eindeloos voordat ik de plek aan zee gevonden had; heen en weer lopend over het wad met half vergane meerpalen als ijkpunten, zodat ik nog enige structuur in mijn bedevaart kon aanbrengen.

Misschien was ik al te moe van het fietsen en het lopen om me goed af te stemmen, maar uiteindelijk had ik de plek gevonden. Nu nog de juiste plek zoeken waar zoet water aanwezig was. Ik sopte door de kwelders met modder tot achter mijn oren. Ik werd steeds moedelozer van deze tocht. Ik verlangde naar de keurig gevlijde klinkers van de stad, waar hooguit dames met stiletto hakken een keertje bleven hangen. Ik ben geen Freek Vonk, die deze zoektocht ongetwijfeld wel fris, met ongekreukt tenue en permanent parelwitte lach zou hebben volbracht.

Dat het water in de kwelders alleen maar zout zou zijn, had ik – wederom vanuit mijn stadse perspectief – niet kunnen bedenken. Oké, wederom over tot plan B: het Oerd. Dit was een gebied waar zich een meertje bevond, dat naar mijn mening niet in direct contact stond met zeewater. Maar ik geloofde het pas als ik het gezien en geproefd had. Op dus naar het Oerdwater. Op de plattegrond was het allemaal heel gemakkelijk aangegeven, maar dan in het echt.

Schurkend door meer dan manshoge struiken met gemene doorns, zandduin op, zandduin af, slippend door koeienvlaaien … ‘Hé, koeienvlaaien, dan moet er dus ergens zoet water zijn.’ Ik besefte mij te zelfder tijd dat we waarschijnlijk in een niet-vrij toegankelijk deel van het eiland rond struinden; vandaar de moeilijkheidsgraad. Maar, onze doortastendheid werd beloond, want na een halfuur ploeterend door de genadeloze natuur, vonden we het meertje. Snel de pendel gepakt en oh wonder, we zaten goed.

We bekeken de tijd nog eens die we nodig hadden gehad om op beide plekken te komen en keken elkaar veelbetekenend aan. De volgende ochtend – bij het krieken van de morgen – diende de essence gemaakt te worden. De boot terug zou om half drie ’s middags vertrekken. Tijd aftrekken voor terugfietsen naar ons hotel, douchen, uitchecken, hapje eten en fietsen terugbrengen; dit zou een turbo trip worden. En dan.. verslaap je je ook nog eens voor de turbo trip. De trip werd dus alleen maar turboëriger…

Onze energetische vrienden hadden mijn gemopper met betrekking tot het weer van de dag ervoor goed in hun oren geknoopt; het was een stralende ochtend met een azuurblauwe lucht. Strak op de pedalen sjeesden we naar de oostkant van het eiland om misschien nog wat kostbare tijd in te kunnen halen. Op sommige plekken hing nog grondmist en voelde het kil aan, om dan ineens plaats te maken voor een hele warme luchtstroom laag over de grond. Ik had dit nog nooit eerder ervaren.

Op de plek van bestemming..
Op de plek van bestemming zette ik de schaal met water op het wad. Het zeewater was nauwelijks aanwezig. Als eerste diende zich een witte zeedraak aan, die zich rondom mijn voeten vlijde. De oceaniden met wie ik contact had gehad in Bloemendaal hadden de leiding op zich genomen voor de maak van deze essence. Ze vormden een poort door tegenover elkaar plaats te nemen. Door deze poort kwamen alle zeewezens aangezwommen. Ontelbare zeemeermannen en –minnen onder leiding van hun koning sloten zich aan bij alle wezens.

Kort daarna verschenen er visachtige wezens uit Denemarken. ‘Denemarken? Oké.’ Gevolgd door beluga’s. ‘Hé beluga’s, die komen toch voor in Rusland?’ Ook uit Finland verschenen er waterwezens. Dit was wel en heel internationaal gezelschap. Plotseling drong het tot mij door dat we hier op een leylijn zaten die inderdaad vanaf Nederland helemaal naar Rusland liep. (Dezelfde  lijn waar de eerste essence in Oosterland gemaakt was.) Geen wonder, al deze wezens konden zich heel gemakkelijk mee laten voeren op deze energetische snelweg.

Toen kondigde de zeemeermannen-koning aan dat ‘het goud van de zee’ zijn acte de présence zou geven. ‘Wat of wie is het goud van de zee’, vroeg ik verbaasd. ‘Dat zijn de algen’, antwoordde de koning. (Eenmaal thuis heb ik opgezocht wat algen zoal doen. Het blijkt dat zij voor meer dan de helft van de zuurstof in onze Aardse atmosfeer zorgen. Me dunkt dat dat goud is.) Ik wist dat ik dit deel van de essence al in de uiteindelijke fles mocht doen zonder te wachten totdat deel twee, het zoetwater gedeelte, klaar was. Eerder was dit ook al gebeurd, maar nu voelde het anders.

‘Vinden jullie het niet raar of vervelend dat je dan straks de energie van de zoetwater wezens bovenop en door je heen je krijgt?’ ‘Nee hoor, dit is precies de bedoeling. We moeten vermengd worden. Alles is één en dat is precies de kern van deze essence. We verklappen je nu al de naam: Unity.’ Ik moest ontzettend huilen, maar dan van blijdschap en ik bleef maar blij zijn en huilen. Ook in de wereld van de natuurwezens heerst er afscheiding en dualiteit. Bij het ene wezen meer dan bij het andere. Er werd een ketting van ijzeren schakels om de schaal heen gelegd.

‘Wij zijn allen onderdeel van de ketting. Alleen met elkaar vormen we de verbinding. Iedereen is even groot en even belangrijk.‘ Mij viel de eer ten deel om een vreugdetraan (zout water) in de essence te laten vallen. Mijn hart plofte bijna uit elkaar van blijdschap. Als laatste werd de essence verzegeld. De wezens lieten mij zien (zodat ik het zou begrijpen) hoe de woorden van alle wezens – in hun eigen taal – op een stuk papier werden geschreven. Dit papier werd in een fles gedaan en in de schaal gelegd. Hun woorden gingen over de herinnering van de eenheid die er ooit is geweest tussen alles wat op Aarde bezield was. De energetische woorden zouden ons blijvend helpen herinneren aan het eenheidsgevoel.

Bij het Oerdwater zette ik de schaal half in het water van het meer. Dit was geen sinecure want het meer heeft een brede rand zompige, modderige grond. Toen ik terug wilde lopen moest ik zo hard mijn been uit de modder trekken dat mijn laars alleen achterbleef. Toen kwamen, op Mimi’s klanken, aan de zijkanten van het meer slanke witachtige wezens omhoog. Ik moest lachen want ze deden mij denken aan stokstaartjes wanneer ze zo staccato van links naar rechts kijken.

Deze wezens verrasten ons met met een prachtig concert.
Deze leken een antwoord op Mimi’s klanken. Ze waren blij met de upgrade van hun levensenergie. Ik werd onder water meegenomen en zag de wezens van het wier, de wortelwezens van de planten en de modderwezens. Voor de essence voegden zij bescherming en verankering toe. Het ‘opperwezen’ van dit meer was een limnade, een zoetwaterwezen. Zij was transparant in gedaante en verscheen in een soort open koets. Er ging een geweldige kracht en statigheid van haar uit. Ze stapte uit en liep drie keer de schaal met water rond. Samen met de limnade van Bloemendaal die ik gevraagd had om hier ook aanwezig te zijn.

In Bloemendaal had zij zich laten zien als een soort platte vis met een vrouwengezicht. Nu veranderde ze voor mijn ogen in eenzelfde soort limnade als degene van het meer op Ameland. Ze werd ronder en koninklijker. Hun energie had te maken met de activatie van de verankering en bescherming. Toen ik wat vroeg over deze verankering, lieten ze mij zien dat het riet wat om het meer stond zich ging vervlechten met de ijzeren schakelketting die de zoutwaterwezens energetisch hadden gemanifesteerd .

Het viel me op dat de fysieke ruimte om het meer bezaaid was met zacht geurende, lila bloeiende watermunt. Ik maakte contact met de wezens van de watermunt en zij vertelden mij dat zij hun energie ook af hadden gegeven aan het water in de schaal. Watermunt is één van de kruisingouders van pepermunt. In de bloesemremedie staat pepermunt voor inzicht geven in het patroon van tegenwerking tegen jezelf. Pepermunt helpt je ook met het loslaten hiervan. Wat een prachtige aanvulling..

Ameland, je geeft je magische plekken niet snel prijs. Misschien maar goed ook. Maar als je het doet dan kunnen we ervaren dat de kracht daarvan onmetelijk is.

——————

Naast het creëren van essences, geven Mimi en ik ook huiskamerlezingen over deze essences op diverse plekken in Nederland. Dit doen we in het najaar en de winter. Belevingstochten, om je in contact te brengen met diverse natuurwezens, organiseren we vooral in het voorjaar en de zomer. Wil je kennismaken met de Earth and Sky Synergy Essences? De eerste ELF personen die zich opgeven voor de aanschaf van de set van 7 essences krijgen een korting. Zij betalen 7 x ELF euro voor de hele set in plaats van de gebruikelijke € 90,-.  Mimi en ik heten je van harte welkom op de website: HIER Mailen kan ‘natuurlijk’ ook: mail@esse-essences.com

Vanuit eenheid en liefde,

Erica de Kat Angelino,
ontelbare natuurwezens & Mimi Roffelsen